Зображення сторінки
PDF
ePub
[ocr errors]
[ocr errors]

circumfertur: & in facrificando diis hoc poculo magiftratus dat deo vinum. Cic. de clar. Orator, c. 11. Themiftoclem ajunt, cum taurum immolaviffet, excepiffe fanguinem patera, & eo poto, mortuum concidiffe, Virg. 1. En. v. 732. gravem gemmis auroque popofcit, Implevitque mero pateram. Ovid. Metam. 9. v. 160. Vinaque marmoreas patera fundebat in aras. Horat. l. 1. fat. 6. v. 118. Cœna miniftratur pueris tribus, & lapis albus Pocula cum cyatho duo fuftinet adftat echinus Vilis, cum patera guttus, Campana fupellex. Plin. l. 33. c. 12. Fabricius bellicofos Imperatores plus quam pateram & falinum ex argento habere vetabat. PATERCULUS. V. Vellejus. PATERFAMILIAS. V. in Pater.

tres filiis, debebant. Hinc celebre illud difcrimen, Patrum, & plebis apud Liv. paffim, Tacit. Flor. &c. V. Confcriptus. Neque Senatoribus folum, fed aliis eximiis reverendifque viris parris nomen datur. Virg. 9. En. v. 449. imperiumque pater Romanus habebit Horat. 1. 1. Jat. 3. v. 126. non nofti, quid pater, inquit, Chryfippus dicat. Plaut. Rud. 1. 2. 15. Pater falveto, amboque adeo. Item paterni affectus. Claudian. de III. Conful. Honor. verf. 157. Indue mente patrem: crefcentes dilige fetus. Et paternæ fimilitudinis. Id. de IV. Conful. Honor. v. 517. Quantus in ore pater radiat! Item religionis. tribuitur enim diis tum majorum tum minorum gentium. Hinc Pater apud Poetas paffim Jupiter, Virg. 1. Georg. v. 328. Ipfe pater, media nimborum in nocte, corufca Fulmina molitur dextra. Id. 3. En. v. 35. Gradivumque patrem, Geticis qui præfidet arvis. Liv. 1. 2. c. 10. med. Tiberine pater, te fancte precor. Propert. 1. 4. el. 3. v. 47. cum pater altas Africus in glaciem frigore nectit aquas. Val. Flacc. 1. 8. v. 70. Somne pater. Petron. in Satyr. c. 120. Ditis pater. Virg. En. 8. v. 454. Lemnius pater, h, e. Vulcanus. Id. 2. Georg. v. 7. Huc, pater o Lenæe, veni, Laftant. 1. 4. c. 3. Omnem deum neceffe eft inter folemnes ritus patrem nuncupari: quod Lucilius in deorum concilio irridet: Ut nemo fit noftrum, quin pater optimu' divum. Ut Neptunu' pater, Liber, Saturnu' pater, Mars, Janu', Quirinu' pater nomen dicatur ad unum. T Speciatim illi divi dicuntur patres, qui effectores, genitores, conditorefque rerum habentur ut Jupiter, Neptunus, Bacchus ille qui eft divum pater apud Virg. 1. En. v. 69. Neptunus, qui dicitur ab eod. 4. Georg. v. 382. pater rerum. Bacchus, quem, ut ait Auguft. 1.7. de Civ. Dei, c. 21. liquidis feminibus, ac per hoc & liquoribus fructuum, & feminibus animalium præfecerunt. Sic Colum. . 10. v. 200. pater æquoreus. b. e Oceanus. Lucret. 1. 1. v. 250. Poftremo pereunt imbres, ubi eos pater æther In gremium matris terrai præcipitavit. Sic ab eod. 1. 3. v. 9. pater dicitur Epicurus novæ Philofophiæ & fecte auctor & conditor. Petron. in Satyr. cap. 132. Ipfe pater veri dotus Epicurus in arte. Sic Eneas fæpe pater dicitur a Virgil. quia primus autor, & parens Romanæ gentis. & Ennius apud Non. c. 4. n. 385. Te nunc fancta precor Venus, & genetrix patri' noftri. T Pater patrie eft honorificentiffima appellatio ejus, qui belli, aut pacis artibus patriam fervaverit, aut infigniter auxerit. Ita falutatus eft Cicero, detecta Catilinæ conjuratione, poftea C. Julius Cæfar, Octavianus Auguftus, aliique deinceps Imperatores, pauci ob merita, plerique adulatione. Paterfamilias, & paterfamilie ( quod & divifim fcribitur) eft familie caput, herus, dominus. V. Materfamilias. Paul. Dig. lib. 50. tit. 16. leg. 195. Pater familias appellatur, qui in domo dominium habet: recteque hoc nomine appellaquamvis filium non habeat. non enim folam perfonam ejus fed & jus demonftramus. Denique & pupillum patrem familias appellamus: & cum pater familias moritur, quotquot capita ei fubjeta fuerunt, fingulas familias incipiunt habere. finguli enim patrum familiarum nomen fubeunt. idemque eveniet in eo, qui emancipatus eft. Hæc Paulus. TSæpe refertur ad curam rei familiaris, Cic. pro Quint. c. 3. C. Quintius fuit P. Quintii hujus frater, fane ceterarum rerum paterfamilias & prudens, & attentus. economo. Id. in fragm. apud Non. c. 9. n. 5. Bono patrisfamilias colendi, ædificandi, ratiocinandi quidam ufus opus eft. Nep. in Attic. c. 4. Cum rei familiari tantum operæ daret, quantum non indiligens deberet paterfamilias.& cap. 13. Neque vero minus ille vir, bonus paterfamilias habitus eft, quam civis. nam cum effet pecuniofus nemo illo minus fuit emax, minus ædificator. Senec. 4. de benef. c. 27. ad fin. Malus paterfamilias habebitur, qui, negotiorum geftorum damnato patrimonii fui curam mandaverit. Cato R. R. c. 2, ejus officia percenfet. Interdum ponitur pro fimplici plebejo, & rudi homine. Cic. 1. de Orat. c. 29. De hoc uno minime eft facile præcipere, non mihi modo, qui ficut unus paterfamilias his de rebus loquor, fed etiam ipfi Rofcio. & cap. 34. in fin. Effudi vobis omnia, quæ fentiebam: quæ fortaffe, quemcumque patremfamilias arripuiffetis ex aliquo circulo, eadem vobis percuntantibus refpondiffet. Huc pertinere videtur & illud Cæfar. 1. 2. B. Civ. cap. ult. Quibus rebus accidit, ut pauci milites, patrefque familiæ, qui aut gratia, aut mifericordia valerent, aut naves adnare poffent recepti, in Siciliam incolumes pervenirent. De altera forma, præter Cafar. modo allatum, Liv, l. 1. c. 45. Bos in Sabinis nata cuidam patrifamiliæ. Senec. epift. 47. med. Dominum, patremfamiliæ appellaverunt; fervos, familiares. Adde Auctor. dial. de Oratorib. c. 22. Varron. Brutum, & Gracchum apud Charif. l. 1. pag. 83. Putfch. & Feft. in Familia. T In plur. num. Cic. pro Rofc. Amer. c. 15. Patresfamilias, qui liberos habent, &c. Id. 5. Verr. c. 79. & pro Rofc. Amer. c. 16. & Liv. I. 5. c. 30. in fin. Patribusfamilias ris bonis, atque honeftis. Sueton. in Calig. c. 26. extr. Patresfamiliarum notos fubjiciebat. Adde Sifenn. apud Varron. 1. 7. de L. L. c. 38. ad fin. Pater patratus. V. Patratus. T De beftiis 0vid. 1. de ar. am. v. 522. virque, paterque gregis. h. hircus Petron. in Satyr. c. 133. fub fin. tuas hircus pecoris pater ibit ad aras. Adde Colum. c. penult. 1.6. Facete Catull. carm. 21. de valde paupere, Aureli, pater efuritionum, Non harum modo fed quot aut fuerunt, Aut funt, aut aliis erunt in annis. ¶ Contra pater cane dicitur ab Horat. qui coenam præbet, convivator, lib. 2. fat. 8. v. 7.

[ocr errors]

tur,

[ocr errors]
[ocr errors]

vi

PATERA, æ, f. tazza, coppa, PT, poculi genus planum ac patens ut Macrob. 1. 5. Seturn. c. 21. docet, cujus ufus etiam in facris plurimus. Varr. 1. 4. de L. L. c. 26. In poculis erant pateræ, eo quod pateant, Latine ita dicta. Hifce etiam nunc in publico convivio, antiquitatis retinendæ caufa, cum magiftri fiunt, potio

PATERNITAS, atis, f. conditio, & affectus patris. Augustin. ep. 231, Epifcopali paternitate Ecclefiæ providere. PATERNUS, a, um, del padre, paterno, de padre, xτPĻOS, πETPINIS, pros, ad patrem pertinens, patrius. Cic. 13. Phil. c. 17. Paucis diebus in domum, & in hortos paternos immigrabit. Id. pro Cal.c. 14. Bona paterna & avita. Horat. l. 1. ep. 15. v. 26. rebus maternis atque paternis Fortiter abfumptis. Virg. 3. En. v. 121. pulfum regnis ceffiffe paternis Idomenea ducem. & lib. 10. v. 225. Cui genus a proavis ingens, clarumque paternæ Nomen erat virtutis. Caf. 1. 2. B. Civ. c. 25. Huic paternum hofpitium cum Pompejo intercedebat. b. e. a patre initun. Nep. in Annib. c. 1. Hic velut hereditate relictum odium paternum erga Romanos fic confirmavit, &c. b. e. quo pater fuus Romanos oderat. Ovid. 9. Met. v. 273. neque adhuc Stheneleius iras Solverat Euryftheus: odiumque in prole paternum Exercebat atrox. b. e. quo prolis patrem oderat. Terent. Heaut. 5. 2. 38. Matres omnes filiis in peccato adjutrices, auxilio in paterna injuria folent effe. b, e. qua filii patres afficiunt. Ovid. Met. 2. v. 126. monitis parere paternis. Horat. 1. 2. od, 2. v. 5. Vivet extento Proculejus ævo Notus in fratres animi patemi. Terent. Adelph. 3. 4. 3. Ex illan' familia tam illiberale facinus eft ortum? o fchine, pol haud paternum iftuc dedifti. De Virgine paterna Statii V. in Patrous. Paternus cafus, qui & patrius, apud Grammaticos eft genitivus, quia per eum pater demonftratur, ut ait Prifcian. 1. 5. pag. 670. Item ad patriam per

ut,

tinens. Horat. l. 1. od. 20. v. 5. Care Mæcenas eques, ut paterni Fluminis ripe, &c. Ovid. Heroid. ep. 13. v. 100. Non eft, quo properes, terra paterna tibi. De beftiis. Colum. 1. 6. c. 37. Ubi

?

[ocr errors]

afina & onagro natus admittitur equæ, quidquid ex co provenit paternam formam refert. Adde lib. 7. c. 2. ad fin. PATESCO, is, n. 3. aprirfi, avoiyoua, patens fio, aperior. Virg. 2. En. verf. 483. Apparet domus intus, & atria longa patefcunt. & lib. 3. v. 530. Crebrefcunt optatæ auræ, portufque patefcit Jam propior. Plin. l. 22. c. 22. fub fin. Si ferpens patefcentem fungum adhalaverit. Item extendor, pateo, ftenderfi, allargarfi. Liv. I. 22. f. 4. Via intereft perangufta, deinde paulo latior patefcit campus. s'allarga, s'eftende. & Tacit. 4. Hift. c. 78. Neque enim poterat patefcere acies, impedientibus tentoriis farcinifque. Id. de German. c. 30. Non ita effufis ac paluftribus locis, ut ceteræ civitates, in quas Germania patefcit. & 2. Ann. c. 61. extr. Syene clauftra olim R. Imperii, quod nunc rubrum ad mare patefcit. s'eftende fino al mare. & Liv. lib. 32. c. 27. Crefcentibus jam provinciis, & latius patefcente imperio. Translate eft apparere, oftendi, manifeftum fieri. Virg. 2. En. v. 309. Tum vero manifefta fides, Danaumque patefcunt Infidiæ. Cic. 14. Phil. c. 6. Quæ res patefcit P. C. fed fuo tempore totius hujus fceleris fons aperietur. fi fcuopre, fi fa manifefta. Al. aliter leg. Plin. l. 6. cap. 23. circa med. Nec pigebit totum curfum exponere, nunc primum certa notitia patefcente. Legitur & patifco. Senec. epift. 94. a med. Fulgores cæli patifçentis. b. e. chafmata. Al. leg. fatifcentis. PATETE, arum, TT, genus caryotarum: a 27ew, calco, nam ut ait Plin. l. 13. c. 4. ad fin, nimio liquore abundant, rumpitque fe pomi ipfius, etiam in fua matre, ebrietas, calcatis fimilis. PATHETICE, adverb. affectus adhibendo, feu permovendo. Macrob. Saturn. I. 4. c. 6. Utrumque Virgilius bene pathetice tractavit. PATHETICUS, a, um, Tantino's, qui conftat affectibus, ut Pathetica oratio, quæ ad indignationem, ad mifericordiam, & ceteros animi motus dirigitur, apud Macrob. 1. 4. Saturn. c. 2. 5.& 6. PATHICUS, a, um, qui muliebria patitur, a Tev, a. 2. inf. act. verbi xw, patior. Nonnullis placet paticus fine afpiratione, & deducunt a Latino patior. Juvenal. fat. 2. v. 99. Ille tenet fpeculum pathici geftamen Othonis. ¶ Per translationem dicitur de rebus inanimatis, pro lafcivo, vel obfceno. Martial. I. 12. epigr. 97. Mufæi pathiciffimos libellos,

PATIBILIS, le, fopportabile, quem pati poffumus, tolerabilis. Cic. 4 Tufcul. cap. 23. Contemnendæ res funt humanæ : negligenda mors: patibiles & dolores, & labores putandi. Item qui pati poteft, paffibile, TanTinos. Id. 3. de nat. Deor. c. 12. Cum omne animal patibilem naturam habeat. Item qui patitur. Ladant. I. 2. c. 9. a med. Ignis quafi mafculinum elementum eft, aqua quali femininum: alterum activum, alterum patibile. paffivo. PATIBULATUS, a, um, patibulum, feu furcam ferens, patibulo affixus. Plaut. Moftell. 1. 1. 53. Ita te forabunt patibulatum per vias ftimulis. Apul. 1. 4. Met. Grandi clavo manum ducis noftri ad oltii tabulam offigit, & exitiabili nexu patibulatum relinquens

&c. Al.

leg. patibulum, adjective, h. e. patibulo affixum. quo fenfu addunt illud Plauti in fragm. apud Non. c. 3. n. 183. Patibulus ferar per urbem, deinde affigar cruci. Sed hic quoque locus incertam lectionem habet.

PATIBULUM, i, n. pasibolo, forca, croce. supos, proprie idem eft ac furca, quo nomine intelligitur rectus ftipes, fed cum duobus cor

eo

nibus, qui Græcæ litteræ Y figuram refert. Differt a cruce. Nam crux litteræ T fimilis erat. Veteres pro inftrumento fupplicii ufi funt. Facinorofi inter cornua patibuli cervices interferebantur, rumque manus cornibus, five ramis alligabantur: exinde fic geftantes furcam, five patibulum, a pone fequente carnifice, vel confervis cædebantur virgis. Plaut. Mil. 2. 4. 7. Credo tibi effe eundum actutum extra portam, difpeffis manibus patibulum cum habebis Tacit. 1. 14. Ann. c. 33. extr. Sed cædes, patibula, ignes, cruces tanquam reddituri fupplicium, ac prærepta interim ultione, feftinabant. Salluft. in fragm. 4. Hift. apud Non. c. 4. n. 355. Patibulo eminens affligebatur. Quo loco patibulum pro ipfa cruce videtur ufurpari. V. Salmaf. & Lipf. de Cruc. Patibulum item ufurpa

[ocr errors]

tum reperitur pro fera lignea, qua oftia clauduntur, tefte Non. loc. cit. qui caufam nominis affert, quod hoc ligno remoto valve pateant. Titinn. ibid. Si quifquam hodie præter hanc pofticum noftrum pepulerit, patibulo hoc ei caput defringam. T Eft præterea patibulum lignum quoddam curvum, vel duo ligna tranfverfim alligata, quibus agricolæ vitium ramos curvant, quo fecundiores fint. Plin. l. 17. c. 23. ad fin. Novarienfis agricola traducum turba non contentus, impofitis etiamnum patibulis palmites circumvolvit . ¶ In illo Caton. de R. R. c. 26. 68. Vindemia facta, vafa torcula, corbulas fifcinas, funes, patibula, fibulas, jubeto fuo quidquid loco condi. Turneb. I. 6. Adverfar. c. 23. extr. intelligit binas fcalas uno axiculo conjunctas in fummo , quæ divaricatæ ufum præbent fcandendi ad fummas vites in vindemia. Aufon. Popma de inftrum. fundi, c. 11. ad fin. dicit, effe fuftes validiores, quorum ufus in torculari ad aliquid moliendum, muniendum, aut ferendum. Similiter exponit locum Titinnii allatum: qua in re cum Non. convenit, qui feram effe cum ajat, vectem ipfe quoque intelligit. nam Veterum fera vectis, feu fuftis fuit.

PATIBULUS, li, m. patibulum. Varr. apud Non. cap.. 3. num. 183. Deligata ad patibulos. T Item adjective patibulum ferens. V. Pa

tibulatus.

[ocr errors]

PATIENS, entis, com. gen. paziente, ferens, tolerans. Cic. 2. de 0rat. c. 75. In quo ego nimium patiens & lentus exiftimor. Plin. l. 5. ep. 6. ante med. Medios ille agros fecat, navium patiens. navigabile. Cic. ad Q. Fr. l. 1. ep. 1. c. 14. Meæ quoque litteræ te patientiorem lenioremque fecerunt. Id. pro Lig. c. 8. Ut ne offendam tuas patientiffimas aures. Plin. l. 11. c. 37. Sect. 76. Patiens vetuftatis. b. e. diu durans. Virg. 2. Georg. v. 223. Tellus patiens vomeris. h. e. quæ facile vomere profcinditur. verf. 472. & lib. 9. En. v. 607. Et patiens operum, exiguoque affueta juventus. tollerante della fatica Sic Stat. 10. Theb. v. 356. quamvis patientior artus Ille nec abruptis adeo lacrymabilis annis. più robufto nelle membra. & Caf. I. 3. B. Civ. cap. 96. Miferrimo & patientiffimo exercitui Cæfaris luxuriam objiciebant. Sueton. in Cef. c. 61. Equus patiens fefforis. Virg. 7. n. v. 490. Cervus manum patiens. che fi lafcia toccare, manfueto. & lib. 10. v. 610. animus ferox patienfque pericli. Horat. l. 1. od. 2. v. 43. patiens vocari Cæfaris ultor. h. e. volens, amans, gaudens. Cic. de clar. Orat. c. 76. Habent ordinem, & quafdam errare in dicendo non patientes vias. che non permettono. T Durus & refiftens. Ovid. 1. Anior. el. 15. v. 31. Ergo, cum filices, cum dens patientis aratri Depereant avo, carmina morte carent. Propert. l. 1. el. 16. v. 29. Sit licet & faxo patientior illa Sicano: Sit licet & ferro durior, & chalybe. PATIENTER adverb. pazientemente, TANTIxus, patienti animo τλητικῶς, toleranter, conftanter, fortiter. Cic. de Amic. c. 25. Alterum patienter accipere, non repugnanter. Id. Pbil. 11. c. 3. Qua tuliffe illum fortiter & patienter ferunt. Id. l. 1. Fam. ep. 8. a med. Si quidem homines patientius eorum potentiam ferre potuerint. Cef. l. 3. B. Civ. c. 15. Patienter & æquo animo ferre difficultates. Horat. 1. 1. ep. 17. verf. 14. Si pranderet olus patienter, regibus uti Nollet Ariftippus. Valer. Max. lib. 4. c. 3. num. 11. Ifta patientiffime Cato toleravit.

་་

[ocr errors]

PATIENTIA, æ, f. pazienza, fofferenza, Sropor, tolerantia. Cic. 2. de Invent. c. 54. Patientia eft honeftatis, aut. utilitatis caufa rerum arduarum ac difficilium voluntaria ac diuturna perpeffio. Id. 1. Catil c. 10. Habes, ubi oftentes illam præclaram tuam patientiam famis & frigoris. Id. 1. Offic. c. 34. Adolefcentia a libidinibus arcenda eft, exercendaque in labore patientiaque & animi & corporis. Id Agrar. 2. c. 7. Patientiam alicujus tentare. Id. Catil. 1. cap. I. Abuti patientia. Sueton. in Tiber. c. 24. Rumpere patientiam. Cic. pro Ligar. c. 9. Quæ fuit unquam in ullo homine tanta constantia? conftantiam dico? nefcio an melius patientiam poffem dicere. Tibull. l. 3. el. z. v. 5. Non ego firmus in hoc : non hæc patientia noftro Ingenio. frangit fortia corda dolor. Tacit. in Agric. cap. 16. Britanniam uno prælio veteri patientiæ reftituit. all'antica foggezione e fervitù. Al. leg. parentia, aut parientie. T Interdum in malam partem accipitur pro nimia tolerantia, feu ftupiditate. Plin. 1. 6. ep. 31. Maritum non fine aliqua reprehenfione patientiæ amor uxoris retardabat. Porcius Latro apud Senec. lib. 2. controv. 15. Ne quis in me aut nimiam patientiam, aut nimium ftuporem arguat. de mollitie in re turpi. Petron. in Satyr. cap. 9. & 25. Cic. 7. Verr. c. 13. & Senec. 1. 1. quæft. nat. cap. 16. & de vita beata c. 13. a med.

PATINA, 2, f. tegame, horas, vafis genus, quo utebantur ad condiendos, & coquendos pifces, & alia. A patulo, feu pateo ducit Varr. 1. 4. de L. L. c. 25. fub fin. Alii a rún, quod idem ferme fignificat. Vulgo confundunt cum lance, & definiunt vafis genus, quo dapes elixæ, & jurulentæ in menfam feruntur. Atqui lanx Græce eft is, patina vero λonds, deinde lancibus & cibi fimplices apponebantur, ut carnes affe, fructus, & fimilia, patinis vero id Tom. III.

[ocr errors]

factum nufquam legas, ut bene adverfus Guilandinum obfervat Scaliger, fed iis, ad condiendos, coquendofque pifces, & alia utebantur. Itaque ut omades, ita patinæ quoque operculum habebant. Plaut. Pfeud. 3. 2. 51. Ubi patinæ fervent, omnes aperio. Adde proverb. apud Hieronym. Dignum patella operculum. Nam patella eft diminut. a patina. V. Operculum. Plin. l. 23. c. 2. extr. de fece fape: Decoquitur in patinis cum fale & adipe. Id. l. 34. cap. 11. Et fquama & flos æris uruntur in patinis fictilibus, aut arcis Id. fub fin. lib. 22. Orobanche eftur & per fe, & in patinis. h. e. & cruda, & cocta. Cic. Attic. 1. 4. epift. 8. Multa me in epiftola tua delectarunt, fed nihil magis, quam patina tyrotarichi. Terent. Eun. 4. 7. 46. Jamdudum animus eft in patinis. b. e. cœnam cogitat. In menfis quoque patinarum ufus fuit. Horat. l. 2. fat. ult. v. 43. Affertur fquillas inter muræna natantes In patina porre&ta. Plaut. Mil. 3. 1. 163. Nunquam dicunt, quamquam appofitum eft ampliter: Jube illud demi: tolle hanc patinam: remove pernam. Poffunt tamen hæc metonymice intelligi. PATINARIUS, a, um, ad patinas pertinens. Sueton. in Vitell. c. ult. Aliis incendiarium & patinarium vociferantibus. b. e. gulofum, heluonem. Plaut. Afin. 1. 3. 27. Pifcis recens, is habet fuccum is fuavitatem eum quovis pacto condias, vel patinarium, vel af fum. leffo, o in guazzetto, in patina ex jure coctum. Id. Men. 1. 2. 25. Cercales cœnas dat: ita menfas exftruit, tantas ftruices concinnat patinarias. b. e. quafi ftrues ciborum in patinis coctorum

"

[ocr errors]

Patinaria via memoratur a P. Vit. de regionib. Urb. R. inter vias Romam ferentes. Sed ignoratur & locus & caufa nominis. PATIO, is, n. 3. pro patior apud Veteres. Cic. 3. de Legib. cap. 4. Rem populum docento: doceri a Magiftratibus privatifque patiunto. Nevius apud Diomed. l. 1. pag. 395. Putfch. Populus patitur: tu patias modo.

[ocr errors]

PATIOR, teris, paffus fum, dep. 3. pative, foffrire, tollerare, foppor tare, dox, fero, fuftineo, fubeo, perpetior: cui contra refpondet facio, ago: a Tx, a. 2. verbi allati. Cic. de Univ. c. 6. Mundus fe ipfe confumptione & fenio alebat fui, cum ipfe per fe, & a fe & pateretur, & faceret omnia. Liv. l. 2. c. 12. Et facere, & pati fortia, Romanum eft. Horat. 1. 3. od. 24. v. 42. pauperies jubet Quidvis & facere, & pati. Quintil. l. 6. c. 2. a med. Metum duplicem intelligi volo, quem patimur, & quem facimus. Ovid. 1. Trift, el. 2. v. 42. Ne mihi mors mifero bis patienda foret. Liv. . 21. c. 13. extr. Hæc patienda cenfeo potius, quam trucidari corpora veftra > &c. Salluft. in Jug. c. 15. Pati omnia fæva. Cic. in fin. Phil. 6. fervitutem. Id. 2. Tufcul. c. 18. toleranter dolores. Plaut. Afin. 2. z. 58. fortiter malum. Cef. 1. 2. B. Civ. cap. 30. graviffimum fupplicium. Virg. 2. Æn. v. 638. exfilium. & lib. 1. v. 223. extrema. Quintil. l. 1. c. 1. ( al. 2. ) laborem. Id. l. 11. c. 3. ante med. incommodum. Juftin. l. 18. c. 2. bellum ab aliquo. & lib. 37. c. 2. infidias alicujus. Ovid. in lbin, v. 617. famem. Id. 10. Met. v. 627. necem indignam. lib. 1. v. 243. pœnas. Horat. l. 3. od. 2. v. 1. pauperiem. Gell. l. 17. c. 12. quartanam. Liv. I. 1. in proœm. Nec vitia noftra, nec remedia pati poffumus. Plin. l. 17. cap. 10. Semina fruticantia falcem pati confuefcere. Colum. I. 2. c. 10. ante med. Faba nec macrum nec nebulofum locum patitur. T Abfolute Cic. 2. Tufcul. c. 7. Dolor triftis res eft, afpera, amara, inimica naturæ, ad patiendum tolerandumque difficilis. Ovid. t. Amor. el. 8. v. 75. patiendi ufum colligere. T Verba quæ habent naturam patiendi, Quintiliano I. 1. c. 6. (al. 10.) funt, quæ paffiva dicuntur vulgo a Grammaticis. Pati, in re turpi, Salluft. in Catil. c. 13. Petron. in Sat. c. 25. 140. Senec. I. 1. quæft, nat. c. 16.16. Justin. l. 9. c. 6. Plaut. Capt. 4. 2. 87. &c. ¶ Acquiefcere, fe accommodare, non repugnare. Terent. Andr. 1. 1. 35. Sic vita erat: facile omnes perferre ac pati, cum quibus erat cumque una . Virg. 10. En. v. 866. juffa aliena pati. Liv. . 4. c. 18. longinquam militiam. Id. in præfat. 1. 1. imperium alicujus. Nep. in Eunien. c. I. Macedones eum fibi anteponi, indigne ferebant, neque tamen non patiebantur. T Cum infinito Virg. 8. En. v. 576. Si vifurus eum vivo, & venturus in unum Vitam oro patiar quemvis durare laborem.t Interdum ponitur prodegere, durare, vivere, malam fortunam ferendo. Virg. Ecl. 10. v. 53. Certum eft in filvis inter fpelaa ferarum Malle pati. Senec. in Thyeft. v. 470. Immane regnum eft, poffe fine regno pati. Lucan. 1. 5. v. 313. difce fine armis poffe pati. ¶ Pati avum, ætatem, ætatem ferre, durare, confervarfs. Colum. 1. 2. c. 1o. Lupinum repofitum in granario patitur ævum Senec. epift. 36. Vinum non pati ætatem, quod in dolio placuit. T Sæpe eft finere, permittere, concedere, permettere, comportare, foffrire, lafciare, concedere. Cic. Catil. 1. c. 5. Nobifcum verfari jam diutius non potes: non feram non patiar, non finam. & Catil. 2. c. 9. extr. Ifta non modo homines fed ne pecudes quidem paffuræ effe videntur. Id. 2. de Orat. c. 1. Quantum illius ineuntis ætatis meæ patiebatur pudor. Terent. Phorm. 3. 3. 3. Itane hunc patiemur fieri miferum, qui me dudum adjuverit comiter? Plaut. Pfeud. 4. 7. 36. Neque tibi bene effe patere, & illis, quibus eft, invides. Nep. in Cimon. c. 1. Negavit fe paffuram, Miltiadis progeniem in vinculis interire. Id. in Attic. c. 8. Si quid Brutus fuis facultatibus uti voluiffet, ufurum, quantum ex paterentur. Plin. l. 18. c. 10. Nec ulla fegetum minus dilationem patitur. Cic. pro Ligar. c. 1. Nullo fe implicari negotio paffus eft. id. pro Font. c. 12. Si in turpi reo patiendum non effet, ut quidquam ifti minis profeciffe arbitrarentur. Id. in Bruto, c. 88. Nullum patiebatur effe diem, quin in foro diceret. non lasciava passar giorno. & Terent. Heaut. 4. 5. 13. Non poffum pati, quin tibi caput demulceam. non poffo far di meno, di, &c. Facile, aquo animo pati, libenter finere, non laborare, non invitum effe, con

[ocr errors]

24

[ocr errors]

ten

[ocr errors]

tentum effe. egre, iniquo animo, molefte pati, ægre ferre, nolle repugnare, invitum effe. Plaut. Afin. 2. 2. 108. Quæfo, æquo animo patitor. Lib, patitor tu item, cum ego te referiam. Cic. ad Planc. 2. poft epift. 16, 1. 16. ad Attic, Non modo facile patiare fed etiam gaudeas. Id. Fam. 5. epift. 7. Apud me plus officii refidere, facillime patior, & lib. 1. ep. 9. a med. Facile patior ca me de republica fentire ac dicere, quæ maxime cum mihi, tum etiam reipubl. rationibus putem conducere. Id. Attic, I. 15. ep. 2. Confilium meum a te probari, quod ea non fcribam, que tu a me poftularis, facile patior, Id, Verr. 5, c. 2. extr. Patior non molefte, eam vitam, quæ mihi fua fponte antea jucunda fuerat, nunc jam mea lege & conditione neceffariam quoque futuram. & Verr. 7. cap. 12. fub fin, Cum indigne pateretur nobilis mulier, honefto loco nata in conventum fuum mimi filiam veniffe. Id, 12. Fam, ep. 18. Perini quo Patiebar animo, te a me digredi. Terent. Heaut. 5. 2. 5. & Liv. 1. 4. c. 18. Egre pati aliquid. T Pati de re bona, Plaut, Afin. 2. 2. 58. Fortiter malum qui patitur, idem poft patitur bonum. Id. Pan. 3. 3. 82. Siquidem potes effe pati te in lepido lo co, in lecto lepide ftrato, &c.

PATISCENS, V. Patefco in fi,

[ocr errors]

PATOR, oris, m. apertura, xxoux, hiatus, apertio: a pateo. Apul, lib. 1. Metam. Vulnus dehifcit in profundum patorem. lib. 3. Edium patore perflabili. Scribon. Larg. compof. 46. 47. Narium pator.

PATRE, arum, f, Пarpas, col. & urbs Achaia, in Peloponnefo, apud Rhium promont, & os finus Corinthiaci. Plin. l. 4. t. 5. Ovid.

6. Met. v. 417.

2

PATRASTER, ftri, m, patrigno, TxTpwd's, vitricus. Vox eft minus Latina, Vetus Lapis in Mufeo Veron, pag. 360. n. 7. C. Vibio Vitalioni Blafii F. Qui V. A. XVIII. & dies V. Fec. Ap. Annius Primitivus Patrafter. Adde tres apud Murator. pag. 1510. num. 2. 1632. num. 9. 1958. num. 6. omnes cadentis Latinitatis. PATRATIO, onis, f. effectio, perfectio, confummatio alicujus rei. Vellej, l. 2. c. 98. Gentes ferociffimas in priftinum pacis redegit modum, ejufque patratione Afiæ fecuritatem reddidit. conchiufione della pace. TObfceno fenfu Theodor. Prifcian. 1. z. c. IL. PATRATOR, oris, m. alicujus rei auctor, effector. Tacit. Ann. 14. cap. 62. Vifus idoneus maternæ necis patrator Anicetus. Avien. in Arati Phenom. v. 20. unus & idem Auctor agendorum, propriique patrator amoris.

PATRATUS, a, um, perfezionato, condotto a fine, factus, perfectus, confummatus. Tacit, 1. 2. Ann. c. 66. Maluit patrati, quam incepti facinoris reus effe. Vellej. 1. 2. c. 21. Commiffum, patratumque prælium, Rurfus Tacit. Ann. 11. c. 28. Multas mortes juffu Meffaline patratas. Id. 4. Hift. c. 81. Patrati remedii gloria penes Cæfarem. Id. l. 13. Ann. c. 41. fub fin. Patrata victoria. T Pater patratus dicebatur, qui in foederibus faciendis, & in bellis indicendis a Fetiali creabatur, verbena caput ejus & capillos contingendo, ut jusjurandum conciperet, quo foedus firmandum erat, & folemni formula adhibita, bellum indiceret: quod cum faceret, fceptrum manu tenebat, infigne Jovis. Jovis enim fimulacrum in iis gerendis olim adhibere mos fuit: poftea fceptro tantum funt ufi, quo fummi hominum regis poteftas indicatur. Dictus eft pater, quia, ut ait Servius, erat Fetialium princeps: patratus, quafi patrem habens quia talis effe non poterat, nifi qui patrem vivum haberet: vel quafi creatus, h. e. a Fetiali dictus. Hæc ex Servio ad En. 1. 9. verf. 53. 1. 10. verf. 14. & lib. 12. v. 206. Liv. 1. 1. c. 24. & Voff. in Etymol.

[ocr errors]
[ocr errors]

PATRENSIS, fe, ad Patras urbem pertinens. Cic. Fam. 13. ep. 19. Lyfo Patrenfis. & epift. 20. Afclapo Patrenfis. Gell. b. 18. c. 9. med, Bibliotheca Patrenfis. Patrenfes, ium, ipfi Patrarum ci

ves.

[ocr errors]
[ocr errors]

Cic. Fam. 13. ep. 19. a med. PATRIA, x, f. patria, Tarpis, urbs & locus quilibet, in quo nati fumus, natale folum. Adjectiva vox eft, a pater, & terra fubintelligitur. Cic. 1. de Orat. c. 44. Patriæ tanta eft vis, ut Ithacam illam in afperrimis faxis, tanquam nidulum affixam, fapientiffimus vir immortalitati anteponeret. Id. 1. Offic. c. 17. Cari funt parentes, cari liberi, propinqui, familiares: fed omnes omnium caritates patria una complexa eft: pro qua quis bonus dubitet mortem oppetere, fi ei fit profuturus? Id. 1. Catil. c. 7. Patria, quæ comniunis eft omnium noftrum parens. Id. 3. de Fin. cap. 19. fub fin. Cariorem effe patriam nobis, quam nofmetipfos. Id. Parad. 1. c. 2. Cujus cum patriam Prienem cepiffet hoftis, &c. Id. Tufcul. 1. cap. 43. Quærentibus amicis. velletne Clazomenas in patriam afferri &c. Id. 1. de Invent, c. 24. Natione, Grajus, an Barbarus: patria, Athenienfis, an Lacedæmonius. Duplex nobis effe poteft patria, una in qua nati fumus, altera, in qua excepti, ut ait Cic. 2, de Legib. c. 2. Hoc fenfu Eneas apud Virg. 1. En. v. 384. Italiam quæro patriam. & lib. 11. v. 24. egregias animas, quæ fanguine nobis Hanc patriam peperere fuo, decorate fupremis Muneribus. Vetus Poeta apud Cicer. 5. Tufcul. c. 37. Patria eft, ubicumque eft bene. Nomen patriæ fignificatur per ablativum cafum. Caf. lib. 1. B. Civ. c. 24. Cn. Magius Cremona. & lib. 3. c. 71. C. Fulginatem Placentia, A. Gravium Puteolis, M. Sacrativirum Capua. T Tranf late Ovid. 3. Amor. el. 6. v. 39. Ille fluens dives feptena per oftia Nilus, Qui patriam tantæ tam bene celat aquæ. l'origine. Virg. 2. Georg. v. 116. Divifa arboribus patria. Id. i. En. v. 55. nimborum in patriam. T Salluft. patriam de integra provincia dixit, in fragm. apud Serv. ad En. 1. v. 384. Hifpaniam fibi antiquam patriam effe. Metonymice eft refpublica, feu cives ipfi, quibus! refpubl. conftat. Liv. 1. 4. c. 60. Ut nemo pro tam munifica patria corpori, aut fanguini fuo parceret. & lib. 5. c.4. Agique tanquam

cum patria, nobifcum, æquum cenfemus.

T Sumitur & univerfim pro regione. Virg. 1. En. v. 543. Quod genus hoc hominum, quave hunc tam barbara morem Permittit patria? qual paese si barbaro. In illo 2. Georg. v. 514. Hinc anni labor: hinc patriam parvofque nepotes Suftinet: Donat. apud Servium villam intelligit.

PATRIANUS. V. Parianus.

PATRIARCHA, & Patriarches, x, m. Patriarca, Пappxns, princeps patrum, vel primus pater, auctor generis: a warp, pater, & xv, princeps. Tertull. de Idolol. c. 17. Secundum patriarchas, & ceteros majores. Id. de cor. mil. c. 9. Quis Patriarches > quis Prophetes, quis Levites, &c? Prudent. in Pfychom. v. 534. Nobilis, & tali felix Patriarcha nepote. T In Ecclefia fic dicti funt principes Epifcopi, quatuor præcipue, Alexandrinus, Antiochenus, Conftantinopolitanus, Hierofolymitanus: quibus alii poftea additi funt. Alexandrini meminit Adrian. Imp. in quadam epift. apud Vopifc. in Firmo, Saturn. &c. cap. 8. Ipfe ille Patriarcha cum Egyptum venerit, &c. ¶ Translate Tertull. de anim. cap. 3. Philofophi, patriarchæ ut ita dixerim, hæreticorum. T Patriarchum pro Patriarcharuni habet Paulin. Nolan. carm. 24. in Natali 9. S. Felicis, v. 209.

PATRICE, adverb. da gentil' uomo, mxrpiws, more patricio, nobiliter, quafi patricie. Plaut. Caf. 3. 6. 4. At at ceffo magnifice, patriceque amiciri, atque ita hero meo ire advorfum ? PATRICIATUS, us, m. Patriciorum dignitas. Sueton. in Aug. c. 2. Ac rurfus magno intervallo per D. Julium in Patriciatum rediit. T Alia fuit Patriciatus dignitas Conftantini M. & fequentium Imperatorum tempore; erant enim ejus ætatis Patricii Imperatori ipfi honore proximi, ejufque amici, & confiliarii. V. Caffiod. 1. 8. ep.9. de honore Patriciatus.

PATRICIDA. V. Parricida in fi.

PATRICII, orum, m. Patrizii, E'vrapida, qui a primis illis Patribus, qui a Romulo, vel ab aliis poftea electi funt, oriundi erant ; ita dicti quia Patrum effent progenies. Liv. l. 1. c. 8. Patres ab honore, Patricii, qui progenies eorum appellati. T Qui dicunt, Patricios vocatos effe, quod patres fuos ciere poffent, iidem etiam Patricios primis Urbis initiis aliud nihil fuiffe, quam ingenuos, afferunt. Cincius apud Feftum, P. Decius apud Liv. l. 1o. cap. 8. a med. T Differebant a Senatoribus. Non enim omnes Patricii Senatores erant, ut perfpicuum eft de feminis, pueris, & pauperibus. Et præterea etiam ex pleb. in Senatum legi coeperunt. Tacit. Ann. 11. c. 25. Idem diebus in numerum Patriciorun afcivit Cæfar vetuftiffimum quemque ex Senatu. T Patricii haud fecus ac Patres, alii majorum, alii minorum erant gentium. Majorum gentium Patricii dicti funt, qui a primis illis Patribus a Romulo allectis funt profecti: minorum gentium, qui a Patribus Confcriptis, feu Alletis orti funt. Tacit. loc. cit. Paucis jam reliquis familiarum, quas Romulus majorum, & L. Brutus minorum gentium appellaverant. V. ibi Lipf. Juvenal. fat. 1. v. 24. Patricios omnes opibus cum provocet unus, Quo tondente, &c. T Exire e Patriciis eft fieri Plebejum. Cic. pro Dom. c. 14. Sed ut e Patriciis exeat, ut Tribunus Plebis fieri poffit. T Plura de Patriciis V. apud Sigon. de antiq. jur. C. Rom. 1. 1. c. 7. Panvin. in 1. Faft. & Manut. de orig. Senatus. Diverfi generis Patricii erant illi, qui a Conftantino M. inftituti fuerunt, & fequentium Imperatorum temporibus cele

[graphic]

brantur. V. Patriciatus.

PATRICIOLUS, i, diminutivum a patricius, ut Latinum agnofcitur a Prifcian. 1. 3. pag. 610. Putsch.

PATRICIUS, a, um, Patrizio, nobile, ad Patricios pertinens. Cic. 2. de Legib. cap., 3. Patricia familia. Id. ad Brus. epift. 5. fub fin. Patricius magiftratus. Stat. lib. 1. filv. 4. v. 97. Carmina patricio pueri fonuiftis in oftro. Claudian. de IV. conful. Honor. v. 5. armorum proceres, legumque potentes Patricios fumunt habitus. Id. in II. conful. Stilich. v. 5o. Votaque patricio certant plebeja favori. Perf. fat. 1. v. 61. Vos, o patricius fanguis. Juvenal. fat. 10. U. 332. patricia gens. Plaut. Capt. 5. 4. 5. Patricii pueri. Feftus: Patricius vicus Roma diétus, eo quod ibi Patricii habitaverunt, jubente Servio Tullio, ut fi quid molirentur adverfus ipfum, ex locis fuperioribus opprimerentur.

[ocr errors]

PATRICUS CASUS, h. e. genitivus, legitur apud Varron. lib. 7. de L. L. cap. 37. & lib. 8. cap. 37. & 46. ubique tamen alii leg. patrius. PATRIE, adverb. da padre affectu paterno. Quintil. lib. 11. cap. I. a med. Ut eum non inimice corripere, fed patrie monere videatur. PATRIMES, f. patrima. Paul. ex Fefto in Flaminia. V. Matrimus. PATRIMONIALIS, le, patrimoniale, ad patrimonium pertinens. Hermogenian. Dig. lib. 5o. tit. 4. leg. 1. Perfonale munus eft, quod cum corporibus exfiftit: patrimoniale, in quo fumptus maxime poftulantur. Imp. Conftantin. lib. 11. Cod. Theodof. tit. 16. leg. 1. 2. Patrimoniales fundi.

9.

PATRIMONIŎLUM, i, n. exiguum patrimonium. Hieronym. ep. 10. ad Furiam, ad fin. Patrimoniolum meum quotidie perit. PATRIMONIUM, ii, n. beni paterni, facoltà, patrimonio, soix, proprie fignificat bona paterna, & rem familiarem a patre reliétam : latius autem bona undecuinque provenientia. Cic. pro Mil. cap. 35. Ut plebem tribus fuis patrimoniis deliniret. h. e. trium hereditatum bonis, patris naturalis, adoptivi, & matris, ut Afconio videtur. Id. pro Rabir. Poft. c. 14. Qui duo lauta & copiofa patrimonia accepiffet, remque præterea bonis & honeftis rationibus auxiffet. Id. pro Flacc. c. 36. ad fan. Patrimonium fatis lautum, quod hic nobifcum conficere potuit, Græcorum conviviis maluit diffipare. Id. 2. Phil. c. 39. Hæ quondam arationes in populi R. patrimonio grandi

feno

[ocr errors]

fenore, & fructuofæ ferebantur. Paul. Dig. lib. 30. leg. 39. Ea prædia Cafaris, quæ in formám patrimonii redacta, fub procuratore patrimonii funt. Cic. pro Sext. c. 52. Utrum ego tibi patrimonium eripui, an tu comedifti? Id. pro Rofc. Amer. c. 2. Amplum & copiofum innocentis patrimonium obtinere. & cap. 50. Expellere aliquem e patrimonio. Id. pro Sull. c. 20. Patrimonio ornatiffimo fpoliari. Id, Phil. 12. c. 8. Qui ex naufragio luculenti patrimonii ad hæc Antoniana faxa projectus eft. Id. 2. Offic. c. 15. Patrimonia ef fundere, inconfulte largiendo. Quintil. I. 5. c. 10. exhaurire. Cit. 2. Phil. c. 27. devorare. T Translate Id. pro Dom. fub fin. Li beris noftris fatis amplum patrimonium paterni nominis ac noftræ, memoriæ relinquemus. Id. 1. de Orat. c. 57. Mucius paterni jnris defenfor, & quafi patrimonii propugnator fui. In Mimis Senec. & P. Syri, verf. 271. Honeftus rumor alterum eft patrimonium. PATRIMUS. V. Matrimus.

PATRISSO, as, avi, atum, n. 1. patrem imitor, πατρίζω, πατριάζω. Terent, Adelph. 4. 2. 25. Laudo, Ctefipho; patriffas. Plaut. Pfeud. 1. 5. 27. Miraris, fi pátriffat filius ? T Scribitur & parrizo . PATRITUS, a, um, T&Tãos, qui eft patris, ut avitus, qui eft avi. Cic. 1. Tufcul. c. 19. Hæc enim pulchritudo etiam in terris patritam illam, & avitam, ut ait Theophraftus, philofophiam excitavit. Ita legit etiam Non. c. 2. n. 703. & defendit Manut. Al. patriam. Varr. apud Non. ibid. Patrito, & avito more precabamur. Arnob, I. 2. pag. 87. In fedem patritam referri.

PATRIUS, a, um, paterno, patrio, maτpinos, ad patrem pertinens paternus. Cic. pro Rofc. Amer. c. 16. Intelligere poffes, qui animus patrius in liberos effet. Id. Verr. 2. c. 5. Nulla res tam patria cujufquam, atque avita fuit, quæ non ab eo abjudicaretur. Terent. Eun. prol. v. 13. Patrium monumentum. Horat. l. 1. fat. 2. v. 56. Qui patrium mimæ donat fundumque, laremque. Plin. ep. 12. l.1. Pedum dolore correptus eft. Patrius hic illi. Virg. 1. Æn. v. 647. patrius amor. Vel. Flacc. l. 1. v. 42. Phrixus Cretheos ut patrias, audifti, effugerit aras. b. e. ad quas pater Athamas Crethei filius eum mactandum adduxerat. Sic Ovid. 15. Met. v. 723. patrias Epidaurius aras linquit. h. e. Apollinis patris. Virg. En, 3. v. 332. Oreftes Excipit incautum ( Pyrrhum ) patriafque obtruncat ad aras. b. e. Apollinis. nam Apollo, ut Macrob. docet l. 1. Saturn. c. 17. Tτρos, h. e. patrius cognominatus eft, quia fol eft auctor progenerandarum omnium rerum. Vel ad aras, quæ & patri ejus fatales fuerunt. nam & Achilles in templo Apollinis occifus eft. V. Servium. ¶ Patrius mos, antiquus, tanquam a patribus acceptus. Cic. 1. de Orat. c. 18. fub fin. Hic enim mos erat, patrius Academiæ, adverfari femper omnibus in difputando. TPatrius cafus a Grammaticis dicitur genitivus. Gell. I. 4. cap. 16. V. Paternus . Patrium eft, paternum eft, è cofa da padre. Terent. Adelph. 1. 1. 49. Hoc patrium eft, potius confuefacere filium fua fponte recte facere, quam alieno metu. Item, a patre eft, natura infitum eft. Val, Flacc. l. 2. v. 157. adde cruentis Quod patrium fævire Dahis. Stat. 11. Theb. v. 32. cui rufticus horror in armis, Ruftica tela manu, patriumque agitare tumultus. Pan illi genitor. Sic Sil. 1. 15. v.722. patrius genti pavor. T Præterea patrius fæpe refertur ad patriam, della patria. Horat. in ar. Poet. v. 56. cum lingua Catonis, & Enni Sermonem patrium ditaverit. Virg. 2. Æn. v. 180. patrias vento petiere Mycenas. lib. 3. v. 281, Exercent patrias oleo labente palestras. Id. 1. Georg. v. 16. nemus linquens patrium, faltufque Lycai Pan ovium cuftos. Val. Flacc. 1. 5. v. 234. patria tellus. Cic. 2. de Legib. c. 9. Patrii ritus. & Parad. 4. Patrius mos. Id. 1. de Fin. c. 2. fermo. T. Dii patrii, warpos 9, funt Penates. Cic. 2. Phil. c. 30. Tibull. 1. 2. eleg. 1. v. 17. & Hygin. apud Macrob. 1. 3. Saturn. cap. 4. extr. Patrium nomen apud Grammaticos eft, quo patria fignificatur, ut Athenienfis, Romanus. Quintil, l. 1. cap. 5. (al. 9. ) a med. & Prifcian. lib. 2. pag. 580. Petfch.

PATRIZO. V. Patriffo.

,

PATRO, as, avi, atum, a. 1. Tudoro, rem turpem perficere, liberis dare operam a pater. Perf. fat. 1. verf. 18. patranti fractus ocello. Frequentius accipitur pro rem quamlibet perficere, aliquid jam inceptum ad finem perducere: vel fimpliciter pro efficere, conficere, condur a fine, terminare, efequire, fare. Cato R. R. c. 54. Ubi fementim patraveris, glandem parari legique oportet Salluft. in Gatil. c. 57. Conftabat paucorum civium egregiam virtutem cuncta patraviffe. & cap. 59. Si Romæ focii cœpta patraviffent. Liv. l. 23. c. 8. extr. Si forte abeffe, dum facinus patratur, malit. Cic. Attic. 1. ep. 14. fub fin. patrare promiffa. b. e. præftare. Tacit. 4. Hift. c. 83. juffa. h. e. exfequi. Lucret. I. 5. v. 386. Quod facere intendunt, neque adhuc conata patrantur. patrantur deponentis forma pofitum videri poteft: fed nec eft neceffe. Patrare jusjurandum in antiqua formula foederis apud Liv. I. 1. c. 24. eft foedus fancire, ut ipfemet Livius interpretatur. T Patrare bellum dictum eft a Salluft. in Jug. c. 78. Vellej. 1. 2. c. 79. & 123. Tacit. 2. Annal. c. 26. & Flor. l. 2. c. 15. pro conficere, abfolvere, debellare: quam loquendi rationem fanéte & antique ufurpari affirmat Quintil. l. 8. c. 3. circa med. V. Ducto. ¶ Patrare paconficere inter bellantes. Liv. 1. 44. c. 25. Modo pacis patrandæ cum Romanis pacifcebatur mercedem . PATROCINIUM, ii, n. protezione, difefa, patrocinio, curryopia, tuσυνηγορία, tela, defenfio, protectio. Patrocinia, inquit Feftus, appellari cœpta funt, cum plebs diftributa eft inter Patres ut eorum opibus tuta effet. Cic. 2. Offic. c. 8. Noftri magiftratus, imperatorefque ex hac una re maximam laudem capere ftudebant, fi provincias, fi focios æquitate & fide defendiffent. Itaque illud patrocinium Orbis terræ verius, quam imperium poterat nominari. Nep. in Phoc. c. 3.

cem,

[ocr errors]

tulit.

Utraque factio Macedonum patrociniis nitebatur. Sallust. in Catil. c. 42. Cujus patrocinio civitas plurimum utebatur. Id. in orat. Philippi contra Lepid. Sibi quifque opes, aut patrocinia quærendo, confilium publicum corruperunt. Afcon. in Divin. Verr. c. 1. Metelli quorum familia Siculis patrocinium præbuit. Infcript. apud Murator. pag. 1163. n. 5. patrocinium Colonia decrevit & per legatos deSæpe dicitur de defenfione forenfi, quam reis caufidici præftant. Cic. de clar. Orat. c. 29. Hoc dicendi genus ad patrocinia mediocriter aptum videbatur, ad fenatoriam vero fententiam vel maxime. Id. 1. de Orat. c. 57. Arripere patrocinium æquitatis, & defenfionem teftamentorum. Quintil. fub init. cap. 2. l. 7. Fuerunt tales noftris etiam temporibus controverfia atque aliquæ in meum quoque patrocinium inciderunt Vatin. ad Cicer. Fam. 5. ep. 9. Si tuam confuetudinem in patrociniis tuendis fervas, P. Vatinius cliens advenit qui pro fe caufam dicier vult. Ovid. 1. ex Pont. ep. 2. v. 69. Sufcipe Romanæ facundia, Maxime, linguæ Difficilis caufæ mite patrocinium. TUrbane Cic. 2. de Fin. c. 21. Aut hæc tibi funt vituperanda, aut patrocinium voluptatis repudiandum. Plin. 1. 13. c. 3. Patrocinia vitiis quærere. Quintil. fub fin. l. 1. Difficultatis patrocinia præteximus fegnitiæ. Juftin. 1. 32. c. 2. Modestia fua Demetrius veniam patri, non jure defenfionis fed patrocinio pudoris obtinuit

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PATROCINOR, aris, atus fum, dep. 1. proteggere, difendere, patrocinare, tornyopów, patrocinio tueor, protego, defendo. Plin. fub fin. 1. 14. M. Antonius edito volumine de fua ebrietate , patrocinari fibi aufus. Quintil. 1. z. c. 4. Nam & pro luxuria, & pro amore dicimus & leno interim, parafitufque defenditur, fic ut non homini patrocinemur, fed crimini. Aut. de B. Hifpan. c. 29. extr. Adverfarii patrocinari loco iniquo non definunt. b. e. non deferere tueri, defendere. Plin. l. 14. c. 4. Litteris ejus altioribus contra id pigra vicinitate fibi patrocinante. Ulpian. Dig. lib. 2. tit. 11. leg. 2. a med. Nonne indignus eft, cui exceptio patrocinetur? PATROCLIĀNUS, a, um, adject. a Patroclo. Martial. 1. 12. epigr. 78. Sellas ante petit Patroclianas. Ubi publicas quafdam Romæ latrinas intelligit.

[ocr errors]

PATROCLUS, m. Пroxλos, Menatii filius, & Stheneles (Hygin. fab. 97. habet Philomelæ ) qui occifo per ludum aftragalorum Cleonymo, feu, ut aliis placet, Eane Amphidamantis filio, folum vertens Phthiam venit, ubi a Peleo propter generis propinquitatem fufceptus eft, & una cum Achille apud Chironem educatus

cum eo

dem arctiffima amicitia junctus vixit. Poftea etiam cum Achille ad expeditionem Trojanam profectus eft, ubi armis Achillis indutus quo tempore ille iratus Agamemnoni propter ereptam fibi Brifeidem, bello abftinebat, cum Hectore pugnans, ab eodem confoffus occubuit. Quod cum refciviffet Achilles, acceptis a Thetide matre aliis armis a Vulcano fabricatis. ad bellum rediit, amici mortem vindicaturus, Hectoremque interfecit. Ovid. . 1. ex Pont. ep. 3. v. 73. Cade puer facta Patroclus Opunta reliquit. PATRONA, æ, f. quæ aliquem defendit. Terent. Eun. 5. 2. 48. Te mihi patronam cupio, Thais. Cic. 2. de Orat. c. 48. Provocatio patrona illa civitatis, ac vindex libertatis. Martial. 1. 7. epigr. 71. Ut vocem mihi commodes patronam. Ubi videtur adjective ufurpari. T Proprie eft, quæ aliquem manumifit. Plin. l. 10. ep. 4. Eft manumiffus a peregrina: vocatur ipfe Harpocras: patronam habuit Thermuthin Theonis. T Translate Plaut. Afin. 2. 2. 26. linguam fervi patronem dicit, quia fi quid fcelefte fecit, lingua pro illo pejerat, & a fupplicio defendit.

[ocr errors]
[ocr errors]

1

PATRONÁLIS, le, adject. ut Verecundia patronalis, b. e. quæ patrono debetur, Marcell. Dig. lib. 39. tit. 5. leg. 20. Patronalis hob. e. patronatus, Infcript. fub M. Aurel. Antonino, apud Gruter. pag. 1101. n. I. PATRONĀTUS, us m. dignitas, & conditio patroni. In veteri decreto fub Antonino Pio, apud Murator. pag. 563. n. 1. Libenter fufcipiat Collegii noftri patronatum. TJus patronatus eft, quod habet patronus in libertum. Nam qui aliquem libertate donat fervo libertum facit, fitque ipfe e domino patronus. Itaque in cum, quem a fe dimittit, quædam jura fibi retinet, ut opera ejus uti poffit in quibufdam cafibus: ut ab eo alatur, fi opus fuerit: ne accufetur ne contumelia afficiatur, &c. V. Digeft. lib. 37. tit. 14. qui de jure patronatus infcribitur. Martian. ibid. leg. 3. Omni commodo patronatus carere. Terent. ibid. leg. 21. Amiffi patronatus jus recipere.

ret

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PATRONUS, ni, m. protettore, difensore, posdras, qui alterum tuetur, & defendit: cui refpondet cliens a pater, ut Feft. innuit in Patronus, & Serv. ad Æn. 6. v. 609. quia ut pater filium, ita hic clientem tuetur. Patroni enim primo dicti funt Patres feu Patricii, quibus ex inftituto Romuli plebs commendata fuit, ut quem quifque plebejus vellet e Patribus eum fibi veluti tutorem eligequi fuis in rebus ac periculis fibi adeffet. Liv. I. 6. c. 18. Quot enim clientes circa fingulos fuiftis patronos, tot nunc adverfus unum hoftem eritis. paulo poft. Ego me patronum profiteor plebis, quod mihi cura mea & fides nomen induit. V. Sigon. de ant. jur. Civ. R. l. 1. c. 7. ¶ Præterea patroni erant, qui provinciarum, & exterarum nationum ? R. imperio fubditarum, Romæ apud Senatum, magiftratus, & populum, auctoritate & gratia res & negotia defendebant. Sic Bononienfes patronos habuere Antonios, Syracufani Marcellos, Lacedæmonii Claudios, Afri Scipiones, Allobroges Sangas, &c. Cic. 1. Offic. c. 11. Tantopere apud noftros juftitia culta eft, ut ii, qui civitates aut nationes devietas bello in fidem recepiffent earum patroni effent more majorum. Id. in Divin. Verr. d. 1. Uti cum fummum in veteribus patronis multis tum nonnullum etiam in me præfidium fuis fortunis conftitutum effe

[ocr errors]
[ocr errors]

C

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

fe arbitrarentur. Id. in Pifon, c. 11. Me inaurata ftatua donarant deme patronum tuum adfciverant. Id. pro Sull. c. 21. Patronus, fenfor T Quoniam vero patronorum officia fuecuftos coloniæ. re, ut clientes omnibus in rebus tuerentur. ac potiffimum ut iis incognita jura traderent, caufamque eorum in foro, re poftulante, defenderent 3 factum eft, ut patronus pro, oratore, five actore caufarum ufurparetur, avvocato Afcon. in divin. Verr. c. 4. Qui defendit alterum in judicio, aut patronus dicitur, fi orator eft aut advocatus, fi aut jus fuggerit, aut præfentiam fuam commodat amico; aut procurator, fi negotium fufcipit; aut cognitor, fi præfentis caufam novit, & fic tuetur, ut fuam. Cic. 2. Offic. cap. 14. a med. Judicis eft femper in caufis verum fequi: patroni nonnunquam veri fimile etiamfi minus fit verum defendere, Id. 2. de Orat. c. 69. Ut,ille Siculus, cui prætor Scipio patronum caufæ dabat hofpitem fuum. Id. pro Mur. c. 2. Quempiam conftituere alicui caufæ patronum. Afcon. in arguni. orat. pro Scauro, fub fin. Defenderunt Scaurum fex patroni, cum ad id tempus raro quifquam pluribus quam quatuor uteretur: at poft bella civilia ante legem Juliam ad duodenos patronos eft perventum. Ovid. l. 1. de ar. am. v. 88. Qui modo patronus, nunc cupit effe cliens. T Translate de quovis defenfore dicitur. Cic. Agrar. 3. c. 1. fub fin. Eam legem a veftrorum commodorum patrono effe confcriptam. Id. pro Balb. c. 10. Patronus fœderum ac foederatorum. Id. de Amic. c. 7. fub fin. Qualis tum patronus juftitiæ fuit contra accuratam orationem Phili! T Adjective Martial. l. 7. epigr. 71. Ut vocem mihi commodes patronam. T Denique patronus eft relativum liberti. V. vocem præced. Cic. Fam. 13. ep. 21. fub fin. Peto a te, ut Hammonium libertum in patroni ejus negotio tuearc. Tacit. 2. Hift. c. 2. Corrupti in dominos fervi, in patronos liberti.

[ocr errors]

a ?

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

,

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PATRONYMICUM NOMEN, naтpovinov roux, eft, quod fit ex nomine patris, avi, vel alius ex majoribus, & fignificat filium vel filiam, nepotem, vel neptem, vel alium ex defcendentibus ut Pelides, Achilles filius Pelei, Eacides Achilles nepos aci: item ex nominibus regum, urbium, fluminum &c. V. Prifcian. 1. 2. pag. 582. Putfch. & alios Grammaticos. PATROUS, um, Tрos, patrius: vox Græca, a xp pater. Patroa virgo apud Catull. carm. 1. videtur effe Minerva ingeniorum præfes, ex capite Jovis patris nata fine ope feminæ. Ita Voff. & Vulpius. Eadem de caufa paterna virgo dicitur a Stat. 1. 1. Achill. v. 547. Al. tamen aliter aut leg. aut interpret. PATRUELIS, is, m. & f. cugino, dengos, sos, filius, vel filia patrui mei: qui & frater, aut foror patruelis dicitur. Differt a confobrino, qui eft filius materteræ h. e. fororis matris meæ. Cajus Dig. lib. 38. tit. 10. leg. 1. Item fratres patrueles, fororefque patrueles, ideft qui, quæve ex duobus fratribus progenerantur. Non. c. alt. n. 8. Patrueles, marium fratrum filii. Cic. initio 1. 5. de Fin. L. Cicero frater nofter cognatione patruelis, amore germanus. (Adde pro Planc. c. 11.) Sueton. in Domit. c. 10. a med. Occidit Flavium Sabinum alterum e patruelibus quod, &c. & cap. 15. Flavium Clementem patruelem fuum interemit. Perf. fat. 6. v. 52. fi mihi nulla Jam reliqua ex amitis, patruelis nulla, proneptis Nulla manet. T Sic etiam appellatur filius fororis patris mei. Cic. pro Cal. c. 24. Clodium vocat fratrem patruelem Q. Metelli Celeris - quia mater Clodii foror fuerat patris Q. Metelli. T Charif. 1. 1. pag. 113. Putfch. vult in ablativo patruele dici, allato exemplo T Adjective Ovid. Heroid. ep. 14. v. 61. Quo Nepotis in fragm. meruere necem, patruelia regna tenendo. h. e. Danai patrui fui uxores ducendo ejus filias. V. Danaus. Ajax apud Ovid. 1. 3. Met. v. 41. Nos inhonorati, & donis patruelibus orbi. b. e. armis Achillis, qui fuit filius Pelei fratris Telamonis, quem Ajax patrem habuit. Id. 1. 1. Met. v. 350. Deucalion lacrymis ita Pyrrham affatur obortis: O foror, o conjux o femina fola fuperftes, Quam commune mihi genus, & patruelis origo Deinde torus junxit. fcil. quia filii erant duorum fratrum, ille Promethei, hæc Epimethei. PATRUUS, i, m. zio paterno, Tрadsho, frater patris mei (ut docet Paul. Dig. l. 38. tit. 10. leg. 10.) a pater, quia patris loco eft, co mortuo. Differt ab avunculo qui eft matris meæ frater Cic. de Harufp. refp. c. 12. ad fin. Iftiufmodi Megalefia fecit pater tuus? iftiufmodi patruus? Horat. in fi. fat. 6. l. 1. Quæftor avus pater atque meus, patruufque fuiffet. T Interdum notat feveritatem & aufteros mores, cujufmodi folent effe patruorum in fratris filios. Cic. pro Cal. c. 11. Et qui in reliqua vita mitis effet, fuit in hac caufa pertriftis quidam patruus, cenfor, magifter. Horat. 1. 2. fat. 3. v. 87. five ego prave, Seu recte hoc volui: ne fis patruus mihi. Perf. fat. 1. v. 11. Cum fapimus patruos. b. e. graves feverofque mores induimus. Patruus magnus eft frater avi mei paterni, vel materni, fratello di mio nonno. Patruus major, frater proavi mei, fratello di mio bifavo. ( Feft. in Major etiam aviæ paTruum, feu proaviæ meæ fratrem patruum majorem dici ait.) qui & propatruus vocatur. Patruus maximus, frater abavi mei fratello di mio arcavolo: qui & abpatruus dicitur. Paul. loc. cit. Dupliciter patruus intelligendus eft, ex patre vel matre. puta, avia paterna mea nupfit patri tuo, peperit te: aut avia paterna tua nupfit patri meo, peperit me. Ego tibi patruus fum, & tu mihi. Idem evenit, fi mulieres altera alterius filio nupferint. nam qui ex his mafculi nati funt, invicem patrui funt, quæ feminæ invicem amitæ. Item mafculi feminis fimiliter patrui, feminæ illis amitæ. Et fi vir & mulier, ille filiam ejus duxerit, illa filio ejus nupferit; qui ex patre adolefcentis nati erunt, ex matre puellæ natos, fratris filios: illi eos patruos, & amitas appellabunt. Id. ibid. PATRUUS, a, um, del zio paterno, ad patruum pertinens. Horat. 1. 3.od. 12. v. 2. exanimari metuentes Patruæ verbera linguæ. Ouid.

[ocr errors]
[ocr errors]

4

[merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors]

4. Fast. v. 55. Enfe cadit patruo Laufus. Al. leg. patrui, al. pstrio. Eadem lectionis varietas eft apud eund. 3. Amor. el. 6. v. 49. & lib. 11. Met. v. 328. & lib. 12. v. 597. &c. T¶ Joculariter Plaut. Pan. 5. 4. 24. 26. Patrue mi patruiffime. b. e. dulciffime, amantiffime.

PATULCIUS, dictus eft Janus, quod tempore belli portæ templi ejus
paterent. Macrob. I. 1. Saturn. c. 9. ad fin. & Ovid. 1. Faft. v. 129.
Modo namque Patulcius idem, Et modo facrifico Clufius ore vocor.
T Etiam Jupiter & Juno hoc appellantur cognomine. Infcript. apud
Spon. in Mifcellan. pag. 81. Jovi Patulcio, & Junoni Patulciæ D.
D. prid. Id. Augu. C. Cæfio Longino & Sex. Domitio Calvino Coff.
L. Calpurnius L. F. Pal. Meffalinus Præf. Fabr. Oft. &c. Alia ibid.
Junoni Patulcia Sifpita T. Fabatius Tabularius Oft. &c. Uterque
Lapis ad Oftienfem portum pertinet: Jupiter & Juno tanquam ejus
præfides, eo fine coluntur, ut navigantibus pateat, & tutos red-
dat.
PATULYCANS. V. Paftillicans.

PATULUS, a, um, aperto, largo, ampio, avointis, pus, patens, apertus, latus, amplus. & fæpe de iis dicitur, quæ femper aperta & patentia funt. Varr. 1. 4. de L. L. c. 33. Cavum ædium dictum, qui locus tectus intra parietes relinquebatur patulus, qui effet ad communem omnium ufum. Lucret. l. 6. v. 107. patuli fuper æquora mundi. Cic. de nat. Deor. I. 2. c. 48. & lib. 3. de Fin. c. 19. Pinna duabus grandibus patula conchis, cum parva fquilla quafi focietatem coit comparandi cibi. Id. 1. de Orat. c. 7. ad fin. Platanus ad opacandum locum patulis diffufa ramis. Virg. 1. Georg. v. 375. bucula cælum Sufpiciens patulis captavit haribus auras. & lib. 3. v. 362. patula puppes. Plin. l. 36. c. 9. Patulæ in latitudinem naves. Virg. 7. En. v. 115. patulis nec parcere quadris. Horat. lib. 1. ep. 18. v. 70. patulæ aures. h. e. quæ femper apertæ funt, & paratz ad audiendum. Ovid. 8. Metam. v. 30. Impofito patulos calamo fi. nuaverat arcus.verf. 675. patula caniftra. & lib. 14. v. 752. patula feneftræ. & lib. 15. v. 513. patulo partem maris evomit o re. & lib. 2. v. 379. patuli lacus. Tacit. Ann. 15. c. 40. patula urbis loca. & cap. 43. extr. Patula latitudo, & nulla umbra defenfa. Gell. l. 6. c. 6. extr. Aves ingentibus alis patulæ atque porrectæ. T Paruli boves qui fint, V. in Camurus.

PAVA, æ, f. paoneffa, femina in genere pavonum. Aufon. epigr. 69. Pavaque de pavo conftitit ante oculos.

[graphic][graphic]
[ocr errors][merged small]

PAUCI, a, a, pochi, niyo, qui exiguo numero funt, rari: a pas, quod idem fignificat. Refertur ad quantitatem difcretam, h. e. ad numerum & contrarium habet plures, multi: ficut parvus ad quantitatem continuam, h. e. corpus: cui magnus opponitur. Cic. 5. Tufcul. c. 35. extr. Quotidie nos ipfa natura admonet, quam paucis, quam parvis rebus egeat, quam vilibus. Id. pro Cluent. c. 46. Ut metus ad omnes, pœna ad paucos perveniret. & ibid. in f. In multorum peccato carpi paucos ad ignominiam non oportet. Id. 2. de Orat. c. 32. Caufæ modicæ & pauca. Tacit. 4. Hift. c. 40. Pauca & modica differuit. Hirt. de B. Afric. c. 96. Pauciora ab amplioribus circumventa navigia deprimuntur. Salluft. in Jug. c. 53. Ne pauciores cum pluribus manum confererent. Celf. l. 7. c. 2. a med. Ut quam minimæ, & quam pauciffimæ plage fint. Cic. Q. Fr. l. 3. ep. 1. c. 1. extr. Spero, paucis menfibus opus Diphili perfe&tum fere. Id. 2. Fam. ep. 7. Paucis diebus eram miffurus domefticos tabellarios. tra pochi dì. & Verr. 2. c. 6. ad fin. Ecce autem repente, his diebus paucis, vetera illa confilia repetuntur. & Terent. Andr. 1. 1. 77. Fere in diebus paucis, quibus hæc acta funt Chryfis moritur. Plin. l. 30. initio. In paucis digna res eft, de qua plura dicantur. T Abfolute pauci, pauci homines. Phedr. . 5. fab. 4. extr. Paucis temeritas eft bono, multis malo. Cic. pro Mar. c. 11. Poffet agi lege, nec ne, pauci quondam fciebant. Pauca, pauca verba. Terent. Andr. 3. 3. 4. Aufculta paucis. & 1. 1. 2. Paucis te volo. 5. 3. 22. Pater, licet ne pauca ? Horat. I. 1. fat. 6. v. 60. refpondes, ut tuus eft mos, pauca. Salluft. in Jug. c. 19. 20. extr. Cetera quam pauciffimis abfolvam. Plaut. Pan. 5. 4. 54. in pauca confer. Pauci, boni, ut multi, mali. V. Multus. Cic. in Orat. c. 3. fub fin. Eloquentia jactationem habuit in populo, nec paucorum judicium, reprehenfionemque pertimuit. Adde Lucil. apud Non. c. 12. n. 4. In fing. numero Horat. de ar. Poer. v. 103. tibia tenuis, fimplexque foramine pauco. Gell. I. 20. c. 1. a med. Injurias pauco ære diluere Apul. I. 11. Metam. Poft paucum tempus nuntiatur. ¶ In genitivo plur. paucum pro paucorum dixit Enn. apud Gell. I. 12. c. 4. ad fin. T In dativo plur. habet paucis in omni genere: olim & paucabus in feminino dictum elt. Cn. Gell. apud Charif. 1. 1. pag. 39. Putsch. Capite cum aliis paucabus confilium. V. Afina.

PAUCIES,& Pauciens, rare volte, Taupe, σies, raro, paucis vicibus. Titinn. apud Feft. & Non. c. 2. n. 681. Tuam uxorem pauciens videbo. Cal. Annal. 6. ibid. Confulto non pauciens arceffi

[graphic]

tum.

PAUCILOQUIUM, ii, n. poche parole, Spexuλoyia, paucitas fermonis. Plaut. Merc. 1. 1. 31. Contumelia, & difpendium, multiloquium, pauciloquium.

PAUCITAS, atis, f. poco numero, pochezza, onryóns, exiguus numerus. Cic. 1. de Orat. c. 2. Quanta Oratorum fit, femperque fuerit paucitas. Cef. 1. 3. B. Gall. c. 9. Navigatio impedita propter infcientiam locorum, paucitatemque portuum. Nep. in Datam. c. 7. extr. Ut non multum obeffe multitudo hoftium fuæ paucitati poffet. Salluft. in Catil. c. 57. Divitias paupertas, multitudinem paucitas fuperat. Curt. 1. 3. c. 4. Loci anguftiis redactus eft ad paucitatem, quam in hofte contempferat. Cic. l. 1. de Invent. c. 22. Partitio habere debet brevitatem, abfolutionem, paucitatem. & paulo poft. Paucitas in par titionę

« НазадПродовжити »