AN ODE BY THE TRANSLATOR. ΕΠΙ ῥοδινοις ταπησι, Μεθυων τε και λυρίζων Ο δε λευκα πορφυροισι Εφιλει στεφων γεροντα· Εσορωσ' Ανακρεοντα, Εσορωσα τους ερωτας, Ὑπομειδίασσας ειπε Σοφε, δ ̓ ὡς Ανακρέοντα Τον σοφωτατον απαντων, Τι, γερων, τεον βιον μεν Τι φιλημα της Κυθήρης, Αιει γ' ετρύφησας αδων, Ουκ εμον λαχων αυτόν; Ὁ δε Τηϊος μελιστης Μητε δυσχεραινε, φησι, Ότι, θεα, σου γ' ανευ μεν, Ο σοφώτατος απαντων Παρα των σοφων καλουμαι· Φιλεω, πιω, λυρίζω, Μετα των καλων γυναικων Αφελως δε τερπνα παιζω, Ως λυρη γαρ, εμον ητορ 1. πορφυρέοις νox trisyllabica. Anacr. Fragm. xxix. 3. ed. Fischer. πορφυρέη τ' Αφροδίτη. Id. Fragm. XXXVI. 1. σφαίρῃ δεῦτέ με πορφυρέῃ, ut legendum plane ex Athenæo. Αλιπορφύροις τάπησι dixit Pseud-Anacreon, Od. VIII. 2. Theocr. Id. xv. 125. πορφύρεοι δὲ τάπητες ἄνω, μαλακώ τεροι ὕπνω. 5. Tmesis pro αμφεχόρευσαν. Theocr. Id. vi. 142, πωτῶντο ξουθαὶ περὶ πίδακας ἀμφὶ μέλισσαι, h. e. ἀμφεπωτῶντο. 6. Pseud-Anacr. Od. LII. 12. τρομεροῖς ποσὶν χορεύει. 7, 10. ὁ μὲν, hic ὁ δὲ, ille. Bion. Id. I. 82. χὼ μὲν ὀϊστὼς, | ὃς δ ̓ ἐπὶ τόξον ἔβαιν', κ. τ. λ. itidem de Amoribus. 8, 9. ἐποίει· ἐκ κεραυνοῦ. Pseud-Anacr. Od. XXVIII. 18. τὸ δὲ βλέμμα νῦν ἀληθῶς | ἀπὸ τοῦ πυρὸς ποίησον. 10, 11. καλλιφύλλοις — ῥόδοισι. Pseud-Anacr. Od. v. 3. τὸ ῥόδον τὸ καλλίφυλλον. 13. Tmesis pro καταβασα. Pseudo Anacr. Od. III. 15. ἀνὰ δ ̓ εὐθὺ λύχνον ἅψας, h. e. ἀνάψας. Eurip. Phoen. 12. βροτῶν φῦλα πάντα 18. Supple ὄνομα, quo τοῦτο referatur. τοῦτο γὰρ πατὴρ | ἔθετο. h. e. τοῦτο ὄνομα. adumbratum ex Pseud-Anacr. Od. III. 4. μερόπων δὲ φύλα πάντα. |