Зображення сторінки
PDF
ePub

ferabile, & hujufmodi. Sil. l. 17. v. 141. tum vincla viro manicæ que (pudendum!) Addita. Al. aliter leg. PUDENS, entis, verecondo, modefto, vergognofo, aidu, quem facile pudet (quod probitatis fignum eft) verecundus, pudicus, probus, abhorrens a flagitio atque dedecore. Lucret. 1. 4. v. 1157. Balba loqui non quit, traulizi: muta, pudens eft. Cic. 5. Verr. c. 69. Effet ex inerti atque improbo parente navus, & pudens, & probus filius. Id. Phil. 3. c. 11. Nihil apparet in eò ingenuum, nihil moderatum, nihil pudens, nihil pudicum. Id. in Pifon. c. 17. Te videri pudentiorem fuiffe, quam foles. Id. Verr. 3. c. 37. in fin. Pudentiffimæ lectiffimæque feminæ. Id. pro Flacc. c. 20. a med. Pudentiffimus atque optimus vir. Au&t. ad Herenn. l. 3. c. 13. Rifus pudens & liberalis. Cic. Verr. 3. c. 1. Impudentiæ fuæ pudentem exitum quærere. Terent. Heaut. 1. 1. 78. Animi eft pudentis fignum. Catull. carm. 15. v. 2. Veniam peto padentem. una grazia, un fawore onefto, e ragionevole.

PUDENTER, adverb. con verecondia, aidp.ows, cum pudore, verecunde, cum verecundia. Cic. pro Quint. c. 11. ad fin. Eum tum pudenter appellare nolebas? Id. 2. de Orat. c. 89. Quem ego paulo fciebam vel pudentius vel invitius ad hoc genus fermonis accedere Id. 16. Attic. ep. 15. ad fin. Pudentiffime hoc Cicero petierat. Gell. 1. 12. c. 11. Si fciant homines nihil omnium rerum diutius poffe celari, fuppreffius pudentiufque peccabitur. Afranius apud Charif. I. 2. pag. 190. Putfch. Pudenter mentiens. PUDEO. V. in Pudet.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PUDESCIT, n. 3. idem quod pudet, aut pudere incipit. Prudent. cathemer. 2. v. 26. Piget pudefcit, pœnitet. Minuc. Fel. in Octav. c. 28. extr. Quos prius tædefcit impudicitiæ fuæ, quam pudefcit. PUDET, ebat, puduit, puditum eft, vergognarfi aver roffore, aisy vrou, pudore afficior, verecundor. Differt a piget, quia hoc eft doloris & ppenitentiæ pudet verecundiæ & ruboris piget rei damnum, pudet rei dedecus afferentis. V. Piget ubi multa hac de re exempla. Cic. 1. de Orat. cap. 26. Non enim pudendo, fed non faciendo, id quod non decet, impudentiæ nomen effugere debemus. Plaut. Epid. 2. 1. 1. Quos, cum nihil refert, pudet: ubi pudendum eft, ibi eos deferit pudor cum ufus eft, ut pudeat. Id. Bacch. 3. 1. 12. Neque mei, neque tui intus puditum eft, factis, quæ facis. Cic. 2. Verr. c. 12. Sunt homines, quos infamiæ fuæ neque pudeat, neque tædeat. Nep. in præfat. ad fin. Quem Romanorum pudet uxo. rem ducere in convivium? Terent. Heaut. 5. 4. 19. Pudet dicere hac præfente verbum tarpe: at te id nullo modo facere puduit. Tibull. 1. 2. el. 3. v. 30. Servire æternos non puduiffe deos. Tacit. in Agric. c. 32. Nifi fi Gallos, & Germanos & ( pudet dictu) Britannorum plerofque fide teneri putatis. Cic. pro Arch. c. 6. Ceteros pudeat, fi qui, &c. me autem quid pudeat? Terent. Adelph. 2. 2. 36. Nihil pudet: omnes dentes labefecit mihi. Cic. pro Flacc. c. 22. Nonne effet puditum, legatum dici Mæandrium? Plin. l. 36. c. 15. ante med. Cum puderet vivos , tanquam puditurum effet exftin&tos . ¶ Cum accufativo communi loco genitivi. Plaut. Mil. 3. 1. 30. & Terent. Adelph. 1. 2. 4. Siquidem te quidquam, quod faxis, pudet. Plaut. Epid. 1. 2. 4. Idne pud te quia captivam es mercatus ? Id. Caf. 5.2.4. Pudet, quod prius non puditum unquam eft. ¶ Pudere alicujus pudore affici, quod quempiam male tractaveris. Juftin. de Alex. l. 12. c.6. Accefferat pœnitentiæ, nutricis fuæ, fororis Cliti, recordatio, cujus abfentis eum maxime pudebat, tam fœdam illi alimentorum fuorum mercedem redditam. T Pudet deorum atque hominum, formula fignificantis maxime fe pudere. Plaut. Trin. 4. 2. 67. & Liv. l. 3. c. 19. ¶ In plurali num. Terent. Adelph. 4. 7. 36. Non te hæc pudent? Lucan. 1. 8. v. 495. femper metuet, quem fæva pudebunt. b. e. quem pudebit fæva facere. T In primis perfonis. Plaut. Caf. 5. 2. 3. Ita nunc pudeo atque ita nunc paveo. Prifcian. lib. 11. pag. 922. docet ex Capro, in ufu veterum fuiffe pigeo, pudeo tædeo pœniteo.. Figura eft zeugma in illo Gell. I. 5. c. 1. Quifquis ille eft nifi ille qui audit eft plane deperditus inter ipfam philofophi orationem & perhorrefcat neceffe eft, & pudeat tacitus, & pœniteat, & gaudeat, & admiretur. PUDIBILIS, le, vergognofo, pudendus. Lamprid. in Heliogab. cap. 12. Pudibilium enormitate membrorum.

[ocr errors]

?

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PUDIBUNDUS, a, um, pien di roffore, verecondo modefto, αιδήμων, multo pudore fuffufus, valde pudens. Horat. in ar. Poet. v. 232. Ut feftis matrona moveri juffa diebus Intererit Satyris paulum pudibunda protervis. Juftin. 1. 38. c. 8. Quæ omni ftudio occultanda pudibundo viro erant. Ovid. 2. Faft. v. 819. Illa diu reticet pudibundaque celat amiêtu Ora. Plin. l. 10. c. 20. de pavone. Cauda amiffa, pudibundus ac maerens quærit latebras. Adde Colum. I. 10. v. 360. Item pudendus, vergognofo. Aut. Paneg. ad Pifon. v. 114. ut pudibundos Exercere fales inter convivia poffit. Juftin. 1. 23. c. 4. Maternum illi genus fordidum , atque adeo pudibundum fuit Al. leg. pudendum . ¶ Translate Stat. 5. Theb. v. 295. Exoritur pudibunda dies. h. e. in qua pudenda facta revelanda erant: quorum vel ipfam diem pudere oportebat. Quidam putant referendum effe ad auroram rubefcentem. T Eft etiam indecoris inhoneftus, infamis, vergognofo. Val. Flacc. l. 1. v. 809. date indecori pudibunda fenecta Exitia, indecorefque obitus . PUDICE, pudicamente, oneftamente, caftamente, owProvas, dyrus, aidrμóvas, cum pudore, cafte, verecunde. Catull. carm. 15. ad Aurel. v. 5. Conferves puerum mihi pudice. Terent. Andr. 1. 5. 39. Ingenium bene & pudice doctum atque eductum. ( Plaut. etiam toties fere quoties pudice ufurpat, cum bene conjungit. ) & 1. 1. 47. Pudice vitam , parce ac duriter agere. Plaut. Pan. 5. 4. 51. Ut pudice verba fecit cogitate, & commode! ut modefte orationem præbuit !

[ocr errors]
[ocr errors]

Id. Merc. 4. 3. 15. Pudicius faciunt illi, quam, &c. Plin. ep. 13. 1. 4. Ubi pudicius continerentur, quam fub oculis parentum? Apul. in Apolog. Verfus tanto fan&tiores , quanto apertiores tanto pudicius compofiti, quanto fimplicius profeffi. Al. leg. pudicitias. PUDICITIA, æ, f. pudicizia, onefià, caftità, owoporún, dyutix, metus, & abftinentia ab obfcenis Venereifque flagitiis, præfertim quæ ab aliis inferuntur, & pudori funt patienti. (V. Cicer. pro Cal. c. 3. &fequent. & Valer. Max. l. 6. c. 1.) In hoc enim proprie a cafitate differt, quod caftitas etiam quæ in fe admittere quis poteft, porro amovet; pudicitia, quæ ab aliis pati: quod fignificare videtur Non. . 5. n. 73. Pudor vero in animo eft, pudicitia in corpore. Plaut. Amph. 2. 2. 209. Non illam mihi dotem duco effe, quæ dos dicitur, fed pudicitiam, & pudorem, & fedatum cupidinem &c. Cic. pro Cluent. cap. 5. Ita inflammata cœpit ferri libidine, ut eam non pudor, non pudicitia, non pietas a cupiditate revocaret Id. de Harufp. refp. c. 5. Pudorem pudicitiamque defendere. Salluft. in Catil. c. 26. Ei cariora femper omnia , quam decus atque pudicitia fuit. Ovid. Heroid. ep. 16. v. 288. Lis eft cum forma magna pudicitiæ. Cic. pro Rabir. Perduell. c. 3. Nec fuæ nec alienæ pudicitiæ parcere. Id. pro Mil. cap. 4. Pudicitiam alicui eripere. Id. pro Cal. c. 20. a med. alicujus expugnare. cap. 18. alienam fpoliare. Plaut. Ciftell. 1. 1. 90. imminuere. Id. Epid. 3. 3. 24. filiæ fuæ fervare. Petron. in Satyr. c. 112. alicujus aggredi. Sueton. in Aug. c. 68. delibare. Id. in Ner. c. 29. proftituere. Salluft. in Catil. c. 13. in propatulo habere. cap. 14. parum honefte habere. Juftin. l. 12. c. 7. a med. proftrare. Id. l. 10. c. 2. perpetuam ab omnibus viris mulieri imperare. Plaut. Epid. 1. 2. 7. Vim aut vitium afferre pudicitiæ cujufpiam. Gell. in fi. cap. ult. l. 5. pudicitia incolumi effe. De fide conjugi fervanda Plaut. Stich. 1.

[ocr errors][ocr errors][ocr errors]

The In

[ocr errors][ocr errors]

2. 43. Pudicitia eft eos magnificare, qui nos focias fumpferunt fibi. Plin. l. 10. c. 34. de columbis. Pudicitia illis prima, & neutri nota adulteria. Liv. I. 10. c. 23. Spectatæ pudicitiæ matrona. Ex eod. ibid. colligitur, eas præcipue matronas pudicitiæ laude gloriari folitas, quæ uni viro nupfiffent. Adde Feftum mox laudandum, Macrob. 1. 2. Saturn. cap. 5. & Catull. carm. 60. nuptiali, v. 221. Sit fuo fimilis patri, Et pudicitiam fuæ Matris indicet ore. lege Julia de adulteriis caput etiam de pudicitia fuit (V. Sueton. in Aug. c. 34. quo puniebantur alienam pudicitiam violantes, aut prodigentes fuam. Valer. Max. l. 6. c. 1. n. 7. Pudicitiæ quæftionem peragere . T Pudicitiæ fignum in foro Boario eft, inquit Feft. ubi ædes eft Herculis. Eam quidam Fortunæ effe exiftimant Item via Latina ad milliarium IV. Fortunæ muliebris, nefas eft attingi, nifi ab ea, quæ femel nupfit. Hæc Felus, quæ ad pudicitiam conjugalem referuntur de qua modo dictum eft. Narrat autem Liv. l. 10. c. 23. facellum Pudicitiæ Patricia in foro Boario fuiffe, ad ædem rotundam Herculis in " quo cum patriciæ matrona fupplicarent, & Virginiam Auli filiam, patriciam illam quidem, fed plebejo nuptam, facris arcuiffent, iratam eam Pudicitiæ plebe jæ Aram in vico Longo ftatuiffe & plebejis matronis convocatis celebrem æque ac illam alteram effeciffe Quod confirmat Feft. in Plebeja.

[ocr errors]
[ocr errors]

PUDICUS, a, um, cafto, onefto, verecondo, pudico, cumpar, ayros, σώφρων quem flagitiorum, obfcenæque libidinis pudorem afferentis præcipue pudet, neque fe turpi injuria contaminari patitur. Contrarium eft impudicus, & mollis. Plaut. Trin. 4. 2. 104. Pudicum neminem effe oportet, qui abs terra ad cælum pervenerit. Cic. 1. de Legib. c. 19. Quid? poffumus eos, qui a ftupro arcentur, pudicos dicere? Id. Phil. 3. c. 11. Nihil apparet in eo ingenuum nihil moderatum nihil pudens, nihil pudicum. 2. c. 3. fub fin. Cum omnes impuritates pudica in domo quotidie fufciperes. Horat. 1. 4. od. 7. v. 25. Pudicus Hippolytus. Id. l. 1. fat. 6. v. 82. quid multa ? pudicum (Qui primus virtutis honos ) fervavit ab omni Non folum facto, verum opprobrio quoque turpi. Plaut. Curcul. 1. 1. 51. Tam a me pudica eft, quafi foror mea fit. Stat. l. 1. Theb. v. 697. feu rore pudico Caftaliæ flavos amor eft tibi mergere crines. b. e. quæ virgo fuit pudicitiam ab Apolline fervans, & in fontem fui nominis verfa. Vel Mufas refpicit, quæ virgines funt, & in eo fonte lavant ¶ Pudica uxor eft uniso gaudens mulier marito, ut ait Horat. l. 3. od. 14. v. 5. & quam tori fidem violare plane pudet. Id. 1. 2. fat. 5. v. 76. de Penelope. tam frugi, tamque pudica, Quam nequiere proci recto depellere curfu. Ovid. 2. Faft. v. 794. de Lucretia. nupta pudica. Id. 4. ex Pont. ep. 13. v. 29. pudicæ matres Id. 3. Amor. el. 14. v. 13. faltemve imitere pudicas. Propert. 1. 3. el. 11. v. 9. Hac etiam claufas expugnant arma pudicas. Id. l. 2. el. 23. v. 111. lectum fervare pudicum. ¶ Univerfim Ovid. Heroid. ep. 1. v. 85. pudica preces. Id. 3. Trift. el. 7. v. 13. pudici mores. Id. 3. ex Font. ep. 3. v. 51. pudici crines. Id. Heroid. ep. 6. v. 134. Me tibi, teque mihi tæda pudica dedit. Id. Met. 7. v. 720. donifque pudicam follicitare fidem Id. 3. ex Pont. ep. 1. v. 107. Emula Penelopes fieres, fi fraude pudica Inftantes velles fallere nupta procos. Id. in Ibin, v. 351. Nec tibi contingat matrona pudicior illa. Plin. l. 7. c. 35. Pudiciffima femina. Perron, in Satyr. c. 2. ▲ med. Grandis, & ut ita dicam, pudica oratio non eft maculofa nec turgida, fed naturali pulcritudine exfurgit. ¶ Pudens, verecundus, & a negligentia Officii abhorrens. Plaut. Trin. 3. 2. 71. Is eft honos homini pudico meminiffe officium fuum. T Pudicabus dixit Cn. Gell. apud Charif. l. 1. pag. 39. Putsch. ut deabus puellabus, portabus, &c. de quibus V. in Afina.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors][ocr errors][merged small][merged small]
[ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

>

confequitur, ut ait Cic. Tafcul. 4. c. 8. ficut terrorem pallor. Ef affectus animi redundans in corpus, & in vultu fe prodens, cum quis, vel quod peccavit, erubefcit & dolet; vel quod ad peccandum impellitur; & refugit abhorretque fuga turpitudinis: quæ funt figna animi a virtute non alieni. Differt a pudicitia, ut impudens ab impudico. ille enim ab animo laborat, hic a corpore. Contrariam habet petulantiam. Cic. Catil. 2. c. 11. Ex hac parte pugnat pudor illinc petulantia: hinc pudicitia, illinc ftuprum. Id. 2. de Fin.c. 34. Moderator cupiditatis pudor. Id. 2. Tufcul. c. 21. Sæpe videmus fra&tos pudore, qui ratione nulla vincerentur. Id. pro Planc. c. 11. Adolefcentuli modeftiffimi pudor. Id. de Orat. c. 3. Pudore a dicendo, & timiditate ingenua refugifti Horat. l. 1. ep. 18. v. 24. Quem paupertatis pudor & fuga tenet. Ovid. 14. Metam. v. 18. pudor eft promiffa precefque, Blanditiafque meas, contemptaque verba refermi vergogno a riferire. & Plin. l. 19. c. 8. a med. Res maximi quæftus, non fine pudore dicenda. Id. l. 36. c. 15. ante med. Pudor Romani nominis proprius, qui fæpe res perditas fervavit in præliis, tunc quoque fubvenit. Ovid. 3. Amor. el. 2. v. 23. Tu quoque, qui fpectas poft nos, tua contrahe crura, Si pudor eft, gido nec preme terga genu. Se hai creanza, o difcrezione. Adde Martial. 1. 2. epigr. 37. lib. 10. epigr. 90. & alibi. Sic 1. 1. 12. epigr. 96. quis enim pudor, omnia velle? ¶ Sit pudor, modum in rebus præcipientis. Martial. I. 8. epigr. 3. Sit pudor, & finis

re

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

ri

[ocr errors]

epigr. 64. Sit tandem pudor, & modus rapinis.lib. 11. epigr. 5. Sit pudor, & tandem veri refpectus, & æqui. T Simile eft illud Virgil. Ecl. 7. v. 44. Ite domum pasti, fi quis pudor ite juvenci. Valer. Max. 1. z. c. 9. n. 1. Parentes vos alendo, nepotum nutriendorum debito, fi quis eft pudor, alligaverunt. ¶ Pudor alicujus rei, metus ne res aliqua lædatur riguardo, rispetto . Cic. de Provinc. conful. c. 6. Homo, in quo aliquis fi non famæ pudor, at fupplicii timor eft. Enn. apud Non. c. 2. n. 696. Deum me incendit facere pietas civium porcet pudor. Terent. Andr. I. 5. 25. Tot me impediunt curæ, amor, mifericordia hujus; tum patris pudor qui me tam leni paffus eft animo ufque adhuc. Adde Liv. 1. 6. c. 46. a. med. T Sequente infinito, Sil. l. 4. v. 330. Spes virtufque cadunt, trepidaque a mente recedit Vertere terga pudor. T De modeftia & moderatione animi, Cic. Q. Fr. 1. & ep. 1. c. 6. a med. Sint hæc fundamenta dignitatis tuæ, tua primum integritas & continentia; deinde omnium, qui tecum funt, pudor; delectus in familiaritatibus; familiæ difciplina,. ¶ De probro, dedecore pudorem afferente, metonymice. Ovid. Heroid. ep. 11. v. 79. Irruit, & noftrum vulgat clamore pudorem. Id. Met. 8. v. 157. Deftinat hunc Minos thalamis removere pudorem. b. e. Minotaurum Liv. l. 34. c. 58. Amicitia, quæ impetrata gloriæ fibi, non pudori fit. Juftin. 1. 3. c. 4. Ob notam materni pudoris. T Pro reverentia, cultu & obfervantia. Martial. I. 8. epigr. 78. Quos cuperet Phlegra fuos victoria ludos, Indica quos cuperet pompa, Lyæe tuos, Fecit Hyperborei celebrator Stella triumphi: O pudor, o pietas! & putat effe parum. T Pro exiftimatione, fama, riputazione, fama, onore, Plin. 1. 2. ep. 4. Magnum habes facilitatis meæ pignus, cujus fiducia debes famam defuncti, pudoremque fufcipere. Id. 1.5. ep.1. Neque enim aderat alius, qui defunctæ pudorem tueretur. Adde Papinian. Dig. lib. 3. tit. 2. leg. 20. & Ulpian. ibid. tit. 3. leg. 25. & lib. 47. tit. 10. leg. 1. circa med. T Pro pudor! exclamatio rem valde pudendam improbantis, o gran vergogna! Petron. in Satyr. c. 81. Reliquit veteris amicitiæ nomen & > , pro pudor! tanquam mulier fecutuleja &c. Flor. l. 1. c. 11. Coriolos ut &c. Senec. de quoque, pro pudor! victos adeo gloriæ fuiffe confol. ad Polyb. c. 36. Pro pudor imperii! Principis Romani lugentis fororem alea folatium animi fuit. Adde Stat. 10. Theb. v. 874. & Martial. l. 10. epigr. 68. Simile eft o pudor! apud Valer. Flacc. 1. 8. v. 267. qua libuit, remeat cum virgine: nobis, O pudor! & & ftantia tecta reliquit. T Pro rubore cutis Claudian. in nupt. Honor. & Mar. v. 268. mifcet jufta pudorem Temperies nimio nec fanguine candor abundat. PUDORICOLOR, oloris, adje&t. colorem pudoris, h. e. purpureum, feu rubentem habens ut pudoricolor aurora, Lavius apud Gell. I. 19. c. 7. PUELLA, æ, f. fanciulla, zittella, donzella, tofa, donna, nópn, femina in tenera ætate: diminut. a puera. Eftque id magis viridioris ætatis nomen, quam virginitatis. Nam puellæ quoque dicuntur, quæ jam maritum habent, imo & gravida funt, atque adeo ex etiam quæ pepererunt. Sane Horat. l. 3. od. 22. v. 2. dixit, laborantes utero puellas Propert. l. 3. el. 13. v. 21. & 34. puellam vocat Antiopam, quæ mater erat filiorum grandium Zethi & Amphionis. Ovid. 2. Faft. v. 557. Viduæ ceffate puellæ. h. e. abftinete maritorum complexibus. Apud eund. Heroid. ep. 1. v. 115. Penelope fe puellam vocat, quæ jam Telemachum Ulyffi pepererat. Statius quoque l. 1. filv. 2. v. 163. puellam vocat quæ vidua erat, & poft alteri nupta. Gellius l. 12. c. 1. puellam vocat puerperam. Cic. Auic. 1. 1. ep. 5. De tutela legitima, in qua dicitur effe puella nihil ufucapi poteft. T Apud Catull. Horat. Ovid. Propert. Ti bull. Martial. &c. paffim puella eft quæcumque mulier virorum amoribus infervire poteft. TPuellabus dixit Cn. Gell. apud Charif. 1. 1. pag. 39. Putfch. pro puellis V. Afina. T Puellam de catella. Martial. lib. 1. epigr. 110. nec invenimus Dignum tam tenera virum puella. Sic Virg. vir gregis ipfe caper, Ecl. & verf. 7. PUELLARIS, re, da fanciulla, nopodne, ad puellam pertinens. Ovid. κορώδης 4. Faft. de filia Cereris, v. 433. Præda puellares animos prolectat inanis. lib. 5. de Europa, v. 611. Sæpe puellares fubducit ab æquore plantas. Plin. l. 5. ep. 16. Suavitas puellaris. Quintil. in Tom. III.

muros ?

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

proam. 1. 6. ante med. Puellaris ætas. Plin. l. 10. c. 55. Puellare augurium. puerile. PUELLARITÉR, adverb. de fanciulla, xopandis, more puellarumm Plin. ep. 10. l. 8. Dum fe prægnantem puellariter nescit. PUELLARIUS, a, um, puellaris. Petron. in fragm. Tragur. cap. 43. Burm. ubi al. aliter leg. PUELLASCO, is, n. 3. puella fio, effeminor, Inλúrouve. Varr. apud Non. cap. 2. n. 657. Quod non folum innubæ fiunt communes, fed etiam veteres puellafcunt, & multi pueri puellafcunt. PUELLATORIUS, a, um, ad puellas pertinens, ut Puellatoriæ tibiæ, quibus a fono clariore vocamen datur. Solin. c. 5. (al. 11.) a med. Tap dévio and. nam puellarum, quam puerorum, vox clarior eft & acutior. PUELLITOR, aris, dep. 1. rem Veneream habeo. Laber. apud Non. c. 8. n. 56. Quænam mens, quæ deliritas vos fuppilatores facit cum cano eugio puellitari? b. e. cum vetulis, tanquam cum puellis agere? Al. leg. velitari.

PUELLULA, æ, f. fanciulletta, garzonetta, pulzelletta, xópiov, xopidor, parva puella. Catull, carns. 60. nupt. v. 57. Florida puellula. Adde carm. 57. in Mamurr.

effet

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PUELLUS, i, m. fanciullino, raidion, parvus puer: diminut. a puerus. Lucret. l. 4. v. 1246. unde puellos Sufcipere, & partu poffint ditefcere dulci Adde Varron. Lucil. Enn. apud Non. c. 2. n. 688. & Plaut. apud Feft. & Poetam æqualem Gellii l. 19. c. 11. PUER, ri, m. fanciullo, garzone, garzonetto, nais, tres habet figuificationes, ut Paul. docet Dig. lib. ult. tit. penult. leg. 204. unam cum omnes fervos pueros appellamus: alteram, cum puerum contrario nomine puellæ dicimus: tertiam , cum ætatem puerilem demonftramus. Id. ibid. leg. 161. Pueri appellatione etiam puella fignificatur. Varr. apud Cenforin. de die nat. c. 14. pueros dicit effe ufque ad annum XV. (V. di&ta in Etos) quafi puros, quod fint impubes. Alii putant dictum a por, quod olim eadem fignificatione fuit. Secundum Prifcian. l. 6. pag. 697. Putsch. eft communis generis. Unde Liv. in Odyff. ibid. Sancta puer Saturni filia, regina. Nev. ibid. Prima incedit Cereris Proferpina puer. b. e. filia. In vet. carm. apud Charif. 1. 1. pag. 64. Mea puer, mea puer, quid verbi ex tuo ore audio Adde El. Stilon. & Afin. ibid. Sed hoc jam obfoletum eft. Cic. pro Rofc. Amer. c. ult. Infantium puerorum incunabula. Id. in Orat. c. 34. Nefcire, quid antea quam natus fis acciderit > id eft femper effe puerum Ovid. 4. ex Pont. ep. 12. v. 25. Pæne mihi puero cognite pæne puer. Plaut. Pan. prol. v. 28. Pueri infantes minutuli. Plin. l. 30. c. 3. Pueri tarde dentientes. Horat. in ar. Poet. v. 173. laudator temporis acti Se puero b. e. cum puer (Adde Plin. 1. 33. c. 11. a med.) Cic. pro Arch. c. 3. Ut primum ex pueris exceffit Archias. uscì dalla fanciullezza. ¶ A puero cum nominibus fingularis numeri: a pueris, cum pluralis, da fanciullo, fin da fanciullo, ab ætate puerili, ab ineunte ætate, ex νέων παίδων παιδόθεν, ἐκ παιδός, ἐκ παίδων. Cic. 4. Acad. c. 36. Diodoto quid faciam Stoico, quem a puero audivi. Id. Fam. 13. ep. 16. Do&tum hominem cognovi, idque a puero. ( Adde Horat. l. 1. fat. 4. v. 97. ) Id. 1. de Orat. c. 1. Ad eas artes quibus a pueris dediti fuimus. Id. 1. Tufcul. c. 24. Ut a pueris tot notiones haberemus. T Pro filio parvo, figliuoletto, Taus. Virg. 2. Æn. v. 597. fuperet conjuxne Creufa, Afcaniufque puer? En. 4. v. 94. Tuque, puerque tuus. h. e. tu Venus & Cupido filius tuus . Horat. 1. &od. 3. v. 68. uxor Capta virum, puerofque ploret. Id. l. 1. od. 12. v. 25. Pueros Ledæ. Adde Nev. fupra cit. ¶ Pro virgine, & cælibe, Ovid. 4. Faft. v. 225. Et dixit, femper fac puer effe velis. ¶ Aliquando etiam qui XV. annum exceffit puer dicitur, nempe etiam poft fumptam virilem togam, quod primæ adolefcentiæ tempus eft: qua de re Manut. ad illud Cicer. Fam. 2. ep. 1. fub fin. Nifi meis puer olim fideliffimis confiliis paruiffes. Id. l. 12. ep. 25. Puer egregius præfidium fibi primum, & nobis, deinde fummæ reipublicæ comparavit. b. e. Cæfar Octavianus, qui exercitum collegerat privato confilio & pecunia, annos natus XIX. ut ex Tacito Ann. 13. c. 6. & Vellej. 1. 2. c. 61. conftat. De eodem rurfus Cic. Phil. 4. c. 1. a med. Laudo vos Quirites cum gratiffimis animis profequimini nomen clariffimi adolefcentis vel pueri potius. Adde Vellej. 1. 2. c. 59. & Sil. l. 13. v. 704. & lib. 15. v. 33. & 46. quibus locis puerum vocat Scipionem Africanum , quem ibid. v. 10. 18. juvenem dixerat, nempe poft patrem & patruum vita functos, annos jam natum plufquam viginti ut ex Liv. l. 26. c. 18. apparet. Refertur etiam in his T quæ fubjicio, ad vigorem corporis, fimplicitatem animi, morumque innocentiam, & feftivitatem blanda appellatione defignat. Virg. ad Auguftum jam rerum potientem, in Culice, v. 25. Octavi venerande, meis allabere cœptis, San&te puer. Catull. carm, 12. in Afin. v. 9. eft enim leporum Difertus puer, & facetiarum. ¶ Interdum lenem objurgationem continet. Virg.in fin. Ecl. 9. Define plura, puer. Terent. Adelph. 5. 8. 17. Promifi ego illis. Mi. promifti autem? de te largitor, puer. Hoc videtur effe quod nos dicimus frafchetta. Diftinguendi fexus gratia. Ovid. 9. Met. v. 711. Cultus erat pueri: facies , quam five puellæ, Sive dares puefieret formofus uterque. Catull. carm. 61. nupt. amab. v. 42. Multi illum pueri, multæ optavere puellæ. Aufon. epigr. 107. Dum dubitat natura, marem, faceretne puellam, Factus es, o pulcher pæne puella, puer. T Denique puer eft fervus, fervo, fervito re, valletto, ragazzo, maïs, quacumque ætate fit. Cic. pro Rofc. Amer. c. 28. Unus puer, victus quotidiani adminifter, ex tanta familia Sex. Rofcio relictus non eft. Plaut. Moftell. 1. 3. 150. Cedo aquam manibus, puer. Adde Varron. apud Non. c. 2. n. 648. Horat. 1.1. fat.9. v. 10. Propert. 1.3. el. 22. extr. Juvenal, fat. 11. v. 59. &c. Hhhh Apad

ro,

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

Apud Liv. 1. 45. c. 6. Pueri regii apud Macedonas vocabantur principum liberi, ad minifterium electi regis. paggi, paggetti. PUERA, 2, f. fanciulla, idem ac puella, apud Vet. a puerus. Sueton. in Calig. 6. 8. Quod antiqui etiam puellas pueras, ficut & pueros puellos dictitarant. Varr. apud Non. c. 2. n. 674. Properate vivere puera, quas finit ætatula ludere, & amare, & Veneris tenere leges. Liv. in Odyff. apud Prifcian. 1. 6. pag. 697. Putfch. Mea puemea puera, quid verbi ex tuo ore profugit? PUERASCO, is, n. 3. mi, eft exacta infantia pueritiam inchoaSueton. in Calig. c. 7. Novem liberos tulit, quorum duo infantes adhuc rapti, unus jam puerafcens infigni feftivitate. Tranflate Aufon. Edyll. 4. v. 55. Obductofque fenis facies puerafcere fenfus. ringiovenire.

га,

re.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PUERCULUS, li m. puerulus puellus. Arnob. 1. 2. pag. 59. extr. Ex puerculo fcifcitari. Adde lib. 4. pag. 134. & lib. 7. pag. 247. PUERILIS, le, da fanciullo, fanciullefco, puerile, zaidinos, Taidepinδης ad puerum pertinens, puerorum proprium. Terent. Andr. 2. 6. 17. Eft quod fuccenfet tibi. Si. quid eft? Da. puerile eft. Cic. pro Arch. c. 3. Puerilis ætas. Id. 2. de Divin. c. 23. Puerili fpecie, fenili prudentia. Id. 1. de Fin. cap. 21. Delectatio puerilis. Colum. 1. 11. c. 2. circa med. Una opera puerilis jugerum vineti pampinabit. Liv. l. 1. c. 3. Puerile regnum b. e. in quo rex eft puer. Virg. 5. Æn. v. 548. agmen. h. e. puerorum. Ovid. 6. Met. v. 719. tempus. b. e. pueritia. verf. 626. Mixtaque blanditiis puerilibus ofcula junxit. Stat. 1. 5. filv. 2. v. 66. oftrum puerile. h. e. prætexta. ¶ Ad diftinctionem fexus, Ovid. Met. 8. v. 323. facies, quam dicere vere Virgineam in puero, puerilem in virgine poffis . Translate eft ftultus, levis inconfultus vanus qualia funt quæ a pueris fiunt. Cic. Attic. l. 14. ep. 21. Acta illa res eft animo virili confilio puerili. Ovid. 3. Trift. el. 8. v. 11. Stulte quid o fruftra votis puerilibus optas, Quæ non ulla tibi fertque, feretque dies Terent. Phorm. 5. 7. 55. Quid me fic ludificamini inepti, voftra puerili fententia? nolo, volo: volo nolo rurfum : cedo cape Horat. 1. 2. fat. 3. v. 250. Si puerilius his ratio effe evincet amare. Gell. l. 1. c. 2. Nugalia theoremata & pueriles ifagoga. Id. I. 19. c. 8. Infubida res, inertes, pueriles. PUERILITAS, atis, f. fanciullezza, puerizia, maud.'x, ætas puerilis, παιδί pueritia. Varr. apud Non. c. 8. n. 90. Puerilitatis formulam audiVal. Max. I. 5. c. 4. n. 2. Vix dum annos puerilitatis egreffus Item mores pueriles, puerilità, fanciullaggine. Senec. epift. 4. Adhuc non pueritia in nobis, fed quod eft gravius, puerilitas re

re.

[ocr errors]

manet.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PUERILITER, fanciullefcamente, puerilmente, naudixas, puerorum more. Phedr. l. 3. fab. 8. v. 5. Pueriliter ludentes. Item leviter, inconfulto ftulte. Plaut. Perf. 4. 4. 42. Nimis tu quidem homo ftultus es pueriliter. Cic. 1. de Fin. c. 6. Quæ cum res tota fita fit pueriliter, &c. Id. Acad. 4. c. 11. Cum dicunt, hoc fe upum tollere, faciunt pueriliter. & cap. 17. Quippiam pueriliter confectari. Tacit. in fi. l. 4. Hift. Vana pueriliter cupiens. PUERITIA, æ, f. fanciullezza, puerizia, maudia, ætas puerilis: de qua V. Etas. Cic. de Senect. c. 2. Qui enim citius adolefcentiæ fenectus , quam pueritiæ adolefcentia obrepit? Id. Fam. 1. ep. 7. a med. Gloria, ad quam a pueritia inflammatus fuifti. Salluft. in Jug. c. 67. Omnem pueritiam Arpini altus. Tacit. Ann. 12. c. 8. Ut Domitii pueritia tali magiftro adolefceret. & lib. 14. c. 3. Educafor pueritia. cap. 55. Præceptis pueritiam alicujus fovere. Id. 1. Hift. c. 13. Pueritiam incuriofe, adolefcentiam petulanter egerat Plin. l. 2. c. 107. a med. Servio Tullio dormienti in pueritia ex capite flammam emicuiffe. Tacit. 4. Hift. c. 14. de Batavis. Eft plerifque procera pueritia. h. e. ftatura in pueritia. The De brutis animalibus Colum. 1. 7. c. 6. Caper immatura veneris cupidine primis pueritia temporibus exhauftus eft. Translate eft puritas, purità, qualis in pueris effe folet. Varr. apud Non. c. 2. n. 672. Que pueritia eft infrequens polluta. Al. leg. puritia. Quidam Lexicographi afferunt alium Varronis locum his verbis: Ea erat matronæ fimplicitas, & pueritia, & honeftas. ¶ Puertio fyncope. Horat. l. 1. od. 36. v. 7. menor A&tæ non alio rege puertiæ. PUERITIES, ei, f. pueritia. Aufon. in Profeffor. Burdegal. 10. v. 15. Huic mea principio credita puerities. pue per fynærefim una fyllaba eft. PUERPERA, 2, f. donna di parto, o fopra parto, nsxw, noXEUTPIα, mulier, quæ recens peperit, vel mox paritura eft five puerum, five pueram. Ifidor. l. 11. Orig. c. 2. vult effe eam, quæ puerilibus annis peperit: fed dicitur de quacumque. Plaut. Amph. 5. 1. 40. Ibi utero exorti dolores, ut folent puerpera. Catull. carm. 34. ad Dian. v. 13. Tu Lucina dolentibus Juno dieta puerperis. Horat. epod. 17. extr. Utcumque fortis exfilis puerpera. Terent. Adelph. 5. 7. 23. Multo rectius eft , quam illam puerperam nunc duci huc per viam ægrotam. Plin. l. 7. c. 4. Editis geminis, raram effe aut puerpera, aut puerperio vitam. T Adjective Ovid. 10. Met. v. 511. Admovitque manus, & verba puerpera dixit. Senec. l. 4. de benef. c. 35. ad fin. In rem præfentem venturus fui, fed æger filius, fed puerpe

ra uxor tenet.

tellus annua vice, velut æterno quodam puerperio læta, mortalibus diftenta mufto demittit ubera. T Eft etiam ipfa proles, prole, parto. Tacit. Ann. 12. c. 6. Deligi oportere feminam nobilitate puerperiis, fan&timonia infignem. Plin. l. 7. c. 11. Uno abortu duodecim puerperia egefta. Stat. 4. Theb. v. 279. quercus laurique ferebant Cruda puerperia, ac populos umbrofa creavit Fraxinus. Gell. 1. 10. c. 2. Numerus puerperii. b. e. puerorum uno partu edito

rum.

PUERULUS, li, m. fanciullino, vallettino, parvus puer, aut fervulus. Cic. in Top. c. 4. Ut fecundum puerulorum tabulas poffeffio videatur ex edicto dari. Id. pro Rofc. Amer. c. 41. Ut inter fuos omnium deliciarum atque omnium artium puerulos, ex tot elegantiffimis familiis lectos, velit hos verfari, homines pæne operarios, ex Amerina difciplina patrisfamiliæ rufticani.

PUERUS, i, m. idem quod puer, agnofcitur a Prifciano l. 6. pag. 697. unde vocativus puere apud Cecil. & Afran. ibid. & apud Plaut. plus decies. Feminin. eft puera. T Adjective Paulin. Nolan. carm. 25. Nat. S. Fel. 10. v. 217, In pueram faciem veterana refloruit ætas.

PUGE, arum, f. natiche, muyzi, nates. Novius apud Non. c. 1. n. 184. In fingul. numero Horat. 4 1. fat. 2. extr. Ne nummi pereant, aut puga, aut denique fama. ¶ Scribitur & pyga Græco mo

[merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors]

PUGIL, ilis, m. & f. atleta, muxтns, qui pugnis, aut cæftu decertat, pyta, athleta: a Tu, adverb. pugno vel pugnis. Varr. 1. 7. de L. L. c. 5. a pugnando derivat: & Donat. in prol. 2. Hecyr. Terent. v. 25. a pugna. Gell. l. 3. c. 15. Tres filios habuit unum pugilem, alterum pancratiaftem, tertium luftatorem. Cic. z. Tufcul. c. 17. Pugiles caftibus contufi ne ingemifcunt quidem. cap. 23. fub fin. Pugiles etiam cum feriunt adverfarium in jactandis cæftibus ingemifcunt. Id. de clar. Orat. c. 69. Pugiles inexercitati, etiam fi pugnos & plagas, Olympiorum cupidi ferre poffunt, folem tamen fæpe ferre non poffunt Terent. Eun. 2. 3. 23. Si qua eft habitior paulo, pugilem effe ajunt deducunt cibum. fcilicet ftudebant pugiles habitudini & pinguedini corporis, quo & ictus inferrent graviores, & illatos levius fentirent. ¶ Celebris pugil fuit Pollux Ledæ filius ( ut ejus frater Caftor auriga) ejufque pugnam cum Amyco defcribit graphice Valer. Flacc. I. 4. V. Ceftus. Aurigarum, feu Agitatorum, & Pugilum nomine omnis ludicra exercitatio in publicis Græcorum ludis continetur: jungunturque hæc duo apud Horat. I. 4. od. 2. v. 18. & od. 3. v. 4. & in av. Poet. v. 84. Adde lib. 1. od. 12. v. 25. & lib. 2. fat. 1. v. 26. & Ovid. 1. 3. Amor. el. 2. v. 54. & 5. Faft. v. 700. quib. locis de Caftore & Polluce fermo eft. Sic apud Romanos quadriga & gladiatores in Circi fpetaculis. Quamquam & ad hos aliquando pugilum certamen tranfiit. Sueton. in Aug. cap. 45. Spectavit ftudiofiffime pugiles, & maxime Latinos: non legitimos atque ordinarios modo , quos etiam committere cum Græcis folebat; fed & catervarios oppidanos inter anguftias vicorum pugnantes temere ac fine arte Horat. in ar. Poet. v. 185. media inter carmina pofcunt Aut urfum, aut pugiles. his nam plebecula gaudet. T Etiam in illo Ammiani 1. 14. c. 7. ( al. 20.) Vetitis certaminibus pugilum viciffim fe concidentium fpecie lætabatur: Lipfius gladiatores intelligit, nec abfurde. quamvis & cæftibus pugnantes cruentis i&tibus fe conciderent. fyllabam male produxit Prudent. 1. 2. contra Symmach. v. 516, 0leoque & gymnadis arte Unetis pugilibus miles pugnabat Etrufcus. TOs pugilis, in epigram. Afinii Galli apud Sueton. de Grammat. c. 22. eft durum, & omnem contumeliam perferre paratum. Quo pertinere videtur illud Martial. I. 2. epigr. 72. Os tibi præcifum, quantum non ipfe Latinus Vilia Panniculi percutit ora fono. PUGILATIO onis f. nʊyuxxix, pugilum exercitatio. Cic. 2. de Leg. c. 15. Jam ludi publici fint corporum certationes curfu, & pugilatione, luctatione, curriculifque equorum. PUGILATOR, oris, m. qui pugilatu certat. Arnob. I. 1. pag. 20. Tyndarida Caftores, equos unus domitare confuetus, alter pugilator bonus.

Primam

PUGILATORIUS, a, um, ad pugilatorem, feu pugilem pertinens . Plaut. Rud. 3. 4. 16. Ego te follem pugilatorium faciam, & pendentem incurfabo pugnis. Alii leg. pugillatorium. h. e. qui pugillis, feu pugnis feritur.. PUGILATUS, us, m. дʊyun, vyμaxia, pugilum certamen, pugiλεχώ, λοχέυτρια, πυγμή, πυγμαχία, latio. Plaut. Bacch. 3. 3. 24. Exercere fe curfu, lutando, hafta difco, pugilatu, pila, faliendo. Adde Capt. 4. 2. 13. & Plin. l.

[ocr errors]

PUERPERIUM, ii, n. parto, dolori, o tempo del parto, hoxe, nixus, & dolores parturientis item tempus quo parit, vci quo poft partum cubat. Plaut. Trucul. 2. 5. 22. Eum gero ornatum ut gravida quafi puerperio cubem. Tacit. 15. Ann. cap. 23. Natam fibi ex Poppaa filiam ultra mortale gaudium accepit. Locus puerperio colonia Antium fuit. Plin. l. 9. c. 25. Echeneis partus continet ad puerperium. Id. 1. 28. c. 8. a med. Pericula puerperii tollere. Gell. 1. 12. c. 1. Percunctatus eft, quam diutinum puerperium, & quam daboriofi nixus fuiffent. T Translate Colum. 1. 3. c. 21. Alma

8. c. 22.

athletice.

PUGILICE, adverb. Antanos, firmiter, valenter. Summam enim pugiles, atque athletæ corporis robori curam impendebant. Plaut. Epid. 1. 1. 18. Quid herilis nofter filius valet? T. Pugilice atque PUGILLAR, aris, n. idem ac pugillares. Aufon. epigr. 146. Bipatens pugillar expedi. Catull. de Acme, carm. 42. v. 4. En negat mihi veftra reddituram pugillaria. Gell. I. 17. c.9. a med. Pugillaria nova nondum cera illita. Adde Laber. apud Charif. l. 1. pag. 75. Putsch. PUGILLARES, ium, m. tavolette da fcrivere, libretto, viglietto, nevénior,

xaeidov, tabella ligneæ, vel ex alia materia fimul complicata, ita ut pugillo facile tenerentur: in quibus cera illitis ftilo fcribere mos fuit, codicilli, tabella. Citreos, eburneos, membraneos memorat Martial. I. 14. epigr. 3. 5. 7. a materia. Alii duplices SITTUX; triplices alii dicti, TerTUY; quadruplices, aut quincuplices TEPTUTTUXX, apud eund. ibid. epigr. 4. & 6. a tabellarum numero, quibus conftabant. Fuere & Vitelliani, de quib. Id. ibid. epigr. 8. & 9. & lib. 2. epigr. 6. amatoriis præcipue punciis mittendis apti, viglietti d' amore: fed unde dicti fint, non conftat

[ocr errors]
[ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

In vet. Infcript. apud Grut. pag. 174. n. 7. memorantur pugillares membranacei operculis eboreis. T Nomen habent ex eo, quod pugillo contineri poterant : cum libri craffiores effent, & tota manu continendi. Martial. l. 14. epigr. 3. cujus lemma pugillares citrei. Secta nifi in tenues effemus ligna tabellas, &c. Plin. 1. & cap. 16. Pugillares ex tubere aceris. Senec. ep. 15. Neque ego te jubeo femper imminere libro, aut pugillaribus. dandum & aliquod intervallum animo. & epift. 108. Aliqui & cum pugillaribus veniunt, in philofophi fcholam) non ut res excipiant, fed verba. Plin. l. 1. epift. 6. Ad retia fedebam : erant in proximo ftilus & pugillares, lib. 9. epift. 6. Omne hoc tempus inter pugillares ac libellos jucundiffima quiete tranfmifi. b. e. in ftudiis. Sueton. de Nerone, c. 52. Venere in manus meas pugillares libellique cum quibufdam notiffimis verfibus ipfius chirographo fcriptis. Plin. l. 6. epift. 5. fub fin. Celfus Nepoti ex libello refpondit, & Celfo Nepos ex pugillaribus. (libelli hic orationem meditatam & compofitam fignificant pugillares brevem commentarium, & fumma capita orationis recitandæ.) Sueton. in Aug. c. 39. Leviffimum genus admonitionis fuit traditio coram pugillarium, quos taciti (equites in tranfvectione) & ibidem ftatim legerent. Plin. l. 13. c. 11. Pugillarium ufum fuiffe etiam ante Trojana tempora, invenimus apud Homerum. T Revera eft adjectivum, & fubaudiuntur tabellæ, aut codicilli aut libelli . Juvenal. fat. 11. v. 156. Nec pugillares defert in balnea raucus Tefticulos. h. e. grandiores, & pugnum implentes. Prudent. Tees Tp. 12. de S. Caffiano, v. 15. Unde pugillares foliti percurrere ceras. Corripit hic Prudent. primam malus auctor Profodia.

[ocr errors]

PUGILLARIARIUS, ii, m. pugillarium artifex. Infcript. apud Murator. pag. 984. n. 2. M. Cæcilio Hilaro pugillariario. PUGILLOR. V. Pugilor.

.

[ocr errors]
[ocr errors]

PUGILLUS, li, m. pugnetto, pugnello, dp, Spanos, parvus pugnus : & quantum eo comprehendi poteft. Cato R. R. c. 158. Eo addito cochleas fex, & lentis pugillum. Plin. l. 20. c. 22. Sunt qui marrubii femen, quantum duobus digitis capiant, cum farris pugillo decoctum, &c. Prudent. cathemer. 10. v. 152. minimi menfura pugilli. Auct. carm. de Pafchate, feu de refurrect. Domini, quod quidam Lactantio, alii Venantio Fortunato tribuunt, v. 69. Indignum eft cujus clauduntur cuncta pugillo, Ut tegat inclufum rupe vetante lapis. T Afinius apud Charif. I. 1. pag. 75. Putsch. docet, pugillum effe, qui plures tabellas continet in feriem fitas. Hinc pugillaria, & pugillares. Salmaf. ad Trebell. Poll. in Gallien. c. 8. in Gloffis invenit pugillos, & pugilla, Græce aniogope, & s'πioquipes, que putat fuiffe veluti globos ex molli materia factos, quibus pro duris cæftibus, pugiles induerent manus, cum ludicro & innoxio pugilatu certabant, quemadmodum gladiatores per ludum fe exercentes præpilatis gladiis, aut plumbeis utebantur. PUGILOR, aris, dep. 1. pugnis cado, pugilatu certo. Apul. de deo Socrat. Si velis perniciter currere, pedes curandi funt: itidem fi pu-, gilari valide velis, brachia vegetanda funt, quibus pugilatur. Translate Id. Metam. 7. Hic equus) elatis in altum vaftis peoribus, arduus capite, & fublimis vertice, primoribus in me pugilatur unguibus. Al. ubique leg. pugillor duplicata liquida, tanquam fit a pugillus. T Particip. pugilans. Trebell. Poll. in Gallien. c. 8. Pugiles facculis, nou veritate pugilantes. b. e. non duris cæftibus & vulnus facientibus pugnantes, fed quibufdam veluti facculis arena aut alia re molli fartis ad ictus innoxios inferendos Salmaf. ex conjectura legit facculis, h. e. pilis feu fphæris, vel globulis flaccidis, & ad i&tum cedentibus. PUGio, onis, m. pugnale, εγχειρίδιον, ξιφίδιον, παραζωστρις, brevis gladius, & qui vefte facile tegi poteft: a pungo, pupugi. Paul. ex Fefto: Pugio di&tus eft, quod eo punetim pugnatur. Differt a fica, que a fecando ducitur: & fortaffe pugio folo mucrone valebat ad pugnandum fica & acie ad cædendum. Præterea hæc tecta fere geftabatur, & a privatis hominibus: ille etiam aperte, & a conftitutis in honore militari. Salluft. in fragm. apud Non. c. 18. n. 9. Veste tectum pugionem expedire conatus. Cic. Phil. 2. c. 12. Cæfare interfecto, ftatim cruentum alte extollens M. Brutus pugionem, &c.& ibid. Qui ftillantem præ fe pugionem tulit, &c. Sueton. in Caf. c. 82. Ut animadvertit, undique fe ftrictis pugionibus peti, &c. Sulpic. ad Cicer. Fam. I. 4. ep. 12. Pugione percuffus. Tacit. 4. Hift. c. 29. extr. Pugione aliquem fodere. Hirt. de B. Alex. c. 52. ferire. Aurel. Vid. in Epit. c. 39. Acto per coftas pugione Martial. I. 14. epigr. 33. Pugio, quem curvis fignat brevis orbita venis, Stridentem gelidis hunc Salo tinxit aquis. ¶ In fecretis C. Caligula reperti funt duo libelli diverfo titulo: alteri Gladius alteri Pugio index erat, ut eft apud Sueton. in Calig. c. 49. nempe priori continebantur eoruin nomina, quos publice & per carnificem : altero, quos clam, & per ficarios morti deftinaverat. T Fuit infigne imperatoria poteftatis, ac juris vitæ necifque civium. Sueton. de Galba, c. 11. Iter ingreffus eft paludatus, ac dependente a cervicibus pugione ante pectus. Id. de Vitell. c. 15. ad fin. Solutum a latere pugionem Confuli primum, deinde illo recufante, magiftratibus, ac mox fenatoribus fingulis porrigens, nullo recipiente, quafi in æde Concordiæ pofiturus abfceffit. Adde Tacit. 1. 3. Hiftor. c. 68. Hoc imperatoria poteftatis infigne præfectis prætorio Imperatores tradere folebant. Unde illud celebre Trajani dictum, cum præfe&tum prætorio crearet: Tibi iftum ad munimentum mei committo, fi recte agam; fin aliter, in me magis. Rem narrat Aurel. Vict. de Cefarib. c. 13. Hinc fub Commodo cum tres fimul præfe&ti prætorio effent unus ex iis qui libertinus erat, a pugione appellatus eft, quod ei potiffimum Commodus pugionem tradiderat. Lamprid. in Commodo, c. 6. extr. ¶ Fuit etiam geftamen dignitatum miTom. III.

[ocr errors]

litarium, ut Tribunorum, Centurionum. Colligitur hoc ex Tacit. 1. 1. Hift. c. 43. & Val. Max. l. 3. c. 5. . 3. atque huc pertinere videtur illud diftich. Martial. l. 14. 32. cui Parazonium lemma et. Militia decus hoc, & grati nomen honoris Arma tribunitium cingere digna latus. T Translate Cic. 4. de Fin. c. 18. O plumbeum pugionem! b. e. argumentum invalidum. funt enim argumenta quædam veluti tela, quibus adverfarium petimus. PUGIUNCULUS, i, m. pugnaletto, parvus pugio. Cic. in fragni, con tra C. Anton. apud Afcon. Pofteaquam illo Hifpanienfi pugiunculo nervos incidere civium R. non potuerunt, duas uno tempore conantur in republ. ficas diftringere. Id. in Orat. c. 67. Nam in iis, quibus, ut pugiunculis, uti oportet. combattimento, zuffa, giornata

PUGNA, æ, f. battaglia, fatto d'arme,

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

pugna, ux, prælium, certamen, dimicatio: a pugnus, quia ante reperta arma pugnis & calcibus & morfibus, & corporum lu&tatione homines confligebant, ut ait Horat. l. 1. fat. 3. v. 101. item Donat. ad prol. 2. Hecyr. v. 25. Cal. 1. 3. B. Gall. c. 4. Diuturnitate pugnæ defeffi prælio excedebant. Tacit. 5. Hift. c. 18. Legiones pugnam excipiunt, fuppreffaque hoftium ferocia prælium æquatur. Ovid. 12. Met. v. 180. & Lucret. I. 4. v. 841. Certamen pugnæ. Quintil. l. 5. c. 12. fub fin. Pugna certaminis. Cic. 7. Verr. c. 11. a med. Nonnunquam etiam res ad manus atque ad pugnam veniebat. Id. pro Mur. c. 16. Cujus ( Pompeji) ex omnibus pugnis, quæ funt innumerabiles vel acerrima mihi videtur illa, quæ cum rege commiffa eft, & fumma contentione pugnata. qua ex &c. Id. pro Mil. c. 21. Adde incertos pugna cum ille fe eripuiffet exitus pugnarum, Martemque communem. Id. 6. Verr. c. 55. Pugna equeftris in tabulis picta præclare. Virg. 11. En. v. 709. pedeftris. Macrob. 1. 5. Saturn. c. 2. ad fin. fingularis. duello. Sueton. in Aug. c. 45. gladiatorum. (Abfolute pugnam de fingulari dixit Liv. 1. 7. c. 10. extr.) Nep. in Arift. c. 2. Pugna navalis, quæ facta eft prius quam, &c. Cef. 1. 3. B. Gall. c. 23. in fin. Non cun&tandum exiftimavit, quin pugna decertaret. Juftin. 1. 2. c. 11. Pugnam capeffere. Tacit. Ann. 12. c. 30. & Plaut. Bacch. 4. 4. 93. conferere. Tacit. 3. Ann. c. 41. ciere. Quintil. l. 12. c. 1. a med. inire. Liv. 1. 4. c. 38. fub fin. reftituere. Tacit. 5. Hift. c. 18. Pugna ardefcit. Ovid. 6. Faft. v. 187. In pugna cadere. Liv. I. 29. c. 34. Hoftem. ad pugnam elicere. Caf. 1. 5. B. Gall. c. ult. evocare. Liv. I. 22. c. 7. & Virg. 12. En. v. 34. Pugna magna victi fumus. Cic. 2. de Divin. c. 25. & Salluft. in Jug. c. 6. Pugna mala. b. e. adverfa Sueton. in Calig. c. 35. profpera. Val. Flacc. 1. 6. v. 32. Voxque dei pariter pugnas audita per omnes. b. e. per utrumque exercitum, & omnes ejus partes. T De quocumque certamine, & contentione contrasto. Cic. 2. de Divin. c. 51. Hic vero quanta pugna eft doctiffimorum hominum , negantium, &c? Quintil. 1. 5. c. 12. fub fin. Initurus forenfium certaminum pugnain. Plin. l. 2. c. 38. Rerum naturæ pugna fecum . T Pugna pro fallacia, V. in fine verbi Pugno.

[ocr errors]
[ocr errors]

PUGNACITAS, atis, f. voglia di combattere, ftudium, ardor, & vis pugnandi. Quintil. I. 4. c. 3. Ne, fi preffæ illi narrationis gracilitati conjuncta argumentorum pugnacitas fuerit, dilatis diutius dicendi voluptatibus oratio refrigefcat. Plin. l. 10. c. 33. a med. de perdicib. Capiuntur quoque pugnacitate ejufdem libidinis, contra aucupis indicem exeunte in prælium duce totius gregis. PUGNACITER, combattendo, contraftando, con calore, con impeto, ¿пs, pugnando, pertinaciter, inftanter, conftanter. Cic. 4. Acad. c.-3. Plerique errare malunt, eamque fententiam > quam adamaverunt, pugnaciffime defendere. & cap. 20. De omni ftatu confilioque vitæ certare cum aliis pugnaciter. Quintil. l. 9. c. 4. post med. Ubicumque acriter erit, & inftanter pugnaciterque dicendum, membratim cæfimque dicemus paulo poft. Quis dubitat, alia lenius, alia concitatius, alia fublimius, alia pugnacius, alia gravius effe dicenda ? Eft qui leg. pugnantius. Seneca I. 1. quæft. nat. c. 2. extr. Sidera collectum aera luce levi non pugnaciter > nec afpere feriunt. PUGNACULUM, i n. forte, fortezze, apouxxwv, locus munitus, unde pugnatur, feu ex quo hoftilis vis arcetur. Plaut. Mil. 2. 3. 63. Deturbabo ego jam illum de pugnaculis. Adde Ammian. I. 21. c. 12. ( al. 23.)

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PUGNANS, antis, combattente, uaxómeros, qui pugnat. Cef. 1. 2. B. Gall. c. 8. Ne, cum aciem inftruxiffet hoftes a lateribus fuos pugnantes circumvenire poffent. & lib. 3. c. 25. Auxiliares telis fubminiftrandis fpeciem atque opinionem pugnantium præbebant. ¶ Pugnax, pertinax. Metaphorice Propert. l. 4. el. 7. v. 89. Pelle hederam tumulo mihi quæ pugnante corymbo Mollia contortis alligat offa comis. ¶ Translate eft etiam contrarius, repugnans, diffidens, contradittorio, ripugnante, oppofto, vartios, μaxoμEVOS. Cic. 1. de Fin. c. 18. Pugnantibus & contrariis ftudiis, confiliifque femper utens. Horat. l. 1. fat. 1. v. 102. pergis pugnantia fecum Frontibus adverfis componere? Cic. 1. Tufcul. c. 7. Pugnantia te loqui non vides? Horat. l. 1. fat. 2. v. 73. At quanto meliora monet, pugnantiaque iftis Dives opis natura fuæ! Plin. l. 28. c. 7. a med. Quæque alia nuncupavere monftrifera, atque inter ipfas (mulieres pugnantia.

PUGNANTER, pugnaciter. V. in ea voce. PUGNATOR, oris, m. combattitore, combattente, maxnτn's, qui pugnat, præliator. Liv. I. 24. c. 15. Fortiffimus quifque pugnator effe defierat. Sueton. in Caf. c. 39. ad fin. Tyriæ & Egyptia claffes magno pugnatorum numero conflixerunt. Plin. l. 30. c. 15. a med. Pugnator gallus. Sil. I. 15. v. 598. Floruerat primo clarus pugnator in ævo.

PUGNATORIUS, a, um, da combattere, uxos, ad pugnandum idoHhhh 2

neus.

[blocks in formation]

PUGNĀTUS, a, um, combattuto, μɛuxuros. Cic. pro Mur. c. 16. Pugna fumma contentione pugnata. Horat. l. 3. od. 19. v. 4. Et pugnata facro bella fub Ilio. Salluft. in Jug. c. 58. Prælium male pugnatum ab fuis.

[ocr errors]

C.

PUGNAX, acis, bellicofo, armigero, feroce, uaxμ, xт, pugnandi cupidus, valide pugnans, bellicofus. Cic. 8. Phil. c. 9. Centuriones pugnaces, & lacertofi. Ovid. 3. Trift. el. 9. v. 7. Minerva pugnax. Tacit, in Agric. c. 17. Validam & pugnacem gentem armis fubegit. Propert. l. 3. el. 7. v. 25. pugnaces ire per hoftes. Colum. 1. 7. c. 3. Pugnacem arietem mitigari terebra foratis cornibus. Petron. in Satyr. c. 86. Gallos gallinaceos pugnaciffimos duos. Ovid. 5. Trift. el. 7. v. 48. Victaque pugnact jura fub enfe latent. Tacit. 4. Hift. c. 6o. Pugnaciffimus quifque in veftigio; multi palantes occubuere. ¶ Cum infinito Sil. l. 3. v. 363. tenui pugnax inftare veruto T Translate Cic. 2. de Orat. c. 78. Exordium dicendi vehemens & pugnax non fæpe effe debet. Id. in Bruto, 31. extr. Hujus oratio in philofophiam translata pugnacior, ut ita dicam, videtur, & horum in judicia pacatior. Plin. l. 2. ep. 19. Oratio pugnax & contentiofa. Cic. in Pifon. c. 28. extr. Græcus facilis & valde venuftus, nimis pugnax contra Senatorem populi R. effe noluit. b. e. noluit nimis contraire & adverfari. Tpertinax, obftinatus. Cal. ad Cicer. Fani. 8. ep. 13. Non eft enim pugnax in vitiis, neque hebes ad id, quod melius fit, intelligendum. T contrarius, pugnans. Ovid. 1. Met. v. 432. Cumque fit ignis aquæ pugnax, &c. ¶ refiftens. Plin. l. 36. c. 16. Quid ferri duritia pugnacius? Sed cedit, & patitur mores. trahitur namque a magnete, &c. Id. I. 15. c. 3. Olex callofa, contra huinorem pugnaces. ¶ Pugnacia mufta apud eund. I. 14. c. 20. funt vehementia, valida, & quæ lenia fieri recufant. PUGNEUS, a, um, adject. a pugnis, hoc eft ictibus manus. Joculariter Plaut. Rud. 3. 4. 57. Si attigeris oftium, jam hercle tibi meffis in ore fiet mergis pugneis. V. Merge. PUGNICULA, æ, f. levis pugna. Ufurpavit Cato, fi credere volumus Perotto ad epigr. 9. l. 7. Martial. Quo fenfu etiam pugnariolam ab illo di&tam fuiffe, idem alibi teftis eft. Sed puncitariolam Feftus po

fuit.

PUGNITUS, adverb. co' pugni. Cecil. apud Non. c. 11. n. 38. Nifi quidam, qui fe malit pugnitus peffundari.

μάχομαι,

PUGNO, as, avi, atum, a. 1. combattere, pugnare, contrastare, azzuffarfs, μaxoua, dimico, certo, confligo, congredior: a pugna. Caf. l. 7. B. Gall. c. 84. Pugnatur uno tempore omnibus locis. Salluft. in Jug. c. 108. Poftquam barbari male pugnaverant. aveano combattuto con la peggio. & cap. 115. Sæpe ante paucis ftrenuis adverfus multitudinem bene pugnatum eft. & cap. 61. Eminus lapidibus pugnare. Id. in Catil. c. 9. & 56. & Liv. 1. 8. c. 6. extr. & cap. 7. Quod is contra imperium in hoftem pugnaverat. Nep. in Thrafyb. c. 2. extr. Cum Critias adverfus Thrafybulum fortiffime pugnaret Varr. 1.2. R. R. c. 3. a med. Capræ inter fe cornibus pugnant. Cic. pro Balb. c. 9. Qui cum hofte noftro cominus in acie fæpe pugnarit. Ovid. Heroid. ep. 20. v. 171. pro caufa pugnat iniqua. Cic. 1. de Invent. c. 1. Pugnare pro commodis patria. Petron. in Satyr. c. 108. Illis pro ultione, nobis pro vita pugnantibus. Terent. Hecyr. prol. v. 33. Tumultuantur, clamant, pugnant de loco. Gell. l. 12. . 5. De poffeffione hominis pugnantes. Cic. z. de nat. Deor. c. 2. Pugnare ex equo. Plin. l. 32. c. 1. in mari quoque, velut e muris. Senec. de Provid. c. 2. de genu. TCum accufativis pugnam, prælium, bellum. A'TTINIOμós. Lucil. apud Donat. ad Terent. Eun. 5. 2. 60. & Adelph. 5. 3. 57. & 5. 4. 5. Vicimus, o focii, & magnam pugnavimu' pugnam. (Adde Plaut. Amph. 1. 1. 97. Pfeud. 1. 5. 110. Nep. in Annib. c. 5. Gell. l. 3. c. 8. & lib. 15. c. 18. & V. Pugnatus.) Horat. l. 4. od. 9. v. 19. Pugnavit dicenda Mufis prælia. Id. 1. 1. epift. 16. v. 25. Si quis bella tibi terra pugnata marique Dicat. Cum dativo poetice eft adverfari, repugnare, refiftere, pertinacem effe. Catull. in carm. nupt. in fin. Noli pugnare duobus. Virg. Æn. 11. v. 600. fremit æquore toto Infultans fonipes, & preffis pugnat habenis. & lib. 4. v. 38. placitone etiam pugnabis amori? Ovid. 1. Met. v. 19. Frigida pugnabant calidis humentia ficcis. Stat. 8. Theb. v. 289. ne pugnet vulgus habenis Sil. l. 10. v. 284. Noftris pugnavit monitis furor.

¶ Huc pertinent illa Cicer. Tufcul. 1. c.7. Pugnantia te loqui non vides? quid enim tam pugnat, quam non modo miferum fed omnino quidquam effe, qui non fit? ripugna, è contradictorio. & Phil. 2. c. 8. Tam eras excors, ut tota in oratione tua tecum ipfe pugnares: & non modo non cohærentia inter fe diceres, fed maxime disjuncta atque contraria. ¶ Significat etiam conari, contendere, eniti. Cic. Fam. 3. ep. 10. ante med. Illud pugna, & enitere, ne quid nobis temporis prorogetur. Id. pro Rofc. Amer. c. 3. Hoc folum hoc tempore pugnatur, ut ad illam prædam damnatio Sex. Rofcii accedat. Ovid. 7. Met. v. 772. jamdudum vincula pugnat Exfuere ipfe fibi. & lib. 1. v. 685. Ille tamen pugnat molles evincere fomnos. ¶ De rebus inanimis. Lucret. 1. 2. v. 205. quamquam Pondera, quantum in fe eft, deorfum deducere pugnent. Petron. in Satyr. c. 123. Prima quidem glacies, & cana vincta pruina Non pugnavit humus

Non pugnare, non laborare. Cic. 3. de nat. Deor. c. 1. Mihi videtur Epicurus de diis non magnopere pugnare. non prendersi gran

[ocr errors]

travaglio, non intereffarfi molto. ¶ Pugnare, & pugnam dare apud Comicos interdum eft dolum, fallaciam comminifci, machinam excogitare ad fallendum, & fraudandum. Plaut. Pfeud. 1. 5. 110. Priufquam iftam pugnam pugnabo, ego etiam prius dabo aliam pugnam claram & commemorabilem. Id. Epid. 3. 4. 57. Epidice, frugi es pugnafti: homo es, qui me emunxifti, &c. Id. Capt. 3. 4. 53. Profecto jam aliquid pugnæ edidit. Id. Bacch. 4.9. 43. Pugnam conferui feni. Ego eum adeo uno mendacio devici. Adde 2. 3. 39. & Terent. Eun. 5. 3. 60. Huc pertinet illud Terent. Adelph. 5. 3. 56. Iftam pfaltriam una illuc mecum hinc abftraham. Mi. pugnaveris. Donat. interpretatur, magnam rem feceris: quod fere codem recidit. PUGNUS, i, m. pugno, πuyun, nóvduλes, manus contracta & claufa ad capiendum, vel feriendum cujus ictus colaphus etiam dicitur. Cic. 4. Acad. c. 47. Manum plane comprimere, pugnumque facere. Id. 5. Tufcul. c. 27. Certare pugnis, calcibus, unguibus. Id. Verr. 5. c. 23. Cum pugnis & calcibus confciffus effet. Plaut. Bacch. 3. 3. 46. Pugnis aliquem contundere. Id. Pan. 1. 2. 145. pedere. Id. Amph. 1. 1. 172. onerare. 2. 1. 59. obtundere. Id. Trucul. 4.

2. 55. & Horat. l. 1. fat. 2. v. 66. cædere. Id. Pan. 4. 1. 3. incurfare. Id. Rud. 3. 4. 5. Pugnum alicui in os impingere. Terent. Phorm. 5. 7. 95. Pugnos in ventrem ingerere. Id. Adelph. 2. 1. 17. Ne mora fit, fi innuerim, quin pugnus continuo in mala hæreat. Ovid. 3. Met. v. 626. Is mihi, dum refto, juvenili guttura pugno Rupit. Paul. Dig. lib. 47. tit. 10. leg. 4. Pugnum ducere alicui. tirare un pugno. T De pugilatu, Horat. 1. 3. od. 12. V. 8. neque pugno, Neque fegni pede victus. Adde lib. 1. od. 12. v. 26. T menfura. Cato R. R. c. 82. Sphæras pugnum altas facito. Marcell. Empir. c. 8. circa med. Rofæ ficcæ pugnos duos. PULCHELLUS, & Pulcellus, a, um, vaghetto, bellino, belluccio, diminut. a pulcher, venuftulus. Craffus apud Cicer. 2. de Orat. c. 65. Audiamus pulcellum puerum. Cir. Fam. 7. ep. 23. Baccha pulchellæ. b. e. Baccharum figna. Id. Attic. l. 1. ep. 16. & lib. 2. ep. 1. 22. pulchellum vocat P. Clodium inimicum fuum tum quod cognomine Pulcher erat, tum quod facie puellæ fimilis, ut fcribit Plutarch. in Cafar. & in Cicer.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PULCHER, cra, crum, bello, vago, avvenente, vos, formofus venuftus, decorus, elegans: a ropes, multum coloris nitorifque habens: vel a moxes, multum habens gratiæ: vel a moxxp. πολύχαρις, Alii a polio, alii aliunde ducunt. Plus eft quam venuftus. Nam pulcher ad formam dignitatem addit, & quandam majeftatem; & eft virorum: venuftus fpecie conftat, & eft feminarum. Sueton. in Ner. c. 51. Fuit vultu pulcro magis, quam venuto. più tosto ben fatto, che bello. Non eft tamen id perpetuum. Cic. 1. Offic. c. 40. Cum - cafu formofus puer præteriret, dixiffetque Sophocles, o puerum pulcrum, Pericle! Phædr. l. 2. fab. 2. v. 5. Animofque ejufdem pulcra juvenis ceperat. Suet. in Domit. c. 18. Fuit pulcher ac decens, maxime in juventa. Virg. 1. Æn. v. 500. Regina ad templum forma pulcherrima Dido Inceffit. En. 9. v. 179. quo pulcrior alter Non fuit Eneadum. verf. 358. pulcrofque tapetas. verf. 684. & pulcher Aquicolus armis. h. e. pulcris armis inftructus. Cic. de Senect. c. 15. de vite, & uva. Qua quid poteft effe cum fructu lætius tum afpectu pulcrius? Virg. 2. Georg. v. 463. varios pulcra teftudine poftes. Cef. l. 7. B. Gall. c. 15. Pulcherrima prope totius Gallia urbs. Ovid. 14. Met. v. 260. perque atria marmore tecta Ad dominam ( Circen) ducunt. pulcro fedet illa receffu Sublimis folio. Id. l. 1. ex Pont. cp. 8. v. 37. Pulcri horti. Virg. 2. Georg. v. 137. & Val. Flacc. I. 5. v. 486. pulcherrimus fluvius. Lucret. 1. 4. V. 1027. & 1087. pulcher color. Horat. l. 1. fat. 5. v. 89. Pulcherrimus panis. Id. l. 1. ep. 18. v. 33. Pulcræ tunicæ. Feftus: Pulcher bos appellatur, ad eximiam pinguitudinem perductus. Plin. 1. 34. c. 8. ante med. Praxiteles fecit ex ære pulcherrima opera. Ad illud Virg. 3. En. v. 119. taurum tibi, pulcher Apollo: Servius hæc adnotat: Quidam epitheton datum Apollini reprehendunt. pulcros enim a Veteribus exoletos dictos. nam & apud Lucilium Apollo pulcher dici non vult.. ¶ Translate Cic. pro Mur. c. 12. Prætor interea, ne pulcrum fe ac beatum putaret, atque aliquid ipfe fua fponte loqueretur, ei quoque carmen compofitum eft. Simile eft illud, ne fibi vaide placeret. ¶ Dicitur pulcher bonus in quocumque genere. Caf. l. 7. B. Gall. c. 77. Pulcherrimum exemplum. Salluft. in epift. Mitbrid. ad Arfac. Pulcherrima claffis. Id. in Catil. c. 5. extr. Refpublica paulatim immutata, ex pulcherrima peffima ac flagitiofiffima facta eft. Cic. 1. Offic. c. 32. fub fin. Quæ majori parti pulcherrima videntur, ea exoptant. Virg. 5. Æn. v. 728. pulcherrima confilia. Horat. l. 1. far. 10. v. 6. pulcra poemata. Al. leg. pura. Gell. I. 19. c. 8. Poetarum pulcherrime. Petron. in Satyr. c. 88. Pulcherrima artes. Cato R. R. c. 104. Acetum acerrimum & pulcherrimum erit. Plin. l. 21. c. 4. ad fin. Pulcherrimum unguentum. Horat. l. 1. ep. 15. v. 41. cum fit obefo Nil melius turdo nil vulva pulcrius ampla. Item carus, gratus Virg. 6. Æn. Item pretiofus. Virg. 9. En.

v. 822. pulcra pro libertate.

[ocr errors]

v. 253. pulcherrima præmia. Horat. l. 2. fat. 3. v. 95. Virtus, fama, decus, divina, humanaque pulcris Divitiis parent. Item clarus, nobilis. Virg. 1. Æn. v. 290. Nafcetur pulcra Trojanus origine Cæfar. Item lætus, fauftus. Horat. I. 1. od. 36. v. 10. Creffa ne careat pulcra dies nota. Flor. 1. 2. c. 2. ante med. Pulcherrimus exitus. Item gloriofus, honoratus, honeftus, laude dignus. Flor. l. 2. c. 12. ad fin. Pulcherrimus triumphus. Lucret. 1. 5. v. 1233. pulcros fafces, fævafque fecures. Salluft. in Catil. c. 20. Maximum & pulcherrimum facinus. Virg. 4. Georg. v. 218. pulcramque petunt per vulnera mortem. Val. Flacc. I. 1. v. 40. Hanc mihi militiam, veterum quæ pulcrior actis, Annue. & verf.

« НазадПродовжити »