Зображення сторінки
PDF
ePub
[merged small][ocr errors]

tem,

[ocr errors]

tam privatus exhibuit. Lamprid. in Alex. Sever. c. 67. ad fin. Pa rentes Alexander, fi malos reperit, punivit. Curt. 1. 6. c. 1o. Solent rei capitis adhibere vobis parentes. Duos ego fratres nuper amifi, &c. Hieronym. 1. 2. contra Rufin. fub init. Nifi forte parentes, militari vulgarique fermone, cognatos & affines nominat. Jul. Firmic. l. 3. c. 13. fect. 4. Cum parentibus vel affinibus affiduas inimicitias exercere. Addunt quidam etiam loca Livii l. 34. c. 32. a med. & Petron. in Satyr. c. 112. & Flori l. 3. c. 18. quæ rem tamen non plane conficiunt. ¶ Tribuitur aliquando honoris caufa, ut pater, etiam nulla cognatione junctis. Apuk, 1. 2. Metam. Quin ipfe parentem tuam accedis, & falutas? Sic Imperatores appellare folent parentes deceffores fuos, ut congeftis ex Codice locis oftendit Briffon. de V. S. ¶ Translate Cic. 9. Attic. ep. 10. Me, quem nonnulli confervatorem iftius urbis, quem parentem effe dixerunt &c. ep. 9. Noftri principes antiquiffimam, & fan&tiffimam parenpatriam, fame necandam putant. Id. de Univ. c. 11. Quorum operum ego parens 'effectorque fum. Id. init. 1. 2. de Fin. Socrates parens philofophiæ jure dici poteft. Id. 1. de Legib. c. 24. Earum rerum parens eft, educatrixque fapientia. Id. 1. de Orat. c. 3. Laudatarum artium omnium procreatricem quandam, & quafi parentem eam quam oλorogixv Græci vocant, judicari. Plin. l. 7. cap. 30. fub fin. Tullius facundiæ, Latiarumque litterarum parens. Id. 1. 25. c. 2. Homerus primus doctrinarum, & antiquitatis parens. Id. 1. 22. c. 24. ad fin. Parens illa, ac divina rerum artifex. Id. 1. 5. c. 19. Sidon Thebarum Boeotiarum parens. Flor. 1. 3. cap. 18. Cum Italia contra matrem & parentem fuam Urbem confurgeret. Sil. lib. 2. v. 654. Urbs habitata diu fidei, cæloque parentem Murorum repetens. b. e. conditorem. Plin. l. 12. c. 5. de ficu Indica. Ipfa fe femper ferens, vaftis diffunditur ramis, quorum imi adeo in terram curvantur, ut annuo fpatio infigantur, novamque fibi propaginem faciant circa parentem in orbem. T Per antonomafiam parens eft Jupiter. Horat. l. 1. od. 12. verf. 13. Quid prius dicam folitis Parentis Laudibus? qui res hominum, &c. Sic apud Statium 1. 1. filv. 2. v. 178. parens Latius eft Domitianus. Reperitur & masculino genere, quamvis de matre fermo fit. Feftus: Mafculino genere parentem appellabant antiqui etiam matrem. Pacuvius in Medo cum oftenderet a Medo matrem quæri, ait: Te, Sol, invoco, ut mihi poteftatem duis inquirendi mei parentis. Gracchus fuos parentes amat. h. e. matrem. Et in alia epiftola: Tuus parens fum. . e. mater. & apud Virg. Æn. 3. v. 341. Ecqua tamen puero eft amiffi cura parentis, b. e. Creufa. Hæc Charif. 1. 1. pag. 79. Putfcb. Apud Virg. tamen plerique omnes leg. amiffe. In genitivo plur. habet etiam parentium atque ita fæpe dixiffe Ciceronem, teftatur Charif. l. 1. pag. 111. Sic Horat. l. 3. od. 24. v. 21. Dos est magna parentium Virtus. Varro quoque 1. 7. de L. L. c. 37. utrumque & tum, & tium agnofcit. Infcript. apud Gruter. pag. 681. n. 1. Parentium fratres. Adde aliam apud Fabrett. pag. 72. PARENS, entis, obbediente, obediens: a pareo. Cic. in fragm. apud Lactant, fub fin. cap. 24. 1. 6. Sanctiffimæ ac certiffimæ legi parens. Virg. 1. Æn. v. 699. Jamque ibat dicto parens. Horat. l. 2. fat. 7. v. 111. Nil fervile gulæ parens habet? Ovid. Met. 13. v. 449. immitti fociis parentibus umbra. Tibull. l. 1. el. 10. v. 9. freta per parentia ventis Ducunt inftabiles fidera certa rates. Cic. 1. Offic. c. 22. Ob has ipfas caufas & parentiores habuerunt exercitus, & fortiores. Al. leg. paratiores. Salluft. in Jug. c. 109. Parentes abunde habemus: amicorum neque nobis, neque cuiquam omnium fatis fuit. fudditi, foggetti, vannous, dpxoméves. Sic Sil. l. 14. v. 80. tractare fereno Imperio vulgum pollens, & pectora nullo Parentum exagitare metu. Vellej. 1. 2. c. 108. Principatus conftans ex voluntate parentium. Salluft. in Jug. cap. 3. Vi regere patriam aut parentes, quamquam & poffis, & delicta corrigas, tamen importunum eft. PARENTALIA, um, n. vexvoix, funerali, efequie, facrificium, atque epulæ, item funebris laudatio, & fiqua alia quotannis fiebant in cognatorum defunctorum memoriam. Cic. 1. Phil. c. 6. Ut parenta lia cum fupplicationibus mifcerentur. Aufon. in Parental. in præfat. Titulus libelli eft, Parentalia: antiquæ appellationis hic dies, jam inde ab Numa cognatorum inferiis inftitutus. Infcript. apud Greeter. pag. 753. n. 4. Lectifternium tempore parentaliorum præbeant. Alia apud Donium claff. 5.n. 189. quotannis die parentalium. Ovid. 2. Faft. v. 543. Æneam hujus inftituti auctorem facere videtur. V. Parento.

:

[ocr errors]
[ocr errors]

PARENTALIS, e, ad parentes pertinens, aut cognatos, affinefque vita funtos item ad annuas inferias, quæ iis fiant. Ovid. 4. Trift. el. 10. v. 87. Fama parentales fi vos mea contigit umbræ: Et funt in Stygio crimina noftra foro. Id. 2. Faft. verf. 547. At quondam dum longa gerunt pugnacibus armis Bella, parentales deferuere dies. Id. Met. 13. v. 619. Memnonides dicta, cum fol duodena peregit Signa, parentali perituræ marte rebellant. b. e. pugna in inferiis Memnonis commiffa. Hoc idem ita explicat Id. 1. Amor. el. 13. v. 3. fic Memnonis umbris Annua folemni cæde parentet avis. Refpicit autem ad gladiatores, quos erat mos inducere in exfequiis circa rogum pugnantes. PARENTATIO, onis, f. actus parentandi. Tertull. de Spectac. cap. 12. Quod mortuis litabatur, utique parentationi deputabatur. PARENTĀTUS, a, um, parentando oblatus. Tertull. de Spectac. c. 13. Non facrificamus, nec parentamus: fed neque de facrificato, & parentato edimus.

PARENTELA, æ, f. a parens. Capitol. in Gord. c. 23. a med. Duxit uxorem filiam Mifithei, doctiffimi viri, quem caufa eloquentiæ dignum parentela fua putavit. Ubi Cafaub. dignum judicavit, cui fe in filium daret. nam gener, focerque patris & filii nomina ufurpabant. Hinc initium epiftolæ ibid. cap. 24. Domino filio & Augufto Tom. III.

Mifitheus focer cap. 25. Imperator Gordianus Auguftus Mifitheo patri. PARENTHESIS, is, f. parentess, maps, interpofitio, interjectio interclufio, Figura eft orationis. De ea Quintil. 1. 9. c. 3. ante med. Quam nos interpofitionem, vel interclufionem dicimus, Græci Tρύνθεσιν vocant, dum continuationi fermonis medius aliquis fenfus intervenit. TParenthefis nota funt duo femicirculi fe invicem refpicientes, ut in illo Virg. 1. Æn. v. 647. Eneas neque enim patrius confiftere mentem Paffus amor) rapidum ad naves præmittit Achatem. Repetita parenthefis exemplum habes apud Cicer. Fam. 7. ubi ait epift. 1. ad fin. Si Romæ effes, tamen. neque nos lepore tuo, neque te fi qui eft in me) meo frui liceret propter moleftiffimas occupationes meas: quibus fi me relaxaro (nam ut plane exfolvam, non poftulo) te ipfum docebo profecto, quid fit humaniter vivere. V. aliud exemplum Plinii junior. in Hyperbaton. Longioris parenthefis, apud Horat. I. 1. epift. 15. & quidem duplicis: quarum prior 12. verfibus conftat, altera 6. T Chari

[ocr errors]

fo l. 4. pag. 248. Putfch. parenthesis eft etiam cum aut littera voci inferitur, ut relligio, navita, aut fyllaba, ut Mavortis, induperator indugredi, quod & Valer. Prob. tradit lib. 1. pag. 1438. PARENTIA. V. Parientia. PARENTO, as, avi, atum, n. 1. far lefequie, o il funerale, ivayiLu, xTspeil, jufta parentibus, cognatifque, & affinibus vita fun&tis ad eorum fepulcra perfolvo, ut in Parentalia di&tum eft. Cic. 1. Phil. c. 6. Ut cujus fepulcrum ufquam exftet, ubi parentetur ei publice fupplicetur. Id. pro Flacc. c. 38. Litemus igitur Lentulo, parentemus Cethego, revocemus ejectos. Id. 2. de Legib. cap. 21. a med. Februario menfe, mortuis parentari voluerunt. & mox. Hoftia maxima parentare. Senec. ep. 122. Mortuis certe interdiu parentatur. Macrob. l. 1. Saturn. c. 16. a med. Fab. Max. Servilianus pontifex in libro XII. negat, oportere atro die parentare: quia tunc quoque Janum Jovemque præfari neceffe eft, quos nominari atro die non oportet. Plin. l. 18. c. 12. Faba Pythagorica fententia damnata: ut alii tradidere, quoniam mortuorum animæ fint in ca: qua de caufa parentando utique affumitur. Tertull. de refurr. carn. c. I. Defunctis parentant, & quidem impenfiffimo officio, pro moribus eorum pro temporibus efculentorum, ut quos negant fentire quidquam, etiam defiderare præfumant. Id. de teftim. anim. c. 4. Vocas porro fecuros, fi quando extra portam cum obfoniis & matteis, tibi potius parentans, ad bufta recedis, aut a buftis dilutior redis . T Translate Ovid. 1. Amor. el. 13. v. 3. Memnonis umbris Annua folemni cæde parentet avis. V. Parentalis. Liv. 1. 24. c. 21. Vociferatumque ferociter, parentandum regi fanguine conjuratorum effe. h. e. ulcifcendam regis mortem. Sic Petron. in Satyr. cap. 81. extr. Aut vir ego, liberque non fum Aut vir ego, liberque non fum, aut noxio fanguine parentabo injuriæ meæ. T

[ocr errors]

PAREO, es, rui, paritum, n. 2. apparire, farfi vedere, comparire, gairoua, me oftendo, præfto fum, appareo, compareo. Ducunt a παρα το πάρεςι, a πάρειμι, adfum, quamvis obftet quantitas. Mare tial. l. 12. epigr. 29. Feftinant trepidi fubftringere carbafa nautæ, Ad portum quoties paruit Hermogenes. Sueton. in Auguft. cap. 95. Immolanti omnium victimarum jocinera replicata paruerunt. Stat. 1. 2. filv. 2. v. 76. Hæc ( feneftra) videt Inarimen, illi Prochyta afpera paret. T Dicitur de miniftris, fervifque magiftratuum, qui præfto funt iis, juffa facturi: pro quo frequentius eft appareo: unde apparitores. Gell. l. 10. c. 3. fub fin. Romani Bruttios ignominiæ caufa magiftratibus in provincias euntibus parere, & præminiftrare, fervorum vicem, jufferunt. Spartian. in Nigro, c. 7. Ac poftea cum unus ad memoriam, alter ad libellos paruiffet, ftatim præfecti facti funt. T Pro manifeftum effe, conftare, effer manifefto. Sueton. in Calig. c. 8. a med. Abunde arbitror parere, non potuiffe ibi nafci Cajum. Cic. pro Mil. c. 6. Quid porro quærendum eft? factum ne fit? at conftat. a quo? at paret. Al. leg. patet Virg. Æn. 10. v. 176. hominum divumque interpres Afylas, Cui pecudum fibræ, cæli cui fidera parent. h.e.cognita, & perfpecta funt. T Paret, liquet, clarum eft, & manifeftum: formula forenfis, de qua Feftus: Parret, quod eft in formulis, debuit & producta priore fyllaba pronuntiari, & non gemino R fcribi: quod & inveniatur in comparet, apparet. ( Pofteriores apparet dixere, ut eft apud Juftinian. lib. 4. inftitut. tit. 6. §. Sic itaque. ) Petron. in Satyr. c. 137. Jurifconfultus paret, non paret, habetor: Atque efto quidquid Servius & Labeo. Ulpian. Dig. lib. 6. tit. 1. leg. 5. Si frumentum duorum confufum fit, competit fingulis in rem actio in id quantum paret in illo acervo fuum cujufque effe. T Si paret,

[ocr errors]

fi conftat, fi probatur, in judiciis dandis, & pairsTau. Cic. pro Rofc. Com. c. 4. ex edicto. Si paret, HS 155 dari oportere. Id. in Divin. Verr. c. 17. Vocari ad fe Agonidem jubet: judicium dat ftatim, fi pareret, cam, fe & fua Veneris effe, dixiffe. Adde Verr. 4. cap. 12. & Verr. 5. C. 22. 28. T Sæpiffime ponitur pro præfto effe, obedire, obtemperare, dicto audientem effe, ubbidire, foggettarfi, far a modo, Teoda. Cic. Tufcul. 5. c. 12. Hic parebit & obediet præcepto illi veteri. Id. 1. de nat. Deor. c. 8. Quemadmodum obedire, & parere voluntati architecti aer, ignis, aqua potuerunt? Id. Phil. 7. c. 1. Non ut pareret, & di&to audiens effet huic ordini, fed ut conditiones ferret, leges imponeret. Id. 2. Offic. c. 11. Quin etiam leges latronum effe dicuntur, quibus pageant, quas obfervent. Id. 2. de nat. Deor. c. 3. Parere religionibus. Id. Attic. l. 8. ep. 12. confiliis alicujus. Cef. 1. 5. B. Gall. c. 2. extr. imperio. Virg. 3. Georg. v. 208. de equo. Verbera lenta pati, & duris parere lupatis. T Paffive imperfonaliter, Liv. 1. 9. c. 32. Conful tefferam dari jubet, ut prandeat miles, & arma capiat: dito paretur. Senec. de clem. 1. 1. c. 24. Remiffius imperanti melius paretur. Ulpian. S s 2 Dig.

Dig. l. 4. tit. B. leg. 73. Ut arbitri fententiæ pareatur. Paul. lib. 49. tit. 8. leg. ult. Ab ea fententia cui pareri rerum natura non potuit, fine caufa appellari. Jabalen. lib. 4. tit. 8. leg. 39. & Symmach, lib. 10. ep. 36. (al. 43.) ante med. Caufa, ex quibus arbitri fententiæ paritum non eft. Ulpian. lib. 40. tit. 4. leg. 12. Si T Cum accufat. communi Stat. l. I. paritum fuerit conditioni. Achill. v. 660. non adeo parebimus omnia matri. Pro indulgere, fervire, obfequi, cedere. Horat. 1. 2. fat. 7. v. 111. Parere gula. Nep. in Alcib, c. 4. ad fin. Plus iræ fuæ, quam utilitati communi paruiffe. Id. in Attic, cap. 17. Neque id fecit natura folum (quamquam omnes ei paremus) fed etiam doctrina. Cic. 1. de Fin. c. 16. a med. Quæ cupiditates inanes funt, his parendum non eft. Id. Attic. 1. 2. epift. 21. a med. Omni animi impetu dolori & iracundiæ parere. Id. in Orat. c. 60. Neceffitati parere coguntur. Id. in Vatin, c. 1. Debuifti mihi ignofcere, fi in tanto hominis de me optime meriti periculo, & tempori ejus, & voluntati parere voluiffem. Val. Flacc. 1. 7. v. 154, extremo parere furori.

T Pa

rere promiffis eft cedere, obedire alicui propter promiffa ab eo fata. Ovid. 5. Faft. v. 504. Parent promiffis, diffimulantque deos TDicitar de iis, qui alicujus ditioni fubjecti funt, effere, o ftar foggetto, fuddito. Cef. 1. 3. B. Civ. c. 81. Nulla Theffaliæ fuit civitas, præter Lariffæos, quin Cæfari pareret, atque imperata faceret. Nep, in Datam, cap. 4. Afpis faltuofam regionem, caftellifque munitam incolens, imperio regis non parebat. Perron, in Satyr, c. 133. inclyta paret Cui Lesbos, viridifque Thafos. Plin. l. 6. c. 28. Oppidum, quod Characenorum regi paret. Juftin. l. 1. c. 2. Tot gentibus vix patienter uni viro, nedum feminæ parituris. T Ele

[ocr errors]

ornandæ

ganter transfertur ad inanima. Tibull. I. 1. el. 10. verf. 9. Lucra petituras freta per parentia ventis Ducunt inftabiles fidera certa rates. Ovid. 8. Mer. v. 470. utque carina, Quam ventus, ventoque rapit contrarius æftus, Vim geminam fentit, paretque incerta duobus. Virg. initio Eneid. Ut quamvis avido parerent arva colono (Huic refpondet imperare arvis, V. Impero.) Quintil. l. 1. cap. 12. ( al. 20.) Quid? nos agendi fubita neceffitate deprehenfi, nonne alia dicimus, alia providemus, cum pariter inventio rerum, electio verborum, compofitio geftus, pronuntiatio, vultus, motufque defiderentur? Quæ fi velut fub uno conatu tam diverfa parent fimul Cur non, &c ? Pro fatisfacere, folvere, apud JCtos. Paul, Dig. lib. 19. tit. 2. leg. 54. a med. Verifimile eft, ita conveniffe de non expellendo colono intra tempora præfinita, fi penfionibus paruerit. Impp. Dioclet: & Maxim. lib. 4. Cod. tit. 26. leg. 8. Intelligis, & forti, & ufuris te parere oportere. lidem ibid. tit. 10, leg. 8. extrem. Succeffores ejus folutioni parere compellantur. PARERGON, i, n. pyor, quod alicui rei præter propofitum additur, appendix, acceffio, ut fi pictor imaginem pingens tabellæ gratia arbufculas & aviculas, & hujufmodi addiderit: a Tapa, præter, & epyor, opus. Plin. l. 35. c. 10. a med. Adjecerit parvulas naves longas in iis, quæ pictores parerga appellant. Vitruv. 1. 9. c. ult. ante med. Verfando faciunt effectus, varietatefque motionum, in quibus moventur figilla, vertuntur metæ, calculi projiciuntur, buccine canunt, reliquaque parerga. Vet. lapis apud Gruver. pag. 59. n. 2. Venerem Aug. cum parergo, item phialam argenteftam. fuo poni juffit. PARHIPPUS, i, m. pos, equus, qui præter, vel juxta ducitur: a mapo, præter, & apud, & Tes, equus. In evectione ita; appellatur equus curfui publico deftinatus, qui præter unum aut duos veredos, quos folos evectio continet, ufurpatur extra ordinem, & fupra facultatem impetratam item is ipfe, qui hoc pacto formam date evectionis excedit ut Imp. Julian. docet lib. 8. Cod. Theodof. tit. 5. leg. 14. & lib. 12. Cod. Juftin. tit. 51. leg. 4. Adde Impp. Valentinian. & Valent. ibid. leg. 22. Cod. Theodof. PARHYPATE, es, epurarn, chorda mufica, quafi fubprincipalis Parhypate hypaton eft, quæ in noftratium Muficorum fyftemate dicitur C fa us Parhypate mefon, quæ F fa ut. Vitruv, 1. 5. c. 4. Martian. Capell. . 9. pag. 315.

team

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PARIAMBODES, is, Tapeau Budns, pes quinque fyllabarum, conftans brevi, longa, brevi, & duabus longis, ut petitiones. Diomed. 1. 3. pag. 479. Putfch. PARIAMBUS, i, Tapiaußas, pes quinque fyllabarum, conftans lonπαμίκαβος ga, & brevibus quatuor ut conticinium. Diomed. i. 4. pag. 478. Putfch. PARIÁNUS, a, um, ad Parium pertinens, quæ eft urbs Afiæ minoris in Myfia ad Propontidem, ut Pariana civitas. Cic. Fam. 13. ep. 53. ubi male al. leg. Patriana. Pariana colonia, Plin. l. 4. c. 11. Parii meminit. 5. c. 32.) Colias Parianus, Id. c. 11. l. 32. Parianus Artemidorus, Senec, l. 1. queft. nat. c. 4. PARTAS. V. Pareas.

PARIATIO, onis, f. æquatio, folutio, cui opponitur reliquatio: a pario, as. Scavol. Dig. lib. 12. tit. 6. leg. ult. An pactum, quod in pariationibus afcribi folet. pareggiamenti di conti, o di partite. PARIATOR, oris, m. qui paria facit, cui opponitur reliquator. Paul. Dig. lib. 35. tit. 1. leg. 79. An Sticho mortuo antequam rationes redderet, vel pariatore, vel reliqua habente. Aliqui leg, paria, vel reliqua babente.

PARIATORIA, æ, f. idem quod pariatio. Translate Auguftin. in Pfalm. 61. Pagiatoria plenaria paffionum omnium non erit, nifi cum fæculum finitum fuerit.

PARICI Quæftores appellabantur, qui folebant creari caufa rerum capitalium quærendarum. Feft. Monet Scalig. legendum paricidi. nam Feft. ipfe in Queftores, qui, inquit, quærunt de rebus capitalibus, quæftores paricidi appellantur. Hi fæpius Questores dicti funt. PARICIDA, V, Parricida,

PARIENS, entis, partoriente, quæ parit, puerpera. Ovid. 9. Met. v. 283. Præpofitam timidis parientibus Ilithyian. PARIENTIA, æ, f. ubbidienza, offequio, obfequium, obedientia: a pareo, es Tacit. in Agric. c. 16. Nifi Paulinus propere fubveniffet, amiffa Britannia foret, quam unius prælii fortuna veteri parientiz reftituit Al. leg. parentiæ alii patientiæ. Impp. Theodof. & Ve lent. lib. 3. Cod. tit. 4. Parientiam accommodare. Caffiod. 1. 3. ep. 24. Parientiam veftram monftrate. & lib. 7. n. 27. Cui faluberrimam parientiam commodate. Patientiam alii omnibus his locis reponunt. aliudve

[ocr errors]
[ocr errors]

PARIES, ětis, m. muro, parete, τοῖχος murus domum, privatum ædificium ambiens, & fuftinens. Differt a muro, qui xos, To. nam hic eft fere publicus, & urbem cingens. Horat. . 1. ep. 18. v. 84. Nam tua res agitur > paries cum proximus ardet. Cic. 2. Offic. a. 8. Parietes urbis modo ftant & manent ; rem vero publicam penitus amifimus. le cafe della Città. 1d, pro Mil. cap. 27. in fin. Parietem fic per veftibulum fororis inftituit ducere ut non modo veftibulo privaret, fed omni aditu & lumine. Caf. 1. 2. B. Civ. c. 9. ad fin. Parietes turris lateribus exftruere. Plin. l. 36.c.22. fub fin. Medios parietes farcire fractis camentis Sueton. in Domit. c. 14. Porticuum parietes phengite lapide diftinguere, Procul. Dig. lib. 8. tit. 2. leg. 12. Parietem incruftare. Cic. in Top. c. 4. Dire &tum ad parietem communem adjungere. V. Directus. Id. Parad, 4. ante med. difturbare. Plaut. Mil. 2. t. 64. perfodere. Virg. Georg. 4. v. 296. hunc locum) anguftique imbrice teeti, Parietibufque premunt ar&tis Id. 5. n. v. 588. Creta fertur Labyrinthus in alta. Parietibus textum cæcis habuiffe iter, &c. Cic. Verr. 6. c. 55. His tabulis interiores templi parietes veftiebantur. Plaut. Trin. 4. 3. 32. Leges fixe ad parietem clavis ferreis. Ovid. 4. Met. v. 65. Fius paries tenui rima. Plin. l. 19. c. 8. extr. Serpyllum nafcitur in puteorum parietibus. Colum. l. 12. c. 1. ad fin. Quibus aliquid in agro faciendum erit fervis, eos foras emittere; quibus in villa, eos intra parietes continere. Intra parietes interdum eft domi privatim, privatamente, in cafa. Cic. in Bruto, c. 8. Forensi luce caruit, intraque parietes aluit eam gloriam, quam, &c. Id. pro Quint. c. 11. Si quid in controverfiam veniret, aut intra parietes, aut fummo jure experiretur. Dicitur paries, licet non ex calce, & lapidibus. Vitruv. 1. 2. c. 8. ad fin. & lib. 7. c. 3. ad fin, Cratitii parietes. Ovid. 6. Faft. v. 262. Et paries lento vimine textus erat. De parietum generibus, & ftruendi ratione mul. ta Vitruv. cit. l. 2. T In caducum parietem inclinave, proverb. de eo, qui nititur rei parum firma. Spartian. in Adrian. c. 23. Commodum fecundum confulem fecit: quem cum minus fanum videret, fæpiffime dictitavit: In caducum parietem nos inclinavimus. T Utrofque parietes linere, duo Toixn doer, aliud proverb. de iis, qui apud omnes, etiam adverfos inter fe, gratiam inire quærunt : habeturque apud Petron. in fragm. Tragur. c. 39. Burm. Eft autem valde fimile illi duos parietes de eadem fidelia dealbare: de quo V. in Fidelia. T Plaut. Trucul. 4. 3. 14. Neve inter vos figni ficetis, ego ero paries. b. e. me interponam tanquam parietem, altera ne alteri fignificare poffit.

PARIETALIS, le, ad parietem pertinens, ut Parietalis herba, Mar. cell. Empir. c.. 13. PARIETARIA, a, f. parietaria, vetriuola, rapina, give, herba ἐλξίνης fpecies: a paries, quia in parietibus ac muris vereribus nafcitur. Apul. de herb. c. 81. ¶ Conftantinus Trajanum herbam parieta riam, ob titulos multos ædibus infcriptos, appellare folitus erat ut narrant Aurel. Vict. in Epit. c. 41. & Ammian. 1.27. c. 3. (al. 5.) fed hic pro parietariam habet parietinam. V. Parietine.. PARIETARIUS, ii, m. qui parietes conftruit. Jul. Firmic. 1.8. Architectos faciet, ftructores parietarios, vel marmorarios. Vetus lapis apud Reinef. claff, 11. n. 112. C. Julius Salvus ftructor parie tarius Julia Heurefi conjugi, &c..

[graphic]

G24.

PARIETINE, arum, f. muri vecchi, e mezzo rovinati, ftamberghe, parietes veteres & femiruti, parietum reliquiæ. Sifenn. apud Non. c. 2. n. 56. Poft villarum macerias ac parietinas quinque cohortes in infidiis reliquit. Cic. 3. Tufcul. c. 22. Magis me moverant Corinthi fabito afpecta parietinæ, quam ipfos Corinthios. Id. Fam. 13. ep. 1. Ut nefcio quid illud Epicuri parietinarum fibi concederes. Plin. l. 25. c. ult. Aizoum minus in muris parietinifque nafcitur. T Tranflate Cic. 4. Fam. ep. 3. Quid me ifta res confolatur in tantis tenebris, & quafi parietinis reipublicæ ? THerba parietina, parieta ria. Ammian. l. 27. c. 3. ( al. 5. ) de quodam Lampadio Pret. urb. Per omnia civitatis membral nomen proprium infcribebat non ut veterum inftaurator, fed conditor. quo vitio laboraffe Trajanus dicitur Princeps: unde eum herbam parietinam jocando cognominarunt. V. Parietaria. TParietina forma apud Tertull. de Pudic. c. zo. eft forma parietis. PARILIA. V. Palilia. PARILICIUM. V. Palilicium.

PARILIS, le, uguale, pari, l'oas, idem quod par, æqualis. Vox fere Poetica. Lucret. 1. 1. v. 1065. & noctes pariles agitare diebus. Ovid. 8. Mer. v. 631. Sed pia Baucis anus, parilique ætate Phile mon. Id. 1. Trift. cl. 8. v. 26. Accipere & parili reddere voce, vale. Nemefian. Ecl. 4. v. 5. parilifque furor de difpare fexu. Verr. 1. 8. de L. L. c. 23. Ut feparatim in fuo utroque genere fimilitudines fint pariles.

PARILITAS, atis, f. ugualità, ferns, æqualitas. Gell. . 14. c. 3.
ad fin. Parilitas virtutum inter fe confimilium.
PARILITER, æqualiter, pariter. Agnofcitur a Charif. 1. 2. pag. 191.
Putfch.

PARIO, is, peperi, paritum, & partum, a. 3. partorire, in, fe

tum

ได

[ocr errors]
[ocr errors]

tum edo & proprie ad feminas pertinet. Cic. 2. de Orat. c. 66. Si quintum pareret mater ejus, afinum fuiffe parituram. Sulpic. ad Cicer. Fam. 4. ep. 5. Ut ca liberos ex fe fe pareret. Stat. 12. Theb. v. 539. atque hofti veniat paritura marito, Cic. 4. Acad. c. 18. Cum ovum infpexerant, quæ id gallina peperiffet, dicere folebant. Olim tribuebatur & viris, pro generare, procreare, generare. Ita locutus eft Cecil. apud. Non. c. 6. n. 94. & Cicero vertens carmina Sophoclis 2. Tufcul. c. 8. Enei partu edita. Vetus Tragicus apud Quintil. 1. 8. c. 6. ante med. Et jam leo pariet. at pater eft. Sic TinTV apud Græcos. Homer, Odys. 15. v. 249. MATIOS ŽU TÉMETO Πολυφίδες τε, Κλειτόν τε. Sumitur & univerfim pro gignere, produrre, Cic. 1. de nat. Deor. c. 2. Fruges & reliqua , quæ terra pariat. Varr. 1. 1. R. R. c. 31. Ut farmentum in pariendis colibus vires habeat majores. & cap. 41. Ut ficus obrutæ in feminario pariant. Plin. l. 16. c. 37. Salices pariunt baltheo corticis vincula Lucret. 1. 2. v. 897. ligna putrefacta per imbres vermiculos pariunt, Plin. l. 31. c. 19. Spumam nitri negabant fieri, nifi cum ros cecidiffet prægnantibus nitrariis, fed nondum parientibus. T Transla te eft creare, efficere, cagionare, fare, produrre. Au&t. ad Herenn. I. 4. c. 4. ad fin. Alio tempore utantur ea facultate, non tum, cum parere ipfi, & gignere, & proferre debent, Cic. 2. de Orat. c. 87. Ars dicendi habet hanc vim, non ut aliquid pariat & procreet, verum ut educet atque confirmet. Id. 1. de Fin. c. 15. extr. Illas - rejici, quia dolorem pariant: has optari, quia voluptatem. Lucret. 1. 1. v, 20. parere diffidium. Quintil. l. 9. c. 4. tædium. Plin. 1. 12. c. 17. in fin. faftidium Id. I. 19. c. 8. fomnum. Id. I. 3. c. 1. fub fin. Quæ caufa magnos errores computatione menfuræ fæpius parit. Id. 1. 23. c. 5. Apyrina inflationes pariunt. T Pro afferre, recare, apportare. Plaut. Moftell. 2. 1. 71. Ne quidquam nobis pariant ex fe incommodi, Id. Trin. 2. 2. 35. Parere alicui ægritudinem Propert. l. 1. el. 18. v. 23. tua peperit nobis injuria curas. Nep, in Datam. c. ult. Ne quam fufpicionem pareret. Salluft. in Orat. Lepidi contra Sull. a med. Maximam mihi fiduciam parit victor exercitus. Eft etiam acquirere, comparare, acquistare, procacciare. Cic. 2. Offic. c. 13. ad fin. L. Craffus fibi ipfe peperit maximam laudem ex illa accufatione nobili & gloriofa. Id. 4. Catil. c. 1. Dummodo meis laboribus vobis dignitas falufque pariatur. Id. pro Sull, c. 17. ad fin. Affli&to Sulla, confulatus vobis pariebatur, ficut partus eft Id. ad Brut. ep. 15. Divinam gloriam alicui parere. Liv. 1. 34. c. 44. gratiam ingentem apud aliquem. & lib. 30. c. 14. a med. fibi decus & victoriam. Nep. in Regib. c. 2. fibi tyrannidem virtute. Terent. Andr. 4. 5. 2. divitias, 5. 5. 5. fibi immortalitatem. Val. Flacc. 1. 7. v. 291. famam, Vellej, l. 2. c. 120. ferro reditum fibi ad fuos. Caf. I. 3. B. Civ. c. 69. falutem fibi atque exitum per cæforum corpora Sil. l. 4. v. 47. Et metui peperere manu, b, e. pugnando & vincendo effecerunt ut metuerentur. Salluft. in Jug. c. 10. amicos officio & fide. Nep. in Alcib. c. 7. extr. fibi amicitiam cum regibus. T Pro conciliare. Ti bull. l. 1. el. 7. v. 27. Sæpe mero fomnum peperi tibi. Terent. Eun. 5. 2. 32. Ut folidum parerem hoc mihi beneficium. Id. Andr. 1. 1. 41. Obfequium amicos, veritas odium parit. yuwun. T Pro confcifcere, Virg. 6. Æn. v. 434. qui fibi lethum Infontes peperere manu. Tibull. (feu quicumque alius auctor eft) 1. 4. carm. 13. v. 20. Hoc peperit mifero garrula lingua malum. TPro invenire, formare, comminifci Cic. in Orat. c. 32. Qui diale&ici dicuntur, fpinofiora multa pepererunt id. 3. de Fin. c. 10. a med. Quibus etiam verba parienda funt, imponendaque nova novis rebus nomina, Justin. I. 4. c. 1. Hinc Fabula Scyllam & Charybdim peperere, ¶ Parii pro peperi. Cato R. R. c. 89. Gallinas teneras, quæ primum parierint, concludat. Al. leg. parient. T Paribit pro pariet Pompon. apud Non. c. 10. n. 26. Si prægnans non es paribis nunquam. T Parire pro parere. Enn. apud Varron. 1. 4. de L. L. c. 1o. & Diomed. l. 1. pag. 378. Putfch. Ova parire folet genu' pennis condecoratum. Plaut. in fragm. apud Philargyr. ad Ecl. Virg. 2. v. 63. Nam audivi feminam ego leonem femel parire T Partus particip. V. infra fuo loco.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PARIO, as, avi, atum, a. 1. uguagliar le partite, faldar i conti, paria in rationibus facere, rationes ita reddere, ut paria fint expenfis accepta cui reliquari opponitur. Ulpian. Dig. lib. 40. tit. 1. leg. 4. ante med. Si ei nummos prorogavit emptor, cum ei pariaverit, poterit ad libertatem pervenire. ¶ Item univerfim æquari, parem effe, vel fieri. Tertullian. de anim. c. 30. fub fin. Quia nec pariaffet commeatus hic vitæ milliario tempori, &c. & cap. 32. Sub fin. Mollitia lanæ, mollitia pluma: pariant naturalia earum fubftantiva non pariant. Id. de refurr, carn. c. 6. Non rapinam exiftimavit pariari Deo. & cap. 53. a med. Utraque fubftantia pariant inter fe Chriftus, & Adam, fcilicet & carne, & anima. PARIS, idis, m. Hapis, Priami Trojanorum regis & Hecubæ filius alio nomine Alexander, cujus matri cum illa fe facem ardentem parere fomniaffet, conjectores refponderunt, fore, ut filius, quem in utero geftabat, caufa effet Trojani excidii. Qua re cognita, Priamus puerum, ubi primum fuit natus, Archelao fervo exponendum tradidit. Sed mater filium formofiffimum perfpiciens, ejus miferta, curavit, ut furtim nutriretur a paftoribus in Ida monte. Ubi cum adoleviffet, Enonem virgunculam amavit, fufcepitque ex ea duos filios, Daphnim, & Idæum, Porro cum in dirimendis controverfiis effet æquiffimus, maximam juftitia famam fibi comparavit adeo ut orta inter deas, Junonem Palladem, & Venerem difceptatione de forma propter aureum pomum a Jove cælitus demiffum in > quo fcriptum erat Detur pulcherrime, judex fit ab iis conftitutus. Quas cum vidiffet, fententiam tulit fecundum Venerem, quæ pulcherrimam feminarum ei promiferat, neglecto regno, quod pollicebatur

[ocr errors]

Juno, & contempta, quam Pallas offerebat, fapientia. Præterea. cum effet fortiffimus, in agonali certamine quod ad Trojam agebatur cum alios omnes fuperavit tum ipfum etiam Hectorem

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

qui cum iratus, quod vinceretur, gladium in eum ftringeret, paftorem putans, Paris illi aperuit fe ejus fratrem effe germanum, quod, allatis crepundiis probavit. Sic igitur cognitus, a patre receptus eft. Deinde conftructis viginti navibus, fub fpecie legationis ad repetendam Hefionen in Græciam miffus eft, ubi a Menelao hofpitio eft fufceptus. Verum cum ille neceffaria de caufa in Cretam navigare cogeretur Paris fibi occafionem rei bene gerendæ oblatam ratus Helenam , quam mutuo amore deperibat, rapuit, & in AGiam abduxit. Ex illa rapina deinde fecutum eft bellum Trojanum . In quo Paris fingulari certamine cum Menelao congreffus, cum pæne vinceretur, a Venere fubtractus eft. Poftremo Hectore, & Troilo fratribus occifis cum ipfe, fumpto arcu, & fagittis, quibus plurimum valebat, Achillem fub prætextu defponfanda Polyxenæ fororis, in templo Thymbrai Apollinis interfeciffet, & ipfe a Pyrrho, five, ut aliorum eft opinio, a Philoctete occifus eft. Virg. 2. En. v. 601. Non tibi Tyndaridis facies invifa Lacænæ, Culpatufve Paris. & lib. 1. v. 31. Judicium Paridis, fpretæque injuria forma. Propert, 1. 3. el. 6. v. 29. Dulcior ignis erat Paridi, cum, &c. Virg. En. 5. v. 370. Solus qui Paridem folitus contendere contra. & lib. 10. v. 705. Ciffeis regina Parin creat. Propert. I. 2. el. 2. v. 47. Nunc, Pari, tu fapiens, & tu, Menelae, fuifti. PARISIACUS, a, um, ad Parifios pertinens. Vet. lap. apud Murator. pag. 138. n. 4. & pag. 1066. n. 5. Tib. Cæfare Aug. Jovi Optum. Maxumo aram nautæ Parifiaci publice pofierunt. Venant. Fortun. 1. 4. de vita Martin. v. 652. Inde Parifiacas placide properabis ad arces. PARISII, orum, populi Gallia Celticæ, ad confinia Belgica. Caf. 1. 7. B. Gall. c. 4. & 34. & 75. & Plin. l. 4. c. 18. T Item eorum urbs, quæ & Lutetia Parifiorum dicitur pofita in infula fluminis Sequana, Parigi. Ammian. l. 20. c. 4. ( al. 7. ) & cap. 5. (al. 10.) & Caf. 1. 6. B. Gall. c. 3. & lib. 7. c. 56. PARISON, Parifon, n. pro, Græca vox, qua fignificatur figura fimilium membrorum in oratione ut non verbis, fed armis, & quantum poffis, in eo femper experire, ut profis. Quintil. I. 9. c. 3. a med. Græce.

[ocr errors]
[ocr errors]

PARITAS, atis, f. parità, uguaglianza, parilitas, æqualitas. Arnob. 1. 2. pag. 78. In impari paritas, dulcedo in amaritudine contineri nequit. PARITER, egualmente, parimente, fimilmente, infieme, i'ros, æque, æqualiter, fimiliter, fimul, eadem ratione, eodem modo, eodem tempore a par. Afran. apud Non. c. 4. n. 380. Difpartiantur patris bona pariter. Terent. Heaut. 1. 1. 78. Sumptus domi tantos ego folus faciam fed guatum unicum, quem pariter uti his decuit, aut etiam amplius, eum ego hinc ejeci. Cic. de Amic. e. 16. Ut noftra in amicos benevolentia illorum erga nos benevolentiæ pariter æqualiterque refpondeat. Id. 1. de Fin. c. 20. circa med. Lætamur amicorum lætitia æque atque noftra, & pariter dolemus angoribus. Id. 2. Offic. c. 8. a med. Caritate non pariter omnes egemus. Phædr. l. 5. fab. 2. v. 8. Nunc conde ferrum & linguam pariter futilem. Cic. in Orat. c. 12. Ut pariter extrema terminentur, eundemque referant in cadendo fonum. Cef. 1. 3. B. Civ. c. 52. Nam plura caftella Pompejus pariter, diftinendæ manus caufa, tentaverat. nel medefimo tempo, ad un tratto. & Senec. epift. 37. a med. Graves domini interdum alternis imperantes, interdum pariter. tutti infieme. & Plaut. Curcul. 1. 1. 48. Amo pariter fimul. Quintil. l. 1. c. 1. ( al. 2. ) Non longe itaque Latina fubfequi debent, & cito pariter ire. T Particulæ ac,, atque, ut, cum, eleganter fequuntur. Terent. Phorm. 5. 3. 3. Pariter nunc opera me adjuves, ac re dudum opitulata es. Ca gualmente, come: vel tanto, quanto. & Salluft. in Jug. c. 5o. Pariter ac fi hoftes adeffent, munito agmine incedere. Colum. in fin. c. 2. 1. 3. Vineas pariter feraces, & pretiofæ fluxuræ conftituere. Cic. Parad. 6. c. 2. Qui videt domi tuæ pariter accufatorum atque judicum confociatos greges. Salluft. in Jug. c. 121. Vultu, colore ac motu corporis pariter, atque animo varius Plaut. Aulul. prol. v. 21. Is ex fe hunc reliquit filium pariter moratum, ut pater avufque hujus. fuit. Id. Amph. 4. 1. 11. Pariter hoc fit, atque ut alia facta funt. Cic. de Senect. c. 14. extr. Studia doctrinæ, quæ prudentibus & bene inftitutis pariter cum ætate crefcunt. Id. Verr. 7. c. 67. a med. Siculi mecum pariter molefte ferent. Hirt. de B. Afric. c. 69. Numida una pariterque cum equitibus accurrere, & refugere confueverant. ¶ Sequente qualis. Plaut. Rud. 3. 6. 37. Pariter fuades, qualis es. T Cum dativo Stat..5. Theb. v. 121. Rhodopeia conjux Ulta manu thalamos, pariterque epulata marito. b. e. fimul cum marito. Claudian. l. 1. de rapt. Prof. v. 165. pariterque favillis durefcit glacies. b. e. juncta favillis. Liv. 1. 38. c. 16. a med. Tantum terroris omnibus gentibus injecerunt, ut quas adiffent, quafque non adiffent, pariter ultima propinquis, imperio parerent. h. e. aque ultimæ ac propinqua. T Interdum repetitur. Plin. l. 8. ep. 23. fub fin. Abfens pariter ægrum, pariter deceffiffe cognovi. nel medefimo tempo. & Ovid. 8. Metam. v. 324. Hanc pariter vidit, pariter Calydonius heros Optavit.

[ocr errors]

PARITO, as, a. 1. frequentativum a paro & ejufdem fere fignificationis. Plaut. Merc. 3. 4. 64. Quid tu ais? quid cum illuc, , quo nunc ire paritas, veneris? Id. Pfeud. 1. 5. 70. Ecquas viginti minas per fycophantiam paritas ut auferas a me? PARITOR, oris m. qui paret, feu apparet, & ad officium præsto est. Aurel. Vi&. de Cafarib. c. 2. extr. Nam ceteros paritorum, præfidefque Auguftus inftituerat. b. e. milites, quos in cuftodiam fui & Urbis apparere jufferat, ut eft apud Sueton. in Aug. c. 49. PARITUDO. V. Partitudo.

9

[ocr errors]

PARIUS, a, um, ad Paron infulam pertinens, quæ eft in Egzo ma- | ri, una Cycladum. Plin. l. 36. c. 4. Agoracritus Parius. Nep. in Milt. c. 8. Crimine Pario accufatus. b. c. quod Paron, cum poffet, non expugnaffet. T Parii, orum, ejus incolæ. Nep. ibid. c. 7. Liv. 1. cap. 31. & Plin. l. 36. c. 5. T Clara eft marmore candido, præduro, & nitidiffimo. Horat. I. 1. od. 19. v. 5. Urit me Glycera nitor Splendentis Pario marmore purius. Petron. in Satyr. c. 126. Jam pedum candor Rarium marmor exftinxerat. Virg. 1. En. v. 596. Quale manus addunt ebori decus, aut ubi flavo Argentum, Bariufve lapis circumdatur auro Ovid. 4 ex Pont. ep. 8. v. 31. Pario ftatuam de marmore templum. T De Pariis Iambis apud

Herat, V. Archilocbus.

matus

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PARMA, æ, f. targa, brocchiere, rotella, Tearn, breve fcutum & rotundum, quo levis armatura pedites, equitefque utebantur: ita di&ta fi Varmoni credis . 4. de L. L. c. 24. quod a medio in omnes partes par. Liv. 1. 2. cap. 20. a med. Defiliunt ex equis, provolant in primum agmen, & pro antefignanis parmas objiciunt. Varr. apud Non. c, 18. n. 2. Quem fequuntur cum rotundis velites leves parmis, Liv. l. 31. c. 35. fub fin. Veles Romanus parmam gladiumque labens, pariterque & ad fe tuendum, & ad hoftem petendum arid. 1. 38. c. 21. ad fin. de velitibus. Hic miles tripedalem. parmam habet & in dextra haftas quibus eminus utitur. ( De hac menfura tripedali V. Lipf. 1. 3. de milit. R. dial. 1.) Id. l. 26. f. 4. Ex omnibus legionibus ele&ti funt juvenes maxime vigore ac levitate corporum veloces. Eis parma breviores quam equeftres, & feptena jacula data. Salluft. in fragm. apud Non. c. 18. n. 14. Hi foliti netere ex viminibus vafa agreftia, ibi tum, quod inopia fcutorum fuerat ad eam artem fe quifque in formam parmæ equeftris armabat. Virg. 9. En. v. 548. Enfe levis nudo parmaque inglorius alba. Ubi Servius: qua tyro: quia picta arma jam probati in bellis habebant. Propert. 1. 4. eleg. 10. v. 21. Picta nec inducto fulgebat parma pyropo. Virg. 11. En. v. 711. de Camilla. Enfe pedes nudo, puraque interrita parma. Ubi Servius: Tunc enim primum in bella defcenderat, cum tyrones minime pictas geftarent parmas.

[ocr errors]
[ocr errors]

Item gladiatores, qui Threces, feu Thraces dicti. Nam a Thracibus parma venit. Unde in vet. Gloff. exponitur penind . Martial. I. 9. epigr. 70. Mitior in magno clamor furit amphitheatro, Vincenti parmæ cum fua turba favet. Adde lib. 14. epigr. 213. Dicitur de quocumque fcuto. Martial. l. 9. epigr. 21. At te protexit fuperum pater, & tibi Cæfar, Pro jaculo & parma fulmen & ægis erat. Virgil. 1. 2. v. 175. de Pallade. Emicuit parmamque ferens, haftamque trementem. T Parmai pro parme fuo more dixit Lucret. 1. 4. v. 845.. ¶ De tabella lana obducta, quæ valvæ vicem in folle præbet ingredientique aeri aperit fe, egreffuro clauditur, animella del mantice. Aufon. in Mofell. feu Edyll. 10. v. 267. Sic ubi fabriles exercet fpiritus ignes, Accipit alterno cohibetque foramine ventos Lanea fagineis alludens parma cavernis. ¶ Parma Amazonica apud Plin. l. 3. c. 5. eft pelta lunata. TEft hoc nomine urbs Italia in Gallia cifalpina inter Placentiam & Cremonam, ad fluvium cognominem: lanis olim celebris. Martial. 1. 14. epigr. 155. Velleribus primis Apulia, Parma fecundis Nobilis: Altinum tertia laudat ovis. Adde lib. 2. epigr. 43. & lib. 5. epigr. 13. PARMĀNUS, a um Parmenfis Rejicitur a Varr. 1. 7. de L. L.

c. 31.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

FARMĀTUS, um, parma tectus. Liv. 1. 4. c. 39. Ut parmatis novæ cohorti hoftium, locus detur.

[ocr errors]

PARMENSIS, fe, Parmigiano, ad Parmam urbem pertinens. Horat. l. 1. ep. 4. v. 3. Scribere quod Cafsj Parmenfis opufcula vincat T Parmenfes, ium, ejus urbis cives. Cic. 14. Phil. c. 3. PARMESSIS. V. Permeffis.

FARMULA, æ, f. exigua parma. Horat. l. 2. od. 7. v. 1o. Senfi reli&ta non bene parmula. Feftus: Parmulis pugnare milites foliti funt: quarum ufum fuftulit C. Marius, datis in vicem earum Bruttianis b. e. quæ a Bruttiis ufurpari folitæ, quæ & ipfe parmæ erant, fed diverfæ magnitudinis.

PARMULARIUS, ii, m. parmularum fautor, h. e. cujufdam gladiatorum generis, qui parmulis armati pugnabant, & Threces, feu Thraces dicebantur. nam parma Thracum propria fuit. Sueton. in Domit. c. 10. Patremfamilias, quod Threcem Mirmilloni parem dixerat canibus objecit cum hoc titulo: Impie locutus parmularius. V. Lipf. 1. 2. Saturn. c. 8. 24. Huc fortaffe & illud pertinet apud Quintil. l. 2. c. 11. Alius (Rhetor) percontanti, Theodoreus, an Apollodoreus effet, (due fete Rhetorum erant de quibus Id. Quintil. 1. 3. c. 1.) ego, inquit, parmularius fum. Sunt qui hic parnularium intelligunt parmularum fabrum. PARNĂCIS. V. Arnacis.

[ocr errors]
[ocr errors]

PARNASEUS, & Parnaffeus, a, um, Parnafius, Пapváros. Avien, in Arat. . 619. Ut Parnafeo munus memorabile Phœbo. PARNASIS, Parnaffis, idis, adje&t. fem. Parnafia, Пapraois. Ovid. 11. Met. v. 165. Ille caput flavum lauro Parnafide vinctus. PARNASIUS, Parnaffius, a , um, ad Parnaffum, Phoebum, & Mufas pertinens. Virg. 6. Ecl. v. 29. Nec tantum Phoebo gaudet Parnafia rupes. Id. 2. Georg. v. 18. Parnafia laurus. Ovid, 5. Met. v. 278. Parnafia templa. Claudian. de VI. conful. Honor. v. 122. Parnafia chelys. h. e. quæ Phoebi munere a Poetis pulfatur. T Refertur etiam ad oracula , quæ Delphis prope Parnafum edebantur vid. Met. 4. v. 642. Themis hanc dederat Parnafia fortem. b. c. quæ oracula Delphis etiam ante Apollinem edebat. Val. Flacc. 1. 3. v. 618. Vox mihi mentitas tulerit Parnafia fortes. Senec. in Herc. Oet. v. 1475. & Parnafio Cirrhæa quatiens templa mugitu nemus. ¶ In illo Claudiani de conful. Prob. Olybr. v. 71. Tu, precor, ignarum doceas, Parnaffia, vatem. Parnaffia eft Mufa

[ocr errors][merged small]
[merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors]

PARNASUS, & Parnafos, & Parnaffus, i, m. Parnafo, e Parnaffo, Παρνασσός, & Παρνηστὸς mons Græciæ in Phocide duobus jugis conftans, quorum alterum Phoebo alterum Baccho facravit antiquitas: crediditque effe medium terrarum, quafique umbilicum, folumque in diluvio ab aquis exftitiffe cacumine V. Delphi. Stat. 7. Theb. v. 346. vel qui Parnafon utrumque, Aut Cirrham tauris, Anemoriamque fupinant. Lucan. I. 5. v. 71. Hefperio tantum, quantum fubmotus Eoo Cardine Parnafus gemino petit æthera colle Mons Phœbo, Bromioque facer, &c. Hoc folum, fluctu terras mergente, cacumen Eminuit, pontoque fuit difcrimen, & aftris. Stat. 1. Theb. v. 118. Audiit & medius cæli Parnafus. T Ad ejus radices amnis eft Caftalius: ipfe vero lauri feraciffimus effe dicitur, & habere rupem undique abruptam, & in modum theatri formatam quæ omnia Poetis occafionem dedere Mufas in eo & Pho bum earum præfidem collocandi. Prope funt etiam Delphi, oppidum oraculo celebre. Plin. l. 4. c. 3. & Pompon. Mela, 1. 2. c. 3. Perf. in prol. v. 2. Nec in bicipiti fomniaffe Parnafo Memini, ut repente fic poeta prodirem. T Ad fcriptionem quod attinet, Græce quidem plerunque cum duplici : unde & Latine eadem ratione recte fcribitur Monet tamen Pier. ad Ecl. 1o. v. 11. in antiquis omnib. MSS. Virgil. haberi unico s : quod & Brouchuf. probat ex MSS. Propertii l. 2. el. 23. v. 13. item Heinf. ex Ovidii ad 1. Met. v. 467. & Drachen Borch. ex Silii ad lib. 15. v. 311. PARNES, éthis, m. tlapons, nos, mons Attice tum vitibus, tum venatu abundans. Stat. 12. Theb. v. 620. Parnefque benignus vitibus. Senec. in Hippol. v. 4. Quæ faxofo loca Parnethi fubjecta jacent. Eft qui leg. Qua faxofa loca Parnetho &c. ut fit Parnethus i : fed minus recte. PARO, as, avi, atum, a. 1. apparecchiare, preparare, allestire, apprefare, aproxaux(w, inftituo, inftruo, molior, adorno, apparo. Te rent. Andr. 3. 2. 42. Ibi me opperire, & quod parato opus eft, pa

[merged small][ocr errors][ocr errors]

Id. Adelph. 1. 1. 13. Quemquam ne hominem in animo inftituere, aut parare, quod fit carius, quam ipfe eft fibi? Cef. 1. 3. B. Gall. c. s. Pro magnitudine periculi bellum parare, & maxime ea, quæ ad ufum navium pertinerent, providere inftituunt. & lib. 5. c. 41. extr. Turres ad altitudinem valli, falces, teftudinefque parare ac facere cœperunt. Nep. in Alcib. c. 9. fub fin. Parare bellum alicui. b. e. contra aliquem. Salluft. in Jug. c. 11. Ex eo tempore, ira & metu anxius, moliri, parare, atque ea modo animo habere, quibus Hiempfal per dolum caperetur. Cic. 6. Verr. c. 27. Inftrue& parare convivium. Terent. Phorm. 1. 4. 14. & Cic. Attic. I. 7. ep. 26. Parare fugam. Juftin. 1. 10. c. 2. & Ovid. 3. Faft. v. 638. infidias alicui. Id. 2. Met. v. 576. vim. Cic, Fam. 1. ep. 7. a med. Volo, huc te pares, hæc cogites, ad hæc te exerceas. Id. in Orat. c. 35. Parare fe ad difcendum. Terent. Phorm. 5. 7. 64. Animo virili præfentique ut fis, para. Id. Eun. 2. 2. 18. Hifce ego non paro me, ut rideant, fed ultro his arrideo. b. e. non præbeo me ridendum. Juftin. l. 26. c. 2. Parare fe prælio. Sil. 1. 12. v. 586. fe morti. Sen. in Med. v. 51. Accingere ira , teque in exitium para.

[merged small][merged small][ocr errors]

¶ Cum infinito Caf. 1. 1. B. Civ. c. 83. Munitiones inftitutas parat perficere. Salluft. in Jug. c. 13. Omni Numidia imperare parat. Terent. Phorm. prol. v. 3. Maledi&tis deterrere ne fcribat, parat. Nep. in Datam. c. 4. Cum proficifci pararet. Virg. 4. En. v. 390. Linquens multa metu cunctantem, & multa parantem Dicere. verf. 118. In nemus ire parant. TEft etiam comparare, acquirere, adfcifcere, acquistare, procacciarfi. Salluft. in Catil. c. s. Parare fibi regnum. & cap. 6. Magis dandis, quam accipiundis beneficiis amicitias parabant. Id. in Jug. c. 35. Parandi juris, & majeftatis conftituendæ gratia. Cic. Attic. I. 1. ep. 10. a med. Parare fubfidium fenectuti. Oyid. de remed. amor. v. 449. fibi folatia Id. 1. Trift. el. 2. v. 75. divitias avidus fine fine parandi. Juftin. 1. 16. c. 3. Brevi tempore magnas opes paraverunt. T Pro ecomperare, Cic. Attic. 1. 12. ep. 19. Cogito trans Tiberim hortos aliquos parare. Cef. I. 4. B. Gall. c. 2. Jumenta impenfo pretio parare. Salluft. in Jug. c. 34. Servos ære parare. Adde Cotull. carm. 10. de Vari Scorto " v. 20. 30. 32. Item conftituere, deliberare. Plaut. Pan. 4. 2. 86. Quin prius difperibit faxo, quam unam calcem civerit: ita paratum eft. Id. Mil. 3. 1.132. Æquum fuit deos paraviffe " uno exemplo ne omnes vitam viverent. T Paratum eft, comparatum eft. V. Paratus, a, um, in T Parare inter fe, comparare, accordarf, de magiftratibus. Feftus poft Prabia: Parare inter fe munus dicebantur cum fortitio fiebat a magiftratibus P. R. uter magiftratus utramque rem facere deberet, aut inter fe comparabant de rebus lege mandatis. Id. poft Pappi. In Comitio quoque fortiri, aut inter fe parare folebant, utrum exire, utrum domi manere oporteret. & mox. Lege etiam cavebant, ut certos intra dies defignati provincias inter fe pararent. Salluft. in Jug. c. 47. Metellus & Silanus confules defignati provin cias inter fe paraverant. Al. omitt. provincias. al. leg. partiverant. Pro parem facere, æquiparare. Plaut. Curc. 4. 2. 20. Eodem hercle vos pono & paro: pariffimi eftis iibus.

[merged small][ocr errors][ocr errors]

PARO, onis, m. genus navigii. V. Myoparo Cic. in fragm. poemat. apud Ifidor. l. 19. Orig. c. 1. Tunc fe fluctigero tradit mandatque paroni. PAROCHIA, æ, f. parrocchia, parochi Ecclefiaftici ditio. Hieronym. ep. 60. c. 1. ad fin. In parochia , quæ tibi fubje&ta eft. & mox. Ad meæ parochia videbantur Ecclefiam pertinere. Sidon. I. 7. ep. 6. a med. Nulla in defolatis cura dioecefibus, parochiifque. T De loco Cic. ad Attic. l. 13. ep. 2. V. in voce fequenti. PAROCHUS, i, m. Tapoyos, a Græco tra&tum eft nomen quod vehicula præbeat. Ochemata enim Græce, Latine vehicula appellantur: & eft officii genus, quod adminiftrantibus paret. Varro Sefquiulyf

[ocr errors]
[ocr errors]

ulyffe Hic enim omnia erat idem facerdos, prætor, parochus : denique idem Senatus, idem populi caput. Hac Nonius c. 1. n. 239. qui ducit vocabuli originem ab oxos, currus, vehiculum. Unde Poxos apud Hefych. eft, qui fponfo affidet fponfam in curru domum deducenti. Alii ducunt a apex, præbeo: quæ notatio propius accedit ad munus parochi, qui non folum Græcis, fed etiam Latinis fignificat hominem, cui cura incumbit præbendi ligna, fœnum, falem, tectum iter facientibus rei publice caufa, commiffario, provvifoniere, foriere. Horat. I. 1. fat. 5. v. 45. Proxima Campano ponti quæ villula, tectum Præbuit, & parochi, quæ debent, ligna, falemque. Huc pertinet illud Cic. ad Attic. 1. 5. ep. 16. Scito non modo nos foenum aut quod lege Julia dari folet non accipere, fed ne ligna quidem nec præter quatuor lectos & tectum , quemquam accipere quidquam, multis locis ne tectum quidem. Id. 1. 13. ep. 2. Ariarathes Romam venit. Omnino eum Sextius nofter parochus publicus occupavit. Al. leg. parochis publicis, h. e. hofpitio & rebus neceffariis, quorum præbitio xpox dicitur alii parochiis publicis end. fenfu. Sed locus eft valde vexatus. Urbane parochus dicitur convivator. Horat. I. 2. fat. 8. v. 35. vertere pallor Tum parochi faciem, nil fic metuentis, ut acres Potores. T Hinc Parochi in Ecclefia nunc dicuntur, qui curam animarum fufcipiunt, & Fidelibus neceffaria ad falutem fuppeditant. PARODIA, 2, f, παρωδία, & παρῳδή carmen ad alterius fimilitudinem compofitum, & abufive etiam fermo, ut eft apud Quintil. 1.9. c. 2. Afcon. in proœm. act, in Verr. feu Verr. 2. c. 10. Antiquum Nævii eft: Fato Metelli Rome funt confules. Cui tunc Metellus conful iratus verfu refponderat fenario hypercatalecto, qui & Saturnius dicitur: Dabunt malum Metelli Nevio poete. De qua parodia fubtiliter Cicero dixit, te non fato, &c.

[ocr errors]

PARECIA, æ, f. wxpanix, vicinia, accolarum conventus, & cohabitatio: a xp, prope, & dinos, domus. Sumitur autem pro ditio& jurifdictione Epifcopi, diocefi. Augustin. epift. 261. Caftellum fimul cum contigua fibi regione ad pareciam Hipponenfis Ecclefiæ pertinebat. Adde Hieronym. epift. 51. ( al. 60.) T Item

ne

[ocr errors]

pro loco jurifdi&tionis Parochi, parrocchia. Siden. 1. 7. ep. 6. ad fin.! Per rufticas folitudo parœcias. Al. leg. parochias. PARŒMIA, æ, f. proverbio, o parlar proverbiale. Charif. I. 4. pag. 247. Putfch. Пxponia eft vulgaris rei ufurpatio cum aliqua diverfitate, ut colta numerabimus exta, cum fignificet, ex eventu fciemus : & contra ftimulos calces, ideft rei contrariæ refiftere. Eadem habent Diomed. l. 2. pag. 458. & Donat. de Trop. pag. 1778. Sic etiam dicitur fabella brevior, & per allegoriam accepta, ut non noftrum onus: bos clitellas. Quintil. l. 5. c. 11. a med. Græce. PAROMŒON, n. τapóμaior, figura eft cuin verba, vel nomina parum inflexa, & tamen fimilia fuperioribus inferuntur ut (Virg. Æn. 4. v. 3.) Multa viri virtus animo multufque recurfat Gentis bonos. Et aliter Paromœon fit cum verba fimiliter incipiunt, ut Machina multa minax minatur maxima muris. Hæc Diomed. 1. 2. pag. 441. Putfch. Eft autem a xp, prope, & ὅμοιος, fimilis. PAROMOLOGIA, πapomonovia, figura fententiarum, qua aliquid ultro confitemur, & poftea majus inferimus, & gravius. Rutil. Lupus de figur. l. 1. ad fin.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

PARONOMASIA, σix, figara verborum. V. Agnominatio. PARONYMA, παρώνυμα, verba ab aliis derivata, ut equus eques

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

do

[ocr errors]

ceo doctor. V. Derivatio. PARONYCHYA, orum, n. Paronychiæ, arum, f. panericci, wapwwuxia, abfceffas, & reduviæ circa radices unguium a map, propc, & ovu, uxos, unguis. Petron. in Satyr, c. 31. Pueris infequentibas ad pedes, & paronychia cum ingenti fubtilitate tollentibus. Plin. l. 21. c. 20. circa med. Ad paronychias farina ejus utuntur Id. 1. 23. c. ult. Purgant & lentigines, pterygia, & paronychias Id. I. 24. c. ult. & lib. 28. c. 8. neutro genere extulit. Quidam in loco Petronii fordes pedum digitis adhærentes intelligunt. PAROPSIS, idis, f. catino, piatto, wapolis, lanx, patina, fcutella παροψίς efcaria a xp, & for, obfonium, at Charif. docet 1. 1. pag. 82. Putfch. quia in co reponuntur obfonia, & ex eo in menfa comeduntur. Martial. . 11. epigr. 28. Cui portat gaudens ancilla paropfide rubra Alecem, fed quam protinus illa voret. b. e. fictili &epigr. 32. Sic implet gabatas, paropfidafque, Et leves fcutulas, cavafque lances Juvenal. fat. 3. v. 141. quot pafcit fervos, quot poffidet agri Jugera, quam multa, magnaque paropfide cœnat Petron. in fragm. Tragar, c. 50. Burm. de Corinthiorum origine, Ex hac massa fabri fuftulerunt, & fecerunt catilla, & paropfides. T Dicitur & parapfis, a αpe, & dis, curvatura, quia curvum cavumque vas eft: unde & abfis vas efcarium eft. Perron. in Satyr. c. 34. Cum forte paraplis excidiffet, & puer jacentem fuftuliffet, animadvertit Trimalchio, colaphifque objurgare puerum, ac projicere rurfus parapfidem juffit. Ulpian. Dig. lib. 34. tit. 2. leg. 20. circa med. Argento facto legato, Q. Mucius ait, vafa argentea contineri parapfidas, acetabula, trullas, pelves. PAROPTUS, a, um, arroftito, poTTos, affatus, ut Paroptus pullus, apud Apic. 1. 6. c. 9. ab inniw, affo, torreo. PAROS, Parus, i, f. Pario, Пpos, infula maris Ægæi una Cycladum, nobilis marmore candido. Virg. 3. n. v. 126. Olearon niveamque Paron, fparfafque per æquor Cycladas. Nep. in Milt. c. 7. Parum infulam opibus elatam, &c. V. Parius. PAROTIS, idis, f. parotide, orecchione, npwris, apoftema fecus aures: a Tapa, prope, juxta, & is, wros, auris. Plin. l. 20. c. 21. Folia althæ ftrumas & parotidas tollunt. & cap. 9. circa med. Parotidas reprimere. & lib. 28. c. 11. a med. comprimere. & lib. 35. c. 17. cohibere & lib. 20. c. 15. sub. fin. & lib. 23. c. 7. difcutere. & lib. 28. c. 7. lenire & lib. 20. c. 1. fanare

[ocr errors]
[ocr errors][merged small]

fing. num. Id. I. 24. c. 5. Cupreffi pilule parotidi & ftruma impo

nuntur.

PARRA, 2, f. avis, quæ oriente Sirio, ipfo die occultatur, nec apparet, donec occidat. ut Plin. l. 10. c. 29. extr. & lib. 18. c. 29. a med. tradit. fed priore loco oenanthen appellat. Habita eft avis mali ominis cantu fuo. unde Horat. l. 3. od. 27. Impios parræ re, cinentis omen Ducat, & prægnans canis, &c. PARRHASIA,, Parrhafie, es, f. Izipoin, & Пappxoix, oppiΠαρρασία dum Arcadia apud Plin. l. 4. c. 6. Di&tam tradunt a quodam Parrhafó filio Lycaonis Arcadia regis vel a Parrhafio Jovis filio, & patre Arcadis: unde primo Parrhafii, poftea Arcades dicti funt, ut ait Serv. ad Æn. 11. v. 31. Hinc & ipfa Arcadia Parrhafia dicitur. Id. ad Æn. 8. v. 344.

[ocr errors]

PARRHASIS, idis, adject. fem. Пxpois, Arcadica, Arcadia. Ovid. Heroid. ep. 18. v. 152. Quæque micat gelido Parrhalis urfa polo b. e. Urfa major, quæ fuit Callifto filia Lycaonis Arcadia regis V. Arctos. Sic Id. 1. Trift. el. 3. v. 47. Parrhalis Arctos. & lib.4. Faft. v. 577. Parrhafides ftellæ. b. e. feptentriones. Et abfolute Id. 2. Met. v. 460. Parrhafis erubuit. b. e. Callifto. Senec. in Agam. v. 831. Cerva Parrhafis. b. e. quam occidit Hercules in Manalo Arcadia monte.

[ocr errors][ocr errors][ocr errors]

PARRHASĬUS, a, um, Пappanos, ad Parrhafiam Arcadiæ urbem, & ad ipfam Arcadiam pertinens. Ovid. 1. Faft. v. 478. de Euandro Deferit Arcadium Parrhafiumque larem verf. 618. Parrhafia dea. b. e. Carmenta Euandri conjux. Sil. l. 12. v. 709. rex Parrhafius. b. e. Euander. Virg. 8. n. v. 344. Parrhafio dictum Panos de more Lycæi. & lib. 11. v. 31. Euander Parrhafius. Claudian. l. 1. de laudib. Stilich. v. 185. Parrhafius Ladon. b. e. Arcadiæ fluvius Id. 2. de rapt. Prof. v. 18. Parrhafii regina Lycæi. b. e. Diana venatus exercens in Lycao Arcadia monte. Ovid. 2. Faft. v. 276. Altaque Cyllene, Parrhafiæque nives. & lib. 2. Trift. de v. 190. Parrhafiæ gelido virginis axe premor. b. e. Calliftus qua V. in Arctos. Sic Martial. I. 4. epigr. 11. Parrhafia urfa. Senec. in Herc. Oet. v. 1281. Parrhafius axis. h. e. polus Arcticus , quem prope Callifto feu Urfa major. Martial. l. 6. epigr. 58. Parrhafii triones. epigr. 25. Parrhafium jugum. h. e plauftrum feptentrionum Lucan. 1. 9. v. 660. Parrhafiæ vexerunt Perfea pennæ. b. e. datæ a Mercurio, qui Arcas fuit. Stat. 4. Theb. v. 246. Parrhafiæ catervæ. b. e. milites Arcades. T Refertur etiam ad Palatium collem Romæ, & domum Cæfarum in eo fitam, quia eum primum locum Euander tenuit, ab Arcadia veniens. Martial. I. 7. epigr. 55. Parrhafia domus. & epigram. 98. & lib. 8. epigr. 36. & lib. 12. epigr. 15. aula . T Fuit etiam Parrhafius celebris pictor Ephefius, de quo Plin. l. 35. c. 10. Primus fymmetriam picturæ dedit, primus argutias vultus, elegantiam capilli, venuftatem oris, confeffione artificum in lineis extremis palmam adeptus. Meminere etiam Propert. 1. 3. el. 7. v. 12. & Horat. lib. 4. od. 8. v. 6. Y. & Senec. 1. 5. controvers. 34. PARRHESIASTES, æ, m. rapport's, qui nimis libere loquitur : a mapinoix, loquendi libertas. Senec. 1. 3. de Ira, c. 23. Demochares, parrhefiaftes ob nimiam & procacem linguam appellatus. PARRICIDA, & Paricida, æ, m. & f. parricida, naтponTovos, proprie qui patrení occidit, quafi patricida, vel parenticida per fyncopen. Cic. pro Rofc. Amer. c. 25. Majores noftri fupplicium in parricidas fingulare excogitaverunt infui voluerunt in culleum vivos, &c. Horat. 1. 3. od. 29. v. 8. Telegoni juga parricide. Plin. l. 7. c.45. de Augufto Adulterium filiæ, & confilia parricida palam facta. h. e. ut Solin. loquitur cap. 1. ante med. ( al. c. 3. a med.) dete&tum filiæ adulterium, & voluntas parricidalis. T De fupplicio parricidarum V. in Culleus. Ita dicitur etiam qui ex propinquis aliquem vita fpoliat. Paul. fententiar. lib. 5. tit. 24. Lege Pompeja de parricidis tenetur, qui patrem, matrem, àvum, aviam, fratrem, fororem, patronum, patronam occiderit. Hi etfi antea infuti culleo in mare præcipitabantur hodie tamen vivi exuruntur vel ad beftias dantur. Apud Liv. 1. 3. Virginius, occifa filia, cap. 50. Ne fe, ut parricidam liberum, averfarentur. Sic parricida dicitur a Floro l. 1. c. 3. Horatius, qui fororem & lib.3.c. 1. Jugurtha, qui fratres occiderat. TLatius etiam extenditur. Feftus in Parici. Paricida non utique is, qui parentem occidiffet, dicebatur fed qualemcumque hominem. Id autem fuiffe indicat lex Numa Pompilii regis, his compofita verbis: Si quis hominem liberum dolo fciens morti duit paricida efto. Cic. Catil. I. c. 12. Certe verendum mihi non erat, ne quid, hoc parricida civium interfecto, invidiæ mihi in pofteritatem redundaret. Salluft. in Catil. c. 32. fub fin. Catiline obftrepere omnes: hoftem atque parricidam vocare Tacit. 1. Hift. c. 85. Hoftem & parricidam Vitellium vocantes. fcil. quia ab Othone imperatore rebellaverat, & bellum in patriam parabat. Aufon. in Cafarib. n. 21. de Severo. Impiger gelido movet arma Severus ab Iftro, Ut parricidæ regna adimat Didio. b. e. qui creditus eft Pertinacem decefforem fuum interficiendum curaffe (Hic neceffitate fecundam producit quæ eft brevis apud Horat. loc. cit. ) Val. Max, l. 6. c. 4. n. 5. M. Brutus fuarum prius virtatum, quam patria parentis parricida. Cic. 2. de Legib. c. 9. Sacrum, facrove commendatum qui clepferit, rapferitque, parricida efto. b. e. facrilegus. V. ibid. cap. 16. T Adjective Arnob. 1. 3. pag. 115. extr. Deum ergo dicemus diffenfionibus gaudere civilibus, commorientium fratrum parricida nece, &c. T Lambin.

[ocr errors][ocr errors]
[merged small][ocr errors][merged small][merged small]
« НазадПродовжити »