Зображення сторінки
PDF
ePub

Visa tibi ante oculos, et notâ major imago.
Quin tete admoveas (tumuli super aggere spectas),
Compositum tubulo; simul imum invade canalem
Sic intentâ acie, cœli simul alta patescent
Atria; jamque, ausus Lunaria visere regna,
Ingrediêre solo, et caput inter nubila condes.

29

34

Ecce autem! vitri se in vertice sistere Phoeben Cernis, et Oceanum, et crebris Freta consita terris Panditur ille atram faciem caligine condens Sublustri; refugitque oculos, fallitque tuentem ; Integram Solis lucem quippè haurit aperto Fluctu avidus radiorum, et longos imbibit ignes : Verum his, quæ, maculis variata nitentibus, auro Coerula discernunt, celso sese insula dorso Plurima protrudit, prætentaque littora saxis ; Liberior datur his quoniàm natura, minusque

V. 31. "Et crebris legimus freta consita terris,"

Virg. Æn. iii. 127.

as

V. 35. There is no authority in Latin poetry for the use of the word " imbibit" in this sense. It is a word unusual in poetry, though twice found in Lucretius (iii. 1010, and vi. 71): but it is there used in another construction: "Imbibit petere," i. e. "Induxit in animum petere." There is a note on this word in Mureti Var. Lectiones, lib. i. cap. 6. (In Gesner's Thesaurus, and Havercamp's Lucretius, the reference to Muretus is wrong, 1. cap. 5.) The word which Gray should have used, is bibit." See Æn. i. 749: xi. 804 Georg. ii. 506. &c. Lympha bibit solem." Sid. Apoll. xi. 12. See the notes of the commentators, on Gratii Cyneg. 60. Burm. Poet. Lat. Minor, vol. i. p. 60. V. 38. This word is unusual in Latin poetry. It may be defended on the authority of Lucretius, iv. 247: " Extemplo protrudit, agitque aëra:"—where, however, some manuscripts read “ procudit."

V. 39.

[ocr errors]

66

[ocr errors]

Natura videtur

[blocks in formation]

Lumen depascunt liquidum; sed tela diei Detorquent, retròque docent se vertere flammas.

40

Hinc longos videas tractus, terrasque jacentes Ordine candenti, et claros se attollere montes; Montes queîs Rhodope assurgat, quibus Ossa nivali Vertice tum scopulis infrà pendentibus antra 45 Nigrescunt clivorum umbrâ, nemorumque tenebris. Non rores illi, aut desunt sua nubila mundo ; Non frigus gelidum, atque herbis gratissimus imber; His quoque nota ardet picto Thaumantias arcu, Os roseum Aurora, propriique crepuscula coli. 50 Et dubitas tantum certis cultoribus orbem Destitui? exercent agros, sua mœnia condunt Hi quoque, vel Martem invadunt, curantque triumVictores sunt hic etiam sua præmia laudi ; [phos His metus, atque amor, et mentem mortalia tan

gunt

55

Quin, uti nos oculis jam nunc juvat ire per arva, Lucentesque plagas Lunæ, pontumque profundum; Idem illos etiàm ardor agit, cum se aureus effert Sub sudum globus, et terrarum ingentior orbis ;

V. 40. Lucida tela diei," Lucret. i. 148. "Luciferique pavent letalia tela diei," Ausonii Mosell. 260. V. 45. "Fronte sub adversâ scopulis pendentibus antrum," Virg. Æn. i. 166.

V. 48. Quum ros in tenerâ pecori gratissimus herbâ," Virg. Eclog. viii. 15. V. 49. "Roseo Thaumantias ore locuta est," Virg. Æn. ix. 5. "In terram pictos delapsa per arcus," Ov. Met. xiv.

838.

V. 53. "Invadunt Martem clypeis," Æn. xii. 712.
V. 54. ".
Sunt hîc etiam sua præmia laudi,
Sunt lacrymæ rerum, et mentem mortalia tangunt.”
An. i. 461.

V. 56. Scaliger, like Gray, uses the final vowel in ‘uti

6.5

Scilicèt omne æquor tum lustrant, scilicèt omnem 60
Tellurem, gentesque polo sub utroque jacentes;
Et quidam æstivi indefessus ad ætheris ignes
Pervigilat, noctem exercens, cœlumque fatigat;
Jam Galli apparent, jam se Germania latè
Tollit, et albescens pater Apenninus ad auras;
Jam tandem in Borean, en! parvulus Anglia nævus
(Quanquam aliis longè fulgentior) extulit oras;
Formosum extemplò lumen, maculamque nitentem
Invisunt crebri Proceres, serùmque tuendo;
Hærent, certatimque suo cognomine signant: 70
Forsitan et Lunæ longinquus in orbe Tyrannus
Se dominum vocat, et nostrâ se jactat in aulâ.
Terras possim alias propiori sole calentes
Narrare, atque' alias, jubaris queîs parcior usus,
Lunarum chorus, et tenuis penuria Phœbi ;
Nî, meditans eadem hæc audaci evolvere cantu,
Jam pulset citharam soror, et præludia tentet.
Non tamen has proprias laudes, nec facta silebo
Jampridem in fatis, patriæque oracula famæ.
Tempus erit, sursùm totos contendere cœtus

75

80

short; and a short vowel at the end of the first form of the Elegiac verse. V. Bibl. Parriana, p. 322.

V. 63. "Et quidam seros hiberni ad luminis ignes

Pervigilat."

Virg. Georg. i. 292. V. 65. " Vertice se attollens pater Apenninus ad auras,'

Æn. xii. 703.

V. 72. "Illa se jactat in aulâ,” Æn. i. 140.

[ocr errors]

V. 75. So Virgil, Georg. i. 424: "Lunasque sequentes." V. 75. This expression "Penuria Phœbi" is not, I believe, warranted by the authority of any of the Latin poets. 'There would have been less objection, if the plain term, instead of the figurative, had been used.

V. 79. "Esse quoque in fatis reminiscitur," Ov. Met. i. 256.

Quo cernes longo excursu, primosque colonos Migrare in lunam, et notos mutare Penates: Dum stupet obtutu tacito vetus incola, longèque Insolitas explorat aves, classemque volantem.

Ut quondam ignotum marmor, camposque na

tantes

85

Tranavit Zephyros visens, nova regna, Columbus ;
Litora mirantur circùm, mirantur et undæ
Inclusas acies ferro, turmasque biformes,
Monstraque fœta armis, et non imitabile fulmen.
Fœdera mox icta, et gemini commercia mundi, ço
Agminaque assueto glomerata sub æthere cerno.
Anglia, quæ pelagi jamdudum torquet habenas,
Exercetque frequens ventos, atque imperat undæ ;
Aëris attollet fasces, veteresque triumphos
Hùc etiam feret, et victis dominabitur auris.

95

V. 83. "Obtutu tacito stetit," Æn. xii. 666.

V. 84. "Innumeræ comitantur aves, stipantque volantem," Claud. Phoenix, 76.

V. 85. Campique natantes," Georg. iii. 198.

V. 89. 66 Fæta armis," Æn. ii. 238. "Non imitabile fulmen," Æn. vi. 590.

V. 90. " Geminoque facis commercia mundo." Claud. xxxiii. 90.

V. 92. " Equoreas habenas," Claud. viii. 422.

V. 95. "Servitio premet, ac victis dominabitur Argis,"

Æn. i. 285.

SAPPHIC ODE: TO MR. WEST.*

[See Mason's Memoirs, vol. ii. p. 42; on a version of Gray's Latin Odes by Green, in English, see H. Walpole's Letters to Cole, p. 116.]

BARBARAS ædes aditure mecum
Quas Eris semper fovet inquieta,
Lis ubi latè sonat, et togatum

Estuat agmen ;

Dulcius quanto, patulis sub ulmi
Hospitæ ramis temerè jacentem

5

* Mason considered this as the first original production of Gray's Muse; the two former poems being imposed as exercises, by the College.

V. 1. Comp. Hor. Od. ii. vi. 1: "Septimi, Gades aditure mecum," &c. Luke.

V. 3. "Lis nunquam, toga rara," Martial. Ep. x. 47.
V. 4. So Claudian, xi. 24:

"Quot estuantes ancipiti gradu

Furtiva carpent oscula Naïdes."

66

V. 5. "Platanus patulis est diffusa ramis," Cic. de Oratore, Lib. I. cap. vii. 'Hospita umbra," Ovid. Trist. III, iii. 64. Hor. Od. ii. iii. 9.

V. 6. There is no authority for the last syllable of “temere" being made long. See Burmanni. Anth. Lat. vol. ii. 458, and Class. Journal, No. xviii. p. 340. Yet Casimir Sarbievus has erred in the quantity of this word, as well as Gray:

"Te sibilantis lenior halitus
Perflabit Euri; me juvet interim
Collum reclinasse; et virenti
Sic temere jacuisse ripa."

Ad Testudinem.

And Cowley (Solitudo)" Hic jaciens vestris temere sub

« НазадПродовжити »