mifit.

ΤΟ

, quam

Illa funt JCtorum, poffidere pro emptore, pro dona , pro legato, pro dote, pro herede, pro fuo. h. e. jure emptoris, rei donate, legatæve, &c. de quibus funt tituli 4. 5. 6. 7. &c. lib, 41. Dig. T Abfolute, prædia, aut domos poffidere, Calliftrat. Dig. lib. 47. tit. 9. leg. 7. Hi qui juxta litora maris poffiderent. Ulpian. lib. 43. tit. 14. leg. 1. a med. Qui trans flumen poffidebunt. T de rebus mobilibus, Plin. l. 9. c. 35. a med. Duo fuere maximi uniones per omne ævum: utrumque poffedit Cleopatra T Translate eft quocumque modo habere , tenere, occupare . Cic. Verr. 5. c. 68. Quibus rebus non fenfim atque moderate ad iftius amicitiam adrepferat, fed brevi tempore totum hominem, totamque ejus præturam poffederat. s' era fatto padrone. & pro Rofc. Com. c. 6. Qui medius fidius plus fidei, quam artis plus veritatis difciplinæ poffidet in fe. Plaut. Mil. 2. 5. 27. poffidere nomen avere, 0 tener nomie. Id. Moftell. 1. 1. 31. palmam, Id. Trucul. prol. v. 13. Hæc hujus fæcli mores in fe poffidet. Vet. Poeta apud Cic. l. 1. de Invent. c. 45. Inverecundum animi ingenium poffidere. Cic. pro Dom. c. 42. Cum forum armatis catervis perditorum hominum poffideres. Id. pro Rofc. Amer. c. 24. Magnam vim, magnam neceffitatem, magnam poffidet religionem paternus maternufque fanguis . Juftin. 1. 2. c. 1. circa med. Ignis cuncta poffedit. Ovid. Met. 1. V. 31.circumfluus humor ultima poffedit. b. e. infimum locum tenuit. id. l. 4. v. 686. veniens immenfo bellua ponto Eminet, & latum fub pectore poffidet æquor. Id. Faft. 1. v. 586. Poffidet hunc Jani fic dea menfe diem. Tobfidere, occupare. Accius apud Cic. 3. de Orat. c. 26. Ecquid video? ferro feptus poffidet fedes facras. POSSIDO, is a. 3. poffideo, ut confido, defido. Lucret. l. 1. v. 386. nempe aer omne neceffe eft, Inter corpora quod fiat, poffidat inane. b. e. occupet, obtineat, impleat. verf. 964. Ufque adeo quem quifque locum poffidit, in omnes Tantundem partes infinitum omne relinquit.

POSSUM, potes, poteft, potui, n. anom. potere, aver possa, dúræja, valeo polleo, facultas mihi eft, vires habeo: contractum ex potis, potens, & fum. Cic. 6. Fam. ep. 5. Quotiefcumque filium tuum video, polliceor ei ftudium meum fine ulla exceptione: gratiam autem cum hac exceptione, quantum valeam, quantumque poffim. Id. Att. 1. 4. ep. 13. Velim res iftas, & præfentem ftatum reipubl. refcribas ad me, quantum potes, & vales. Ita Aldus: alii aliter leg. Id. 6. Phil. c. ult. Quamobrem, Quirites, confilio , quantum potero, labore plus pæne, quam potero, excubabo. Id. Q. Fr. l. 3. ep. 5. circa med. Facerem tamen, ut poffem, fed, &c. Id. init. de A mic. A patre ita eram deductus ad Scævolam, ut, quoad poffem & liceret, a fenis latere nunquam difcederem. Id. pro Dom. c. 36. Dico igitur, & quam poffum maxima voce dico. Id. Fam. 7. ep. 17. circa med. Cæfari te commendavi & tradidi, at graviffime dili gentiffimeque potui. Id. 2. Phil. c. 10. Nihil prætermifi, quantum facere enitique potui, quin &c. Id. Fam. 13. ep. 73. Mihi ita perfuadeo (poteft fieri, ut fallar) eam rem laudi fore. Id. 3· ad Q. Fr. ep. 5. fub fin. Sed tamen quod fieri poterit, non negligam. Id. 8. Attic. ep. 14. Ut nihil ad te dem litterarum, facere non poffum. & lib. 2. de Orat. c. 10. Non poffum quin exclamem, ut ait ille in Trinummo. (Plaut. Trin. 3.2. 79.) In frag. pro Cornel. apud Afcon. Nihil unum poffe contra multos. Id. 1. 1. de Orat. c. 10. extr. Hoc amplius fi quid poteris, non id mihi videbitur orator, fed Craffus fua quadam propria non communi oratorum facultate, poffe. Terent. Heaut. prol. v. 13. Hic actor tantum poterit a facundia, quantum, &c. Minantis, aut urgentis funt illa Plauti Amph. 1. 1. 190. Poffum fcire, quo profectus, cujus sis, aut quid veneris? Terent. Eun. 4. 4. 44. Poffumne ego hodie ex te exfculpere verum ? Poteft abfolute pro poteft fieri, aut hujusmodi. Cic. Fam. 1. ep. 2. ad fin. Nos in Senatu dignitatem noftram, ut poteft in tanta hominum perfidia, retinebimus. Plaut. Pfeud. 2. 2. 38. Poteft, ut alii ita arbitrentur, & ego ut ne credam tibi. Liv. 1o. c. 23. Detifque operam, ut hæc ara', quam illa, fi quid poteft, fanctius coli dicatur. Terent. Phorm. 2. 1. 73. Non non fic futurum eft, non poteft. Id. Eun. 5. 1. 20. Comprehendi hominem jube, quantum poteft. Plaut. Men. S. 2. in fin. Ibo, atque arceffam medicum, quantum potest. T Sæpe eft auctoritatem, vim, opes, potentiam habere. Plaut. Caf. 2. 4. 4. Stultitia eft, ei te effe triftem, cujus poteftas plus poteft. Id. Trucul. 4. 2. 42. Vocat me in me plus poteft. Cic. pro Quint. c. 21. fub fin. Qui tum & poterant per vim & fcelus plurimum, & quod poterant, id audebant. Id. pro Rofc. Amer. c. 1. fub fin. Qui apud me & amicitia & beneficiis, & dignitate plurimum poffunt. T pro debere , oportere, æquum effe. Cic. Attic. I. 2. ep. 9. Minore fonitu, quam putaram, orbis hic in republica eft converfus citius omnino quam potuit. & lib. 3. ep. 15. circa med. Si quifquam fuiffet, qui me a turpiffimo confilio revocaret: quod unus tu facere maxime potuifti. T Tribuitur & rebus inanimis vim ad aliquid efficiendum habentibus, Cic. Verr. 5. c. 57. a med. Plus aliquanto apud te pecuniæ cupiditas, quam judicii metus potuit. ebbe più forza. & lib. 2. de Orat. c. 42. a med. Ordo, & difpofitio tantum poteft in dicendo, ut ad vincendum nulla plus poffit. Id. 1. de Divin. c. 10. Quid fcammonia radix ad purgandum, quid ariftolochia ad morfus ferpentum poffit. Tpro bene valere, fanum effe, videtur poni in illo Cicer. 2. Tufcul. c. 19. Si eft tantus dolor quantus Philoctete, bene plane magnus mihi quidem videtur, fed tamen non fummus. nihil enim dolet, nifi pes: poffunt oculi poteft caput, latera, pulmones, poffunt omnia. Poffis tamen ita interpretari, poffunt dolere oculi, &c. ¶ Poffis fecundam habet comT munem. Horat. l. 1. fat. 2. v. 103. Metiri poffis oculo latus. Juvenal. fat. 5. v. 10, cum poffis honeftius illic. Potem pro potis

quæ ?

fim, poffim, ef Plauti Perf. 1. I. 41. Poteffet p:o poffet eft Lucilii apud Non. c. 5. n. 98. ubi alii leg. potiffet: quod alii eidem tribuunt etiam alio loco, quem refert Afcon. in Divin. Verr. c. 13. Potiffit enim pro poffit Veterum nonnullorum fuit, tefte Diomed. l. I. pag. 381. Putfch. & habetur apud Fabrett. pag. 427. in vet. S. C. de Bacchanal. Poteffe pro poffe eft Plauti fæpe, & Lucret. l. 1. v.665. & alibi, & Terent. Eun. 4. 3. 24. Potiffum pro poffum, quidam leg. apud Plaut. Curcul. 5. 3. 23. & poteffunt pro poffunt, ¶ Ut fiem Pan. 1. 2. 17. Legunt alii potis fum, & potis funt. pro fim, ita poffiem, es, et, dixere pro poffim, is, it. Cic. in Aras. v. 304. Plaut. Bacch. 4. 5. 2. Moftell. 2. 2. 34. & 4. 2. 68. & a libi. Potefte, potefto, poteftote, poffunto, perfonæ imperativi, quas agnofcit Charif. I. 3. pag. 231. Putsch. nulla ab eo auctoritate firmantur. ¶ Paffiva terminatione poteftur habent Lacret. lib. 3. v. 1024. Pacuv. & Quadrigar. apud Non. cap. 1o. n. 34. item Scipio Afric. apud Feft. & Enn. apud Diomed. lib. 1. pag. 381. Patsch. item Virg. 8. En. v. 402. ut in aliquot MSS. fe vidiffe ait Pierius 9 metfi ipfe cum aliis plerifque non probat. Poteratur eft Calii apud Non. loc. cit. n. 33. & C. Gracch. apud Feft. in Poteftur & Scauri apud Diomed. 1. 1. pag. 381. Putsch. Poffitur ejufdem Scauri ibid. Poffetur Claudii Quadrigar. apud Non. ibid. n. 30. Poffitur item Caron. de R. R. c. 154. ubi al. leg. poffit, & in vet. monum. apud Gruter. pag. 509. lin. 22. Ubi de plano recte legi poffitur. Etiam poffuntur a nonnullis Veterum dictum fuiffe, teftatur Diomed. I. 1. pag. 380. Putfch. Verum paffiva hæc forma antiqua eft, & omnino obfolevit.

¶ Pote, & Poris, V. infra fuis loc.

ta

POST, dopo, appresso, ust, præpofit. regens accufativum, quæ demonftrat ordinem, temporis, loci, vel alicujus alterius rei. Cic. de Harufp. refp. c. 8. Poft hanc urbem conftitutam. Id. pro Rofc. Amer. c. 44. Aliquot poft menfes. Id. Phil. 2. c. 38. Ne poft M. Brutum proconfulem fit Creta provincia. Id. l. 1. de Divin. c. 44. extr. Sexennio poft Vejos captos. Id. in Orat. c. 35. Poft omnia perorationem concludere. Nepos in Arift. in fin. Deceffit poft annum quartum, quam expulfus fuerat. Id. id Cim. c. 3. Poft annum quintum, quo expulfus erat. Celf. 1. 2. c. 18. circa med. Pifcium graviffimi funt ex quibus falfamenta fieri poffunt: deinde hi, qui, c. tum plani: poft quos etiam leviores funt lupi, mullique: & poft hos omnes faxatiles. Plin. l. 33. c. 2. a med. Equefter ordo & nunc poft populum fcribitur quia noviffime cœptus eft adjici . b. e. extremo loco, fenatus, populusque R. & equefter ordo. Id. lib. 32. c. 7. ante med. Poft paulum. b. e. paulo poft. Nep. in Themift. c. 5. extr. Maxima poft hominum memoriam claffis. dopo che'l mondo è mondo. & in Attic. c. 9. Cum fundum emiffet in diem, que poft calamitatem verfuram facere potuiffet b. e. poftquam in calamitatem inciderat. Juftin. 1. 8. c. 1. Quafi poft arma & bellum locum legibus reliquiffent. b. e. poftquam arma fumpferant, & bellum inceperant. Cic. 4. Fam. ep. 4. circa med. Sic fac exiftimes poft has miferias, id eft poftquam armis difceptari cœptum eft de jure publico, nihil effe actum aliud cum dignitate. T Poft id,

.

ne

poft illa Comicis eft poftea. Plaut. Caf. a. 1. v. 42. Poft id cum laffus fueris, &c. Id. Curcul. 4. 2. 43. Eum qui vendidit, nunquam poft illa vidi. Terent. Phorm. 2. 2. in fin. Si eam fuftinueris, poft illa jam, ut lubet, ludas licet. V. Poftilla. T Sæpe adverbii more ponitur, fine cafu, vel cum ablativo temporis: quamquam non defunt, qui femper præpofitionem effe ajunt, & ablativo etiam jungi. Cic. Fam. 7. ep. 5. Ut initio mea fponte, poft autem invitatu tuo mittendum duxerim. Id. 3. de Fin. c. 6. a med. Non ineft in primis naturæ conciliationibus honefta actio. confequens enim eft, & poft oritur. Ver. Poeta apud Plin. l. 35. c. 10. ad fin. Quem nunc, & poft femper ob artem hanc Ardea laudat. Cic. pro Flacc. c. 23. extr. Pecunia recuperata eft multis poft annis. Id. de clar. Orat. c. 60. extr. & lib. 2. de Divin. c. 33. Jub fin. & Liv. 1. 2. c. 16. Res, quas Cæfar anno poft, & deinceps reliquis annis adminiftravit. un anno dopo. & Plaut. Men. prol. v. 36. Paucis diebus poft. 5. 9. 72. Multis annis poft. Liv. 1. 32. c. 5. a med. Ipfe poft paucis diebus graviore fecutus agmine. Cic. in Brut. cap. 91. fub fin. Biennio poft. Plin. l. 16. c. 25. sub fin. Parvo poft florent pirus, & cerafus. feil. parvo tempore. Pacuv. apud Non. c. 4. n. 468. Quam te poft multis tueor tempeftatibus? TJungitur cum aliis adverb. in o definentib. Cic. Fam. 16. ep. 5, fub fin. Malo te paulo poft valentem, quam ftatim imbecillum videre. Caf. l. 1. B. Civ. c. 29. & Liv. l. 5. c. ult. Cum Senatus poft paulo haberetur. Cic. Attic. l. 12. ep. 49. Multo poft, quam tu a me difceffifti. Virg. 3. Georg. v. 476. Nunc quoque poft tanto. Nep. in Paufan. c. 3. At ille poft non multo ad exercitum rediit. & in Cimon. c. 3. Poft neque ita multo Cyprum miffus. Cic. pro Cacin. c. 4. Aliquanto poft Fulcinius prædia mercatur Id. in Orat. c. 30. Poft aliquanto fentire cepimus. Liv. 1. 2. c. 31. Cum Equis poft aliquanto pugnatum eft. ¶ Pleonafmus eft in his Terent. Andr. 3. 2. 3. Primum fac, ifthæc ut lavet: poft deinde quod juffi ei dare bibere, date. Colunı. 1. 3. c. 4. Poft hæc deinde meminerit accurate locum vineis eligere. (Adde Senec. 1. 2. de benef. c. 34. Virg. 5. En. v. 321. & Plaut. Men. 3. 2. 8.) Lucret. 1. 3. v. 530. Inde pedes & crura mori, poft inde per artus, &c. Aliquando no

tat infra, fotto. Senec. epift. 104. ante med. Tantus erit ambitionis furor, ut nemo tibi poft te videatur, fi aliquis ante te fuerit. Salluft. in Catil. cap. 24. extr. Sed ubi periculum advenit, invidia atque fuperbia poft fuere. h. e. pofthabita funt. Horat. 1. 3. od. 9. v. 6. neque erat Lydia poft Chloen. b. e. minus amabatur. TEL etiam pone, retro, dietro, di dietro. Plaut. Epid. 2. 2. 52. Occepere mulieres poft me fic fabulari inter fe. Horat. l. 3. od. I. v. 40. Poft equitem fedet atra cura. in groppa, & Ces, I. 2. B. Gall, c. 9. Flu

Flumen, quod effe poft noftra caftra, demonftratum eft. & lib. 7. cap. 88. Repente poft tergum equitatus cernitur. Plin. l. 26. c. 9. Pulegium jejunus qui legerit, fi poft fe alliget, inguinis dolores prohibet. Id. lib. 11. cap. 45. Lacertis priora genua poft curvantur, pofteriora in priorem partem. Virg. Ecl. 3. v. 20. tu poft carecta latebas. Id. 3. Georg. v. 373. poft montem oppofitum. Pallad, in April. tit. 8. Cum ad eum convenerint apes, & ingreffæ fuerint poft odorem. Cic. pro Mil. c. 10 ad fin. Cædere incipiunt ejus fervos, qui poft erant. Nep. in Eumen. c. 5. Subftringebat caput loro altius , quam ut prioribus pedibus plane terram poffent attingere deinde poft verberibus cogebat exfultare. co' piedi di

dietro.

POSTANTE, adverb. ut exante inante. Varr. 1. 5. de L. L. cap. 9. Poftante conventionem habet. Ita Scalig. in append. ad conjectan. Al. poft autem.

POSTAUTUMNALIS, le, poft autumnum veniens. Plin. l. & cap. 15. Pira Aniciana poftautumnalia, acidulo fapore jucunda. POSTEA, adverb. dopo, di poi, dappoi, pofcia, T, Tam, poft ea, poft, poft hæc, poft id, poft illa. Plin. l. 22. c. 22. extr. Fraxini folia nec poftea nafcentia, nec ante decidentia. Cef. l. 1. B. Gall. 6. 21. extr. P. Confidius, qui in exercitu P. Syllæ, & poftea in M. Craffi fuerat. & cap. 40. Quos aliquando inermes timuiffent, hos poftea armatos & victores fuperarunt. Cic. 2. de nat. Deor. c. 35. ad fin. Philofophi debuerunt, fi forte eos primus afpectus conturbaverat, poftea, cum vidiffent motus finitos c. intelligere ineffe aliquem, &c. Id. de clar. Orat. c. 3. Pofteaque profperæ res deinceps multæ confecutæ funt. Caf. I. 4. Bell. Gall. c. penult. Poftea vero quam equitatus in confpe&tum venit, &c. Cato R. R. c. 156. Poftea, ubi occipiet fervere, paulifper dimittito, &c. Cic. 1. de Invent. c. 51. Poftea aliquanto ipfos quoque tempeftas jactare cœpit. Id. Catil. 1. c. 6. a med. Neque enim funt aut obfcura, aut non multo poftea commiffa. Gelf. 1. 7. c. 8. a med. Trajicere id cavum acu fatis eft, poftea deinde imponere id, quod purget. In comparationibus

Plin. l. 17. c. 16. fub fin. Fertiliffima omnium inoculatio, poftea emplaftratio. T Pro præterea, Plaut. Merc. 2. 3. 35. Nefcio quid meo animo eft ægre, pater; poftea hac nocte non quievi fatis ex mea fententia . Poftea loci, poftea. Salluft. in Jug. c. 108. Poftea loci conful pervenit in oppidum. T Quid poftea? quid inde? quid hinc fequitur? Cic. pro Rofc. Amer. c. 33. a med. Quid poftea, Si Romæ affiduus fui? Liv. 1. 4. c. 4. At enim nemo poft reges exactos de plebe conful fuit. quid poftea? e per questo? & Terent. Eun. 4. 7. 23. Dixtin', hos mihi dies foli dare te? Tha. quid tum poftea? Videtur ultimam produxiffe Plaut. Pœn. 1. 1. 19. Si auctoritatem poftea defugeris. T Quoties apud Poetas (excipio Comicos) reperies (quad perraro fiet), rectius poft ea divifum fcribes nam conjunctum languet. Sic apud Ovid. Faft. 1. v. 165. Poft ca mirabar cur non fine litibus effet Prima dies. POSTEAQUAM, quod & divifim fcribitur Poftea quam, dopo che, da poi che, ani, sady, poft quam. Cic. 4. Verr. c. $6. Pofteaquam ego inquirendi caufa in Siciliam veni, repente iftius amicus factus eft. Id. 2. Offic. c. 1. ad fin. Pofteaquam honoribus infervire cœpi. Id. Fam. 3. ep. 7. ad fin. Poftea vero quam ita cœpi. Salluft. in Jug. c. 31. Poftea vero quam participem negotii Scaurum acceperat

:

POSTEO, is, n. andar dopo; effer inferiore, poft aliquem eo, inferior fum cui contrarium anteire. Sidon. l. 1. ep. ult. a med. Qui Severinum ficut honore poftibat, ita favore præcefferat. POSTĚRI, orum. V. Pofterus.

POSTERGANEUS, a, um, qui poft tergum, & retro eft. Arnob. I.4. pag. 130. In feptentrionem fi ora traduxero, erit mihi finifter accafus, qui ab fole pofterganeus habebitur.

POSTERIOR, ius, oris, che vien dopo, pofteriore, fecondo, sepos, onisapos, deuteros, inferior, fecundus ordine loco , tempore: cui opponitur prior, fuperior; a poft, vel pofter, feu pofterus. Cic. 3. de Orat. c. 48. extr. Paria effe debent pofteriora fuperioribus, extrema primis. Id. 4. Acad. c. 14. a med. Ita priori pofterius, pofteriori fuperius conjungitur. Horat. l. 1. fat. 4. v. 58. & quod prius ordine verbum eft, Pofterius facias. Cic. de clar. Orat. c. 11. Thucydides paulo ætate pofterior. Id. Phil. 12. c. 2. Pofteriores cogitationes, ut ajunt, fapientiores effe folent. Salluft. in Jug. c. 88. Nam gerere, quam fieri, tempore pofterius, re atque ufu prius eft. Plin. 1. 11. c. 45. Elephanto pedes majores priores in pofterioribus articuli breves. ne piedi di dietro. & Ovid. 4. Faft. v. 717. Vacca fit, an taurus, non eft cognofcere promptum Pars prior apparet, pofteriora latent. T Quemadmodum omnes cognati fupra tritavum, generali appellatione majores vocantur, ita poft trinepotem pofteriores, ut ait Paul. Dig. lib. 38. tit. 10. leg. 10. Hi tamen fæpius pofteri dicuntur . T Pofterior, minus carus, vilior, minor, deterior. Cic. Attic. l. 10. ep. 4. ante med. Quorum utrique femper patriæ falus & dignitas pofterior fua dominatione & domefticis commodis fuit. Id. Phil. 13. c. 3. a med. Ita vitam corpufque fervato, ita fortunas, ut pofteriora libertate ducas. Id. in Pifon. c. 27. a med. Nihil fcitote effe luxuriofius, nihil libidinofius, nihil pofterius, nihil nequius. Al. leg. protervius. Plaut. Mil. 4. 1. 7. Omnes res pofteriores pono, atque operam do tibi. h. e. pofthabeo. Terent. Adelph. 5. 4. 26. Si id fit dando, atque obfequendo, non pofteriores feram. Ubi Donat. fubauditur partes: id eft non vincar a Micione. Translatio defumitur a perfonis comicis, in quibus aliz primarum, aliæ fecundarum, aliæ denique pofteriorum partium e

rant.

Pofterius adverbii ufum habet, dopo, di poi, post, potea, sspor. Plaut. Epid. 2. 2. 76. Vos priores. effe oportet, nos pofterius dicere. Id. Afin. 1. 1. 48. Pofterius iftuc dicis, quam cre

do tibi. b. e. credo tibi priufquam dicis. Nep. in Cim. in fin. Procul ab co loco infoderunt in quo erat mortuus: inde pofterius dei Delphic refponfo erutus, &c. Cic. 6. Verr. c. 29. Mittit rex iftum, fi fibi videantur, ut reddat. Jubet ifte pofterius ad fe reverti. Id. de clar. Orat. c. 83. extr. Thucydides fi pofterius fuiffet, multo maturior fuiffet, & mitior. ¶ Pofterior, in neutro genere. V. Prior in fine.

POSTERITAS, atis, f. pofterità, difcendenti, pofteri, di antyora, pafterum feu futurum tempus, & ipfi homines, qui poft nos erunt Cic. de Amic. c. 4. a med. Sperare videor, Scipionis & Lalii amicitiam notam pofteritati fore. Id. 12. Attic. ep. 19. Domini innumerabiles fieri poffunt in infinita pofteritate. Id. 2. Phil. cap. 22. Hujus rei ne pofteritatem quidem omnium fæculorum immemorem fore. Ovid. 1. Faft. v. 239. At bona pofteritas puppim fervavit in ære. Id. 3. ex Pont. epift. 2. v. 30. Si tamen a memori pofteritate legar. & lib. 4. ep. 8. v. 48. Notitiam feræ pofteritatis habet. Id. 1. 4. Trift. el. 9. v. 26. perpetuæ crimen pofteritatis eris. Id. Heroid. ep. 16. in fin. Nomen ab æterna pofteritate feres. Id. l. 2. ex Pont. ep. 6. v. 34. in ore frequens pofteritatis eris. Propert. l. 3. el. 1. v. 34. Homerus Pofteritate fuum crefcere fentit opus. coll' an-· dar del tempo. Cic. Tufcul. 1. c. 15. in fin. Cum optimus quifque maxime pofteritati ferviat. b. e. famæ apud pofteros. Quint. lib. 10 c. 1. ante med. Hiftoria non ad actum rei, fed ad memoriam pofteritatis componitur. ¶ In pofteritatem, in pofterum. Juftin. I. 2. c. 3. fub fin. Nec paffuras, ut in pofteritatem Scytharum genus intercidat. ¶ Dicitur interdum de tempore mox futuro, etiam viventibus nobis. Cic. 2. Fam. ep. panul. in fin. Si me audies, vitabis inimicitias, & pofteritatis otio confules Id. Catil. 1. č. 12. Verendum mihi non erat, ne quid, hoc parricida civium interfecto invidiæ mihi in pofteritatem redundaret Caf. I. 1. B. Civ. c. 13. Proinde habeat rationem pofteritatis & periculi fui. T De beftiis Juvenal. fat. 8. u. 62. Sed venale pecus Coritha, pofteritas & Hirpini . Pofteritas quatenus opponitur prioritati, ut barbare. loquuntur Schola. Tertull. de præfcriptionib. c. 31. Principalem veritati, & pofteritatem mendacitati deputare. POSTERIUS. V. Pofterior.

POSTĚRO, as, n, 1. differire, pofporre, in pofterum differo, vsspew Pallad. in Novemb. tit. 4. Oliva cum varia cœperit effe, colligitur. ex qua primum fiet oleum. nam cum tota nigrefcet, quod fpeciei merito pofteravit, fundendi ubertate compenfat. POSTERULA, 2 f. Ammian. 1. 30. c. 1. circa med. ( al. c. 3. ) Cum bivium armato milite vidiffet oppletum, per pofterulam, tramitem medium fqualentem frutectis & fentibus, vitabundus excedens. b. e. per pofticum, vel potius per femitam reductam, & oc

cultam.

POSTERUS, aut Poster, a, um, vegnente, seguente, avvenire, üsepos, qui poft venit, fequens, confequens. Cic. 2. de Fin. c. 9. a med. Pofterum quodam modo & confequens putandum eft. & in fin. Hæc non in pofteris, & in confequentibus, fed in primis continuo peccata funt. Id. pro Cluent. c. 13. Cum ibi diem pofterum commoraretur.. Id. pro Dejot. c. 7. In pofterum diem diftulit. Id. 4. Verr. c. 17. Poftero die mane. Salluft. in Jug. c. 78. ad fin. Poftera die ad Thalam perveniunt. Nep. in Eumen. c. 9. Poftera nocte. Id. in Ariftid. c. ult. Poftero tempore. Cic. in fragm. pro C. Cornel. apud Afcon. a med. Poftero anno. Horat. l. 2. ep. 1. v. 42. & præfens, & poftera ætas. Id. l. 3. od. 30. v. 7. ufque ego poftera Crefcam laude recens. b. e. laude pofterorum. Pofteri, orum, qui poft nos vel ex nobis, vel ex aliis nafcentur, pofteri, difcendenti, & you! Toyoor, & præfertim qui poft eos, quorum funt vocabula propria, fcilicet poft trinepotes, ut in Pofterior di&tum eft. His majores opponuntur. Cic. 3. de nat. Deor. c. 38. Ut etiam fi quis morte ponas fceleris effugerit, expetantur eæ pœnæ a liberis, a nepotibus, a pofteris Horat. epod. 9. v. 11. Romanus (eheu pofteri negabitis!) Emancipatus feminæ. Infcript. apud Gruter. pag.698. n.7. Cn. Ofillio Cn. F. Quir. Pifoni, Cn. Ofillio Cn. F. Quir. Frugi Cn. Ofillius Succeffus, & Antonia Reftituta, parentes filiis pientiffimis fecerunt, & fibi & fuis libertis libertabufque, pofterifque eorum. Pofterum pro pofterorum habet Tacit. Ann. 3. c. 72. Opes ornatum ad urbis, & pofterum gloriam conferre. T Pofteri dies, atri & ominofi. Non. c. 2. n. 40. Atri dies dicuntur, quos nunc nefaftos, vel pofteros vocant. Pofteros opinor dictos, quod atri effent quicumque poftridie calendas, nonas, idus, ut in Ater dictum est . Hujus tamen appellationis nullam auctoritatem fe graviorem Nonius affert. Pofterus, inferior. Martian. Capell. l. 4. pag. 96. Pofteram Romuleis virtutibus Grajam æftimans levitatem. poftero die. Tacit. 4. Ann. c. 45. Idem cum poftero ad quæftionem retraheretur. ¶ In pofterum, in pofterum diem. Caf. lib. 7. B. Gall. c. 11. Diei tempore exclufus, in pofterum oppugnationem differt. Adde Cicer. Fam. 10. ep. 12. a med. Sic Juftin. l. 11. c. 12. extr. Aut deditionem ea die, aut in pofteram aciem paret. Tin pofterum tempus. Caf. l. 1. B. Civ. cap. 3. & lib. 2. cap. 21. Laudat promptos, atque in pofterum confirmat. Cic. 2. Agrar. cap. 33. extr. Multum in pofterum providerunt. pel tempo avvenire. & 2. Fan. ep. 8. Ut ab homine longe in pofterum profpiciente, futura exfpecto. T Rectus cafus mafculin. pofterus ne fit, an pofter, nondum plane constat.

Poftero,

POSTFACTUS, & Poft factus, a, um, fatto dopo, poftea factus. Gell. 1. 17. c. 7. Viros doctos dubitaffe, utrum ne in poftfacta modo furta lex valeret an etiam in ante facta. T Abfolute Paul. Dig. lib. 21. tit. 1. leg. 44. extr. Neque ex poftfacto decrefcit obligatio POSTFERO, ers, a. anom. pofporre, pofthabeo, poftpono. Liv. 1. 3.

e. 64. Qui libertati plebis fuas opes poftferrent. Sil. 1. 2. v. 700. neu rumpite foedera pacis, Nec regnis poftferte fidem. Vellej. 1. 2. e. 69. Cum & Brutus cuilibet ducum præferendus videretur, Vatinius nulli non effet pofferendus. Plin. l. 36. c. 5. a med. Non postferuntur & Charites, quas Socrates fecit. non fi ftimano poco. POSTFUI, Poft fui po@habitus fum. Salluft. in Catil. c. 24. Ubi periculum advenit, invidia atque fuperbia poftfuere. POSTFUTURUS, a, um, futurus. Salluft. in orat. Lep. ad P. R. Supplicia in poftfuturos compofuit. Plin. l. 7. c. 55. Jub fin. Si dolere etiam poftfuturi æftimatione evenit. Gell. l. 17. c. 7. fub fin. Tum videbitur lex in poftfuturum loqui.

POSTGENITUS, & Poft genitus, a, um, poft natus. Horat. 1. 3. od. 24. v. 30. Clarus poftgenitis. appreffo i pofteri. POSTHABEO, es, bui, bitum, a. 2. pofporre, ftimar meno, lafciar da parte, sspor rideua, doutepor yw, poftpono, negligo. Terent. Phorm. 5. 7. 15. Omnes pofthabui mihi res, ita uti par fuit, poftquam, tantopere id vos velle, animum adverteram. Cic. 5. Tufcul. 6. 1. Ut, omnibus rebus pofthabitis, totos fe in optimo ftatu exquirendo collocarent. Caf. 1. 3. B. Civ. c. 33. Properaret ad fe cum exercitu venire, omniaque pofthaberet. Virg. Ecl. 7. v. 17. Poftha bui tamen illorum mea feria ludo. Id. 1. En. v. 19. Quam Juno fertur terris magis omnibus unam Pofthabita coluiffe Samo. POSTHABITUS, a, um, pofpofto, poftpofitus. Tacit. 2. Ann. c. 86. Pofthabitam dote folatus eft. Id. 4. Hift. c. 7. Ne aliis electis pofthabitus haberetur. V. Pofthabeo.

POSTHAC, per l'avvenire, in avvenire, da ora innanzi, saudis, MET TRUTH, poft hoc tempus, deinceps, in pofterum. Terent. Eun. 5. 2. 59. Hunc tu in ædes cogitas recipere pofthac Id. Andr. 3. 5. 5. Pofthac incolumem fat fcie fore me, nunc fi devito hoc malum. Plaut. Mon. 4. 3. 21. Alium pofthac invenito , quem tu habeas fruftratui. Cic. Attic. I. 7. ep. 3. a med. Sed in hoc genere non accufabimur pofthac: neque hercule antea negligentes fuimus Id. 3. Catil. c. ult. Vobis erit providendum, qua conditione pofthac eos effe velitis. Horat. 1. 2. fat. 3. v. 297. Arma dedit, pofthac ne compellarer inultus. Martial. . 4. epigr. 73. Seque mori pofthac credidit ille fenem . T deinde, poftea, poi, di poi. Plaut. Amph. 2. 2. 164. Pateram huic dedifti, pofthac rurfus obfignafti clanculum. Sueton. in Tito, c. 9. Fidem præftitit, nec auctor pofthac cujufquam necis, nec confcius. d'allora in poi. POSTHEC, & Poft hæc, poi, di poi, uni Tum, poftea, deinde. Cic. 1. 1. de Invent. c. 23. a med. Primum gnati vitam: deinde fuum confilium pofthæc, quid Sofiam velit facere.

POSTHING, Poft hinc, di poi, ns, deinceps, deinde. Virg. Æn. 8. v. 546. Pofthinc ad naves graditur, fociofque revifit. POSTHOC, & Poft hoc, pofthæc, poftea, pofthac. In fragm. legis Papir. apud Feft. in Sacramentum Quicumque Prætor pofthoc fa&tus erit. Al. leg. pofthac. POSTHUMIUS. V. Poftumius. POSTHUMUS, &c. V. Poftumus. POSTIBI, pofcia, poftea: ut inibi, interibi. Plaut. Pan. prol. v. 108. Dat aurum rogitat poftibi, unde fit. Id. Rud. 3. 1. 8. Poftibi videbatur ad me fimia aggredirier. & 4. 7. in fin. Nunc hic ibo intro, & facrificabo: poftibi jubebo cœnam coqui. POSTICA. V. in Pofticus.

POSTICULA, æ, f. porticella di dietro, parva janua in poftico ædium. Apul. 1. 2. Metan. Me perduxit ad domum quampiam, cujus ipfis foribus obfeptis, per quandam brevem pofticulam intro

vocat me.

POSTICULUM, i, n. picciola ftanza, o luogo dietro la cafa, parvum pofticum Plaus. Trin. 1. 2. 157. Pofticulum hoc recepit cum 2des vendidit. & 4. 3. 78. Ubi nunc filius meus habitat? Sta. hic in hoc pofticulo.

POSTICUM. V. vocem fequent.

POSTICUS, a um, che è di dietro, pofteriore, nirdos, retro pofitus, averfus, pofterior: a poft: cui anticus opponitur. Liv. 1. 23. c. 8. ad fin. Locus erat pofticis ædium partibus. Plaut. Stich. 3. 1. 40. Eft etiam hic oftium aliud pofticum noftrarum ædium. Valer. Max. lib. 5. c.7. n. 3. & Varr. apud Non. cap. 3. n. 158. Cum domo poftica clam effet egreffus. b. e. poftica parte domus. Lucil. apud Non. ibid. Non peperit, verum poftica parte profudit. Solin. c. 26. (al. 39.) a med. de urfis. Interdum pofticis pedibus infiftunt. Perf. fat. 1. v. 62. poftica occurrite fanne. b. e. irridentium a tergo. Feftus: Pofticam lineam in agris dividendis Servius Sulpicius appellavit, ab exoriente Sole ad occidentem quæ fpectabat. T Idem in Pofticum. Quæ ante nos funt, antica: & quæ poft nos funt, poftica dicuntur: & dextram anticam, finiftram pofticam dicimus. Sic etiam ea cæli pars, quæ fole illuftratur ad meridiem antica utique nominatur, quæ ad feptemtrionem eft, poftica. Varr. lib. 6. de L. L. cap. 2. Ejus templi partes quatuor: antica ad meridiem, poftica ad feptemtrionem, &c. T Pofticum abfolute, poftica, & averfa pars. Sueton. in Claud. c. 18. Detentus quondam medio Foro a turba, conviciifque, ac fimul fragminibus panis ita infectatus ut agre, nec nifi poftico evadere in Palatium valuerit. Vitruv. in fin. cap. 1. 1. 3. Aditus valvarum ex utraque parte in pronao, & poftico. Titinn. apud Non. loc. cit. Duo poftiса , quæ loco mercede. due flanze, o cafette dietro la cafa, oniodeJouer. Horat. l. 1. ep. 5. in fin. Atria fervantem poftico falle clientem. per l'ufcio di dietro, adope, Tapxdupy. Sic Plaut. Moftell. 3. 3. 27. Ego me illa per pofticum ad congerrones conferam. Adde Titinn. apud Non. loc. cit. & cap. 4. n. 355. Sic in feminino Apul. poft init. 1. 9. Metam. Canem rabidam paulo ante per pofticam impetu miro fe fe direxiffe. Jubaudi januam. Sic Ulpian. Dig. lib. 7. tit.

1. leg. 13. a med. Aditus, pofticafve vertere. T Alio fenfu Lucil. apud Non. ibid. Piftrinum appofitum, pofticum, fella, culina. b. e. locus exonerando ventri, qui fere in poftica ædium parte eft, il ceffo.

Pro ipfo podice. l'arr. ibid. Retrimenta cibi, quæ exierunt per pofticum, vallem fecerunt. Arnob. 1. 2. pag. 54. Cibo fuftentantur & potu, & fuperfluas fœditates inferioribus egerunt, abjiciuntque pofticis. Apud Ammian. 1. 28. c. 1. ante med. (al. c. 3.) Ut fæpe faciunt amphitheatrales feræ, diffractis tandem folutæ pofticis. b.e. cavis locis, portis in poftico amphitheatri, unde in arenam emittebantur. V. Contificium. POSTIDEA, adverb. pofcia, poi, poft id, poftea: cui antides opponitur. Plaut. Aulul. 1. 2. in fin. Nunc quo profectus fum, ibo poftidea domum me recipiam. (Al. leg. poftidem eod. fenfu. quod quidam etiam Varroni tribuunt . 8. de L. L. c. 10. fed incerta admodum lectione. ) Adde Trucul. 2. 4. 67. ¶ Poftidea loci, idem. Plaut. Ciftell. in fin. Ubi id erit factum ornamenta ponent: poftidea loci, qui deliquit, vapulabit. Adde Stich. 5. 5. 17. POSTILENA, 2, f. groppiera, pofoliera, pofolino, inveis, ordem, ὀπισθένη lorum, vel lignum incurvum quod ex ephippio aut clitellis fub cauda, & pofterioribus jumenti coxis alligatur, ne farcina in anteriorem partem decidat : a poft. Plaut. Caf. 1. 1. 36. Ita te agge runda curvum aqua faciam probe, ut poftilena poffit ex te fieri. POSTILIO. V. in Poftulatio.

POSTILLA, &. Poft illa pofcia, di poi, poft illa, poftea. Enn. apud Cicer. 1. 1. de Divin. c. zo. Poftilla, germana foror errare videbar. Cato apud Gell. 1. 3. c. 7. Eum fuftulere: ifque convaluit : fæpeque poft illa operam reipublicæ fortem perhibuit. Catull. carm. 83. in Arrium, v. 9. Nec fibi poftilla metuebant talia verba. Terent. Phorm. 2. 2. in fin. Prima coitio eft acerrima. fi eam fuftinueris, poftilla jam, ut lubet, ludas licet. Plaut. Curcul. 4. 2. 43. Sed eum, qui mihi vendidit illam, nunquam poftilla vidi da quel tempo in qua. & Men. 4. 3. 11. Nunc redeo, nunc te poftilla video. Terent. Andr. 5. 4. 33. Poftilla nunc primum audio. POSTIS, is, m. ftipite della porta, xps, lignum, aut lapis ereEtus ab utroque latere porta, januæ, quod inferiori limine fuftinetur, fuperius & valvas fuftinet. Alter poftis valvas fulcit cardinibus affixis: alter feram recipit, & repagula. hæc intellige, cum valvæ geminæ non funt. Ovid. 2. Amor. cl. 1. v. 27. infertaque po

>

fli Quamvis robur erat, carmine victa fera eft. & lib. 1. el. 6. v. 24. excute pofte feram. Id. de remed. amor. v. 35. rigido jurgja pofti dicere. Id. 19. Met. v. 378. laqucoque innectere fauces Deftinat, & zona fummo de pofte revincta, &c. b. e. de fuperiore parte poftis. Cic. 3. Attic. ep. 15. a med. Quoddam caput legis Clodium in curiæ pofte fixiffe. Val. Flacc. 1. 3. v. 25. Et nunc ille jubas, captivaque poftibus ora Impofuit. Horat. l. 1. ep. 1. v. 5. armis Herculis ad poftem fixis. Virg. 5. En. v. 360. Neptuni facro clypeum de pofte refixum Valer. Max. l. 9. c. 12. n. 6. Cum in carcerem duceretur in ejus poftem illifo capite concidit. Juvenal. fat. 6. v. 51. necte coronam Poftibus, & denfos per limina tende corymbos. T Tenere poftem erat dedicantis ædem divis. Cic. pro Dom. c. 46. Poftem teneri in dedicatione oportere videor audiffe templi. ibi enim poftis eft, ubi templi aditus eft, & valve. Liv. 1. 2. c. 8. & Valer. Max. 1. 5. c. 1o. n. 1. Poftem jam tenenti confuli, fœdum inter precationem deum nuntium incutiunt. & mox. Tenens poftem precationem peragit, & dedicat templum.. TEtiam in aliis operibus arrectaria tigna aut faxa poftes dici poffunt. Vitruv. de teftudine militari lib. 1o. c. 20. Infuper hanc compactionem erigantur poftes compactiles, &c. Cic. pro Dom. c. 46. Ambulationis poftes nemo unquam tenuit in dedicando. T A Poetis fæpe ponuntur pro ipfis valvis, feu foribus, le impofte, la porta. Virg. 2. En. v. 480. Limina perrumpit, poftefque a cardine vellit aratos. verf. 493. arati procumbunt cardine poftes. & lib. 8. v. 227. fultofque emuniit objice poftes. Val. Flacc. 1. 7. v. 322. & Senec. in Herc. Oet. v. 254. impulfo fonuerunt cardine poftes. Senec. in Hippol. v. 863. Referate clufos regii poftes laris. Lucan. 1. 5. v. 531. pofte reclufo. T Translate Lucret. l. 3. v. 369. Jam magis exemptis oculis debere videtur Cernere res animus, fublatis poftibus ipfis. b. e. oculis, qui funt veluti fores, & feneftræ animi. In ablat. habet etiam pofti. Ovid. 5. Met. v. 120. Raptaque de dextro robufta repagula pofti. Ita legit etiam Prifcian. 1. 7. pag. 768. Putfch. POSTLIMINIUM, ii η. επάνοδο αναπόμπιμον 9 ut eft in Gloff. veterib. definitur a Paulo Dig. lib. 29. tit. 15. qui de poftliminio infcribitur, leg. 19. jus amiffæ rei recipienda ab extraneo, & in ftatum priftinum reftituendæ, inter nos ac liberos populos regefque moribus, legibus conftitutum: a poft, & limen. Qua de re ita Cic. in Top. c. 8. ad fin. Cum ipfius poftliminii vis quæritur, & verbum ipfum notatur, Servius nofter nihil putat effe notandum nifi poft: & liminium illud productionem effe verbi vult, ut in finitimo, legitimo, aditimo non plus ineffe timum , quam in meditullio tullium. Scævola autem P. F. junctum putat effe verbum, ut fit in co & poft, & limen: ut quæ a nobis alienata funt, cum ad hoftem pervenerint, & ex fuo tanquam limine exierint, deinde cum redierint poft ad idem limen poftliminio videantur rediiffe. Hæc Cicero: quibus fimilia habet Juftinian. lib. 1. inftitution. tit. 12. §. 4. De ipfo jure Cicero ibid. Poftliminio redeunt hæc, homo, navis, mulus clitellarius , equus, equa, quæ frena recipere folet. Gallus Elius apud Feft. poftliminium receptum ( poftliminio legi vult Voff. in Etymol.) ait effe eum, qui liber, ex qua civitate abierat, in candem civitatem redit eo jure, quod conftitutum eft de poftliminiis: item qui fervus a nobis in hoftium poteftatem pervenit, poftea ad nos rediit, in ejus poteftatem, cujus antea fuit jure poftli

minii. Equi, & muli, & navis eadem ratio eft, &c. Cic. l. 1. de Orat. c. 40. & lib. 2. c. 32. Quem pater fuus aut populus vendidiffet, aut pater patratus dedidiffet, ei nullum effe poftliminium. Id. pro Balb. c. 11. a med. Poftliminio poteft civitatis fieri mutatio cap. 12. Civi Romano licet effe Gaditanum five exfilio > five poftliminio, five rejectione hujus civitatis. Papinian. Dig. loc. eit. leg. 5. Poftliminii jus competit aut in pace, aut in bello. Id. ibid. Poftliminium dare alicui. Id. ibid. Poftliminio reverti. Paul. ibid. leg. 19. recipere aliquid. & ibid. Transfugæ nullum poftliminium eft. & ibid. leg. 17. Poftliminio carent, qui armis victi hoftibus fe dediderunt. Gell. 1. 7. c. 18. Octo ex iis poftliminium juftum non effe fibi refponderunt, quoniam dejurio vineti effent. Papinian. Dig. loc. cit. leg. 14. Dua fpecies poftliminii funt, ut aut nos revertamur, aut aliquid recipiamus. Alia ad hoc jus pertinentia, quæ loc. cit. Dig. explicantur, omittimus, vim, & ufum verbi fignificaffe contenti. Translate Apul. I. 1. Metam. fub fin. Statim arrepta dextra, poftliminio in forum cupedinis reducens, &c. b. e. iterum, rurfus. & lib. 2. Corpus iftud poftliminio mortis anilib. 3. Exibis afinum, ftatimque in meum Lucium poftliminio redibis. lib. 4. Quid repente poftliminio preffe quietis lamentationes licentiofas refricas? Tertull. de pudic. c. 15. Cum forni-" catori poftliminium largitus Ecclefiafticæ pacis ftatim ingefferit. b. e. reconciliationem.

POSTMERIDIANUS. V. Pomeridianus.
POSTMODO, &

POSTMODUM, adverb. dipoi, pofcia, in breve, poftea, poft, mox : & fere de tempore brevi futuro dicuntur. Liv. 1. 1. c. 9. fub fin. Sæpe ex injuria poftmodum gratiam ortam. Id. I. 4. c. 7. Fore, ut poftmodum gaudeant fe iræ moderatos. Terent. Hecyr. 2. 1. 11. Me abs te immerito effe accufatam, poftmodum refcifces. Al. leg. poftmodo. Ovid. 1. Amor. el. 14. extr. reparabile damnum eft: Poftmodo nativa confpiciere coma. Cum accufativo, ut cuipiam

videtur, Horat. l. 1. od. 28. v. 30. Negligis immeritis nocituram Poftmodo te natis fraudem committere? Sed te verius eft ablativus natis.

POSTOMIS (STIsTouis, ut habetur in Gloff.) dicitur ferrum, quod ad cohibendam equorum tenaciam naribus, vel morfui imponitur : Grace TOMATES. Lucil. fatyr. l. 15. Trulleu' poftomis huic ingens de naribu' pendet. Hæc Non. c. 1. n. 84. Ad quem locum Turneb. 1. 17. adverfar. c. ult. Eleganter tranftulit ad potores Lucilius, quibus e naribus pocula pendere videntur. Dicitur autem poftomis voce laceffita & læfa, veluti epiftomis, aut epiftomium: immo vero tanquam posTouis, id eft additamentum ori adjectum, & appenfum atque ita fcribendum videtur. Hæc Turneb. Alii locum Lucilii ita leg. Proftomides hinc ingentes de naribu' pendent. Etiam Daufquio magis placet profiomis. Sunt qui legunt paftomis. POSTPARTOR, oris, m. qui poft nos bona noftra poffidebit. Plaut. Trucul. I. 1. 42. Ut anteparta demus poftpartoribus.

"

POST PONO, is, fui, fitum, a. 3. pofporre, lafciar da parte, dal' Tepor WYER, VOTERO Woo, pofthabeo, vilius puto, negligo. Cef. 1. 6. B. Gall. c. 3. Initium belli hoc effe arbitratus, ut omnia poftponere videretur, concilium Lutetiam Parifiorum transfert. Cic. fil. ad Tiron. Fam. 16. ep. 21. a med. Omnia poftpofui, dummodo præceptis patris parerem. Horat. I. 1. ep. 18. v. 34. Dormiet in lucem, fcorto poftponet honeftum Officium. Plin. l. 4. ep. 1. Non ut rem familiarem oculis fubjiciamus ( id enim poftponi poteft) fed ut fungamur neceffario officio. Ovid. Met. 6. v. 211. vofque eft poftponere natis Aufa fuis. Plin. l. 34. c. 7. fub fin. Zenodorus fcientia fingendi nulli veterum poftponeretur. Juftin. l. 3. c. ult. Nec Annibalem quidem Alexandro Magno poftponendum. Particip. poftpofitus, poftha

bitus, neglectus, pofpofto, lafciato da parte. Caf. 1. 5. B. Gall. c. 7. Intermiffa profectione, atque omnibus rebus poftpofitis. Plin. 1. 10. ep. 19. Otii, & fenectutis ratione poftpofita. POSTPRINCIPIA, orum, n. avanzamento, progreffo, progreffus rei alicujus, qui principium fubfequitur. Varr. apud Gell. 1. 16. c. 18. extr. Voluptas, vel utilitas difciplinarum in poftprincipiis exfiftit cum perfecta abfolutæque funt: in principiis vero ipfis ineptæ & infuaves videntur. Id. apud eund. ibid. c. 9. Quod finon horum omnium fimilia effent principia ac poftprincipia, fus deque effet Plaut. Perf. 4. 1. 3. Ferme ut quifque rem accurat fuam fic ei procedunt poftprincipia denique Adde Varron. apud Gell. l. 16. c. 9. ¶ Proverbii vim habet apud Varron. 1. 3. R. R. c. 4. Nam poftprincipia in re militari eft locus in acie poft eum ordinem militum, qui principia dicuntur: Unde Varro Unde velis me incipere, Axi, dic. Ille, ego vero, inquit, ut ajunt, poftprincipia in caftris id eft ab his potius temporibus, quam fuperioribus. Al. leg. ego vero a poftprincipiis, ut in caftris, &c.

пиби, ро

POSTPUTO, as, avi, atum, a. 1. pofporre, ftimar meno, vapor rideau, pofthabeo, poftpono, minus puto. Terent. Adelph. 2. 3. 9. Qui omnia fibi poftputarit effe præ meo commodo. Id. Hecyr. 3. 5. 33. Cum te poftputaffe omnes res præ parente intelligo. POSTQUAM, & Poft quam, adverb. dopo che, poi che, s'udn, pofteaquam, ubi, ut, fimul ac. Cef. l. 1. B. Gall. c. 27. Eo poftquam Cæfar venit, obfides, arma popofcit. Salluft. in Catil. c. 6. Poftquam res eorum fatis profpera videbatur, invidia ex opulentia orta eft. Plaut. Merc. prol. v. 12. Biennium jam fa&tum eft, poftquam abii domo. Id. Capt. 3. 1. 27. Abeo ab illis, poftquam video, me fic ludificarier pergo ad alios. Phedr. l. 1. fab. 11. v. 11. Qui poftquam cæde eft feffus afinum evocat. Terent. Hecyr. 5. 3. 28. Poftquam video nefcio quid fufpicarier, magis cœpi inftare, ut dicat. Cic. Attic. 12. ep. 1. Undecimo die poftquam a te difcefferam. &lib. 6. ep. 3. Quod poft accidiffet, quam dediffem ad te liberto

Tom. III.

tuus.

litteras. Nep. in Dione, in fin. Quartum poft annum, quam redierat. Plaut. Moftell. 3. 3. 22. Qui tibi nunquam quicquam, poftquam tuus fum verborum dedi. da che > ex quo tempore fervus fum T Sequente poft, Id. Trin. 2. 4. 15. Poftquam comedit rem, poft rationem putat. Adde 4. 2. 133. 156. T Pro quoniam, ut videtur, già che. Plaut. Bacch. 3. 6. 1. Reddidi patri omne aurum. Nunc ego illam me velim convenire, poftquam inanis fum contemptricem meam Terent. Adelph. prol. v. 1. Poftquam poeta fenfit, fcripturam fuam ab iniquis obfervari, &c. Ubi Donatus: poftquam pro quoniam, cujus reciprocum quoniam pro poftquam. Plaut. in Aulul. ( prol. v. 9.) Quoniam is moritur (ita avido ingenio fuit. ) nunquam indicare id filio voluit fuo. POSTREMITAS, atis, f. eftremità, extremitas. Macrob. I.1. in Somn. Scip. c. 11. a med. In terram definat tam ima, quam fumma poftremitas. POSTREMUS, a, um, ultimo, rxar, TEλATO, TO, ultimus, extremus: fuperlat. a pofterior. Cic. in Orat. c. 15. fub fin. De firmiffimis alia prima ponet, alia poftrema. Salluft. in Jug. c. 107. Poftremain Romanorum aciem invadunt. h. e. poftremam aciei partem. & cap. 49. In agmine in primis modo modo in poftremis fæpe in medio adeffe. Juftin. 1. 2. c. 10. fub fin. Ipfe primus in fuga, poftremus in prælio femper vifus eft. Plaut. Ciftell. in fin. Date plaufum poftrema in Comoedia. b. e. in fine Comoedia. Juftis. lib. 43. fub fin. In poftremo libro. b. e. in fine libri. Pallad, in Jun. tit. 2. Menfe poftremo. al fin del mefe. Rurfus Juftin. 1. 3. c. 4. ad fin. Ut offa fua poftremafque reliquias conterant. Catull. carm 99. ad Fratr. v. 3. Poftremum munus. b. e. exfequiz, jufta. Virg. 3. Georg. v. 404. Nec tibi cura canum fuerit poftrema. Cic. Fam. I. ep. 9. circa med. Ego autem cum illa fequor, quæ paulo ante propofui tum hoc non in poftremis, de quo cœperam exponere. Poftremo, poftremum adverbii vim habent, ultimamente, finalmente, TO TERATOÑO, OTTO, denique, tandem, ad extremum. Cef. 1. 7. B. Gall. c. 1. extr. Poftremo in acie præftare interfici, quam, &c. Cic. 2. Agrar. c. 23. ad fin. Omnes urbes, agri, regna denique poftremo etiam vectigalia veftra venierint. Id. bis ponit 1. 1. de nat. Deor. c. 37. Quæro igitur vefter deus primum ubi habitet: deinde quæ caufa eum loco moveat: poftremo deus quid appetat : ad quam denique rem motu mentis ac rationis utatur: poftremo, quo modo beatus fit. Id. 3. de Orat. c. 2. Ut veftigium illud ipfum, in quo ille poftremum inftitiffet, contueremur. Pallad. in Novembr. tit. 22. a med. Poftremum mel & acetum fuperfundes: noviffime optimi olei quantumcumque mifcebis. Terent. Andr. 2. 1. 22. Si id facis, hodie poftremum me vides. per l'ultima volta. T Ad poftremum idem eft. Plaut. Pan. 4. 2. 23. Sed ad poftremum nihil apparet. Salluft. in fragm. apud Auguftin. 1. 3. de civit. Dei, c. 17. Plurimæ turbæ, feditiones, & ad poftremum bella civilia orta funt. Hirt. l. 8. B. Gall. c. 43. Ad poftremum cuniculis venæ fontium intercifæ funt. Liv. I. 38. c. 16. ad fin. Ut Syriæ quoque ad poftremum reges ftipendium dare non abnuerent. Juftin. 1. 6. c. 2. Ad poftremum ftatuerunt, melius effe, &c. Salluft. in orat. Philippi contra Lepid. Qui ad poftremum ufque legatos, pacem, concordiam decreAliquando poftremus eft non folo loco aut ordine ultimus, fed etiam pretio, & æftimatione viliffimus, nequiffimus, abjectiffimus. Cic. Catil. 2. c. 10. Poftremum autem genus eft non folum numero, verum etiam genere ipfo atque vita: quod proprium eft Catilinæ, de ejus delectu, &c. Id. pro Rofc. Amer. c. 47. ad fin. Sin autem id a&tum eft, ut homines poftremi pecuniis alienis locupletarentur, &c. Brut. ad Cicer. ep. 16. ante med. Quod fi Romanos nos effe meminiffemus, non audacius dominari cuperent poftremi homines, quam id nos prohiberemus. T Poftremior, poftremiffimus parum funt in ufu. C. Gracchus apud Gell. l. 15. c. 12. Omnium natorum poftremiffimum, nequiffimumque exiftimatote. Apul. in Apolog. Cum adolefcentulis poftremiffimis puer hoc ævi convivium agitat. Id. de deo Socrat. Plerique fe ita depravarunt, ut poffit videri nullum animal in terris homine poftremius. Adde Tertull, de cultu femin. c. 1.

vere.

POSTRIDIE, il giorno dopo, o feguente, Th Uspai, poftero die: quafi pofteridie. Cic. Phil. 2. c. 25. a med. Tantum vini in Hippiz nuptiis exhauferas, ut tibi neceffe effet in confpectu populi R. vomere poftridie. Id. Fam. 11. ep. 6. & Verr. 3. c. 27. Cum Romam fexto die veniffet, poftridie me mane convenit. Id. Q. Fr. 1. 2. ep. 8. Quod idibus, & poftridie fuerat dictum de agro Campano actum iri, non eft actum. Cf. 1. 1. B. Civ. c. 67. extr. Prima luce poftridie conftituunt proficifci. T Sequente quam. Cic. 14. Fam. ep. 7. Quid caufæ fuerit, poftridie intellexi quam a vobis difceffi Adde ad Q. Fr. 1. 2. ep. 9. & lib. 9. ad Attic. ep. 5. ¶ Cum ge

nit. aut accufativo. Caf. 1. 4. B. Gall. c. 13. & lib. 5. c. 10. Poftridie ejus diei manee-eadem perfidia ufi Germani, &c. Cal. ad Cicer. & Fam. ep. 2. Poftridie ejus abfolutionis in theatrum introiit Al. leg. abfolutionem. Cic. Attic. l. 16. ep. 4. Venatio, quæ poftridie ludos Apollinares futura eft. Liv. k. 6. c. 1. in fin. Poftridie calendas, nonas, idus. ( Hi dies atri erant. V. Ater, & Pofterus.) Feft. in Repotia. Poftridie nuptias. Sueton. in Aug. c. 92. Poftridie nundinas. Dicitur etiam poftriduo. Plaut. Mil. 4. 2. 90. Poftriduo natus fum ego, quam Jupiter ex Ope natus eft. POSTRIDUANUS, & Poftridianus, a, um, qui poftridie venit, aut fit. Macrob. 1. 1. Saturn. c. 15. fub fin. & cap. 16. Omnes poftriduani dies, feu poft calendas five poft nonas idufve ? ex æquo atri

funt. V. Ater.

1

magis ipfe Omnia fummopere hos vitæ poftfcenia celant. b. e, omnia ea, quæ fola domi & clam faciunt, & occulta effe volunt. POSTSCRIBO, is, a. 3. fcriver dopo, poft fcribo. Tacit. 3. Ann. c. 64. Tiberii nomen fuo poftfcripferat. POSTSIGNĀNI, milites poft figna in acie collocati. V. Antefignani. Ammian. 1. 18. c. 80. ( al. c. 20.) Poftfignani noftri, qui tenebant editiora collis. Id. l. 24. c. 6, a med. ( al. c. 23. ) Ne poftfignani pone omnes rejecti centurias, nullo retinente licentius verterent terga.

POSTVENIENS, entis, chi vien dopo, iniur, fuccedens. Plin. l. 18. c. 25. Nunc præcurrente tempeftatum fignificatu, quod opoxcinaon Græci vocant; nunc poftveniente, quod xuxor. POSTVERTA, & Potvorta, æ, f. dea præfes perverfi partus, ut cum non caput, fed pedes primi in nafcendo exfiftunt: ut Profe erat quæ recto partui præerat . Parr, apud Gell. I. & cap. 16. Aræ ftatutæ funt Romæ duabus Carmentibus, quarum una Poftverta nominata eft, Profa altera, a reti perverfique partus & poteftate, & nomine. Adde Infcript. apud Gruter, pag. 50. n. 9. ubi cum Mercurio jungitur: fed eadem apud Murator. pag. 50. n. 6. habet Fort. Vert. quod eft Fortune vertenti.) item Macrob. 1. 1. Saturn. c. 7. ante med. ubi Postvorta etiam res futuras curare dicitur ficut Antevorta præteritas. V. Porrima.

POSTULARIA fulmina a Fefto dicuntur, quæ votorum, aut facrificiorum fpretam religionem defignant quafi poftulent, vota, aut facrificia inftaurari. A Cecinna apud Senec. 1. 2. quæft. nat. c. 49. dicuntur poftulatoria, quibus facrificia intermiffa, aut non rite facta repetuntur.

POSTULATIO, onis, f. domanda, richiesta, pretenfione, authors, actus poftulandi, petitio, poftulatum. Cic. pro Rofc. Amer. c. 2. extr. Si vobis æqua & honefta poftulatio videtur, ego contra brevem poftulationem affero. Id. 2. de Invent. c. 34. Deprecatio eft, in qua ignofcendi poftulatio continetur. Id. pro Mur. c. 23. Concedere poftulationi alicujus. Id. Q. Fr. 1. 2. ep. 11. refiftere. T In facris erat genus facrificii, quod fiebat, cum dii violati aliquid fieri poftulabant ad fe placandos, & avertenda mala , quæ oftentis minabantur. Cic. de Harufp. refp. c. 10. De ea re fcriptum eft, poftulationes effe Jovi, Saturno, Neptuno, &c. & cap. 14. fub fin. Eodem oftento Telluri poftulatio deberi dicitur. THæc antiquiore vocabulo, & harufpicum proprio poftilio, vel poftulio dicebatur. Varr. 1. 4. de L. L. c. 32. In eo loco dehifce, & ex fenatus confulto ad harufpices relatum, effe refponfum, deum Manium poftulionem poftulare, id eft civem fortiffimum eo demitti. Ita leg. Scaliger Arnob. 1. 4. pag. 178. In cæremoniis veftris rebufque divinis, poftulionibus locus eft, & piaculi dicitur contracta effe commiffio, fi &c. Quidam ita legendum putant etiam in allatis Cicer. locis. Huc pertinent poftulatoria fulmina, de quib. in voce præced. T In re forenfi poftulationes funt actiones oratorum, patronorumque. Sueton, in Claud. c. 7. a med. Aufpicatus eft & jurifdictionem Præfe&tus urbi, celeberrimis patronis non tralatitias, ut affolet, & breves, fed maximas plurimafque poftulationes certatim ingerentibus Plin. l. 5. ep. 14. Promifi fcripturum me tibi, quem habuiffet eventum poftulatio Nepotis circa Tufcilium Nominatum. Adde epift. 20. & lib. 7. ep. 6. & 32. Taccufatio, querela. Plaut. Caf. 3. 2. 26. Si quid ejus effet, effet mecum poftulatio. Id. Bacch. 3. 3. 45. Acris poftulatio hæc eft, cum hujus dicta intellego. Terent. Hec. 1. 2. 105. Neque lites ullæ inter eas, poftulatio nunquam ¶ petitio deferendi nominis cujufpiam, accufandi gratia. Cal. ad Cicer. 8. Fam. ep. 6. Inter poftulationem, & nominis delationem uxor a Dolabella difceffit. V. Poftulo. POSTULATITIUS, & Poftulaticius, a, um, qui poftulatur, precarius. Poftuleritii gladiatores, qui poftulante populo, præter ordinarios exhiberi Principis benignitate folebant. Senec, ep. 7. Hoc plerique ordinariis paribus, & poftulatitiis præferunt. V. in Poftulo. POSTULATOR, oris, m. qui poftulat, airs. Sueton. in Ner. c. 14. In jurifdictione poftulatoribus, nifi fequenti die, ac per libellos, non temere refpondit. avvocati, procuratori. POSTULATORIUS, a, um, ad poftulandum pertinens, ut Poftulatoria fulmina. V. Poftularia.

.

POSTULĀTRIX, icis, f. quæ poftulat. Tertull. de cor. Mil. c. 13. a med. Solennitates poftulatrices. Al. aliter leg. POSTULATUM, ti, n. domanda, richiesta, pretenfione, aτnua poftulatio, petitio. Cic. Fam. 12. ep. 4. Ultro ab illo ad nos intolerabilia poftulata retulerunt. Id. Phil. 12. c. ul. Reliquum eft, ut & accipiantur, & remittantur poftulata per litteras. Cef. l. 1. B. Civ. c. 9. Deferre ad quempiam poftulata alicujus. & lib. 4. B. Gall. c. 11. fub fin. De poftulatis alicujus cognofcere. Nep. in Alcib. c. 8. Id etfi vere dictum Philocres animadvertebat > tamen poftulata facere noluit. foddisfare alle domande. POSTULATUS, us, m. poftulatio, poftulatum. Liv. I. 4. c. 9. Ventum in jus eft: poftulatu audito matris tutorumque, magiftratus fecundum parentis arbitrium dat jus nuptiarum. POSTULATUS, a, um, dimandato, petitus. am, dimandato, petitus. Flor. l. 4. c. 12. Silentio poftulato. Tdelatus, accufatus. Plin. l. 7. c. 27. Sit proprium Catonis, quater & quadragies caufam dixiffe, nec quemquam fæpius poftulatum, & femper abfolutum. Cic. 2. Q. Fr. ep. 3. a med. Seftius a Nerio de ambitu poftulatus. Id. in Vatin. c. 14. Poftulatus lege Licinia. Apul. 1. 3. Metam. Nec tantillo quidem unquam crimine poftulatus. De argento poftulato. V. Puftulatus. POSTULIO, onis, f. V. in Poftulatio.

POSTULO, as, avi, atum, a. 1. chiedere, dimandare, pretendere, volere, aitéo, déquan, peto, pofco, quæfo. Videtur dici proprie de iis, quæ jure aliquo nobis deberi putamus, ut in Pofca ex Donato

adnotavimus. Curt. 1. 4. c. 1. Poftulabat autem magis, quam petebat, ut accepta pecunia matrem fibi reftitueret. ¶ Univerfim autem pro petere, & oftendere fe velle, quocumque modo. Caf. I. 1. B. Gall. c. 31. Romam ad Senatum veniffe auxilium poftulatum. Terent. Andr. 5. 1. 4. Quam maxime abs te poftulo atque oro, Chreme, ut, &c. & 3. 3. 18. Immo ita volo, itaque poftulo, ut fiat. Cic. de Amic. c. 22. Neque quidquam unquam, nifi honeftum & rectum, alter ab altero poftulabit. lib. 2. Attic. ep. 24. Statim fidem publicam poftulavit. implord. & ep. 7. Orationes autem me duas poftulas. Al. leg. a me. Sueton. in Tiber. c. 71. & Gell. 1. 11. c. 13. Ideoque veniam gratiamque malæ exiftimationis, fi quid effet erratum, poftulavit. Cic. pro Balb. c. 15. Sapientes homines & publici juris periti Gaditani a Senatu de fœdere poftulaverunt. . e. quæfierunt, quid de foedere fentiret: vel foedus a Senatu petierunt. Cæf. l. 1. B. Gall. c. 42. Ariovistus legatos ad eum mittit, quod antea de colloquio poftulaffet, id per fe fieri licere. Cic. Fani. l. 1. ep. 2. Poftulatum eft, ut Bibuli fententia divideretur. Salluf. in Jug. c. 85. Legatos ad Bocchum mittit poftulatum ne fine caufa hoftis populo R. fieret. In vet. decreto apud Gell. 1. 7. c. 19. Quod P. Scipio Africanus poftulavit pro L. Scipione Afiatico fratre, &c. De populo petente gladiatores extraordinarios, qui poftulatitii dicebantur, Sueton. in Aug. c. 44. Pugilum par poftulatum diftulit in fequentis diei tempus. Id. in Claud. c. 21. 4 med. Palumbum poftulantibus, daturum fe promifit, fi captus effet. ·Adde in Domit. c. 4. De difputantibus, cum aliquid fibi dari petunt, unde aliud inferant, ut Geometra. Cic. I. I. de Legib. c. 7. Dafne igitur hoc nobis, Pomponi, de deorum vi, natura, ratione, &c. Attic. do fane, fi poftulas. Sæpe eft exigere, requirere, richiedere, volere. Terent. Andr. 1. 2. 18. Nunc hic dies aliam vitam affert, alios mores poftulat. Cic. Offic. 1. c. 23. extr. Cum tempus neceffitafque poftulat, decertandum manu eft. Id. 2. de Orat. c. 77. a med. Res enim hoc poftulat, ut eorum exfpectationi occurratur. Id. Fam. 2. ep. 16. extr. Ut amicitia noftra, & tua fides poftulabit. Id. Q. Fr. l. 1. ep. 1. c. 14. Ea noftra ratio eft, ut omnes boni cum faveant, tum etiam a nobis omnem diligentiam virtutemque & poftulent, & exfpe&tent, Luccej. ad Cicer. Fam. 5. ep. 14. a med. Non intelliges duplicari follicitudines, , quas elevare tua te prudentia poftulat? T Cum infinito fæpe eft dare operam, contendere, cupere, velle. Terent. Eun. 1. 1. 16. Incerta hæc fi tu poftules ratione certa facere, nihilo plus agas, quam fi des opeut cum ratione infanias. Id. Andr. 4. 1. 20. Etiam nunc me ducere iftis dictis poftulas? Plaut. Men. 2. 3. 88. Sed ego infcitus, qui me hero poftulem moderarier. Id. Rud. 2. 3. 62. O facinus impudicum quam liberam effe oporteat, fervire poftulare. Nep. in Eumen. c. 8. Illa phalanx non parere fe ducibus, fed imperare poftulabat. Plin. . 18. c. 14. de lupino. Ne fpargi quidem poftulat, decidens fponte. TPertinet etiam ad forum & judicia. Ulpian. Dig. lib. 3. tit. 1. qui de poftulando infcribitur, leg. 1. Poftulare eft defiderium fuum, vel amici fui in jure apud eum, qui jurifdi&tioni præeft, exponere, vel alterius defiderio contradicere. In decreto Pretor. ibid. a med. Hi pro alio, quam pro quo licebit, in jure apud me ne poftulent. Speciatim eft petere, ut alicujus nomen deferre liceat, eumque reum facere, chieder licenza di accufare. quod cum impetratum eft, tunc rei nomen defertur, ifque accufatur. Cic. in Divin. Verr. c. 20. Nuper cum in Gabinium Pifo delationem nominis poftularet, & contra Cæcilius peteret, &c. T Sæpe tamen ponitur pro accufare, chiamar in giudizio, accufare. Cic. Q. Fr. I. 3. ep. 1. c. 5. Gabinium tres adhuc factiones poftulant. Id. in fragm. pro C. Cornel. apud Afcon. Poftulatur apud me prætorem primum de pecuniis repetundis. Tacit. Ann. 3. c. 38. Prifcus Cordum proconfule Creta poftulaverat repetundis Cal. ad Cicer. 8. Fam. ep. 12. ad fin. Infolentiffimi homines poftulandum me lege Scantinia curant: ego Appium cenforem eadem lege poftulavi. Sueton. in Cef. c. 4. Dolabellam repetundarum poftulavit. Id. in Aug. c. 56. ad fin. Poftulari injuriarum. Plin. l. 33. c. 2. ante med. Ut apud Claudium Cæfarem Flavius quadringentos ex ea caufa reo's poftularet. Plin. alter ep. ult. l. 7. Aliquem impietatis reum poftulare. Papinian. Dig. lib. 46. tit. 1. leg. 53. Poftulare aliquem capitis. Poftulare queftionem, judicem, petere, ut quæftio inftituatur, judex detur &c. Liv. 1. 2. c. 29. Cic. Verr. 5. c. 59. extr. Sic poftulare fervos in quæftionem, Id. pro Mil. c. 22. Etiam ipfe magiftratus poftulare dicitur, cum pro tribunali petit aliquid. Plin. l. 5. ep. 4. Nepos prætor poftulavit, ut Nominatus induceretur. Poftulare

ram,

cum aliquo, queri, expoftulare. Plaut. Mil. 2, 6. 34. Ut nefciam > utrum ne poftulare prius tecum æquom fiet, an me expurgare hic tibi videatur æquius.

tum.

um,

POSTUMĀTUS, us, m. locus pofterior. Tertull. adverfus Valentinian. c. 35. Sunt qui nec principatum Bytho defendant, fed poftumaPOSTUMIĀNUS, a, um, ad Poftumium aliquem pertinens. Gell. I. 1. c. 13. Ne ferox inexorabilifque fit: qualia fuerunt Poftumiana imperia, & Manliana. b. e. A. Poftumii Tuberti , quem Di&atorem narrat Valer. Max. I. 2. c. 7. n. 6. filium fuum A. Postumiquod injuffu contra hoftes pugnaffet, fecuri feriri juffiffe. Sed hoc de L. Manlio Torquato verum effe, ait Liv. I. 4. c. 29. a med. & argumento effe, quod imperia Manliana, non Poftumiana appellata funt. & cap. 51. Poftumiana cædes. Apud Gell. al. leg. PoftuDe ratione fcribendi V. in voce fequenti. POSTUMĭUS, a, um. Poftumia lex, a Numa rege lata, erat, vinum rogo ne refpergito. Quod fanxiffe illum propter inopiam rei, nemo dubitet. Eadem lege, ex imputata vite libari vina diis, nefas ftatuit. Hæc Plin. l. 14. c. 12. Poftumia gens Romæ patri

mia.