M M In dentatum virum Macedoniensem; supra 1, 3, 112. Illum eundem Macedonium dixerat. MACEDONIUS, a, um, adj. Maxedórios, qui ex Macedonia est. Ov. Met. 12, 466. Qui clypeo, gladioque, Macedoniaque sarissa Conspicuus. Ubi secundam produxit exemplo Graecorum, qui interdum Mandovios scribunt. *MACCOCALINGAE, arum, populi Indiae cisgangeticae, Brachmanarum pars. Plin. 6, 17. B. A. MACCUS, i, m. qui stupidi partes agit inter mimos: videtur esse a uazzour pro un xor resipere: alii deducunt a quadam muliere stupida, quae Alex-P. 67. Macula, macella, maculentus. F.] zo appellatur ap. Suidam. Diomed. 3, 488. Atellana Oscae personae inducuntur, ut maccus. V. BUCCO et STUPIDUS. [Inscr. ap. Maff. Mus. Ver. 281, 5. M. Annaeus M. F. Esq. Longinus maccus. [*Dubium, utrum h. 1. sit maccus cognomen, an ludio. V. Orell. corp. inscript. 2621.] Appul. Apol. Si cum hac una Rufini fallacia contendantur, macci prorsus, et buccones videbuntur. F.] [ MĂCELLĂ, ae, f. eadem ac macula. Not. Tir. MĂCELLARIUS, ii, m. ovoлólys, qui obsonia omne genus vendit, agniam, bubulam, suillam, aves, pisces, et hujusmodi: in quo differt a lanio, qui carnes pecudum tantummodo vendit. Lanius igitur qui plebejas carnes vendebat, macellarius conciliator cupediarum. Varr. R. R. 3, 2. med. Num pluris nunc tu e villa illic natos verres lanio vendis, quam hic apros macellario Sejus? et ib. 4. Ornithonem fructus causa habent macellarii, et in Suet. Caes. 26. Ea, urbe quidam, et rure maxime. oblocata, etiam domesticatim apparabat. Id. Vesp. quae ad epulum pertinebant, quamvis macellariis 19. Littera una est ex illis, quas Graeci gram- [MĂCĂTUS, i, m. est a pazaràs Dorice pro ua- | matici quýqorɑ ɑzlà, zaì áperáßoka, hoc est semi-ns, pugnax, dempta etiam, ut saepissime alias vocales simplices et immutabiles, Latini liquidas ap. Latinos, aspiratione. Est cogn. R. ap. Liv. appellant. Hanc, qnod molestum in fine dictionis 27, 34. M. Livius Macatus. F.] sonum habeat, et quendam quasi mugitum, non nisi aegre compressis labris erumpentem, Latini poetae (nam Graecis nulla dictio in desinit, ut monet Quint. 12, 10, 31.) vocali subsequentem, per ecthlipsin elidunt. Veteres tamen retinebant, et corripiebant. Idem Quint. 9, 4, 40. docet, quoties claudit verbum, et vocalis sequitur, ita efferri debere, ut parum exprimatur, adeo ut paene cujusdam novae litterae sonum reddat. Ferri vero non potest illorum vitium, qui ita proferunt, tanquam n sit, et cum vocali sequente conjungunt, ita ut cum enim, quasi cunenim sit, dicant. Prisc. 1, 555. M obscurum in extremitate dictionum sonat, ut templum: apertum in principio, ut magnus: mediocre in mediis, ut umbra, [*Cf. quae Schneid. in Gr. L. p. 300. sqq. luculenter satis et copiose de hajus literae pronuntiatione et cum aliis permutatione disputavit.] P In notis M. significat praenomen Marcus: addita vero ad extremam lineam virgula M' vel Nỹ. Manius. Diom. 2, 419. [*In Botis inscriptionum alias significationes M. has habet: denotat Magister. V. ap. Orell. 2145., Maurus ib. 2593., Mercurio 2985., Monumentum 4388., Municipium et Municipii, 1934. 3349. et 3282. 3765, Memor 1989. 1529., Memoriam 3597., Monumento et Monumentum 4400. et 4013., Miles 3598., Mater 129. et sic varios ejusd. v. casus, ut Matris 2317., Matri 1897., 1899. sqq. Merita 3949. 4100., et alios: sed plerique al. ubique reponunt Mace- cepit; et ap. Liv. 26, 31. est e Macedonia. Cic. Phil. 5, 17. Quid Macedo cedo. Cum magno P P Macedum Cum tibi sacrato Macedon servetur in antro, h. e. CETAE. Convivabatur assidue, ac saepius recta ac daP Adjective. Val. Psili, ut macellarius adjuvaret. Max. 3, 4. n. 4. Miro gradu Varro ad consulatum ex macellaria patris taberna conscendit. Inser. ap. Grut. 647, 5. Negotiator artis macellariae.. [MACELLINI, orum, m. plur. incolae Macellae, oppidi mediterranei in Sicilia versus fontes fluvii Crinisi, nunc Monte Busamara. Illius mentio est celam pucnandod cepet, h. e. Macellam pugnando in vetustissima Duillii Inser. ap. Grut. 404, 1. MaSecutae defectionem Murgantinorum Hybla, et Macella sunt. Plin. 3, 14. Magellini (lege Macellini), Murgantini, Mutycenses (lege Motyenses). F.] Macrinus Aug. quod macelli specie domus ejus cruMACELLINUS dictus a servis suis M. Opelius Merito 1636. 3911., Misso 3578., Magna 2319., Magnae 4920., Minervia 505. 1894. 5024.] P In numeris mille valet: non quod sit prima ejus vocis littera, sed quia cum olim CIƆ scriberetur, paula- fortasse est phalanx Syriaca in morem Macedonicum tim in M transiit. P [*Omittitur saepe M. a librariis in fine vocabulorum neglecta scil. transver-facta. Sic Id. 37, 40. in. More Macedonum armati entaretur sanguine vernularum. Capitol. Macr. 13. sa virgula, quae m notare debet. V. Cort. ad Lu-(milites Antiochi regis Syriae). Conferri etiam potest locus Sil. 13, 878. Sub Macetum (i. e. Ma: ean. 7, 183. Spalding, ad Quint. 12, 5, 4. Recedonum) armis. P Hyrcani Macedones populi solvitur in edd. saepe in duas: ita ap. Curt. 4, 13, 36. legitur inurices pro murices; et 7, 7, 29. fuere Lydiae, juxta Thyatiram, quae colonia Macedonum fuit. Tac. A. 2, 47. Plin. 5, 29. P iniki pro mihi. Eadem ratione transit in nt, ut ib. 6, 9, 2. possent pro possem: item in nc, ut ib. vicina sic dicti. Plin. 5, 29. Macedones Cadueni populi Phrygiae, a Cadis urbe P Fuit et Macedo, 9, 7, 3. Cunctis pro cum iis; et 8, 9, 27. tune onis, m. philosophus, Gellii amicus. Gell. 13, 8. pro tum. Saepissime etiam commutatur m et n. VP Macedo, fenerator' improbus. V. in Macedonia Snakenborg. ind. Curt., unde haec transscripsimus.] nus. P Macedo, Osiridis filius. V. in Macedo ΜΑ nia. B. A. MÃ Dĩa, per Jovem, μà Ala, Graeca jurandi formula, tum affirmando, tum negando. Petr. fr. Trag. 52. Burm. Syrum histrionem exhibebat, cencinente tota familia ma dia perite, ma dia. Hine est Italorum madesì, madiè sì, madiè no. [MACAERINTHE, es, f. a μázaigu, beata. Appul. Herb. 79. Rosmarinum prophetae macacrin-Thya filia Deucalionis. Plin. 4, 10, 17. *MACELLOTA, ae, f. ab Ionibus hortorum ostium dicitur, teste Varr. L. L. 4, 32. B. A. MACELLUM, i, n. κρεοπώλιον, ὀψοπωλεῖον, 10cus, in quo obsonia venduntur. Varia Romae fuere loca, in quibus separatim varii generis obsonia vendebantur: forum boarium, piscarium, cupedinis, olitorium, etc. Haec omnia, inquit Varr. L. L. 4, 32., postquam contracta in unum locum, quae ad victum pertinebant, et aedificatus locus, appellatum macellum, ut quidam scribunt, quod ibi fuerit hortus (nam uzehlov sepimentum, vel locum septum significat: et Jones ostia hortorum et castelli vocant pazéklovs): alii, quod ibi domus fuerit, cui cognomen fuit Macellus, quae ibi publice diruta. Haec Varro. Sic Festus: Macellum MACEDONIA, ae, f. Mazedorlu, regio ampla Europae. Habet ab Occ. mare lonium, ab Or. mare Acgaeum, a Mer. Epirum, Achaiam, et Thessaliam, a Septent. Mysiam superiorem, Scardo Orbeloque montibus intersitis, cum Thraciae particula. Dicta est a Macedone quodam Osiridis, sive ut Stephanus, et Solin. 9. scribunt, Jovis filio ex MACEDONIANUS, a, um, adj. Senatusconsulthen, Latini salutarem. F.] MACAREIS, idis, f. Mazagris, filia Macarei.tum Macedonianum, de quo est titulus 6. 7. 14. Di-2, 2, 25. et Romanium Macellum dictum fuisse Or. Met. 6, 124. de Phoebo: ut pastor Macareida laserit Issen. P MACĂREUS, i, m. trisyllab. Muxages, filius Aeoli, qui Canacem sororem suam vitiavit, susce pitque ex ea filium. Or. Her. 11. Sic Ib. 564. Utque sua Macareus, sic potiare tua. P [Alius fuit lasonis, et Medeae filius. Hyg. fab. 23. Et Lapitarum unus. Ov. Met. 12, 542. F.] 'MACARÌA, ae, f. (pazayla, i. e. fortunata sc. vicos, insula), vetus nomen Lesbi insulae. Plin. 5. 31. PItem Cyprus insula sic antiquitus dicta. ld. ib. P Et Rhodi insulae aliud nomen. Id. ib. Et insula Aethiopiae, novem oppidis inclyta. IP Fuit et Macaria aeon Valentini. Tert. adr l'alent. 8. V. Fortunata. B. A. *MACARIOTES, f. μazagiórns, h. e. beatitudo, felicitas, aron Valentini. Tertull. adv, Valent. 8. B. A. [MACARIS, idis, f. pazagis, felicitas. Est cogn. Inscr. ap. Mur. 1380, 11. Nimphidia Macaris. F.] [MACĂRIUS, a, um, adj. μœzagros. Est cogn. R. Inser. ap. Fabr. p. 712. n. 330. D. M. Cassio homini bono Macarius merenti fecit. Alia ap. eund. p. 644. n. 375. Salinatoria C. L. Macaria. F.] R. gest., originem habuit a quodam Macedone (sic rum. dictum a Macello quodam, qui exercebat in Urbe latrocinia: quo damnato censores Aemilius et Fulvius statuerunt, ut in domo ejus obsonia venderentur. Hoc idem confirmat Varr. ap. Don. Eun. eum latronem, tradit. Alii ducunt a mactandis p coribus. Pl. Aul. 2, 8, 3. Venio ad macellum, rogito pisces, indicant Caros, agninam carat, caram bubulam, Vitulinam, cetum, porcism, cara omnia. Varr. R. R. 3, 17. Maceum piscinarium, h. e. in usum piscium in picinis conclusoHor. Ep. 1, 15, 31. Pericies, et tempestas, barathrumque macelli, quidquid quaesierat, ventri donabat avaro. Varr. R. R. 3, 2. ColleMart. 10, 59. Dives, et ex omni posita est instru giorum coenae excandefagebant annonam macelli. cta macello Coena tibi Antiquis Romanis, et MACEDONICUS, a, um, adj. ad Macedoniam frugi hortus pro macell fuit. Oleribus enim fere pertinens. Plin. 4, 11, 18. Macedonicum mare. victitabant. Plin. 19, 4, 19. n. 2. Ex horto plebi Id. 15, 25, 30. Macedonica cerasa. Id. 5, 10, 11. macellum, quanto inocentiore victu! Varr. L. L. chlamys. Liv. 45, 23. praeda. Pl. Ps. 1, 1, 49. 4, 32. Forum oliorium: hoc erat antiquum maMacedonicus miles. P Macedonicus cognominatus cellum, ubi oleum copia. Cic. Catonem loquenest Q. Caecilius Metellus, devicto Pseudophilippo, tem inducens, Sen. 16. med. Jam hortum ipsi agriet Macedonia recuperata, et in provinciam redacta, colae succidam alteram appellant. P Quod in maV ́ell. 1, 11., Plin. 7, 44, 45., Val. Max. 4, i. n. cello stian olera venderentur, colligitur tum ex 12. et 7, 1. n. 1. e. Varr. 1., ubi contracta fuisse ait in unum maMACEDONIENSIS, e, adj. ad Macedoniam per- cei locum fora piscaria, olitoria, etc., tum ex tinens. Differt quidem a Macedonius ea ratione,lia. qui 7. c. n. 3. scribit, in qua domo indiligens qua Hispaniensis ab Hispanus. Adhibetur tamen hortus sit, e carnario, aut macello vivendum esse, promiscue a Pl. Ps. 4, 4, 4. Te ad illum duch. e. emendam carnem, et olera, quae in horto do MACELLUS mestico per indiligentiam non colantur. P Per synecdochen est ipsa macelli annona, seu cibi, qui in macello venduntur. Manil. 5, 370. Numidarum pascimur oris, Phasidos et damnis: arcessitur inde macellum, Unde aurata novo convecta est aequore pellis. P Masculino gen. Mart. 10, 96. Hic pretiosa fames, conturbatorque macellus. P In macello prostabant etiam coqui, conducentibus parati. Plin. 18, 11, 28. MĂCELLUS, a, um, adj. vaiɣros, dimin. macri, ut Festus docet in Altellus. Lucil. ap. Non. 2, 524. Si nosti, non magnus homo est, nasutu', macellus. P[Macella est cogn. R. Inscr. ap. Mur. 963, 5. Magia P. F. Macella. F.] a macer. MACEO, es, n. idem quod macreo, *MACEPRACTA, vicus Mesopotamiae. 24, 4. (al. 2.) B. A. MACER, cra, crum, adj. logròs, herròs, unluɛlos, exilis, gracilis, tenuis: cui opponitur pinguis, plenus: est à pazoòs, longus, seu qui in longum, non in latum producitur. Dicitur de animalibus, quae tenui carne operiuntur: et de terra humore carente, aut saxis abundante. Virg. Ecl. 3, 100. Eheu, quam pingui macer est mihi taurus in ervo! Hor. Ep. 1, 7, 33. Macra cavum repetes arctum, quem macra subisti. Sen. cp. 78. med. Maximi dolores consistunt in macerrimis corporis partibus. Gell. 20, 8. Ostreac inuberes, et macrae. Colum. 11, 2. Macerrimi agri. Varr. R. R. 1, 24. Ager macrior. Colum. 2, 18. Macriora loca fimo juvanda sunt. Cic. Agr. 2, 25. f. Quod solum tam exile et macrum est, quod aratro perstringi non possit? Colum. 3, 10. Macerrimae stirpes, h. e. quae humore, et alimento destituuntur. Id. 8, 1. Macerrimis vineis avium stercore mederi. [*Virg. Cat. 5, 26. ed. Heyn. ubi adpulsae rates stant in radis coeno retentae sordido, macraque luctantes aqua. ] P Translate. Mart. 2, 6. Quid prodest mihi tam macer libellus, Nullo crassior ut sit umbilico? . e. exiguus, brevis. Hor. Ep. 2, 1, 180. valeat res ludicra, si me Palma negata macrum, donata reducit opimum, h. e. moestum, tristem, et veluti enectum. P Spiritus jejunio macer, ap. Petr. Sat. 128. est graveolens. Sed al. leg. marcet alii aliter. P [Est etiam cogn. R. ductum ab habitu corporis, ut C. Licinius Macer in nummis ap. Eckhel. D. N. V. T. 5. p. 233. et ap. Val. Max. 9, 12. n. 7. F.] sanguine tantum. [At hic malus prosodiae auctor habendus est. F.] MÄCES. V. MACETES. 30. MACESCO, is, n. 3. Leяvýroμa, macer fio: a maceo. Colum. 2, 9. med. Constat, arva segetibus ejus (hordei) macescere. Farr. R. R. 3, 16. med. de apib.: Propter laborem asperantur, et macescunt. Id. 2, 1. Macescentes boves. Pl. Capt. 1, 2, ego tuo moerore maceror, Macesco, consenesco, et tabesco miser. V. MACISCO. *MACESTOS (us), i, m. Máxɛoros, Mysiae amnis, in Rhyndacum illabens. Plin. 5, 32. B. A. MĂCÈTAE, arum, et per syncop. um, m. plur. Macedoni, iidem qui Macedones, apud poetas, of Mazeva. Stat. Silv. 4, 6, 106. regnator Macetum. Auson. de clar. urbib. 3. de Alexandria. Macetumque attollite nomen. Gell. 9, 3. Macetae locuple tissimo imperio aucti. Al. leg. Macedones. Adde Lucan. 2, 647., Sil. 14, 5., Val. Fl. 1, 96. et Claudian. in Rufin. 2, 279., quibus locis qui Macedum (quod neque Graecum est, nec Latinum) pro Macetum legunt, passim reprehenduntur a criticis. [*V. in MACEDO.] MĂCÈTES, um, m. plur. populi Africae circa Syrtes, fortasse iidem cum illis, quos Plin. 5, 5, 5. Macas vocat, et Ptolomaeus Mazalov; Zvgríves, Sil. 7, 633. Et Macetum primi, atque incocti corpora Mauri. P In singulari est Maces, ĕtis. Id. 9, 222. Marmarides, tum Maurus atrox, Garamasque, Macesque. MACETIA, ae, f. Mazerla, Macedonia, ut est ap. Hesych. Legit hanc vocem Scalig. lection. Auson. 1, 29. ap. Gell. 9, 3., [ubi alii rectius leg. Macetae. F.1 ep. 5, 6. med. Maceria locum munire. Sisenn. ap. Ñon. 2, 560. Post villarum macerias ac parietinas quinque cohortes in insidiis reliquit. Varr. R. R. 3, 5. med. Silva tota septa maceriis altis. Papin. Dig. 18, 1, 73. Maceria sepulcrorum. Ter. Ad. 5, 7, 10. Hanc in horto maceriam jube dirui. Plin. 25, 5, 19. Herba in maceriis nascens. Inscr. ap. Fabr. p. 14. n. 61. Macerias a fundamentis cum aediculis, et ollariis sua impensa circumclusit. [*Alia exempla haec sunto! Cic. Fam. 16, 18. Nulla maceria, nulla casa. Caes. B. G. 7, 69. Hunc omnem locum copiae Gallorum compleverant, fossamque et maceriam sex in altitudinem pedum praeduxerant. Inser. ap. Orell. 2516. CIRC. LUCUM MACER ET MURUM ET JANU. D. S. P. F. C., i. e. circa lucum maceriam et mu rum et januam de sua pecunia facienda curavit : ubi nota conjunct. vv. maceria et murus.] P Etiam maceries, ei, f. usurpatur bis in Inser. optimae notae ap. Grut. 611, 13. Sic Prud. Hamart. 227. Quamvis maceries florentes ambiat hortos. [MACERIATIO, onis, f. maceriae appositio, circumseptio. Gloss. Philox. Maceriatio, glyzaois. F.] MACERIATUS, TUS, a, um, adj. maceria clausus. Inser. ap. Mur. 1614, 14. Sepulcrum maceriatum. MĂCERIES, ei, f. macies, labefactatio. Afran. ap. Non. 2, 536. Quanta illius mors sit maceries tibi. P Maceries, pro maceria. V. MACERIA. [MACERINUS, i, m. idem ac macrinus, derivativum à macer. Est cogn. R. ap. Liv. 3, 65. M. Geganius Macerinus consul ann. U. C. 307. F.] MACERIOLĂ, ae, f. dimin. maceriae. Inscr. ap. Mur. 492, 2. Et hic locus maceriola clusus ad familian: Messinam, et Clodianam pertinet. MACHAERĂ, ae, f. μázaga, gladius, culter, MACERO, as, avi, atum, a. 1. τýz, úлoßоéz, ensis. Graeca vox a uzoμai, pugno. Serv. ad A. quoo, affuso humore tenerum et molle reddo, subi-9, 505. tradit esse inventum Pelei. Isid. Orig. 18, go, emollio. [*Affusi humoris notio parum conti- 6. definit, gladium longum, ab una parte acutum. netur ipso verbo macerandi. Significat emollire, Enn. ap. Serv. ad A. 9, 38. Eja, machaeras. Pl. quod quomodo fiat, e contextu debet intelligi.] Curc. a. 3. v. 51. Clypeatus elephantum machaera Ter. Ad. 3, 4, 17. [*3, 27.] Salsamenta haec dissicit. Id. Mil. 1, 1, 53. ubi tu quingen os simul, fac macerentur probe. Cato R. R. 156. Brassicam Ni hebes machaera foret, uno ictu occideres; et in aquam macerare oportet: ubi macerata erit, con- 2, 5, 51. Machaera obtruncare aliquem. Sen. jicito, etc. Colum. 1, 6. med. In piscina mace- Ben. 5, 24. f. Nec galeam illam, si videres, agnorare lupinum, vimina, et virgas; et mox : Fimum sceres: machaera enim Hispana divisa est. Suet. assiduo macerari liquore. Vitr. 7, 2. Macerare Claud. 15. Proclamante quodam, praecidendas esse glebas calcis. Plin. 18, 11, 27. panem. Id. 24, falsario manus, carnificem statim acciri cum ma9, 40. ramos genistae aqua marina; et 25, 11, 85. chaera, mensaque lanionia, flagitavit. P Obscenum grana cacaliae in oleo. Id. 31, 7, 43. intestina sensum habet ap. Pl. Ps. 4, 7, 85. Conveniebatne piscium sale. Id. 33, 5, 26. pulverem herbae ex in vaginam tuam machaera militis? MACER, eri. V. AEMILIUS Macer. aceto, ut omnis duritia solvatur. Id. 28, 15, 60. MACHAERIUM, ii, n. dimin. pazalotov, pazaiMACERATIO, onis, f. tišis, qugaois, actus ma- aliquid fumo. Al. leg. fimo; et 26, 10, 64. pedes pistov, parva machaera. Pl. Aul. 2, 9, 1. Tu macerandi, et subigendi. Vitr. 7, 2. Calx in mace- in aqua, in qua verbenaca decocta sit; et 11, 41, chaerio congrum, muraenam exdorsua, quantum ratione diuturna liquore defervere coacta. P Item 96. totum corpus lacte: ad molliendam cutem. Vitr. potes. Id. Rud. 2, 2, 9. Qui tres duceret chlacorruptio, labefactio. Arnob. 4, 152. In ulti-8, 3. med. Flumen, in quo podagrici crura mace- mydatos cum machaeriis. [In primo exemplo mam tabem diffluentium viscerum maceratione con- rantes levantur dolore. Colum. Arbor. 19. Ante quidam minus recte putant esse nomen servi. F.] sumi. annum scrobes fodito: ita sole pluviaque macerabuntur. P Pro tabefacere, corrumpere, Plin. 11, 37, 69. Cor solum viscerum vitiis non maceratur. Pl. Capt. 3, 4, 22. Multos iste morbus homines macerat. Colum. 4, 24. med. Muscus, qui crura vitium situ et veterno macerat, eradendus est. P Translate est vires adimere, fatigare, frangere, enervare, infirmare, quia quae macerantur, rigorem duritiamque amittunt. Flor. 2, 6. med. Fabius per Falernos, Gauranosque saltus sic maceravit Annibalem, ut qui frangi virtute non poterat, mora comminueretur. Liv. 26, 13. Alterum annum circumvallatos inclusosque nos fame macerant. P Eleganter refertur ad animum, et significat dolore consumere, tabefacere, cruciare. Ter. Andr. 5, 3, 15. Sed quid ego? cur me excrucio? cur me macero? [*Adde ib. 4, 2, 2.] Pl. Trin. 2, 1, 2. egomet me concoquo, et macero, et defatigo. Id. Mil. 3, 1, 21. at hoc me facinus miserum macerat, Meumque cor corpusque cruciat. Id. Capt. 5, 1, 8. Sat jam dolui ex animo, et cura me sat, et lacrimis maceravi. Lucr. 3, 838. Advenit id, quod cam (mentem) de rebus saepe futuris Macerat, inque metu male habet, curisque fatigat; et ib. 75. Macerat invidia, ante oculos illum esse potentem, Illum adspectari, etc. [*Virg. Cir. 244. Si concessus amor noto te macerat igne: ubi v. Heyn. Quint. Inst. 12, 10, 77. Neque enim vis summa dicendi est admiratione digna, si infelix usque ad ultimum sollicitudo persequitur, ac oratorem macerat et coquit, etc. Liv. 5, 54. Quae vos, quum reliqueritis, macerent desiderio, i. e. angant. V. Drakenb.] Ov. Her. 2, 125. Maceror interdum, quod sim tibi causa dolendi. C. Caesar. ap. Suet. in vit. Terent. f. Maceror, hoc unum, et doleo, MACHINĂ, ae, f. unzarn, opus, instrumentum, tibi deesse, Terenti. Hor. Od. 1, 13, 6. humor et inventum, in quo, ut ait Ascon. in Verr. 2, 1, 56., in genas Furtim labitur, arguens, Quam lentis pe- non tam materiae ratio ducitur, quam manus, atnitus macerer ignibus, h. e. consumar lento amore. que artis. Plin. de versatili Curionis amphitheaAdde Epod. 14. f. et Calpurn. Ecl. 6, 9. P Ma- tro, 36, 15, 24. n. 8. Hic est ille terrarum victor, cerare exspectationem, in longum ducendo cruciare. in machina pendens, ad periculum suum plaudens; Sen. praef. 4. Excerpt. contr. Non tamen exspecta- et mox: Periturus momento aliquo luxatis machitionem vestram macerabo, singulos producendo; li- nis. Lucr. 5, 96. multosque per annos Sustentata, beraliter hodie, et plena manu faciam. P Quiruet moles et machina mundi. P [*Cic. Pis. 19. putant primam hujus vocis syllabam etiam corripi, Regulus, quem Carthaginienses resectis palpebris invertunt illud Ovidii allatum: Interdum maceror, illigatum in machina vigilando necaverunt: Hic quod, etc., tum afferunt illud Prisciani Perieg. machina dicitur arca illa clavis transfixa, 1066. de adamante: Frangitur hircino maceratus Appianus in Lybicis dicit yahtayga nerega nártođer MĀCĒRĀTUS, a, um, part. a macero: razegos, subactus, mollitus. Vitr. 7, 2. Calx cum non penitus macerata, sed recens sumitur, cum fuerit inducta, pustulas emittit. Plin. 29, 3, 11. Ova macerata in aceto. Id. 18, 10, 23. Sesama macerata in calida. Id. 14, 10, 12. Maceratis aqua vinaceis. Id. 31, 7, 43. Intestina piscium sale macerata. Id. 10, 22, 28. Adeps anseris cum cinnamo multa nive obrutus, ac rigore gelido maceratus. P Translate est exercitus, vexatus, afflictus. Pl. Poen. 5, 4, 76. Ei praedicabo, quo modo hujusce filias apud vos habeatis servas, etc. satis sunt maceratae. P Item enervatus, fractus. Vell. 2, 112, 3. Pars exercitus macerata, perductaque ad exitiabilem famem. [*Curt. 5, 13, 24. Haud procul erat fons, ad quem monstratum a peritis Polystratus Macedo siti maceratus accessit.] MÁCERESCO, is, n. 3. výzouar, maceror, mollis So. Cato R. R. 92. Lutum de amurca facito, palearum paulum addito, sinito macerescat bene. Id. 128. dixit fracescat. MACEKIA, ae, f. poйrua, qızòs, paries sub dis positus, ad sepiendos hortos, villas, silvas, vine, sepulcra et hujusmodi, ex sicco lapide constructus Isid. Orig. 15, 9. Maceriae sunt parietes longi, quibus vineae, aliaque clauduntur: longum enim Gracei pazgòr dicunt. Haec Isid. Seu maceria dicitur, quia macra est, et nihil admixtum habet, quo partes jus devinciantur; nostrates vulgo masiera vocant. Serv. ad Virg. G. 2, 417. Maceriae sunt de assis, est de siccis lapidibus. Si cul. Fl. de condit. agr. þ 4. Goes. Alii congeries lapidum pro terminis observant, aut in specie maceriarum congerunt lapides, et attinas appellant. Front, de colon. p. 146. Goes. Congeries maceriae, id est ubi saxa collecta ab utrisque limites dederunt. Ejus species enumerat Varr. R. R. 1, 14. quatuor: e lapide, ut in agro Tusculano: e lateribus coctilibus, ut in Gallico; e crudis, ut in Sabino; ex terra et lapillis compositis in formis, ut in Hispania. Cato R. R. 15. Maceriam sine calce ex caementis et silice, uti dominus omnia ad opus praebeat; altam pedes quinque facito. Varr. R. R. 3, 12. Sepa e maceriis ita esse oportere in leporario, ut textoro tecta sint. Appul. Flor. n. 23. Velut in maceria lapides temerario interjectu poni necesse est. Plin. MACHAEROPHORUS, i, m. pazaigogógos, gladium ferens, sicarius. Cic. Q. Fr. 2, 10. Machaerophoris centum sequentibus, h. e. militibus Graeco more armatis. [*V. Schütz. in el. Cic.] [MACHAEROPHYLLON, i, n. herba eader ac gladiolus segetalis, a pázaga, gladius, et qúilor, folium. Appul. Herb. 78. Alii leg. macrophyllon. F.] *MACHAERUS, untis, Mazaigovs, arx Judaeae, secundum olim ab Hierosolymis dignitatis locum obtinens. In Peraea fuit, prope Mare mortuum. Plin. 5, 16. B. A. MACHAON, onis, m. Mazáάor, oros, Aesculapii filius, ex Arsinoe, al. ex Coronide, al. ex Hesione filia Meropis, al. ex Xanthione, Podalirii frater, medicus insignis, (chirurgus, ut est ap. Cels. sub init. praefat.) qui cum reliquis Graeciae principibus ad bellum Trojanum profectus, ab Eurypylo occisus est. Prop. 2, 1, 61. Tarda Philoctetae sanavit crura Machaon. Mart. 2, 16. Quid tibi cum medicis? dimitte Machaonas omnes. MACHAONICUS, et Or. MACHÃONIUS, a, um, adj. a Machaone. R. Am. 546. Ille Machaonia vix ope sanus erit. Stat. Silv. 1, 4, 114. Saeva Machaonio coierunt vulnera succo. Sidon. ep. 2, 12. f. Machaonica ars. Plin. 4, 12. B. A. *MACHIA, ae, f. maris Aegaei insula. *MACHILLA, ae, (dimin. a machina,) f. i. q. machinula vel machina. Petron. 74. De machilla sustuli. Sed ed. Anton. habet machina. B. A. [MACHIMUS, i, m. μáziuos, pugnax. Nomen unius e canibus Actaeonis. Hyg. fab. 181. F.] sive ut |