care. & Caf. ibid. 6. 25. redintegrare. Hirt. 1. 8. B. Gall. c, 28. conficere. Caf. J. 1. B. Gall. c. 53. reftituere. & cap. 15. Prælio hoftem laceffere. & cap. 25. extr. ancipiti diu atque acriter pugnare. Ở lib. 5. c. 15. acriter confligere. Liv. 1. 38. c. 40. a med. inordinatum fimul pluribus locis conferere. Propert. l. 4. el. 1. q. 28. mifcere. Tacit. de Germ. c. 30. Ad prælium ire. Juftin. l. 2. c. 9. In prælium egredi. Id. 1. 3. c. 7. Provocare ad prælium. Liv. 1. 2. . 62. elicere. Justin. I. 3. c. 6. & 7. & Cic. 2. de nat. Deor. c. 2. poft med. prælio dimicare cum hofte. Id. de provinc. Conful. c. 13. decertare. Id. pro leg. Manil. c. 9. Nofter exercitus præliis ufus erat fecundis. Auct. B. Afric. cap. 29. Turmæ equitum quotidie minutis præliis inter fe pugnare non intermittunt. Tacit. 5. Hift. c. 11. Crebra pro portis prælia ferebant. Sueton. in Caf. c. 60. & Tacit. 2. Hift. c. 42. Prolium acriter fumpfere. b. e. iniere, fubiere. Sueton. in Aug. c. 13. Bellum Philippenfe duplici proelio tranfegit. Liv. I. 2. cap. 26. extr. Prœlio uno debellatum eft. Cic. 2. de nat. Deor. cap. 2. ad fin. Maximo prælio devincere holtem. Liv. I. 25. c. 40. ad fin. Prope jufto prælio compulit hoftem intra munimenta. & cap. 39. circa med. Atrox prælium oritur. Nep. in Themift. c. 3. Pari prælio difcedere. con egual fortuna. & in Paufan. c. 1. Prælio cadere. morir in battaglia. & in Eumen. c. 4. Ex prælio excedere. ufcire, ritirarfi. & cap. 10. Cum fuperior prælio difceffiffet. Plaut. Men. 5. 6. in fin. Metuo, ne fero veniam, depugnato prœlio. (proverb. eft us monspor overxxix. ) Salluft. in Jug. c. 58. a med. Prolium male pugnatum ab fuis regem terrebat. Curt. lib. 8. c. 2. ante med. Ex improvifo adorti prætorem, diu anceps prælium fecerant. Aufon. in perioch. 7. Iliad. Prolium fingulare. duello: pugna inter duos. Quo fenfu Liv. 1. 1. c. 25. ad fin. Alter feffum vulnere trahens corpus victori objicitur hofti. nec illud proelium fuit. T Quotiefcumque Lucret. conjunxit prælia pugnafque, ut lib. 2. v. 117. & lib. 4. v. 1004. non tanquam diverfa pofuit, fed duo fynonyma copulavit. TQuomodo a bello differat, V. in Bellum. ¶ Transfertur ad alia. Virg. 1. Georg. v. 318. Omnia ventorum concurrere prælia vidi. & lib. 3. v. 220. Illi (tauri) alternantes multa vi prælia mifcent. & lib. 2. v. 265. imbelles dant prælia cervi. Ovid. Heroid. ep. 18. v. 38. Quid mecum certa prælia mente geris? Id. 1. Amor. el. 8. v. 96. Non bene, fi tollas prœlia, durat amor. rivalità, gara. & Cic. 2. Catil. c. 11. extr. In hujufmodi certamine ac prælio, nonne, etiam fi hominum ftudia deficiant dii ipfi immortales cogent ab his præclariffimis virtutibus tot & tanta vitia fuperari? Id. Fam. 9. ep. 11. a med. Quod fcribis, prælia te mea caufa fuftinere, non tam id laboro, ut, fi qui mihi obtrectent a te refutentur, quam, &c. ¶ Parafiti prælium vocant congreffum in menfa cum patinis. Plaut. Men. 1. 3. 3. Ego iftic mihi hodie apparari juffi apud te prælium. In co uterque pro Ilio potabimus. Id. Perf. 1. 3. 32. Sed quid ceffamus proelium committere? Dum mane elt, omnes effe mortales decet. Metonymice prælia pro præliantibus. Propert. 1. 3. el. 9. v. 9. Colchis flagrantes adamantina fub juga tauros Egit, & armigera prælia fevit humo. Adde Stat. 1. Theb. v. 8. ¶ Notationem vocis alii aliunde ducunt: fcriptionem per a adftruunt antiqui lapides apud Gruter. & Manut. non uni, & MSS. Virgil. tefte Pier. ad Ecl. 6. v. 3. confirmantque Doufqu. & Cellar. Quin apud Plaut. Men. 1. 3. 4. in vet. lib. habetur proilium tanquam fit προΐλιον, πρὸ τῆς ἴλης, ante agmen Alii fcribunt pere, nec deftituuntur Lapidib. Nam in monum. Ancyr. tab. 4. apud Gruter. pag. 232. Navalis prælii fpe&taculum populo dedi. & Infcript. apud Reinef. claff. 8. n. 27. M. Billienus M. F. Rom. Actiacus Legione XI. prælio navali facto, &c. T Legitur & prelium fine diphthongo. Infcript. apud Gruter. pag. 1026. . 3. L. Cornelio Severo Rom. vet. Præf. leg. III. c. poft prel. A&t. hoftib. ubique devictis, &c. Sed hæc fcribendi ratio non obtinuit: & fortaffe lapicidæ error fuit. PRETIDES, dum, 1. Προιτίδες ,

Rara profanatas infpectant numina terras. Id. 9. Theb. v. 8. Ergo profanatum Menalippi funus acerbo Vulnere. Quintil. l. 11. c. 1. prope fin. Ubi quis queritur os profanatum. b. e. illufum › præcifum turpiter. Item oblatus, dedicatus. Varr. 1. 5. de L. L. c. 7. Profanatum, quod eft in facrario pollutum. Lege pollutum. V. Profano. PROFANE, adverb. profanamente. Lactant. 1. 6. c. 23. Profane ac petulanter illudere. Minuc. Fel. in Octav. c. 8. Confulte potius, quam profane de divinitate difputans.

tres (al. quatuor) filiæ Præti ПpT8, filii Abantis, fratris Iafii & Acrifii, regis Argivorum, qui a Perfeo, cui infidias tetenderat, oblato Medufæ capite, in faxum verfus fuit. Earum nomina apud Serv. ad Ecl. 6. v. 48. funt Lyfippe, Hipponoe, Cyrianaffa (al. Iphianaffa.) Mater aliis Stenobæa, aliis Antiopa, Antia aliis dicitur. Cum forma excellerent, Junoni fe præferre aufæ funt: vel cum effent antiftites, aufæ funt vesti ejus aurum detra&um in ufum fuum convertere. Irata Juno talem eis immifit furorem, ut vaccas fe crederent, & in filvas confugerent. Poftea Melampus, Amythaonis filius, pactus cum Præto, ut Cyrianaffa uxor fibi cum regni parte daretur, placata dea, fontem Clitorium infecit ubi folitæ erant bibere, & in priftinum fenfum reduxit: vel, ut Ovid. Met. 15. a verf. 325. narrat, carmine & herbis cas ab infania liberavit, ipfis magicis purgaminibus poftea in fontem conjectis, quibus factum eft, ut inde bibentes odio meri imbuerentur & abftemii fierent. Virg. loc. cit. Protides implerunt falfis mugitibus PRETUS. V. vocem præced.

agros.

as,

PROFANITAS, atis, f. Tertull. de Pall. c. 2. a med. Ut autumat fuperiorum profanitas. h. e. veteres auctores profani, feu Gentiles. PROFANO, avi, atum, a&t. 1. diffagrare, profanare, violare, BeBanów, ex facro humanis ufibus promifcuum facio βηλόω religione ali quam rem fpolio: & univerfim polluo, violo. Liv. 1. 31. c. 44. Plebefque fcivit, ut dies fefti, facra, facerdotes, quæ ipfius (Philippi majorumve ejus honoris caufa inftituta effent, omnia profanarentur. Ovid. 3. Amor. el. 9. v. 19. Scilicet omne facrum mors importuna profanat: Omnibus obfcuras injicit illa manus. Id. 4. Met. v. 390. fpernitque deum, feftumque profanat. Quintil. decl. 6. c. 10. Mater (quamquam hoc nomen profanari nefas eft) fi perfeverat effe filii fui noverca &c. Curt. I. 5. c. 1. a med. Profanare pudorem. h. e. proftituere. T Significat etiam ante fanum ftatuere (profanum enim eft, quod ante fanum, id eft conjunctum fano, ut ait Varro . 5. de L. L. c. 7. ) dedicare, offerre, offerire. Feft. in Potitii, & Aurel. Vi&t. de orig. Gent. Rom. c. 6. Cum Hercules ad aram, quæ hodieque maxima appellatur, decimam boum profanaffet. Maffur. Sabin. apud Macrob. 1. 3. Saturn. 1. 6. Inftituit mercaturam, & re bene gefta, decimam Herculi profanavit. Cato R. R. c. 50. Ubi daps profanata, comeftaque erit & cap. 132. Urna vini Jovi cafte. profanato fine contagione. V. Profanus. PROFANS. V. Profaris.

PROFANATIO, onis, f. profanazione, a&tus profanandi, violatio, pollutio, Beßλwors. Tertull. de Idolol. c. 18. Purpura Idololatriæ dicata habet profanationis fuæ maculam Plin. l. 16. c. 4. Poftquam civilium bellorum profanatione meritum cœpit videri, civem non occidere. Ita plerique libri etiam antiqui A. 1470. & 1472. At antiquior A. 1469. profanum. In fuis MSS. Harduin, reperit profano, fubauditque fcelere. PROFANATOR, oris, m. profanatore. Prudent. in Apotheof. v. 246. Cede, profanater Chrifti, jam fede Sabelli.

PROFANATUS, a, um, profanato, contaminato, Beenλweis, poltutus, contaminatus. Petron in Satyr. c. 89. a med. Profanata facra. Stat. 1. 3. filv. 3. v. 1. Summa deum Pietas, cujus gratiffima cælo

PROFANUS, a, um, Varroni l. 5. de L. L. c. 7. dicitur, qui eft ante fanum, id eft conjunétus fano. Hinc profanatum, quod in facrario pollutum (al. leg. pollutum. ) & mox. Cum profanum dicitur, id eft perinde, ut fit fani factum. Contra Feftus: Profanum eft, quod fani religione non tenetur Id. in Puri: Profanum aurum quod facrum non eft, & quod omui religione folutum. Neque tamen contraria docere cenfendi funt. Nam proprie eft profanus, qui facer fuit, & deo dicatus, & poftea in ufum hominum converfus, diffagrato: ut Servius docet ad Virg. 12. Æn. v. 778. & Trebatius apud Macrob. 1. & cap. 3. Saturn. diciturque ea ratione, qua a fefto profeftus. Romani, cum pollucebant, totam quidem victimam aut dapem diis offerebant inde parte aliqua detracta & aræ impofita (quod erat porricere) reliquum rei divinæ adfiftentibus confumendum diftribuebant. hoc erat proprie profanum, & profanare, fecundum Feftum, quia facrum quidem erat, fed poft diftributionem tale effe definebat cum in ufum hominum converteretur. Varro autem videtur illud ipfum appellaffe profanum, quod primo diis oblatum facrum erat mox diftributione profanandum: ita ut per fynecdochen antecedentis pro confequente locutus fit. Lege integrum Varronis locum. Virg. loc. cit. colui veftros fi femper honores: Quos contra Eneada bello fecere profanos Cic. 6. Verr. c. 55. Has tabulas Marcellus, cum omnia illa victoria fua profana feciffet tamen religione impeditus non attigit. Id. de Harufp. refp. c. 5. Loca facra & religiofa, profana haberi. Univerfim profanus eft contra

JOS,

nec

rius facro, profano, laicale, fecolare, mondano, temporale, dvispos, Howe's, ά TÉAGOTOS, Bißndos. Plaut. Merc. 2. 3. 27. Nec facrum, tam profanum quicquam eft, quin ibi illico adfit. Horat. de ar. Poet. v. 397. Publica privatis fecernere, facra profanis. Ovid. 6. Faft. v. 439. de incendio Vefte. Flagrabant fancti fceleratis ignibus ignes, Mixtaque erat flammæ flamma profana pie. Cic. in Partit. c. 10. extr. Loci confecrati, an profani. Tacit. 13. Ann. c. 57. extr. Res profanæ, & ufu polluta. Plin. l. 15. c. ult. a med. In profanis ufibus pollui laurum & oleam fas non eft. Horat. l. 1. ep. 16. v. 54. Sit fpes fallendi, mifcebis facra profanis. b. e. omnia tentabis, ut fallere poffis: & eft locutio proverbialis. Simile eft fas nefafque confundere, & mare calo mifcere de quo in Mifceo. Nos dicimus far d'ogni erba fafcio. TProfanus homo eft non initiatus, aulaico. Virg. 6. n. v. 258. procul o, procul efte profani, Conclamat vates totoque abfiftite luco. Ovid. 2. de ar. am. v. 601. Quis Cereris ritus aufit vulgare profanis? Id. Met. 3. v. 710. profanis oculis facra cernere. Horat. 1. 3. od. & verf. 1. Odi profanum vulgus, & arceo. Gell. in præfat. ad fin. Ea ne attingat, neve adeat profeftum & profanum vulgus. h. e. quafi non initiatum Mufarum facris, atque adeo imperitum, indoctum. Macrob. I. 1. in fomn. Scip. c. 18. & Minuc. Fel. in Octav. c. 5. Non folum litterarum profanis, fed multis quoque doctrina initiatis abhorrere a fide judicatum eft. Item impius, fceleftus, iTpóc. Ovid. 11. Met. v. 413. nam templa profanus Invia cum Phlegyis faciebat Delphica Phorbas. lib. 2. v. 833. profana mens. & lib. 3. Trift. eleg. 5. v. 48. profana verba. Stat. initio Theb. Fraternas acies, alternaque regna profanis Decertata odiis. T Abfolute Plin. l. 16. c. 4. Poftquam civilium bellorum profano meritum cœpit videri, civem non occidere. h. e. fcelere, impietate. Id. 1. 2. c. 45. Rupes Auftro facra quam profanum fit attre&tari hominis manu. T Item mali ominis Ovid. 15. Met. v. 431. tectoque profanus Incubuit bubo ¶ Qui prophanus fcribere volunt, nihil, opinor, habent, quo fe tueri poffint.

PROFARIS, vel re, atus fum, dep. 1. dire, parlare, Exonur, effari, eloqui, dicere. Vox fere Poetica. Virg. 1. En. v. 565. Tum breviter Dido, vultum demiffa profatur. & lib. 4. v. 364. & fic accenfa profatur. Ovid. 11. Met. v. 289. moveat quæ tantos caufa dolo

res,

res, Peleufque, comitefque rogant: quibus ille profatur: Forfitan, &c. Atius apud Varron. 1. 6. de L. L. c. 3. Veteres cafmenas, cafcas res, volo profari. Petron. in Satyr. c. 121. Si modo vera mihi fas eft impune profari. Lucan. l. 9. v. 251. fic ille profatus Infiluit puppi. Eft etiam prædicere, predire, profetizzare, póonus. Lucret. l. 1. v. 739. Pythia quæ tripode ex Phobi lauroque profatur. Petron. in Satyr. c. 89. Cum, Delio profante, cæfi vertices Idæ trahuntur. Liv. Andron. apud Gell. 1. 3. c. 16. Quando dies adveniet, quem profata Morta eft. b. e. prædixit, determinavit Ulpian. Dig. lib. 21. tit. & leg. 1. a med. Si fervus inter fanaticos non femper caput jactaret, & aliqua profatus effet.. T Profa rier paragoge. Prudent. Tepi sec. 14. in Rom. v.939. PROFATUM, ti, n. effatum, dictum. Gell. I. 16. c. quæ M. Varro alias profata, alias proloquia appellat. PROFĀTUS, us m: il parlare, o pronunziare, ipfum profari ac diStat. 1. 5. filv. 3. v. 101. five orfa libebat Aoniis vincire modis, feu voce foluta Spargere & effreno nimbos æquare profatu. b. e. celeritate copiofa dicendi & volubilitate verborum. Senec. in Apocoloc. ante med. Quid nunc profatu vocis incerto fonas ? Gell. l. 18. c. 11. Voces, quæ mihi quidem neque abhorrere a poetica facultate vifæ funt , neque dictu profatuque ipfo tetræ aut in

cere.

fuaves effe.

8. Αξιώματα

PROFECTIO, onis, f. partenza, andata, gita, noptie, actus proficifcendi. Cic. 1. Phil. cap. 1. Exponam vobis breviter confilium & profectionis, & reverfionis meæ. Cef. I. 1. B. Civ. cap. 27. Profe&tionem parare. Id. I. 1. B. Gall. c. 6. extr. Omnibus rebus ad profectionem comparatis. & lib. 5. c. 45. Ex hibernis fugæ fimilem profectionem facere. Cic. pro Sull. c. 25. Cethegi profectio in Hifpaniam. Adde Pacuv. apud eund. I. 1. de Divin. c. 14. PROFECTITIUS, & Profecticius, a, um, ab aliquo proficifcens, & proveniens. Dos profectitia eft, quæ a patre vel parente profecta eft, de bonis ejus, vel facto ejus. Sive igitur parens dedit dotem, five procurator ejus, five juffit alium dare: five, cum quis dediffet negotium ejus gerens, parens ratum habuit, profectitia dos eft. Hæc, & alia multa Ulpian. Dig. lib. 23. tit. 3. leg. 5. PROFECTO, certamente, per verità, di certo ἀληθῶς , certe, fane adverb. confirmandi, quafi pro facto. Cic. pro Flacc. c. 22. Non eft ita Judices, non eft profecto. Id. Verr. 4. c. 18. Profecto negare non potes. Plaut. Pfeud. 5. 1. 7. Profecto edepol. Id. Caf. 5. 2. 29. Profecto hercle. Cic. Fam. 1. ep. 5. & Attic. l. 6. ep. 5. Nunc quidem profecto Roma es. Eumen. in Paneg. Conftant. c. 7. Vere ehim profecto illi Superum templa patuerunt. ¶ Pro omnino, videlicet haud dubie, δηλαδή Snové. Plaut. Curcul. a. 3. v. 56. Quod iftic fcriptum eft, id te orare jufferat profecto ut faceres fuam fi velles gratiam. Id. Amph. 5. 1. 46. Uxorem tuam neque gementem, neque plorantem audivimus. Ita profecto fine dolore peperit. Horat. in ar. Poet. v. 315. ille profecto Reddere perfonæ feit convenientia cuique.

>

TROFECTUS, us, m. profitto, progreffo, avanzamento προκοπή, progreffus in re aliqua, utilitas , quæ ex rei alicujus tractatione provenit. Quintil. 1. 10. c. 2. Sic profectus non a fummo petitus ftudiorum fructus effundit uberius. Senec. ep. 11. Locutus eft mecum amicus tuus bonæ indolis: in quo quantum effet animi, quantum ingenii, quantum etiam profectus, fermo primus oftendit. epift. 20. Te rogo, ut experimentum tui profectus capias, non oratione, nec fcripto, fed animi firmitate, & cupiditatum deminutione. Quintil. 1. 1. c. 2. (al. 3.) ad fin. Firmiores in litteris profectus alit æmulatio. & lib. 2. c. 3. fub fin. Libentius fe prima ftudia, tenerofque profectus ad imitationem condifcipulorum erigere. Plin. l. 8. ep. 13. Pertinet ad profectum tuum, a difertiffimo viro difcere quid laudandum, quid reprehendendum. Plin. alter l. 35. c. 4. Puer magni profectus in ea arte obiit. Sueton. in Ner. c. 20. Blandiente profetu, prodire in fcenam concupivit. In plurali num. Vellej. 1. 1. c. 16. In fimilitudinem & temporum & profectuum. T Profectum facere afferunt Lexicographi ex Plin. in epift. fed locum non defignant. PROFECTUS, a, um, particip. a proficifcor. Caf. I. 1. B. Gall. c. 12. De tertia vigilia e caftris profectus, ad eam partem pervenit. partitofi. & lib. 6. c. 39. Milites, quos fub vexillo una profectos docuimus. Virg. 1. En. v. 344. Imperium Dido Tyria regit urbe profecta. & lib. 7. v. 255. externa ab fede profectus. ¶ Tranflate Cic. 2. de nat. Deor. c. 55. extr. Vena & arteriæ, a corde tra&x & profe&tæ, in corpus omne ducuntur. Virg. 8. n. v. 51. Arcades his oris, genus a Pallante profectum che viene, che difcende. & Cic. 1. de Invent. c. 35. Partitio, quam omnes ab Ariftotele profecti maxime fecuti funt. i Jeguaci, gli fcolari. & lib. 2. de Orat. c. 14. A philofophia profectus princeps Xenophon, fcripfit hiftoriam. . e. poft philofophiæ ftudia. Id. z. de Fin. c. 14. a med. Ut profectus a caritate domefticorum, ac fuorum, ferpat longius. b. e. poft caritatem fuorum feratur ad amandos alios. PROFERO, ers, tuli, latum, a. anom. portare, o mettere, o tirar fuoτί, προφέρω extra fero promo, effero. Plaut. Amph. 2. 2. 137. Al. Vin' proferri pateram? Am. proferri volo. Al. fiat. tu Theffala intus pateram proferto foras. V. Intus. Petron. in Satyr. c. 110. Supercilia profert de pyxide. Cef. 1. 2. B. Civ. c. 22. ad fin. Maffilienfes arma tormentaque ex oppido proferunt. Horat. I. 1. ep. 12. v. 18. Quid premat obfcurum lunæ, quid proferat orbem Val. Flacc. 1. 6. v. 752. Nox fimul aftriferas profert mortalibus umbras. Phedr. 1. 1. fab. 2. v. 17. Rana profert e ftagno caput. Cic. pro Rofc. Com. c. 10. Proferre numos ex arca Plin. l. 21. c. 17. aliquid in folem. Plaut. Afin. 4. 1. 5o. linguam in tuffiendo. Id. Pfeud. 3. 2. 72. Manum & protollet, pariter proferto manum. ften

'

,

di. & Cic. pro Cacin. c. 25. Proferre digitum. Plin. l. 35. c. 8. fub fin. de Cimone picture. Articulis membra diftinxit: venas protulit. efpreffe, e fè comparire. Proferre alicui quippiam, aut ad aliquem, dare, prefentare. Plaut. Afin. 3. 3. 60. Servos tuos nos effe non negamus. Sed fi tibi mina viginti argenti proferentur quo nos vocabis nomine? In vet. formula juraments apud Gell. I. 16. c. 4. Uti tu ad C. Lælium confulem proferes aut profitebere quidquid inveneris fuftulerifve. T Proferre gradum, pedem , portar innanzi il piede, avanzar il paffo. Plaut. Men. 5. 2. 22. Gradum proferam, progredi properabo. Quintil. I. 11. c. 3. Proferre longe pedem. Lucret. 1. 4. v. 875. Nunc qui fiat, uti paffus proferre queamus, Cum volumus, dicam. ftender il paffo, camminare. Et translate Horat. in ar. Poet. v. 134. nec defilies imitator in ar&tum, Unde pedem proferre pudor vetet, aut operis lex. ufcire. ¶ Proferre fe, exire, oftendere fe, apparere. Sueton. in Ner. c. 6. ad fin. Draco e pulvino fe proferens. Juvenal. fat. 6. v. 569. quo læta Venus fe proferat aftro. Et translate Senec. epift. 52. Hos maxime laudat, quibus ex fe impetus fuit, qui fe ipfi protulerunt. h. e. qui ipfi per fe & fine alterius adjutorio emerferunt e vitiis & ignorantia. Plin. l. 1. ep. 13. Proferunt fe ingenia hominum & oftentant. TEft etiam edere, producere, dare, o mandar fuori, moftrare, far vedere, produrre. Cic. Attic. I. 15. ep. 13. Orationem tibi mifi. Ejus cuftodiendæ & proferende arbitrium tuum. Sueton. in Tiber. c. 52. Quem mox hujus criminis reum putant quidam mandata prolaturum, nifi, &c. avrebbe sfoderato in fua difefa. & in Aug. c. 101. Teftamentum depofitum apud fe virgines Veftales protulerunt. T Palam facere, prodere, vulgare, divolgare, pubblicare, manifeftare, rivelare. Terent. Adelph. 3. 2. 41. Palam proferre aliquid. Petron. in Satyr. c. 17. ad fin. Proferret in populum deorum confilia. Cic. pro Mil. c. penult. Cum illa indicia communis exitii indagavi, patefeci, protuli, exftinxi. Id. pro Cal. c. 23. med. Domus, in qua nihil geratur, quod foras proferendum fit. ld. pro Arch. c. 6. Proferre aliquid in afpectum, & lucem. Id. Fam. 15. ep. 2. Se ante illud tempus eam rem nunquam in medium propter periculi metum protuliffe. Plin. l. 14. c. ult. ante med. Proferre fecreta animi. Tallegare, citare, afferre probandi caufa, citare, produrre, allegare. Cic. 1. de nat. Deor. c. 40. fub fin. Proferrem libros, fi negares. Id. pro Balb. c. 18. Proferam teftes, proferam legatos, excitabo laudatores Id. 2. de Orat. c. 61. fub fin. Quoniam tu Fabricios mihi auctores protulifti. Id. pro Rofc. Amer. c. 16. Quafi vero mihi difficile fit quamvis multos nominatim proferre vel tribules, vel vicinos meos, qui, &c. Nep. in Timoth. c. 4. Proferre teftimonia. T narrare, commemorare recitare dicere, rammemorare, dire, recitare. Cic. 1. de Orat. c. 2. Belli duces præftantiffimos pæne innumerabiles in dicendo autem excellentes vix paucos proferre poffumus. Id. 2. Phil. c. 39. Quid prandiorum apparatus quid furiofam vinolentiam tuam proferam? Auct. ad Herenn. l. 1. c. 5. In invidiam trahemus, fi vim, fi potentiam, factiones, divitias, clientelas, affinitates adverfariorum proferemus. Cic. 6. Verr. c. 52. Commemorare aliquid, & in medium proferre Id. 2. de Fin. c. 23. a med. Quippiam profiteri, & in medium proferre. Terent. Phorm. 2. 3. 48. Memoriter proferre progeniem fuam ufque ab avo, atque atavo Juvenal. fat. 4. v. 91. libera animi verba proferre. Plaut. Amph. 2. 1. 41. Quæ neque fieri poffunt neque fando unquam accepit quifquam, profers, carnifex. Cic. 1. de Divin. c. 46. Exempla omnium nota proferam. Lucret. 1. 2. v. 655. Bacchi nomine abuti Mavolt, quam laticis proprium proferre vocamen. Tenuntiare, proferire, efprimere. Quintil. i. 11. c. 3. ante med. Plerifque extremas fyllabas non proferentibus, dum priorum fono indulgent.. ¶ Præterea fæpe ponitur pro differre, prorogare, producere, portar innanzi, differire, prorogare, allungare. Cato apud Gell. I. 7. c. 3. Suadeo uti hæc res aliquot dies proferatur dum, &c. Gell. l. 1. c. 23. Proferre aliquid in diem pofterum. Juftin. 1. 2. c. 15. Diem de die proferendo fpatium confumando operi quærebat. Cic. Attic. I. 13. ep. 14. Auctionis diem laxius proferre. Sueton. in Caf. c. 81. Periculum quod non ultra Idus Majas proferretur. Cic. in fin. l. 3. de Fin. Beatam vitam ufque ad rogum proferre. b. e. beatum effe tota vita ufque ad mortem Virg. 12. En. v. 395. ut depofiti proferret fata parentis. Macrob. 1. 1. Saturn. c. 14. Dies anni proferre, vel imminuere. b. e. per intercalationem addere, vel detrahere. V. Prolatus. T Item pro extendere, protendere, dilatare, ftendere, ampiare. Cic. pro Mur. c. 31. Fines officiorum paulo longius, quam natura velit, proferre. Juvenal. far. 14. v. 141. cum rus non fufficit unum, Et proferre libet fines. Cef. l. 1. B. Civ. c. 81. Quantum opere procefferant, tanto aberant ab aqua longius. Virg. 6. En. v. 793. fuper & Garamantas, & Indos proferet imperium. Gell. . 13. c. 14. Proferre poma rium. Plin. l. 5. ep. 12. Gaudeo, quod memoriam foceri mei pulcherrimis operibus video proferri. & lib. 2. ep. 7. Vita ejus brevis & angufta debuit hac veluti immortalitate proferri. gignere, produrre. Plin. l. 5. ep. 6. Cælum eft hyeme frigidum. myrtos, oleas afpernatur ac refpuit: laurum tamen patitur, atque etiam nitidiffimam profert. Plin. alter l. 17. c. 13. Cyprus protinus floret, femenque profert. Val. Flacc. l. 3. v. 708. Quæ neque jam frondes virides nec proferet umbras. PROFESSIO, onis, f. depofizione, il dar in nota, indyyedux, touc έξου λόγησις actus profitendi, certa confeffio & indicatio eorum quis poffidet, cenfus fui denuntiatio. Cic. Fan. 16. ep. 23. Tu vero confice profeffionem fi potes. Etfi hæc pecunia ex eo genere eft, ut profeffione non egeat. Liv. l. 35. 6. 7. Pofteaquam profeffionibus detecta eft magnitudo æris alieni per fraudem contracti. Jabo len. Dig. lib. 49. tit. 14. leg. 2. Poft profeffionem de fideicommiffo

aut

factam. ibid. Profeffionem implere. Papinian. lib. 33. tit. 8. leg. 19. edere peculii. Tertull. in Apolog. c. 42. Quantum vectigalibus) pereat fraude & mendacio profeffionum. T Item ipfa descriptio cenfus, defcrizione, cenfo, regiftro. Cic. Verr. 5. c. 47. extr. In Leontino jugerum fubfcriptio ac profeffio non eft plus triginta millium. Id. pro Arch. c. 4. in fi. Iis tabulis profeffus eft, quæ fola ex illa profeffione collegioque prætorum obtinent publicarum tabularum au&toritatem. T. Item ars facultas, quam quis fe callere docere profitetur, & palam jactat, exercetque, profeffione. Cic. 1. de Orat. c. 6. Vis oratoris profeffioque ipfa bene dicendi hoc fufcipere ac polliceri videtur, ut omni de re &c. Sueton, de Grammatic. c. 8. Studio Epicureæ fecta defidiofior in profeffione Grammaticæ habebatur. Plin. 1.7. c. 30. Pofidonius profeffione fapientiæ clarus. Curt. 1. 7. c. 4. Magica artis magis profeffione, quam fcientia celeber Celf in præfat. Et per hos maxime viros falutaris ifta nobis profeffio increvit. b. e. medicina. Lamprid. in Heliogab. c. 20. Promoturus omnes turpiffimos & ultimæ profeffionis homines. b. e. viliffimi artificii. Paul. Dig. lib. 2. tit. 13. leg. 9. Si pater, aut dominus argentarii ejufdem fuerunt profeffionis. T Translate Plane. ad Cicer. 10. Fam. ep. 8. Non me præteribat, in tam perturbato ftatu civitatis fructuofiffimam effe profeffionem bonæ voluntatis. b. e. promiffionem, pollicitationem. Vellej. 1. 2. c. 87. fub fin. Canidius timidius deceffit, quam profeffioni ejus, qua femper ufus erat, congruebat. & cap. 89. extr. Nos memores profeffionis, univerfam imaginem oculis fubjecimus. b. e. brevitatis, quam profeffi fumus. Plin. l. 27. 6. 3. Majores oculorum quoque medicamentis aconitum mifceri faluberrime, promulgavere: aperta profeffione, malum quidem nullum effe fine aliquo bono. Gell. 1. 7. c. 3. ante med. Quod erat proculdubio fuæ opinionis profeffio, non Rhodienfium culpæ confeffio. b. e. declaratio, manifeftatio. & ibid. a med Summa profeffio ftultitiæ, non ire obviam fceleribus cogitatis, fed opperiri, &c. Tacit. Ann. 2. cap. 85. Profeffio flagitiì. Id. in Agric. c. 3. extr. pietatis. Pallad. in Februar. tit. 9. profeffio vitiorum. b. e. fignum, indicium.

་

PROFESSOR, oris, in. profeffore, maestro, ropioris, oxoxxexus, nxdxyns, qui profitetur: & præfertim qui publice aliquam liberalem artem docet. Celf. in præfat. Ut quidam ex fapientiæ profefforibus dixerunt. Quintil. I. 12. c. ult. Geometræ & Grammatici, ceterarumque artium profeffores. Sueton. de Rhetorib. c. 5. Latina fimul Græcæque eloquentiæ profeffor. Ulpian. Dig. lib. 5o. tit. 13. leg. 1. Profeffores juris civilis. ¶ Abfolute Quintil. I. 1. c. 9. ( al. 15.) Opus etiam confummatis profefforibus difficile Sueton. in Tiber. c. 11. Cum circa fcholas & auditoria profefforum affiduus effet Plin. l. 4. ep. 11. Fortuna facit ex profefforibus fenatores, ex fenatoribus profeffores. Titulus quinquagefimus fecundus lib. 10. Cod. infcribitur de profefforibus & medicis, quia medici profefforum nomine non veniunt. Idem fignificatur etiam ab Ulpiano loc. cit. ubi ait: Medicorum quoqué eadem caufa eft, quæ & profefforum: nifi quod juftior, cum hi falutis hominum agant, illi ftudiorum curam . De philofophis quoque ita Id. ibid. An philofophi profefforum numero fint? & non putem. non quia non religiofa res eft, fed quia hoc primum profiteri eos oportet mercenariam operam fpernere Itaque profeffor proprie eft, qui & in re litteraria verfatur .& id mercedis gratia facit. Nihilominus Celfus tum 1. 2. c. 6. ad fin. tum lib. 8. c. 4. medicum nomine profefforis fignificat. PROFESSORIUS, a, um, neyyeλ пnos, ad profitendum, vel ad proo'nwyyed fefforem pertinens. Tacit. Ann. 13. c. 14. Audiretur hinc Germanici filia, inde debilis rurfus Burrhus, & exful Seneca trunca fcilicet manu, & profefforia lingua. b. e. quæ profefforis, feu rhetoris modo meritoriam eloquentiam exerceret. PROFESSUS, a, um, ayyaduro, particip. a profiteor. Cic. 2. ἐπαγγειλάμενος Tufcul. c. 4. ad fin. Si grammaticum fe profeffus quifquam, barbare loquatur. Horat. l. 1. ep. 18. v. 2. Profeffus amicum. Ovid. 3. de ar. am. v. 433. Sed vitate viros cultum formamque profeffos b. e. qui præ fe ferunt. Id. 5. Faft. v. 351. de Flora. Non eft de tetricis, non eft de magna profeffis. & lib. z. v. 198. de Fabiis Sumunt gentiles arma profeffa manus. b. e. quæ pollicita funt Patriæ defenfionem, & bellum gefturas cum Vejentibus. & lib. 4. v. 866. Multa profeffarum queftibus apta Venus. b. e. meretricum quæ cogebantur profiteri apud Ediles, fi vellent vulgare corpora qua de re Tacit. 2. Ann. c. 85. & Sueton. in Tiber. c. 35. ↑ Paffive Quintil. declam. 341. Rem non profeffam apud nos tenemus non data in nota. Publicanorum verba funt. T Eft etiam vulgatus, teftatus, manifeftus, notus noto manifefto, dichiarato. Ovid. 3. Amor. el. 14. v. 6. Solaque deformem culpa profeffa facit. Stat. l. I. filu. 2. v. 24. Ergo dies aderat Parcarum conditus albo Vellere quo ftellæ, Violantillæque profeffus Clamaretur Hymen. Justin. l. 8. c. 4. Orant ut profeffum adverfum Phocenfes ducem Gracia exhibeat. h. e. præbeat fe apertum ducem, &c. Quintil. declam. 3. c. 12. Non hic profeffus eft furor? non aperta dementia cft? T Ex profeffo, non diffimulate palam & data opera, quafique profitendo, apertamente, per profeffione, exprofeffo. Senec. ep. 14. ante med. Pars fecuritatis eft non ex profeffo eam petere . Quintil. l. 11. c. 1. ante med. Philofophiam, ex profeffo oftentanti bus parum decori funt plerique orationis ornatus. Macrob. I. 2. Saturn. c. 9. Vir ex profeffo mollis. T De profeffo, idem eft. Apul. fub init. Apolog. Ac ne id quidem de profeffo audet. PROFESTUS, a, um non feftivo, di lavoro, dì prosciolto, dvoptos, non feftus. Profefti dies, inquit Macrob. l. 1. Saturn. c. 16. hominibus ob adminiftrandam rem privatam, publicamque conceffi. Feftus: Profefti dies dicti, quod fint procul a religione numinis. Non. e. 5. n. 45. Profefti dies a feftivitate vacui. Plaut. Aulul. 2. 8. II. Tom. III.

,

Fefto die fi quid prodegeris, profefto egere liceat, nifi peperceris Liv. l. 34. c. 3. fub fin. Ut carpentis, feftis profeftifque diebus per urbem vectemur. Plin. l. 18. c. 6. a med. Malum patremfamilias, quifquis interdiu faceret quod noctu poffet pejorem, qui profeftis diebus ageret, quod feriatis deberet. Horat. l. 4. od. ult. v. 25. Nofque & profeftis lucibus, & facris, Inter jocofi munera Liberi, &c. Id. 1. 2. fat. 2. v. 116. Non ego temere edi luce profefta Quidquam præter olus. ¶ Horum alii funt fafti, alii nefafti, item comitiales, præliares, comperendini, &c. de quibus V. fuis locis. T Profeftum facere eft tanquam profanum facere id eft facere, quod feriis facere non licet. Feftus. T Translate Gell. in præfat. ad fin. Ut ne ea attingat, neque adeat profeftum & profanum vulgus, a ludo Mufico diverfum. b.e. rude, indoctum, & Mufarum feu litterarum facris non initiatum. PROFICIO, is, eci, ectum, a. 3. far profitto, profittare, avanzarfı in qualche cofa, acquilare, προκόπτω, ἐπιδίδωμι, ὠφελέομαι, faciendo progredior, procedo, progreffum facio, affequor: a pro, ante, & facio. Senec. ep. 108. Id & docenti & difcenti debet effe propofitum, ut ille prodeffe velit, hic proficere. Cef. 1.7. B. Gall. c. 20. ad fin. Statuifle imperatorem, fi nihil in oppugnatione oppidi profeciffet, triduo exercitum deducere. & lib. 3. c. 21. ad fin. Ubi diligentia noftrorum nihil his rebus profici poffe intellexerunt &c. & lib. 7. c. 82. Dum longius aberant plus multitudine telorum proficiebant. Id. . 3. B. Civ. c. 23. ad fin. Adeo loci opportunitate profecit, ut, &c. & cap. 85. ad fin. Antefignani tantum profecere, ut equeftri prælio commiffo pellerent omnes, complurefque interficerent. Nep. in Eumen. c. 10. Callidum imperatorem vicit confilio neque tamen multum profecit. Cic. 3. Offic. c. 8. fub fin. Si modo in philofophia aliquid profecimus. Flor. I. 4. c. 9. Nondum ad pacis ftabilitatem profecerat Cæfar. Colum. I. 3. c. 20. Sive ficcus eft annus, id (vitis genus) quod humore proficit, contriftatur. h. e. provenit, crefcit. Plin. l. 22. c. 1. Cum e tota claffe quinqueremis fola non proficeret. b.e. non progrederetur, non avanzava un passo. & lib. 14. c. 4. ad fin. Majus difpendium, non proficiente pretio. h. e. non crefcente. ¶ Proficientium in philofophia, & ftudio fapientiæ tres funt claffes, inquit Senec. ep. 75. Primi funt, qui fapientiam nondum habent, fed jam in vicinia ejus conftiterunt. tamen etiam quod prope eft, extra eft. Secundum genus eft eorum, qui & maxima animi mala & affectus depofuerunt fed ita ut non fit illis fecuritatis fuæ certa poffeffio. poffunt enim in eadem relabi. Tertium genus extra multa & magna vitia eft fed non extra omnia. Effugit avaritiam, fed iram adhuc fentit > &c. ¶ Paffive imperfonaliter Cic. Attic. l. 7. ep. 13. Qui ut nihil aliud, hoc tamen profecit: dedit illi dolorem. Sed etiam ad fummam profectum aliquid puto. Plin. l. 6. c. 26.a med. Poftquam nihil proficiebatur. TSæpe fumitur pro conferre, prodeffe, giovare. Cic. de clar. Orat. c. 37. Ea fuo quæque loco ubi plurimum proficere & valere poffent, collocabat. & cap. 24. Nulla res tantum ad dicendum proficit, quantum fcriptio. Ovid. 3. ex Pont. ep. 1. v. 138. Profectura aliquid tum tua verba puta. Id. Trift. I. 1. el. 4. v. 13. parum validus non proficientia rector Cervicis rigide frena remittit equo. Liv. l. 3. c. 61. sub fin. Parva certamina in fummam totius profecerant fpei. Quintil. l. 1. c. 1. (al. 2.) ad fin. Profequitur hæc memoria in fenectutem, & impreffa animo rudi, ufque ad mores proficiet. Id. decl. 3. c. 1. Vitia facillime in exemplum proficiunt. T Paffive imperfonaliter Stat. in fin. 3. Theb. Proficitur bello. T De iis ? quæ vim & utilitatem habent in medicina, Plin. l. 27. c. 11. Radix adverfatur omnium ferpentum generibus, nec alia res celerius proficit. Id. l. 36. c. 20. Hæmatites proficit oculorum lacrymis. Id. 1. 28. c. 9. a med. Axungia proficit ad ftrumas. Id. l. 23. c. 7. Pirorum ligni cinis contra fungos efficacius proficit. Id. l. 2o. c. penult. a med. Radix anethi vel in febribus proficit.

5.

PROFICISCO, is, n. 3. idem ac proficifcor. Plaut. Mil. 4. 8. 19. Obfecro, licet complecti, priufquam proficifco? Turpil. apud Non. c. 7. n. 21. Hortatur hominem, quam primum proficifceret. PROFICISCOR, fceris, profectus fum, n. 3. andare, far, o metterst in viaggio πορεύομαι eo, vado. In notatione Etymologis aqua hæret. Caf. B. Gall. I. 7. c. 38. Quo proficifcimur, inquit, milites? Salluft. in Jug. c. 31. extr. Calpurnius Romam ad Magiftratus rogandos proficifcitur. Terent. Adelph. 2. 2. 16. Te ajunt proficifci Cyprum. Id. Hecyr. 1. 2. 11. Corinthum hinc fum profecta. Id. Andr. 3. 4. 21. Hinc in piftrinum recta proficifcar via. Id. Phorm. 6. 20. Recta domum fumus profecti. Cic. 3. Verr. c. 27. Omnes ad eam domum, in qua ifte deverfabatur, profecti funt. Id. 4. Acad. c. 31. a med. Si ex hoc loco proficifcatur Puteolos ftadia triginta Caf. 1. 3. B. Gall. c. 7. Cum in Illyricum profectus effet. & lib. 3. B. Civ. c. 99. Quod ille in pugnam proficifcens dixerat. Nep. in Alcib. c. 4. Sed inftabat tempus ad bellum proficifcendi. Juftin. 1. 26. c. 1. Cum ad portum, quafi uno agmine profecturæ, conveniffent. Salluft. in orat. Lepid. contra Sull. a med. Nifi forte tribunitiam poteftatem everfurum profecti funt per arma Plaut. Amph. S. 2. 7. Cum profectus in exercitum. Cic. 2. de Divin. c. 58. Proficifci ad dormiendum. andar a dormire. & lib. 2. c. 30. ad fomnum. Nep. in Eum. c. 3. Egyptum oppugnatum erat profectus. & ibid. a med. Ut militibus perfuaderet, fe contra quofdam barbaros proficifci. Id. in Ipbicr. c. 2. ad fin. Idem fubfidio Lacedæmoniis profectus, Epaminonda retardavit impetus Plaut. Aulul. 1. 2. in fi. Nunc, quo profe&us fum ibo. dove mi sono incamminato. & Rud. 3. 6. 8. Etiam ne in ara fedebant cum ad me profe&tus ire? quando ti fei mollo per venir da me. Al. legunt ires. & Terent. Eun. 2. 2. Detineo te fortaffe tu profectus alio fueras. tu eri incamminato per Bbbb ale