· Propert. l. 3. el. 5. v. 33. centum facit. Solent autem interdum a Poetis omnes Nymphæ maris hoc nomine appellari. Tibull. I. 1. el. 6. v. 9. Talis ad Hæmonium Nereis Pelea quondam Vecta eft frenato cærula pifce Thetis. Stat. 1. 1. Achill. v. 24. Fluctibus invifis jam Nereis imperat Helle. verf. 526. Quo rapis ingentem magni Chironis alumnum Femineis, Nerei, dolis? Ovid. 13. Metam. v. 858. Nerei, te vereor: tua fulmine fævior ira. Catull. carm. 63. de nupt. Pel. & Thet. v. 15. Equoreæ monftrum Nereides admiantes. Ovid. Heroid. ep. 5. v. 57. Utque celer venias, virides Nereidas oro. Id. 11. Metam. v. 380. Sed memor admiffi Nereida colligit orbam. Senec. in Hippo. v. 336. Cærulus undis grex Nereidum. ¶ De Nereidibus, marinis monftris, pube tenus humana effigie, hifpido corpore fquamarum more cetera pifcibus, verba facit Plin. l. 9. cap. 5.

:

NEREIUS, a, um, adject. ad Nereum pertinens. Ovid, 13. Metam. v. 162. Præfcia venturi genitrix Nereia lethi. b. e. Thetis Nympha marina. Id. l. 7. v. 685. Nereius juvenis . b. e. Phocus Nerei nepos. Virg. 9. En. v. 102. Nereia Doto. h. e. Nerei filia. Sil. I. 7. v. 416. Nereia turba. b. e. Nereides. Seren. Sammon. cap. 36. v. 687. Nereia lympha. b. e. aqua marina. Claudian. de IV. Conful. Honor. v. 591. Nereia bacca. h. e. margarita. NEREUS, i, & eos, m. diffyllab. Nap's, Oceani & Tethyos filius, deus maris quafi pos, humidus, a row, vel raw, fluo. Hunc Orpheus in Argon. deorum antiquiffimum appellat. Unde & grandavus a Virgilio dicitur 4. Georg. v. 392. Ex Doride uxore eademque forore maximam Nympharum turbam fufcepit, quæ a nomine patris Nereides appellantur. V. Nereis. Propert, 1. 3. el. 5. v. 33. O centum æquorex Nereo genitore puellæ. Enn. in Andromeda, apud Prifcian. 1. 7. pag. 733. Putfch. Filiis propter te objecta fum innocens Nerei. b.e. marinis monftris. T Pro Neptuno eft in illo Virg. 2. Æn. 418. fævitque tridenti Spumeus, atque imo Nereus ciet æquora fundo. Ovid. 2. Amor. el. 11. v. 39. Tum mare in hæc magnus proclinet litora Nereus. & Petron. in Satyr. c. 139. Me quoque per terras per cani Nereos æquor, &c. ¶ Metonymice eft ipfum mare. Tibull. I. 4. carm. 1. v. 58. de Ulyffe. Vexit & Eolios placidum per Nerea ventos. Val. Flacc. l. 1. v. 450. Infurgit tranftris & remo Nerea verfat. Ovid. 1. Metani. v. 187. qua totum Nereus circumfonat Orbem. Lucan. 1. 2. v. 713. Hic primum rubuit civili fanguine Nereus. NERIA.

NERIENE.

V. Nerio,

NERINE, es, f. Nein, patronym. eadem quæ Nereis. Virg. Ecl. 7. v. 37. Nerine Galatea, thymo mihi dulcior Hyblæ. NERIÑUS, a, um, ad Nereum pertinens. Nemefian. ecl. 4. v. 52. Nerinas potabit aquas. h. e. marinas. Aufon. ep. 4. v. 55. Nodofas veftes (al. peftes) animantum Nerinorum. . e. pifci um. NERIO, enis, (ut Anio, enis) Nerienes, is, & Neriene, es "

Neria, æ, f. Sabinum verbum, quo fignificatur virtus & fortitudo. Unde ex Claudiis, quos a Sabinis oriundos accepimus, qui erat egregia atque præftanti fortitudine, Nero appellatus eft. Id autem Sabini accepiffe videntur a Græcis, qui vincula & firmamenta membrorum pe dicunt: unde nos quoque Latine nervos appellamus. In libris facerdotum populi R. Neriene Martis eft vis, & potentia, & majeftas Martis vel ut fabulatur Plautus in Trucul. conjux Martis. Sic enim fub perfona Militis (2. 6. 34. ) Mars peregre adveniens falutat Nerienem uxorem fuam. Similiter in Cn. Gellii Annali tertio legitur: Neria Martis, te obfecro pacem dare, uti liceat nuptiis propriis & profperis uti, quod de tui conjugis confilio contigit, uti nos itidem integras raperent, &c. Sic Licinius Imbrex: Nolo ego, Neæram te vocent, fed Nerienem : Cum quidem Marti es in connubium data. Hoc autem verfu pænultima fyllaba corripitur, quod & feciffe illo videtur Ennius: Nerienem Mavortis, & Herclem. Ceteri qui probe locuti funt, produxerunt Primam autem nonnulli intenderunt ut in Νηρέϊδες : alii re&tius correptam protulerunt. Nerienes in recto dixit Varro; Nerio in aliis libris Veterum fcriptum eft. Hæc omnia ex Gellio l. 13. c. 22. NERION, ii, n., planta qих & rhododendron, & rhododaphne dicitur, caretque appellatione Latiea, fronde fempiterna, rofæ fimilitudine, caulibus fruticofa. Jumentis, caprifque, & ovibus venenum eft eadem homini contra ferpentium venena remedio. Plin. I.. 16. c. 20. & lib. 24. c. II.

NERITIUS, a, um, Nneinos, ad Neriton pertinens. Et dicitur de rebus ad Ulyffem pertinentibus. Ovid. 4. Faft. v. 69. Neritius dux. h. e. ipfe Ulyffes. & 14. Metam. v. 563. & de remed. amor. v. 264. Neritia ratis. b. e. qua vectus Ulyffes. & lib. 13. v. 712. Neritiafque domos , regnum fallacis Ulyffei. lib. 14. v. 159. Neritius Macareus, comes experientis Ulyffei. ¶ Neritiam prolem Sil. 1. 2. v. 317. vocat Saguntinos, qui partim ex infulis, in quibus Ulyffes regnavit ( quarum una eft Neritos) in Hifpaniam transmigraffe dicuntur: partim a Zacyntho infula, quæ non procul fita eft, ut eft apud Liv. l. 21. c. 7. Scribitur & Naritius a Dorico Nos pro Niems: iten Nericius, & Naricius, fed minus recte. Aliud vero eft Narycius, quod V. fuo loco. NERITOS,& Neritus, i, Neros, mons Ithaca infulæ, in qua Ulyffes regnavit, ut Plin. l. 4. c. 12. & Serv. ad Virg. 3. En. v.271. docent. Item infula parva non longe ab Ithaca, quæ & ipfa ad Ulyffis regnum pertinuit. Virg. loc. cit. Jam medio apparet fluctu nemorofa Zacynthos, Dulichiumque, Sameque, & Neritos ardua faxis. Effugimus fcopulòs Ithaca, Laertia regna, &c. Senec. in Troadib. v. 856. Neritos parva brevior Zacyntho, Et nocens faxis Ithace dolofis. Mela 1. 2. c. 7. In Ionio Cephalenia, Neritos, Same, & Ulyffis nomine Ithaca illuftris.

dia

NERO, onis, cognomen familiæ Romanæ prænobilis in gente Clauvoce a Sabinis ducta, de qua in Nerio dictum eft. Illuftres ex ea cives exftitere in primis C. Claudius Nero, qui conful Afdrubalem, fratri Annibali fuppetias ferentem, junctis mira celeritate cum M. Livio Salinatore collega copiis, fuperavit, ipfumque Annibalem poft eam cladem in extrema Italia fe recipere coegit. Lege Liv. 1. 27. a cap. 43. Nero Claudius, ex gente Domitia in Claudiam

ab Imp. Claudio adoptatus, fextus Romanorum Imperator, monftrum fuit teterrimum crudelitatis & omnis turpitudinis. In eo, ut & in aliis quibufdam, Nero ex cognomine in prænomen tranfiit. Vitam ejus enarrat Sueton. qui initio vitæ Claudii docet, patrem quoque Claudii prænomine Neronem fuiffe, Nero Claudius Drufus. NERONEUS, a, um, & NERONIANUS, a, um, ad Neronem aliquem pertinens. Sueton. in Ner. c. 55. Menfem quoque Aprilem Neroneum appellavit. Stat. I. 1. filv.5. fub fin. fas fit componere magnis Parva, Neronea nec qui modo lotus in unda, &c. h. e. Thermis Neronianis. Sueton. in Vitell. c. 4. Prædens certamini Neroneo. h. e. quod more Græco triplex inftituit Nero, muficum, gymnicum, equeftre, & Neronis appellavit, ut Id. in Ner. c. 12. narrat. Id. ibid. c. 21. Neroneum agona ante præftitutam dien revocavit. Martial, 1. 7. epigr. 33. Quid thermis melius Neronianis ? Cic. 2. de Orat. c. 61. Neronianum di&tum. Sueton. in Vitell. c. 11. in fin. Neroniana cantica. NERSIA. V. Nortia.

NERVA, cognomen fuit Liciniorum, Coccejorum, & Sylliorum, famil. Romanarum: dictum a nervo, hoc eft robore. Coccejus Nerva Imperator Rom. XIII. Flav. Domitiani fucceffor diffimillimus de quo Eutrop. & Aurel. Vit. in Cefarib.. NERVALIS, le, adject. Scribon. Larg. compof. 12. Herbam quam Græci Topov, nos nervalem appellamus. In vet. lapide apud Murator. pag. 1113. n. 4. Flamen Nervalis eft facerdos Nervæ Imp. R. in deos relati. NERVIÆ, arum, f. Nervia, orum n. corde della cetra, minuge, Te, fidiculæ ex nervis concinnata, chordaæ citharæ, vel alius mufici inftrumenti. Varr. apud Non. c. 3. n. 149. In pfalterio tendamus nervias. Id. ibid. Quæ ejus nervia tractare folebat. ¶ Pro nervis, Petron. in fragmı. Tragur. c. 45. Burm. Gladiator, qui habuit nervia præcifa. Gell. l. 9. c. 7. Nervias in fidibus brumali die alias digitis pelli, alias fonare. In fecundo Varronis loco aptius nervias de nervis, quam de fidibus intelliges. NERVICUS, a, um, adject. nervorum vitio laborans, nós. Vitruv. 1. 8. c. 3. ante med. Ita aut nervicos, aut podagricos efficiunt homines. Al. leg. neuricos a Græco, & fortaffe rectius ¶ Item ad Nervios pertinens, ut Nervicum prælium, Cef. 1. 3. B. Gall. c. 5. NERVII, orum m. pop. Galliæ Belg. ubi nunc Com. Hannoniæ quorum urbs primaria Bagacum. Terminabantur ab Or. Aduaticis ab Occ. Atrebatibus, & Pleumofiis. Caef. 1. 2. B. Gall. c. 15. fequent. Lucan. l. 1. v. 428. nimiumque rebellis Nervius. NERVINUS, a um di e nervo factus, ut Nervini funes pervo, " Veget. de re milit. 4. c. 9. NERVIUS, a, um. Nervius miles apud Claudian. de B. Gild. v. 421. eft miles legionis a Nerva Imp. inftitutæ . NERVOLARIA 2 f. nomen Comœdiæ Plautinæ, ex qua pauca admodum fragmenta fervarunt nobis Varr. Gell. I. 3. c. 3. Non. & Feft. Neque tamen certum eft eam Plauti fuiffe. NERVOSE, con forza, con energia, con vigore, i'oxupus, enixe, fortiter, valide. Metaphorice Planc. ad Cicer. I. 10. Fam. ep. 23. a med. Tu, mi Cicero, quod adhuc fecifti, idem præfta, ut vigilanter nervofeque nos, qui ftamus in acie, fubornes. Cic. in Orat. c. 36. ad fin. Dicetur autem non Peripateticorum more ( eft enim illorum exercitatio elegans jam inde ab Ariftotele conftituta ) fed aliquanto nervofius. Id. 3. Offic. c. 29. Itaque nervofius qui ifta differunt, folum audent malum dicere id, quod turpe fit; qui autem remiffius, &c. NERVOSĭTAS, atis, f. nervosità, robur, firmitas. Plin. l. 19. c. 1. Nervofitas filo æqualior pæne, quam araneis.

NERVOSUS, a, um, nervoso, nerboruto, vigoroso, dpdns, multos vel validos habens nervos. Celf. l. 5. c. 28. fect. 12. & lib. 7. c. 5. Nervofus locus. Lucret. I. 4. v. 1153. Nigra, Melichrus eft; immunda, & fætida, acofmos; Cæfia, Palladion; nervofa & lignea dorcas. Ovid. Metam. 6. v. 255. qua crus effe incipit, & qua Mollia nervofus facit internodia poples. Plin. l. 11. c. 37. fect. 77. de diaphragmate. Nulla eft ei caro, fed nervofa exilitas. & fect. 86. Medulla nervofa, & in fpina tantum dorfi, offa non habentibus Id. I. 23. c. 3. Decoctum olearum profluvium fanguinis e nervofis partibus cohibet. ¶ To andpaior aidotov, Catull. carm. 66. ad Januam, v. 27. ¶ Per fimilitudinem dicitur de partibus plantarum exilioribus ac firmioribus. Plin. l. 21. c. 9. fub fin. Nervofi cauliculi quibufdam, ut marathro. Id. l. 27. c. 12. a med. Pofterion radices habet nervofas, candidas, firmas. T Pro forti. Prudent. l. 2. in Symmach. v. 320. Sanguine præcalido fervet nervofa juventus. Valer. Max. 1. 8. c. 13. n. 4. extern. nervofa vivacitas. T Eleganter transfertur ad vim, & efficaciam dicendi. Cic. de clar. Orat. c. 31. ad fin. Quis uberior in dicendo Platone? quis Ariftotele nervofior?

NERVULUS, li, m. nervetto, de, parvus nervus. Translate Cic. ad Capiton. 1. in fin. post ep. 16. l. 16. ad Attic. Quod certe facies fi tu nervulos tuos, mihi fæpe cognitos, fuavitatemque, qua nemo tibi par eft, adhibueris. h. e. vim tuam in dicendo. NERVUS, i, m. nervo, mufcolo, tendine, ligamento, por. Plin. l. 11. c. 37. Sect. 88. Hard. Nervi orfi a corde, bubuloque etiam cir

cum

་།

NER

mur.

1.

NES

169

ti Curc. 5. 3. 11. Ex te hodie faciam pilum catapultarium atque ita te nervo torquebo, itidem uti catapultæ folent. Veget. de re milit. l. 4. c. 9. Nervorum quoque copiam fummo ftudio expedit colligi, quia onagri, vel balifte ceteraque tormenta nifi funibus nervinis intenta, nihil profunt. Vitruv. quoque funes e nervo tortos memorat l. 1. c. 1. 10. c. 15. & 16.. ¶ Ceterum univer fim fumitur pro carcere & vinculis. Plaut. Capt. 5. 3. 45. Ego te in nervum haud ad Prætorem, hinc rapiam. Id. Curc. 5. 3. 40. In nervo jacebis nifi mihi argentum redditur. Id. Capt. 3. 5.71% Noctu nervo vinctus cuftodibitur. Liv. l. 6. c. 15. Eximere de nervo aliquem.Urbane Terent. Phorm. 2. 2. 10. O vir fortis, atque amicus! verum hoc fæpe, Phormio, vereor, ne iftac fortitudo in nervum erumpat denique. vada a finire in prigione. Alludit ad nervos pro viribus & robore. Feftive Plaut. Pan. 5.4.99. Condamus alter alterum in nervum brachialem. b. e. invicem amplecta¶ Nervus pro corio. Tacit. Ann. 2. c. 14. Ne fcuta quidem ferro, nervove firmata, fed viminum textus, &c. Sil. l. 4. v. 293. fubtextaque tegmina nervis. NESA, æ, & Nefæe, es, f. Nurain, Nympha, una Nereidum: a ños, infula, vel a vdw nato. Virg. 4. Georg. v. 338. & 5. Æn. v.826. NESAPIUS, & Nefapus, a, um, adje&t. non fapiens, infipiens. Petron. in fragm. Tragur. c. 50. Burm. Ne me putetis nefapium effe. Q.Terent. Scaurus de Orthogr. pag. 2251. Putfch. Ne pro non pofitum apud antiquos: fic nefrendes porci, qui fine dentibus funt, ideft qui fabam frendere non poffunt: Sic nefapius, qui non fapit. NESCIENS, entis, nom. ex particip. nefcius, ignarus. Terent. Heaut. 3. 1. 59. Ut nefcientem fentiat te id fibi dare. Apul. in Apolog. Confinxere , puerum quempiam carmine cantatum corruiffe poftea nefcientem fui excitatum. NESCIENTER, adverb. infcienter. Auguftin. 1. 2. de Doftr. Christ. c. 40. Ipfis Egyptiis nefcienter commodantibus ea quibus non bene utebantur. Prudent. in præfat. 2. Apotheof. v. 4. Et nefcienter labimur. Al. leg. nefcientes.

cumvoluti, in omnibus lubricis applicati offibus, nodofque corporum, qui vocantur articuli, aliubi interventu, aliubi ambitu, aliubi tranfitu ligantes: hic teretes, illic lati, ut in unoquoque pofcit figuratio. Neque ii folidantur incifi: mirumque, vulneratis fummus dolor, præfectis nullus. Sine nervis funt quædam animalia, ut pifces arteriis enim conftant. Ubi funt nervi, interiores conducunt membra, fuperiores revocant. Inter hos latent arteriæ, ideft fpiritus femitæ. Hæc Plin. Celf. l. 2. c. 10. a med. Juncta eft vena arteriis, his nervi. Ita fi nervum fcalpellus attigit, fequetur nervorum diftentio. Cic. 2. de nat. Deor. c. 55. extr. His adde nervos, a quibus artus continentur ; eorumque implicationem toto corpore pertinentem: qui, ficut venæ & arteriæ a corde tra&tæ & profecta in corpus omne ducuntur. Celf. I. 8. c. 1. circa med. Cervix ne fuftinere quidem caput poffet, nifi utrinque recti valentefque nervi collum continerent, quos após Græci appellant. fiquidem horum inter omnes flexus alter femper intentus, ultra prolabi fuperiora non patitur. & mox. Vertebræ multis nervis, & multa cartilagine continentur. post. Offa validis mufculis nervifque conftricta Plin. l. 26. c. 8. fub fin. Nervus, qui platys appellatur. Id. I. 34. c. 8. ante med. de Pythagora pictore. Hic primus nervos & venas expreffit, capillumque diligentius. Caf. I. 6. B. Gall. c. 20. Hoc ali ftaturam, ali vires, nervofque confirmari putant. Celf. I. 2. c. 10. a med. Nervorum diffolutio & rigor, & diftentio. Senec. ep. 66. contractio. Celf. 1. 2. c. 8. & lib. 3. c. 27. refolutio. ibid. fect. 3. tremor. Plin. l. 20. c. 22. a med. Lini femen mufculorum, nervoEx his patet rum, articulorum, cervicum duritias mitigat. nervo fignificari a Latinis ea omnia, quorum Italicam appellationem pofui, quæque ab Anatomicis diligentius diftinguuntur. Præcipue vero fignificantur mufculi quibus membrorum motus, vires corporis, firmitas, robur conftat. Unde illa translata Cic. a. Verr. c. 12. Magnum fortaffe onus, & mihi periculofum verumtamen dignum, in quo omnes nervos ætatis induftriæque meæ contenderem ufaffi ogni sforzo, mi adoperaffi con ogni vigore. Sic Terent. Eun. 2. 3. 20. Digna res eft, ubi tu nervos intendas tuos Cic. Ver. 5. c. 56. Omnibus nervis mihi contendendum eft, atque in hoc elaborandum, ut, &c. ¶ Sæpe enim nervi translate funt id, quo maxime quæque res fuftinetur, & valet, vires, robur, vigor, firmitas, forza, vigore, nervo, coftanza. Q. Cic. de petit. conful. c. 10. Nervos atque artus effe fapientiæ,non temere credere. Caf. l. 1. B. Gall. c. 20. Opibus ac nervis ad perniciem fuam uti. Gic. Phil. 5. c. 12. Experietur confentientis Senatus nervos atque vires. Id. Fam. 6. ep. 1. Vereor, ne confolatio nulla poffit vera reperiri præter illam, quæ tanta eft, quantum in cujufque animo roboris eft atque nervorum. Id. 5. Phil. c. 2. Nervi belli pecunia. Id. pro leg. Manil. c. 7. Vectigalia nervos effe reipubl. femper duximus. Quintil. in proam. 1. 8. a med. Qui omiffa rerum ( qui nervi funt in caufis diligentia, quodam inani circa voces ftudio fenefcunt. Liv. 1. 7. c. 39. Nervi conjurationis. Cic. Phil. 12. c. 3. Legionum noftrarum nervos nonne his confiliis incidimus? non ifnerviamo noi ? & Tufcul. 2. c. 11. Poetæ molliunt animos nervos omnis virtutis elidunt. Id. Fam. 3. ep. 10. Plane video fore nervis opus, fapientiaque tua, ut, &c. T De vi, vehementiaque orationis, Cic. in Orat. c. 19. Quamquam enim & philofophi quidam ornate locuti funt, tamen horum oratio neque nervos, neque aculeos oratorios ac forenfes habet. Horat. de ar. Poet. v. 26. fetantem lenia nervi Deficiunt, animique. ¶ Dicuntur etiam nervi de fidibus, corde, minuge. Cic. 3. de Orat. c. 57. Omnes voces, ut nervi in fidibus ita fonant, ut a motu animi quoque funt pulfa. Id. pro Rofc. Amer. c. 46. Quotidiano cantu vocum, & nervorum, & tibiarum tota vicinitas perfonat. Virg. 9. Ex. v. 776. cui carmina femper Et cithara cordi, numerofque intendere nervis. Horat. l. 3. od. 11. v. 3. teftudo refonare feptem Callida nervis. TNervus ro ai

:

3.

NESCIO, is, ivi, & ii, itum, a. 3. non fapere, ignorare non conofcere, dyow, non fcio, ignoro. Cic. 1. Tufcul. c. 25. Nec me pudet, ut iftos, fateri nefcire quod nefciam. Id. in Bruto, c. 37. Non tam præclarum eft fcire Latine, quam turpe nefcire. Id. Attic. 12. ep. 23. De Oropo opinor, fed certum nefcio. Senec. 1. 2. de Clem. c. I. & Sueton. in Ner. c. 10. Nefcire litteras. Terent. Adelph. 4. 2.32. nomen alicujus. Lucan. l. 1. v. 453. deos. Virg. 1. Georg. v. 390. Nec nocturna quidem carpentes penfa puella Nefcivere hiemem. Stat. 7. Theb. v.674. fua vulnera nefcit. non fente. Plaut. Aulul. prol. v. 30. Illa illum nefcit. non fa chi fa. Terent. Heaut. 2. 4. 16. Nefcio alias: me quidem femper fcio feciffe fedulo, ut, &c. non fo dell' altre. Sic ibid. 5. 4. 15. So. Dii ifthæc prohibeant. Chr. deos nefcio: ego quod potero, enitar fedulo. Plaut. Merc. 2. 3. 48. Hunc nefcire fat fcio de illa amica. Juvenal. fat. 7. v. 97. vinum toto nefcire Decembri. h. e. vino abftinere. Arnob. I. 2. pag. 59. Ipfum fe fe eft ante omnia nefciturus. T Sæpiffime habet poft fe particulas relativas, & dubitativas. Terent. Eun. 4. 7. 29. Nefcis, cui maledicas nunc viro. Cic. 4. Acad. c. 25. Ille nefcio quis, qui in fcholis nominari folet, mille & octingenta ftadia quod abeffet, videbat. non fo chi. & Q. Fr. l. 1. ep. 1. c. 6. Nifi forte me Paconii nefcio cujus querelis moveri putas. h.e. vilis hominis, per contemptum. Sic pro Flacc. c. 17. O paftores nefcio quos, cupidos litterarum! Salluft. in orat. Macri Licin. ad pleb. fub fin. Occupavit vos nefcio que torpedo. non fo quale. Terent. Hecyr. 3. 1. 39. Nefcio quod magnum malum profecto me celant. Petron. in Satyr. c. 137. Nefcis quam magnum flagitium admiferis. Terent. Andr. 2. 2. Lætus eft nefcio quid. non fo di che. Varr. apud Gell. I. 1. c. 22. Nefcis, quid vefper ferus vehat. Cic. 5. Fam. ep. 15. Alii nefcio quo pacto obduruerunt non fo come. Eodem fenfu Plaut. Merc. 2. 3. 54. Nefcio qui animus mihi dolet. Cic. Fam. 5. ep. 15. Nefcio quomodo ipfæ illæ litteræ excludere me a portu & perfugio videntur ibid. Cafu nefcio quo in ea tempora ætas noftra incidit Nep. in Milt. c. 7. Lucus nefcio quo cafu nocturno tempore incenfus eft. per non so quale accidente. Id. in Dione C. 8. Cum, quemadmodum fedaret, nefciret. non fapendo in qual modo. Cic. Attic. 1. 7. ep. 12. Sin difcedet, quo, aut qua, aut quid nobis agendum fit nefcio. Id. in Orat. cap. 24. Sententia nefcio unde ex abdito eruta. Plaut. Cift. 4. 2. 59. Aufugit quædam nefcio quo mihi. Id. Epid. 4. 1. 11. Nefcio ubi. Nep. in Timol. in princ. Huic uni contigit, quod nefcio an ulli, ut, &c. non fo fe. (V. Haud fub fin.) Et omiffa particula Cic. 1. Tufcul. c. 25. Anima fit animus, ignif ve, nefcio. (Adde Plaut. Curc. 4. 1. 2.) Pallad. de Infit. in proam. Nefcio fi tuum ad has minutias inclinetur ingenium. T Paffive Id. in Octobr. c. 4. Talibus locis pruinarum vis & natura nefcitur. T Imperfonaliter Cic. Attic. 1. 7. ep. 12. Utrum confiftere ufpiam velit, an mare tranfire, nefcitur, non fi fa, fe, &c. T Cum infinito Cic. I. 3. de Orat. c. 18. Stoici omnino irafci nefciunt. Terent. Eun. 4. 5. 10. Nefciebam, id dicere illam Virg. 3. Georg. v. 84. de equo. Stare loco nefcit. non fa, non può contenerfi. Sic Stat. 9. Theb. v. 743. Liber amat campos, & nefcit in antra reverti. b. e. non vult. Horat. de ar. Poet. v. 390. nefcit vox miffa reverti. non può. TSi nefcis formula, qua utimur " cum quippiam vehementius inculcamus. Ovid. Heroid. ep. 17. v. 197. nobis omnia de te Quærere, fi nefcis, maxima cura fuit

dolor, fafcinum. Id. epod. 12. v. 19. Petron. in Satyr. c. 131. 0vid. & alii. ¶ Item chorda arcus, corda dell' arco: quia fæpe e nervo est. Acc. apud Varron. 1. 6. de L. L. c. 5. Reciproca tendens nervo equino concita tela. Virg. 9. En. v. 622. nervoque obverfus equino Intendit telum. lib. 10. v. 131. nervo aptare fagittas. incoccare. & Georg. 4. v. 313. erumpit nervo pulfante fagitta. Val. Flacc. l. 6. v. 376. levi ducere cornua nervo. & lib. 1. v. 437. certus Ethalides fubitas nervo redeunte fagittas Cogere. T Per fynecdochen eft ipfe arcus. Id. l. 3. v. 182. At diverfa Sagen turbantem fallere nervo Tum primum puer aufus Hylas. TeItem genus vinculi, quo fervorum, & oberatorum cervices, aut potius pedes conftringuntur, ceppi. In Gloffis enim Grace dicitur uλordn. Tertull. ad Martyr. c. 2. fub fin. Nihil crus fentit in nervo, cum animus in cælo eft. & de cultu Femin. c. ult. Nefcio an crus de perifcelio in nervum fe patiatur artari. Huc facit etiam, quod nexos ob æs alienum Hefych. docet yngλoonsλs vocari. Quod etiam e ferro effet, eoque cervices colligarentur, docet Feftus his verbis: Nervum appellamus etiam ferreum vinculum, quo pedes impediuntur: quamquam Plautus eo etiam cervices vinciri ait (in fragm.) Perfidiofe captus, eo edepol nervo cervices probat. Hæc Feft. Ceterum ipfa vox vinculum e nervo fignificat: & veri fimile eft, lim tale fuiffe, deinde mutatum in ligneum aut ferreum, fervato nomine. A compedibus, & pedicis diftinguit Plaut. fervorum pœnas. enumerans Afin. 3. 2. 5. Advorfum ftimulos, laminas, crucefque compedefque, nervos, catenas, carceres, numellas, pedicas, boias. & in Leg. XII. Tab. apud Gell. 1. 20. c. 1. a med. Secum ducito vincito aut nervo aut compedibus quindecim pondo ne minoribus. Cato apud Gell. fub fin. l. 11. Fures privatorum furtorum in nervo atque in compedibus ætatem agunt fures publici in auro atque in purpura ¶ Vinculum e nervo aperte effe videtur in illo Plau

2

2

ac fi prorfus nefciret. Terent. Eun, 4. 4. 54. Tu pol fi fapis 9. quod fcis, nefcis neque de eunucho, neque de vitio virginis. Id. Heaut. 4. 4. 26. Tu nefcis id, quod fcis, Dromo, fi fapies, Plaut. Milit. 2. 6. 89. Na tu hercle linguam comprimes pofthac etiam illud quod fcies, nefçiveris: ne videris, quod videris. NESCITUS a um non faputo, non conosciuto, ignoratus. Sidon. 1. 8. ep. 6. ante med. Litem intra Gallias ante nefcitam primus edidit. NESCIUS, a, um, ignorante, che non fa, ICT, nefciens, ignorans, Plin. l. 8. ep. 23. fub fin. Impendentis mali nefcius. Virg. 10. En. v. 501. Nefcia mens hominum fati fortifque futuræ. Quintil, l. 1. c. 3. Cal. 4.) a med. Etas fimulandi nefcia, Horat, 1.4. od. 6. v. 18. Pueri fari nefcii. Val. Flacc. l. 4. v. 708, Imperio fixos Jovis, æternumque revintos, Nefcius. Tibull. 1. 1. et. 9. v. 76. Nefcius, ultorem poft caput effe deum. non fapendo che, &c. Ovid. Heroid. ep. 16. v. 140. Nullaque de facie nefcia terra tua eft, h. e. nulla regio pulcritudinem tuam ignorat. Id. 14. Metam. v. 2. Arvaque Cyclopuin, quid raftra, quid ufus aratri, Nefcia, Val. Flacc. . 6. v. 45. Nefcius, heu! quanti thalamos afcendere monftri Arferit. Quid. Heroid. ep. 11. v. 47. Nefcia, quæ faceret fubitos mihi caufa dolores. Interdum nefcius dicitur qui non poteft aliquid facere, aut non vult aut non folet. Virg. 2, Georg. v. 465. At fecura quies, & nefcia fallere vita. lib. 4. v. 470. Nefciaque humanis precibus manfuefcere carda Harat, 1, od. 6. v. 6. Pelides cedere nefcius. Quid, 2, ex Pont. ep. 9. v. 45. vinci nefcius armis. Id. Heroid. ep. 12. v. 49. Lumina cuftodis fuccumbere nefcia fomno. T Eleganter ufurpatur præcedente negatione. Cic, Fam. 5. ep. 12. Neque tamen, cum hæc fcribebam, eran nefcius, quantis oneribus premerere fufceptarum rerum. Id. 1. de Orat. cap. 11. Non fum nefcius, Scævola, ifta inter Græcos dici, fo beniffimo. Id. initio 1. 1. de Fin. Non eram nefcius, fore, &c. Id. 15. Attic. ep. 11. a med. Heus tu, ne forte fis nefcius Dolabella me fibi legavit. Virg. 9. n. v. 552. Contra tela furit, fe feque haud nefcia norti Injicit, a occhi veggenti. TQ nefcii o ignoranti. Arnob. I. 1. pag. 32. Defiftite, o nefcii in maledicta convertere res tantas. lib. 2. pag. 44. Quid dicitis a nefcii etiam fletu & miferatione digniffimi? Inter infcium, & nefcium ita diftinguit Corn. Fronto de differ. voc. pag. 2198. Putfch. ut infcius aliquid nefciat: nefcius. nil noverit Ille in parte erret, hic in toto. Ufurpatur etiam paffive (ut ignarus) pro ignorato, incognito non faputo, non conosciuto, incognito. Plaut. Rud. 1. 5. 17. Quæ in locis nefciis nefcia fpe fumus. Id. Capt. 2. 2. 15. Si quid nefcivi, id nefcium tradam tibi. Tacit. Ann. 1. cap. 59. Aliis gentibus inexperta effe fupplicia, nefcia tributa. lib. 16. cap. 14. Neque nefcium habebat, Antejum invifum Neroni. NESI pro fine pofitum eft in lege dedicationis ara Diana Aventinenfis. Feftus.

NESIS, idis, f. Nifita, Naois, infula parva Campania, proxima continenti, inter Neapolim, & Puteolos, ante Paufilippum prom. afparago herba celebris, ut Plin. l. 19. c. 8. circa med. tradit. Senec. ep. 53. Protinus per altum ad Nefida direxi. Stat. 1. 3. filu. 1. v. 150. Silvaque, quæ fixam Pelago Nefida coronat. Lucan. 1.6. v.90. tali fpiramine Nefis Emittit Stygium nebulofis aera faxis. NESSEUS, a, um, Neroños, ad Neffum fpectans. Ovid. in epift. Dejan. 9. v. 163. Illita Neffeo mifi tibi texta veneno. Senec. in Herc. Oer. v. 716. Palla tabe Neffea illita. NESSOTROPHIUM, & Neffotropheum, i, n, ferraglio da anitre, coTopo, locus, in quo inclufe anates aluntur: a

2

anas

& apsow, nutrio. Varr. 1. 3. R. R. c. 11. Qui volunt greges anatum habere, ac conftituere neffotrophium. Calum. 1. 8. c. 15. Neffotrophii cura fimilis, fed major impenfa eft. Al. leg. neoffotrophiuni, quod eft aviarium a veQTOOS, pullus avium. Sed Varr. & Colun. non de avibus in univerfum, fed de anatibus difputant, NESSUS, fi, m. Narròs, Centaurus, filius Ixionis & Nubis, qui cum Dejaniram rapere vellet, ab Hercule fagitta confixus eft. Ovid. 1.9. Metam. a verf. 101. Eft etiam hoc nomine Thraciæ fluvius, in Hemo monte pafcens. Plin. l. 4. c. 11. ubi Hard. legit Neftus. NESTOR, Ŏris m. Νέστορ filius Nelei, & Cloridis, rex Pyli in Elide, qui adhuc adolefcens bellum geffit, vivo patre, adverfum Epeos Peloponnefi populos in Achaja, deinde, cum Pirithoi nuptiis intereffet, adverfus Centauros, qui Hippodamiam rapere conabantur, ftrenue pugnavit. Poftremo jam fenior, quinquaginta navibus cum reliquis Græcis Principibus ad Trojam venit cum natus ducentos annos jam tertiam hominis ætatem viveret. Ovid, 12. Metam, v, 188. vixi Annos bis centum: nunc tertia vivitur ætas . Propert. 1. 2. el. 10. v. 46. Neftoris eft vifus poft tria fæcla cinis . Adde Tibull, 1. 4. carm. I. v. 5o. Etiam Cic. de Senect. c. 10. tertiam ætatem vixiffe affirmat, & Horat. 1. 2. od. 9. v. 13. ter ævo functum fuiffe: verum ætatem hanc, & fæculum alii non centum fed triginta annorum fpatio definiendum putant, ut Neftoris vitæ fumma nonaginta annorum fuerit; quod & Serv. tangit ad illud En. 8. v. 508. Sed mihi tarda gelu, fæclifque effeta fenectus. Plures doctos viros, qui de hac re verba fecerunt, congeffit Broukuf. ad Tibull. 1. 4. carm. 1. v. 50. Confilii dexteritate tantum Græcorum rebus profuit, ut Agamemnon non dubitaret, brevi fe Ilium fuiffe expugnaturum, fi decem fibi contigiffent Neftores. Nam præter fummam prudentiam ætatis diuturnitate collectam tanta præterea eloquentia excelluit, ut ex ejus ore melle dulcior fluere diceretur oratio, ut Cic. de Senet. c. 10. loquitur. Ovid. 13. Metam. v. 63. licet eloquio fidum quoque Neftora vincat Cic. 9. Fam. ep. 14. Non alienum a dignitate tua, quod ipfi Agamemnoni regi regum fuit honeftum, habere aliquem in confiliis capiendis Neftorem. Neftoris

anni proverbio dicuntur de longiffimo vita fpatio Martial. . 2. epigr. 64. lib. 5. epigr. 59. lib. 6. epigr. 79. &c. Sic lib. 7. epigr. 95. Sic ad Lethaas, nifi Neftore ferior undas Non eat optabis quem fupereffe tibi. & Juvenal. in fin. fat, 12. Vivat Pacuvius, quæfo vel Neftora totum.

NESTOREUS, a, um, ad Neftorem pertinens, ut Neftorea fenecta,
Martial. 1. 9. epigr. 30. & Stat. in fin. filv. 3. l. 1.
NESTORIANUS, a, um. Neftorianum genus coloris memorari putant
a Plin. 1. 33. c. 13. fed Veftorianum contendit legendum Harduinus.
Neftoriani hæretici a Neftorio duce. qui negabat, B. Mariam
Virginem fuiffe Dei matrem, damnatus in Concilio Ephefino Oecum.
III. A. C. CCCCXXXI.

NESTORIDES, æ, m. patronym. Narropins, Neftoris filius. Afferebant olim Lexicographi locum Ovid. 1. 2. ex Pont, ep. 4. v. 22. ubi aliter eft omnino legendum.

2.

NETE, f. n, h. c. ultima nomen eft chorda muficæ, de qua V. Bald. in Lex. Vitruviano. Vitruv. l. 5. c. 4. NETUS, a, um, filata, particip. a neo, es. Ulpian. Dig, lib. 32. leg. 68. Quæfitum eft, utrum lane appellatione ea fola contineatur, quæ neta non eft; an & ea, quæ neta eft, ut puta ftamen, & fubtemen. Alcini. Avit. l. 6. v. 36. veftis neto que fulgurat auro. Paulin. Nolan. carmi. 22. ( al. 14.) v. 106. netum vellus. Adde Hieronym. epift. 8. ( al. 130. ad Demetriad. poft med. fect. 15. NEVE, & per Apocopen Neu, e acciocchè non, ovvero che non & ne, neque, vel ne: a ne, & vel. Præceditur ab ar Cic. Q. Fr. 1. 1. ep. 1. c. 1. Hoc te rogo, ne contrahas aut demittas animum neve te obrui magnitudine negotii finas Terent. Eun. 2. 2. 47. Ne furfum deorfum curfites, neve ufque ad lucem vigiles. Cef. 1. 2. B. Gall. c. 21, Cohortatus eft, uti fuæ priftinæ virtutis memoriam retinerent, neu perturbarentur animo, & lib. 4. c. 17. extr. Ut earum rerum vis minueretur, neu ponti nocerent Terent. Phorm. 1. 3. 6. Quod utinam ne Phormioni id fuadere in mentem incidiffet neu me cupidum eo impuliffet. Brut, ad Cicer. ep. 16. ad fin. Te rogo atque hortor ne defatigere, neu diffidas . Cic. 2. de Legib. c. ult. Ut eam ne quis nobis minuat, neve vivus, neve mortuus. Cato R. R. c. 37. Caveto ne quam materiam doles, neu cædas, neu tangas, nifi ficcam; neu gelidam, neu rorulentam. T Pro fimplici ne, nec, aut neque, nulla alia præcedente particula Virg.. 2. Georg. v. 298. Neve tibi ad folem vergant vineta cadentem, Neve inter vites corylum fere neve flagella Summa pete. & lib. 4. v. 47. Neu propius tectis taxum fine neve rubentes Ure foco cancros, alte neu crede paludi. Horat. in fin. od. 2. 1. 1. Hic ames dici pater atque princeps, Neu finas Medos equitare inultos.

NEVERITA, æ, f. reverentiæ dea, ut in Gloff, exponitur, Martian. Capell, l. 1. pag. 16. ubi alii aliter leg. NEVIANUS. V. Nevianus, 13113 NEVIUS, a, um. V. Nevius, NEUNQUAM, antique pro nunquam. Vetus lapis apud Deufquium in Nunquam. Ita neunquam de nomine familiæ noftræ. NEVOLO, nevis, nevult, nanom. non volere idem ac nolo, apud Vet. a ne, & volo. Plaut. Trin. 5. 2. 32. Filiam meam tibi defponfatam effe audio, nifi tu nevis. Id. ibid. 2. 2. 80. Multa eveniunt homini , quæ vult, quæ nevolt. Adde Titin. apud Non. c. 2. n. 581. Præter has duas perfonas non eft, quod fciam, in

NEUROBĂTA, &, m. νευροβάτης fuper nervum feu funem ambulans. Differt a funambula qui fuper craffum funem incedit : hic vero fuper tenue filum e nervo feu fidiculam, ita ut procul fpe&tantibus in aere confiftere videatur. Firmic. L. 8. c. 17. Erunt funambuli, oribata, neurobata. Vopifc. in Carino, cap. 19. Nam & neurobaten, qui velut in ventis cothurnatus ferretur, exhibuit. NEUROIDES, n. upodes, genus beta filveftris, multum minoribus tenuioribufque, ac denfioribus foliis, undecim fæpe, caule lilii Plin. l. 20. c. 8.

NEUROSPASTON, i n. auрdonato, imaguncula quædam tali artificio intus compacta, ut fi occultum nervum feu fidiculam trahas ad fpeciem hominis vivi movere membra, & totum corpus videatur quæ ab Italis bamboccia, burattino, fantoccio dicitur: a vapor, & araw, traho. Gell. I. 14. c. 1. a med. Ut plane homines non, quod dicitur, λoynx (x, fed ludicra & ridenda quædam neurofpafta effe videantur, & nihil fua fponte, nihil arbitratu fuo faciunt, fed ducentibus ftellis, & aurigantibus. Apul. de Mundo. Qui in ligneolis hominum figuris geftus movent, quando filum membri, quod agitari folet, traxerint, torquebitur cervix, nutabit caput, oculi vibrabunt, manus ad omne minifterium præfto erunt nec invenufte totus videbitur vivere. Petron, in fragm. Tragur. c. 34. Burm. Larvam argenteam attulit fervus fic aptatam, ut articuli ejus, vertebræque laxate in omnem partem verterentur. Horat. l. 2. fat. 7. v. 82. Duceris, ut nervis alienis mobile lignum, Apud Gell. multi fcribunt Græcis litteris.

NEUROSPASTOS, pés, herba folium habens veftigio hominis fimile, & uvam nigram ferens in cujus acino nervus confpicitur ; unde & nomen habet. Plin. 1. 24. c. 14. V. vocem præced. NEUTER, tra, trum, nè l'uno ne l'altro, unde Tepas, adεTepos, neque hic, neque ille a me, & uter. In genitivo habet neutrius, in dativo neutri: fed & neutri & neutre in genitivo legitur. Cic. Attic. 1. 7. ep. 1. Feci igitur, ut neutri illorum quifquam effet me carior. Id. 1. Offic. c. 21. Alteri fe adipifci id poffe arbitrantur fi opes magnas habeant; alteri fi contenti fint & fuo, & parvo: in quo neutrorum contemnenda eft fententia. Celf. . 1. c. 2. a med.

Ex his vero neutrum femper fieri oportet; fed fæpius alterutrum ; pro corporis natura. Quintil. l. 1. c. 1. ante med. Ita fiet, ut quam æquali cura linguam utramque tueri cœperimus, neutra alteri officiat. Cic. Acad. 4. c. 42. Huic fummum bonum eft; in his rebus. in neutram partem moveri: quæ adipopía ( indifferenza) ab ipfo dicitur. Id. 2. Offic. c. 6. Hæc fine hominum opibus & ftudiis neutram in partem effici poffunt. Id. 2. de Divin. cap. 4. Quid bonum fit, quid malum, quid neutrum. Ovid. 4. Metam. v. 378. de Hermaphrod. nec femina dici, Nec puer ut poffint, neutrumque, & utrumque videntur. Suet. in Caf. c. 75. Medios & neutrius partis fuorum fibi numero futuros pronuntiavit. neutrali. & in Ner. c. 2. Medii, & neutram partem fequentes. Ovid. 2. Trift. v. 114. in neutrum confpiciendus eques. b. e. neque paupertate, neque divitiis infignis. Cum verbis pluralis numeri, Plaut. Men. 5. 2. 34. Quoties edixi tibi, ut caveres neuter ad me iretis cum querimonia? T In plurali num. Tacit. 1. Hift. cap. 1. Ita neutris cura pofteritatis. Senec. 2. de Ira, cap. 23. In neutris partibus effe effer neutrale. Justin. l. 6. c. 7. Neutris quicquam hoftile facientibus ¶ Neutra nomina dicuntur a Grammaticis, quæ neque mafculina funt, neque feminina: neutra verba, quæ neque activa, neque paffiva. Varr. 1. 8. de L. L. c. 38. Cic. in Orat. c. 46. Gell. l. 1. c. 7. Charif. Diomed. Priscian. T Neutri pro neutrius Varr. loc. cit. fub fin. In declinationibus maris, & feminæ, & neutri. Adde Aufon. epigr. 50. Etiam neutre in genit. & dat. feminino dictum fuit tefte Prifcian. fub initio l. 6. pag. 678. Putfch. NEUTIQUAM, adverb. non, per niente, a niun modo, undaus, nequaquam, nullo modo. Cic. de Univ. c. 11. Indiffolubiles vos quidem effe non poteftis, neutiquam tamen diffolvemini. Atticus apud eund. I. 9. Attic. ep. 10. Cui te focium neutiquam puto effe oportere. Plaut. Capt. 3. 4. 54. Id neutiquam mihi placet. Terent. Hecyr. 3. 3. 45. Id vero neutiquam honeftum effe arbitror.

NEUTRALIS, le, neutro, neuter dépes, eo fenfu , quo dicitur a

>

cum

NEXO, as, a. 1. aggroppare, poszew, frequent. a necto. Lucr. 1. 2. v. 98. Pars etiam brevibus fpatiis nexantur ab itu. Al. leg. vexantur Virg. 5. En. v. 279. Nexantem nodis, feque in fua membra plicantem. Liv. apud Prifcian. 1. 10. pag. 904. Putfch. Nexabant multa inter fe flexu nodorum dubio. Adde Diomed. 1. 1. pag. 366. NEXO, is, a. 3. idem quod nexo, Accius apud Prifcian. I. 10. pag. 904. Nos continuo ferrum eripimus, omnibus manicas nexiT Præteritum eft nexui vel nexi eodem tefte ibid. & lib. 9. pag. 860. & Diomed. 1. 1. pag. 366. fed hæc etiam ad Neco pertinent.

mus

as .

NEXUM, i, n. idem ac nexus. Cic. pro Cecin. c. 35. Ut non fuftulerit horum nexa, atque hereditates. Adde de Harufp. resp. c. 7. & 3. de Orat. c. 40. V. Nexus, us.

ne

NEXUS, a, um, legato, conneffo, annodato intrecciato 2 , aggroppato, TERKEYμÉVOS, TRENTOs, ligatus, connexus, aptus, conjunctus: a ne&to. Horat. l. 1. od. 38. v. 2. Nexæ philyra corona Virg. 1. En. v. 452. ære nexæ trabes & lib. 7. v. 66. apes pedibus per mutua nexis. Ovid. 4. Metam. v. 490. Nexaque vipereis diftendens brachia nodis. Id. Heroid. ep. 5. v. 48. brachia nexa collo. Id. 1. Faft. v. 412. pinu tempora nexa. b. e. coronata. Suet. in Ner. c. 30. Funes nexæ purpura & cocco. Plin. l. 19. c. 8. circa med. Nexis inter fe radicibus. Next dicuntur, quos ob æs alienum fibi fervire creditor cogebat, five vinctos, five folutos, donec folviffent, obbli gati a fervire per debiti. Varr. 1. 6. de L. L. c. 5. fub fin. Liber qui fuas operas in fervitute pro pecunia, quam debet, dat, nexus vocatur Hoc, C. Popilio rogante, Sylla dictatore fublatum fieret, & omnes, qui bonam copiam jurarent, ne effent nexi, dif foluti. Liv. 1. 2. c. 27. Et qui ante nexi fuerant, creditoribus tradebantur, & netebantur alii. & cap. 23. Nexi vineti, folutique fe undique in publicum proripiunt. Al. leg. nexu vinēti. V. Liv. his locis, & lib. 8. c. 28. ¶ Item univerfim qui in carcere aut vinculis funt, prigionieri, schiavi in catene. Juftin. l. 21. c. 1. Nexorum tria millia e carcere dimittit. & cap. 2. Nec carcerem nexis, fed cædibus civitatem replet. T Translate Id. l. 20. c. 4. Cum fodalitii jure, facramento quodam nexi feparatam a ceteris civibus vitam exercerent. obbligati con giuramento. Martian. Dig. lib. 48. tit. 21. leg. 3. Crimine aliquo nexus. b. e. obftrictus. Id. lib. 49. tit. 14. leg. 22. Res pignori nexas diftrahere. impegnate. Cic. in Orat. c. 41. Sed hæc nifi collocata & quafi ftructa & nexa verbis, ad eam laudem, quam volumus, adfpirare non poffunt. Id. 5. Tufcul. c. 25. Rerum caufæ aliæ ex aliis aptæ, & neceffitate nexæ. &lib. 3. cap. 8. Omnes virtutes inter fe nexæ & jugatæ funt ¶ Nexum as pecunia, quæ per nexum obligatur. Feftus. V. vo◄ cem fequent.

Grammaticis. Quintil. l. 1. c. 4. a med. ( al. c. 7.) Quæ feminina pofitione mares neutrali feminas fignificant ut Muræna, Glycerium. cap. 5. ( al. 9. ) a med. Neutralia nomina. NEUTRALITER adverb. δετέρως, vox eft Grammaticorum neutro genere fignificare volunt. Charif. 1. 1. pag. 55. Putfch. Gellius fora navium neutraliter dixit. NEUTRO, adverb. nè all' una nd all altra parte, neutram in partem, deTipwre. Liv. l. 5. c. 26. ad fin. Teri tempus, neutro inclinata fpe. Tacit. 3. Hift. c. 23. Neutro inclinaverat fortuna. Quintil. I. 7. c. 2. a med. Si neutro litis conditio præponderet. NEUTRUBI, nè in questo ne in quel luogo, neutro in loco. Plaut. Aulul. 2. 2. 56. Neutrubi habeam ftabile ftabulum fi quid divortii fuat. ¶ Item neutro Ammian. 1. 19. c. 2. (al. 5.) A diei principio ad ufque lucem obfcuram neutrubi prælio inclinato. NEX, necis, f. morte, ammazzamento, póvos, mors quæ aliqua externa vi alteri infertur. Feftus: Necem a Græco dici, certum eft. Ex enim mortuum dicunt. Idem docet, proprie de ea dici ? qua fine vulnere infertur. fed hoc ufu non fervatur. V. Neco. Cic. pro Mil. c. 4. Infidiatori & latroni quæ poteft afferri injufta nex? Id. 2. de nat. Deor. c. 3. Necem fibi confcifcere. Suet. in Cef. c. 14. comminari alicui. Tacit. Ann. 13. cap. 1. cuipiam moliri. Ovid. 1. de ar. am. v. 73. parare Tacit. 2. Ann. c. ult. Necem patrare. Ovid. 10. Metam. v. 627. indignam pati. & lib. 15. v. 499. neci occumbere. Id. Heroid. ep. 14. v. 12. nece cadere Virg. 4. Georg. v. 90. neci dedere. Id. 2. En. v. 85. demittere. lib. 12. v. 513. mittere. verf. 341. dare. Cef. l. 1. B. Gall. c. 16. & lib. 6. c. 18. Vitæ, necifque poteftatem habere in aliquem. Stat. 3. Theb. v.69. Eripere necem alicui. b. e. a nece liberare. Senec. in Herc. Oet. v. 1833. gravi nece urgere aliquem. Val. Flacc. 1. 3. v. 381. mifcere neces. h. e. cædem facere. Ovid. 1. 2. de ar. am. v. 714. Manus nece Phrygia imbuta. b. e. fanguine cæforum Phrygum. Senec. in Thyeft. v. 693. devotus neci. h. e. morti deftinatus. T De morte naturali Juftin. initio 1. 42. Poft necem Mithridatis. b. e. qui adverfa valetudine decefferat ut Id. ait in fin. l. 41. Sic Suet. in Caf. c. 5. Poft necem confulis. b. e. Lepidi, qui morbo & pœnitentia interierat, ut Flor. in fin. l. 3. narrat Senec. de confol. ad Marc. c. 20. fub fin. Fata nobis fenfum noftræ necis auferunt. ¶ In necem alicujus aliquando fignificat in perniciem, fraudem, damnum, in danno, in pregiudizio: ea opinor ratione, qua caufa capitis dicicum de gravi jactura bonorum agitur. Ulpian. Dig. lib. 38. tit. 5. leg. 1. a med. Si libertus rem fuam pro alio pignori dedit in necem patroni. Id. lib. 36. tit. 4. leg. 5. ante med. Dolus qui in necem legatariorum, & fideicommiffariorum factus eft. lib. 15. tit. 1. leg. 21. Sed etfi eum intricare peculium in necem creditorum paffus eft, &c. T Olim necis aut neces in recto dictum fuiffe creditur. Aurel. Vict. de Cefarib. c. 35. ad fin. Ut ejus neces auctoribus exitio effet. Al. leg. necis: al. aliter. Quintil. declam. 8. c. 13. Quando quæfita neces eft alteri ex geminis. Plerique alii aliter leg.

tur,

NEXIBILIS le, adject. nexilis Ammian. I. 29. c. 2. ( al. c. 13. ) Nexibili adfeveratione. h. e. callide mendaciis connexis La&tant. 1. 7. c. 5. nexibilia membra. NEXILIS, le, che fi aggroppa, o attortiglia, TEXTOS, qui nectitur Lucret. l. 5. v. 1349. Nexilis ante fuit veftis , quam textile tegmen. Ovid. 6. Metam. v. 128. Nexilibus flores hederis habet intertextos. & lib. 2. v. 499. Nexilibufque plagis filvas Erymantidas ambit.

NEXIO, onis, f. actus nectendi, connexio, Tλoxn. Arnob. 1. 5. pag. 156. Vinculorum nexiones. Adde Martian. Capell. l. 1. pag. 12.

NEXUS, us, m. legame, conneffione, intrecciamento, avvolgimento, 'congiunzione, vincolo, Xox, ovuλox, nexio, connexio, conjunctio, ligamen. Tacit. 4. Ann. c. 62. Neque firmis nexibus ligneam compagem fuperftruxit. Plin. l. 16. c. 37. Salix folido ligat nexu Ovid. Metam. 15. v. 659. ferpens baculum qui nexibus ambit Plin. l. 8. c. 11. Dracones nexu nodi præftringunt elephantos. Ovid. Metam. 6. v. 242. de luctantib. Et jam contulerant arcto luctantia nexu Pectora pectoribus. Sueton. in Ner. c. 53. Brachiorum nexibus aliquem elidere. Martial. de Spectac. epigr. 26. Fuscina dente minax curvo fuit ancora nexu. h. e. unco quo infixa arenæ ne&it ac fiftit naves. T Translate Tacit. 3. Ann. c. 28. Exfoluti legis nexus. T Nexus & nexum in Jure eft obligatio civilis qua quippiam fine traditione aut fine ceffione, alterius dominio fubjicitur, ejufque temporariæ poteftati quodammodo ne&titur, l'ipotecare, l'impegnare. Feftus: Nexum eft, ait Elius Gallus, quodcumque per æs & libram geritur: idque necti dicitur. quo in genere funt hæc, teftamenti factio, nexi datio, nexi liberatio. Nexum æs apud antiquos dicebatur pecunia, quæ per nexum obligatur. Hæc Feftus. Magis ad rem Varro 1. 6. de L. L. c. 5. ad fin. Nexum Manilius fcribit, omne, quod per libram & æs geritur, in quo fint mancipi: Mucius Scævola, quæ per æs & libram fiant, ut obligentur, præterquam quæ mancipio dentur. Hoc verius effe, ipfum verbum oftendit, de quo quæritur. nam idem, quod obligatur per libram, neque fuum fit, inde nexum dicitur. Liber, qui fuas operas in fervitute pro pecunia, quam debeat, dat dum folveret, nexus vocatur. Hæc Varr. Cic. in Top. c. 5. in fin. Abalienatio eft ejus rei, quæ mancipi eft, aut traditio alteri nexu, aut in jure ceffio. Id. de Harufp. refp. c. 7. ad fin. Multæ funt domus in hac urbe jure privato, jure hereditario, jure auctoritatis, jure mancipi, jure nexi. Id. pro Mur. c. 2. In iis rebus repetendis, quæ mancipi funt, is periculum judicii præftare debet, qui fe nexu obligavit. Lex XII. Tab. apud Feft. in Nuncupata. Cum nexum faciet, mancipiumque uti lingua nuncupaffit, ita jus efto. Cic. pro Cecin. c. 35. Sulla ita tulit de civitate ut non fuftulerit horum nexa atque hereditates Adnotant hic Interpretes, folos cives R. jure nexi ufos fuiffe, cum quibus Romanam civitatem ademiffe Sulla dicitur, his nexa tamen, atque hereditates reliquerit. ¶ Solemnitates in nexu celebrando eædem fuere quæ in Mancipium ex Cajo Inftitut. tit. 6. defcripta T Speciatim obligatio nexi locum habet in debitoribus qui cum folvendo non effent, addicebant fe creditoribus, ut in voce præced. dictum eft. Liv. 1. 7. c. 19. Etfi unciario fenore facto, levata ufura erat, forte ipfa obruebantur inopes, nexumque inibant. foggiacevano al darf in pegno.. & lib. 8. c. 28. L. Papirius is fuit cui cum fe C. Publilius, ob æs alienum paternum, in nexum dediffet &c. Al. omitt. in rectius. Translate Cic. ad Curion. Fani. 7. ep. 30. a nied. Atticus nofter, cujus cum proprium te effe fcribis mancipio & nexu; meum autem ufu & fructu; contentus Y 2

ifto fum. Scripferat Curio epift. præced. Sum euim xa pituus The de Attici noftri. Hinc difcimus tam nexu , quam mancipio juftam rei poffeffionem acquiri. Eft tamen difcrimen quod mancipio perpetua, nexu temporaria acquirebatur: quod idem ufuvenit in venditione & in pignore. T Nexus de cujufque obligationis vinculo. Modeftin. Dig. lib. 46. tit. 4. leg. 1. Acceptilatio eft liberatio per mutuam interrogationem, qua utriufque contingit ab eodem nexu abfolutio. Papinian. lib. 10. tit. 2. leg. 33. Partem hereditatis a nexu pignoris liberam confequi.

N I

che non,

ne

NI, fe non, u, fi non: a nifi per apocopen .Terent. Andr. 3, 4. 19. Mirum, ni domi eft Horat. in fin. fat. 7. 1. 2. ocius hinc te Ni rapis accedes opera agro nona Sabino Cic. Fam. 7. ep. 13. Moriar, ni puto, te malle a Cæfare confuli, quam inaurari. Plaut. Rud. 3. 4. 48. Ni offerumentas habebis plures in tergo tuo quam ulla navis longa clavos, tum ero mendaciffimus. Cic. 5. Verr. c. 96. Rempubl. fiftere negat poffe, ni ad equeftrem ordinem judicia referantur. Nevius apud Cicer. l. 2. de Orat. c. 69. Quid ploras pater? Mirum, ni cantem: condemnatus fum. Id. 3. de Fin. c. 20. Quod ni ita fe haberet nec juftitiæ ullus effet nec bonitati locus. T Habet locum præcipue in fponfionibus, & in judiciis. Cic. 3. Offic. c. 19. Cum is fponfionem feciffet, ni vir bonus effet. avendo fatto fcommeffa, che non era uomo da bene. Liv. 1. 3. c. 57. Sic fe judicem illi ferre, ni vindicias ab libertate in fervitutem dederit. Plaut. Rud. 5. 3. 24. Cedo qui cum habeam judicem, ni dolo malo inftipulatus fis, nive etiam dum fiem quinque & viginti natus annos. nive eft & ni, & five, & fi, ut neve eft & ne habetque locum , quando in judicio aut fponfione de pluribus rebus agitur. Cic. pro Cecin. cap. 23. Tum illud, quod dicitur, five, nive, irrident. Plaut. Rud. 3. 4. 8. Ergo dato quemvis arbitrum, fi tuas effe oportet, nive eas effe oportet liberas, nive te in carcerem compingi eft æquum. T Ni quis fcivit apud Feft. nomen eft centuriæ, quæ dicitur a Ser. Tullo rege conftituta in , liceret ei fuffraqua gium ferre qui non tuliffet in fua. Idque factum ab eo eft quis civis fuffragio privaretur. Sed in ea centuria neque cenfetur quifquam, neque centurio præficitur, neque centurialis poteft effe, quia nemo certus eft ejus centuriæ. Hæc Feftus. T Eft etiam ni pro ne prohibente, aut dehortante, acciocchè non . Docet hoc Servius ad illud En. 3. v. 686. Contra juffa monent Heleni c. ni teneant curfum. Ubi ait: Antiqui ni pro ne ponebant, qua particula plenus eft Plautus: Ni mala, ni ftulta fis. Hæc Servius: quibus fimilia habet Donat. ad Terent. Eun. 2. 3. 36. & 3. 3. 2. (Sed in verbis Plauti, quæ fumpta funt ex Men. 1. 2. 1. Commode poteft ni etiam pro nifi accipi.) Confirmat Prifcian. initio 1. 15. afferens eundem Virgilii verfum. Caff. Hemina apud Plin. 1. 32. c. 2. a med. Numa conftituit, ut pifces, qui fquamofi non effent, ni pollucerent. Varr. apud Non. c. 4. 12. 125. Dominum convivii, vinum, aliudve quid ni laudato. In vet. Infcript. apud Gruter. pag. 207. col. 3. Dum ni minus viginti adfient. In vet. decreto apud eund. pag. 629. Dum ni quem in eis viatoribus, c. legant. In vet epitaph. ibid. pag. 996. n. 12. Rogo per deos, ni velitis offa mea violare. In Cenotaph. Pif. C. Cæfaris. Caverique, ne quod facrificium, neve quæ fupplicationes, nive fponfalia, nive convivia in eum diem fiant. Adde Propert. 1. 2. el. 6. v. 3. ut quidem in omnibus libris fcriptis & editionibus vetuftis legi teftatur Brouckuf. nam alii ne edidere: quæ mutatio & in Silio 1. 1. v. 374. facta eft, tefte Drakemborchio. item in Lucret. l. 2. v. 734. 887. Scribebant etiam nei, & neive. V. fi placet, Norif. differtat. 4. in Cenotaph. Pif. cap. 5. Ni pro nifi quod. Ammian. 1. 22. c. 11. ( al. 28.) fub fin. Poterant miferandi homines Chriftianorum auxilio defendi, ni Georgii odio omnes indifcrete flagrabant. NICEENSIS, fe, ad Nicæam pertinens, quæ eft urbs Bithyniæ ad Afcanium lacum Plin. l. 5. c. 32. & lib. 7. c. 2. & Cic. Fam. 13. ep. 61. NICEROS, otis, m. nomen eft myropolæ cujufdam, feu unguentarii. Martial. I. 12. epigr. 66. Utrumne Cofmi, Nicerotis an libram NICEROTIĀNUS, a, um, adject. a Nicerote præftanti unguentorum, & odoramentorum confeétore. Martial. I. 6. epigr. 55. Flagras plumbea Nicerotiana. Id. I. 10. epigr. 38. Nimbis ebria Nicerotianis. Adde Sidon. carm. 9. v. 324.

Hinc

,

NICETERIA, orum n. Apia, præmia victoria ut torques aut hujufmodi: an, victoria. Juvenal. fat. 3. v. 67. Rufticus ille tuus fumit trechedipna, Quirine, Et ceromatico fert niceteria collo. b. e. infignia victoria in gymnicis certaminibus e collo pendentia. NICETIANUS, a, um ad Nicetium pertinens, quod eft nomen viri proprium. Sidon. 1. 3. ep. 1. a med. Nicetiana hereditas. NICO, is, ci, a. 3. fignum facio, moveo, ut Nicere manu

far fe gno, o motto colla mano. Plaut. Trucul. 2. 7. 63. Emoriere ocius fi manu niceris. G. Quid, manu nicerim? Ita legit Turneb. 1. 24. c. 17. qui hinc deduci putat verbum nito, as. Alii aliter legunt. NICOMEDENSIS, fe, ad Nicomediam, Nixonar, pertinens, quæ eft urbs Bithyniæ maxima, condita a Nicomede rege, in intimo finu Aftaceno, ut eft apud Plin. l. 5. c. 32. Plin. alter l. 10. epist. 46. In aquæductum Nicomedenfes impenderunt, &c. Infcript. apud Gruter. pag. 389. n. 2. Logiftæ civitatis fplendidiffimæ NicomedenAlia pag. 407. Cur. R. P. Nicomedenfium. Adde Calliftrat. Dig. lib. 50. tit. 9. leg. 5. NICOPOLITANUS, a, um, ad Nicopolim pertinens. Duæ funt hoc

fium.

NICTATIO, onis, f. il battere delle palpebre, xiuvns, actus niatandi. Plin. l. 11. c. 37. Sect. 57. Nec genæ quidem omnibus: ideo neque nictationes iis , quæ animal generant Columbæ, & fimilia utraque gena connivent. At quadrupedes, quæ ova pariunt, ut teftudines, crocodili, inferiore tantum fine ulla nictatione , , propter præduros oculos. NICTO, as, avi, atum, n. 1. & Nictor, aris, atus fum, dep. 1. batter gli occhi, o le palpebre, oxapdamUTT, oculos fubinde claudo genas movendo: quod femper facimus vigilantes, etiam fine fenfu. Volunt effe a niveo inufitato : unde conniveo. Plin. l. 11. c. 37. fect. 54. Plerifque naturale, ut nietari non ceffent: quos pavidiores accepimus. Al. leg. nictare. & fect. 57. Graviores alitum inferiore gena connivent: eædem nictantur ab angulis membrana obeunte . Item oculis fignum dare, vel utrumque, vel alterutrum claudendo, accennar cogli occhi, far d'occhio, amnicare. Plaut. Afin. 4. 1. 39. Neque illa ulli homini nutet, nietet, adnuat. Non. cap. 5. n. 71. hunc ipfum Plauti locum afferens nutare inquit, capitis; adnuere narium vel labiorum; nitare oculorum fignificantiam effe Veteres decreverunt. Plaut. Men. 4. 2. 49. Non hercle ego quidem unquam quicquam nuto, neque nieto tibi. Adde Merc. 2. 3. 72. T Eft etiam fæpe aliquid conari, fare sforzo, quafi fit a nitum pro nixum a verbo nitor. Atque hæc fortaffe prima, & propria eft ejus fignificatio. Feftus: Nitare, & oculorum, & aliorum membrorum nifu fæpe aliquid conari dictum eft ab antiquis, ut Lucretius in libro quarto: Hic ubi nitari nequeunt, infiftereque alis. Cæcilius in Hymnide Garrulis medentes jactent : fine nitentur perticis . Novius in Macchoco: Pone actutum fcibis, cum in nervo nicabere. Unde quidam nictationem, quidam nitum, ut Cæcilius in Pugile Tum inter laudandum hunc timidum tremulis palpebris percutere nitu: hic gaudere, & mirarier. Hactenus Feftus. Verba Lucretii habes 1. 6. v. 836. ubi al. leg. nixari, a nixum Te nitor cris. Illa Cecilii priora fic legit Scalig. Garruli fine dentes jactent, fine nitentur perticis: Alii Grallis fedentes jactent fine nietentur perticis Locum Novii ita emendat Idem: Novius in Maccho copone: Actutum fcibis, cum, &c. TEft etiam

NICTO, is, n. 3. Feftus poft verba allata in voce præced. ftatim fubdit: Nitit canis in odorandis ferarum veftigiis leviter ganniens, ut Ennius in libro X. Veluti fiquando vinculis venatica venenox apta folet, fi forte ex nare fagaci fenfit voce fua nictit, ululatque ibi acuta eft. Hæc Feft. Verba Ennii ita legunt Critici: Veluti fi quando vinclis venatica velox Apta filet cani'; forte feram fi ex nare fagaci Senfit, voce fua niftit, ululatque ibi acute. Al. hic quoque leg. nitat.

NICTUS, us, m. nictatio nifus. Cecil. apud Feft. V. Nico Ovid. 3. Met. v. 460. lacrimas quoque fæpe notavi, Me lacrimante, tuas: nitu quoque figna remittis. Al. leg. nutu. Adde lib. 1. de ar. am. v. 138. & lib. 1. Faft. v. 418. & Claudian. de conful. Mall. Theod. v. 312. fed ubique. al. nutu reponunt. NIDAMENTUM, ti, n. nidus. Arnob. 1. 6. pag. 202. Non videtis fub iftorum fimulacrorum cavis forices mures blattas nidamenta ponere? Plaut. Rud. 3. 6. 51. In nervum ille hodie nidamenta congeret. b. e, mufcum, paleas, tomentum, & id genus alia, ex quibus aves nidos conftruunt fuos. Eft autem ibi allegoria, qua fignificatur lenonem (de quo eft fermo ) nidum parare, ex quo na fcatur nervus, h. e. ea facere propter que brevi nervo plectendus fit, vel compedibus vinciendus. Ita Turneb. 1. 26. Adverfar. c. 2. V. integrum Plauti locum. NIDICUS, a, um, adject. ad nidum pertinens. Varronis fragment. apud Non, c. 4. n. 278. Ad quos tum volucres venit pufillos Ufque ad limina nidica efca vilis. Alii nitida legunt, alii aliter. Eft enim locus varie vexatus, nec quidquam certi inde colligi poteft. NIDIFICIUM, ii, n. nidi conftructio. Apul. 1. 8. Metam. In cariofo ftipite inhabitantium formicarum nidificia burriebant. NIDIFICO, as, n. 1. far nido, SOTTO, nidum facio. Colum. 1. 8. c. 15. Pedalia in quadratum cubilia, quibus nidificent aves. Plin. 1. 9. c. 26. Nidificare ex alga. Id. 1. 10. c. 53. Nidificare luto. NIDIFICUS, a, um, adject. nidum faciens. Senec. in Medea, v. 714. Quodcumque tellus vere nidifico creat.

NIDOR, oris, m. vapore, e ulimento, o fia odore de' cibi, o d' altra coJa abbruciata, leppo, viooz, vapor & odor co&ti cibi, aut alterius rei ambuftæ, vel quocumque alio modo olentis. Differt ab odore : quia odor in malam partem fumi non folet, nifi cum addito malus odor, teter, gravis: at nidor abfolute pofitus fætorem fæpe fignificat, aut odorem gravem, vel vapore mixtum. Plin. in princ. 1. 13. Cedri tantum & citri in facris fumo convolutum nidorem verius, quam odorem noverant Harduin. illa verba verius quam odorem omittit ex MSS. Lucret. I. 6. v. 791. Nocturnumque recens exftin&tum lumen, ubi acri Nidore offendit nares, &c. Cic. in Pifon. c. 6. Paulifper ftetimus in illo ganearum tuarum nidore atque fumo. Juvenal. fat. 5. v. 162. & Martial. l. 1. epigr. 93. Captum te nidore fuæ putat ille culinæ. Id. 1. 7. epigr. 26. de apro co&to. Pinguefcant madidi læto sidore Penates. Virg. 3. Georg. v. 415. Galbaneoque agitare graves nidore chelydros. Id. En. 12. v. 300. Occupat os flammis illi ingens barba reluxit, Nidoremque ambufta dedit. Liv. l. 38. c. 7. extr. Fadus quidam nidor ex adufta pluma Plin. l. 28. c. 17. Lethargicos excitat caprini cornus nidor, aut pilorum. Id. 1. 35. c. 15. Nidor fulphuris igni impofiti. Apul. 1. 4.