›mentaria ars, quæ ex variis rebus medicamenta componit , a, um præter ca, quæ fimplicia natura inftituit, arte degli Speciali. Plin. l. 7. c. 56. ante med. Medicinam Egyptii apud ipfos volunt repertam : herbariam, & medicamentariam a Chirone. T Medicamentaria, mulier, quæ medicamenta conficit: & fpeciatim venena coquens, malefica. Imp. Conftantin. lib. 3. Cod. Theodof. tit. 16. leg. 1. Si mœcham, vel medicamentariam, vel conciliatricem repudiare voluerit. Medicamentarius, artifex, Speziale, oxpuxnomous, Plin. l. 19. c. 6.a med. Porrum herbaceum, quo utuntur medicamentarii. ¶ Item venena coquens, maleficus. Conftantin. Inp. loc. cit. Si homicidam, vel medicamentarium, vel fepulcrorum diffolutorem virum fuum effe probaverit. MEDICAMENTOSUS medicinale ιατρικός, medendi vim habens. Cato R. R. c. 157. De omnibus brafficis nulla eft illiufmodi medicamentofior. Al. leg. medicamento. Vitruv. 1. 8. c. 3. ante med. Omnis aqua calida ideo eft medicamentofa, quod, &c. MEDICAMENTUM, ti, n. medicamento, medicine, rimedio, oxpαxov, medicina, medicamen remedium contra morbum. Cic. 3. Offic. c. 24. Si quis medicamentum cuipiam dederit ad aquam intercutem, fi eo medicamento fanus factus fuerit &c. Id. de clar. Orat. c. 6o. Devinctus erat fafciis, & multis medicamentis propter dolorem artuum, delibutus. Sueton, in Calig. c. 23. extr. Medicamento uti prender medicamento. & cap. 29. præmuniri metu venenorum. Curt. I. 4. c. 6. a med. fupprimere fanguinem, Plin. l. 24. c. ult. Medicamentum haurire. Curt. I. 6. c. 10. ad fin. bibere. lib. 3. c. 6. fumere. & ibid. diluere. Colum. 1. 6. c. 5. potandum præbere. Plin. l. 32. c. 9. a med. componere. Id. l. 28. c. 4. a med. fuppuratorium. Id. l. 23. c. 7. circa med. exulceratorium. & lib. 24. c. 13. ftypticum. & lib. 37. c. 10. ante med. fomnificum. Id. l. 11. c. 42. Medicamenti vim habens. Id. 1. 28. c. 13. Datur & equi lingua inveterata ex vino, præfentaneo medicamento. Id. in fin. cap. 3. l. 26. Medicamentorum potus ftomacho inimici. Liv. 1. 8. c. 18. Medicamenta falubria. Cic. 2. de nat. Deor. c. 53. falutaria Ut Græcis opμxxo, fic Latinis medicamentum me dia vox eft, & quæ in utramque partem fumi poteft. Eft enim ( ut , an Hinc boletum medicatum avidiffimo ciborum talium obtulerat. Sil. 1. 7. v. 453. Medicata veneno tela. Id. l. 13. v. 197. medicate cufpidis ictus. Item ad medendum aptus, medicinale. Plin. 1. 28. c. 9. Lac caprinum ftomacho accommodatiffimum, bubulum medicatius Id. ibid. c. 7. circa med. Rutam & hederas, res medicatiffimas, illico mori. Senec. l. 3. quest. nat. c. 25. Aquæ medicatæ. MEDICINA, æ, f. medicina, l'xtein', ars medendi: a medicus. Sua natura adjectivum eft. Nani a medicus fit medicinus a, um. • Varr. lib. 4. de L. L. c. 18. Ab arte medicina ut fit medicus, &c. Hygin. fab. 274. Ne quis fervus artem medicinam difceret Auguftin. 1. 4. Confeffion. c. 3. Vir fagax medicinæ artis peritiffimus. Sed ut Grammatica, & fimilia, ita & hoc fumitur fubftantive. Cic. de Fin. l. 5. c. 6, Quoniam ut medicina valetudinis navigationis gubernatio, fic vivendi ars eft prudentia. Celf. in prom. I. 7. Tertiam effe partem medicinæ, quæ manu curet, vulgo notum eft. Id. ibid. & in præfat. 1. 1. Medicinam excolere. Cic. pro Cluent. c. 63. extr. exercere. Plin. l. 25. c. 2. a med. Herophilus clarus medicina. Phædr. l. 1. fab. 14. v. 2. Sutor medicinam ignoto facere cœpit loco. Quintil. l. 7.c. 2. circa med. factitare. Ovid. de remed. amor. v. 795. Ecce cibos etiam (medicinæ fungar ut omni Munere quos fugias, quofve fequare, dabo. ¶ Item ipfum remedium, quod medicina præbet, medicamentum, medicamento, medicina. Cic. Fam. 14. ep. 7. xoan äxpatov noctu ejeci: Batim ita fum levatus ut deus mihi aliquis medicinam feciffe videatur Plaut. Cift. 1. 1. 76. Si medicus veniat, qui huic morbo facere medicinam poteft. Cic. Attic. ep. 15. l. 16. a med. & lib. 2. de Orat. c. 44. Adhibere medicinam defperatis. Translate eft remedium quodlibet. Cic. Catil. 2. c. 8. Singulis medicinam confilii ,atque orationis meæ, fi quam potero, afferam. Id. 2. de Orat. c. 83. His quatuor caufis totidem medicinæ opponuntur, tum objurgatio, fi eft auctoritas; tum admonitio, tum promiffio, &c. Id. 1. Attic. ep. 15. ante med. Quamquam animus eft præfens, tamen voluntas etiam atque etiam medicinam effugit. Id. de Amic. c. 3. Sed non egeo medicina me ipfe confolor Id. 2. Attic. ep. 1. a med. Non minus effet probanda medicina quæ fanaret vitiofas partes reipubl. quam quæ exfecaret. Id. 3. Tufcul. c. 16. in fi. Eft tarda illa quidem medicina, fed tamen magna, quam affert longinquitas & dies. ld. Fam. 5. ep. 16. fub fin. Exspectare medicinam temporis. Id. 5. de Fin. c. 19. fub fin. Somnus medicinam quandam laboris affert. Id. 3. Tufcul. c. 22. fub fin. Medicina calamitatis. Id. 1. Acad. c. 3. a med. doloris a philofophia petere. Id. pro Sext. c. 23. periculorum. Ovid. 1. ex Pont. ep. 2. v. 43. curæ. Id. 5. Trift. el. 1. v. 33. malorum. ¶ Plin. l. 17. c. 22. poft med. vocat medicinans putationem vitium. T Ut medicamentum, fic & medicina quandoque pro veneno ponitur. Sic intelligit Non. c. 1. n. 75. illud Accii Sterilem effe illius opera medicinam autumans TER etiam taberna medici, bottega di barbiere: qualem emiffe fibi blica impenfa, in compito Acilio qui primus Romæ medicinam facere inftituit, circa annum Urbis DXXXV. Archagathum Peloponnefium, Plin. l. 29. c. 1. tradit. Plaut. Amph. 4. 1. 5. & Epid. 2. 2. 13. Per omnem urbem quem fum defeffus quærere, per medicinas, per tonftrinas, in gymnafio, atque in foro , per myropolia, & lanienas, circumque argentarias. Donat. ad Terent. Adelph. 4. 2. 45. Veteres abfolute dicebant pistrinam, ut futrinam, & medieinam, ad tabernam referentes. . › pu color inducitur, tintura, colore. Cic. in fragm. apud Non. c. 12. n. 13. Qui combibi purpuram volunt, fufficiunt prius lanam quibufdam medicamentis. Plin. l. 35. c. 6. a med. Fervente alieno rudibus medicamentis inebriatum. Senec. l. 1. quæft. nat. c. 3. ad fin. Intereft quamdiu purpura macerata fit, craffius medicamentum aquatius traxerit. ¶ Item pro condimento vini, defruti, & hujufmodi, concia. Cato R. R. c. 38. Medicamentum in dolium hoc modo facito, &c. Colum. l. 12. c. 20. circa med. Plumbeum (vas) peragitabis, ut defrutum & medicamenta coeant. Item pro fuco, belletto. V. Medicamen. Senec. 1. 7. de benef. c. 9. Ipfa illa, MEDICINALIS, le, di medicina, latemos, ad artem medicinam, vel quæ placet, varietas, fubditis (al. fublitis) medicamentis, in fi- ad medicum pertinens. Celf. in præfat. poft med. Vix ulla perpetua militudinem veri coloratur. Translate Cic. in Orat c. 23. in præcepta medicinalis ars recipit. Plin. l. 32. c. 10. ante med. Cuf. Fucati vero medicamenta candoris, & ruboris omnia repellen- curbitula medicinales. coppette, ventofe. & lib. 36. c. 22. Lapides tur elegantia modo, & munditia remanebit. Remedium quod- mortariorum medicinalium. b. e. in quibus medicinæ teruntur. Serilibet. Cic. pro Cluent. c. ult. Non huic ærumnofiffimo venenum illud bon. Larg. compof. 53. Medicinale fcalprum. lancetta. Id. in epift. fuiffet, fed multorum medicamentum laborum. ¶ Denique ufur- ad C. Jul. Callift. a med. Medicinalia fcripta. ¶ Digitus medi patur pro veneficio, maleficio, malia. Plaut. Pfeud. 3. 2. 80. Item cinalis eft minimo proximus, in quo geftamus annulos de quo in ut Medea Peliam conçoxit fenem quem medicamento, & fuis ve- libris anatomicorum habetur, nervum quendam de corde natum prinenis dicitur feciffe rurfus ex fene adolefcentulum . T Pro gluorfum pergere ufque ad eum digitum, & illic definere implicatum tine Vopifc. in Firm. c. 3. Vitreis quadraturis, bitumine, aliifque ceteris ejufdem digiti nervis: & ideo vifum Veteribus, ut ille dimedicamentis infertis, domum induxiffe perhibetur. b. e. parietes parietesgitus annulo, tanquam corona, circumdaretur. Hæc Macrob. 1. 7. domus contegiffe & ornaffe. Saturn. c. 13. MEDICINIUS MEDICINIUS, a, um, medicinalis. Aufon. in epift. præfixa Griphe (quod eft Edyll. 11. ) ad fin. Totam grammaticam, & muficam librofque medicinios. Al. leg. medicina. MEDICĪNUS, a, um. V. Medicina. MEDICO, as, avi, atum, medicare, arpa, medicinam affero, medeor, curo. Virg. 12. En. v. 418. hoc fufum labris fplendentibus annem Inficit occulte medicans. Tibull. I. 3. el. 6. v. 3. Aufer & ipfe meum, pariter medicande, dolorem. Colum. I. 9. c. 13. a med. de apib. agrotantib. Galbanum etiam, ut ejus odore medicentur, incendi convenit. Sil. 1. 6. v. 98. Marus inftat vulneris æftus Expertis medicare modis. Nemefian. ecl. 2. v. 28. rabidos medicare fuItem imbuere, illinere, tingere fuccis, conciare, ungere. Virg. 1. Georg. v. 193. Semina vidi equidem multos medicare ferentes, Et nitro prius, & nigra perfundere amurca. Colum. I. 11. c. 3. a med. Thymo pinfito medicare aquam. Pallad. in Majo, tit. 8. Tonfas oves hoc unguine medicemur. Plin. l. 16. c. 27. Ficus maturitatis caufa medicatur. Id. l. 14. c. 21. Sic opercula doliorum medicanda addita maftiche, ac pice. T Item inficio coloro, tingere, colorire. Ovid. 1. Anior. el. 14. v. 1. Dicebam, me dicare tuos defifte capillos. Tingere quam poffis, jam tibi nulla coma eft. Id. de medic. fac. v. 9. Vellera fæpe eadem Tyrio medicantur aheno. T Cum dativo Seren. Sammon. c. 48. extr. v. 902. Febribus at longis galli nova jura vetufti Subveniunt, etiam tremu MEDICATUS, a, um, medicato, φαρμακαθείς medicamento illitus, adhibito medicamine confectus, Colum. I. I. c. 3. fub fin. Si ante fationem femina fucco herbæ fedi macerata funt. nihil enim fic medicatis nocent eruca Virg. 6. En, v. 420. Melle foporatam medicatis frugibus offam. Id. 4. Georg. v. 65. de apibus. Ipfæ confident medicatis fedibus. b. e. gratis liquoribus illitis. Plin. l. 8. ep. 20. de lacu quodam Sulphuris odor, faporque medicatus. acqua faporita. Celum. l. 1. c, 6. a med. Vina nimia fuffitione medicata. h. e. condita. Ovid. ep. 12. v. 107. medicatus fomnus. b. e, medicamentis inductus.. Item tinctus, coloratus, colorito. Horat. I. 3. od. 5. v. 27. neque amiffos colores Lana refert medicata fuco. Ovid de remed. amor. v. 707. Amycleis medicatum vellus ahenis. Item veneno infectus, avvelenato, Sueton. in Claud. c. 44. Qualis medicantia membris. ME A ། MEDICOR, faris, atus fum, dep. 1. medicare, i'urpola, medico, me-midium. Cic. de Univ. c. 7. Partes ex toto defecans intervallis MĚDICUS, a, um, medicinale, atto a medicare, latemos, ad meden- c. 9. MEDILUNIA, dimidia luna. Martian. Capell. I. 7. pag. 241. loco. ne cap. 21. Satis acute & dilucide apud mediocres homines ex communi quadam hominum opinione dicere. b. e. mediocri do&trina instructos. mezzanamente dotti. & lib. 2. cap. 27. Mediocre ingenium. Terent. Adelph. 5. 9. 8. Non mediocris hominis hæc funt officia da uomo di non ordinario talento. Cic. de clar. Orat. c. 37. Mediocris orator. Horat. de ar. Poet. v. 372. mediocribus effe poetis Non dii, non homines non conceffere columnæ . Ovid. 1. i. ex Pont. ep. 5. fub fin. Sed neque pervenio fcriptis mediocribus iftuc. ↑ De mediocri ftilo V. in voce fequenti. Mediocris animus, modicus, moderatus, modeftus, moderato, ritenuto, temperato. Salluft. in Jug. c. 8. Fuere complures qui Jugurthæ non mediocrem animum pollicitando accendebant. & cap. 6. fub fin. Opportunitas etiam mediocres viros fpe prædæ tranfvorfos agit. Adde Cef. 1. 3. B. Civ. c. 20. ubi mediocris animus eft, qui neque nimis demiffus ac timiT dus, neque nimis imprudens & audax eft. Mediocris vir est etiam mediocris conditionis, neque illuftri neque ignobili genere Juftin. l. 1. c. 4. Filiam Cambyfi, mediocri viro in matrimonium tradidit. ¶ Mediocris fyllaba, quæ media eft inter brevem & longam, h. e. anceps. Gell. I. 16. c. 18. Species geometriæ, quæ appellatur T, per quam fyllabarum longarum & brevium & mediocrium junctura & modus, congruens cum principiis geometriæ, aurium menfura examinatur. MEDIOCRITAS, atis, f. mediocrità, mezzanità via di mezzo, fisτριότης, μέσον, medium modus neque defectum habens, neque exceffum. Cic. 1. Offic. c. 25. ad fin. Nunquam enim, iratus qui accedet ad pœnam mediocritatem illam tenebit, quæ eft inter niMEDIDIES pro meridies. Cic. in Orat. c. 47. Ipfum meridiem cur mium & parum. Id. ad Brut. ep. 15. Eft fcilicet utriufque rei monon medidiem? credo, quod erat infuavius. dus, & quædam in utroque genere mediocritas. Id. 1. Offic. c. 39. MEDYE, adverb. mezzanamente, mediocriter. Apul. I. a. de dogm. a med. Multi villarum magnificentiam imitati funt: quarum quiPlaton. Nec plane optimi, nec oppido deterrimi funt fed quafi dem certe adhibendus eft modus, ad mediocritatemque revocandus medie morati. Eutrop. l. 7. c. 13. de Claudio. Hic medie impera- Eadem mediocritas ad omnem ufum cultumque vitæ transferenda eft. vit multa gerens tranquille atque moderate, quædam crudeliter Colum. 1. 3. c. 5. Mediocritas in electione loci maxime probatur atque infulfe. Adde Jul. Firmic. 1. 2. c. 28. quoniam in confinio boni malique pofita eft. Cic. 2. Phil. cap. 1. Mediocritas ingenii. Id. 2. de Orat. c. 25. in dicendo & de clar. G Oras. 2 50 Orat. c. 66, dicendi. Auct. ad Herenn. 1. 3. c. 15. Mediocritatem, vultus ad fermonis fententias accommodare Gell. I. 6, c. 15. Homo omnium rerum verecunda mediocritate TRefertur ad ftilum. Cum enim tria Rhetores dicendi genera faciant, po, uber, exo, gracile, uro, mediocre: & primo dignitas atque amplitu do tribuatur, altero venuftas & fubtilitas, tertius in confinio eft est, utriufque modi particeps. Uber Varro apud Gell. I. 7. c, 14. tribuit Pacuvio, gracile Lucilio, mediocritatem Terentio: quod poftremum ipfe Gell. paulo poft mixtum, moderatumque appellat. Quæ autem a Cicer, losis citat. dicitur mediocritas dicendi eft media facultas, & vis in uno ex his tribus generibus & univerfim ad eloquentiam, non ad ftilum, pertinet. Item ad conditionem & genus, Vellej. 4. 2. c. 111. Habuit in hoc quoque bello mediocritas noftra fpeciofi miniftri locum. & cap. 130. Si aut natura patitur, aut mediocritas recipit hominum, apud aures deorum de his queri. Simile eft illud Gell, l. 14. c. 2. ad fin. Sed majus ego, altiufque id effe exiftimavi, quam quod meæ ætati & mediocritati conveniret, ut cognoviffe, & condemnaffe de moribus viderer. T Et ad rem familiarem. Infcript. fub Trajano apud Murator. pag. 229. n. 8. Imp. Cæfari D. Nerva F. Julianus Vivir. Aug. de fua mediocritate teftaimento fieri , poniq. juffit. Adde aliam pag. 1405. n. 5. In plur. numero Cic. 4. Acad. c. 44. Mediocritates illi probabant, & in omni permotione naturalem volebant effe quendam modum. Adde 3. Tufcul. c. 10, MEDIOCRITER, mediocremente, mezzanamente, uerpius, Méros, modice, medio modo, neque nimis neque parum. Cic. 3. Tufcul, c, 10. Corpus etiam fi mediocriter ægrum eft, fanum non eft. Id. 5. Fam, ep. 12. a med. Ordo annalium mediocriter nos retinet at ancipites variique cafus habent admirationem, exfpectationem, &c. Plaut. Merc. 2. 1. 13. Flagitium & damnum feciffe haud mediocriter Cic. 1. de Orat. c. 20. Ne mediocriter quidem difertus. Terent. Heaut. 2. 3. 45. Mulier mediocriter veftita vefte lugubri. Id. Andr. 1.1.31. Harum ille nihil egregie præter cetera ftudebat: & tamen hæc omnia mediocriter. andava dietro a tutte queste cose così così. Cic. 5. Verr. c. 41. Quod mehercule, judices, mihi non mediocriter ferendum videtur. non doverfs paffare con leggiero rifentimento. & in fram gm. contra competitor, apud Afcon. Me ne aliorum quidem injurias mediocriter poffe ferre. MEDITAMENTUM, ti, n. Tacit. 4. Hift. c. 26. Ibi ftruenda acie MEDITATOR, oris, m. qui meditatur. Prudent. Perifteph. 2. de S. MEDIOLANENSIS, fe, Milanese, ad Mediolanum pertinens, ut Mediolanenfis ager, apud Varr. 1. 1. R. R. c. 8. Mediolanenfis præco, apud Cicer. in Pifon. c. 26. Eft autem Mediolanum, nunc Milano urbs ampla & præclara Infubriæ, non procul a Ticino amne: condita a Gallis, ut eft apud Liv. 1. 5. c. 35. extr. ubi in quibufdam libris Mediolanium legitur, & apud Strab. I. 4. & 5. Mediodavon Aufon. de clar. urbib. 5. Et Mediolani mira omnia copia rerum Innumera cultæque domus, facunda virorum Ingenia, & mores lati, &c. Origo nominis varie ducitur ab aliis ab oppido cognomine in Gallia in Santonibus relicto, ut eft apud Strabon. I. 4. ab a-MEDĪTĀTUS, a, um, particip. a meditor. Cic. Verr. 4. c. 6. In Sialiis a Medo, & Lano conditoris populi ducibus ab aliis ab invento co loci fue lanato fimul, & fetofo: cujus meminere Claudian. de nupt. Honor. & Mar. v. 183. & Sidon, in carm. epift. 17. lib. 7. ¶ Patria Mediolanenfis fuiffe dicitur Statius Cæcilius Poeta comiMEDIOXIME, Medioxume, mezzanamente, mediocriter Vox prifca. Varr. apud Non. c. 2. n. 556. Quid eft aliud, quod Delphice canat columna litteris fuis, under «y«r, quam nos facere ad mortalem modum medioxume, ut quondam patres noftri loquebantur? MEDIOXIMUS, & Medioxumus, a, um di mezzo mezzano 9 dius. Plaut. Cift. 2. 3. 67. Medioxumam quam duxit uxorem ex ca nata eft hæc virgo. h.e. mediam inter duas alias uxores, vel inter fictas, & veras nuptias unius uxoris. & 2. 1. 35. Ita me dii dezque, fuperi atque inferi, & medioxumi, itaque me Juno regi cus na, &c. h. c. medium tenentes locum inter fuperos & inferos, vel naturæ media inter mortalem & divinam: quales funt, qui ex hominibus dii funt facti. Paulo aliter Apul. I. 1. de dotr. Plat. Deon rum trinas nuncupat fpecies: quarum prima eft unus & folus ille fummus, quem patrem Orbis fuperius oftendimus. Aliud genus eft, quale aftra habent , ceteraque numina ,quos cælicolas vocamus Tertium habent, quos Medioximos Romani veteres appellant, quod & fui ratione & loco & poteftate diis fummis funt minores hominum natura profecto majores. Quidam apud Servium ad l. 3. En. v. 134. marinos deos interpretantur Apud Feft. medioxumum eft mediocre. Scalig. vult apud Plaut. legi médiotumus, ut a quotus quotumus. MEDIPONTUS, i, m. Cato de R. R. c. 3. & 12. medipontos enumerat inter inftrumenta torcularis: cap. 3. Fibulas duodenas medipontos privos loreos, trochleas Græcanicas binas, &c. cap. 12. Funes loreos quinque, fubductarios quinque, medipontos quinque, trochleas quinque, &c. Utroque loco funes intelligere videtur, & quidem craffiores, aut etiam plures fimul juntas, ad prelum vehementer deprimendum. Turneb. 1. 8. Adverfar. c. 6. ita dictos putat quia Medi, h. e. Xerfis pontem imitabantur, quo Hellefpontum conjunxerat craffiffimis funibus extentis. Al. leg. melipontos eodem fenfu: quia Veteres, & d fæpe commutabant, ut Fest. monet in Medius. ciliam paratus ad prædam, meditatufque venire cupiebat. prepareto ben inftrutto. & Verr. 3. c. 40. Qui meditati ad dicendum sparatique venimus. & Phil. 3. c. 14. fub fin. Confules multos menfes de populi R. libertate commentati, atque meditati. ¶ Paffiva fignificatione Id. de Harufp. refp. c. 2. Nihil feci non diu confideratum, ac multo ante meditatum. penfato, meditato ftudiato. & cap. 26. Nocturnis vigiliis juftitium illud conceptum & meditatum eft. Id. 1. Offic. c. 8. in fi. Leviora funt quæ repentino aliquo motu accidunt , quam ca , quæ meditata & præparata inferuntur. Id. 2. Phil. c. 34. Attuleras domo meditatum & cogitatum fcelus Phil. 10. c. 2. extr. Quod verbum tibi non excidit ut fæpe fit fortuito fcriptum, meditatum cogitatumque attulifti. Id. 1. de Orat. c. 60. fub fin. Accuratæ & meditatæ commentationes. Plin. 1. 26. c. 3. Torrenti & meditata oratione blandiri. Plaut. Pfeud. 4. 1. 31. Teneo omnia in pectore condita funt: meditati funt doli docte. Terent. Phorm. 2. 1. 18. Meditata mihi funt omnia mea incommoda, herus fi redierit. fono da me previste col pensiero le mie future difgrazie, fe, &c. Ovid. 7. Met. v. 727. Ut vidi, obftupui, meditataque pæne reliqui Tentamenta fide Gell. l. 1. c. 7. Homo lectione multa exercitus, cui pleraque omnia veterum litterarum quæfita, meditata, evigilataque erant. MEDITERRANEUS, a, um, pofto fra terra, entro terra, mediterraneo, uscóyeos, qui in medio terrarum pofitus eft, & a mari procul : cui opponitur maritimus. Cic. 7. Verr. c. 27. ad fin. Ad homines a navigando, rebufque maritimis remotiffimos ad Centuripinos, homines maxime mediterraneos. ( Adde Liv. 1. 35. c. 26.) & Verr. S. c. 83. Enna mediterranea eft maxime. Id. l. 1. de nat. Deor. c. 21. fub fin. Mediterranei mare effe non credant. Quintil. l. 5. c. 10. ante med. Locus montanus, an planus; maritimus an mediterraneus; confitus, an incultus. Plin. l. 5. c. 10. Mediterraneum commercium. & cap. 28. Mediterranea jurifdi&iones. Plin. alter l. 2. ep. 17. fub fin. Villa noftra etiam mediterraneas copias præftat, lac in primis. T Geographi nunc vocant mediterraneum mare, quod ex Oceano per Gaditanum fretum fe inferens, Africæ feptentrionalem oram, Europæ meridionalem, occidentalem Afiæ magno tra&tu, ingentibufque finibus alluit. Ex Latinis Scriptoribus qui fic appellaverit, inveni adhuc neminem. T Mediterraneum abfolute, locus mediterraneus. Plin. l. 3. c. 1. circa med. Inter Bætim, & O. ceani oram in mediterraneo eft Segeda. Id. l. 33. c. penult. ad fin. In mediterraneis Hifpaniæ. fidero, perpendo: & voce Græca allata, quæ a wide, curæ eft. Dicitur autem fere de iis rebus, quæ a nobis faciendæ funt, & antequam fiant, verfantur animo atque expenduntur ut recte fiant Cic. Fam. 2. ep. 5. in fin. Ea para, meditare, cogita, quæ effe in eo viro debent qui fit rempublicam in veterem dignitatem vindicaturus. lib. 1. ep. 7. a med. Volo, ut hæc multo ante meditere, huc te pares, hæc cogites, ad hæc te exerceas Id. 5. Attic. p. 11. Ego hanc sie in unum annum meditatus fum Id. 2. Agrar. c. 5. a med. Jam defignatus alio vultu alio voci fono alio inceffu effe meditabatur. Id. 1. de Orat. cap. 8. Age vero, ne femper forum, fubfellia, roftra, curiamque meditere, &c. Id. Fam. 2. p. 3. Quid fentiam, aut fcribam ad te poftea pluribus, aut, ne ad cam rem meditere, imparatum te offendam. Id. Fam. 1. ep. 8. a med. Hæc ob eam caufam fcribo. ut jam de tua quoque ratione meditere. Nep. in Agefil. c. 4. Cum animo meditaretur proficifci in Perfas. Cic. 2. Phil. c. 45. ad fin. Multos annos regnare meditatus, magno labore, multis periculis. T Præcipue vero meditari dicuntur, dum fe præparant oratores verba facturi, & comici in fcena acturi. Plaut. Perf. 4. 2. 4. Satin' eftis meditati? Sa. Tragici atque Comici nunquam æque funt meditati. fiere voi ben all' ordine? Cic. pro Mur. cap. 21. Simulatque candidatus accufationem meditari vifus eft, honorem defperaffe videtur. accingerfi, mettersi all' ordine, ftudiare & fub fin. ep. ult. l. 5. ad Attic. Meditare adverfus Brutum caufam meam. & lib. 1. Offic. c. 40. Si quis cum caufam fit acturus, in itinere, aut in ambulatione fecum ipfe meditetur, &c. 1d. de clar. Orat. c. 88. Nullum patiebatur effe diem, quin aut in foro diceret, aut meditaretur extra forum. Id. pro Flacc. c. 5. Græcus teftis cum ea voluntate proceffit, ut lædat non jurisjurandi fed lædendi verba meditatur Id. Attic. I. 9. ep. 17. Ex ejus nuntio meditabor, quomodo cum illo loquar. Id. 3. de nat. Deor. c. I. Ego, te difputante, quid contra dicerem mecum ipfe meditabar Id. in Pifon. c. 25. Si ipfe coram congredi poteris, meditare, quibus verbis incenfam illius cupiditatem comprimas, atque reftinguas. Sic Poeta meditari dicuntur, dum carmina pangunt, poftea recitaturi. Virg. Ecl. 6. v. 82. Omnia, quæ, Phœbo quondam meditante, beatus Audiit Eurotas, juffitque edifcere lauros. Horat. l. 2. cp. 2. v. 76. versus tecum meditare canoros. T Hinc meditari pro memorare, parlare, dire. Plaut. Pan. 4. 2. 18. Is quidem illi ut meditatur, verba facit emortuo. Id. Pfeud. 4. 7. 107. Sycophanta hic nequam eft nugis meditatur male. ¶ Univerfim meditari aliquid eft non folum cogitando perfequi, fed etiam agendo & præparando: atque adeo ponitur pro exercere metter all' ordine, principiare, allestire, preparare, efercitare. Virg. 3. Georg. v. 153. Inachie Juno peftem meditata juvencæ. Id. Ecl. 5. v. 60. Nec lupus infidias pecori, nec retia cervis Ulla dolum meditantur. Id. 4. En, v. 171. Nec jam furtivum Dido meditatur amorem En. v. 455. & Sil. l. 17. v. 439. Stare procul campis meditantem in prælia taurum Sil. l. 12. v. 711. Intenditque arcum & pugnas meditatur Apollo. Id. 1. 14. v. 677. de Archimede. meditantem in pulvere formas. Plaut. Stich. 2. 1. 34. Simulque ad curfuram meditabor me ad ludos Olympios. Virg. Ecl. 6. v. 8. Silveftrem tenui meditabor arundine Mufam. Plin. l. 8. c. 32. Cervi editos partus exercent curfu, & fugam meditari docent. Id. I. 10. c. 29. a med. de lufciniis. Meditantur aliæ juniores, verfufque, quos imitentur, accipiunt. & cap. 42. de picis. Meditantefque intra femet, cura atque cogitatione intentionem non occultant. Id. l. 11. c. 25. de fcorpione. Semper cauda in ictu eft: nulloque momento meditari ceffat, ne quando deflt occafioni. Prudent. Cathemer. 10. v. 132. femina meditantur ariftas. Sueton. in Ner. c. 40. Meditari artem citharædicam. ftudiare, apprendere. & in Tiber. c. 65. fugam ad legiones. in Claud. c. 32. edictum concepire. & in Ner. c. 20. Paulatim & ipfe meditari, exercerique cœpit. ¶ Pro fimplici confidero cogito, Plaut. Bacch. 3. 2. 1. Multis modis, meditatus egomet mecum fum, & ita effe arbitror: homini amico nihil præftare. Id. Trucul. prol. v. 5. Meditor equidem, vobis me ablaturum fine mora penfo, m'immagino, credo. Paffiva fignificatione 10. MEDITRINALYA, um feftus dies ab Latinis celebratus quinto Id. Octobr. ut eft in veteri Calendario apud Gruter. pag. 103. dictus Imedendo, quod ut Flaccus flamen Martialis dicebat hoc die folitum vinum novum & vetus libari & deguftari medicamenti caufa. Quod facere folent etiam nunc multi cum dicunt: novum vetus vinum bibo : novo veteri morbo medeor. Hæc Varr. 1. 5. de L. L. c. 3. a med. De his etiam Feftus: Meditrinalia di&ta hac de caufa . Mos erat Latinis populis, quo die quis primum guftaret muftum, dicere ominis gratia: vetus novum vinum bibo: veteri novo morbo medeor. A quibus verbis Meditrina deæ nomen captum, ejufque facra Meditrinalia dicta funt. Hæc Feft. Huc pertinet aliquo modo illud Plin. l. 28. c. 2. a med. Cur ad primitias pomorum hæc vetera effe dicimus, alia nova optamus? MEDITULLIUM, ii, n. mezzo, to μśoor, medium medietas me-dium fpatium: a medius, nam tullium eft extenfio vocabuli nihil fignificans, ut Cic. in Top. c, 8. ad fin. docet, non fecus ac timus in finitimus, & legitimus, & aditimus. Feftus tamen dici putat a medius, & tellus: fed potior eft Ciceronis auctoritas. Apul. I. 10. Metam. In ipfo meditullio fcena & initio 1. 5. Videt fontem medio luci meditullio. Id. 1. 2. de dottr. Plat. Virtutes in meditullio quodam vitiorum funt fitæ. interje&um. Cie. 1. Tufcul. c. 17. Terra in medio mundi fita. Al. leg. mundo. Virg. 5. En. v. 401. In medium geminos immani pondere cæftus Projecit. Ovid. 2. Metam. v. 136. Altius egreffus cæleftia tecta cremabis: Inferius terras: medio tutiffimus ibis. Liv. l. 27. c. 48. in fin. & Tacit. 11. Ann. c. 21. Et jam diei medium erat Salluft. in Jug. c. 49. In agmine in primis modo, modo in poftremis, fæpe in medio adeffe. Virg. 3. Georg. v. 488. medio ftans hoftia ad aras . Tacit. 1. Ann. s. 64. Medio montium porrigitur planities. lib. 13. c. 38. Auxilia pro cornibus, medio legionem conftituit. & cap. 28. Medio temporis. fra tanto inter hæc, interea. T Translate eft locus apertus, & omnium oculis expofitus, publicufque lux publica, cœtus hominum. Terent. Phorm. prol. v. 16. In medio omnibus palma eft pofita, qui artem tractant muficam. Cic. 4. Verr. c. 42. a med. Tabulæ funt in medio. Sono efpofte a tutti. & Fam. 15. ep. 2. a med. Se tamen eam rem nunquam in medium propter periculi metum protuliffe. aver manifeftato, pubblicato. & Verr. 3. c. 11. Cum rem totam in medio propofuiffem. lib. 1. de nat. Deor. c. 6. Ponam in medio fententias philofophorum. efporrò. & lib. 1. de Orat. c. 3. fub fin. Ceterarum artium ftudia fere reconditis atque abditis e fontibus hauriuntur : dicendi autem omnis ratio in medio pofita, communi quodam in ufu, atque in hominum moré & fermone verfatur . Id. pro Dom. c. 54. Hæc non funt quæfita ex occulto aliquo genere litterarum fed fumpta de medio, ex rebus palam actis &c. T Verba e medio funt ufitata omnibus. Ovid. 3. de ar. am. v. 479. Munda fed e medio, confuetaque verba puellæ Scribite fermonis publica forma placet. T Vocare in medium in dubium in difceptationem, in judicium: quia quæ palam fiunt, aliter ab aliis judicantur. Cic. pro Cluent. c. 28. Incenfi fufpicione rem in medium vocare cœperunt, & caufam illam totam depofcere. T In medio relinnon decifum relinquere. Cic. pro Cal. c. 20. Mulierem nullam nominabo: tantum in medio relinquam. Salluft. in Catil. c. 19. Sunt, qui dicant, &c. alii autem, &c. nos eam rem in medio relinquimus. Adde Vellej. I. 2. c. 48. ¶ Pellere de, vel e medio, extra confortium noftrum abigere. Enn. apud Cicer. pro Mur. c. 14. Pellitur e medio fapientia: vi geritur res. fi. feaccia via. & Cic. 3. Offic. c. 8. a med. Hoc quidem deliberantium genus pellatur e medio. eft enim totum fceleratum. T Tollere de, vel e medio eft ex communi ufu fumere. Pompon. Dig. lib. 17. tit. 2. leg. 59. Quod in alea perdiderit focius ex medio non eft laturus. b. e. e re focietatis. Cic. 3. de Orat. c. 45. Cum jacentia verba fuftulimus e medio, ad noftrum arbitrium formamus, & fingimus. Item au ferre, toglier via. Id. Verr. 4. c. 71. Decumani tollendas de medio litteras cenfuerunt. ¶ Item e mundo tollere, occidere, tor dal mondo Id. pro Rofc. Amer. c. 7. extr. Perfacile hunc hominem incautum, & rufticum, & Romæ ignotum de medio tolli poffe. TE medio excedere, aut abire, mori, morire. Terent. Phorm. 5. 7. 74. Cum e medie exceffit, unde hæc fufcepta eft tibi. 5. 8. 30. Ea mortem obiit, e medio abiit. ¶ Contra in medio effe aliquando eft vivere effe. Id. Adelph. 3. 5. 32. (. al. 3. 4. 32. ) Mater virginis in medio eft, ipfa virgo, res ipfa vive e. fi può vedere da tutti. ¶ Recedere, aut excedere de medio, abire, fe fubducefaceffere. ritirarfi, andar via. Cic. pro Rofc. Amer. c. 38. fub fin. Cur te mihi offers ? recede de medio: per alium tranfigam. Terent. Hecyr. 4. 3. 13. Odiofa hæc eft ætas adolefcentulis : e medio æquum excedere eft. TeVenire & procedere in medium comparere, coram venire. Cic. Verr. 4. c. 71. ad fin. Venient in medium dicent, quid ftatuerint. compariranno. & urbane lib. 1. de Fin. c. 5. Prima veniat in medium Epicuri ratio. fi faccia innanzi. & l. 2. de Invent. e. 14. Cum animus hac intentione omnes negotii partes confiderabit tum illi ipfi in medium confervati loci procedent. T Per medium , per la via di mezzo, nec nimis nec parum. Quintil. I. 4. c. 2. ante med. Tanquam neceffe fit, longam aut brevem effe expofitionem nec liceat ire per medium In medium fæpe eft in commune in ufum, & utilitatem omnium, in comune, pel ben comune . Cic. l. 1. Offic. c. 7. Communes utilitates in medium afferre, mutatione officiorumi dando accipiundo. Virg. 11. Æn. v. 335. Confulite in medium, & rebus fuccurrite feffis. Id. 1. Georg. v. 126. Nec fignare quidem, aut partiri limite campum Fas erat: in medium quærebant. Tacit. 4. Hift. c. 64. Bona interfectorum in medium cedant. Liv. l. 6. c. 6. in fin. Laudem conferentes potius in medium , quam ex communi ad fe trahentes. Ovid. 15. Metam. v. 66. Dare aliquid in medium. ¶ In medio, fub dio, all' aperto. Pallad. I. 1. tit. 35. a med. Scorpios fugari poffe, fi aliqui ex eis urantur in medio. ¶ Medium pro dimidium la metà Varr. 1. 2. R. R. c. 7. circa med. Scillæ medium conterunt cum aqua. Colum. de arborib. c. 4. ad fin. Scrobem ad medium completo. MEDIUS, a, um, mezzo, posto in mezzo, uiros, qui menfuratus xqualiter diftat ab extremis: item quicumque inter duo vel plura eft pofitus, quamvis non æqualiter diftet ab omnibus: a voce Græca allata vel a modus: vel per fyncopen a peroidios, quod apud Hefych. idem fignificat. Cic. 3. de Orat. c. 50. Verfus æque prima & media, & extrema pars attenditur. Id, de provinc. Conful. c. 18. Ultimum, proximum medium tempus Id. 2. ad Q. Fr. ep. 3. a med. Dixi pro Bestia apud prætorem, in foro medio, maximo conventu. Virg. 1. En. v. 701. aulæis jam fe regina fuperbis Aurea compofuit fponda, mediamque locavit. b. e. in medio loco. V. A6cumbo. Sic Ovid. 3. Faft. v. 359. in folio medius confedit acerno Virg. Ecl. 10. v. 65. Frigoribus mediis. nel cuor dell' inverno & lib. 12. En. v. 201. medios ignes & numina teftor. b. e. qui in medio pofiti funt. & lib. 2. v. 508. & medium in penetralibus ko . ftem h, e, qui eft in mediis penetralibus. Id. 1o. n. v. 116. fo lio tum Jupiter aureo Surgit, cælicolæ medium quem ad limina ducunt prefolo in mezzo. Ovid, 6. Faft, v. 247. Afpicit inftantes, mediis fex lucibus, Idus Illa dies. frappofti fei di. Sueton. in Cef, c, 76, & Justin. 1. 2. c. 4. & lib. 3. c. 2. Medio tempore. fra tanto, inter hæc, interea. Varr, apud Gell, c, ult. lib. 13. Vinum novum, vetus, medium. b. e. neque novum, neque yetus. T Cum ablat. Ovid. 2. Amor. el. 16. v. 13. Non ego, fi medius Polluce & Caftore ponar, In cæli fine te parte fuiffe velim. Vellej. 1. 1. c. 2. Peloponnefii Megaram, mediam Corintho Athenifque urbem condidere. Cum præpofit. Inter. Salluft. in fragm. apud Servium ad En, 1. Æn, v.701. Difcubuit medius inter Tarquinium & Perpernam. Cic. Phil, 8. c. 1. Cum inter bellum & pacem medium nihil fit. T Cum genitivo Græcorum more, Caf. I. 4. B. Gall, c. 19. Locum effe delectum, medium regionum earum , quas, &c, Ovid. Metam. 6. v. 409. Qui locus eft medius juguli, fummique lacerti. Id. 5. Fast, v. 67. Et medius juvenum, non indignantibus ipfis, Ibat, & interior, fi comes unus erat. Stat. 4. Theb. v. 683. mediufque filentum incipit. Ovid. 5. Metam. v. 564. medius fratrifque fui, maftæque fororis Jupiter. Sil. I. 1. v. 397. Concidit exacti medius per vifcera teli. . e. telum habens exactum per media vifcera. bypallage. a Media res aliqua dicitur, in cujus medio fit aliquid. Cef. 1. 1. B. Gall. c. 24. In colle medio aciem inftruxit • a mezzo il colle, Terent. Andr. 4. 4. 37. Provolvere aliquem in mediam viam. in mezzo la strada Cic. pro Cluent. c. 10. In media potione exclamavit. a mezzo il bere. & Virg. 4. Æn. v. 76. Incipit effari, mediaque in voce refiftit. a mezzo la parola, & lib. 12. v. 452. It mare per medium. Rurfus Terent. Eun, 4. 7. 4. In medium huc agmen cum vecti, Donax. Id. Adelph, 3. 2. 18. Medium arripere aliquem traverso. & Virg. 10, Æn. v. 815. exigit enfem Per medium Eneas juvenem. lib. 2. v. 218. angues Laocoonta medium amplexi. & lib. 10. v. 484. clypeum medium cufpis tranfverberat. & lib, 12. v. 477. medios Juturna per hoftes Fertur equis. & lib. 11. y. 148. & lib. 10. v. 576. At non Euandrum potis eft vis ulla tenere, Sed venit in medios. Sic lib. 1o. v. zo. Turnufque feratur Per medios infignis equis. Ovid. Metani. 13. v. 484. medio enfe jugulare aliquem. b. e. media enfis acie, non mucrone col taglio della Spada. T Aliquando medius eft dimidius. Varr. l. 3. R. R. c. 7. a med. Hieme demunt cibum medium. la metà del cibo. & Colum. I. 11. c. 2. ante med. Prid. non. Majas Nepa medius occidit. tramonta mezzo. & Pallad. in Januar, tit. 18. In eo vino medium croci fcrupulum, & folii unum fcrupulum mittis. un mezzo fcrupolo, Capitolin. in Anton. Pio c. 4. extr. Aurum coronarium Italicis totum medium provincialibus reddidit. T Medius dies eft meridies. Hovat. 1. 1. ep. 2, v. 30. Cui pulcrum fuit in medios dormire dies Virg. 3. Georg. v. 303. Stabula ad medium converfa diem. ¶ Tranflate medius eft anceps, ambiguus, & qui in utramque partem facile trahi poteft, ambiguo, dubbiofo. Liv. 1. & cap. 39. Medio refponfo fpem ad voluntatem interpretantibus fecerat, ceffurum Patrum auctoritati effe. Gell. I. 12. 6. 9. Vocabula media & communia. b. e. quæ duas res contrarias fignificare poffunt, ut valetudo, facinus, venenum, medicamentum. Similiter medias artes vocat Quintil. 1. 2. c. 20. quæ neque laudari per fe, neque vituperari poffunt, fed utiles, aut fecus fecundum mores utentium funt. T Item mediocris, mezzano, mediocre, ordinario. Liv. I. 5. c. 37. Delectum nihilo accuratiorem, quam ad media bella haberi folitus erat habebant. Vellej. 1. 2. 6. 29. de Pompejo. Innocentia eximius, fan&titate præcipuus, eloquentia medius. Tacit. 1. Hift. c. 49. Galba medium ingenium, magis extra vitia, quam cum virtutibus. Vellej. 1. 2. c. 67. Fuiffe in profcriptos uxorum fidem fummam, libertorum mediam, fervorum aliquam, filiorum nullam. Spartian. in lec. 3. Etfi non fummi, medii tamen obtinuit ducis famam . Phedr. 1. & fab. 2. v. 3. Etatis mediæ vir. di mezza età. nec fenex, nec juvenis. Item modicus, temperatus, moderatus, moderato. Liv. 1. 2. c. 49. Nihil medium nec fpem, nec curam fed immenfa omnia volventes animo. Id. l. 27. c. 25. Aliis fenatus confulto notantibus, &c. aliis præmia decernentibus, &c. mediis ad cenfores notionem de eo pertinere dicentibus, que' che teneano una vią di mezzo. Plin. 1. 4. ep. 9. Medium quiddam tenere. Item qui ad duas res contrarias æque aptus eft. Horat. l. 2, od. 19. v. 28. Pacis eras, mediufque belli. Liv. I. 1. c. 32, Medium erat in Anco ingenium, & Nymæ, & Remuli memor. Vellej. 1. 2. c. 114. Agebat medium plurima diffimulantis, aliqua inhibentis. T Item qui duarum factionum neutri inclinat, neutrale. Liv. 1, 40. c. 20. Hos tanquam medios, nec in alterius favorem inclinatos, miferat rex. Cic. 10. ad Attic. ep. 8, ante med. In Italia nos fedentes quid erimus? nam medios effe jam non licebit, Vellej. l. 1, c. 9. Eumenes in eo bello medius fuit animo. & lib, z. c. 21, Se dubium mediumque partibus præftitit, Item qui fe interponit ad componendam litem, mediatore, mezzano Virg. 7. En. v. 536. Dum paci medium fe fe offert, Sil. I. 16. v. 222. Haud deformis erit vobis ad foedera verfis Paçator mediufque Syphax. Ovid. de remed. amor. v. 678. Nunç mediis fubeant irrita verba deis. b, e. vana juramenta, in quibus dii, tanquam medii, invocantur. Et qui quocumque modo intervenit. Virg. 1. Æn. v. 686, Ne qua fcire dolos, mediufve occurrere poffit. MEDIUS FIDIUS. V. Fidius, MEDIX. V. Meddix. MEDIXTUTICUS. V. Mediaftuticus. MEDOACUS, & Meduacus, i, m. Brenta, Medounds, fluvius Venetiæ, feu Marchia Tarvifianæ, qui oritur ex Alpibus Tridentinis, & in mare Hadriaticum a Venetiis 5. M. P. excipitur. Liv. 1. 10. Duos Medoacos memorat Plin. l. 3. c. 16. qui Edronem portum conftituunt, ubi nunc Chioza; quibus quid intelligat, V. apud Geographos. MEDON, ontis, m. Médar, unus e Centauris, apud Ovid. 12. Metam. v, 303. T Item filius Codri Athenienfium regis, qui pri mus in patria Archon fuit : a quo pofteri apud Atticos Medontide dicti, Vellej. I, 1. c. 2. Item unus e Procis Penelopes, apud Sabin. in epift. Ulyff. ad Penelop. v. 47. Certe ego, cum Antinoum, Polybumque, Medontaque legi, &c. MEDONTIDE. V. in voce præced. MEDULLA, æ, f. midolla, mushes, fubftantia illa, quæ eft in offibus animalium: a medius: vel a voce Græca allata, d inferta. Horat. epod. 5. v. 37. Exefa uti medulla & aridum jecur Amoris effet poculum. Ovid. 14. Metam. v. 208. Vifceraque & carnes, cumque albis offa medullis. Plin. l. 11. c. 37. Sect. 67. Hard. Spina adnectitur lumbis, tereti ftructura, per media foramina a cerebro medulla defcendente, De interiore plantarum parte, quæ tenera eft, & fungofa, & albefcens. Colum. l. 3. c. 18. ad fin. Per apertam vitis medullam nimius humor trahitur Plin. l. 16. c. 25. fub fin. Sambuco medulla plurima' nulla corno Id. l. 26. c. 11. a med. Medullam e caule eximere. T Item de aliis rebus. Plin. l. 18. c. 9. Frumenta, quæ falfa aqua fparfa moluntur candidiorem medullam reddunt. b. e. farinam. Id. l. 37. c. 5. in fin. Quidam putant, beryllos perforatos gratiores fieri, medulla candoris exempta. Catull. carm. 67. ad Mani, v. 111, Medullis montis cæfis. Apul. 1. 1. de dogm. Plat. fub fin. Venas per medullas renum commeare b. e. per medios renes. T Eleganter medullas ponimus, cum quid penitus in nobis fieri fignificamus. Cic. 4. Tufcul. c. 10. Cum hic fervor animi inveteraverit, & tanquam in venis medullifque infederit. Virg. 4. Æn. v. 66. est mollis flamma medullas Interea, & tacitum vivit fub pectore vulnus. Senec, epift. 114. fub fin. Cum magis ac magis vires morbus exedit, & in medullas nervofque defcendere delicia. Horat. I. 1. ep. 10. v. 28. Certius accipiet damnum propiufque medullis. Ovid. 1. Trift. el. 5. v. 9. Hæc mihi femper erunt imis infixa medullis. Id. 2. Amor. el. ult. v. 43. Mordeat ifta tuas aliquando cura medullas. Propert. l. 1. el. 9. v. 21. Pueri totis arcum fentire medullis. Catull. carm. 35. ad Cæcil. v. 15. mifella Ignes interiorem edunt medullam. Cic. Fam. 15. ep. 16. Qui mihi hæres in medullis. che mi stai sempre fillo nella mente e nel cuore, & Attic. 15. epift. 4. Quæ mihi funt inclufa medullis. ¶ Dicitur & de cujufpiam rei penitiore parte, & cariore. Plaut. Stich. 2. 2. 17. Cui mifero medullam ventris percepit fames. Cic. Phil. 1. c. ult. Aderant & in medullis populi R. ac vifceribus hærebant Quintil. 1. 2. c. 1. ad fin. Communes loci, qui in mediis litium medullis verfantur. Tibull. I. 3. eleg. 1. v. 25. Teque fuis jurat caram magis effe medullis. T Item de eo quod in quaque re eft præcipuum, & omnem ejus rei vim continet il midollo . Enn. apud Gell. I. 12. c. 2. Flos delibatus populi & fuada medulla. Apud Cicer. de clar. Orat. habetur cap. 15. fuadæque medulla. Gell. 1. 18, c. 4. Neque primam tantum cutem ac fpeciem fententiarum fed fanguinem quoque ipfum, ac medullam verborum eruere, atque introfpicere. MEDULLARIS, re, ad medullas pertinens. Apul. I. 7. Metam. Fuftium ictibus perfæpe dedolabar, ut ufque plagarum mihi medullaris infideret dolor. MEDULLATUS, a, um, medulla feu adipe plenus. Apul. 1. 2. de dogm. Plat, Medullati nimia cura artus. Al. leg. medicati. Venant. Fortun. 1. 3. carm. 6. extr. Adde medullata in templis holocaufta facerdos. Adde Paulin. Nolan. carm. 23. ( al. 15. ) v. 317. MEDULI, orum, populi Galliæ Aquitanica infra Burdigalam, inter Garumnam & Oceanum. Aufon, epift. 4. v. 2. Paganum Medulis jubeo falvere Theonem. MEDULICUS. V. in Medulus. MEDULLI, orum, populi Alpini in Sabaudia. Infcript. trophæi C. Jul. Caf. apud Plin. l. 3. c. 20. & Vitruv. 1. 8. c. 3. ad fin. MEDULLINUS, a, um. Aufon. ep. 5. v. 27. lintea veli Pande: Medullini te feret aura noti, h. e. venti e regione Medullorum flantis. MEDULLITUS, adverb. fin nelle midolle, intimamente, év uvseroïs, an ve, in ipfis medullis, ufque ad medullas. Varr. apud Non. c. z. n. 544. Medullitus aquiloniam intus fervat frigedinem. ¶ Tranflate eft penitus, imitus Enn. apud Non. ibid. & cap. I. n. 140. Enni poeta falve, qui mortalibus Verfus propinas flammeos medullitus. Plaut. Trucul. 2. 4. 85. Oftendit fe fe jam mihi medullitus fe mihi infidelem nunquam, fe viva, fore. Id. Moftell. 1. 3. 86. Amare medullitus aliquem. Apul. in Florid, n. 18. fub fin. (al.1.4.) Summis medullitus viribus contendere, & lib, 10. Metam. Medulli tus dolore commotus. poft init. l. 4. Medullitus ingemere. Prudent. Hamartig. v. 392. ferit ille medullitus omnes Nequitias, fpargitque fuos per membra miniftros, T MEDULLOR, aris, paffiv. 1. medulla impleor. Augustin, de anim. & ejus orig. 1. 4. c. 5. Quando offa durari, quando incipiunt medullari. MEDULLOSUS, a, um, midollofo, uvshoes, medullam habens. Celf. 1. 8. c. 1. a med. Hinc humerus incipit, extremis utrinque capitibus tumidus, mollis, fine medulla: medius teres durus, medullofus. MEDULLULA 2 f. diminut. parva medulla Catull, carm. 25. in Thallum, v. 2. Mollior cuniculi capillo, vel anferis medullula. MEDULUS, a, um, ad Medulos Galliæ Aquitanicæ populos pertinens. Plin. l. 32. c. 6. Cyzicena oftrea fuaviora Medulis. Hæc oftrea laudat Aufon. epift. 7. v. 1. Oftrea Bajanis certantia, quæ Medulorum Dul, |