floruit, fcripfitque de arte Grammatica libros XVIII. & quædam alia, ab Helia Putschio edita, de quibus accurate Jo. Albertus Fabric. l. 4. bibliothec. Lat. c. 7. Creditur etiam Latinis verfibus vertiffe Dionyfii periegefim. T Theodorus Prifcianus medicus fub Gratiano, & Valentiniano II. Impp. vixit, ediditque Medicina libros IV. dictione horrida, & barbarie inquinata. V. eund. Fabric. ibid. cap. 12. PRISCUS, a, um, antico, vecchio, prifco, pxaños, apxaïno's, antiquus, vetuftus, cafcus. Dicitur fere de iis , quæ multo ante nos tempore fuerunt. Cic. de Univerf. 6. 11. Credendum nimirum est veteribus & prifcis, ut ajunt, viris, qui fe progeniem deorum effe dicebant. Ovid. 1. Faft. v. 103. Me chaos antiqui ( nam fum res prifca) vocabant. Vellej. I. 2. c. 89. 125. Prifca illa & antiqua reipublicæ forma revocata. Cic. Tufcul. 1. c. 12. Illud erat infitum prifcis illis quos Cafcos appellat Ennius. Id. 3. de nat. Deor. c. 16. a med. Joves plures in prifcis Græcorum litteris invenimus Id. 3. de Orat. c. 11. a med. Et illud quod loquitur, prifcum vifum iri putat, fi plane fuerit rufticanum. & lib. 1. c. 43. &'Ovid. 3. ex Pont. ep. 1. v. 115. Verborum prifca vetuftas. Gell. I. 2. c. 6. ad fin. Laudare fignificat prifca lingua, nominare, appellare. Cic. de Harufp. refp. c. 13. Prifca illa feveritas. Tacit. Ann. 3. c. 69. Prifce fanctimoniæ virgo. Id. Ann. 6. c. 32. Regendis provinciis prifca virtute egit. Virg. 7. En. v. 706. Sabinorum prifco de fanguine Claufus. Feftus: Prifca Latina coloniæ appellata funt, ut diftinguerent a novis, quæ poftea a populo dabantur. Liv. l. 1. c. 3. Ab co (Latino Silvio) coloniæ aliquot deducta: Prifci Latini appellati. Paul. ex Fefto: Prifci Latini proprie appellati funt ii qui prius quam conderetur Roma, fuerunt. Id. Prifcus Tarquinius eft dictus, quia prius fuit, quam Superbus Tarquinius. Ovid. 3. de ar. am. v. 121. Prifca juvent alios ego me nunc denique natum Gratulor. Id. 1. Faft. v. 197. Prifcum tempus. & lib. 2. v. 282. Prifco more. Plin. 1. 12. c. 1. ritu. T Prifci, gli antichi. Ovid. 3. Faft. v. 779. cum prifci colerent ftudiofius agros. Plin. l. 8. c. 42. Apud prifcos. Id. l. 18. c. 29. Rudis fuit prifcorum vita, atque fine litteris Prifcus de homine fevero & gravi, quales prifci fuiffe perhibentur. (V. Vellej. l. 2. c. 92. 116. & 125. ) Catüll. carm. 63. de nupt. Pel. v. 159. Sæva quod horrebas prifci præcepta parentis. Auctor Cope fub fin. Ah pereat, cui funt prifca fupercilia. InT terdum de eo, quod paulo ante fuit. Horat. 1. 3. od. 9. v. 17. Quid fi prifca redit Venus? Ovid., 14. Met. in fin. de Herfilia. prifcum pariter cum corpore nomen Mutat, Horamque vocat. Val. Flacc. I. 4. v. 391. Jamque refecta Jovi, paulatim in imagine prifca Ibat agris Lo victrix Junonis.

PRISTA, æ, m. mpiσrns, qui ferra fecat, aut fecuri findit: a mpilw, feco, findo. Plin. l. 34. c. 8. Myron fecit & canem & Discogolon, & Perfea, & Priftas. PRISTINALIS. V. Piftrinalis.

PRISTINUS, a, um, primiero, priftino, paffato, pxaños, maraids, qui ante fuit, fuperior, tranfa&tus: & fere dicitur de iis, que nos vidimus, habuimus, fenfimus five paulo ante, five multis ante diebus, menfibus, annis. Cic. 1. Fam. ep. 5. extr. Ut tuam priftinam dignitatem & gloriam confequare. Id. pro Sull. c. 9. Ille labor meus priftinus. Id. pro Rofc. Amer. c. 52. Veftra priftina bonitas & mifericordia. Id. pro Mil. c. 1. Veterem confuetudinem fori, & priftinum morem judiciorum requirere. Liv. I. 31. c. 2. Priftinum animum erga populum R. confervare. Nep. in Eumen. c. 4. extr. Pro priftina amicitia amplo funere extulit. Id. in Alcib. c. 6. Reminifcens priftini temporis. Ovid. de A&tæone in cervum verfo, Met. 3. v. 203. mens tantum priftina manfit. Cef. 1. 1. B. Civ. c. 32. Catone repugnante, & priftina confuetudine, dicendi mora diem extrahente. lib. 3. c. 82. Priftina omnium confirmatur opinio. Id. 1. 7. B. Gall. c. 54. In priftinum ftatum redire. Gell. in prafat Priftinæ adnotationes, quas feceramus. Sueton. in Claud. c. 14. Confulatus, fuper priftinum, quatuor geffit. h. e. præter eum quem fu pra dixerat cap. 7. [ Hefternus, proxime elapfus. Caf. I. 4. B. Gall. c. 14. Milites noftri diei priftini perfidia incitati. Sueton. in Aug. c. 94. a med. Somnium priftinæ noctis familiaribus forte narrabat. Gell. I. 10. c. 24. a med. Die priftini quoque eodem modo (quo die quarti, quinti, noni ) dicebatur, quod fignificabat die priftino, quod vulgo pridie dicitur. V. Dies. ¶ Prifcus, antiquus, antico. Plaut. Trucul. prol. v. 6. Quid fi de veftro quip. piam orem abnuunt. En mehercle in vobis refident mores priftini. Colum. I. 5. c. 1. circa med. Tribus dictæ primum a partibus populi tripartito divifi: quæ tamen nunc multiplicatæ priftinum nomen poffident. Claudian. de II. Conful. Stilich. v. 124. Priftina Romuleis infloruit arcibus ætas. Nep. in Timol. c. 1. Siciliam in priftinum ftatum reftituere. Al. omitt. ftatum. Sic nos ridurre in prifino. PRISTINUS, Piftrinus, a um, ad Priftin, feu Piftrin pertinens quod eft cælefte fidus. Colum. 1. 11. cap. 2. poft init. IX. cal. Februar. ex occafu priftini fideris fignificat tempeftatem &a med. Id. Sept. ex priftino fidere nonnunquam tempeftatem fignificat. Ita Schoettgenius in not. ad R. R. Script. a Matthia Gefnero editos pag. 747. V. Piftrix.

PRISTIS. V. in Piftrix.

T

.

PRIVANTIA, um, nom. particip. contrariorum genus, quod privativum appellant. Cic. in Top. c. 11. Sunt enim alia contraria quæ privantia licet appellemus Latine, Græce appellantur PRIVATIM, adverb. privatamente, in privato, idies, non publice Cic. 1. 1. de Invent. c. 4. Eloquentia & privatim & publice homines perverfe abutuntur. Id. 5. Fin. c. 20. a med. Aut privatim gerere aliquid malunt, aut capeffunt rempublicam. Id. pro Rofc. A

mer. e. 39. Si hanc ei rem privatim S. Rofcius mandaviffet. Tacit. 11. Ann. c. 17. Privatim degeneres, in publicum exitiofi. Sallust. in Catil. c. 11. Vafa cælata privatim & publice rapere. h. e. pro fe quifque finguli milites, & omnis fimul exercitus, quafi publico nomine. Sic Caf. 1. 5. B. Gall. c. 53. Tantam fibi auctoritatem comparaverat, ut undique ad eum legationes concurrerent gratiam atque amicitiam publice privatimque peterent. Gell. l. 20. c. 1. a med. Fidem præcipue coluit, fanctamque habuit tam privatim, quam publice. b. e. tam erga fingulos, quam univerfos, feu erga rempublicam Plin. l. 6. c. 17. De iis privatim condidit volumen Amometus. feparatamente, de iis tantummodo tractans , fpeciatim, peculiariter. lib. 23. c. 1. poft med. Hic folus (medius digitus) excipitur ceteri omnes onerantur (anulis ) atque etiam privatim articuli minoribus aliis. b. e. finguli articuli. Id. 1. 23. c. 4. Oleum cicinum bibitur ad purgationes ventris privatim dicitur purgare præcordia. in ifpezialità. Sic cap. 16. Serpentes nidore, cum crematur, privatimque afpidas fugate Spezialmente. Adde cap. 1. fect. 18. 23. & lib. 23. c. 5. & Quintil. 1. 8. c. 2. Qui jaculum emittit, jaculari dicitur: qui pilum aut fudem, appellatione privatim fibi affignata caret. vocabolo proprio e particolare. PRIVATIO, onis, f. privazione, ripnois, actus privandi, vacuitas. Cic. 1. Fin. c. 11. Omni privatione doloris putat Epicurus terminari fummam voluptatem. & lib. 2. c. 9. extr. Dolori non voluptas contraria eft, fed doloris privatio. Gell. I. 2. c. 6. a med. Omnis culpa privatio inculpatum facit. PRIVATĪVUS, a, um, privativo, capannos, vim privandi habens Gell. in fi. cap. 22. lib. 13. Ne particula privativa eft. Adde lib. 5.

C. 12.

PRIVĀTO, privatamente, in privato, ablativus adverbii ritu pofitus, ut manifefto, aufpicato, merito, &c. T. Liv. in fragm. apud Prifcian. lib. 15. pag. 1009. Putfch. Privato nos tenuiffemus. PRIVATUS, a, um, privato, particolare, proprio, idees, qui eft uniufcujufque proprius: cui opponitur communis, & publicus: a privus. Caf. l. 1. B. Gall. c. 5. Oppida omnia ad duodecim, vicos ad quadringentos, reliqua privata ædificia incendunt. & lib. 4. c. 1. Privati ac feparati agri apud eos nihil eft. Cic. 1. Offic. c. 7. Ut communibus utatur pro communibus, privatis ut fuis. Sunt autem privata nulla natura, fed aut veteri occupatione, aut victoria, aut lege, pactione, conditione, forte. Horat. I. 2. od. 15. v. 13. Privatus illis cenfus erat brevis, Commune magnum. Cic. pro Sext. c. 12. Pro uno cive & bonos omnes privato confenfu & univerfum Senatum publico confilio mutaffe veftem. Id. pro Quint. c. 3. ad fin. De communi quidquid poterat ad fe in privatam domum fevocabat. cap. 4. Auctionem profcribit earum rerum, quæ ipfius erant privatæ. Suet. in Caf. c. 24. Ad legiones, quas a republica acceperat, alias privato fumptu addidit. Petron. in Sat. c. 10. Communes farcinulas partiamur, ac paupertatem noftram privatis quæftibus tentemus expellere. h. e. finguli fuis, privis. Cic. 3. de Legib. c. 19. & pro Dom. c. 17. In privatos homines leges ferri noluerunt. b. e. in fingulos, privos. Al. leg. privos utroque loco. Id. 3. de Fin. c. I. extr. Ipfæ rhetorum artes, quæ funt tota forenfes atque populares, verbis tantum in docendo quafi privatis utuntur ac fuis. Feftus : Privatæ feriæ vocantur facrorum propriorum, velut dies natales operationis, denecales. ¶ Privatus homo dicitur, qui in magiftratu non eft, idiots. nam qui magiftratum gerit, eft publicus. Cic. Catil. 1. c. 1. An vero P. Scipio pontifex max. Ti. Gracchum privatus interfecit; Catilinam nos confules perferemus? Id. 11. Phil. c. 10. ad fin. Privato viro imperium extra ordinem dare. Id. 1. Fam. ep. I. a med. Craffus tres legatos decernit, ex iis, qui cum imperio funt: Bibulus ex iis, qui privati funt. Id. 1. de Invent. c. 25. In fortuna quæritur, fervus fit, an liber: pecuniofus an tenuis : privatus, an cum poteftate Id. de Senet. c. 7. Nec ea folum in claris & honoratis viris fed in vita etiam privata & quieta. ¶ In privato, privatamente, in privato. Liv. 1. 39. c. 18. Mulieres damnatas cognatis tradebant, ut ipfi in privato animadverterent in cas: fi nemo erat idoneus fupplicii exactor, in publico animadvertebatur. Adde lib. 2. c. 54. T In privatum, per ufo de' privati. Liv. I. 40. c. 51. Fulvius locavit forum pifcatorium, circumdatis tabernis, quas vendidit in privatum. T Ex privato quel de' privati. Liv. l. 30. c. penult. ad fin. Nunc quia tributum ex privato conferendum eft, tanquam in publico funere comploratis. T Sub Imperatoribus omnes privati dicebantur, licet in magiftratu effent. Tacit..in Agric. c. 39. Id fibi ( Domitiano) maxime formidolofum, privati hominis (Agricole Britanniam adminiftrantis) nomen fupra Principis attolli Plin. l. 2. ep. 1. Perfun&us eft tertio confulatu, ut fummum faftigium privati hominis impleret Principis noluiffet. Suet. in Ner. c. 21. Non dubitavit etiam privatis fpectaculis operam inter fcenicos dare. h. e. non a se fed a prætore editis. Plin. in Paneg. c. 10. Jam Cæfar, jam imperator jam Germanicus, abfens & ignarus, & poft tanta nomina, quantum ad te pertinet, privatus. Significat etiam fpoliatum, orbatum, carentem, privato, spogliato, senza, Trenéra. Paul. ex Fefto in Privos. Dicimus & privatum, cui quid eft ademptum. Cic. pro Rabir. Poft. c. 9. Demetrium afpide ad admota corpus vita effe privatum. Ovid. 1. ex Pont. ep. 1. v. 53. Alter ob huic fimilem privatus lumine culpam. Gell. I. 19. c. 12. Animus affe&tionum adminiculis privatus. Lucret. 1. 2. v. 840. quæ funt aliis rebus privata, notifque & lib. 1. v. 1036. privata cibo natura animantum Dif fluit amittens corpus verf. 343. Non tam follicito motu privaExemptus, liber vacuus. Id. ibid. verf. 59. divum natura privata dolore omni, privata periclis. 1.2.v. 1089. natura videtur Libera continuo dominis privata fuperbis .

ta carerent.

PRIVERAS, mulieres privatas dicebant. Feft. PRIVERNAS, atis, qui eft ex Priverno, oppido Latii in Volfcis prope Ufentem fluvium, & Pomptinas paludes, nunc Piperno: olim ob generofum vinum nobili. Liv. 1. 8. c. 20. De Senatu Privernate ita decretum cap. 21. Qui Privernatium caufam impugnabant. & cap. 19. Privernas bellum. Sil. 1. 8. v. 395. Ferentinis, Privernatumque maniplis. Plin. l. 14. c. 6. Privernatia vina. Cic. 2. de Orat. c. 55. Teftificatur pater, fe tibi Privernatem fundum reliquiffe. M. Brut. apud eund. ibid. & pro Cluent. c. 51. Forte evenit ut in Privernati effemus. Al. leg. Privernate Id. Agrar. 2. c. 25. Ager Setinus, Privernas, Fundanus. Eft qui leg. Privernus. PRIVERNUS, a, um idem ac Priveruas. V. in voce præced. PRIVIGNUS, i, Privigna, æ, figliaftro, figliaftra, moyovos, apoyon, duplyoros, filius, filia mariti vel uxoris meæ alterutro parente carens: cui refpondent vitricus, & noverca. Privignus dictus, quod ante, quam mater fecundo nuberet, eft progenitus. Pri enim antiqui pro pre dixerunt. Modeftin. Dig. lib. 38. tit. 10. leg. 4. Uxor liberis ex alia uxore natis noverca dicitur: matris vir ex alio viro

ce.

T Eft a

natis vitricus appellatur: eorum uterque natos aliunde privignos privignafque vocant. Adde Cicer. Attico l. 13. ep. 20. & Q. Fr. 1.3. ep. 3. & Horat. lib. 3. od. 24. v. 18. TSi vir ex priori uxore filium vel filiam habeat & fimiliter uxor filiam vel filium, inter hos matrimonium effe poteft. Papinian. lib. 23. tit. 2. leg. 34. Inter privignos contrahi nuptiæ poffunt etfi fratrem communem ex novo parentum matrimonio fufceptum habeant. T Privignus etiam is eft, qui vulgo conceptus ex ea natus eft, quæ poftea mihi nupfit. Scaevola Dig. lib. 38. tit. 10. leg. 7. T Adjective Colum. I. 10. v. 161. Flagitat ecce fuos genitrix mitiffima fetus Et quos enixa eft partus, jam quærit alendos, Privignafque rogat proles. h. e. terra appetit herbas, quas non fponte fua genuit, fed humana opera induftriaque fatas eduxit: vel in alio folo natas & in fe translatas. utroque enim modo privigne vocantur metaphoriPRIVILEGIARIUS, ii, m. privilegiato cui aliquod privilegium conceffum eft. Ulpian. Dig. lib. 14. tit. 5. leg. 3. Nifi quis privilegiarius veniat. PRIVILEGIUM, ii, n. legge fatta contra un particolare, porquia, πpovouro, lex contra privatum aliquem lata, ut illa Clodii de exfilio Ciceronis. Cic. 3. de Leg. c. 19. & pro Dom. c. 17. In privatos homines leges ferri noluerunt. id eft enim privilegium. privus, fingularis, & lex: & a Cicerone fere in malam partem accipitur, ut pro Sext. 6. 30. Cum fancitum effet, ut neque privilegium irrogari liceret, neque de capite, nifi comitiis centuriatis, rogari. Parad. 4. fub fin. Familiariffimus tuus de te privilegium tulit fi in opertum Bona deæ acceffiffes exfulares in Bruto, c. 23. Libo rogationem in Galbam privilegii fimilem ferens. pro Dom. c. 10. ad fin. De pefte civis, confervatoris reipubl. licuit tibi ferre non legem, fed nefarium poivilegium. & cap. 42. Cum indemnatum exturbares, privilegiis tyrannicis irrogatis, & poft redit. in Sen. c. 11. fub fin. Vim & crudelitatem privilegii publicis litteris confignavit. Adde ad Attic. ep. 15. l. 3. TA pofterioribus ponitur etiam pro lege in favorem & commodum alicujus lata, immunitate, beneficio Principis, privilegio, immunità, efenzione. Plin. 1. 10. ep. 56. Coloniam habuiffe privilegium, & vetuftiffimum morem, arbitrio fuo rempublicam adminiftrare. Trajan. ad Plin. ibid. ep. 110. Sive civitates habent privilegium, quo ceteris creditoribus anteponantur, five, &c. Senec. 1. 3. de benef. c. 11. Quædam privilegia parentibus data funt. Aurel. Arcad. Dig. lib. 1. tit. 11. leg. 1. in fi. Præfecti prætorio fubnixi funt & alio privilegio, ne a fententiis eorum minores ætate ab aliis magiftratibus reftitui poffint. Ulpian. lib. 38. tit. 17. leg. 2. a med. Privilegio munitus. ¶ Privilegia creditorum, de quibus eft titulus 6. lib. 42. Dig. ( qui in edit. Torrentini eft idem cum 5. de reb. judicis auctor. &c.) fignificant prælationem, quam habet inter multos creditores aliquis, ut fibi prius folvatur; πрwroтpatixv, preferenza.

ut,

>

PRIVO, as, avi, atum, a. 1. privare, Spogliare, togliere, Tepew, aliquid cuipiam aufero, orbo, fpolio: a privus. Cic. 4. Acad. c. 19. Spoliat nos judicio, privat approbatione, omnibus orbat fenfibus Id. in Top. c. 11. Præpofitio in privat verbum ea vi, quam haberet, fi in præpofitum non fuiffet. Id. Attic. l. 9. ep. 10. Cum me ægritudo fomno privaret. Id. 5. de Fin. c. 29. Democritus dicitur ofulis fe privaffe. Id. 9. Phil. c. 4. Privare aliquem vita. Id. pro Quint. c. 23. communi luce. Id. Fam. 4. ep. 9. ad fin. patriam afpectu fuo Stat. 2. Theb. v. 695. fed fata monentem privavere fide. Lucret. l. 1. v. 381. Aut igitur motu privandum eft corpora quæque, Aut, &c. Я Cum genit. Afran. apud Non. c. 9. n. 6. Quod vitæ ftudium, aut quod præfidium in pofterum mihi fupponebas, me cum privas tui? Ο Ελληνισμός eft in illo Nevii apud eund. c. 9. n. 9. Quod res vis hanc privari pulcras, quas uti folet.

Eft etiam liberare, eximere, liberare efimere, fottrarre. Cic. 1. Agrar. c. 4. ad fin. Non enim hac exceptione unus afficitur beneficio, fed unus privatur injuria. Id. Attic. l. 1. ep. 16. a med. Privare aliquem exfilio. & lib. 12. ep. 26. moleftia. Id. 1. de Fin. c. 11. dolore.

Cic. Phil. 2. c. 1. in fi. Cui prius quam de ceteris rebus refpondeo, de amicitia pauca dicam. Id. in Vatin. c. 2. Quod ego, fimul ac te afpexi, prius quam loqui cœpifti, fenfi atque providi. Terent. Andr. 2. 1. 11. Omnia experiri certum eft prius quam pereo Plaut. Mil. 3. 1. 115. Prius quam lucet adfunt Stat. 12. Theb. v. 570. vos ifta decet vindicta , prius quam Emathii, Thracefque dolent Caf. 1. 1. B. Gall. c. 53. Neque prius fugere deftiterunt quam ad flumen Rhenum pervenerunt Cic. Fam. 9. ep. 26. Quid potius faciam, prius quam me dormitum conferam non reperio. Habet interdum vim fimilem adverbii potius, aut magis. Cic. 5. Tufcul. c. 27. a med. Egypti quamvis carnificiqam prius fubierint quam ibin, aut afpidem violent. Id. pro Ligar. c. 12. Quis eft, qui hoc non fentiat quidvis prius futurum fuiffe , quam ut hi fratres diverfas fententias fequerentur? Cef. 1. 3. B. Civ. c. 1. Statuerat enim, hos prius judicio populi debere reftitui , quam fuo beneficio videri receptos. Balb. ad Cicer. 1. ad fin. poft ep. 8. 1. 9. ad Attic. Præftabo eum prius tuæ dignitatis, quam fuæ utilitatis rationem habiturum. T Scribitur & conjun&te priufquam. T Quam prius inverfo ordine, Poetice, piv. Plaut, Trin. 2. 2. 13. Ad hoc genus hominum duravi, quani prius me ad plures penetravi. Al. leg. quin prius. Prop. l. 2. eleg. 14. v. 11. Illum fæpe fuis decedens fovit in ulnis, Quam prius abjunctos fedula lavit equos. Sic quam potius pro potius quam. V. Potius. T Prius, olim. Catull. carm. 51. de Lesbia, Otium & reges prius, & beatas Perdidit urbes. Id. carm. 4. v. 25. Sed hæc prius fuere: nunc, &c. PRIUSQUAM. V. ditionem præced. in fin. PRIVUS, a, um, uno, fingolare, un folo, fingulus, unus, fingularis ut Feft. & Gell. l. 10. c. 20. tradunt. Lucil. ibid. & apud Non. c. I. n. 152. & cap. 2. n. 694. abdomina thynni Advenientibu' priva daba un per uno & Liv. l. 30. c. 43. Ut privos lapides filices privafque verbenas fecum ferrent Lucil. apud Non. loc. cit. Culcitula accedunt privæ centonibu' binis. Lucret. I. 4. v. 260. & cum Acre ferit frigus, non privam quamque folemus Particulam venti fentire & frigoris ejus Sed magis unverfum. Plin. l. 8. c. 46. de bove Api. Refponfa privis dat e manu confulentium cibum capiendo. Gell. I. 11. c. 16. Quæ non tam dilucide demonftrari Latina oratione poffunt, quam Græci ea dicunt privis vocibus. Lucret. l. 5. v. 732. Inque dies privos aboriri quæque creata. ogni dì, in dies fingulos. verf. 275. Innumerabiliter privas mutatur in horas. ad ogni ora. & lib. 4. v. 566. In multas igitur voces vox una repente Diffugit in privas quoniam fe dividit aures. in cadauna orecchia. Tribuunt & Ciceroni 3. de Legib. c. 19. & pro Dom. c. 17. ex leg. XII. Tab. fed al. privatus fubftituerunt. T Interdum accipitur pro privato, & proprio uniufcujufque . Horat. l. 1. ep. 1. v. 92. viden' ut pauper conducto navigio æque Naufeat, ac locuples, quem ducit priva triremis? propria fua. Item pro fingulari, eximio, fingolare. Id. 1. 2. fat. 5. v. 10. turdus, five aliud privum dabitur tibi devolet illuc Res ubi magna nitet domino fene. Liv. 1. 7. c. 37. Milites fingulis bobus, binifque privis tunicis donati. Al. omitt. privis. Item pro privato, carente > privo. Apul. de deo Socrat. Turba imperitorum, vana fanctitudinis priva veræ rationis.

PRIUS, adverb. prima, avanti, innanzi, apir, porpor, ante, antea. Cic. de Amic. c. 4. Quem fuit æquius ut prius introieram in vitam fic prius exire de vita. Id. Attic. l. 4. ep. 1. Nihil prius mihi faciendum putavi, quam ut tibi gratularer. Phedr. l. 4. fab. 25. v. 24. Tuæ prius funt partes, aliorum dein. Cic. Attic. l. 15. ep. 13. Quod ad te antea, atque adeo prius fcripfi ( fic enim mavis) &c. Plin. l. 3. c. 5. circa med. Oppidum Formia, Hormiæ prius olim di&tum. Sequente quam eft antequam, prima che, mрiv.) πρὶν

.

PRO, avanti, dinanzi, pò, ante: refertur ad locum, & ablativo fervit. Cic. pro Mil. c. 1. Præfidia illa, quæ pro templis omnibus cernitis. Id. 3. Phil. c. 11. Sedens pro æde Caftoris. Liv. 1. 30. c. 10. pro muro. Plin. 1. 2. c. 37. pro vallo. Cef. 1. 1. B. Gall. c. 48. pro caftris fuas copias produxit. & lib. 4. c. 32. pro portis caftroApul. in Apul. ad fin. Tabulas hic ibidem pro pedibus tuis abjicio. ¶ Ponitur & loco T8 in. Cef. 1. 6. B. Gall. c. 3. in fin. Hac re pro fuggeftu pronuntiata. Salluft. in Jug. c. 8. & Liv. 1. 39. c. 5. Ne fuas quidem fimultates pro magiftratu exercere, boni exempli effe. Id. l. 38. c. 23. fub fin. Laudati pro concione omnes funt. Cic. 3. Fam. ep. 8. pro tribunali. Tacit. 14. Ann. c. 30. Stabat pro litore claffis. Feftus: Pro cenfu claffis juniorum, Ser. Tullius cum dixit, accipi debet, in cenfu, ut ait M. Varro: ficuti pro æde Caftoris, pro tribunali, pro teftimonio. Paul. ex Fefto: Pro fententia, idem eft, ac fi dicatur, in fententia, ut pro roftris, id eft in roftris. T Item juxta, fecundum, fecondo, confor78 me. Nep. in Epamin. c. 3. ad fin. Amicorum confilium habebat, & quantum quifque daret, pro facultatibus imperabat. fecondo le facoltà. & Cic. pro Dom. c. 41. Nemo eft, qui non pro fuis opibus defenderit. Id. de Senect. c. 9. Decet, quidquid agas, agere pro viribus. Id. pro Sext. c. 66. Pro virili parte. Id. 3. Offic. c. 14. & Caf. 1. 2. B. Gall. c. 25. Pro fe quifque. Cic. pro Rofc. Amer. c. 12. Quem pro dignitate ne laudare quidem quifquam fatis commode poffet Id. Verr. 3. c. 27. Cum in eam rationem pro fuo quifque fenfu ac dolore loqueretur. Id. 4. Fam. ep. 10. in fin. Reliqua tu pro tua prudentia confiderabis. & lib. & ep. 15. ad fin. Quibus aliquid opis fortaffe ego pro mea, tu pro tua, pro fua quifque parte ferre potuiffet. Liv. l. 30. c. 10. His raptim pro tempore inftru&is. Colum. l. 11. c. 1. circa med. Familiam femper ad opera cun&tantem, pro temporibus anni feftinanter producat. Pallad. l. 1. tit. 4. in fin. Pro majori parte. T Pro eo, fequente ac atque, quafi, quod, quantum, ita ut, perinde ut, quomodo. Sulpic. ad Cicer. Fam. 4. ep. 5. Poftea quam mihi renuntiatum eft de obitu filiz tuæ, fane quam, pro co ac debui, molefte tuli. Cic. 1. de Invent. c. 32. Pro eo ac fi conceffum fit. Ulpian. Dig. lib. 28. tit. 1. leg. 22. Pro eo eft, atque fi adhibitus non effet. è come fe Pompon. lib. 30. leg. 38. Pro eo erit, quafi ne legatum quidem fit. Cic. 2. de Orat. cap. 18. Cum Annibal ad Antiochum veniffet exful ? proque eo, quod ejus nomen erat magna apud omnes gloria invitatus effet ab hofpitibus e fecondo che e a mifura che. & lib. 4

, pro eo tamen

,

ve

de Fin. cap. 21. Eaque pro co, quantum in quoque fit ponderis, effe æftimanda. Id. 3. Fam. ep. 3. ad fin. Equidem pro co quanti te facio, quidquid feceris, approbabo. fecondo la ftima che bo di te. T Pro eo abfolute Cic. Fam. 13. ep. 7. Quod erit hujufmodi, ut fi a Cæfare, quod fperamus, impetrarimus, tuo beneficio nos id confecutos effe judicemus: fin minus id habeamus, cum a te data fit opera, ut impetraremus. lo tenghiamo tutta via per benefizio tuo . T Pro eo quod, quia vel propter hoc quod. Liv. I. 38. c. 49. extr. Sed fatis jam dictum eft: quin pro eo quod pluribus verbis vos, quam volui, fatigavi niam a vobis petitam velim. Prout, & pro eo ut, fecondo che Cic. 4. Verr. c. 34. Comparaverat fupellectilem elegantiorem tabulas pictas, etiam argenti bene facti, prout Thermitani hominis facultates ferebant, fatis. Liv. l. 38. c. 50. Id prout cujufque ingenium erat, interpretabantur. & cap. 40. fub fin. Prout locus iniquus æquufve his aut illis prout animus pugnantium eft prout numerus varia pugnæ fortuna eft. Plin. l. 5. c. 9. Prout nives fatiaverint, ita Nilum increfcere. Celf. I. 4. c. 4. fect. 5. Si fecuta ulcera funt, prout fedes ipfa eft, ita varia genera morborum funt. In epift. L. Metelli Sicilia Prat. apud Cicer. 5. Verr. c. 54. Tamen pro eo ut temporis difficultas, aratorumque penuria tulit &c. Eft etiam pro ob, propter, per, per cagione, did. Plaut. Aulul. 3. 3. 8. Pro vapulando abs te mercedem petam. Terent. Eun. 5. 4. 19. Ego pol te pro iftis dictis & factis, fcelus, ulcifcar. Cic. Attic. 1. 1. ep. 3. Mifimus, qui pro vectura folveret. Id., 1. de Orat. c. 55. Quem omnes amare meritiffimo pro ejus eximia fuavitate debemus. T Sæpe loco, vice in luogo, in vece. Unde illa pro prætore, pro confule pro magiftro fcripturæ. Cic. Verr. 4. c. 70. & Attic. l. 11. ep. 1o.) quæ & conjun&te fcribuntur, de eo qui vices agit prætoris, &c. eandemque habet auctoritatem, quamvis prætor non fit, vicepretore, viceconfole. Cic. in Orat. c. 45. Ain' pro aifne, nequire pro non quire, malle pro magis velle' nolle pro non velle. Id. 2. de Leg. c. 5. a med. Neque medicorum præcepta vere dici poffent, fi quæ infcii imperitique pro falutaribus mortifera confcripferint. Sueton. in Cef. c. 70. Una voce qua Quirites eos pro militibus appellarat, tam facile flexit, ut &c. ¶ Item tanquam, inftar, ut, come, per Cic. Attic. I. 2. ep. 5. Cato ille nofter, qui mihi unus eft pro centum millibus. Mat. & Trebat. ad Cicer. poft epift. 15. 1.9. ad Attic. Pro certo habere. Terent. Adelph. 1. 1. 23. Hunc eduxi a parvulo, habui, amavi pro meo. Caf. l. 3. B. Civ. c. 109. & Cic. pro Sext. c. 38. & Verr. 6. c. 15. Cum jam pro damnato mortuoque effet & Verr. 4. c. 2. fub fin. Siciliam nobis non pro penaria cella, fed pro ærario fuiffe. Id. pro Arch. e. 5. ad fin. Gerere fe pro cive. Liv. l. 32. c. 33. Nicephorium Venerifque templum quæ fpoliaffet, evaftaffetque, pro incorruptis reftitui & lib. 39. c. 49. Adeo incredibilis vifa res

vano modo fed vix pro fano nuntius audiretur Íd. l. 8. c. I. Volfci nocte pro victis Antium agmine trepido abierunt Senec, de Tranquill. c. 11. ante med. Qui mortem timebit, nihil unquam pro homine vivo faciet Plaut. Pan. 3. 1. 25. Neque nos populus pro cerritis infectabit lapidibus. Id. Merc. 4. 4. 4. Qui amat, quod amat, id fi habet id habet pro cibo. Curt. I. 4. c. 10. Jam pro feditione res erat. Liv. I. 43. c. 5. Effe alicui pro hofte. Ulpian. Dig. lib. 5. tit. 3. leg. 11. Pro herede poffidet, qui putat fe heredem effe. Sic leg. 13. Pro poffeffore, pro emptore, &c. Pompon. Dig. lib. 30. leg. 54. Turpia legata pro non fcriptis habentur. Liv. 1. 23. c. 22. ad fin. Id omnino pro non dicto habendum. T Significat etiam in defenfionem, in favorem, in favore, in difefa, per: eui opponitur contra. Hinc Ciceronis orationes pro Archia, pro Ligario, &c. Id. 3. de Orat. e. 20. Hoc non modo pro me, fed contra me eft potius. Id. pro Cluent. c. 22. fub fin. Partim nihil contra Avitum valere, partim etiam pro hoc effe. Liv. I. 34. c. 8. Hæc cum contra legem, proque lege dicta effent. Senec. 1. 2. quæft. nat. c. 55. Puta ita effe pro me eft. fa per me. Rurfus Cic. poft redit. in Sen. c. 11. a med. Populum R. pro me, tanquam pro fratre, aut pro parente obfecravit. Tacit. Ann. 4. c. 78. Cuneta pro hoftibus erant. Colum. 1. 3. c., 5. Quod ego minime reor effe pro agricola effer di vantaggio. Item comparationem. Liv. I. 36. c. 10. a med. Caftra metatus latius, quam pro copiis. Id. l. 21. c. 29. Prœlium atrocius, quam pro numero pugnantium fuit. & cap. 59. ad fin. Major Romanis quam pro numero, jactura fuit. T Pro cum accufativo. Infcript. apud Gruter. pag. 4. n. 12. Minervæ libenter dedit pro falutem fuam. & pag. 46. n. 9. Herculi invi&to facrum falutem Imp. L. Sept. Severi &c. Cave imiteris. T In pro compofitione fignificat ante, ut procedo, progredior, provideo: & palam ut proloquor, prodo: & procul ut profanus, probibeo : & vice ut proconful: quæ & Feftus docet. PRO, o, oh, oh, w, interjectio exclamantis, admirantis. Cic. pro leg. Manil. c. 12. & 1. 2. de Orat. c. 55. Pro dii immortales! tantam ne unius hominis divina virtus, tam brevi tempore lucem afferre reipublicæ potuit, ut, &c. Id. in Orat. c. 46. & 5. Tufcul. cap. 16. a med. Pro deum atque hominum fidem! Terent. Adelph. 3. 3. 3. Pro Jupiter hominis ftultitiam ! Martial. I. 2. epigr. 46. Pro fcelus ! Horat. l. 3. od. 5. v. 7. Pro Curia inverfique mores! Tertull. de Panit. fub fin. Pro male tractationis! Qɛu. Liv. I. 22. c. 14. Tantum (pro dolor!) degeneramus a parentibus noftris. Al. omitt. dolor. Plaut. Caf. 2. 4. 5. Pro! bonæ frugi hominem te jampridem effe arbitror. Ovid. 13. Met. v. 758. pro, quanta potentia regni Eft, Venus alma, tui! Id. Heroid. ep. 3. v. 98. Et mea, pro! nullo pondere verba cadunt. Sunt qui fcribunt prob: fed Pri

tilæ funt, & per apocopen factæ ex aba, & vaha. Stant pro Prim fciano Manut. & Cellar. Alii afpirationem retinent, five quia etiam prob factum a proba cenfent five quia in enuntiando majori femper fpiritu effertur, quam pro præpofitio. Stat ab his Daufquius. PROÆDIFICATUM dicitur quod ex privato loco proceffit in publicum folum. Feftus: qui fignificare videtur mænianum, projectum. PROAGOGION. V. in Pedagogium. PROAGŎRUS, i, m. πрoyopos, Græce fignificat eum, qui ante alios verba facit apud Siculos nomen fuit fummi magiftratus. Cic. 6. Verr. c. 23. & 39. PROAMITA, æ, f. forella di mio bifavo, proavi mei foror, feu ami• ta avi mei, quæ & amita major dicitur. Cajus Dig.,lib. 38. tit. 10. leg. 1. & Paul. ibid. leg. 10. PROACTO. V. Peracuo. PROARCHE, es, f. рoxx, unus ex æonibus Valentiniani, nempe' προαρχή principium omnium rerum, & originum. Tertullian. adverf. Valentin. c. 7. 35. 37.

PROAVIA, f. madre di mio avo, bifavola, πpoudun, mater avi, vel aviæ meæ, five ii paterni fint five materni: cui refpondent pronepos, proneptis, ut Cajus Dig. lib. 58. tit. 10. leg. 1. & Paul. ibid. leg. 10. docent. Sueton. in Calig. c. 10. In Liviæ Auguftæ proaviæ fuæ contubernio manfit. PROAVITUS, a, um, del bifavolo, ad proavum aut proaviam, & univerfim ad majores noftros pertinens. Ovid. 13. Met. v. 415. Mittitur Aftyanax illis de turribus, unde Pugnantem pro fe, proavitaque regna tuentem Sæpe videre patrem, monftratum a matre folebat. Stat. 1. 4. filv. 4. v. 83. Proavita rura. Sil. l. 16. v. 254. potentia. Id. l. 5. v. 366. medicamina. b. e. quæ quis a proavis tradita didicit.

PROAVUNCULUS, li, m. fratello di mia bifavola " proaviæ meæ frater, qui & avunculus major dicitur ut docent Cajus Dig. lib. 38. tit. 10. leg. 1. & Paul. ibid. leg. 10. V. Avunculus . PROĂVUS i, m. bifavo, bisavolo, fecondo avò, прónæmяos, pater πρόπαππος avi, vėl aviæ tum ex parte paterna, tum materna cui refpondet pronepos, proneptis. Cajus Dig. lib. 38. tit. 10. leg. 1. & Paul. ibid. leg. 10. Plaut. Mil. 2. 4. 20. & Perf. 1. 2. 5. Pater avus proavus, abavus, atavus, tritavus. Cic. pro Mur. c. 7. Et proavus L. Murenæ, & avus prætores fuerunt. T Pro tritavo Cic. Fam. 3. ep. 11. extr. ad Appium Pulcrum. In cenfura de proavo multum cogitato tuo. h. e. de Appio Claudio Caco. V. Abavus. ¶ Et univerfim pro quocumque ex majoribus Horat. in art. Peet. v. 270. At veftri proavi Plautinos & numeros & Laudavere fales. Stat. 10. Theb. v. 807. Quæque novis proavum tellus effloruit armis pro proavorum Ovid. 3. Amor. el. ult. v. 5. ufque a proavis vetus ordinis heres. Curt. I. 6. c. 11. Quis proavum hujus Alexandrum ultus eft? V. Juftin. I. 7. per tot. Solin. c. 9. ( al. 14. ) & Eufeb. in Chronic.

PROBA, æ, f. probatio, fpecimen, indicium, prova Impp. Valentin. Valens lib. 12. Cod. tit. 25. leg. 1. Ut ftratoribus unus tantum folidus proba nomine pofceretur. Ammian. in fi. 1. 21. Annona militaris indicia, ut ipfi nominant, probam. PROBABILIS, le, probabile, verifimile, wibavos, qui probari & credi poteft. Cic. 1. de Invent. . 29. ad fin. Probabile eft id, quod fere fieri folet, aut quod in opinione pofitum eft, aut quod habet in fe ad hæc quandam fimilitudinem, five id falfum eft, five verum. Id. in prafat. Parad. Nihil eft tam incredibile quod non dicendo fiat probabile. Id. 1. Offic. c. 3. Medium officium id effe dicunt, quod cur factum fit, ratio probabilis reddi poffit. Id. 2. de Divin. c. 6. Qui nihil fine aliqua probabili conjectura & ratione dicunt. Id. 1. de Orat. c. 56. extr. Galba difputationem fibi probabilem, & prope veram videri. Id. Verr. 7. c. 67. ad fin. Splendida eft illa caufa probabilis, mihi & facilis, populo grata atque jucunda. Liv. I. 40. c. 29. Probabile mendacium. Tacit. Ann. 6. c. 14. Nullas probabiles caufas longinquæ peregrinationis afferebat. ¶ Item probandus, probatione dignus, da approvarsi, da piacere. Quintil. 1. 8. c. 3. circa med. Ne fperemus ornatam orationem fore , quæ probabilis non erit. Cic. in Partit. c. 6. Probabile genus eft orationis fi non nimis eft comptum atque expolitum, fi eft auctoritas & pondus in verbis, fi fententiæ vel graves, vel aptæ opinionibus hominum & moribus. Liv. 1. 2. c. 13. fub fin. Quod & virginitati decorum, & confenfu obfidum ipforum probabile erat. Valer. Max. initio c. 2. l. 6. Libertas in dictis & factis vulgi fic auribus gratior, quam fapientiffimi cujufque animo probabilior eft. Colum. 1. 3. c. 2. a med. Uvæ, quæ habent probabilem guftum. & in fi. cap. 1. Maxime probabilis cæli & foli qualitas. Plin. l. 31. c. 3. Aqua maxime probabilis. Id. l. 21. c. 4. Rofa nec odore, nec fpecie probabilis. Colum. 1. 6. c. 1. Umbria progenerat boves vaftos & albos eademque rubros, nec minus probabiles animis, quam corporibus.

cap. 2. ad fin. Mores hujus pecudis probabiles habentur, qui funt propiores placidis, quam concitatis, fed non inertes. Gell. I. 20. c. 1. a med. Quod edictum prætorium de æftimandis injuriis probabilius effe poteft? più ragionevole . T Probabilis orator cujus ingenium & eloquentia probari ac placere debet. Cic. in Bruto, c.76. C. Sicinnius probabilis orator: jam vero etiam probatus. Id. 2. de Orat. c. 36. Semper exiftimavi, jucundiorem & probabiliorem huic populo oratorem fore, qui, &c. Id. de clar. Orat. c. 68. a med. P. Autronius voce peracuta atque magna, nec alia re ulla probabilis. Id. 1. 1. de Orat. c. 28. a med. Difcipulus probabilis. Id. in Bruto c. 48. fub fin. Vir ingenio fane probabili.

PROBABILITAS, atis, f. probabilità, verifimiglianza, aidavórus, ve. rifimilitudo. Cic. 4. Acad. c. 24. Multa, quæ nos fallunt probabilitate magna. Id. 3. de Fim. c. penult. Ne cui falfo affentiamur neve unquam captiofa probabilitate fallamur. Id. 5. Tufcul. c. 11. Quodcumque noftros animos probabilitate percuffit, id dicimus. PROBABILITER, probabilmente, verifimilmente, adars, credibiliter, verifimiliter. Cic. in Orat. c. 35. Rem breviter exponere, & probabiliter, & aperte Id. 2. de Orat. c. 82. a med. Ad confilium de republica dandum, caput eft, noffe rempubl. ad dicendum vero probabiliter, noffe mores civitatis. Id. in fragm. apud Auguftin. 1. 3. contra Acad. c. 7. Ex quo poteft probabiliter confici eum, &c. Liv. I. 33. c. 28. Multa in eam partem probabiliter argumentatus. Cic. 2. de Invent. c. 46. Juftius & probabilius accufare videtur. Gell. in f. I. 9. Eleganter & probabiliter hoc dictum eft. Id. l. 1. c. 16. Id quoque recte & probabiliter dici folitum. Vellej. I. 2. c. 46. Confulatus neque petitus honefte ab his, neque probabiliter geftus eft. tollerabilmente, vel lodevolmente.

PROBAMENTUM, ti, n. prova, probatio. Impp. Honor. & Theodof. lib. 13. Cod. Theodof. tit. 6. leg. ult. Quem non perfonæ alicujus probamenta confutarant.

PROBATA, n, plur. beftiame, poß, Græca vox, pecus omne, & præcipue oves fignificans. Plin. l. 7. c. 2. In Africa effe familias quafdam effafcinantium, quorum laudatione intereant probata, arefcant arbores, &c. PROBATIO, onis, f. approvazione, σvynarúbers, nodox, approbaσυγκατάθεσης, αποδοχή, tio. Cic. pro Font. c. 4. Certe falfum eft, ob probationem pretium datum, cum multa improbata fint. T Item demonftratio Oftenfio, argumentum, prova, argomento, πions. Quintil. l. 5. c. 10. Hæc omnia enthymema, epicherema, fyllogifmus, &c.) generaliter

Te appellant: quod et propria interpretatione dicere fidem poffumus, apertius tamen probationem interpretabimur. ibid. poft med. Probationes potentiffimæ. Justin. l. 32. c. 2. fub fin. Infidias ab eo fibi paratas confingit: ad cujus rei probationem immittit indices, &c. Plin. 1. 2. c. 2. Oculorum probatio. T Præterea ita appellatur tertia orationis pars, quæ & confirmatio dicitur, & fides orationis, in qua orator ponit ea, quæ ad faciendam fidem directo pertinent. Quintil. l. 3. c. 9. ( al. 11.) ¶ Denique eft examen, exploratio, experimentum, periculum, efame, prova, efperienzo, doniuzoia. Cic. 1. Offic. c. 40. a med. Athletarum probatio Valer. Max. 1. 2. c. 2. n. 9. Probatio equitum. h. e. que in tranfvectione fit. Varr. l. 1. R. R. c. 20. Igitur de omnibus quadrupedibus prima eft probatio, qui idonei fint boves , qui arandi caufa emuntur. Plin. l. 29. c. 2. Probatio œfypi, ut fordium virus oleat Id. l. 12. c. 12. fub fin. In his probatio una, ne fint fragilia. Id. l. 21, c. 6. a med. Probatio croci finceri, fi imposita manu crepat . Id. l. 36. cap. 21. Probatio pumicis in candore minimoque pondere. Id. 1. 37. c. ult. Gemmæ recufant lima probationem. PROBATĪVUS, a, um, ad probandum pertinens. In fermone, qui præcedit declam. 299. Quintil. In hoc probativæ quæftiones duæ, altera xxx, altera pуuz.

PROBATOR, oris, m. approvatore, menpites, qui probat, approbator. Cic. Phil. 2. c. 12. Quid intereft inter fuaforem facti, & probatorem? Id. pro Cacin. c. 29. ad fin. Hujus rationis non modo non inventorem, fed ne probatorem quidem effe me. Ovid. 1. 2. ex Pont. ep. 2. v. 105. Ingenii certe, quo nos male fenfimus ufos Artibus exceptis, fæpe probator eras.

PROBATORIUS, a, um, ad probandum pertinens. Probatoria abfolute, lettera teftimoniale, teftimonium quo quis idoneus & probatus oftenditur, qui in ordinem aliquem adfcifcatur. Impp. Conftantin. & Conftans lib. 12. Cod. tit. 58. leg. 2. Impp. Theodof. & Valent, ibid. tit. 60. leg. 6. &c. PROBĀTUS, a > um, provato, conosciuto per prova, Sperimentato, Stimato, accetto, dones, experimento cognitus, fpectatus, exploratus: & fere in bonam partem. Ovid. Met. 15. v. 361. Si qua fides rebus tamen eft adhibenda probatis. Plaut. Perf. 4. 6. 1. Probati argenti fexaginta mine. Plin. l. 16. c. 8. Boletos pariunt quercus probatiffimos, robur, & cupreffus noxios. 1d. l. 23. c. 5. Probatiffima in Egypto palma. Id. l. 37. c. 5. a med. de beryllis. Probatiffimi funt ex iis, qui viriditatem puri maris imitantur. Id. l. 34. c. 8. Probatiffima ftatua. Plin, alter l. 7. ep. 9. Adeo notum probatumque eft, ut probatione non egeat. Id. in fin. 1. 8. Nitendum eft, ne rudis & incognitus, quam exploratus probatufque, humanior fuiffe videaris. Id. 1. 2. ep. 13. ad fin. Habes, quam probatus carufque fit nobis. Quintil. I. 10. c. 2. Ruftici probatam experimento culturam in exemplum intuentur. Cef. l. 1. B. Civ. c. 85. med. Ut per paucos probati & electi in provincias mittantur Lucil. apud Non. c. 5. n. 6o. Tuam probatam mihi & fpectatam maxime adolefcentiam. Cic. 1. de Orat. c. 27. Ceterarum homines artium fpectati & probati. Id. in Top. c. 19. Ingeniofos, & opulentos, & ætatis fpatio probatos, dignos, quibus credatur, putant. Colum. I. 11. c. 1. Operum probatiffimi artifices. Plin. l. 9. ep. 19. Familiariter ab eo dilectus probatufque. Cic. pro Planc. c. 11. Quibus cum fuerit probatiffimus, hodieque fit, omnibus effe fe probatum debet fperare. Liv. I. 27. c. 8. Ita repente exfuit antiquos mores, ut nemo probatior prioribus patrum, fuis pariter alienifque effet. Cic. pro Cacin. c. 4. Cæfennia fummo loco nata, & probatiffima femina. Marcell. ad Cicer. Fam. 4. ep. 11. Gratulatio tua mihi eft probatiffima. Claudian. de IV. Conful. Honor. v. 487. Ut fortes in Marte viros, animique probatos, Sic juftos in pace legis b. e. compertos animofæ virtutis bellica. Al. leg. animifque para¶ Probatum eft, receptum eft, placet, veromicTON. Sil. I. 13. v. 473. Regia cum lucem pofuerunt membra, probatum eft Hir

tos.

canis admovere canes. ¶ Probatus, oftenfus, argumentis confir matus, manifeftus. Ovid. Met. 15. v. 37. crimenque patet fine tefte probatum. ¶ examinatus, exactus & probus judicatus. Modeftin. Dig. lib. 48. tit. 10. leg. 32. Menfuras publice probatas vini, frumenti, vel cujuslibet rei corrumpere. PROBE, bene, benissimo, xaλws, su, bene, recte, præclare. Cic. 3. de Orat. c. 50. Antipater, quem tu probe meminifti, Id. Attic. l. 13. ep. 6. De aquæductu probe fecifti. Id. 2. Fam. ep. 12. Quod cum probe fcirem, utinam, &c. & epift. 10. Exercitus fatis probe ornatus auxiliis. Plaut. Bacch. 4. 9. 18. Milites armati atque animati probe. Id. Moftell. 1. 2. 19. Ædes expolitæ, factæ probe, examuf fim. Id. Men. 3. 2. 1. Probe lepideque concinnatus. Id. Milir. 2. 6. 107. Ufque adhuc actum eft probe. Id. Rud. 2. 3. 50. & Cic. Attic. l. 5. ep. 1. Probe curare aliquid. Plaut. Trin. 3. 3. 56. Satis fcite & probe. Tacit. 3. Hift. c. 62. Mimos actitavit fcite magis quam probe. Cic. Attic. 1. 7. ep. 3. Illud probe judicas. Id. in Bru to, c. 41. De Servio probe dicis. Id. 1. Offic. c. 19. Probe definitur a Stoicis fortitudo. ¶ Item valde, vehementer, omnino, præfertim apud Comicos, bene, molto, affai, affatto. Plaut. Amph. 1. 1. 126. Appotus probe. & 162. Probe percutere aliquem. & 268. Probe decipere. 3. 3. 20. Probe errare 3. 4. 14. Faxo probe, jam hic deludatur. Id. Capt. 3. 4. 102. Pereo probe. Id. Curcul. a. 3. v. 16. Næ ego hic me intus explevi probe. Id. Epid. 3. 4. 55. Tibi os eft fublitum plane & probe. Id. Mil. a, 5. v. 4. Vide, ut fit acutus culter probe. Terent., Heaut. 5. 3. 18. Convinces facile ex te natum. nam tui fimilis eft probe. T Probe narraS, bonum nuntium affers. Terent. Andr. fc. ult. v. 6. qui Eun. 5. 3.7. bene narras, Hec. 4. 4. 20. bene nuntias, eod. feufu dixit. ¶ In refponfionibus eft approbantis, laudantis, applaudentis. Plaut. MoStell. 1. 4. 28. Unde agis te? Co. unde homo ebrius. Philo. probe. beniffimo & Mil. 4. 4. 9. Miles concubinam intro abiit oratum fuam, ab fe ut abeat. Acrot. eu, probe! Terent. Eun. 4. 7. 3. Thr. Primum ædes expugnabo. Gna. recte. Tbr. virginem eripiam, Gna. probe. Thr. male mulcabo ipfum. Gna. pulcre. Id. Adelph. 3.4.53. De. Hoc facito. Sy. recte fane. De. hoc fugito. Sy. callide. De. hoc laudi eft. Sy. iftæc res eft. De. hoc vitio datur. Sy. probiffime.

fet.

PROBEAT, prohibeat. V. in Probibeo. PROBIANUS, a, um, ad Probum aliquem nomen proprium pertinens. Lamprid. in Alex. Sever. cap. 40. Purpura, quæ vulgo Probiana dicitur, idcirco quod Aurelius Probus id genus muricis reperifPROBITAS, atis, f. bontà, probità, modeftia, xeronqyadia, bonitas naturæ ac morum, integritas vitæ, virtus: ea præfertim, quæ modeftiam & verecundiam conjun&tam habet: unde improbitas audaciam, impudentiamque fignificat. Cic. pro Planc. c. 25. a med. Virtus, probitas, integritas in candidato, non linguæ volubilitas, non ars, non fcientia requiri folet. Id. Fam. 13. ep. 10. Cum feparatim de probitate ejus, & moribus dicturus fuiffem. Id. 1. de Orat. c. 26. extr. Fuit mirificus quidam in Craffo pudor, qui non modo non obeffet ejus orationi, fed etiam probitatis commendatione prodeffet Tacit. 13. Ann. cap. 12. Spectata probitatis femina. Au. Dial. de Oratorib. c. 29. Ipfi parentes nec probitati

neque modeftie parvulos affuefaciunt, fed lafcivia & libertati. Gell. . 14. c. 2. Multa exempla probitatis finceritatifque ejus expromebantur. Quintil. l. 6. c. 4. a med. Nam eft res animi jacentis & mollis fupra modum frontis fallitque plerumque, quod probitas vocatur, quæ eft imbecillitas.

nes,

tum

PROBITER, probe. Varr. apud Non. c. 1. n. 72. & cap. 11. n. 13, & apud Prifcian. l. 15. pag. 1010. Putsch. PROBLEMA, atis, n. queftione, dubbio, problema, poßλnux, propofitio cum interrogatione, quæftio ad folvendum propofita. Sueton. de Grammat. c. 4. Inftituiffe & ipfos quædam genera inftitutionum, ad eloquentiam præparandam ut problemata, paraphrafes, elocutioethologias. Senec. l. 1. controv. 3. a med. Tractare problemata Dioscorμer. Gell. I. 19. c. 4. Ariftotelis libri funt, qui problemata phyfica infcribuntur. & cap. 6. In problematis Ariftotelis. ( V. Emblema in fin. ) Id. l. 3. c. 6. Ariftoteles in feptimo ProblemaPROPO as, avi, atum, a. 1. approvare, lodare, paw, meo judicio probum, feu rectum effe judico, admitto, approbo, laudo. Cic. pro Mil. c. 28. Quis eft, qui non probet, qui non laudet? Id. Fam. 7. ep. 1. a med. Teque, & iftam rationem otii tui laudo vehementer, & probo. Balb. & Opp. ad Cicer. poft epift. 8. 1. 9. ad Attic. Ampliffimorum virorum confilia ex eventu, ex voluntate, a plerifque probari folent. Cic. Attic. l. 6. ep. 1. ante med. Quos libros tibi tam valde probari, gaudeo. Id. 1.5. Attic. ep. ult. Habes meam caufam, quæ fi Bruto non probabitur, nefcio cur illum amemus: fed avunculo ejus certe probabitur. Id. in procem. Parad. Cato ea fentit , quæ non probantur in vulgus . Id. 2. de Fin. cap. 1. Quod ne in ipfis quidem philofophis magnopere unquam probavi. Caf. l. 1. B. Civ. c. 29. Cæfar maxime probabat coa&tis navibus mare tranfire, & Pompejum fequi. Plin. l. 14. 6. 20. a med. Afia picem Idæam maxime probat. Rima. & l. 37. c. 10. de achatis. Sunt qui maxime probent perfpicuitatem in his ¶ Sil. l. 16. v. 165. ftratumque oftro (quem ceperat ipfe, Dejecto vi&tor Magone, animique probarat) Cornipedem. b. e. compererat generofum, & ardentem. ( V. fimilem loquendi rationem in Probatus, Laudo, Miror, Levo, Damno.) Al. leg. animifque. Te Probe fa&tum effe dicere. Liv. l. 4. c. 22. extr. Cenfores villam publicam in campo Martio probaverunt. Plaut. Moftell. 1. 2. 20. Laudant fabrum atque ædes probant. Cic. 5. Fam. ep. 6. ad fin. Domum tuam atque

ædificationem omnem perfpexi, & vehementer probavi. T Item probum, perfectum, recte factum effe oftendo, & ut placeat, efficio, perfuadeo, giuftificare. Cic. Attic. I. 4. ep. 14. & Nep. in Lyfand. fub fin. Libros oratorios in manibus habeo, quos, ut fpero tibi valde probabo. Id. Verr. 6. c. 38. Non vereor, ne hoc officium meum P. Servilio non probem. Id. pro Quint. c. 30. Si caufa cum caufa contenderet, nos noftram perfacile cuivis probaturos ftatuebamus. Id. in Divin. Verr. c. ult. Ut fi in hac caufa noftrum offi

ne

cium ac diligentiam probaverimus, &c. Id. 16. Attic. ep. 7. Ergo id erat meum factum quod Catoni probare non poffim, flagitii fcilicet plenum, & dedecoris. & ibid. a med. Quibus de meo celeri reditu non probabam. Plin. l. 10. ep. 20. extr. Cum omnia facta dictaque mea probare fan&tiffimis moribus tuis cupiam. T Probare fe alicui, de fe alicui fatisfacere, fe virum bonum oftendere Cic. 2. de Fin. c. 25. Epicurus multis fe probavit. Id. pro Ligar. c. 1. Ligarius legatus in Africam profectus eft: qua in legatione & civibus, & fociis ita fe probavit, ut, &c. fi fe conofcere di maniera, che, &c. ¶ Item planum facio, oftendo, argumentis demonftro, confirmo, provare, far vedere, confermare, doden rope. Cic. pro Flacc. c. 37. a med. His tu epiftolis recitatis his mulieribus productis, tantum te crimen probaturum putafti? Id. Verr. 3. c. 4. His ego judicibus non probabo, C. Verrem contra leges pecunias cepiffe? Id. pro Balb. c. 21. Paucis ipfe verbis caufam illam gravitate fua defendit ac probavit. Ovid. 1. ex Pont. ep. 1. v. 56. Ut, fua quid valeant numina, tefte probent. Id. 2. Met. v. 91. Pignora certa petis. do pignora certa timendo, Et patrio pater effe metu probor Cef. 1. 1. B. Gall. c. 3. Perfacile factu effe illis probat, conata perficere. Phedr. l. 1. fab. 13. in fin. Hac re probatur, quantum ingenium valet. Cic. 5. Tufcul. c. 1. Hoc difficile eft probatu. Id. 1. de Orat. c. 18. Probas mihi ifta, Craffe, quæ dicis. mi perfuadi ¶ Item tentare, experiri, exigere, infpicere, an proba res fit dare, provare, o far prova, efaminare, fperimentare. Petron. in fragm. Tragur. c. 70. Burm. Cultros juffit afferri, infpectofque miratus eft etiam nobis poteftatem fecit, ut mucronem ad buccam probaremus. Sueton. in Cef. c. 65. Militem neque a moribus, que a fortuna probabat, fed tantum a viribus. Plin. l. 12. c. 14. extr. Tus probatur candore, amplitudine, fragilitate, carbone, ut ftatim ardeat. Id. l. 17. c. 5. Terram amaram five macram, fi quis probare velit, demonftrant eas atræ degenerefque herbæ. Id. lib. 33. c. 9. in fin. Probare denarios. faggiare. Sic African. Dig. lib. 46. tit. 3. leg. 39. pecuniam. Caf. 1. 5. B. Gall. c. 43. Quem locum probandæ virtutis tuæ exfpectas? T Pro æftimare, penfare, fpe&tare. Ovid. 2. ex Pont. ep. 3. v. 8. Vulgus amicitias utilitate probat. Plaut. Trin. 4. 3. 42. Ex eorum ingenio ingenium horum probant. Adde Perf. 2. 2. 30. T experiendo comperior. Pallad. in Novembr. tit. 7. fub fin. Caftanea inferitur, ficut probavi ipfe, fub cortice menfe Martio. come ho provato per esperienza. PROBŎLE, es, f. peßon, editio, emiffio, prolatio: Græca vox a πpc Bam, edo, emitto, profero. Tertull. de præfcriptionib. c. 46. Deinde infinitas angelorum editiones, & probolas. Id. adverf. Prax. c. 8. Si quis putaverit, me poßo aliquam introducere, ideft prolationem rei alterius ex altera. & paulo poft. Prolatus eft fermo Dei, an non? Si prolatus eft, cognofce probolen veritatis. PROBOSCIS, idis, f. Toßornis, eft, ut Nonius definit. c. 1. n. 241. porrecta corporis pars inhærens naribus quæ excepto homine aliis animalibus invenitur, al. promufcis: a po, ante, & Boone, pafco. Varr. apud Non. ibid. & cap. 2. n. 292. Calvum effe factum ericium e pilis albis cum probofcide. Speciatim dicitur de elephanti roftro, probofcide. Plin. 1. 8. c. 7. Probofcidem eorum facillime amputari, Pyrrhi proeliorum experimentis patuit. Flor. I. 1. c. 18. Unius probofcide abfciffa, mori poffe beluas oftenderat. Hirt. de B. Afric. c. 84. Cum elephantus lixam fub pede fubditum, pondere fuo, probofcide erecta vibrantique, ftridore maximo premeret, atque enecaret. & mox. Quem elephantus probofcide circumdat atque in fublime extollit armatum .

in

ἐπονείδισε

PROBRACHYS, pes metricus quinque fyllabarum, conftans brevi, & quatuor longis, ut redundaverunt. Diomed. 1. 3. pag. 478. Putsch. PROBROSE, ignominiofamente, vituperofamente, con vergogna, e villania, Toradio Tws, cum probro, dedecore, ignominia. Senec. 1. 1. controv. 2. poft med. Probrofe leno illam proftituit. Gell. I. 17. c. ult. a med. Cum Demoftheni, quod fugerat, probrofe objiceretur. PROBROSUS, a, um, vituperofo, ignominiofo, vergognofo, &TOVÉDIOTO, ignominiofus, dedecus afferens. Cic. pro Font. c. 12. ad fin. De quo vos homine, ne ab inimicis quidem, ullum fi&tum probrofum, non modo crimen, fed ne maledictum quidem audiftis. Horat. I. 3. od. 5. v. 39. O magna Carthago, probrofis Altior Italiæ ruinis! Sueton. in Calig. c. 11. Naturam fævam atque probrofam inhibere. Tacit. 3. Ann. c. 68. Vita probrofus, & opertus infamia. & lib. 14. c. 48. Factitare probrofa carmina adverfus aliquem. verfi infamatorii & lib. 2. c. 50. Probrofis fermonibus aliquem illudere Gell. l. 1. c. 5. Maledictis & probrofis compellationibus jactare aliquem. villanie. & Sueton. in Domit. c. 8. Probrofis feminis lecticæ ufum ademit. Plin. l. 28. cap. 8. circa med. Probrofa mollitiei homo. Id. l. 22. c. 6. a med. Et ( quo nihil equidem probrofius duco) vivimus aliena fiducia Mamertin. in grat. act. ad Julian. c. 19. fub fin. Sordidiffimum quemque, & probrofiffimum adulare. PROBRUM, i, n. colpa vituperofa e infame, fcelleraggine, ribalderia, αἶσχα όνειδο To λeyx, univerfim dicitur quidquid virtuti τὸ ἔλεγχο confentaneum non eft præcipue vero omne peccatum cum turpitudine ignominiaque conjun&tum. Attius apud Feft. Qui, nifi probrum omnia alia indelica æftimant. Salluft. in Jug. c. 48. extr. Quæcumque diei, aut fingi queunt, ignavia luxuriæque probra, in

Tom. III.

>

pro

fa

illo exercitu cuncta fuere. Id. in Catil. c. 38. Qui ubique probro atque petulantia maxime præftabant. Cic. Verr. 5. c. 69. a med. Emergere ex paternis probris ac vitiis. Plaut. Curcul. 1. 3. 42. Flagitium, probrumque magnum expergefacis bene monftrantem pugnis cædis. P. African. apud Gell. l. 7. c. 11. Omnia mala ? bra, flagitia, quæ homines faciunt, in duabus rebus funt, malitia atque nequitia Ulpian. Dig. lib. 50. tit. 16. leg. 42. Probrum & opprobrium idem eft. Probra autem quædam natura turpia funt, quædam civiliter, & quafi more civitatis: ut puta furtum, adulterium natura turpe eft enimvero tutelæ damnari hoc non natura turpe eft, fed more civitatis. T Speciatim eft inceftum, ftuprum, gitium, ftupro, violazione, incefto, adulterio. Feftus: Probrum virginis Veftalis, ut capite puniretur; vir, qui eam inceftaviffet, verberibus necaretur lex fixa in atrio Libertatis, &c. Cic. Phil. 2. c. 38. ad fin. Probri infimulafti pudiciffimam feminam. Plaut. Amph. 3. 1. 9. Alcumenam infontem probri Amphitruo accufat. Id. Trucul. 2. 5. 8. Probrum exfequi. Id. Mil. 2. 5. 13. Te alloquor, vitii probrique plena, quæ circum vicinos vaga es. TItem metonymice dedecus, ignominia, infamia, quæ ex flagitio nafcitur, difonore, infamia, vergogna, vituperio. Cecil. apud Feft. Ea tum compreffa parit huic puerum, fibi probrum. Plaut. Amph. 2. 1. 30. Nemo id probro ducet Alcumenæ. Salluft. in Catil. c. 24. Q. Curius flagitiis atque facinoribus coopertus, quem cenfores Senatu probri gratia moverant. Cic. pro Rofc. Amer. c. 17. Vita ruftica, quam tu probro & crimini putas effe oportere. Salluft. in Catil. c. 12. Postquam divitiæ honori effe cœperunt, paupertas probro haberi. Gell. I. 7. c. 12. Inter pleraque alia, quæ objectabat, id quoque probro dedit, quod tunicis uteretur manus totas operientibus. Cic. pro Cal. c. 18. Probrum caftis, labem integris infamiam bonis inferre. Id. pro Rofc. Amer. c. 24. a med. Sumptus effufi cum probro atque dedecore. Terent. Phorm. 5. 4. 5. Ego nullo poffum remedio me evolvere ex his turbis, quin fi hoc celetur, in metu; fin patefit, in probro fiem. Id. Andr. 5. 3. 10. Adeon' impotenti effe animo ut hanc habere ftudeat cum fummo probro? Ovid. Heroid. ep. 17. v. 207. Non ita contemno volucris præconia famæ Ut probris terras impleat illa meis. Tacit. 1. Hift. c. 48. a med. Servili probro refperfus, tanquam fcyphum aureum in convivio Claudii furatus. TItem convicium, maledi&tum, contumelia, ftrapazzo di parole, villania. Cic. Attic. l. 11. ep. 9. Epiftolas mihi legerunt, plenas omnium in me probrorum. Id. pro Flacc. c. 20. ad fin. Optimum virum probris omnibus maledictifque vexavit. Id. pro Dom. c. 29. In ifto tuo maledicto probrum non modo mihi nullum objectas, fed etiam laudem illuftras meam. Liv. l. 29. c. 9. Jactare probra in aliquem. Tacit. 4. Hift. c. 45. Contumelias & probra jacere in aliquemlib. 11. Ann. c. 37. extr. increpare multis ac fervilibus probris. Senec. in Agam. v. 980. laceffere. Flor. l. 4. c. 4. infectaři. Ovid. 3. de ar. am. v. 49. & de remed. amor. v. 697. probra dicere alicui. Tacit. 3. Hift. c. 31. & Gell. I. 7. c. 11. ludibriofa & turpia ingerere in aliquem. Tacit. 13. Ann. c. 14. extr. aggerere & lib. 6. c. 42. fundere in aliquem. Id. Ann. 16. c. 21. componere in aliquem. & lib. 1. c. 21. cumulare in quempiam. Id. 2. Hift. c. 52. Conviciis ac probris caufam cædis quærebant. & lib. 3. C. 24. Alios pudore ac probris, multos laude & hortatu, omnes fpe promiffifque accendens. rampogne. Adde Liv. l. 23. c. 45. ¶ Probra, adjective, probrofa. Gell. c. 2.1.9. Hoc potius dolori mihi eft, quod iftiufmodi animalia fpurca atque probra nomen ufurpant fan&tiffi& philofophi appellantur. Sunt, qui lectionem follicitant. PROBUS, a, um, buono, probo, da bene, xpastos, ayados, bonus integer, rectus, fanctus, frugi: & primo dicitur de homine, quafi probibus, ut ait Feftus, quia fe a delinquendo prohibet. Cic. 2. de Orat. c. 43. extr. Ut probi, ut bene morati, ut boni viri effe videantur. Plaut. Moftell. 1. 2. 53. Frugi & probum effe. Id. Trin. 2. 2. 39. Probus & frugi bone. Plin. l. 8. ep. 18. Mulier natalibus clara, moribus proba. Id. l. 10. ep. 18. Vir integer, probus, induftrius. Cic. l. 10. ad Attic. ep. 7. Modeftior rex, & probior & integrior. Horat. epod. 17. v. 40. tu pudica, tu proba. Afran. apud Non. c. 4. n. 64. Proba & pudica quod fum. Cic. Verr. 5. 69. Ex inerti, atque impuro, & improbo parente navus & pudens, & probus filius. Id. pro Cluent. c. 48. Neque enim hoc homine fantior, neque probior, neque in officiis retinendis diligentior effe quifquam poteft. Plaut. Pfeud. 1. 5. 23. Probum patrem effe oportet, qui gnatum fuum effe probiorem, quam ipfus fuerit, poftulat. Plin. l. 2. ep. 9. & lib. 10. ep. 95. Probiffimus, honeftiffimus, eruditiffimus vir. TAliquando eft peritus. Plaut. Pfeud. 1. 3. 132. Cantores probos! o bravi cantori! & Men. 1. 2. 32. Probus faber

mum,

Mil. 3.3. 40. architectus. Terent. Phorm. 2. 1. 29. artifex. ¶ Item navus, ftrenuus, callidus, valente, bravo, accorto. Plaut. Pfeud. 4. 1. 31. & Pan. 3. 2. 5. Probus hic homo eft. Id. Perf. 1. 3. 43. Probus parafitus. Id. Pan. 5. 2. 6. præftigiator. Id. Trucul. 3. 2. 15. cavillator. & 2. 1. 14. Proba lena. 2. 1. 20. Nec unquam quifquam probus erit amator, nifi qui rei inimicus eft fuæ. Tido. neus. Plaut. Pan. 3. 3. 67. Istic eft ad iftas res probus, quas quæritas. T honeftus, pudicus, pudens. Plaut. Amph. 2. 2. 46. Quam cives vero rumificant probam. Terent. Adelph. 5. 8.7. Proba & modefta mulier. Plin. l. 7. c. 12. & lib. 37. c. 2. Os probum & venerandum Cn. Pompeji. Sueton. de Grammat. c. 15. Lenæus Pompeji M. libertus tanto amore erga patroni memoriam exftitit, ut Sallu ftium hiftoricum, quod eum oris probi, animo inverecundo fcripfiffet, acerbiffima fatyra laceraverit. Al. hic leg. improbi: fed refelluntur tum locis Plinii citatis, tum illo Seneca ep. 11. Nihil erat mollius ore Pompeji. nunquam non coram pluribus erubuit, utique in concionibus. Dicitur autem os probum, quia probitatis fignum pudor

Zzz 2