Visa tibi ante oculos, et notâ major imago. 29 34 Ecce autem! vitri se in vertice sistere Phoeben Cernis, et Oceanum, et crebris Freta consita terris Panditur ille atram faciem caligine condens Sublustri; refugitque oculos, fallitque tuentem ; Integram Solis lucem quippè haurit aperto Fluctu avidus radiorum, et longos imbibit ignes : Verum his, quæ, maculis variata nitentibus, auro Coerula discernunt, celso sese insula dorso Plurima protrudit, prætentaque littora saxis ; Liberior datur his quoniàm natura, minusque V. 31. "Et crebris legimus freta consita terris," Virg. Æn. iii. 127. as V. 35. There is no authority in Latin poetry for the use of the word " imbibit" in this sense. It is a word unusual in poetry, though twice found in Lucretius (iii. 1010, and vi. 71): but it is there used in another construction: "Imbibit petere," i. e. "Induxit in animum petere." There is a note on this word in Mureti Var. Lectiones, lib. i. cap. 6. (In Gesner's Thesaurus, and Havercamp's Lucretius, the reference to Muretus is wrong, 1. cap. 5.) The word which Gray should have used, is bibit." See Æn. i. 749: xi. 804 Georg. ii. 506. &c. Lympha bibit solem." Sid. Apoll. xi. 12. See the notes of the commentators, on Gratii Cyneg. 60. Burm. Poet. Lat. Minor, vol. i. p. 60. V. 38. This word is unusual in Latin poetry. It may be defended on the authority of Lucretius, iv. 247: " Extemplo protrudit, agitque aëra:"—where, however, some manuscripts read “ procudit." V. 39. 66 Natura videtur Lumen depascunt liquidum; sed tela diei Detorquent, retròque docent se vertere flammas. 40 Hinc longos videas tractus, terrasque jacentes Ordine candenti, et claros se attollere montes; Montes queîs Rhodope assurgat, quibus Ossa nivali Vertice tum scopulis infrà pendentibus antra 45 Nigrescunt clivorum umbrâ, nemorumque tenebris. Non rores illi, aut desunt sua nubila mundo ; Non frigus gelidum, atque herbis gratissimus imber; His quoque nota ardet picto Thaumantias arcu, Os roseum Aurora, propriique crepuscula coli. 50 Et dubitas tantum certis cultoribus orbem Destitui? exercent agros, sua mœnia condunt Hi quoque, vel Martem invadunt, curantque triumVictores sunt hic etiam sua præmia laudi ; [phos His metus, atque amor, et mentem mortalia tan gunt 55 Quin, uti nos oculis jam nunc juvat ire per arva, Lucentesque plagas Lunæ, pontumque profundum; Idem illos etiàm ardor agit, cum se aureus effert Sub sudum globus, et terrarum ingentior orbis ; V. 40. Lucida tela diei," Lucret. i. 148. "Luciferique pavent letalia tela diei," Ausonii Mosell. 260. V. 45. "Fronte sub adversâ scopulis pendentibus antrum," Virg. Æn. i. 166. V. 48. Quum ros in tenerâ pecori gratissimus herbâ," Virg. Eclog. viii. 15. V. 49. "Roseo Thaumantias ore locuta est," Virg. Æn. ix. 5. "In terram pictos delapsa per arcus," Ov. Met. xiv. 838. V. 53. "Invadunt Martem clypeis," Æn. xii. 712. V. 56. Scaliger, like Gray, uses the final vowel in ‘uti 6.5 Scilicèt omne æquor tum lustrant, scilicèt omnem 60 75 80 short; and a short vowel at the end of the first form of the Elegiac verse. V. Bibl. Parriana, p. 322. V. 63. "Et quidam seros hiberni ad luminis ignes Pervigilat." Virg. Georg. i. 292. V. 65. " Vertice se attollens pater Apenninus ad auras,' Æn. xii. 703. V. 72. "Illa se jactat in aulâ,” Æn. i. 140. V. 75. So Virgil, Georg. i. 424: "Lunasque sequentes." V. 75. This expression "Penuria Phœbi" is not, I believe, warranted by the authority of any of the Latin poets. 'There would have been less objection, if the plain term, instead of the figurative, had been used. V. 79. "Esse quoque in fatis reminiscitur," Ov. Met. i. 256. Quo cernes longo excursu, primosque colonos Migrare in lunam, et notos mutare Penates: Dum stupet obtutu tacito vetus incola, longèque Insolitas explorat aves, classemque volantem. Ut quondam ignotum marmor, camposque na tantes 85 Tranavit Zephyros visens, nova regna, Columbus ; 95 V. 83. "Obtutu tacito stetit," Æn. xii. 666. V. 84. "Innumeræ comitantur aves, stipantque volantem," Claud. Phoenix, 76. V. 85. Campique natantes," Georg. iii. 198. V. 89. 66 Fæta armis," Æn. ii. 238. "Non imitabile fulmen," Æn. vi. 590. V. 90. " Geminoque facis commercia mundo." Claud. xxxiii. 90. V. 92. " Equoreas habenas," Claud. viii. 422. V. 95. "Servitio premet, ac victis dominabitur Argis," Æn. i. 285. SAPPHIC ODE: TO MR. WEST.* [See Mason's Memoirs, vol. ii. p. 42; on a version of Gray's Latin Odes by Green, in English, see H. Walpole's Letters to Cole, p. 116.] BARBARAS ædes aditure mecum Estuat agmen ; Dulcius quanto, patulis sub ulmi 5 * Mason considered this as the first original production of Gray's Muse; the two former poems being imposed as exercises, by the College. V. 1. Comp. Hor. Od. ii. vi. 1: "Septimi, Gades aditure mecum," &c. Luke. V. 3. "Lis nunquam, toga rara," Martial. Ep. x. 47. "Quot estuantes ancipiti gradu Furtiva carpent oscula Naïdes." 66 V. 5. "Platanus patulis est diffusa ramis," Cic. de Oratore, Lib. I. cap. vii. 'Hospita umbra," Ovid. Trist. III, iii. 64. Hor. Od. ii. iii. 9. V. 6. There is no authority for the last syllable of “temere" being made long. See Burmanni. Anth. Lat. vol. ii. 458, and Class. Journal, No. xviii. p. 340. Yet Casimir Sarbievus has erred in the quantity of this word, as well as Gray: "Te sibilantis lenior halitus Ad Testudinem. And Cowley (Solitudo)" Hic jaciens vestris temere sub |