of the Democracy at Athens to the Accession of Philip of Macedon. By George Grote, Esq. 2 vols. 8vo. pp. 1302, maps, cloth 32 s. Howitt (W. and M.) The Literature and Romance of Northern Europe. constituting a complete History of the Literature of Sweden, Den-; mark, Norway, and Iceland. By William and Mary Howitt. 2 vols. post 8vo. pp. 956, cloth.

21s.

Jervis (H. J. W.) History of the Island of Corfu, and of the Republic of the Ionian Islands. By Hery Jervis-White Jervis, Esq. Post 8vo. pp. 334, cloth. 10 s. 6d. Malmesbury (Earl of). Diary and Correspondence. Edited by his Grandson. 2d edit. 4 vols. 8vo. cloth, reduced to Roebuck (J. A.) History of the Whig Ministry of 1830. By J. A. Roebuck, M. P. Vols 1 and 2, to the Passing of the Reform Bill. 8vo. pp. 1000, cloth.

--

42s.

28 s.

Shakspeare's Heroines, Girlhood of. By Mrs. C. Clarke. Vol. 3, square. cloth.

Sharpe (S.)

6 s.

History of Egypt, from the Earliest Period till the Conquest by the Arabs, A. D. 640. By Samuel Sharpe. 3d edit. 2 vols. bvo. pp. 660, cloth

Sheppard (J. G.)

16 s.

Theophrasti Characteres: with Notes, Psychological and Critical. By the Rev. J. G. Sheppard. 8vo. pp. 300, cloth.

10 s. 6 d. Simpson (J. H.) Journal of a Military Reconnaissance, from Santa Fé New Mexico, to the Navajo Country. By James H. Simpson. Svo. (Philadelphia), pp. 150, 75 plates, cloth.

18s.

Sowerby's English Botany. Vol. 5, 3d edition, 8vo. cloth. L2. 6s. 6d. Stanley (A. P.) Sermons and Essays on the Apostolic Age. By A. P. Stanley. 2d edition, 8vo. pp. 340, cloth.

Turner (S. T.) ·

-

10s. 6d.

History of the Anglo-Saxons, from the Earliest Period to the Norman Conquest. By S. T. Turner. 7th edit. 3 vols. 8vo. pp. 1512, cloth.

36 s.

Anzeigen.

In Commission erschien bei mir und ist durch jede Buchhandlung zu beziehen:

Ibn-El-Athiri

Chronicon quod perfectissimum inscribitur.

Vol. XI., Annos H. 527-583 continens,

ad fidem codicis Upsaliensis, collatis passim Parisinis

edidit

Car. Joh. Tornberg.

Upsaliae 1851. gr. 8. geh. Preis 4 Thlr. 16 Ngr.

T. 0. Weigel.

Leipziger Bücher-Auction.

So eben erschien und ist durch alle Buch- und Antiquariatshandlungen zu beziehen:

Verzeichniss der von dem Geh. Justizrath Jungmeister in Naumburg und dem Bergrath Seidenstücker in Zellerfeld hinterlassenen Bibliotheken, welche nebst einem werthvollen Anhange von Musikalien am 26. April 1852 im T. O. Weigel'schen Auctionslokale zu Leipzig versteigert werden sollen.

In diesem umfangreichen circa 25,000 Bände enthaltenden Cataloge sind alle Wissenschaften gleich gut vertreten und verdient derselbe deshalb mit Recht die Aufmerksamkeit eines jedes Gelehrten sowohl, sowie eines jeden Literaturfreundes überhaupt.

T. O. Weigel in Leipzig.

Kataloge.

Auf Verlangen sind gratis von mir zu erhalten:

1. Verlagskatalog von F. A. Brockhaus in Leipzig.

2. Ausländische Commissionsartikel von F. A. Brockhaus in

Leipzig.

3. Verlagskatalog von August Campe in Hamburg.

Diese Kataloge sind bis 1851 fortgeführt.

4. Notice de livres anciens de Théologie qui se trouvent chez F. A. Brockhaus à Leipzig.

5. Catalogue de livres au rabais qui se trouvent chez F. A. Brockhaus à Leipzig.

6. Verzeichniss von Büchern zu billigen Preisen, welche von F. A. Brockhaus in Leipzig zu beziehen sind. Nr. 2—6. Leipzig, März 1852.

F. A. Brockhaus.

Druck von C. P. Melzer in Leipzig.

Bibliothekordnungen etc., neueste in- und ausländische Litteratur, Anzeigen etc.

Zur Besorgung aller in nachstehenden Bibliographien verzeichneten Bücher empfehle ich mich unter Zusicherung schnellster und billigster Bedienung; denen, welche mich direct mit resp. Bestellungen beehren, sichere ich die grössten Vortheile zu.

T. 0. Weigel in Leipzig.

Bibliothek-Ordnungen etc.

Christiani Danielis Beckii

Specimen historiae bibliothecarum Alexandrinarum.

(Fortsetzung.)

S. V.

Is igitur, quum Demetrius Poliorcetes Athenas occupasset, pristinamque reddidisset ciuibus libertatem, fugere coactus contulit se primum Thebas 1) Olymp. 118. a. 2., et postea in Aegyptum ad Ptolemaeum 1.2) abiit. A quo non modo benigne exceptus est, sed valuit etiam multum apud eum auctoritate et

1) Diod. S. 20, 45. Bonamy vita Demetrii Phal. in Comm. Acad. Paris. T. VIII. p. 172. ff.

2) Hermipp. ap. Diog. Laert. 5, §. 78. dicit eum μɛrà ròv Kassávδρου θάνατον φοβηθέντα ̓Αντίγονον in Aegyptum venisse. Sed cum Antigonus Demetrii Pol. pater ante Cassandrum perierit in pugna ad Ipsum Phrygiae oppidum (Appian. bell. Syr. I. p. 197.): Wesselingius (ad D. S. T. II. p. 439, 96.) putat Antigonum hic nominatum esse pro Antipatro, Cassandri filio, cui repugnat Auctor diss. 4. ed calcem Daniel. p. 477. At potest etiam Antigonus Gonatas, Demetrii filius, intelligi. XIII. Jahrgang.

gratia, 3) leges ibi scripsit, *) consilia librorum emendorum dedit, 5) eidemque auctor fuit, vt regnum filiis e prima vxore natis, non filio Berenices, relinqueret. Quae quidem res ei perniciem attulit, auctore Hermippo, qui τοῦ δὲ (intell. Ptolemaeus Soter,) οὐ πεισθέντος, inquit, ἀλλὰ παραδόντος το διάδημα τῷ ἐκ Βερε νίκης, μετὰ τὴν ἐκείνου τελευτὴν ἀξιωθῆναι πρὸς τούτου παραφυλάττεσθαι ἐν τινι χώρα, μέχρι τι δόξει περὶ αὐτοῦ. ἐνταῦθα ἀθυμότερον διῆγε, καί πως ὑπνώττων ὑπ ̓ ἀσπίδος τὴν χεῖρα δηχ θεὶς τὸν βίον μετέθηκε. 3) Hermippi vero auctoritatem, quia obstare videbat opinioni suae, quae haec est, Demetrium curam

· 3) Δημήτριος ὁ Φαληρεὺς ἐν ̓Αλεξανδρείᾳ μετὰ τὴν φυγὴν, πρῶτος ὢν Πτολεμαίου φίλων, οὐ μόνον αὐτὸς ἐν ἀφθόνοις διήγεν, ἀλλὰ καὶ τοῖς ̓Αθηναίοις δωρεὰς ἔπεμπε. Plutarch. de Exil. Tom. II. p. 601. extr. Wechel.

4) Aelian. V. Η. 3, 17. p. 238. Gron. συνῶν τῷ Πτολεμαίῳ νομοθετ σίας ἦρξε, quae locutio est paullo obscurior.

5) Δημήτριος ὁ Φαλ. Πτολεμαίῳ τῷ βασιλεῖ παρῄνει τὰ περὶ βασι λείας καὶ ἡγεμονίας βιβλία κτάσθαι καὶ ἀναγινώσκειν. ἡ γὰρ οἱ φίλοι τοῖς βασιλεῦσι οὐ θαῤῥοῦσι παραινεῖν, ταῦτα ἐν ταῖς βίβλοις γράφεται. Hoc consilium Magistrius diss. 4. p. 480. a. non putat dari potuisse patri, vtpote litteris exculto, sed filio iuueni. temere !

6) ap. Diog. Laert l. 1.

Haec vltima verba, vt obiter moneam, nemo non concedit, valere idem, quod ap. Suid. V. Δημήτριος, ἀπέθανε. Sed vbi de Henocho legitur (Gen. 5, 24. Hebr. 11, 5.), μετετέθη et μετέθηκεν αὐτὸν ὁ Θεὸς, sunt, qui auctore Onkeloso ad Gen. et vers. Vulg. Siracid. 44, 16. putent, eum viuum transiisse ad sedes beatorum. Cuius opinionis cum neque in verbis librorum diu. neque in re ipsa vlla reperiatur causa idonea, ipsa opinio lubrica esse videtur atque incerta. Ipsum μετετέθη pro ἀπέθανε legitur in libro Σοφίας Συλ. c. 4, 10. Josephus Arch. 9, 2. p. 475. s. de Elia et Henocho ὅτι γεγόνασιν ἀφανεῖς, θάνατον δ' αὐτῶν οὐδεὶς οίδε. Arabs interpres locum Gen. de morte Henochi acce pit. Quae mors quoniam illis temporibus, quibus homines multo diuturniore vita fruebantur, plane singularis erat, videtur phrasibus poëticis expressa esse a maioribus Moysis, quorum traditiones et ipse et auctores librorum historicorum V. T. omnes secuti reperiuntur. Certe negari non potest, carmina historica etiam Iudaeis vsitata fuisse, cum eorum vestigia deprehendantur in libris sacris (Exod. 15. Iosu. 10, 13. Psalm. 105. s.) et alii quoque populi eodem modo rerum antiquitus gestarum memoriam conseruariat. v. Perizon. Anim, hist. c. 6. p. 209 ss. Harles, ed. Goguet L'orig. des Loix T. I. p. 700. s. S. R. Ierusalem Betrachtungen T. II. p. 157-159. Cl, Diederichs zur Geschichte Simsons P. II. p. 61. s. Qui vero negant, auctores librorum diu, veterum hausisse e talibus carminibus, duci videntur inspirationis notione quadam ipsis propria.

versionis graecae gessisse, eleuare studuit Magistrius 8) argumentis parum grauibus, sed quae hic examinare noluimus, quoniam ad historiam Demetrii potius, quam bibliothecae Alex., pertinent. Quidquid enim de tempore et genere mortis Demetrii statuatur, ex iis tamen,") quae hactenus dispitauimus, efficitur, vt opinor, et Demetrii aliquam curam in bibliotheca eiusque institutione versatam fuisse, "") et originem primae bibliothecae, quae fuit in Bruchio, deberi Ptolemaeo Lagidae, cujus opinionis socios ha→ bemus Viros doctissimos. 11) Quod vero a nonnullis traditur Philadelphus auctor esse, eius rei duplex esse causa potest, vel quod insigniter auxerit et locupletauerit paternam bibliothecam,12) vel quod condiderit alteram Serapei bibliothecam, 13) de qua deinde disputatur.

S. VI.

Restant enim aliae quaestiones diiudicandae prius, quam de locis et numero et fatis bibliothecarum illarum dici possit. Scilicet primum tradunt omnes, qui ea de re egerunt, Vitruvium et Plinium etiam, dicere, bibliothecam Pergamenam Alexandrinis condendis occasionem dedisse. Qui duo scriptores veteres cum mihi plane non viderentur hoc dicere, profecto miratus sum Vandalium ') eo progressum esse, vt contra Strabonis auctoritatem

8) Diss. 4. p. 475. s. 497. b. Quia in marmore Arundelliano multa leguntur, quae in libro de Archontibus tradidisse legitur Demetrius, contendit eum marmoris auctorem esse, quod cum ad Archontem Diognetum s. Olymp. 129. usque pertingat, colligitur Demetrium tum adhuc vixisse. 9) Scil. quod Patres nonnulli ita tradunt; quod Zenodotus bibliothecae praefectus commemoratur; quod Demetrius Ph. Soteris gratia floruit; quod eum de libris coëmendis monuit etc. Addi etiam potest, quod iam regnante Philadelpho ingens librorum numerus erat collectus.

10) Nolui praeeuntibus Ioseph. Arch. 12, 2. Aristea et aliis affirmare, eum bibliothecae praefectum fuisse, quia sunt, qui ea de re dubitent, nec satis definiri potest, fuerit praefectus, nec ne. v. Scal. ad Euseb. p. 134. b. s.

11) Magistrium diss. 5. p. 561. a. III. Christiani ad Millot. T. II. p. 56. 12) Non raro, qui rem instaurat et auget, auctor eius appellatur, vt Pharum turrim aedificasse dicitur ab Ammian. Marc. Cleopatra, quae eam, sub Ptolemaeo Sotere exstructam, sed bello Alexandrino dirutam, restituit. v. Vales. ad Amm. Marc. 22, 16. p. 265.

13) Sic Vaillant Hist. Lag. p. 33.

1) c. 4 p. 33. s. Bibliotheca Pergamena auctorem habuit Eumenem II. qui quidem regnare coepit tum, cum Aegypti rex esset Ptolemaeus Epiphanes v. Strab. 1. 13. p. 925. a quo temere discedit Van Dalen et verbum zatɛozvaoɛ detorquet. Cf. Sevin Recherches sur les rois de Pergame P. I. Mem. de Litt. T. XII.