FAP. 46. Efculapio gallinaceum profecare. Sueton, in Aug. c. 1. Semicruda exta rapta foco profecuit. ¶ Legitur & profico. Plaut. Pæn. a. 2. y 8. Verui exta proficarier. T Extra facra Apul. fub fin. 1. 2. Metam. Profectis nafo prius, ac mox auribus. Tprofcindere. Plin. lib. 5, ep. 6. ante med. Tantis glebis tenaciffimum folum, cum primum profecatur, affurgit, ut nono demum fulco perdometur.

PROSECRO, as, obfecro vel facrum facio. Lactant, I, 4. c. 27. Inftigantibus iifdem dæmonibus, quibus profecrant. Al. aliter leg. PROSECTA, 2, f. idem quod proxime fequens verbum. Lucil. apud Non, c. 3. n. 179. Cœnam nullam, neque divo profectam ullam . Al. leg. proficiem, quod idem est. PROSECTA, orum, n. diunt, vifcera, quæ in facrificiis profecuiffent. Qui enim facrificarent, extis coctis, fectifque, partem foliti funt adolere, partem facerdotibus dare, partem menfis fuis refervare. Ovid. 12, Mer, v. 152, Cujus ut impofuit profecta calentibus aris, Id. 6. Faft. verf. 163. Siç ubi libavit, profecta fub æthere ponit. Adde Star, 5. Theb, v. 641. & Licin. Macr. apud Non. c. 3. n. 179. ¶ In fingulari numi, Varr, I. 4. de L. L. c. 22. a med. Inficia ab eo, quod infecta caro, ut in carmine Saliorum eft; quod in extis dicitur nunc profectum.

PROSECTOR, oris, m. qui profecat, incifore, medico. Tertull. de anim. c. 25. a med. Majorum quoque profector Herophilus. ( de medicis loquitur.)

Apul. I. 8. Metam. Ferri vulnera fimiafpectu pro afpectui

PROSECTUS, us, m, taglio, actus profecandi.
Profectu gladiorum, ituque flagrorum. Id. ibid.
lia futura profectu dentium, pro profectui, ur
apud Virgil.
PROSECTUS, a, um, tagliato, recifus, defectus. V. Profeco, Cato R.
R. c. 134. Ubi exta profecta erunt, Janó ftruem commoveto. Val.
Flacc. 1.3. v. 439. Tum piceæ mactantur oves, profectaque partim
Pectora, per medios partim gerit obvius Idmon, Apul, fub fin. 1.2.
Metam. Profectæ aures,

PROSECUTIO, onis, f. l andar dietro

l'accompagnare, ακολυθία,

actus profequendi. Impp. Valentinian. Theodof. & Arcad. lib, 8. Cod. Theodof. tit. 5. leg. 47. Profecutoribus, vel fufceptoribus non licebit alios mercede fubvehendos conducere, exceptis his, quos neçeffitas profecutionis adjunxerit.

PROSECUTOR, Profequutor, oris, m. accompagnatore, qui cuftodiæ caufa aliquem profequitur, & deducit. Macer Dig. lib. 48. tit. 3. leg. 7. Ut rei cum profecutoribus ad fe remittantur. guardie. Inipp. Gratian. Valens, & Theodof. lib. 12. Cod. tit. 51. leg. 9. Quos in tranfmiffionem publicarum functionum profecutores viderint conftitutos. b, e, qui animalia atque equos facro ufui- neceffarios profequuntur, ut habetur tit. fequenti. Hos vocamus mulattieri, cavallari, condottieri. Adde lib. 12. Cod. Theodof. tit. 6. leg. 12. Sic Impp. Honor. & Theodof. lib. 10. tit. 72. leg. 1. Auri profecutores partim nulla præmiffa, ut affolet, profecutoria, aurum præfumunt, partim diutius retentant, quod ftatim fuerat affignandum. h. e. qui aurum ad Principem tranfvehendum deducunt, profequuntur, comitantur. Caffiod. 1. 4. ep. 7. Profecutores frumentorum. b. e, qui navibus frumenta ex uno in alium locum tranfvehunt. In loco Digeftor. & Cod. al. leg. perfecutores, fed contra Cujacium, & meliores libros, T De ea, qui jus fuum perfequitur. V., Perfecutor. ¶ De eo, qui profequitur & deducit officii caufa, Sidon. l. 4. ep. 8. Tenax caterva prosecutorum. PROSECUTORIUS, a, um. Profecutoria eft licentia aut præceptum auri publici profequendi. Impp. Honor. Theodof, lib. 10, Cod. tit. 72. leg. 1. ubi al. leg. perfecutoria. V. vocem præced. PROSEDAS, meretrices Plautus appellat, quod ante stabula fedeant Eadem & proftibule. Feftus. Plaut. Pan. 1. 2. 53. An te ibi vis inter iftas verfarier Profedas piftorum amicas, reliquias alicarias miferas, cœno delibutas, fervilicolas fordidas?

2

PROSEDAMUM, i, n. Plin. lib. 26. cap. 10. Satyrion a Sarmatis dari equis ob affiduum laborem pigrioribus in coitu; quod vitium profedamum vocant.

σελήνη,

PROSELĒNUS, i, poré, luna antiquior: a moò, ante, & osλm, luna. Ita fe vocari volebant Arcades, ut ait Servius ad I. z. Georg. v. 342. & ad Æn. 8. v. 352. V. Arcas. PROSELYTUS, ti, pocuros, advena, adventitius: a parsλeuw advenio. A Judæis profelyti dicebantur quicumque ex Gentilibus Judaicam religionem amplectebantur, vel qui inter Judæos domici liis pofitis verfabantur. Tertull. I. 3. adverf. Marcion, c. 21, & Hieronym. epift. 128. ad Fabiol. de veft. facerd. PROSEMINO, as, avi, atum, a. 1. feminare, dixon Cic. in fragni, apud Non. c. 3. n. 152. Solertiamque eam vel in tegulis profeminare oftreas. T Translate Id. 3. de Orat. c. 16. fub fin. Cum effent plures orti fere a Socrate, quod ex illius variis difputationibus alius aliud apprehenderat, profeminatæ funt quafi familia diffentientes inter fe. Manil, l. 1. v. 90. Semper enim ex aliis alios profeminat usus.

diffemino.

, quæ poffet

PROSENTIO, is, a. 4. prefentire, venir in cognizione, præfentio Plaut. Mil. 4. 4. 16. Si profenferit miles, nihil hinc ferri poterit. b. e. f miles porro fenferit. Sic provideo pro prævideo, prodico pro prædico.

PROSEQUIUM a profequendo, obfequium ab obfequendo dicuntur, Feftus.

PROSEQUOR, eris, cutus, vel quutus fum, dep. 3. [eguitare, andar o tener dietro, accompagnare, NONDEW, TEPLÉTov, porro aut ultra fequor, fubfequor, deduco. Caf. 1. 3. B. Civ. c. 91. Primus ex dextro cornu procurrit: atque eum milites electi circiter CXX. funt profecuti, & lib. 2. c. 44. Ipfe equo in oppidum vectus, profequentibus

re,

compluribus Senatoribus. Plaut. Caf. 4. 2. 3. Novum maritum volo rus profequi. Ovid. 1. Amor. el, 4. v. 62. lacrimis ego mæftus obortis, Qua licet, ad fævas profequar ufque fores. Gell.. 18. c. 1. ext. Profequi aliquem in domum. Juftin. in fin. I. 19. Ut ad limina domus fuæ venit, profecutam multitudinem dimifit. Cic. 6. Verr. 6. 35. Dianam cum exportaretur, ture odoribufque incenfis ufque ad agri fines profecuta funt. Id. Attic. l. 6. ep. 3. a med. Is me nec proficifcentem Apameam profecutus eft. Liv. l. 29. c. 26. ad fin. Legationes, quæ ad profequendam Scipionem officii caufa convenerant. ad accomistarlo, a dargli il buon viaggio, & ibid. mox . Legiones ad profequendos commilitones procefferant. Virg. 3. En. v. 130. Profequitur furgens a puppi ventus euntes. Ovid. Heroid. ep. 5. & 12. v. 55. oculis abeuntem profequor udis. Stat. 5. Theb. v. 481. Illos e fcopulis & fummo vertice montis Profequimur vifu: donec laffavit cuntes Lux oculos. tenghiamo loro dietro con l'occhio. Tacit. 2. Hift. c. 9. Data e claffe Mifenenfi duæ triremes ad profequendum per accompagnarlo, per ifcortarlo, & de Germ. c. 30. Cattos fuos faltus Hercynius profequitur fimul, atque deponit. b. e. tautum extenditur quantum Cattorum regio; & una cum ea definit. T Profequi exfequias, funus, defunétum, accompagnare il funerale, vel alla jepoltura. Cic. pro Cluent. c. ult. Mater exfequias illius funeris profecuta. Petron. in Satyr. c. 111. In conditorium etiam profecuta eft defun&tum. Ovid. 1. Trift. el. 8. v. 14. neque exfequias profequerere meas Abfolute Senec. ep. 30. ante med. Baffus nofter videtur mihi profequi fe & componere, & vivere tanquam fuperftes fibi . Translate Cic. pro Quint. in fin. Quæ exiftimatio Quintum ufque ad fenectutem perduxit eadem ufque ad rogum profequatur. Id. de clar, Orat. c. 36. Cum verbis, tum etiam ipfo fono quafi fubruftico profequebatur atque imitabatur antiquitatem. feguitava. & 2. de 0rat. c. 15. Genus orationis fufum atque tractum profequendum eft . Plin. l. 1. ep. 8. a med. Medici, falubres, fed voluptate carentes cibos blandioribus alloquiis profequuntur accompagnano, e condifcono. Cæf. I. 2. B. Gall. c. 5. Rhemos cohortatus, liberaliterque oratione profequutus. licenziatili con cortefi efibizioni. & Colum. 1. 8. c. 16. Improbum factum dicto profecutus. h. e. improbo facto aque improbum dictum adjungens. ¶ Significat etiam verbis, aut fcriptis de aliqua re tractare, agere, dicere trattare, parlare, di raccontare quo fenfu etiam perfequor dicimus & in libris utrumque promifcue legitur. Au&t. ad Herenn. I. 1. c. 9. Rem breviter narrare poterimus, fi fummatim, non particulatim narrabimus; & fi non ad extremum, fed ufque eo, quo opus erit, profequemur Cic. pro Rofc. Amer. c. 30. Non profequar longius, quam mea fides poftulabit. Virg. 3. Georg. v. 340. Quid pafcua verfu profequar? Plin. l. 3. ep. 8. Munificentiæ rationem ftilo profequi. ep. 10. Neque enim affectibus meis uno libello cariffimam mihi memoriam profequi fatis eft. Flor. in fi. c. 12. l. 3. Hos omnes domefticos motus, feparatos ab externis bellis, ordine profequemur. In quodam · SC. apud Plin. l. 8. ep. 6. Cum fummo honore mentionem alicujus profequi. Cic. 2. de Legib. c. 24. extr. Honoratorum virorum laudes cantu ad tibicinem profequi. Id. Tufcul. 2, c. 25. ad fin. Honorificis verbis profequi aliquem. parlar ad alcuno con efpreffioni di rispet to e di ftima. Abfolute pergere in dicendo, fermonem continuare, profeguire. Virg. 2. Æn. v. 107. Profequitur pavitans, & fito pectore fatur. Phædr. 1. 3. fab. 5. v. 3. Affem deinde illi dedit, fic profequutus, &c. T Præterea varios habet ufus pro variis ablativis, qui ei adjunguntur. Fere autem ponitur pro ornare, honeftare, cumulare. Vellej. 1. 2. c. 92. extr. Præfentia invidia, præterita veneratione profequimur. Cic. in Bruto, c. 1. ad fin. Benevolentia, aut mifericordia profequi aliquem. Id. pro Planc. c. 26. lacrymis, & votis. Id. 14. Phil. c. 11. fub fin, grata memoria virtutem alicujus. & Phil. 4. c. 1. ad fin. Grato animo nomen alicujus. Phil. 10. cap. 4. memoriam cujufpiam clamore & plaufu . Quintil. l. 5. c. 11. a med. fletibus natos lætitia defunctos. Liv. 1. 9. c. 8. ad fin. & Colum. l. 12. c. 3. extr. aliquem laudibus. Cic. Verr. 5. c. 41. beneficiis ac liberalitate. Id. Fam. ep. 10. l. 15. 0mnibus officiis. Sueton. in Oth, c. 1. honore rariffimo, ftatua in Palatio pofita. Tacit. Ann. 13. c. 35. Delictum venia profequi. lib. 4. c. 38. Ut cum laude & bonis recordationibus facta atque famam nominis mei profequantur. Juftin. fub fin. l. 43. Quam rem domi nuntiatam publico funere Maffilienfes profecuti funt no, celebrarono. & Plin. l. 10. ep. 17. Maximum libertum & procuratorem tuum, probum & induftrium, libenter apud te teftimonio profequor. accompagno con quefto mio fcritto teftimoniale. ¶ Refertur etiam ad liberalitatem, & dona. Sueton. in Caf. c. 27. Vel invitatos vel fponte ad fe commeantes profequi uberrimo congiario. Id. in Claud. c. 6. legato. Id. in Domit. c. 9. Omnes circa fe largiffime profecutus. Id. in Aug. c. 49. Ut fumptus ad tuendos milites, profequendofque fuppeteret. per mantenerli, e premiarli. & cap. 66. Virtutes ac merita cujufque digne profecutus. avendo riconosciuto. & Liv. 1. 39. c. 55. Et exceperunt, & profequuti cum donis legatos funt. Hactenus in bonam partem: deinceps in malam, perfeguitare, incalzare, effer addoffo. Atque hac etiam ratione pro perfequor adhibetur, & in libris fæpe unum pro altero promifcue legitur. Caf. I. 2. B. Civ. c. 41. Sed neque longius fugientes profequi poterant. Perron. in Satyr. c. 90. Te populas lapidibus profequitur. Caf. 1. 2. B. Giv. c. 8. Hinc ad repellendum, & profequendum hoftem procurrebant. & lib. 1. c. 69. Contumeliofis vocibus profequi aliquem. Cic. Verr. 4. c. 29. extr. Ifte iratus hominem verbis vehementioribus profequitur, atque ei gravius minari cœpit. PROSERO, is, evi, atum, a. 3. profero, produco 411. non proferit ullam Flava Ceres fegetem. Grat. in Cyneg. v. 9. ex artibus artes proferere.

Lucan. 1. 4. Ve T Translate T. Profero, is,

,

rui, rtum, eft exferere, emittere. Plaut. Afin. 4. 1. 50. Ne fic tuffiat, ut linguam in tuffiendo proferat. 41. leg. proferat. Sil. l. 3. v. 447. de Rhodano. Aggeribus caput Alpinis, & rupe nivali Proferit in Celtas. Al. leg. procidit. Avien. in defcript. Orb. v.711. Cererique Thafus dilecta, profundo Proferit albenti fe vertice. Id. in Avat. . 1111. proferit hydra caput. PROSERPINA, æ, f. Пepregón, filia Jovis primi ex Cerere Περσεφόνη foror Liberi 2 ut eft apud Cicer. 3. de nat. Deor. c. 21. Aliqui cenfent filiam fuiffe Sicani regis Siciliæ & Cereris. Eadem a nonnullis quæ Diana five Luna credita eft. Sed Proferpina ex Jove fecundo Dianam primam, & Dionyfium primum genuiffe fertur. Cic. ibid. c. 23. A Plutone, dum Siciliam luftraret, rapta eft , prope Ennam urbem cum forte in campis Ennais cum Venere, Diana Pallade Cyane Nympha, & Sirenibus flores legeret. Ceres cum accenfa face ex ignibus Ætnæ montis, filiam per univerfum terræ orbem quæfiffet, tandem aliquando a Cyane edocta rem omnem, cam effe apud Inferos comperit. Igitur petiit a Jove, ut communem filiam ab Inferis fibi reducere liceret. Ille refpondit poffe cam reverti, fi nihil apud Inferos guftaviffet. Illa autem jam tria Punici mali in Elyfio grana guftaverat: quam rem Afcalaphus Stygis filius prodidit. Quare Proferpina ad Superos remeare non potuit. Quod ægre ferens, Afcalaphum commutavit in bubonem noctis avem & triftium femper rerum nuntiam. Poftea tamen Ceres a Jove dicitur impetraffe, ut Proferpinæ fenis quotannis menfibus fecum apud Superos, & totidem cum marito apud Inferos effe liceret. Ovid. Met. 5. a verf. 346. Cic. Verr. 6. cap. 48. Hygin. fab. 146. & Serv. ad 1. Georg. v. 39. & ad 4. Æn. v. 609. Hunc raptum Claudian. tribus verfuum libris perfecutus eft. ¶ Serv. ad I. Georg. v. 5. eandem dicit effe Proferpinam & Cererem. Unde Auguftin. 1. 4. de Civ. Dei, c. 8. Proferpinam, inquit, præfecerunt frumentis germinantibus. Id. ibid. 1. 7. c. 20. fcribit, Proferpinam effe ipfam terræ fecunditatem, & dictam effe a proferpendo. Arnob. i. 5. pag. 180. Qui raptam a Dite patre Proferpinam dicit, non, ut reris, in turpiffimos appetitus viraginem dicit raptam; fed quia glebis occulimus femina iffe fub terras deam & cum Orco fignificat fœdera genitalis conciliare feturæ. Id. 1. 3. pag. 119. Dicitis quod fata in lucem proferpant, cognominatam effe Proferpinam. Voff. tamen hanc merito notationem improbat: quia non a proferpendo dicta eft Proferpina (tametfi & Varr. 1. 4. de L. L. c. 10. indidem ducit ) fed ex Græco Пepse porn aliquantum depravata. V. Catamitus, & Perfephone. Hinc a Poetis ponitur pro morte. Fingitur enim habuiffe a Plutone pro munere ut in Parcas imperium exerceat & hominum vitas, cum libuerit, abrumpat. Horat. I. 2. fat. 5. extr. fed me Imperiofa trahit Proferpina: vive, valeque. Adde Virg. 1. Georg. v. 39. & lib. 4. v. 487. & alibi: item Val, Flacc. 1. 5. v. 346. & Martial. 1. 3. epigr. 43. qui omnes primam producunt Sed & corripi poteft. Horat. l. 2. od. 13. v. 21. Quam pæne furvæ regna Proferpinæ, Et judicantem vidimus acum Adde Senec. in Herc. Fur.

v. 549.

PROSERPINĀCA, æ, f. herba eadem ac polygonon, eximii adverfus fcorpiones remedii. Facit etiam ad anginas, ad laffitudines & ad purgandum vomitione ftomachum. Plin. l. 27. c. 12. ad fin. PROSERPINĀLIS HERBA, Græce dracontium valet contra profluentem e naribus fanguinem. Marcell. Empir. c. 10. a med. PROSERPO, is, n. 3. idem ac ferpo, ut Varr. 1. 4. de L. L. c. 10. docet, vel ferpendo procedo, prorepo. Plaut. Pan. 5. 2. 74. & Perf. 2. 4. 28. Quid huc advenisti nos captatum, bifulci lingua, quafi proferpens beftia come una bifcia. Sic Afin. 3. 3. 105. Fac proferpentem beftian me duplicem ut habeam linguam. b. e. ut una of culemur. Apul. in Apolog. Vipera, exefo matris utero in lucem proferpit. Id. 4. Metam. Quidam fervulus, ftrepitu fcilicet, inquietus, proferpit leniter, vifaque beftia, &c. & lib. 7. De fpecu, vaftum attollens caput funefta proferpit urfa. b. e. egreditur T Translate Ammian. l. 15. c. 8. ( al. 20.) Malo proferpenti occurrere. Arnob. 1. 3. pag. 119. Sata in lucem proferpunt. Seren. Sammon. c. 14. v. 251. infandum proferpit ad intima vulnus. PROSEUCHA, æ, f. finagoga da Ebrei, oratorio, πpoceux, locus religiofus, in quem Judæi oraturi conveniebant, & fere extra Urbem : a Græca voce allata, quæ orationem fignificat. De Judæis enim per contemptum videtur locutus Juvenalis cum ait fat. 3. v. 296. Ede, ubi confiftas: in qua te quæro profeucha? Alii interpretantur locum fecretum atque abditum ubi orabant Chriftiani , qui tunc temporis, non minus ac Judæi, viliffimi habebantur. Alii locum ubi mendici ftipem orabant. & de Judæis itidem effe fermonem qui mendiciffimi illis temporibus vagabantur. T Infcript. apud Gruter. pag. 651. m. 11. Diis M. P. Corfidio Signino Pomario de aggere a Profeucha Q. Salluftius Hermes amico benemerenti. Illa de aggere a Profeucha videntur defignare locum, ubi Corfidius ifte degebat. PROSFERARI, impetrari. Lucil. I. 26. Nec minimo, & prosferatur pax, quod Caffandram figno deripuit. Ita Nonius c. 2. n. 687. Sed verba Lucilii longe aliter alii legunt. PROSICIE arum, f. partes hoftiæ in facrificio cocta & diffectæ quæ & profecta dicuntur. Arnob. 1. 2. pag. 231. Quod fi omnes has partes, quas proficias dicitis, dii amant. Solin. cap. 5. ( al. 11.) a med. Cum proficias intulerint. Alii leg. porricias eodem fenfu. PROSICIES, ei, f. idem ac profecta: a profecando. Nam veteres in compofitis a feco mutabant e in i, ut Profico. Varro apud Non. c. 3. n. 179. Proficiem extorum vel in menfam porricere. Lucil. ibid. Cœnam, inquit, nullam, neque Divo proficiem ullam. Ita legit Scaliger, alii profectam ullam.

PROSÍCIUM, ii, idem ac proficies. Feft. Proficium, quod profecatum projicitur. Voffius legere mavult proficie.

PROSIGNĀNUS, i. Profignani funt milites, qui pro fignis in acie locantur videnturque ab Antefignanis diftingui, quod hi in prima acie erant, profignani in fecunda. Frontin. l. 2. Strategem. c. 3. ad fin. Tum profignanis, qui in fecunda acie erant, imperavit, ut denfos numerofofque palos in terram defigerent. Lipf. 1. 4. de milit. R. dial. 3. fub fin. ambigit, an tota fecunda acies intelligenda fit quia ftatim pro ipfis fignis, aut fub ipfis erat; an ejus prima & anterior pars. Apud Frontin. al. leg. prefignanis. PROSILIO, lis, lui, & livi, & lii, n. 4. faltare, o balzar fuori, o innanzi, ¿'xwada'w, пpood Moμar, extra, aut ante falio, exfilio, prorumpo, enico, erumpo, cum faltu & feftinatione prodeo. Cic. pro Cal. c. 26. In balneis delituerunt, deinde repente profiluerunt. Liv. 1. 28. c. 14. Ex tabernaculo profiluit. Al. leg. profilivit. Petron, in Sat. c. 106. Concitatus iracundia profiliit Lycas. Senec. in Oedip. v. 355. Profilit venis cruor. Lucan. 1. 8. v. 55. profiluit puppe Val. Flacc. l. 1. v. 310. pavens profiluit ftratis. Curt. 1. 7. c. 4. E convivio profilivit haudquaquam potens mentis. Juftin. 1. 11. c. 5. fub fin. Armatufque de navi, tripudianti fimilis, profiluit. & lib. 24. c. 8. Certatim in prælium profiliunt. Senec. in Oedip. v. 1004. rapido fæva profiluit gradu Jocafta vecors. Liv. 1. 2. c. 12. ad fin. Cum rex ab fede fua profiluiffet. Sueton. in Caf. cap. 32. Profiluit ad flumeu. Petron. in Sat. c. 82. Profilire in publicum. Martial. . 1. epigr. 34. Amiffum non flet cum fola eft Gellia, patrem: Si quis adeft, juffæ profiliunt lacrymæ. Ovid. Met. 6. v. 259. feque ejaculatus in altum ( fanguis ) Emicat, & longe terebrata profilit aura. Id. 4. Faft. v. 795. cum faxis paftores faxa terebant tillam fubito profiluiffe ferunt. Plin. l. 15. c. 23. Caftanea balanitis vocatur, purgabilis maxime, & fponte profiliens. b. e. ex echino fuo exiens. T Translate Ovid. 3. Faft. v. 481. de Minerva. de capitis fertur fine matre paterni Vertice cum clypeo profiluiffe fuo. b. e. nata effe, in lucem prodiiffe. Plin. l. 4. c. 3. extr. Boeotia oppidum Page, unde Peloponnefi profilit cervix. b. e. incipit Ifthmus, & e Græcia in Peloponnefum protenditur. Colum. 1. 7. c.6. Ilignei, querneique frutices, qui in altitudinem non profiliunt. b. e. crefcunt, extolluntur, exfurgunt: qua ratione etiam . 2. c. 11. & 18. & lib. 3. c. 3. & 5. & lib. 11. c. 3. ante med. locutus eft. Liv. l. 5. c. 2. In concionem profiliunt, follicitant plebis animos Ulpian. Dig. lib. 48. tit. 2. leg. 7. Ne facile quis ad accufationem profiliat. Plaut. Trin. 1. 2. 179. Profilui amicum caftigatum innoxium. b. e. præcipiti feftinatione cucurri ad caftigandum. Horat.l. 2. fat. 7. v. 73. tolle periclum, Jam vaga profiliet frenis natura remotis. In futuro profilibo pro profiliam non eft infolens in quarta conjugatione. Quintil. declam. 4. c. 19. ad fin. Profilibo fortaffe, tanquam fequar claffici vocantis inftin&um. PROSIMURIUM esse, ait Antiftius in commentario juris Pontificalis pomoerium: id eft locum proximum muro. Feftus. ubi al. leg. pof

PROSISTENS, entis, ante ftans, prominens. Apul. I. 11. Metam. Caput corona cinxerat, palmæ candidæ foliis in modum radiorum profiftentibus. PROSITUS, propofitus. Paul. ex Fefto. PROSLAMBANOMĚNOS, aрooran Baróμevos, Græcum nomen eft cujufdam toni mufici, qui videtur effe idem cum eo qui a recentioribus Muficis appellatur A re. Vitruv. I. 5. c. 4. PROSŎCER, eri, m. avo di mia moglie, subspoa, uxoris meæ avus, qui & focer magnus dicitur: cui refpondet progener : & refertur ad pronurum. V. Progener. Ovid. Heroid. ep. 3. v. 73. Digna nurus focero Jovis Eginæque nepote (focero, Peleo patre Achillis de quo Ovid. loquitur. Idem Peleus eft Jovis Eginæque nepos, quia eft filius Eaci, filii Jovis & Egina.) Cuique fenex Nereus profocer effe velit. profocer, nempe quia Nereus pater eft Thetidis quæ ex Pelco genuit Achillen, qui hujus novæ uxoris de qua 0vid. loquitur maritus futurus eft. Nereus itaque erit hujus novæ uxoris profocer: hæc erit illi pronurus.) Ulpian. Dig. lib. 25. tit. 2. leg. 15. Uxor, & nurus, & pronurus, viro, & focero, & profocero furtum facere poffunt. Adde Plin. l. 5. ep. 15. & 1.8. ep. 2. PROSŎCRUS, us f. ava di mia moglie, uxoris meæ avia, quæ & focrus magna dicitur: cui refpondet pronurus : & refertur ad progenerum. Modeftin. Dig. lib. 38. tit. 10. leg. 4. a med. Profocrus mihi uxoris meæ avia eft: ego illius fum progener. & mox. Avia nea focrus magna eft ( uxoris mee); uxor mea illi pronurus. PROSODIA, æ, f. accento, poodi, Tovos, tenor, accentus, feu modulatio vocibus in loquendo adhibetur : lex & ratio acuendi vel deprimendi, aut circumflectendi fyllabas. Quintil. l. 1. c. 5. (al. 9.) Adhuc difficilior obfervatio eft per tenores (quos quidem ab antiquis dictos tonores comperi ut videlicet declinato a Græcis verbo, qui ves dicunt) vel accentus, quas Græci podis vocant, cum acuta & gravis alia pro alia ponitur ut in hoc Camillus fi acuitur prima. Gell. I. 13. c. 6. Quas Græci poradixs dicunt, eas veteres doti tum notas vocum tum moderamenta tum accentiunculas, tum voculationes appellabant. Varr. apud eund. Gell. l. 18. c. 12. In priore verbo graves profodiæ, quæ fuerunt, manent reliquæ mutant. V. Accentus. PROSODIĂCUS, a, um. Mar. Victorin. 1. 3. art. Grammat. pag. 2580. Putfch. Dimetro anapaftico catalectico fi phalacii colon, ideft partem e tribus trochæis, feu fyzygiam ejus adjunxeris, profodiacum metrum efficies, quod femper a diffylabo quolibet (incipit) ut Heu heu date nunc fonitus, date bella tela. PROSONOMASŤA, f. προσονομασία figura eft , quæ fit ex aliqua vocum fimilitudine ut Deligere oportet quem velis diligere. Vox Græca & Grace ufurpanda. V. Agnominatio.

PROSOPIS, idis, & Profopītes, &, poσaxic, & poranire, herba, que a Latinis dicitur perfonacia, tefte Apul. de berb. c. 36, PROSOPOPEYA, æ, роoσ@тоnоte, fermocinatio, conformatio, figura fententiarum, per quam perfonæ, vel aliæ res loquentes inducuntur vel ad fuadendum, vel ad objurgandum, vel ad querendum, vel ad laudandum, vel ad movendam miferationem 86. ο πρόσωπον, per fona, facies, & Tow, facio. Quintil. l. 6. c. 1. lib. 9, c. 2. & lib. 11. c. 1. quibus locis modo Grace, modo Latine utitur. Sic etiam dicitur oratio integra, in qua ex perfona alterius dicimus, & verba ac fententias qualitati ejus per continuatam profopopoeiam accommodamus cujufmodi funt pulcherrimæ apud Livium, & alios Hiftoricos. Quintil. 1. 2. c. 1. Ad profopopoeias ufque, & ad fuaforias, in quibus onus dicendi vel maximum eft, irrumpunt. V. lib. 3. c. 8. ubi de his plura.

PROSOPOPICUS, a, um, adje&t. a profopopoeia, apud Jul. Firmic. de error. prophan, religion, c. 8. a med. PROSPARALEPSIS f. πрormaрantis, figura eadem, quæ Paragoπροσπαράληψις,

?

ge. V. PROSPECTE, con antividenza, prudentemente, ioxquadres, confulte, prudenter. Tertull. in Apolog. c. 6. circa med. Circa deos quæ profpe&te decreverant patres veftri, vos refcidiftis. Auguftin. ep. 55. ad Macedonium a med, Dicatur hæc & prudentia, quia profpectiffime adhærebit hono, quod non amittatur fortitudo quia firmiffime adhærebit: temperantia, quia caftiffime. PROSPECTIVUS, a, um. Imp. Zeno lib. 8. Cod. tit. 10. leg. 12. Feneftras fabricare, tam quæ profpectiva dicantur, quam quæ luciferæ. h. c. quæ profpectus caufa fiunt.

PROSPECTO, as, avi atum a. 1. vedere, o mirar innanzi di lontano, poßλw, frequentativum a profpicio, & ejufdem fere fignificationis. Plaut. Mil. 3. 1. 2. Sinite me prius profpectare, ne ufpiam infidiæ fient. Ovid. 3. Met. v. 651. e puppi pontum profpectat adunca. & lib. 15. v. 841. ut femper Capitolia noftra, Forumque Divus ab excelfa profpectet Julius æde. Liv. l. 24. c. 21. a med. Multitudo, pars procurrit in vias, pars ex tectis feneftrifque profpectant. Salluft, in Jug. c. 64. Qui monia defenfabant, intenti prælium equeftre profpectabant. Tacit. Ann. 3. cap. 1. Complentur moenia ac tecta, quaque longiffime profpectari poterat.

:

Translate Cic. Verr. 7. c. 17. in fin. Eam navem nuper vidi Veliæ quæ quidem omnibus, qui eain afpexerant, profpectare jam exfilium, atque explorare fugam domini videbatur. Id. in frag. pro C. Cornelio apud Afcon. Profpectat videlicet Cominius, quid agatur fta a vedere. & Liv. I. 5. c. 48. Diem de die profpectans ecquod auxilium ab Dictatore appareret. Aando a vedere, afpettando da un giorno all' altro. & Virg. 10. Æn. v. 739. non me, quicumque es inulto Victor, nec longuin lætabere te quoque fata Profpectant eadem. ti anno in mira. & Stat. l. 5. filv. 1. v. 122. vel Appula conjux Agricolæ parci, vel fole infecta Sabino, Quæ videt emeriti, jam profpectantibus aftris Tempus adeffe viri. b. e. apparentibus, & quafi profpicientibus. Gell. I. 9. c. 4. Veftigia pedum habens retro porrecta, non, ut ceteroruin hominum profpe&tantia b. e. in anteriorem partem converfa. TProvidere, prævidere, profpicere, prevedere. Apul. 1. 2. de doctr. Plat. Non folum in profpe&tandi cognitione, verum etiam agendi opera fequi quæ diis atque hominibus fint probata. TDe locis, unde prospectus eft aliquo, aver vifta. Phædr. 1. 2. fab. s. v. 9. Villa fummo pofita Profpectat Siculum, & profpicit Tufcum mare. Tacit, 14. Ann. c. 9. Villa, quæ fubjectos finus editiffima profpectat. Id. 5. Hift. c. 6. A meridie Egyptus objacet; ab occafu Phoenices: feptemtrionem e latere Syriæ longe profpectant. Plin. l. 2. ep. 17. Triclinium a lateribus, a fronte quafi tria maria profpectat. Tacit. 3. Hiftor. c. 60. Locus late profpectans. Plin. l. 14. c. 6. ante ned. Maffica ex monte Gauro Puteolos, Bajafque profpectantia. Adde Sil. l. 3. v. 418.

4

, quæ monte

PROSPECTOR, oris, m. qui longe profpicit. Tertull. de Orat. c. 1. Deus profpe&tor humanarum neceffitatum. Apul. de Deo Socrat. Deus in rebus incertis profpe&tor, dubiis præmonitor, periculofis tutator. Adde Tertull. I. 4. adverf. Marcion. c. 34. ante med. PROSPECTUS, us m. veduta, vifta di lontano, motis, mрosotis afpectus longe, & in anteriorem partem. Plaut. Mil. 3. 1. 15. Sterilis hinc profpectus ufque ad ultimam plateam eft probe. non fi vede alcuno. & Caf. 1. 2. B. Gall. c. 22. Cum fepibus denfiffimis interjectis profpectus impediretur. & lib. 7. c. 81. Profpectu tenebris adempto, multa utrinque vulnera accipiuntur. Salluft. in Jug. c. 57. Nam profpe&tum ager arbuftis confitus prohibebat. Virg. 8. En. v. 253. involvitque domum caligine cæca, Profpectum eripiens oculis. Liv. 1. 10. c. 32. Non profpectu modo extra vallum adempto, fed propinquo etiam congredientium inter fe confpectu. Virg. En. 1. v. 185. & Catull. carm. 63. de nupt. Pel. & Thet. v. 241. Profpe&tum petere . b. e. profpectare, aciem oculorum longe mittere. Sic Pacuv. apud Non. c. 7. n. 1. Profpectum aucupare. Virg. 2. Georg. v. 284. animum uti pafcat profpectus inanem. la vifta diletti. & Caf. l. 5. B. Gall. cap. 10. Cum jam extremi effent in profpectu. b. e. eo loco effent, ut a procul ftantibus profpici poffent. Tacit. 1. Hift. cap. 4. Agebatur huc illuc Galba vario turbæ fluAuantis impulfu, completis undique bafilicis ac templis, lugubri profpectu. b. e. afpectu, facie. Quintil. I. 10. c. 7. ante med. Non minus profpectu procedamus, quam gradu. con l'occhio innanzi. & Cic. 3. Verr. c. 47. Cum eum quem virgis ifte ceciderat, in profpeAtum populi R. produxit. in luogo da poter effer veduto. & Ovid. Heroid. ep. 10. v. 28, atque ita late Equora profpectu metior alta meo. fcorro con l'occhio. TEft etiam locus editus, & apertus ad longe profpiciendum. Cic. Attic. I. 14. ep. 13. Quæris, utrum

non

longe

PROSPER, & ufitatius Profperus, a, um, favorevole, profpero, felice, unuspos, fecundus, felix, favens ad voluntatem noftram fluens " commodus, amicus: cui opponitur adverfus, incommodus. Cic. 3. de nat. Deor. c. 37. Ut ad profperam adverfamque fortunam, qualis fis, nihil interfit. Id. poft redit. ad Quirit. c. 1. Homini nihil eft magis optandum, quam profpera, æquabilis, perpetuaque fortuna, fecundo vitæ fine ulla offenfione curfu. Id. de clar. Orat. c. 3. Profperæ res deinceps multæ confecuta funt. Id. Auic. I. 9. ep. 6, Profperos exitus confequi. Juftin. l. 12. c. 10. Profperum in patriam reditum precatus. Plin. l. 10. ep. 1. Precor, ut tibi & per te generi humano profpera omnia contingant. Liv. in præfat. extr. Ut orfis tanti operis profperos fucceffus darent. Ovid. 6. Faft. v. 202. Bellona Latio profpera femper adeft. Val. Flacc. 1. 3. v. 184. fi fata finant, fi profpera Juno. Sil. I. 16. v. 598. frigens animis, nec bello profpera turba. h. e. favens. Plin. l. 10. c. 8. Profperrimum augurium. Virg. 3. En. v. 362. omnem curfum mihi profpera dixit Relligio. b. e. aufpicia fecumda. Vellej. l. 2. c. 51. extr. Prælium lon ge magis Pompejanis profperum. Sil. I. 16. v. 609. nec egent tam profpera laude Facta nova. imprefe tanto felici per la repubblica, & Plin. l. 28. c. 2. a med. Profpera nomina. b. e. boni ominis. Ovid. 4. ex Pont. ep. 4. v. 38. verba. & lib. 3. ep. 7. v. 30. terra profperiore frui. Id. 3. de ar. am. v. 50. Mox cecinit laudes profperiore lyra. Id. 3. Faft. v. 614. profperius fatum. Vellej. 1. 2. c. 122. ad fin. Profperrimo rerum eventu. Sueton. in Vespas. c. 20. Profperrima valetudine ufus eft. Tacit. Ann. 6. c. 51. Drufus profperiore civium amore erat. Id. Ann. 14. c. 51. extr. Profpera fama. b. e. integra, inviolata. T Abfolute Lucan. 1. 5. v. 782. profpera belli. 6 lib. 7. v. 107. profpera rerum verf. 708. Tam mala Pompeji, quam profpera mundus adoret Tacit. 5. Hift. c. 15. Germani profperis feroces Plin. in Paneg. c. 7. Nec te læta & profpera ftationis illius, fed afpera & dura ad capeffendam eam compulerunt. T Cum genitivo Horat. I. 4. od. 6. v. 37. de Luna. Rite crefcentem face noctilucam Profperam frugum b. e. amicam frugibus fruges profperantem Sic Prudent. Tepi 50. 12. de S. Caff. v. 4. Spes eft oborta, profperum Chriftum fore. b. e. propitium. Utraque pofitio recti cafus auctores habet. Domitian. apud Prifcian. 1. 6. pag. 693. Ut profpér dicendi fucceffus oftenderet, &c. Cic. in fomn. Scip. cap. 4. Hominum generi profperus & falutaris. Ita leg. Prifcian. ibid. & fic habent omnes lib. vet. Sil. l. 10. v. 202. immoriens magnis non profperus aufis. Al. leg. profper in aufis. Val. Max. l. 3. c. 7. n. 1. Nec minus animofus minufve profperus in Africam tranfitus. Al. leg. profper. Vet. lap. apud Fabrett. pag. 627. n. 234. M. Lancius M. L. Profper. PROSPERĀTUS, a, um, nom. particip. ut Profperata felicitas, Tertull. in Apolog. c. 6. Profperatus Deus Prudent. in Rom. perifteph. 14. v. 365. h. e. profper, & propitius factus. PROSPERE, felicemente, profperamente, fortunatamente con buon fuc celfo, ευτυχῶς, ευδαιμόνως, δεξιῶς, feliciter, ex voto . Cic. 1. Tu fcul. c. 18. Omnia profluenter, abfolute, profpere. Id. 12. Fam. ep. 9. Ut omnia (ut fpero) profpere procedant. Id. 2. Deor. c. penult. in f. Magnis viris profpere eveniunt femper omnes res. Nep. in Alcib. c. 7. Ut omnia minus profpere gefta cjus culpa tribuerent. Id. in Datam. c. 1. Quæ profpere ei cefferunt. & cap. 6. Hæc minus profpere fuccedebant. Tacit. 2. Ann. c. 46. Profpere cadere. Feftus in Scribas. Refpublica populi R. profperius geri cœpta eft. Vellej. 1. 2. c. 97. Onnia geruntur profperrime. Sueton. in Caf. c. 36. Ipfe profperrime femper dimicavit. Plin. l. 11. c. 17. Profperrime pugnare Colum. l. 4. c. 32. Arundo profperius refoluto quam denfo folo deponitur. Gell. 1. & cap. 6. Aves, quæ profperius evolant. b. e. meliori augurio. PROSPERGO. V. Profperfus. PROSPERITAS, atis, f. profperità, felicità, duruxia, fecundus rerum curfus res fecundæ commoditas, felicitas. Cic. de nat. Door, c. 36. Omnem commoditatem profperitatemque vitæ a diis ha bere.

bere. ibid. in fi. Improborum profperitates fecundæque res. Id. in fragm. apud Ammian. l. 21. c. 16. ( al. 33.) Neque aliud eft felicitas, nifi honeftarum rerum profperitas. Nep. in Attic. cap. 21. Tanta profperitate ufus eft valetudinis, ut, &c. PROSPERITER, adverb. idem ac profpere. Ennius apud Prifcian. 1. 15. pag. 1010. Putfch.

fus.

PROSPERUS. V. Profper.

P

profpicua fcandentem limina turris. Apul. l. 6. Metam. Sic turris illa profpicua vaticinationis munus explicuit. Hic profpicua videtur effe provida, & futura profpiciens.

&c.

PROSPICIENTIA, æ, πpóvora, cura, providentia. Cic. Phil. 7. c. 7. πρόνοια, Vigilia & profpicientia Al., leg. providentia. Alio fenfu Tertull. adverf. Valentinian. cap. 26. Volunt illum profpicientias earum fubftantiarum induiffe. b. e. profpe&tum, fpeciem, formam. Al. aliter leg. PROSPICIO, is, exi, ectum, a. 3. vedere, o mirar da lontano, o innanzi, poopaw, ante, & procul video, aut afpicio. Varr. apud Non. c. 5. n. 85. Neque poft refpiciens, neque ante profpiciens. Terent. Phorm. 5. 1. 8. Nifi me animus fallit, aut parum profpiciunt oculi, meæ nutricem gnatæ video. Plin. l. 1o. c. 23. Grues volant ad profpiciendum, alte. Lucan. I. 1. v. 195. qui mœnia profpicis urbis Tarpeja de rupe. Virg. 6. En. v. 357. Profpexi Italiam fumma fublimis ab unda. Id. l. 2. v. 733. per umbram profpiciens. Cef. 1. 2. B. Civ. c. 5. Facile erat ex caftris, & fuperioribus locis profpicere in urbem. Virg. 12. Æn. v. 353. Longe profpicere. & lib. II. v. 909. Profpicere procul. Senec. ep. 110. ultra mundum. Cic. Fam. 7. ep. 20. Domus habet lucum a quo etiam advenæ teneri folent quem tamen fi excideris multum profpexeris. avrai una bella e lunga veduta. & Aut. de B. Hifpan. c. 8. Propter altitudinem longe lateque profpiciunt. T De locis unde profpectus eft, aver la veduta. Plin. 1. 2. ep. 17. Cœnatio latiffimum mare, amoniffimas villas profpicit. Plin. alter l. 5. c. 16. Profpicit lacum ab oriente Arabia Nomadum. Adde Phedr. 1.2. fab. 5. v. 10. ¶ Tranf late refertur ad animum. Senec. ep. 66. poft med. "Aliquis infans de1 ceffit, cui nihil amplius contigit, quam profpicere vitam. Id. ep. 33. a med. Turpe eft feni, aut profpicienti feneétutem ex commentario fapere. T Sæpe eft ante videre, prævidere, providere, præfentire, prevedere, antivedere, prefentire, poßλTO. Cic. de Harufp. refp. c. 3. Tum vidi, ac multo ante profpexi, quanta tempeftas excitaretur. Id. Fam. 4. ep. 3. Multo ante tanquam ex aliqua fpecula, profpexi tempeftatem futuram. Id. in Divin. Verr. c. 13. Jam nunc mente & cogitatione profpicio, qui concurfus futuri fint. Id. de Amic. c. 12. Eo loco locati fumus ut nos longe profpicere oporteat futuros cafus reipublicæ. Id. pro Quint. cap. 10. a med. Ut jam ante animo profpicere poffis, quibus de rebus auditurus fis. Id. pro Dom. c. 5. Neque id conjectura profpiciebamus, fed jam experti videbamus. Id. pro Mur. c. 28. a med. Sapientes, ac multum ia pofterum profpicientes. Virg. Georg. 1. v. 393. ex imbri foles & aperta ferena profpicere. Item confulere, providere, cavere provvedere aver per tempo o anticipatamente cura di qualche cofa. Cic. Verr. 3. c. 58. ad fin. Habemus liberos parvos: incertum eft quam longá noftrum cujufque vita futura fit: confulere vivi, ac profpicere debemus, ut illorum folitudo & pueritia firmiffimo præfidio munita fit. & cap. 8. Quod ad veftram famam pertinet, profpicite atque confulite Id. Fam. 3. ep. 2. Ut quibufcumque rebus poteris, profpicias, & confulas rationibus meis. Id. Catil. 4. c. 2. Confulite vobis, profpicite patriæ. (profpicere eft folum cogitare cum animo fuo, & videre, quid juvet confulere, adhibere in id aliorum confilium. quamquam hoc difcrimen non eft perpetuum.) Id. pro Font. in fi. Profpicite, ut plus apud vos preces virginis Veftalis , quam minæ Gallorum valuiffe videantur. Caf. I. 5. B. Gall. c. 7. Statuebat profpiciendum, ne quid fibi nocere poffet. & lib.7. c. 50. a med. Profpicere faluti alicujus. & lib. 1. c. 23. rei frumentaria. Cic. Verr. 5. c. 55. fideliffimis fociis. & ibid. vectigalibus in decumis, & in re frumentaria. Plin. l. 1. ep. 17. immortalitati alicujus Varr. 1. 1. R. R. c.-23. Profpicere in annum. Cic. de Harufp. refp. c. 26. ad fin. Huic malo populus R. ipfe nullo harufpicum admonitu, fua fponte profpexit. Terent. Heaut. 5. 2. 8. Profpicere ftultitiæ alicujus. Id. Phorm. 5. 2. 17. Plage crefcunt, nifi profpicis. Id. Heaut. 2. 4. 11. Nifi fi profpectum interea aliquid eft, defertæ vivimus. Paul. l. 4. fentent. tit. 2. Senatus confulto Trebelliano profpectum eft, ne folus heres hereditariis actionibus oneretur. Ulpian. Dig. lib. 40. tit. 9. leg. 12. Profpexit legiflator ne mancipia per manumiffionem quæftioni fubducantur. Cum accufativo, far provvifione, provvedere. Cic. pro Sull. c. 19. extr. Munere servili obtulit fe ad ferramenta profpicienda. Petron.

,

PROSPIRO, as, n. 1. row, ultra, feu longe fpiro, extra fpiro Apul. in Apolog. Ea namque tabes fi foras corporis profpiravit majore dedecore, quam noxa diffunditur. Lexicographi addunt aliud exemplum Catonis, quod V. in Perspiro.

PROSPISSO, adverb. tarde, valde fero. Plaut. Pan. 3. 5. 47: Si quid boni promittunt, profpiffo evenit. Rectius tamen divifum legas pro Spillo. PROSTANS, antis, ante ftans, exftans, prominens, eminens. Lucret. 1. 2. v. 426. Sunt etiam quæ jam nec levia jure putantur Effe neque omnino flexis mucronibus unca; Sed magis angellis paulum proftantibus, & quæ Titillare magis fenfus, quam lædere poffunt. De iis, qui turpiter fe exponunt quæftus gratia. Juvenal. fat. 1. v. 47. fpoliator pupilli proftantis. Adde Sueton. in Tiber. c. 43. in fin. PROSTAS, adis, f. poos, veftibulum, porticus. Vitruv. l. 6. c. 10. fed Græce in plerifque lib.

PROSTASIA, æ, f. πportuoix, preminenza, primus dignitatis locus inter aliquos. Impp. Dioclet. & Maxim. lib. 10. Cod. tit. 41. leg. 8. ubi al. leg. protoftafia eod. fenfu quæ vox legitur etiam in Cod. Theodof. lib. 11. tit. 23. ( qui de protoftafia infcribitur ) leg. 1. 3. 4. ejufque munus occupabatur circa collationem & exactionem tributorum per Orientem. Gothofred. ad loc. cit. lib. 11. Cod. Theodof. PROSTERNO, is, ftravi, atum, a. 3. fternere, sottoporre, σтparvum, prius fterno, confterno, substerno. Plaut. Pan. a. 2. v. 31. Vifcum legioni dedi, fundafque eo profternebant folia farferi, ne ad fundas vifcus adhærefceret. T Translate Plin. in Paneg. cap. 31. Nonne manifeftum eft fi quid adverfi cadat tuis laudibus tuís virtutibus materiam campumque profterni? h. e. aperiri, parari T Eft multo fæpius atterrare gettare a terra proftrare, in terram dejicio, ad terram do, affligo, everto, xxßa. Terent. Adelph. 3. 2. 21. Ceteros ruerem, agerem, raperem, tunderem, & profternerem Ovid. 8. Met. v. 776. adductaque funibus arbor Corruit & multam proftravit pondere filvam. Sil. 1. 3. v. 213. tantoque fragore Eruta convulfis profternes oppida muris. Colum. l. 11. c. 3. ante med. de allio. Antequam caulem faciant omnem viridem fuperficiem intorquere, & in terram profternere conveniet , quo vaftiora capita fiant. Liv. 1. 9. c. 6. Circa viam corpora humi ftraverunt. Cic. pro Planc. cap. 20. Profternere fe, & fupplicare alicui. Id. 2. Phil. c. 18. Filius fe ad pedes meos profternens, lacrymans te mihi commendabat. Lucan. I. 7. v. 372. Credite, grandavetitumque ætate Senatum Arma fequi, facros pedibus profternere canos abbaffar la canuta chioma a' piedi di Cefare. & Vol. Flacc. 1. 6. v. 508. denfa Strage'cadit legio, & latis profternitur arvis. Cic. 14. Phil. c. 10. Hoftem proftravit, fudit, occidit. abbatte & Valer. Flacc. 1. 3. v. 185. Proftravitque virum celeri per pectora telo. Martial. . 5. epigr. 43. Profternet patrios impia flamma lares. T Translate eft evertere, fubvertere. Cic. pro Cluent. cap. 26. Præcipitantem impellamus, & perditum profternamus. cap.6. Perfregit ac proftravit omnia cupiditate ac furore. Justin. 1.6. c. 2. fub fin. Agros vaftat, urbes expugnat, & quafi tempeftas quædam cun&ta profternit. Vatin. ad Cicer. 5. Fam. ep. 9. Malevolorum obtre&tationes & invidias profternere, atque obterere. Plin. l. 36. c. 14. a med. Cujus ædilitas maxime proftravit mores civitatis. Auït. dial. de Orat. cap. 11. Detrectare poetas, atque carminum ftudium profternere Cic. Parad. 1. ad fin. Sic te ipfe abjicies atque profterut nihil inter te atque quadrupedem aliquam putes intereffe ? ti avvilirai? T proftituere, prostituire. Sueton. in Calig. c. 24. in Cefar. c. 2. & in Tiber. c. 35. & Arnob. I. 2. pag. 73. PROSTHESIS, & Prothefis, is, f. mpórders & πρόθεσις, additio ? figura, qua littera, vel fyllaba voci alicui in principio, aut in medio apponitur, ut gnatus pro natus, tetuli pro tuli, redditus pro Mavortis pro Martis. Vox Græca, & Græce adhibenda. Charif. 1. 4. pag. 248. Diomed. 1. 2. pag. 435. Puttfch, & Serv. ad En. 12. v. 817. PROSTIBILIS, le, qui proftat, feu proftituitur: a proflo. Plaut. Perf. 5. 2. 56. Hic faceret te proftibilem propediem. ideft ut proftares Aliqui leg. proftibulam. Id. Stich. 5. 6. 4. Proftibile eft ftantem ftan

ti favium dare. b. e. proftibuli, vel meretricis proprium. Alii aliter legunt. PROSTIBULA, æ, f. idem ac proftibulum, meretrix. Plaut. Cift. apud Non. c. 5. n. 8. Intro ad bonam meretricem adftat ea in via fola proftibula fane eft. Tertull. in Apolog. c. 6. Inter matronas, & proftibulas nullum difcrimen relictum. Addit Non. loc. cit. difcrimen effe inter meretricem, & proftibulam, quod meretrix honeftioris loci, & quæftus fit, & copiam fui tantummodo noctu faciat; proftibula vero ante ftabulum fedeat quæftus diurni & nocturni caufa. V. Profedas, & Alicarius.

PROSTIBULUM, i, n. meretrice, Taipe, meretrix quæ proftat quæftus corpore faciendi caufa. Plaut. Aulul. 2. 4. 6. Bellum & pudicum vero proftibulum popli! T Difcrimen inter proftibulum & meretricem V. in Proftibula. De mafculo ufurpavit Arnob. lib. 6. pag. 199. Qui pro ipfo lupanari accipiunt, magis nituntur analogia, quam ulla Latini fcriptoris auctoritate. PROSTITUO, is, tui, tutum, a. 3. prostituire, poistru, eft corpus fuum, vel alienum quæftui exponere, corporis poteftatem facere pudicitiam venalem habere, fe, vel alium meretricia arti dedere quafi ante, vel publice ftatuere. Plaut. Pfeud. 1. 2. 45. Cras populo proftituam vos. Catull. carm. 108. in Aufilen. plufquam meretricis avara, Quæ fe fe toto corpore proftituit. Senec. l. 1. controv. 2. circa med. Servavit te leno, quam proftituturus erat in libidinem populi Sueton. in Ner. c. 29. Pudicitiam fuam proftituere. Ovid. 1. Amor. el. 10. v. 41. Turpe, tori reditu cenfus augere paternos, Et faciem lucro proftituiffe fuam. Petron. in Satyr. cap. 126. Formam proftituis, ut vendas. Significat etiam publicare, diffamare.

Cato apud Gell. l. 17. c. 13. Neque fatis habuit, quod eam in occulto vitiaverat, quin ejus famam proftitueret. Ovid. 3. Amor. el. 14. v. 11. Tu tua proftitues famæ peccata finiftræ, Commiffi perages indiciumque tui? T Translate Id. 1. Amor. el. 15. v. 5. Non me verbofas leges edifcere, nec me Ingrato vocem proftituiffe foro. exhibuiffe in communem ufum litigantium. T Proprie Arnob. 1. 5. pag. 177. Viam comiter Profumnus edifferit atque in limine ipfo proftituit inferorum. b. e. ftatuit, fiftit ante limen. PROSTITUTIO, onis, f. il prostituire, apoxywyd. Arnob. 1. 2. pag. 53. In libidinem publica venalium corporum proftitutione damna

h. e.

r1.

PROSTITUTOR, oris, m. qui proftituit, #poxywysis. Tertull. de cultu femin. c. 9. Lenones & proftitutores. Id. de pudic. c. 10. a med. Proftitutor Chriftiani facramenti.

PROSTITŪTUS, a, um, proftituito, poxxes, ad turpia propofitus. Martial. . 9. epigr. 7. Proftitutus infans. Plin. l. 30. c. 2. Lupanaribus atque proffitutis mandare aliquid. Tertull. in Apolog. cap. 25. Proftitutiffima Lupa Larentina. Sidon. l. 3. epift. penult. fub fin. Sermones proftituti ac theatrales.

in fronte columnas, lib. 3. c. 1. & in præfat. I. 7. ad fin. V. Am. phiproftylos.

PROSTYPUM. V. Protypum.

PROSUBIGO, is, egi, actum a. 3. xxтαтрiß∞, ante fubigo valde fubigo. Virg. 3. Georg. de fue, v. 256. Et pede profubigit terram. ideft fodit, & pedibus impellit alternis: quod pugnaturi fues facere confueverunt, ad acquirendum robur, ut Servius ait. Prudent. Tepi' GTEC. 9. de S. Eulal. v. 129. impofitamque molam Turibulis pedé profubigit. b. e. calcat, proterit. Valer. Flacc. I. 4. v. 288. Et fulmina Cyclops profubigit. b. e. malleo domat, tractat. PROSUM, des, fui, anom. giovare, effer utile, conferire, genew, juvo, quafi pro aliquo fum: cui opponitur noceo, obfun. Inferitur d, quotiefcumque ipfum verbum a vocali incipit, ad hiatum vitandum. Differt a javo, quia hoc ad delectationem refertur, profum ad utilitatem. Horat. in ar. poet. v. 333. Aut prodeffe volunt aut dele&tare poetæ, Aut fimul & jucunda & idonea dicere vitæ. Senec. ep. 106. Quæ fint hæc, interrogas? que fcire magis juvat, quam prodeft: ficut hoc quod quæris an bonum corpus fit. Martial. I. 5. epigram. 15. Quid tamen hæc profunt, quamvis venerantia multos ? Non profunt fane, me tamen ifta juvant. T Hoc tamen difcrimen Scriptores fere non fervant. V. Juvo. T Ad ufum quod attinet, Cic. 2. Offic. c. 10. a med. Contemnuntur ii, qui nec fibi, nec alteri profunt, ut dicitur. non fon buoni ne per se ne > per al tri. & lib. 2. Fam. ep. 17. ad fin. Nihil tibi litteræ meæ proderunt. Ovid. 13. Metam. v. 365. tu tantum corpore prodes, Nos animo. Tibull. I. 2. el. 4. v. 15. Ite procul Mufe, fi nil prodeftis amanti. Horat. I. 1. ep. 8. v. 11. Quæ nocuere fequar, fugiam quæ profore credam. Terent. Adelph. 5. 9. 10. Hic adjutor fuit, hic curavit: prodeffe æquum eft. fargli del bene. (quod fup. dixerat 5. 8. 25. Bene nos aliquid facere illi decet.) Quintil. 1. 8. c. 3. Sed protinus in id quoque prodeft, ut terræ fuccum æqualiter trahant. Id. I. 6. c. 1. Si aliter obtineri vera & jufta & in commune profutura non poffint. Salluft. in Jug. c. 89. Litteræ Græcæ ad virtutem doctoribus nihil profuerunt. Horat. I. 1. od. 28. v. 4. nec quidquam tibi prodeft Aerias tentaffe domos. T Quid prodeft? a che ferve? che giova? Ovid. Heroid. ep. 18. v. 173. Quid mihi, quod lato non feparor æquore, prodeft? d. 13. Met. v. 935. fed quid mihi fingere prodeft? T De iis, quæ habent vim falutarem in medicina. Plin. l. 7. ep. 21. Balineum affumo quia prodeft: vinum, quia non nocet. Ovid. de medic. fac. v. 91. Profuit & marathros bene olentibus addere myrrhis. Plin. l. 22. c. ult. ante med. Fabam voci prodeffe, auctor eft Varro. Id. ibid. circa med. Panicum prodeft ad tormina. Id. I. 20. c. 7. Ifatis contra ignem facrum radice, vel foliis prodeft. Id. l. 19. c. 6. a med. Allium ad multa, ruris præcipue, medicamenta prodeffe creditur. PROSUMIA, 2, f. genus navigii fpeculatorium parvum, tefte Fefto. Cecilius apud Non. c. 13. n. 17. Qui pro gubernatore fe gerens prope vertit profumiam. Id. ibid. De nocte ad portum fum profectus profumia. PROSUMNUS, i, impudicus quidam Bacchi amator, qui pactus ab eo corporis ufuram, ad Inferos defcendentem comiter viam docuit. Arnob. l. 5. pag. 176. extr. PROSUMO, mis, mpfi, mptum, a. 3. infumo, fruor. Plaut. Trin. 5. 2. 6. Beneficium, homini proprium quod datur, profumpferit: nam quod datum eft utendum, id repetundi copia eft. Alii leg. proprium fumpferit. Addit Pareus in Lex. Crit. alia duo loca ejufd. Mil. & Pfeud. fed fruftra. PRÓSUS. V. Profa.

PROSTO, as, ftiti, ftatum, n. 1. ftare in vifta, motora, ante, & palam fto: ut ii, qui merces vendendi gratia, aut negotii gerendi exponunt fe, ac præbent omnibus. Plaut. Curcul. 4. 2. 21. Hi (lenones) faltem in occultis locis proftant, vos in foro ipfo. Vos fenore hi male fuadendo, &c. T Proftare item dicuntur res venales, quæ oculis omnium expofitæ funt. Horat. 1. 1. ep. 20. Vertumnum, Janumque, liber, fpectare videris, Scilicet ut proftes Sofiorum pumice mundus. TEt fæpius qui pudicitiam fuam proftituunt, ut meretrices, proftituirfi. Publ. Syrus apud Petron. in Sa-: tyr. c. 55. extr. Palam proftare nudam in nebula linea. Senec. l. 1. centrov. 2. Si mater tua proftitiffet, tibi noceret. Juvenal. fat. 9. v. 24. quo non proftat femina templo & fat. 3. v. 65. ad Circum juffas proftare puellas. ¶ Translate Ovid. 2. ex Pont. ep. 3. v. T 19. Illud Amicitiæ quondam venerabile numen Proftat, & in quæftu pro meretrice fedet. b. e. venale eft, & pretio comparatur. ¶ Pro exftare, eminere. V. Proftans.

PROSTOMIS. V. Poftomis.

PROSTRATIO, onis, f. actus profternendi, dejectio κατάστρωσις Tertull. de prafcript. c. 41. Simplicitatem volunt effe proftrationem difciplinæ.

PROSTRATOR, oris, m. qui profternit, everfor. Jul. Firmic. de err. prof. relig. cap. 21. ad fix. Eminentes proftratores eftis omnium hoftium veftrorum. PROSTRATUS, a, um, gettato a terra, abbattuto, atterrato, proftrato,

ra,

Bßnuevos, ad terram datus, dejectus, everfus, profligatus, afflitus. Cic. pro Ligar. c. 5. Quod nos domi petimus precibus & lacrymis, proftrati ad pedes. Ovid. 1. Trift. el. 3. v. 43. ante lares paffis proftrata capillis. Tacit. 4. Hift. c. 34. in fi. Lapfu equi proftratus. Lucan. 1.4. v. 357. campis proftrata jacere agmina. Lucret. 1. 6. v. 1262. Multa fiti proftrata viam per, proque voluta CorpoGilanos ad aquarum ftrata jacebant. Id. 1. 5. v. 1191. proftrati in gramine molli. Hirt. de B. Afric. c. 23. Subito eruptione facta, proftratos perterritofque Pompejanos in mare paffim navefque compulerunt. Petron. in Satyr. c. 104. cum proftrata fopore Urget membra quies. Sueton. in Vefpaf. c. 5. Arbor radicitus evulfa atque proftrata. Plin. 1. 34. c. 7. a med. Simulacrum terræ motu proftratum. Sulpic. ad Cicer. Fam. 4. ep. 5. circa med. Oppida proftrata & diruDe proftratis pifcibus V. Jacens. TProftitutus, proftituito. Sueton. in Cef. c. 2. Non fine rumore proftratæ regi pudicitiæ. Adde Justin. 1. 12. c. 7. T Translate Cic. Catil. 2. c. I. ad fin. Jacet ille nunc proftratus & fe perculfum atque abjectum effe fentit. Id. 2. de Orat. c. 52. Affli&ta & proftrata virtus. Id. 2. de Legib. c. 17. Religiones fcelere proftratæ, affli&tæque. T In menfuris pes proftratus ( qui & conftratus) eft, cum longitudinem per latitudinem metimur. Frontin, in expofit. formar. pag. 30. Goef. PROSTYLOS, TérTunos. Edes proftylos dicitur a Vitruv. quæ habet

ta.

PROSYMNA, æ, & Profymne, es, f. Пporium, & Пpóru, regio Προσύμνη, Πρόσυμνα, & urbs Argolica, ubi Juno colebatur. Stat. 1. 1. Theb. v. 383. 1.3. v. 325. & lib. 4. v. 44. PROTAGOREUS, & Protagorius, a, um, Пpwyópsos, ad Protagoram pertinens. Fuit autem Protagoras Thracius genere, profeffione fophifta, qui Magorum Perfarum religione imbutus, cum de diis male fentire putaretur, ab Athenienfibus urbe & agro pulfus eft ejufque libri palam combufti. Gell. I. 5. c. 11. Protagorion illud antiftrephon. Al. leg. Protagoricon. Plura de eo Id. ibid. cap. 3. PROTASIS, is, f. porns, propofitio, feu id quod ad difputandum proponitur item prima propofitio fyllogifmi apud Gell. I. 5. c. 11. & Apul. de fyllog. categor. fub init. quam ipfe, verbum e verbo reddens , protenfionem vertit. eft enim a poré, protendo. Item prior periodi pars cui refpondet apodofis item prima pars fabulæ. Donat. in præfat. in Andr. Hic protafis fubtilis, epitafis tumultuofa, catastrophe pæne tragica.

PROTATICUS, a, um, ad protafim pertinens, pornxds. Protatica perfona ea intelligitur, quæ femel inducta in principio Fabula, in nullis deinceps partibus adhibetur ut Sofia in Andria Terentii. Donat. in præfat. in Andr. PROTECTIO, onis, f. protezione, peruos, actus protegendi, defenfio. Tertull. de fuga in perfecat. c. 2. Protectio fidei. Adde Au&tor. declam. pro Trib. Mar. ( quæ tamen nullius eft auctoritatis) cap. 8. T Item actus protegendi ædes, h. e. protectum faciendi. Unde Digeftor. lib. 39. titulus fecundus infcribitur: De damno infecto, & de fuggrundis & protectionibus. V. Protetus, a, um. PROTECTOR, oris, m. guardacorpo, guardia, owuarooua, qui latus tegit, cuftos corporis, ftipator, domefticus. Spartian. in Carac. c.7. Cum inter protectores fuos conjuratos cædis > , ageret. Adde Ammian. I. 14. c. 7. ( al. 22. ) & Impp. Honor. & Theodof. lib. 6. Cod. Theodof. tit. 24. (qui de domefticis, & protectorib. infcribitur) leg. 9. Præfectus protectorum, capitan della guardia, in vet. Infcript. apud Gruter. pag. 1028. n. 2. L. Petronio L. F. Sab. Volufiano Przfect. Prote&t. Augg. NN. &c. Item qui quocumque modo de fen