put atque humeros plexis corollis. Ovid. Heroid. ep. 9. v. 63. mitra capillos. Id. 1. Amor, el. 11. v. 25. lauro tabellas. Martial. I. 8. epigr. 70. frontem corona . T Translate Claudian. lib. 2. de raps. Prof. v. 98. Nec fic innumeros arcu mutante colores Incipiens redimitur hiems. V. Redimitus. ¶ Univerfim pro cingere, circumdare. Sueton. in Aug. c. 91. Faftigium ædis tintinnabulis redimivit. Eft qui leg. redimiit. Aufon. epigr. 94. Punica turgentes redimibat zona papillas. pro redimiebat. Sic Virgil. 10. Æneid. v. 538. Infula cui facra redimibat tempora vitta. REDIMITUS, us, m. a&tus redimiendi, coronatio. Solin. c. 33. Cal. 46.) Plurimis crines intonfi, mitrata capita, redimitu pari. Salmaf hanc lectionem appellat ineptiffimam & falfam. Itaque legit mitrata capita, pars rasa in cutem barba.

REDIMITUS, a, um, inghirlandato, coronato, cinto, seπròs, coronatus, circumdatus. Cic. Catil. 2. cap. 5. Accubantes in conviviis vino languidi, conferti cibo, fertis redimiti, unguentis obliti. Catull. carm. 63. de nupt. Pel. & Thet. v. 193. Eumenides quibus anguino redimita capillo frons. Tibull. I. 1. el. 8. v. 45. Frons redimita corymbis. Id. I. 3. el. 4. v. 23. redimitus tempora lauro. Vel. Flacc. I. 1. v. 278. vittis. Ovid. 6. Faft. v. 483. hedera capillos. lib. 3. v. 669. mitra. & verf. 269. coronis. & lib. 4. v. 661. frontem papavere. Id. Met. 9. v. 3. arundine crines. Flor. 1.3. c. 19. a med. Regium in morem frons redimita. T Item univerfim cinctus, circumdatus, cinto, circondato. Cic. in fomn. Scip. c. 6. Terra quafi quibufdam redimita & circumdata cingulis. Carull. carm. 62. de Aty, v. 3. Adiitque opaca filvis redimita loca dex. Senec. in Oedip. v. 488. Naxos Egao redimita ponto. Catull. loc. cit. v.66. Mihi floridis corollis redimita domus erat. h. e. ornatá in poftibus & januis. Stat. 1. Achill. v. 612. Redimitum miffile. b. e. thyrfus Bacchi. REDIMO, is, emi, emptum, & emtum, a. 3. comperare di nuovo

ricomperare, ricuperare, wriques, iterum emo, rem alienatam occupatamve recupero, pretio recipio: a re & emo, inferto d, ut in Redeo di&um eft. Quintil. declam. 12. cap. 25. extr. Veniit frumentum lucro, redemptum eft patrocinio. Cic. 13. Phil. c. 5. Pompejo fua domus patebit: eamque non minoris quam emit Antonius redimet redimet, inquam, Cn. Pompeji domum filius. Id. Attic. I. 11. ep. 13. a med. Frufinatem fundum redimere. Liv. in fi. l. 38. Quæ neceffaria ad cultum erant, redempta ei a proximis cognatis funt. Item invicem emo, comperare. Plaut. Men. 4. 2. 109. 4. 3. 4. Orabo, ut mihi pallam reddat , quam dudum dedi. aliam illi redimam meliorem. Plin. l. 6. c. 28. sub fin. de Arabib. Gentes ditiffimæ, ut apud quas maximæ opes Romanorum Parthorumque fubfiftant, vendentibus quæ e mari, aut filvis capiunt, nihil invicem redimentibus. Et pro emo fimpliciter. Martial.

1. 6. epigr. 60. Et redimunt foli carmina dota coci. V. Redem prus. ¶ Item liberare a fervitute, a pœna, moleftia, pretio perfoluto, rifcattare, liberare, dokuтpów. Plaut. Afin. 1. 1. 92. Quid, fi forte in infidias devenero? tu redimes me fi hoftes interceperint? De. redimam. Liv. I. 22. c. 59. Majores quoque acceperamus fe a Gallis auro redemiffe. Cic. 2. Offic. c. 18. Redimere e fervitute captos. & cap. 16. Suis facultatibus captos a prædonibus redimunt. ¶ Urbane Cic. pro Sull. c. 11. jub fin. Ego vitam omnium civium, ftatum orbis terræ, urbem hanc denique quinque hominum amentium ac perditorum pœna redemi. Id. pro Mil. c. 32. Pecunia fe palam a judicibus redemerat. Nepos in Dion. fub fin. Ut eum fuo fanguine, fi poffent, ab Acheronte cuperent redimere. Petron. in fragm. Tragur. c. 72. Burm. ad fin. Jamdudum fe redemerat a cane. quidquid enim acceperat de cœna, latranti fparferat. Ovid. de remed. Amor. verf. 229. Ut corpus redimas, ferrum patieris, & ignes. h. e. a morbo liberes. Plin. c. 1. lib. 37. Redimere fe ab invidia fortunæ. ¶ Redimere malum eft arcere, propulfare, aut pretio, aut induftria. Cic. 2. Famil. ep. 16. Nulla eft acerbitas, quæ non omnibus impendere videatur: quam quidem ego a republica meis privatis & domefticis incommodis libentiffime redemiffem. Id. Verr. 7. cap. 44. Metum virgarum navarchus pretio redemit. Ulpian. Dig. lib. 49. tit. 14. leg. 29. Redimere delatorem. b. e. pretio corrumpere, ne deferat. Ovid. 3. ex Pont. ep. 1. verf. 105. Si mea mors redimenda tua (quod abominor) effet. Redimere culpans, fcelus, luere, pro culpa fatisfacere. Ovid. 3. Amor. el. 3. v. 21. Ut fua per noftram redimat perjuria pœnam Salluft. in Catil. c. 14. Alienum æs grande confiaverat quo flagitium, aut facinus redimeret. Plin. in Paneg. cap. 28. Nullam congiario culpam, nullam alimentis crudelitatem redemifti. Adde Planc. od Coff. &c. l. 10. Fam. ep. 8. Sic Senec. in fi. præfat. lib. 4. excerpt. controverf. Redimebat tamen vitia virtutibus: & plus habebat, quod laudares, quam quod ignofceres. T Redimere aliquid, pretio fibi comparare, acquirere, acquistare, comperare. Cic. Q. Fr. 1. & ep. 1. c. 11. in fin. Equo animo parte aliqua fuorum fructuum pacem fibi fempiternam redimat atque otium. Caf. l. 1. B. Gall. c. 44. fub fin. Quorum omnium gratiam atque amicitiam ejus morte redimere poffet. Id. l. 1. B. Civ. cap. 39. extr. Largitione remit militum voluntates. Salluft. in Jug. c. 31. Jugurtha primu antummodo belli moram redimebat. b. e. dilationem belli Pecun mparabat Cic. Verr. 7. c. 45. Non vitam liberum, fed mort itatem redimere cogebantur parentes. ibid. Redimere pretio ndi poteftatem. Tacit. 1. Hift. c. 46. Per latrocinia & raptus, aut fervilibus minifteriis militare otium redimebant. ¶ Denique redimere dicitur, qui aliquid certo pretio faciendum aut præ-bendum fufcipit, conducitque lucri caufa, ut in Redemptor dictum eft: prendere fopra di fe, o ad affitto, o l'appalto. Cic. in Bruto F. 22. Societas, quæ picarias de P. Cornelio, L. Mummio cenfori

,

bus redemiffet. Ulpian. Dig. lib. 7. tit. 8. leg. 12. fub fin. Si veftimenta texenda redemerit, vel infulam vel navem fabricandam. Redimere litem, ejus periculum in fe fufcipere, pacta futuri emolumenti parte, cum obtinueris. Cic. pro Rofc. Com. c. 12. Societatis, non fuas lites redemit, cum fundum a Flavio accepit Adde Papinian. Dig. lib. 17. tit. 1. leg. 7. & V. Redemptor. REDINDŪTUS, a, um rivestito, ut Redindutus carnem, Tertull. de refurrect. carn. c. 42. Jub fin.

REDINUNT, redeunt, ut prodinunt prodeunt. Enn. Redinunt in patriam. Feftus.

REDINTEGRATIO, onis, rinnovazione, avvσr, иxтαλλy, renovatio. Macrob. I. 1. Saturn. c. 11. Inftauraticius dies dictus a redintegratione, ut Varroni placet. V. Inftauratitius. Arnob. lib. 7. pag. 249. Sanguis detur ut corpori, & viribus redintegratio fubrogetur. riftoro. & Tertull. I. 4. adverf. Marcion. c. 10. Redintegratio membrorum. b. e. fanatio a paralyfi. Adde Apul. de Mundo. T Item iteratio, ripetizione. Auct. ad Herenn. 1. 4. c. 28. de conduplicatione. Vehementer auditorem commovet ejufdem redintegratio verbi. REDINTEGRATOR, oris, rinnovatore, ristoratore, inftaurator. Infcript. apud Gruter. pag. 459. num. 1. Redintegratori operum pu blicorum. Tertull. de anim. cap. 43. ante med. Somnus redintegrator virium. REDINTEGRATUS, a, um rinnovato. Liv. 1. 8. c. 32. Tunc Papirius redintegrata ira, fpoliari magiftrum equitum, & virgas expediri juffit. Caf. 1. 3. B. Gall. c. 26. Redintegratis viribus acrius impugnare cœperunt. lib. z. cap. 23. Redintegrato prælio. & cap. 25. ad fin. animo. Papinian. Dig. lib. 25. tit. 2. leg. ult. ma

trimonio.

REDINTEGRO, as, avi, atum, a. 1. rinnovare, éπvasów, aασX.E¿muvavsów, ανασκε val, inftauro, renovo, integro, innovo, quafi in integrum reftituo: a re & integro, interpofito d, ut in Redeo dictum eft. Plus eft quam renovo. nam renovantur, quæ cum propemodum perierint, reficiuntur: redintegrantur, quæ penitus collapfa, iterum fiunt Auct. ad Herenn. 1. 2. c. 30. Enumeratio eft, per quam colligimus & commonemus, quibus de rebus verba fecerimus, breviter: ut renovetur, non redintegretur oratio. Cic. 1. de Invent. c. 52. Auditoris memoria redintegrabitur. Cef. l. 1. B. Gall. cap. 25. ad fin. Rurfus inftare, & prælium redintegrare cœperunt. & lib. 7. c. 25. Cum femper hoftibus fpes victoriæ redintegraretur. Plin. in Paneg. c. 61. ad fin. Renovare gaudium, redintegrare lætitiam. V. Redintegratus. Neutrorum more Varr. 1. 2. R. R. cap. 2. a med. Rurfus pafcunt, quoad contenebravit. iterum enim tum jucunditas. in herba redintegravit. Eft etiam repetere, ripetere. Au&. ad Herenn. 1. 4. c. 28. Interpretatio eft, quæ non iterans idem redintegrat verbum fed id commutat alio verbo, quod idem valeat. Item recreare, riftorare: Varr. l. 3. R. R. cap. 7. de Columbis. Quod faciunt duabus de caufis una fi faftidiunt, aut inclufæ confenefcunt, quo libero aere cum exierint in agros, redintegrentur Tacit. Ann. 4. c. 33. Nam fitus gentium, varietates prœliorum clari ducum exitus retinent ac redintegrant lege tium animos. ¶ Item fupplere. Cef. l. 7. B. Gall, c. 31. Ut deminutæ copiæ redintegrarentur, imperat certum numerum militum civitatibus. ¶ Legitur & reintegro. Senec. 1. 4. de benef. c. 25. Imbribus venas fontium arentes reintegrare & infufo per occulta nutrimento renoREDINVENTO, is, a. 4. rurfus invenio, reperio. Tertull. de anim.

vare.

c. 46. a med.

REDIPISCOR, eris, redeptus fum, dep. 3. rem amiffam rurfus adipifcor, acquiro, affequor. Plaut. Trin. 4. 3. 15. Inter eos ne homines condalium te redipifci poftulas? REDISCO, is, a. 3. rurfus difco. Venant. Fortun. l. 1. de vita Martin. v. 122. greffum meditando redifcens. REDITIO, onis, ritorno, con, actus redeundi, reditus, regreffio. Caf. 1. 1. B. Gall. c. 5. Ut domum reditionis fpe fublata, paratiores ad omnia pericula fubeunda effent. Cic. 3. Verr. c. 6. Induftriam meam celeritas reditionis declaravit. Varr. apud Non. cap. 3. num. 192. Ne quam reditionis per gentilitatem fpem haberent Plaut. Moftell. 2. 1. 30. Jube abire rurfum. quid illi reditio etiam buc fuit?

REDITUS, us, m. ritorno, varspoon, reditio, reverfio. Cic. Attic. l. 15. ep. 5. ad fin. Nofter itus, reditus, inceffus. Id. de fomn. Scip. c. 2. Solis anfractus reditufque. Id. de clar. Orat. cap. 63. ad fin. Inter profectionem reditumque L. Sullæ. Cæf. I. 4. B. Gall. c. 30. His fuperatis, aut reditu interclufis. Hirt. I. 8. B. Gall. cap. 24. extr. Nullum reditum habere in civitatem. Catull. carm. 62. de Aty, V. 47. Reditum ferre ad aliquem locum. h. e. redire. verf. 79. in aliquem locum. Nep. in Themift. cap. 5. Excludi reditu in Afiam. Cic. Phil. 8. c. ult. Quempiam prohibere reditu ad aliquem. Id. de Amic. c. 4. Animis cum e corpore exceffiffent, reditum ad cælum patere. Al leg. in cælum. Id. pro Cluent. c. 42. ad fin. Hominibus injuria notatis neque ad honorem aditus, neque in Curiam reditus effet. Id. Attic. 1. 2. ep. 3. ad fin. Reditus in gratiam cum inimicis, pax cum multitudine. Id. de Harufp. refp. c. 24. in fin. Si reditus ei gratiæ patuerit. T In plur. numero. Horat. epod. 16. v. 35. reditus abfcindere dulces. Ovid. 11. Met. v. 576, reditufque fibi promittit inanes. Virg. 11. Æn. v. 54. Hi noftri reditus, exfpectatique triumphi ? Differt a reverfione. eft enim reditus ejus, qui quo intenderat, pervenit, deinde redit: reverfio ejus, qui ante quam ad metam itineris perveniat, revertitur item reditus eft voluntarius, reverfio coacta & neceffaria. Cic. Attic. l. 16. ep. 7. a med. Quam valde ille reditu,. vel potius reverfione mea lætatus!

tus! (V. Fam. 12. ep. 25. ) Hoc tamen non eft perpetuum. Cic. 2. de Fin. c. 31. a med. Ut omnium fiderum eodem, unde profecta funt, fiat ad unum tempus reverfio. pro reditus. Id. Phil. 2. c. 30. Qui vero Narbone reditus & tamen quærebat, cur ego ex ipfo curfu tam fubito revertiffem. pro reverfio. Manut. T Eft etiam proventus, fructus, entrata, rendita, quia quotannis redit. Nep. in Attic. c. 14. in fin. Omnis ejus pecuniæ reditus conftabat in Epiroticis & urbanis poffeffionibus. Ovid. 4. ex Pont. epift. 5. v. 19. Aut populi reditus pofitam componet ad haftam. b. e. vectigalia populi R. publice locabit. ( qua de re V. etiam epift. 9. v. 45.) Plin. l. 2. ep. 4. Sunt quidem omnino nobis modica facultates, reditus propter conditionem agellorum, nefcio minor, an incertior: fed quod ceffat ex reditu, frugalitate fuppletur. Ovid. 1. Amor. el. 10. v. 41. Turpe, tori reditu cenfus augere paternos. b. e, lucro ex vendita pudicitia. REDIVIA, Reduvia, a, f. mapovuxía, & maporuxis, refolutio, & & παρονυχία, παρονυχίς, abfceffus cutis ad radices unguium, in manibus aut pedibus. V. Paronychium. Feftus: Rediviam quidam, alii reluvium appellant, cum circa ungues cutis, fe refolvit: quia luere eft folvere Hac Feftus. Ex voce Græca allata factum eft panaricium, & apud nos paneveccio. Plin. l. 28. c. 4. ante med. Sordibus aurium reduvias fanari. Id. I. 30. c. 12. Jub fin. Reduvias, & quæ in digitis nafcuntur pterygia tollit canini capitis cinis. ¶ Proverbium eft apud Cicer. pro Rofc. Amer. c. 44. Intelligo, me ante tempus hæc fcrutari, & propemodum errare, qui cum capiti Sex. Rofcii mederi debeam, reduviam curem. b. e. cum rei graviffimæ confulere debeam, ea neglecta levem perfequar & parvi momenti. ¶ Convicium eft in malum fervum illud Titinnii apud Feft. Laffitudo confervum, rediviæ flagri. b. e. qui toties verberatur ut confervos laffet, & flagri bubuli cutem tergo attritam in redivias rumpat.

Reduvias efcarum vocat Solin. cap. 32. ( al. 45.) a med. reliquias ciborum crocodili dentibus adhærentes: & reduvias conchytiorum, cap. 9. Cal. 14.) fragmina & teftas, quæ affatim mari indito exfpuuntur. Sunt qui leg. reluvias.

REDIVIOSUS, & Reduviofus, a, um, rediviis plenus. Translate Levius apud Feft. in Rediviam. Scabra in legendo, rediviofaque of fendens, b. e. afpera, aut hiantia.

REDIVĭUS, ii, m. xp, ricinus, mufca canina: fortaffe a redeundo, quia fæpius redit. Colum. 1. 6. cap. 2. Et ut redivii, qui plerumque feminibus inhærent, eximantur. Meliora exemplaria habent

ricini.

REDIVIVUS, a, um, rinato, risuscitato, nudiïu®, madíußios, qui poft interitum revixit, in vitam revocatus, renovatus. Sil. lib. 1. v. 106. Gens rediviva Phrygum. h. e. Romani. Al. rectius leg. recidiva. T Translate Sil. l. 10. v. 257. Umbrane Aufoniæ rediviva in bella retractant Poft obitum dextras? Al. hic quoque leg. recidiva: quam vocem V. T Fefto redivivus eft, ex vetufto renovatus. Hoc autem dicit, quia ftructoribus, & architectis rediviva vocantur lapides & materiæ, quæ ex diruto ædificio ita eximuntur, ut ad aliud ftruendum utiles fint. Vitruv. l. 7. c. 1. Rudus fi novum erit, ad tres partes una calcis mifceatur. fi redivivum fuerit, quinque, &c. Cic. Verr. 3. c. 56. Utrum exiftimatis minus operis effe, unam columnam efficere ab integro novam, nullo lapide redivivo, an quatuor illas reponere? & mox. Rediviva fibi habeat. quafi quidquam redivivi ex opere illo tolleretur, ac non totum opus ex redivivis conftitueretur.

REDO, onis, m. genus pifcis. Aufon. in Mofell. verf. 89. Et nullo fpinæ nociturus acumine redo. Ovid. idem tradit de gobio, marino pifce, in Halieut. v. 128. Lubricus & fpina nocuus non gobius ulla. Sed Aufon. de fluviatili pifce loquitur, in Mofella degente.

30. protinus & graves Iras, & invifum nepotem, Troia quem peperit facerdos, Marti redonabo. REDORDYOR, iris, dep. 4. ordire di nuovo, drvoiro, rurfus ordior. Redordiri fila, neta diffolvere: telam, textam diffolvere. Plin. l. 6. cap. 17. ante med. Seres lanicio filvarum nobiles, perfufam aqua depectentes frondium canitiem : unde geminus feminis noftris labor redordiendi fila, rurfumque texendi. Id. l. 11. c. 22. Telas redordiri, rurfufque texere.

REDOLEO, es, lui, n. 2. rendere, odore, fapere, arów, odorem refero a re & oleo, inferto d, ut in Redeo dictum eft. Dicitur tum de bonis odoribus, tum de malis. Cic. Phil. 2. c. 25. fub fin. Vomens, fruftis efculentis vinum redolentibus gremium fuum, & totum tribunal implevit. Virg. 1. En. v. 440. & 4. Georg. v. 169. redolentque thymo fragrantia mella. (Fruftra eft Diomed. qui lib. 1. pag. 304. Putsch. putat, thymo ad fragrantia referri, non ad redolent. nam & oleo ablativum habet. Sic Valer. Max. in fi. cap. 6. 1. 1. Mons Hymettus thymi flore redolens. & Valer. Flacc. lib. 4. v. 15. arcano redolentem nectare rorem.) Plin. l. 11. c. 18. de apib. Unguenta redolentes infeftant. Ovid. de remed. Amor. v. 355. illa tuas redolent, Phineu, medicamina menfas. Martial. lib. 14. epigr. 59. Delicias Nini vos redolete nurus. Colum. l. 12. cap. 18. Cella bonis odoribus fuffienda, ne quem redoleat fætorem. Ovid. 8. Met. v. 675. in patulis redolentia mala caniftris. Martial. l. 13. epigr. 18. Fila Tarentini graviter redolentia porri. ¶ Translate Cic. in Bruto, cap. 82. in fin. Mihi quidem ex illius orationibus redolere ipfæ Athenæ videntur. & cap. 21. Exiliores orationes, & redolentes magis antiquitatem. Id. 2. de Orat. c. 25. in fin. Definitio genere ipfo doctrinam redolet, exercitationemque pæne puerilem'. Id. pro Sext. cap. 10. Ita domus ipfa fumabat, ut multa ejus fermonis indicia redoleret. Al. leg. redolerent. Val. Max. 1. 6. c. 2. num. 8. Municipalis homo fervitutem paternam redolens. fcil. quia libertini filius. Capitolin. in Gordian. c. 11. Præfectus Urbis, cui nescio quid redoluerat, a conventu fe abftinuit. avea avuto qualche fentore. REDONATOR oris m. qui rurfus donat. Infcript. ex Conftantini " apud Gruter. pag. 1095. num. 7. Redonatori libertatis. REDONO, as, avi, atum, a. 1. vidonare, rendere, rimettere, αναδί tur, reddo, remitto. Horat. 1. 2. od. 7. v. 3. Quis te redonavit Quiritem Diis patriis, Italoque cælo, Pompej? Id. l. 3. ed. 3. v.

δωμι

@vo

ανακαικάουτι

REDORMIO, is, n. 4. dormir di nuovo, axxaudoua, rurfus dormio. Plin. lib. 9. ep. 36. Paulum redormio, dein ambulo. Celf. I. 1. c. 2. Qui parum concoxit, quiefcere debet: &, fi mane furgendi neceffitas fuerit, redormire. REDORMITATIO, vel

REDORMITYO, onis, f. aranoiunis, actus redormiendi. Plin. fub fin. 1. 10. In redormitione vana effe vifa, prope convenit. Harduin. legit redormitatione. REDOPTO, as, a. 1. rurfus opto. Tertull. de refurr. carn. c. 4. fub fin. Rurfus ulcera, & vulnera, & febris, & mors redoptanda. REDORNO, as, a. 1. rurfus orno. Tertull. de refurr. carn. cap. 12.

rat.

rum,

Redornantur & fpecula Lunæ quæ menftruus numerus attriveREDUCO, is, xi, uctum, a. 3. ricondurre, rimenare, dview, iteaut retro duco, redigo, retraho. Terent. Phorm. 1. 2. 36. Puellam fectari, in ludum ducere, & reducere. Petron. in Satyr. c. 140. ad fin. Mercurius qui animas ducere & reducere folet. b.e. qui virga, ut ait Virg. En. 4. v. 242. animas evocat Orco Pallentes alias fub triftia Tartara mittit. Plaut. Capt. 3. 5. 106. Sequere hac reducam te ubi fuifti. Cæf. I. 4. B. Gall. c. ult. Legiones, quas ex Britannia reduxerat. & lib. 7. c. 88. Copias a munitionibus reducere. & lib. 5. c. 26. fuos ab oppugnatione. ritirare. & Cic. 2. Phil. c. 4. aliquem de exfilio. Plaut. Men. 5. 4.19. aliquem domum. Cef. lib. z. B. Civ. c. 38. extr. captivos ad Cæfarem. lib. 5. B. Gall. c. 23. exercitum ad mare. Cic. Acad. 1. c. 1. aliquem ad villam fuam. Cæf. I. 1. B. Civ. c. 42. copias in caftra. Hirt. de B. Afric. c. 61. intra munitiones. Nep. in Agefil. c. 3. exercitum Ephefum hiematum. Et abfolute Tacit. 1. Ann. c. 58. ad fin. Reducere exercitum. h. e. poft expeditionem, in hiberna aut domum reportare. Cic. Fam. 1. ep. 2. Ut tres legati regem reducerent. b. e. in fuum regnum reftituerent. Nep. in Dione, c.6. & Terent. in Hecyr. aliquoties. Uxorem reducere. b. e. poft divortium, aut difcidium revocare. ¶ Reducere abfolute, domum deducere, accompagnare a casa. Quintil. I. 12. cap. 8. Bene comitati per forum reducuntur. Martial. 1. 2. epigr. 74. Cinctum togatis poft & ante Saufellum, Quanta reduci Regulus folet turba, &c. ¶ Illa etiam urbana funt & commoda. Balb. ad Cicer. poft ep. 15. 1. 8. ad Attic. Ut Cæfarem & Pompejum, perfidia hominum diftractos, rurfus in priftinam concordiam reducas. Cic. pro Rabir. Poft. c. 8. & Terent. Andr. 5. 4. 45. Reducere aliquem in gratiam. Id. poft redit. ad Quirit. c. 6. Is me confectum confularibus vulneribus, confulari medicina ad falutem reduxit. Id. l. I. de Invent. c. 52. Reducere aliquid in memoriam. Plin. l. 3. ep. 10. Reducere aliquem in memoriam. farlo rifovvenire. & Terent. Andr. 3. 3. 27. Lacrymæ reducunt animum ad mifericordiam. Tacit. 11. Ann. cap. 18. Legiones operum & laboris ignavas, veterem ad moram reducere. Terent. Adelph. 5. 3. 44. Quovis illos tu die reducas. h. e. ad bonam frugem revoces. Quod plene Nep. in Datani. cap. 2. Reducere aliquem ad officium. ridurlo a far il fuo dovere. Apud Tacit. 1. Annal. c. 72. Reducere legem majeftatis. rimetter in piedi, rinnovare. & Plin. l. 9. epift. 13. a med. intermiffum morem. T 11la funt Poetica. Virg. 1. En. v. 147. Collectafque fugat nubes, folemque reducit. fa ricomparire. & En. 11. in fi. gurgite Phoebus Ibero Tingit equos, noctemque, die labente reducit. & Ovid. Met. 3. v. 150. altera lucem Cum croceis evecta rotis Aurora reducet. Virg. 3. Georg. v. 296. frondofa reducitur æftas. ritorna. & Horat. 1. 2. fat. 3. v. 294. reducere febrem. far ritornare. & lib. 3. od. 21. v. 17. Tu ( amphora) fpem reducis mentibus anxiis, virefque. Id. 1. 2. od. 10. v. 15. informes hiemes reducit Jupiter idemque fubmovet. Eft etiam retrahere, retro, aut ad fe trahere, tirare in dietro, o a fe, ritirare. Cic. in fragm. apud Non. c. 2. n. 781. Ut calculum reducas, fi te alicujus dati pœnitet. Cæf. 1. 7. B. Gall. cap. 22. Laqueis falces cum deftinaverant, tormentis introrfus reducebant. Ovid. de Europa tauro vecta, Met. 6. v. 106. tactumque vereri Adfilientis aquæ, timidafque reducere plantas. & lib. 11. v. 461. reducunt Ordinibus geminis ad fortia pectora remos. Petron. in Satyr. c. 98. reducere fpiritum. ritener il fiato. & Gell. I. 5. c. 9. gladium. tirar in dietro. & Val. Flacc. 1.5. v. 375. paffus. ritirare. & Quintil. l. 10. c. 3. brachia in jaculando. Catull. carm. 55. ad Camer. v. 11. Sinum reducere. b. e. diducere veftes, quibus finus feu pectus tegitur. Sic Claudian. 1. 1. in Eutrop. v. 86. leviterque reductis veftibus, &c. Stat. 11. Theb. v. 494. Vitantem afpectus, pudibundaque longe Ora reducentem. Virg. 4. En. v. 375. focios a morte. fottrarre. Quintil. I. 12. c. 5. animum ab iis, quæ facienda funt. Óvid. 5. Trift. cl.7. in fin. meque ipfe reduco, A contemplatu fubmoveoque mali. Senec. 1. de Benef. c. 14. Nemo hæc ita interpretetur, tanquam reducam liberalitatem & frenis arctioribus reprimam. h. e. contraham. T Pro redigere, ridurre. Ovid. Met. 15. v. 380. de urfa. lambendo mater in artus Fingit, & in formam, quantam capit ipfa, reducit. Plin. lib. 27. c. 12. ante med. Polyanthemum cicatrices ad colorem reducit. Id.l. 24. c. 8. Corpus fenfim ad maciem reducentes. Id. I. 30. c. 13. Excrefcentes carnes ad æqualitatem reducunt. Id. 1. 22. c. 22. Jumentorum fcabiem ad pilum reducit. Coluni, i. 12, c. 19. Fafciculos

exfilio, expeditione militari, ( præfertimi Imperatorum) & hujuf modi. Claudian. de VI. Conful. Honor. v. 1. Aurea Fortunæ reduci G templa priores Ob reditum vovere ducum, &c. Vetus Infcript. apud Grev. in præfat. to. 10. antiqu. R. Fortunæ reduci viator. confervatrici facr. Sex. Percilius Sex. fil. Prifcus, &c. Etiam Neptuno reduci (ob incolumem ex navigatione reditum) votum folvit Q. Manlius Q. Fil. Pal. Severianus ut eft in alio lapide

ibid. REEXINANIO, is, a. 3. votare di nuovo. Apic. 1. 8. c. 6. extr. Reexinanies in cacabum. Adde lib. 4. c. 2.

REFABRICO, as a. 1. rifabbricare Dioclet. & Maximian. Impp. lib. 8. Cod. tit. 1o. leg. 5. Collapfum balneum refabricare enifus eft.

REFACIO, is, eci, actum, a. 3. idem ac reficio apud Vet. Plaut. Trucul. 4. 4. 24. Nam refacere fi velim, non eft locus. Al. leg. re facere, rectius. Propert. 1. 2. el. 24. v. 22. Noctibus his vacui refaciamus iter. Eft qui leg. reficiamus: fed refaciamus a Broukuf. defenditur.

N

REFECTIO, onis, f. rifacimento, Tixeur, actus reficiendi, feu inftaurandi. Colum. 1. 12. cap. 3. a med. Ceteraque, fi refectionem defiderant, fabris concinnanda tradantur. Sueton. in Caf. c. 15. Refectio Capitolii. Vitruv. 1. 6. c. 3. Difpluviata habent in refectionibus moleftiam magnam. Ulpian. Dig. lib. 43. tit. 10. leg. 1. Refectio viæ publicæ. Torrentin. habet reficio eodem fenfu. TItem recreatio, ripofo, ristoro, follievo, refezione. Quintil. l. 10. c. 3. Tempora ad quietem, refectionemque data in acerrimum laborem convertimus. Plin. in Paneg. c. 81. Inftar refectionis exiftimas mutationem laboris. Celf. 1. 3. cap. 15. circa med. Abftinendum in feptimum diem dixit. quod ut fuftinere aliquis poffit; tamen etiam febre liberatus vix refectioni valebit. avrà forze baftevoli a rimetterfi. & lib. 4. c. 6. ad fin. Si in refectione vero manferit tuffis, intermittere oportebit uno die. b. e. dum reficitur cibo & potu corpus. Plin. in Paneg. c. 15. Pofteri tradere minoribus fuis getient, quis fudores tuos hauferit campus, quæ refectiones tuas arbores, quæ fomnum faxa prætexerint. le tue refezioni. Plin. alter 1. 23. c. 4. ante med. Oleum laffitudinum, perfrictionumque refetio eft. Id. 1. 37. c. 5. de fmaragdis. Non alia gratior oculorum refectio eft: ita viridi lenitate laffitudinem mulcent. REFECTOR, oris, m. rifacizore, qui reficht, METTOINTAS. Sueton. in Vefpaf. c. 18. Item coloffi refectorem infigni congiario, magnaque mercede donavit. V. Pectina, & Repofto.

REFECTUS, us, m. idem ac refectio. Plin. l. 18. c. 7. Panem ex hordeo antiquis ufitatum vita damnavit, quadrupedumque tradidit refectibus. h. e. alimentis. Harduin. leg. ex MSS. fere cibus eft. REFECTUS, a, um, rifatto, riparato, acconciato, Geрxπεvóμaros, avαosuxoμévos, rurfus factus, reconcinnatus, inftauratus renovatus. Cic. Attic. 16. epift. 3. Idem Tayua mifi ad te retractatius: & quidem TUTTO ipfum, crebris locis inculcatum & refectum. Caf. 1. 5. B. Gall. c. 23. Naves invenit refectas. Id. l. 1. B. Civ. c.41. Pons refectus. Senec. epift. 104. ante med. refectus conful. h. e. cui confulatus in alterum annum continuatus eft. Adde Liv. l. 3. c. 21. ¶ Translate Star. l. 1. filv. 4. v.112. arte refectus Telephus Emonia. guarito. & Val. Flacc. I.4. v. 391. Jamque refecta Jovi, paulatim in imagine prifca Ibat agris Io victrix Junonis. h. e. humanæ formæ reftituta. Horat. I. & ep. 2. v. 136. cognatorum opibus curifque refectus. b. e. fanatus ad priftinum mentis ftatum reftitutus. Liv. 1. 9. c. 27. sub fin. Confpectu ducis refectus militum animus. rinvigorito. Tacit. Ann. 6. c. 17. in fi. Refe&ta fides. rimesso il credito. Virg. 12. Æn. v. 788. armis animifque refecti . Id. 3. Georg. v. 235. refectæ vires. Ovid. 7. Met. v. 827. fubito colapfa dolore cecidit, longoque refecta tempore, &c. rinvenuta. Petron. in Satyr. c. 111. a med. Refecta potione, ac cibo. refiziata. Martian. Capell. 1. 2. pag. 36. Ut refectior cælum fublimifque confcendas. Ovid. 3. Faft. v. 144. vires flamma refe&ta capit. Papinian. Dig. lib. 26. tit. 7. leg. 38. circa med. Pecuniam ex venditionibus Roma refectam in provinciam trajecit. ricavata. V. Reficio. REFELLO, is, elli, a. 3. Cum fello proprie fit mammam fugo, refello eft quafi ex ore exfpuo, rejicio, refpuo: unde translate ponitur pro refutare, redarguere, quæ dicta funt, falfa effe arguendo oftendere, confutare, contraddire, ributtare, diddyw, disneyxw. Serv. ad Æn. 4. v. 380. ducit a fallo. Cic. 2. Tufcul. c. 2. a med. Et refelli fine pertinacia, & refellere fine iracundia parati fumus. Id. Attic. 12. ep. 5. a med. Sed tu me yew pinos refelleras. Id. 1. de Orat. c. 20. Et id, quod intenderemus, confirmare, & id, quod contra diceretur, refellere. Id. 2. Tufcul. c. 2. Nofque ipfos redargui & refelli patiamur. Id. pro Ligar. c. 5. ad fin. Refellere & coarguere mendacium alicujus. Virg. 12. En. verf. 16. Et folus ferro crimen commune refellam. Sueton. in Ner. c. 41. Cetera convicia, ut falfa, non alio argumento refellebat quam &c. Id. in Aug. c. 56. Teftem fe in judiciis & interrogari, & refelli æquiffimo animo patiebatur. Cic. 2. de Orat. c. 2. ad fin. Memoria alicujus refellit ea, quæ fcribo. b. e. aliquis memoria tenens, rem aliter eveniffe, atque ego fcribo, mendacii me coarguit. REFERCIO, is, erfi, a. 4. riempire, rinturare, avaλpów farciendo, inculcando, fine delectu congerendo impleo, repleo: a re & farcio. Cic. pro Sext. c. 35. a med. Corporibus civium Tiberim compleri, cloacas referciri. Plin. in Paneg. cap. 31. ad fin. Stupebant agricolæ plena horrea, quæ non ipfi referfiffent. Sil. l. 5. v. 265. modo quem fortuna fovendo Congeftis opibus, donifque referfit opimis. Avid. Caff. in epift. apud Volcat. Gallican. in ejus Vita, in fi. ærarium publicum refercire. T Translate Cic. 1. de nat. Deor. G. 13. med. Puerilibus fabulis referfit libros, & lib. 2. c. 24. a

med. Hominum vitam fuperftitione omni referferunt. Id. pro Rabir. Poft. c. 14. extr. Aures referfit iftis fermonibus. Id. 1. de Orat. c. 35. a med. Perfice, ut Craffus hæc, quæ coar&tavit, & peranguste referfit in oratione fua, dilatet nobis atque explicet. REFERIO, is, a. 4. ripercuotere, xxxαiw, vazλTT, viciffim, aut iterum ferio, repercutio. Plaut. Afin. 2. 2. 108. Quæfo, æquo animo patitor (pugno malam fi tibi percuffera.) Li. patitor tu item, cum ego te referiam. Senec. 1. 2. de Ira, c. 34. fub fin. Percutfit te? recede. referiendo enim & occafionem fæpius feriendi dabis, & excufationem. Ovid. 4. Met. verf. 348. cum puro nitidiffimus orbe Oppofita fpeculi referitur imagine Phoebus. Aufon. epift. 10. v. 23. Turbida congeftis referitur vocibus echo. REFERTVA. V. Refriva.

REFERO, refers, retuli, relatum, a. anom. riportare, avxos'pw, retro aut viciffim, aut iterum fero, reporto, reveho, reduco. Virg. 12. En. v. 865. Turni fe peftis ob ora Fertque refertque fonans. Plin. lib. 6. ep. 28. Jam tuis denuntiavi, fi rurfus tam multa attuliffent, omnia relaturos. Cic. Phil. 12. c. 3. extr. & Caf. I. 1. B. Civ. cap. 44. Pedem referre. ritirarf, tornar indietro. Cic. Attic. 15. ep. 16. Itaque me referunt pedes in Tufculanum. Ovid. Heroid. ep. 16. v. 88. Victorem cælo rettulit illa pedem. Phædr. I. 2, fab. 1. v. 8. Feroque vifo retulit retro pedem. Plaut. Pan. 4. 2. 25. Nunc domum hæc ab æde Veneris refero vafa. Cic. Verr. 6. c. 28. fub fin. Quod cum fatis jam perfpexiffe videretur, tollere incipiunt, ut referrent. per riportarfelo a cafa. & Senec. in Thyeft. v. 438. Sic concitatam remige & velo ratem Eftus, refiftens remigi & velo, refert. porta, o pinge indietro. & Stat. 2. Achill. v. 434. Stabam equidem, nec me referebat concitus amnis. T Retro ferre eft etiam in his Petron. in Satyr. c. 89. Parvulas illi manus ad ora referunt. h. e. admovent: quod cum fit, retro manus fertur & flectitur. Sic Tacit. 15. Ann. c. 58. Manum ad capulum referens. T Referre caput dicuntur ficarii, qui miffi ad cædem faciendam, occifi caput ad eum referunt, qui mandavit. Tacit. 14. Ann. c. 57. Relatum caput ejus illufit Nero. Adde cap. 59. Sic in vet. Tab. Heracleenfi apud Mazoch. pag. 423. n. 48. Quive ob caput civis Romani referundum pecuniam, præmium, aliudve quid cepit, ceperit. Adde Sueton. in Tiber. c. 13. De navigantibus, qui retro feruntur, contra ac deftinaverant. Plaut. Afin. 1. 3. 6. Quam magis te in altum capeffis, tam æftus te in portum refert. Ovid. 14. Mer. v. 76. cum jam prope littus adeffent Aufonium, Libycas vento referuntur ad oras. Val. Flacc. I. 3. v. 42. puppis Turbine flectit iter, portuque refertur amico. Adde Horat. 1. 1. od. 14. Cef. 1. & cap. 5. B. Gall. & Val. Flacc. I. 8. v. 144. T Benignitatis fines introrfus referre Senec. l. 1. de Benef. c. penult. ad fin. h. e. retrahere, contrahere, ar&tare, reftringere . Referve fe, fe recipere, reverti. Cef. 1. 2. B. Civ. c. 8. Turrim parvam fecerant: huc fe referebant. fi ritiravano. Cic. 2. Offic. cap. 22. Ut eo, unde digreffa eft, referat fe oratio. Id. pro Flacc. c. 21. Iterum ifte Romam fe retulit. torno Val. Flacc. l. 7. v. 614. ad focios paulum fe retulit heros. & verf. 538. Seque fub extremis in moenia retulit umbris. Nep. in Annib. c. 11. fub fin. Seque ad fua caftra nautica retulerunt. Cic. 2. Offic. c. 1. ad fin. Referre fe ad philofophiam. ripigliare lo studio della Filofofia. ¶ Eft etiam confequi, reportare, confeguire, riportare, in utramque partem. Tacit. Ann. 3. c. 21. Quo prælio fervati civis decus retulit. Cic. 1. Offic. c. 39. Hic in domum non repulfam folum retulit, fed ignominiam & calamitatem ¶ Item reddere, reftituire. Cic. 1. de Divin. c. 25. extr. Quæftione habita, confeffus eft, pateramque retulit. Virg. 8. En. v. 560. O mihi præteritos referat fi Juppiter annos! Senec. epift. 81. ante med Referre eft ultro, quod debes, afferre. & paulo poft. Referre eft ad eum, a quo acceperis, ferre. Cic. Attic. l. 16. ep. 3. extr. Ita mihi dulcis falus vifa eft, per te miffa ab illa. referes igitur ei plurimam. la rifaluterai. Apud Sil. 1. 7. v. 508. referre enfem vagina. rimettere . Ad hanc reddendi notionem refer & illa, referre gratiam, aut gratias, par pari, &c. de quibus V. Gratia, & Par. ¶ Et refpondere, reponere, opponere, rispondere. Cic. pro Quint. c. 13. a med. Quid a nobis refertur ? Pecuniam petit? negamus deberi. Id. pro Cacin. c. 29. a med. Ego enim tibi refero: fi non fum ex eo loco dejectus, quo, &c. at ex eo fum dejectus, &c. & mox. Velim fic exiftimetis, id me non ad meam defenfionem attuliffe, fed illoruin defenfioni retuliffe. Adde Ovid. 2. Met. v. 35. & lib. 3. v. 387. Hinc referre jusjurandum, delatam ab adverfario jurisjurandi conditionem in eum transferre. Paul. Dig. lib. 12. tit. 2. leg. 17. 23.

38. & Ulpian. ibid. leg. 34. TEt contra objicere, regerere. Ovid. 1. Met. v. 758. pudet, hæc opprobria nobis Et dici potuiffe, & non potuiffe referri. T Et rependere. Ovid. 1. de ar. am. verf. 370. Ut puto, non poteris ipfa referre vicem. T Et exprimere, reddere, imitari, raffomigliare, rapprefentare. Ovid. Met. 13. v. 442. fimilifque minaci Temporis illius vultum referebat Achilles. Plin. l. 5. ep. 16. ad fin. Non minus mores ejus, quam os vultumque referebat. Id. l. 7. ep. 19. ad fin. Matrem ejus reddit ac refert nobis. Colum. I. 7. c. 3. a med. Quod ex vetere materia nafcitur, parentis fenium refert. Tacit. de Germ. c. 43. Burii fermone cultuque Suevos referunt. Adde Senec. in Troadib. v. 647. ¶ Et rejicere, vomere, vècere. Virg. 9. Æn. v. 349. Purpuream vomit ille animam, & cum fanguine mixta Vina refert moriens T Et iterare, refumere, ripigliare. Sil. l. 11. v. 28. Sed fas id Celtis, fas impia bella referre Bojorum fuerit populis. & lib. 16. v. 77. Servitio fi tam faciles, cur bella refertis ? Virg. 5. Æn. v. 596. Hunc morem hos curfus, atque hæc certamina primus Afcanius, Longam muris cum cingeret Albam, Retulit. b. e. revocavit, innovavit, quod ante jam fecerat. Cic. 3. de Orat, 6. 20. Nili

Athe

.