que attigit magno multat infortunio. Id. Mil. 2. 2. 5. Quemque videritis hominem in noftris tegulis extra unum Palæftrionem huc deturbatote in via. Id. Afin. 1. 3. 47. Cetera quæque volumus uti, Græca mercamur fide. Aufon. de VII. Sap. fentent. in Pittaco, v. 5. Pareto legi quifque legem fanxeris. Sidon. 1. 4. ep. 11. in carm. ad fin. At tu, quifque doles, amice lector, Udis parce genis rigare marmor TQuidque an quicque fcribendum fit, V. in Quifquis in fine.

2

QUISQUILIE arum, f. dici putantur quidquid ex arboribus minutis furculorum foliorumve cadit. Ita Feftus. Similiter Ifidor. l. 17. Orig. c. 6. extr. Quifquiliæ, ftipule immixta furculis, & foliis aridis. funt autem purgamenta terrarum. Eadem fere habet Servius ad illud Virg. 1. Georg. v. 84. Sæpe etiam fteriles incendere profuit agros, Atque levem ftipulam, &c. Feftus ducit a quidquid alii a quifque, ut proprie fint quidquid obvium & pedibus incidens τυχόν . Glof. Vet. Quifquiliz, σκύβαλα, φρυγάνων χαῖται, βορρέα, Spazzatura, mondiglia, pattume, Tep. Cecil. apud Feft. Quifquilias, volantis venti fpolia, memoras: i modo. Apul. in Apolog. Nugas marinas, & quifquilias litorales quærere. T Translate dicitur de homine minimi pretii, nihili fæce plebecula. Cic. pro Sext. c. 43. fub fin. Omitto Numerium, Serranuni, Elium, quifquilias feditionis Clodianæ. ( Adde lib. 1. ad Attic. ep. 16. ) Novius apud Feft. Deturba te faxo, homo non quifquiliæ. Al. leg. quifquilia fingulari num. ¶ Apul. l. 1. Metam. fub fin. quifquilias vocat pifces frivolos, & viliores. Quifquilium, neutr. gen. Petron. in fragm. Tragur. c. 75. Burm. Coricillum eft, quod homines facit cetera quifquilia omnia. Gloff. Vet. Quifquilia, xúßen. V. Cufculium.

QUISQUILIUM. V. in voce præced.

QUISQUIS, quæque, quidquid, & quicquid, chiunque, ciafcuno che, qualunque, as, omnis qui, quicumque. Dicitur tum de perfonis, tum de rebus. Cic. de clar. Orat. c. 73. Quifquis ille eft, fi modo eft aliquis, qui genuit in hac urbe dicendi copiam. Enn. apud Cicer. pro Balb. c. 22. Hoftem qui feriet, mihi erit Carthaginienfis, Quifquis erit. chiunque fi fia. & Propert. l. 3. el. 10. v. 5. omnes pariter pereatis avari, Et quifquis fido prætulit arma toro. Plaut. Amph. 1. 1. 153. Quifquis homo huc venerit vapulabit. Tibull. 1. & el. 2. v. 1. Quifquis ades, faveas: fruges luftramus, & agros. Virg. 10. En. v. 493. Quifquis honos tumuli, quidquid folamen humandi eft, Largior. Plin. l. 18. c. 34. in fin. Quifquis erit ventus. Horat. 1. 2. fat. I. v.6o. Quifquis erit vitæ, fcribam, color. Plaut. Men. 5. 2. 60. Quifquis es, quidquid tibi nomen eft, fenex &c. Id. Pfeud. 4. 1. 17. Quifquis ille eft, qui adeft a milite. Id. Men. 5. 1. 17. Omnia mala ingerebat, quemquem afpexerat. Id. Trucul. 5. 1. 17. Quemquem hominem attigerit, &c. Tacit. 6. Ann. c. 7. Quaqua de re locuti incufabantur. Ulpian. Dig. lib.47. tit. 5. leg. 1. Si quid à quoquo corum furtum faquos, quafve ibi habebunt &um effe dicetur. Cic. pro Dom. c. 10. Dicam ipfo audiente, quod fentio, quoquo animo me auditurus eft. Id. pro Rabir. Poft. cap. 8. Quoquo confilio fecit, fecit certe fuo. Id. 9. Attic. ep. 2. a med. Confido adventum noftrum illi, quoquo tempore fuerit, duen fore. Id. Q. Fr. l. 1. ep. 2. c. 4. ad fin. Tu • quoquo modo eft hominem inveftiges velim. Al. omitt. eft. Id. Fam. 1. ep. 5. Quoquo modo fe res habeat. Id. pro Rofc. Amer. c. 42. Quidquid maleficii, fceleris, cædis erit proprium id Rofciorum effe debebit Plaut. Rud. 4. 2. 20. Hoc ego in mari, quidquid ineft reperi Id. Men. 5. 2. 22. Sed quidquid id eft, jam fciam. Tacit. Ann. 14. . 55. Quidquid illud & qualecumque tribuiffet. illud redundat Cic. pro Sext. c. 45. Efto ut hi fint, quiqui integri funt, & fani. Liv. l. 41. c. 8. a med. Liberos fuos quibufquibus Romanis mancipio dabant. T Cum verbis pluralis numeri. Ovid. 1. de ar. am. v. 267. Quifquis ubique, viri, dociles advertite mentes. Propert. I. 4. el. 5. extr. Quifquis amas fcabris hoc buftum cædite faxis. Tibull. l. 1. el. 7. v. 45. Tunc procul abfitis, quifquis colis arte capillos. ¶ Cum genitivo Horat. epod. 5. v. 1. & Liv. 1. 23. c. 9. At o deorum quidquid in cælo regit &c. Id. l. 2. od. 1. v. 25. Deorum quifquis amicior Afris. Cum feminino gen. Plaut.

Ciftell. 2. 3. 66. Conteris tua me oratione mulier, quifquis es. Id. Rud. 4. 4. 102. Tibi deos iratos effe oportet quifquis es " quæ parentes in tam anguftum tuos locum compegeris. Adde Perf. 4. 3. 76. & Liv. Andron. Cecil. Pacuv. apud Non. c. 3. n. 49. ¶ Quidquid abfolute, & adverbii more Liv. l. 31. c. I. Jam provideo animo quidquid progredior in vaftiorem me altitudinem invehi quanto mi vo avvanzando. & lib. 7. c. 32. Quidquid ab urbe longius proferrent arma, magis magifque in imbelles gentes eos prodi

re

quanto più lungi, &c. Gell. l. 12. c. 1. fub fin. Quidquid ita educati liberi amare videntur, non naturalis ille amor eft fed civilis. Cato R. R. c. 48. Suum quidquid genus talearum ferito. Al. leg. quodque. Catull. carm. 56. ad Valer. Caton. v. 3. Ride, quidquid amas, Cato, Catullum. b. e. quantum. T In illo Horatii l. 3. od. 24. v. 25. O quifquis volet impias Cædes, & rabiem tollere civicam! Bentlejus recte monet, fcribendum effe divifim O quis, quis: ut fit repetitio fimilis illius Epod. 7. v. 1. Quo, quo, fcelefti, ruitis? & aliis, quæ ibi refert. Aliquando quifquis ponitur pro quifque, unufquifque, omnis. Cic. Fam. 6. ep. 1. Quocumque in loco quifquis eft, idem eft ei fenfus ex interitu rerum fuarum. Id. 6. Verr. c. 13. Ita odorabantur omnia, & perveftigabant, ut ubi quidquid effet, aliqua ratione invenirent. Al. leg. quidque. Id. 5. Tufcul. c. 34. Bestia ut quidquid objectum eft, quod modo natura non fit alienum eo contentæ non quærunt amplias. Lucret. I. 2. v. 955. Inque fuos quidquid rurfus revocare meatus Plaut. Amph. 2. 1. 52. Ordine omne, ut quidquid a&tum eft, ediffertavit. Al. leg.

Tom. III.

quidque. Adde Catull. carm. 67. ad Manl. v. 28.

T Quiqui pro

quifquis V. fupra fuo loco. TUtrum per d, an per c fcribenda fint quidquid, quidquam, quidque, quærunt Orthographi. Manut. & Daufq. præferunt d: quibus accedit Cellar. Sunt, pro his etiam Infcriptiones apud Gruter. pag. 411. n. 3. & pag. 691. n. 8. Contra Prifcian. l. 1. pag. 559. & Mar. Victorin. l. 1. art. Grammat, pag. 2460. Putfch. & alii apud Quintil. l. 1. c. 7. ( al. 13.) tuentur c: quod Cellar. ipfe non improbat. Quintilian, frigidam quæftionem putat. QUITUS. V. Queo.

QUIVIS, quævis, quodvis, & quidvis, chiunque tu vuoi, qualunque, qualfivoglia, ognuno, oσTIS, dotis, quem vis, quilibet, quifque, ὅστις, όστισον, omnis: tum de perfonis, tum de rebus. Cic. pro Quint. c. 27. Omnia funt ejufmodi, quivis ut perfpicere poffit, in hac caufa improbitatem cum veritate contendere. Plaut. Amph. prol. v. 27. Jupiter non minus, quam voftrum quivis, formidat malum. Id. Mil. 4. 7. 10. Quævis alia mora. Cæf. 1. 4. B. Gall. c. 2. Ad quemvis numerum ephippiatorum equitum quamvis pauci adire audent. Cic. 5. Verr. c. 18. Ut homines quidvis perpeti, quam non de iftius pravitate conqueri mallent. Plaut. Mil. 3. 1. 152. Commodulum obfona, ne magno fumptu: mihi quidvis fat eft. ogni poca cofa. & Afin. 3. 3. 81. Quidvis egeftas imperat. ogni gran cofa. & Pan. 1. 3. 28. & Trucul. 4. 4. 31. Dicere hic quidvis licet. tutto quel che mai fi vuole. Plin. l. 28. c. 9. a med. Contra fcabiem quivis adeps. Id. l. 2. c. 7. Nec nox diefque quævis eadem toto orbe fimul eft. Horat. l. 1. fat. 3. v. 65. quovis fermone moleftus. Terent. Adelph. 2. 3. 1. Ab quivis homine beneficium accipere gaudeas. Plin. l. 18. c. 4. Quibufvis potius, quam agricolis. Cic. 1. de Invent. c. 53. Ex iis rebus quævis amplificationes nafci poffunt. Horat. l. 1. fat. 4. v. 87. E quibus unus avet quavis afpergere cunétos, Præter eum, qui præ

bet aquam b. e. quavis ratione V. Aqua. T Cuivis poteft

accidere, quod cuiquam poteft, yowen P. Syri apud Senec. de Tranquill. c. 11. ¶ Interjecto verbo Cato R. R. c. $2. extr. Hoc modo quod genus vis propagabis. ¶ Eleganter jungitur cum unus: & fere in contemptu quodam ponitur. Cic. pro Cacin. c. 22. Si tu folus, aut quivis unus cum gladio impetum in me feciffes. Id. in Bruto, c. 93. Quantum non quivis unus ex populo, fed exiftimator doctus & intelligens poffit cognofcere. Liv. 1. 9. c. 17. Ne folertius, quam quivis unus ex iis, quos nominavi, caftris locum caperet. Al. leg. quilibet. ¶ Quodvis, quodque. Cic. de opt. gen. orat. cap. 1. Poematis enim tragici, comici, epici, &c. genus fuum quodvis eft diverfum a reliquis. ¶ Quidvis anni, quovis anni tempore, bis legitur apud Caton. R. R. c. 17. QUIVISCUMQUE, quævifcumque, quodvifcumque, idem ac quicumque. Lucret. l. 3. v. 389. Nec repentis itum cujufvifcumque animantum. Martial. l. 14. epigr. 1. Quovifcumque loco potes hunc finire libellum.

QUO, dove, in qual luogo, no, in, vel ad quem locum. Horat, epod. 7. v. 1. Quo, quo, fcelefti ruitis? Caf. . 2. B. Gall. c. 16. extr. Mulieres in eum locum conjecit, quo exercitui aditus non erat. & cap. 21. Non longius hoftes aberant, quam quo telum adjici poteft. Cic. Fam. 3. ep. 5. Me ad eam partem provinciæ effe venturum, quo te velle arbitrarer. Salluft. in Jug. c. 110. Proficifcitur obfeffum turrim regiam, quo Jugurtha perfugas omnes præfidium impofuerat. Cef. 1. 2. B. Gall. c. 7. Omnibus vicis, quo adire poterant, incenfis. Cato R. R. c. 10. Dolia, quo vinaceos condat, decem. Caf. B. Gall. l. 1. c. 6. Iter anguftum & difficile , quo vix finguli carri ducerentur. Ovid. Met. 10. v. 372. faucia trabs Quo cadat in dubio eft, omnique a parte timetur. Plaus. Bacch. 4. 7. 33. Non hercle , quo hinc nunc gentium aufugiam, fcio. Liv. l. 28. c. 27. a med. Ne hodie quidem fcire videmini , quo amentiæ progreffi fitis. a qual fegno di pazzia. T Pro aliquo poft partiCulas dubitandi. Liv. I. 38. c. 30. a med. Si quando Romam, aliove quo mitterent legatos Plaut. Aulul. 2. 4. 5. Si quo tu me ire vis operam dabo. Cæf. I. 2. B. Gall. c. 48. Si quo erat longius prodeundum, &c. Cic. Attic. 1. 8. ep. 3. in fi. Ipfe ne quo inciderem, reverti Formias. T Interdum refertur ad perfonam, quæ loci rationem habet. Plaut. Stich., 1. 3. 79. Dabo parafitum inaquo recondas reliquias. Id. Aulul. 3. 5. 13. Quo illæ nubent? & mox. Quo lubeat, nubant. Cic. Verr. 6. c. 18. Homo apud eos, quo fe contulit, gratiofus. Pompon. apud Non. cap. 10. n. 27. Hominem beatum, quo illæ pervenibunt divitiæ ! T Eft etiam

ad quam rem, finem, ufum fcopum, cur. Cic. pro Sext. cap. 13. Quid hoc homine facias? aut quo civem importunum aut quo potius hoftem cam fceleratum referves? Id. 4. Verr. cap. 55. Primum quo tantam pecuniam? deinde quamobrem cenfores ad ftatuam tibi conferebant? Id. pro Cal. c. 21. fub fin. Dixit profecto, quo vellet aurum per qual ufo. & Attic. I. 8. ep. 2. a med. Quo igitur hæc fpectat oratio? Petron. in Satyr. c. 97. Burm. a med. Quo fecures attulifti? Cic. 2. de Divin. c. 64. Quo pertinent ænigmata fomniorum? Horat. l. 1. fat. 1. v. 73. Nefcis, quo valeat nummus, quem præbeat ufum? ¶ Quo mibi, quo tibi, quid mihi, tibi prodeft, cui bono quorfum. Cic. 7. Fam. ep. 23. circa med. Martis vero fignum quo mihi pacis auctori ? Phædr. l. 3. fab. 18. v. 9. Quo mi, inquit, mutam fpeciem, fi vincor fono? Horat. 1. 1. ep. 5. v. 12. Quo mihi fortunam, fi non conceditur uti? Ovid. 3.' Amor. el. 4. v. 41. Quo tibi formofam, fi non nifi cafta placebat? el. 8. v. 47. Quo tibi turritis incingere moenibus urbes? Quo tibi difcor des addere in arma manus? Propert. l. 4. el. 3. v. 51. Nam mihi

men ·

2.

,

loquitur Plaut. Mil. 2. 2. 7.) Propert. l. 3. el. 1. v. 49. Quod non Tænariis domus eft mihi fulta columnis, &c. Auct. Priap. carm. 6. Quod fimal. fum) ligneus, ut vides, Priapus, Prendam te taAdde Lucret. 1. 6. v. 313. & Ovid. 1. de ar. am. v. 261. quæ congeffere Broukuf. Burmann. & alii. T Item pro quare, vel ideo, propterea. Terent. Hec. 3. 2. 2. Male metuo ne Philumenæ magis morbus aggravefcat. Quod te Æfculapi, & te, Salus, ne quid fit hujus oro. Ubi Donat. deelt propter ut fit propter quod. T Item pro quantum ad illud quod. Cic. 14. Fam. ep.3. med. Quod fcribis, te, fi velim, ad me venturam; ego vero te iftic effe volo. Adde lib. 5. ep. 2. & alibi in epift. frequentiffime. Sic Plaut. Aulul. 1. 2. 13. Quod quifpiam ignem quærat, exftingui volo, ne caufæ quid fit, quod te quifquam quæritet Id. Mil. 2. 7. Quod ille gallinam, aut columbam fe fectari, aut fimiam dicat, difperiftis, ni ufque ad mortem male mulcaffitis. T Item pro cum Plaut. Trin. 2. 4. 1. Minus quindecim dies funt quod pro hifce ædibus minas quadraginta accepifti. che, da che. Al. leg. quom, "Teu cum. & Plin. l. 4. ep. 27. Tertius dies eft, quod audivi recitantem Sentium. Al. leg. quo. Plaut. Amph. 1. 1. 146. Jam diu eft, quod victum non datis. T Item pro ut cum conjunAivo Varr. 1. 2. R. R. c. 10. circa med. Facile eft, quod habeant confervam in villa. Vitruv. in præfat. l. 10. Utinam dii immortales feciffent, quod ea lex etiam populo R. effet conftituta. ¶ Sæpe fulciendo fermonis principio infervit, & continuandæ orationi fimilem vim habens re autem, aut fed, verum: jungiturque particulis fe, nifs, utinam, ne, ubi, cum, ut, contra, nunc. Nep. in Eumen. cap. 8. Quod fi quis illorum legat facta, paria horum cognofcat. che fe. Cic. Q. Fr. l. 1. ep. 1. c. 9. Quod fi te fors Afris præfeciffet, tamen, &c. Cum vero, &c. & cap. 14. Quod fi in mediocri ftatu prædicationis noftræ res effent nihil abs te eximium poftularetur: nunc vero &c. Nep. in Annib. c. 1. Quod nifi domi civium fuorum invidia debilitatus effet Romanos videtur fuperare potuiffe. che fe non &c. Cic. de Harufp. refp. cap. 11. Quod ni tu Megalefia illo die fpectare voluiffes, haud fcio, an vivere nobis liceret Id. Fam. 14. ep. 4. Quod utinam minus vitæ cupidi fuiffemus certe nihil in vita mali vidiffemus. b. e. utinam autem. Salluft. in Jug. c. 17. Quod utinam illum eadem hæc fimulantem videam. Colum. l. 5. c. 11. a med. Quod ne longiore exordio legentem fatigemus, unum quafi exemplum fubjiciemus. b. e. ne autem. Cic. 3. Verr. c. 26. a med. Quod ubi ille intellexit, id agi ut filiæ fuæ vis afferretur fervos fuos ad fe vocat Id. 1. 2. de Orat. cap. 49. Quod ubi fenfi me in poffeffione judicii, &c. tunc &c. Cef. 1. 3. B. Civ. c. 68. Quod cum effet animadverfum conjun&am effe flumini, protinus, &c. Plin. l. 18. c. 23. Quod ut hanc quoque curam determinemus, juftum eft fingulas vehes fimi denario ire. Lucret. l. 1. v. 8o. Illud in his rebus vereor, ne forte rearis, Impia te rationis inire elementa, viamque Endogredi fceleris: quod contra fæpius olim Relligio peperit fcelerofa atque impia facta. anzi per lo contrario. & Cic. de Amic. c. 24. extr. Peccaffe fe non anguntur, objurgari moleste ferunt: quod contra oportebat delicto dolere, correctione gaudere. Id. pro Quint. c. 28. a med. Reliquum eft, ut eum nemo judicio defenderit: quod contra copiofiffime defenfum effe contendi. Lucret. l. 1. v. 217. Nam fi quid mortale e cunctis partibus effet, Ex oculis res quæque repente erepta periret: Quod Bunc æterno qua conftat femine quæque, &c. ¶ Interdum fimpliciter præcedentis verbi fignificationem determinat, & ufurpatur ad refolvendum infinitum, che, on: præcipue poft verba fignificantia opinionem, defiderium, aut fcientiam. Cato apud Plin. l. 29. c. I. Quod bonum fit illorum litteras infpicere, non perdifcere vincam. Plaut. Afin. 1. 1. 37. Scio jam filius quod amet meus iftanc meretricem. Vitruv. in præfat. 1. 9. Admiror, quod ita- non fcriptoribus idem honores fint tributi. Sueton. in Tito c. 8. Recordatus quondam fuper cœnam, quod nihil cuiquam toto die præftitiffet. Ulpian. Dig. lib. 25. tit. 3. leg. 1. Sufficit mulieri notum facere, quod fit prægnans. Claudian. 1. 3. de rapt. Prof. v. 283. Nec credit, quod bruma rofas innoxia fervet. Pallad. in Februar. tit. 24. ante med. Aliqui femen ejus non obruunt, opinantes, quod a nulla ave tangatur.& in April. tit. 3. ad fin. Rem miram de o cimo Martialis affirmat, quod modo purpureos, modo albos flores pariat. Alia ex Cicer. Horat. Senec. Martial. Plin. jun. affert Voff. de Grammat, l. 7. c. 20. 62. Nos certiffima quæque afferre ftuduimus. T Similia his funt que Manut. congeffit ad 1. 7. Fam. ep. 28. ex quibus quædam fubjicimus. Varr. 1. 1. R. R. c. 7. Cato alium alio agrum meliorem dicit effe in novem difcriminibus, quod fit primus, ubi vineæ poffint effe bono vino & multo: fecundus, ubi hortus irriguus, &c. Cic. 2. Offic. c. 20. circa med. Videndum illud, quod, fi opulentum fortunatumque defenderis, in illo uno manet gratia; fin autem inopem, &c. Cal. ad Cicer. Fam. 8. ep. 7. Illud mihi occurrit, quod inter poftulationem & nominis delationem uxor a Dolabella difceffit. Liv. l. 42. c. 33. Conful fenatufconfultum recitari juffit: primum quod bellum fenatus Perfeo jusfiffet deinde quod veteres centuriones ad id bellum fcribi cenfuiffet. V. etiam Præmoneo. ¶ Quod pro quot. Initio Cenotaphii Pifani C. Cæfaris. Quod adfunt. In Tab. erea fub Claudio Imp. apud Gruter. pag. 502. fub init. In quod formas ftatufque refp. noftra diducta fit. Hinc quodannis, & divifim quod annis, pro quotannis habetur in cit. Cenotaph. Pif. & in Infcriptionib. apud Gruter. pag. 228. n. 8. pag. 378. n. 1. & alibi. QUODAMMODO, & Quodam modo, in certo modo, in qualche manieTA, T, & πws enclitic. quodam modo, aliquo pacto. Nep. in Eumen. c. 7. extr. Quodammodo latebat cum tamen per eum unum gererentur omnia. Cic. de clar. Orat. c. 75. Voce, motu, forma et

QUOMODO Quo modo in qual modo in che maniera come TWS, TIVE TROTTON, quo modo, quo pacto, qua ratione , quemadmodum. Cic. 2. de Orat. c. 4. ad fin. Ut enim quæras omnia , quomodo Græci ineptum appellent, non reperies. Id. 2. Agrar. c. 1, extr. Me confulem ita feciftis, quomodo pauci nobiles in hac civitate confules facti funt, novus ante me nemo. Id. 5. Tufcul. c. 7. Et quo modo hoc eft confequens illi, fic illud huic. Id. Attic. I. 8. ep. 15. a med. Confules certe tranfeunt : vel quomodo nunc eft tranfierunt. Plaut. Cift. 1. 1. 48. Neceffe eft, quo tu me modo voles effe, ita effe, mater, Liv. I. 23. c. 48. Si ærarium inops effet, fe aliquam rationem inituros, quo modo ab Hifpanis fumant. Plaut. Pan. 3.1. 54. Non meminiffe nos ratus, quomodo trecentos. Philippos villico dederis " quos deferret &c. Cic. 2. Fam. ep. 5. Hæc negotia quomodo fe habeant, ne epiftola quidem narrare audeo. & lib. 7. ep. 5. a med. Quo modo homines non inepti loquuntur. Id. 2. de Orat. c. 32. a med. Quomodo nunc fe iftorum artes habent pertimefcenda eft multitudo caufarum . ¶ Servit interrogationi. Cic. 5. Verr. c. 10. Primum edi&tum audite: quantum decumanus edidiffet, ut tantum arator dare cogeretur. Quomodo? quantum popofcerit Apronius dato. Horat. l. 1. fat. 9. v. 43. Mæcenas quomodo tecum? Tadmirationi. Cic. Attic. 1. 8. ep. ult. Quomodo fe venditant Cæfari! Id. de Amic. c. 2. a med. Quomodo mortem filii tulit! QUOMODOCUMQUE, in qualunque modo, óræos, quocunque modo, όπωσεν quoquo pacto, qualitercumque. Cic. 5. Fin. c. 11. Quomodocumque dicitur, intelligi tamen, quicquid dicatur poteft. Plaut. Pan. 3. 1. 33. Sed tamen quomodocumque, quamquain fumus pauperculi, eft domi quod edimus. Flor. fub fin. 1. 3. Expediebat ergo quafi ægræ fauciæque reipublicæ requiefcere quomodocunque, ne vulnera curatione ipfa refcinderentur.

QUOMODONAM, adverb. idem ac quomodo. Cic. ad Q. Fr. 1. 2. ep. ult. ad fin. Quomodonam mi frater de noftris verfibus Cæfar? QUONAM, in qual luogo, dove, idem ac quo adverb. Cic. Attic. I. 8. ep. 3. circa med. Eam fi nunc fequor, quonam? Plaut. Trin. 4. 3. 71. Quo tu te agis. Char. quonam, nifi domum? Id. Merc. 5. 2. 16. Cogito, quonam ego illum curram quæritatum Stat. 1. Theb. v. 215. quonam ufque nocentum Exigar in pœnas? fino a quando? & lib. 9. v. 511, quonam miferos fator inclyte divum Inachidas, quonam ufque premes? & lib. 1. Achill. v. 624. quonam timida commenta parentis ufque feres? Gell. l. 1. c. 3. circa med. Quæro quid & quantum, & quonam ufque id fieri debuit. fino a qual fegno, & Caf. l. 1. B. Civ. c. 9. Quonam hæc omnia, nifi ad fuam perniciem pertinere?

QUONDAM, una volta, tempo fa, già, na, olim: quafi quodam tempore. Cic. pro Rofc. Amer. fub fin. Populus Romanus, qui quondam in hoftes leniffimus exiftimabatur hoc tempore domeftica crudelitate laborat. Id. 1. de Orat. c. 42. Omnia fere, quæ funt conclufa nunc artibus, difperfa & diffipata quondam fuerunt. Id. pro Cluent. c. 66. a med. Cujus illa quondam focrus paulo ante uxor fuiffet. Id. l. 1. de Orat. c. 30. Ratio confuetudinis meæ, qua quondam folitus fum uti, cum mihi in ifto ftudio verfari adolefcenti licebat. Ovid. 2. Faft. v. 547. At quondam, dum longa gerunt pugnacibus armis Bella, parentales deferuere dies. Non impune fuit. Plaut. Trucul. 2. 4. 29. Verum tempeftas, memini, quondam fuit, cum inter nos forderemus unus alteri. Terent. Eun. 2. 2. 15. Olim ifti fuit generi quondam quæftus apud fæclum prius. Pleonafmus ¶ Significat etiam quandoque, interdum, alle volte, qualche volts. Cic. 1. de Divin. c. 43. ad fin. Quid, cum fæpe lapidum, fanguinis nonnunquam, terræ interdum, quondam etiam lactis imber effluxit? (V. Jul. Obfequ. c. 73. 90. 91. 96. 99. 100. 101. &c. ) Horat. l. 2. od. 10. v. 18. quondam cithara tacentem Sufcitat Mufam , neque femper arcum Tendit Apollo. Virg. Æn. 2. v. 367. Quondam etiam vitis redit in præcordia virtus. T Hoc fenfu de iis etiam dicitur , quæ fieri folent. Lucret. l. 6. v. 108. Carbafus ut quondam magnis intenta theatris Dat crepitum, malos inter jactata trabefque. Albinov. ad Liv. el. 1. v. 101. Liquitur, ut quondam Zephyris & folibus i&a Solvuntur teneræ, vere tepente, nives. Virg. 4. Georg. v. 261. Frigidus ut quondam filvis immurmurat Aufter. Ovid. 9. Met. v. 170. Ipfe cruor, gelido ceu quondam lamina candens Tin&ta lacu, ftridet. Item aliquando: & cum futurum tempus refpicit, tum præteritum. Futurum Horat. 1. & fat. 2. v. 82. Hic tamen ad melius poterit tranfcurrere quondam. quando che fia. Virg.

6. Æn. v. 877. nec Romula quondam Ullo fe tantum tellus ja&abit alumno. ¶ Præteritum Sueton. in Cef. c. 24. Adeo ut Senatus quondam legatos ad explorandum ftatum Galliarum mittendos decreverit. una volta, & in Domit. c. 7. Ad fummam quondam ubertatem vini edixit, ne, &c. T Quod nos dicimus quondam de vita functis, firmari videtur veteri lapide Præneftino, Q. Junio Syllano, & L. Septimio Valeriano Coff. fuffectis fub A. C. CCXXXVII. apud Gruter. pag. 389. n. 8. Locus ad ftatuam ponendam optima memoriæ viro quond. filio Eli. Aug, lib. Anatellonti amantiffimo reipublicæ noftræ. Sic Imp. Antoninus lib. 6. Cod. tit. 21. leg. 3. Valeriani quondam centurionis teftamentum Imp. Gordian. lib. 8. tit. ult. leg. 2. Inteftata mortua quondam nuru tua. Impp. Dioclet. & Maxim. lib. 7. tit. 33. leg. 8. Matris tuæ quondam mancipia Iidem lib. 4. tit. 29. leg. 14. Si marito quondam fuo heres non exftitit. QUONIAM, già che, poichè, ftante che, ind, on, quia, fiquidem, quando, quandoquidem conjun&tio caufalis, certam fere caufam cognitamque fignificans: ex quon pro cum, & jam. Caf. I. 5. B. Gall. c. 3. De fuis privatim rebus ab eo petere cœperunt, quoniam civitati confulere non poffent. Horat. 1. 2. fat. 3. v. 301. Quam me ftultitiam (quoniam non eft genus unum) Infanire putas? Virg. Ecl. 2. v. 55. Sic pofitæ quoniam fuaves mifcetis odores. Plin. l. 11. c. 14. Alii ex nullo minus apibus relinquunt, quoniam magna fequatur ubertas. Cic. pro Planc. c. 33. a med. In eo ipfo, in quo nihil poteft effe nimium quoniam ita tu vis nimium me gratum effe concedam. Id. pro Rofc. Amer. c. 11. Id quod in hac caufa eft fatis quoniam quidem fufcepi, non deeft profecto. Id. 3. Phil. c. 11. a med. Quapropter, quoniam res in id difcrimen adducta eft, aliquando patrium animum virtutemque, capiamus. ¶ Significat etiam poftquam, dopo che. Feftus: Quoniam fignificat non folum id quod quia fed etiam id quod poftquam: hac fcilicet de caufa, quod Græcum & utriufque fignificationem obtinet. Plaut. Afin. 3. 3. 121. Quid nunc? quoniam ambo, ut eft libitum nos delufiftis datis ne argentum? Adde Aulul. prol. v. 9. & V. Poftquam in fine. QUOPIAM, adverb. in aliquem locum Terent. Eun. 3. 2. 9. Itura ne, Thais, quopiam es? Plaut. Most. 4. 2. 50. Ne forte ad merendam quopiam devorteris.

,

,

QUOQUAM, adverb. ad alcun luogo, rot, aliquo, ad aliquem locum, feu partem. Cic. 4. Verr. c. 21. O Verrea præclara, quoquam fi acceffifti, quo non attuleris tecum iftum diem! Nep. in Attic. cap. 7. Neque fe quoquam movit ex Urbe. Lucret. 1. 5. v. 841. Nec facere ut poffent quidquam, nec cedere quoquam. Plaut. Afin. 3. 3. 45. Ut hanc ne quoquam mitteret, nifi ad fe. Liv. l. 34. c. 16. in fi. Priufquam inde quoquam procederet. Lucret. l. 1. v. 1053. neque quoquam poffe refolvi. h. e. in aliquam rem. QUOQUE, ancora, eziandio, ëri, xai, etiam conjun&tio, quæ femper poftponitur. Cef. l. 1. B. Gall. c. 1. Qua de caufa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute præcedunt. Cic. pro Rabir. Poft. c. 12. Me fcilicet, maxime, fed proxime illum quoque fefelliffem. Virg. 3. Georg. v. 1. Te quoque, magna Pales & te memorande canemus Paftor ab Amphryfo. Horat. l. 2. od. 16. v. 20. patriæ quis exful Se quoque fugit? Id. l. 1. fat. 6. v. 83. pudicum fervavit ab omni Non folum facto, verum opprobrio quoque turpi. Gell. I. 17. c. 12. Non fophifta folum, fed philofophi quoque. ¶ Per pleonafmum jungitur & etiam particulis. Terent. Hec. 5. 1. 8. Ego pol quoque etiam timida fum. Lucret. l. 5. v. 518. Eft etiam quoque, uti poffit cælum omne manere, &c. Plaut. Merc. 2. 2. 56. Quin mihi quoque etiam eft ad portum negotium. ( Adde Perf. 4. 9. 7.) Plin. l. 8. c. 16. poft med. Sunt vero & fortuita eorum (leonum) quoque clementiæ exempla. V. Et. T Pro quidem. Q. Claud. apud Gell... 17. c. 2. a med. Se fe ne id quoque, quod tum fuaderet, facturum effe. Ubi Gellius : ne id quoque dixit pro ne id quidem, infrequens nunc in loquendo, fed in libris Veterum celeberrimum. ¶ Quoque pro quo, prima longa. Liv. lib. & cap. 38. Ne qua arma efferto ex iis oppidis: fi qua extulit , quæ, quoque oportebit, recte reftituito. Ovid. 1. Trift. el. 6. v. 37. Quoque magis faveas, &c. Id. 3. Trift. el. 14. v. 27. Quod (carmen) quicumque leget (fi quis leget) æftimet ante Compofitum quo fit tempore, quoque loco.

QUOQUO, adverb. in qualunque luogo, dovunque, onov, ad quemcunque locum. Cic. 2. de Divin. c. 9. ad fin. Ita quoquo fe fe verterint Stoici &c. Plaut. Merc. 5. 2. 17. Quoquo hinc abducta eft gentium. Id. Aulul. 3. 3. 1. Quoquo ibo mecum erit. & 3. 5. 31. Quoquo venias. Id. Curcul. 5. 3. 22. Jampridem, quoquo poffet mitteret. Id. Pfeud. 3. 2. 69. Quoquo hic fpectabit, co tu fpe&tato fimul. T Scribitur & quo quo divifim. QUOQUOMODO, & divifim Quoquo modo, in qualunque maniera, comunque, quocumque modo, quomodocumque, ow. Gic. Fam. 1. ep. 5. Quoquomodo fe res habeat. Id. Q. Fr. l. 1. ep. 2. c. 4. Tu quoquomodo hominem inveftiges velim. Id. Verr. 7. c. 37. Tu cum effes prætor renuntiatus quoquo modo. QUOQUOVERSUS, & fum, adverb. verfo ogni parte, marraxice, verfus quemcumque locum verfus omnes partes. Caf. l. 3. B. Gall. c. 23. Legatos quoquoverfus dimittere. Cic. Phil. 9. in fi. Pedes triginta quoquoverfus. Lucret. . 2. v. 1051. Cum quoquovorfum fpatium vacet infinitum. Al. leg. Undique cum vorfum. Et Cato R. R. c. 15. Pedes decem quoquovorfum.

QUORSUM, & Quorfus, verfo qual parte, o luogo, verfo dove, noï; quem locum verfus: a quo, & verfum. Terent. Eun. 2. 3. 13. Nefcio hercle, neque unde eam, neque quorfum eam. ¶ Translate eft ad quam rem ad quem finem, exitum a che fine, a che propofito, posti. Salluft. orat. 2. ad Cef. de rep. ordin. c. 11. Quod

nem,

quæ

in certamine dubium eft, quorfum accidat, id per inertiam in fe, quafi viti, recipiunt. Terent. Hec. 1. 2. 118. Sane curæ eft, quorfum eventurum hoc fiet. Id. Andr. 1. 2. 5. Mirabar, hoc fi fic abiret & heri femper-lenitas verebar quorfum evaderet. Cic. 1. de Legib. c. 24. Sed quorfum hæc pertinent? dove vanno a parare ? & cap. 1. a med. Quorfum tandem, aut cur ifta quæris? a che propofito? & Horat. 1. 2. fat. 7. v. 21. Non dices hodie, quorfum hæc tam putida tendant, Furcifer? Ad te inquam. chi vadano a ferire. & verf. 116. Quorfum eft opus? a che fine? a che fare? & Cic. pro Rofc. Com. c. 15. Quorfum recidat refponfum tuum, non magnopere laboro. poft redit. ad Quirit. c. 2. Quorfum igitur hæc difputo? quorfum? ut intelligere poffitis, &c. & lib. 3. de Orat. c. 24. Quorfum igitur hæc fpectat tam longa, tam alte repetita oratio? Plaut. Perf. 1. 2. 81. Tenes, quorfum hæc tendant, quæ loquor? TQuorfus habetur apud Cicer. de clar. Orat. cap. 85. & Senec. 1. 2. de Ira, c. 2. & Plin. l. 6. ep. 8. &c. QUOT, quanti, mosai, quo numero: nomen numerale indeclin. Plaut. Rud. 2. 7. 6. Quot funt? Sce. totidem, quot ego & tu fumus. Cic. 2. de Orat. c. 32. a med. Quot homines, tot caufæ. Id. in fi. 1. Tufcul. Cras, & quot dies erimus in Tufculano, agamus hæc. Id. in Orat. c. 16. extr. Quot orationum genera effe diximus, totidem oratorum reperiuntur. Id. 1. Tufcul. c. 35. extr. Is propagatione vitæ quot, quantas, quam incredibiles haufit calamitates! ¶ Quot > finguli, ut quot annis, quot menfibus , quot diebus, fingulis annis &c. ogni anno &c. & conjunctim fcripta leguntur quotannis quotmenfibus, &c. Cic. 4. Verr. c. 53. Omnes Siculi ex cenfu quotannis tributa conferunt. Virg. 1. Ecl. v. 43. Hic illum vidi juveMeliboe, quot annis. Ubi Pierius; Multi quotannis una di&tione fcribendum contendunt. In antiquis tamen omnibus exemplaribus, quotquot verfare contigit, quot annis diftin&te fcribitur : idque plurimum in marmoribus, & tabulis æreis. Idem confirmat ad Ecl. 7. v. 33. & ad En. 5. v. 59. Habetur quot annis etiam in vet. monum. apud Gruter. pag. 506. lin. 15. Caro R. R. c. 43. Circum capita oleagina quot menfibus fodere oportet. (Adde Vitruv. 1. 9. c. 4. ad fin. & lib. 10. c. 7. extr. & Ulpian. Dig. lib. 2. tit. 15. leg. 8. ad fin. ) Plaut. Stich. 1. 2. 3. Vos meminiftis quot calendis petere demenfum cibum. Ulpian. lib. 36. tit. 2. leg. 12. ad fin. Pomponius fcribit, nihil intereffe, utrum in annos fingulos, vel quotannis; an in fingulos menfes, vel quot menfibus; an in fingulos dies, vel quot diebus legatur. (quot diebus habet etiam Quintil. poft init. c. 7. ( al. 13. ) . 1.) Apulej. 1. 11. Met. Sedulum quotdies obibam culturæ facrorum minifterium. Jabolen. Dig. lib. 33. tit. 1. leg. 17. Vini Falerni, quod domi nafcetur, quotannis in annos fingulos binos culleos heres meus Attio dato. b. e. fingulis annis, per omnes annos. Sic Ulpian. ibid. tit. 6. leg. 13. Ex eo vino heres meus amphoras decem quotannis in annos fingulos dato. Nam quotannis continuationem temporis in annos fingulos intervalla fignificat. Tametfi Pomponius paulo fupra allatus nihil intereffe putat, quod ad legantium voluntatem pertinet. Similem locum Ciceronis V. infra in Quotidie. Verba tamen Jaboleni ita diftinguit Hercules Dandinus, publicus in Gymnafio Pat. Pandectarum interpres : Vini Falerni, quod domi nafcetur quotannis, in annos fingulos, &c. Locum autem Ulpiani ita legendum putat: Ex eo vino, quod in illo fundo nafcetur quotannis heres meus amphoras decem in annos fingulos dato. Quod annis, & quodannis. V. Quod in fine. QUOTANNIS. V. in voce præced. QUOTCUMQUE, adverb. idem ac quot. Cic. 3. de Legib. cap. 3. a med. Quotcumque Senatus creverit, populufve jufferit, tot funto Catull. carm. 63. de nupt. Pel. v. 280. quotcumque (flores ) ferunt campi. Manil. I. 4. v. 315. Totque dabit vires, dominos quotcumque recepit. Alii leg. quotquotque, eodem fenfu. QUOTENI, a, a, TOGOTTIS, ufque ad quem numerum: nomen numerale diftributivum. Cic. Attic. l. 12. ep. 33. Is, opinor, ita partes fecit in ripa, nefcio, quotenorum jugerum. QUOTENNIS, e, di quanti anni, quot annorum. Auguftin. de quarztit. anim. cap. 19. fub fin. Quo lacu pifcis captus fit, vel quotenme vinum fit, noffe dicere, quædam eft miferanda peritia. QUOTIDIANUS, a, um, d'ogni giorno, quotidiano, xxnuspivòs, qui quotidie fit. Caf. l. 3. B. Gall. c. 17. Quotidianus labor. Id. 1. 3. B. Civ. c. 85. Extra quotidianam confuetudinem. Id. 1. 4. B. Gall. c. 34. Ufus quotidianus & exercitatio. & lib. 7. c. 12. Noftrarum turrium altitudinem , quantum has quotidianus agger exprefferat, adæquabant. Cic. 1. Fam. ep. 1. Quotidianus fermo. Id. 1. de Orat. c. 54. Quotidianum vitum alicui præbere. Id. in Pifon. c. 26. ad fin. In hac quotidiana, affidua, urbanaque vita. Nep. in Dione, c. 7. Cum quotidiani maximi fierent fumptus. Celf. I. 1. c. 3. ante med. Quotidianum cubiculum. b. e. cui quis diu affuevit. Brut. ad Cicer. ep. 16. Non folum ufitatum, fed etiam quotidianum eft, aliquid audire de te. ¶ Metaleptice eft vulgaris, ufitatus. Terent. Eun. 2. 3. 6. Tædet quotidianarum harum formarum. Cic. Eanı.9. ep. 21. Epiftolas quotidianis verbis texere folemus. Adde Martial. mox afferendum. T Quotidiano, more adverb. quotidie. Cic. in fragm. apud Non. c. 9. n. 16. Ut quotidiano in forum mille hominum cum palliis conchylio tin&tis difcederent. Plin. l. 11. c. 37. fect. 56. Hard. Palpebræ mulieribus infe&tæ quotidiano. Adde Afran. & Fronton. apud Charif. 1. 2. pag. 177. Putsch. TQuotidianus eft qui quotidie certum opus facit. Plaut. Capt. 3. 5. 66. Nifi quotidianus fefquiopus confeceris, fexcentoplago nomen indetur tibi. T Quia tres priores fyllaba breves funt, Poetæ modo unam modo aliam producunt, metri gratia. Catull, carm. 67. ad Manl. v. 139. Conjugis in culpa flagravit quotidiana. ( Sunt qui fcrib. quottidiana. quod habetur etiam in vet. lapide apud Gruter. pag. 214. lin. 8.)

Mar