cit. In cujus rei memoriam ludi poftea in honorem Herculis inftituti funt, Nemeci di&ti. Plin. l. 19. c. 8. Hinc Virg. En. 8. v. 295. Et vaftum Nemeæ fub rupe leonem. Martial. de Spectac. epigr. 27. Non Marathon taurum, Nemee frondofa leonem, &c. Stat. l. 1. filv. 3. v. 5. Illum nec calido latravit Sirius aftro, Nec gravis afpexit Nemees frondentis alumnus. h. e. fignum Leonis. Id. 4. Theb. v. 664. pulverea Nemeen effervere nube. Eum leonem Ano

nym, de laudib. Herc. inter opera Claudiani, v. 76. dicit fuiffe filium Chimæræ: Servius ad En. 8. v. 295. Lunæ filium, & invulnerabilem: Hygin. fab. 30. Lunæ alumnum, h. e. ab ea nutritum. NEMEÆUS, a um, Neueos, ad Nemeam pertinens. Ovid. 9. Metam. v. 235. de Hercule. Congeriem filvæ Nemexo vellere fummam Sternis. b. e. pelle Leonis Nemeæ interfecti. verf. 197. His elifa jacet moles Nemeæa lacertis. & Heroid. ep. 9. v. 61. Nempe fub his animam peftis Nemeaa lacertis Edidit. Stat. 1. 5. filv. a. v. 48. Nemeza arma. Id. Theb. 3. v. 421. rura. T De fidere Leonis,

oni

mero eft, quin, &c. Id. 1. de Orat. c. 43. Ut ei nemo de iis, qui peritiffimi funt, anteponatur. Id. 4. Verr. c. 43. sub fin. Omnium mortalium Sthenio nemo inimicior, quam, &c. T Aliquando additur homo. Cic. 2. de nat. Deor. c. 38. Ut per biduum nemo hominem home agnofceret. Id. Fam. 13. ep. 55. Ut hominem neminem pluris faciam. Terent. Adelph. 2. 3. 6. Fratrem homini nemini, &c. Ubi Donat. Nove auribus noftris, fed Veterum confuetudine locutus eft. nam cum nemini hominem fignificet, quid opus fuit dicere homini nemini? Sed, ut diximus, figura eft dxoruds. Plaut. Perf. 2. 2. 29. Nemo homo unquam ita arbitratus eft. T Item alius, alter, quifquam, unus. Cic. Attic. I. 11. ep. 9. ad fin. Alium enim, cui illam commendein, habeo neminem. Id. pro Mil. c. 17. Ut neminem alium, nifi T. Patinam rogaffet. Plin. l. 2. c. 25. Nemini compertum alteri, quod fciam. Terent. Adelph. 3. 2. 55. Nam hercle alius nemo refpicit nos. Id. Eun. 5. 9. 1. Ecquis me vivit hodie fortunatior? nemo hercle quifquam. Gell. l. 2. c. 6. circa med. Nemo quifquam tam efflictis eft moribus, quin faciat, &c. Cic. 5. Tufcul. c. 36. a med. Nemo de nobis unus excellat. Liv. I. 28. c. 35. a med. Ita ut nemo unus externus magis enixe adjuverit rem Romanam. Aut. ad Herenn. 1. 4. c. 5. fub fin. Quod unus omnes artis partes confequi nemo potuerit. T Nemo non, nes: non nemo, aliquis. Cic. de Amic. c. 26. a med. Aperte adulantem nemo non videt, nifi qui admodum eft excors. non v'è chi nol conofca. & pro Planc. c. 9. Nemo Arpinas non Plancio ftuduit, nemo Soranus, nemo Cafinas, nemo Aquinas. Id. in Pifon. c. 5. Quas leges aufus eft non nemo improbus, potuit quidem nemo convellere Id. 4. Catil. c. 5. Video, de iftis aheffe non neminem. T Etiam fi alia negatio fequatur, adhuc negat. Cic. 1. de nat. Deor. c. 43. fub fin. Neminem deo nec deum, nec hominem carum effe vultis Terent. Eun. 1. 2. 67. Habeo hic neminem neque amicum, neque cognatum. Liv. l. 3. c. 11. Ut nemo non lingua, non manu promptior in civitate haberetur. Similia funt illa, in quibus nemo pro aliquis ponitur. Tibull. I. 4. carm. 7. v. 8. Ne legat id nemo quam meus, ante, velim. Enn. apud Feft. Quos non miferet neminis. Plaut. Mil. a. 5. v. 18. Jura te non nociturum effe homini nunc hac de re nemini. Al. omitt. non. ¶ Nemon'? nemo ne? Terent. Phorm. 1. 2. in fi. Nemon' huc prodit? T Nemo loco T ullus. Cic. de clar. Orat. c. 33. Eloquentia quidem nefcio an habuiffet parem neminem. Id. 3. Offic. c. 2. Quod cum omnibus eft faciendum, tum haud fcio an nemini potius, quam tibi. ↑ De homine nullius momenti, aut pretii, Cic. Attic. l. 7. ep. 3. a med. Sed me moverat nemo magis, quam is, quem tu neminem putas T Genitivus neminis infrequentis eft ufus. Plaut. Capt. 3.5. 107. Neminis mifereri certum eft, quia mei miferet neminem. Adde Caton. & Enn. apud Feft. & Lucil. apud Non. c. 2. n. 575. ¶ Infrequentius eft adjunctum rebus. Prudent, in Romano, feu nepi σTED. poftr. v. 744. Mandavit annos neminem excepit diem. NEMORĀLIS, le, bofchereccio, vacuos, ad nemus pertinens, nemorenfis. Ovid. 3. Amor. el. 1. v. 5. Hic ego dum fpatior tectus nemoralibus umbris. Id. l. 1. de ar. am. v. 259. fuburbanæ templum nemorale Dianæ. h. e. quæ in loco prope Ariciam colebatur. Sic Stat. 1. 1. filv. 3. v. 76. Egeria nemoralem abjungere Phoeben. ( V. Nemorenfis.) Ovid. 3. Met. v. 157. nemorale antrum. Id. 6. Faft. v. 59. & Martial. I. 13. epigr. 19. Aricia nemoralis. b. c. nemori appofita.

Martial. I. 4. epigr. 57. Horrida fed fervent Nemezi pectora monftri. Adde Lucan. I. 1. v. 655. T Nemeza certamina inftituta funt in honorem Archemori de quo V. in Langia) & ab Argivis ad Thebas oppugnandas proficifcentibus celebrata. Horum meminit Feft. in Perihodos, & Hygin. fab. 273. defcripfit Stat. initio l. 6. Theb. NEMESIĂCI, orum, qui in Cod. Theodof. lib. 14. tit. 7. leg. 2. cum figniferis, & cantabrariis conjunguntur, fuperftitiofi homines fuiffe dicuntur, vanique futurorum divinatores, qui fimulacra deorum circumferentes, falfam divinationem venditabant. Ita Gothofred. NEMESIANUS. M. Aurelius Olympius Nemefianus, Carthaginienfis poeta elegantiffimus fcripfit. halieutica, cynegetica, nautica, & bucolica, verfibus plane nitidis, ftiloque puro ac Latino, quo fe præ ceteris Afris Scriptoribus commendavit: floruitque temporibus Cari, Numeriani, & Carini, & omnibus coronis illuftratus emicuit, ut ait Vopifc. initio vitæ Numeriani. Exftant ejus Cynegeticon carmen, quod Cari filiis infcripfit, & Ecloga quatuor, quas quidem non defunt, qui illi abjudicent, & Calpurnii effe contendant, ut eft in præfatione Burmanni in fuos Poetas Latinos minores. NEMESIS, is, & ios, f. Names, dea Græcorum. Ipfa vox indignationem fignificat: unde euro, indignor. Quare habetur dea ultrix male factorum, & præcipue fuperbiæ, & pervicaciæ eorum, qui ex profpera fortuna infolefcunt, & humanæ imbecillitatis immemores defpicere alios folent, & afpernari. Catull. carm. 50. ad Licin. Calv. in fi. Nunc audax cave fis, precefque noftras, Oramus, cave defpuas, ocelle, Ne pœnas Nemefis repofcat a te. Eft vehemens dea: lædere hanc caveto. Plin. l. 28. c. 2. a med. Cur & fafcinationibus adoratione peculiari occurrimus alii, Græcam Nemefin invocantes? cujus ob id Romæ fimulacrum in Capitolio eft, quamvis Latinum nomen non fit. Id. l. 11. c. 45. Eft in aure ima memoria locus, quem tangentes anteftamur : eft poft aurem æque dextram Nemefios (quæ dea Latinum nomen ne in Capitolio quidem invenit) quo referimus tactum ore proximum a minimo digitum, veniam fermonis a diis ibi recondentes. h. e. veniam taciti expofcentes, digito poft aurem condito, fi quis imprudentibus nobis fermo exciderit. T Dicitur etiam Adraftea, & Rhamnußsa. V. fuis locis, & dicta in Medicus, a, um. T Habita eft eadem cum Forquia bona & mala diftribuit. Unde putant quidam effe a VE. Infcript. apud Gruter. pag. 8o. n. 1. Dea Nemefi, five Fortunæ, &c. ¶ Aliis epithet. appellatur ibid. n. 3. San&tiffimæ Nemefi L. Avinius L. F. &c. n. 5. Virgini Vitrici San&tæ Dex Nemefi M. Aurelius, &c. ¶ Scribit Lactant. l. 1. c. 21. hanc fuiffe Ledam, & poft mortem in deas relatam, mutato nomine Nemefin dictam. V. Hygin. Poet. Aftron. 1. 2. c. 8. ubi Nemefim diverfam ab Leda facit. Macrob. l. 1. Saturn. c. 22. Nemesis, quæ contra fuperbiam colitur, quid aliud eft, quam folis poteftas ? cujus ifta natura eft, ut fulgentia obfcuret, & confpectui auferat, quæque funt in obfcuro, illuminet, offeratque confpectui. T Fuit

tuna,

hoc nomine amica Tibulli, de qua Id. I. 2. el. 4. v. 59. & alibi, & Martial. 1. 8. epigr. 73.. &c.

NEMESTRINUS, deus nemorum. Arnob. l. 4. p. 131. NEMETURICUS, a, um. Nemeturicam picem laudat Colum. l. 12. c. 20. 22.6 24. & in Liguria confici tradit: unde videtur dicta a Nementuricis, feu Nementuris, qui inter Alpinos populos recenfentur in Infcriptione trophæi Alpium, apud Plin. l. 3. c. zo. Sed hæc valde incerta funt.

કુંઠેલ.9

NEMĚUS, a, um. V. Nemaus. NEMO, neminis, m. & f. nofsuno, veruno niuno, des, nullus Feftus: Nemo compofitum videtur ex ne, & homo: quod confirmatur magis, quia in perfona femper ponitur (b. e. de homine dicitur) nec pluraliter formari folet, quia intelligitur pro nullo. Hinc differt a nullus, quod de re, & de homine dicitur. Cic. pro Dom. c. 42. Civis eft nemo in tanto populo, qui non, &c. Caf. l. 1. B. Gall. c. 18. Illo licente, contra liceri audet nemo. Plaut. Caf. 2. 2. 12. Vicinam neminem amo magis, quam te. Terent. Andr. 3. 2. 26. Hoc fcio unum, neminem peperiffe hic. Cic. 1. de Orat. c. 28. Cum ita dicat, fe adhuc reperire difcipulum, quem quidem probaret potuiffe neminem. Id. ad Caf. poft epift. 11. 1. 9. ad Attic. Magis idoneum, quam ego fum, ad eam caufam, profecto reperies neminem. Id. Attic. l. 8. ep. 2. a med. Pro Pompejo lubenter emori poffum facio pluris omnium hominum neminem. Id. Fam. 6. ep. 6. in f. Me amiciffime quotidie magis Cæfar amplectitur: familiares quidem ejus, ficuti neminem. & lib. 1. ep. 5. fub fin. Amicum ex confularibus neminem tibi effe video, præter, &c. Id. 3. de Legib. c. 10. Quod eft tam defperatum collegium, in quo nemo e decem fana mente fit? Id. pro Font. c. 2. extr. Nemo ex tanto nuTom. III.

NEMORENSIS, se, boschereccio, felvatico, nemoralis, filveftris. Colum. fub fin. c. 4. l. 9. Sed ex omnibus deterrimæ notæ mel habetur nemorenfe, quod ex fparto atque arbuto provenit. TSæpe refertur ad nemus juxta Ariciam, cum lacu facro, ubi Diana colebatur, quæ ideo Nemoralis, & Nemorenfis eft appellata: & ipfe locus veluti per antonomafiam, nemus Diane dictus eft apud Plin. l. 35. c. 7. extr. Ovid. 3. Faft. v. 261. & Vitruv. l. 4. c. 7. ad fin. Sic Strabo 1. 5. a med. To d' A'pteuicion, ô xxxão: Niuos. Servius ad En. 7. v. 516. hunc lacum fpeculum Diane dictum ait. Infcript. apud Gruter. pag. 41. n. 7. Diana Nemorenfi Veftæ facr. &c. & n. 8. Diana Opifer. Nemorenfi L. Apulej. &c. Propert. 1.3. el. 21. v. 25. Albanufque lacus focii Nemorenfis ab unda. T Rex Nemorenfis rex facrorum Diana Nemorenfis. Sueton. in Calig. c. 35. Nemorenfi regi, quod multos jam annos potiretur facerdotio, validiorem adverfarium fubornavit. ¶ Nemorenfe, villa Cæfaris ad illud Ariciæ nemus. Cic. Attic. 1.6. ep. 1. ad fin. Cæfarem in Nemorenfi ædificando diligentiorem fore. (Al. aliter leg.) Id. 1. 15. ep. 4. fub fin. L. Cæfar, ut veniam ad fe, rogat, in Nemus. Sueton. in Caf. c. 46. Villam in Nemorenfi a fundamentis inchoatam, magnoque fumptu abfolutam, quia non tota ad animum ei refponderat, totam diruiffe, quamquam tenuem adhuc & obæratum. NEMORICULTRIX, icis, f. quæ nemora incolit Phedr. 1.2. fab. 4. v. 3. Sus nemoricultrix. b. e. aper NEMÓRIVĂGUS, a, um, vagans in nemoribus. Catull. carm. 62. de Aty, v. 72. Ubi cerva filvicultrix, ubi aper memorivagus. NEMORŌSÚS, a, um, felvofo, bofcojo, Adns, nemoribus abundans. Virg. 3. n. v. 270. Jam medio apparet fluctu nemorofa Zacynthos. Plin. l. 35. c. 11. Nemorofum hofpitium. Id. I. 4. c. 8. Nemorofa convallis. Id. l. 5. c. 1. & Ovid. 3. de ar. am. v. 427. Atlas opacus, nemorofus. Plin. alter 1. 8. ep. 8. Collis antiqua cupreffu opacus, nemorofus. Colum. 1. 2. c. 2. ante med. Nemorofus arboribus locus. Plin. fenior l. 12. c. 1. Cupreffus nemorofa vertice, & se vaftis protegens ramis. frondofa, ramofa. Sil. l. 13. v. 595. vasta comas, nemorofaque brachia fundit Taxus.

NEMPE, che vuol dire, vale a dire, appunto, cioè, Snλadn', videlicet, fcilicet, nimirum, quippe: vim habet concedentis, feu approbantis fimul, & explicantis. Plaut. Merc. 4. 4. 36. Co. Scio jam, quid X 2 velis:

velis nempe hinc ine abire vis. Ly. volo, inquam. Co. abibitur. Cic. pro Mil. c. 6. Quid ergo tulit? nempe ut quæreretur. Terent. Andr. 1. 1. 2. Adefdum: paucis te volo. So. dictum puta: nempe at curentur recte hæc. Cic. 5. Tufcul. c. 5. Nempe negas, ad beate vivendum fatis poffe virtutem. A. prorfus nego. Plaut. Trin. 2. 2. 47. Ly. Bene volo ego illi facere, fi tu non nevis. Phil. nempe de tuo. Ly. de meo. Id. Afin. 2. 2. 72. Ita enimvero: fed tamen tu nempe eos afinos prædicas vetulos, claudos, &c. Terent. Andr. 5.4. 47. Chre. Caufa optima eft: nifi quid pater ait aliud. Pam. nempe. S. id fcilicet appunto. & 1. 2. 24. Nempe ergo aperte vis , quæ reftant, me loqui. TEft quædam acerbitas fermonis in his Perf. initio fat. 3. Nempe hæc affidue ? fempre così eb? Et Valer. Flacc. 1. 3. v. 512. Phrygiis concurrere monftris Nempe virum, & pulcro referanten Pergama ponto Vidimus. NEMUS, oris, n. bofco, felva, pafcolo, ripos, ünn, filva, lucus, locus pafcuus. Feftus ait fignificare filvam amoenam: item locum, qui campos & pafcua habeat: a, pafco. Hoc fenfu Ovid. Met. 1. .568. Eft nemus Hemoniæ, prærupta quod undique claudit Silva: vocant Tempe. Virg. Eclog. 6. v. 56. nemorum jam claudite faltus. Senec. in Herc. Oer. v, 137. gratum pecori montivago nemus. T Difcrimina inter nemus, lucum & filvam attulimus in Lucus. Latini fæpe promifcue utuntur. Cic. de Harufp. refp. c. 11. extr. Matrem magnam accepimus agros & nemora cum quodam ftrepitu fremituque peragrare. Id. 1. de Divin. c. 5o. Multos nemora filvæque, multos amnes aut maria commovent.. Horat. I. 1. od. 1. v. 30. Nemus gelidum. Ovid. Heroid. ep. 12. v. 67. & piceis, & frondibus ilicis atrum. Id. 6. Faft. v. 9. denfum arboribus. Id. Met. 2.

.

queo, vel duco. Plin. l. 33. c. 3. ad fin. Superque omnia netur ac texitur lane modo, & fine lana. Ovid. de medicam. faciei, v. 14. Affiduo durum pollice nebat opus. Id. 2. Faft. v. 771. Sic fedit, fic culta fuit, fic ftamina nevit. Id. 1. ex Pont. ep. 8. v. 64. Nerunt fatales fortia fila deæ. Juftin. I. 1. cap. 3. Invenit eum purpuram colo nentem. Martial. I. 6. epigr. 3. Et totam Phryxi Julia nebit ovem. Plaut. Merc. 3. 1. 20. Subtemen tenue nere. Claudian. l. 1. in Eutrop. v. 274. ftamine neffe. Plin. l. 17., c. 20. Inter fe radices ferpunt, mutuoque difcurfu nentur. s'intrecciano. T Nentis feminæ defcriptionem habes apud Catull, carm. 63. de nupt. Pel. & Thet. a v. 311. T In illo Tibulli 1. & eleg. 3. v. 36. Stamina qui ducunt, quæque futura neunt: Scalig. To neunt ducit a neeo: alii a neo 15 Sed multo rectius alii leg. canunt. V. fi placet Broukufium. T Particip. netus, V. fuo loco. NEOCLIDES, x, Neonλions, filius Neoclis Pont. epift. 3. v. 69. Arma Neoclides qui Perfica contudit armis. b. e. Themistocles.

vel nepos.

,

Ovid. 1. ex

NEOCORUS, i, m. cuftode, o fervente del tempio, exopos, ædituus, qui verrendi, purgandi, ornandique templi curam habet: a vas pro ais, templum, & nope, verro, purgo. Jul. Firmic. l. 3. c. 7. & lib. 4. c. 7. & Infcript. apud Gruter. pag. 1102. n. 2. Aliquando ipfi populi, & civitates neocoros fe dicebant, in quorum regione templum effet totius provincia commune, & publica omnium cura tuendum. Ita Ephefii fe appellare dicuntur in numo M. Antonii propter templum Dianæ. Sic D. Lucas Actor. 19. 35. Tis esu ἄνθρωπος, ὃς κ γινώσκει την Εφεσίων πόλιν νεωκόρον ἔσαν τῆς μεγάλης θεῖς Α' τέμιδος, καὶ τὸ Διοπετᾶς ;

menfis. Græci enim fuos menfes ad Lunæ curfum dirigebant, & a primo novilunii die menfes fuos aufpicabantur: a έos novus & nen, luna. Tertull. de Idololat. c. 14. ex Ifai. 1. 13. & lib. 1. adverf. Marcion. c. 20. ex Ofee 2. 11.

NEMUT, nifi etiam, vel nempe. Cato apud Feftum.
NENIA, Nænia, æ, f. canto lugubre, ¿hopupuès, s'inda,

i, leffus carmen funebre, præcipue ultimum illud, quod in funere laudandi gratia cantabatur ad tibiam ante cadaver fepultum, ut Feftus docet. Cujus moris rationem affert Macrob. 1. 2. in fomn. Scip. c. 3. quia animæ poft corpus' ad originem dulcedinis mufica, id eft ad cælum redire credantur. Scalig. in conjectan. Varron. docet ex Pollute, effe vocem Phrygum, quorum etian inventuin effe canendi ad tibiam laudes mortuorum, & ab iis præficas cœpiffe. Cic. 2. de Legib. c. 24. Honoratorum virorum laudes in concione memorentur eafque etiam cantu ad tibicinem profequantur, cui nomen nenia: quo vocabulo etiam Græci cantus lugubres nominant. Horat. l. 2. od. ult. fub fin. Abfint inani funere neniz. Sueton. in Aug. c. 100. Funus triumphali porta ducendum, canentibus neniam principum liberis Dicitur de aliis carminibus mœftis ut apud Horat. I. 2. od. 1. v. 37. Cea retractes munera neniæ. & in fin. od. 28. I. 3. Dicetur merita Nox quoque nænia. ¶ Soricina nenia, eft ftridor, & queftus, & quafi nenia foricis deprehenfi in mufcipula, ubi conftri&tus, & veru, ftimulo, ftilove confoffus moritur. Plaut. Bacch. 4. 8. 46. Si tibi eft machæra, & nobis veruina eft domi: qua quidem te faciam, fi tu me irritaveris, confoffiorem foricina nenia. Eodem fere modo Donat. interpretatur ad Terent. Eun. 5. 7. in fin. T Joculariter Plaut. Pfeud. 5. 1. 32. Id fuit nenia ludo. b. e. ludum in luctum mutavit. Id. Trucul. 2. 1. 3. Huic homini amanti mea hera dixit neniam de bonis. nam fundi, & ædes obligatæ funt ob amoris prandium. ¶ Dicitur item de incantamentis, quia in his mortuorum, maniumque mentio fit. Horat. epod. 17. v. 28. Sabella pectus increpare carmina, Caputque Marfa diffilire nenia. T Et quia funebres illi verfus a præficis conductis cantari cœpti funt. quæ multa incondita, atque inepta, bonarum litterarum rudes admifcere confueverunt, ut Non. c. 2. n. 594. tradit; nenia interdum dicitur quodlibet carmen vulgare, translatitium, nugatorium, ineptum, canzone, cantafera. Phædr. in prol. I. 3. v. 10. Legefne potius viles nenias? Horat. l. 1. ep. 1. v. 62. Rofcia dic, fodes melior lex, an puerorum Nenia, quæ regnum refte facientibus of fert? Arnob. I. 7. pag. 237. Somni quiete dii folvuntur, occuparique ut hoc poffint, lenes audiendæ funt neniæ. b. e. nugatorii cantus, quibus nutrices fopiunt infantes. Id. l. 6. pag. 197. Cum ple&ro & fidibus Delius citharifta, geftus fervans cantaturi, & nenias hiftrionis. T Res quoque ipfæ nugatorie nenie appellari videnmtur. Arnob. enim lib. 7. poftquam irrifit carnem ftrebulam rumam, hiras, & hujufmodi, qua diis offeruntur in facris, inquit pag. 231. Neque prius iras dii, atque animos ponunt, nifi fibi adoleri paratas confpexerint nænias, offafque redemptas. Adde pag. 229. extr. Sed rectius alii utroque loco leg. tenias, h. e. exta tæniarum more profecta. ¶ Denique Nenia nomen eft dez funerum præfidis. Arnob. I. 4. pag. 131. In tutela funt Orbonæ orbati liberis parentes in Neniæ, quibus extrema funt tempora. Adde Auguftin. 1. 6. de civ. Dei, c. 9. ad fin. ex Varrone. Ejus facellum fuit Romæ ultra portam Viminalem, tefte Fefto. T Scribitur & Nania: & ita ex ordine litterarum habetur apud Feft. Diphthongum abjiciunt Voff. Daufqu. Cellar,

NENU, non, apud Vereres. Lucil. apud Non. c. 2. n. 580. Nenu moleftum eft. Vart. ibid. Si hodie nent: venis. Lucret. 1. 4. v. 713. Nenu queunt rapidi contra conftare leones. Adde lib. 3. verf. 200. T Etiam neno dixiffe videntur. Terent. Eun. 1. 1. 7. Atque ubi pati non poteris, cum neno expetet. Plerique omnes leg. nemo. NEO, es, evi, etum a. 2. filare, vw, nidw, nawdw, filum tor

NEOPHYTUS, i, m. vedouros, h. e. nuper plantatus: a vos novus & out, planta. Ita dicitur metaphorice, qui recens ad Christianam religionem acceffit. Tertull, adverf. Hæret. c. 41. NEOPTOLEMUS, i, m. NeonTiAsuos, cognomen Pyrrhi filii Achillis: a véos, novus, & TONENEW, bello, quod admodum puer ad bellum Trojanum ductus fuerit. Cic. de Orat. 1. 2. c. 63. & 2. Tufcul. c. 1. & Serv. in 2. Æn. v. 263. Item rex Molofforum > pater O lympiadis, quæ Alexandrum M. genuit. Juftin. l. 7. c. 6. NEOSSOTROPHIUM. V. Nessotrophium. NEOTERICE, adverb. nove, recens, modernamente. Afcon. Padian, in divin. Verr. c. 4. ad fin. Hoc leviter a Cicerone di&tum, & neoterice putant. NEOTERICUS, a, um, moderno, swтEpixos, juvenis, recens: a T pos, junior, ut Scriptores neoterici, quibus antiqui opponuntur . Aurel. Vict. de orig. Gentis R. in princip. Ut quifque neotericorum affeveravit.

NEPA, & Nepas, æ, m. fcorpione, onoprios, Afrorum lingua est animal venenatum, cauda feriens, alio nomine fcorpius, cujus natura eft, ut in parietum latibulis delitefcat, & cum aliquid fenferit retrocedat. Feftus dubitat num cancer fit an fcorpius, nempe quia utroque modo veteres ufi , pro cancro Plautus, ut videtur pro fcorpio Tullius in Arateis. Plaut. Caf. 2. 8. 7. Receffim cedam ad parietem imitabor nepam. Cic. de Fin. l. 5. c. 15. Cornibus uti videas boves, nepas aculeis . T Verius eft effe fcorpionem ut & Non. docet cap. 2. n. 592. unde pro figno illo cælefti Cic. in Arat. I. 2. de nat. c. 42. de Ophiucho. Atque oculos urget pedibus pectufque Nepai. ubi Aratus habet exoprios darμar TE, &C. Colum. l. 11. c. 2. ante med. Pridie Non. Maji Nepas medius occidit. ld. I. 1o. v. 56. trepidus profugit chelas, & fpicula Phoebus Dira Nepæ. Adde Cicer. in Arateis v. 418. & 438. & Manil. 1. 2. v. 32. & 1. 4. v. 356. Porro Nepai fupra allato Cicer. loco genitivus eft antiquus, ut terrai frugiferai. T Pro cancro eft etiam in illo Sereni Sammon. c. 13. de oculorum dolore mitigando feu verf. 199. Viventifque nepe lumen geftatur amicum. Plin. l. 32. c.7. ante med. Cancri oculos adalligatos collo mederi lippitudini dicunt. NEPARCUS, a, um, adject. non parcus. Plaut. Pfeud. 1. 1. 77. Id quidem tibi neparcus dabo. Ita leg. Acidalius. Alii, ne parfis, h. e. ne peperceris. NEPENTHES, n. indeclin. es, h. e. triftitiam & dolorem fugans: a, particula privativa, & medos, luctus. Hoc nomine vocatur herba, quam quidam eandem ac bugloffon effe putant, quod vino injecta hilaritatem inducat. Plin. l. 21. c. 21. & lib. 25. c. 2. ¶ Vox eft ab Honiero primum ufurpata Odys. 4. V. 221. ubi confule ejus Interpretes Macrob. 7. Saturn. cap. 1. Si Homeri latentem prudentiam fcruteris altius, delenimentum illud, quod Helena vino mifcuit (Odyff. loco cit.) Nordest, axoré TE, Ngento éziardov árástar, non herba fuit, non ex India fuccus, fed narrandi opportunitas, quæ hofpitem moeroris oblitum flexit ad gauNEPESINUS, a, um, ad Nepet pertinens, quod eft oppidum Etruriæ, nunc Nepi, non longe a Soracte monte: ut Nepefinus ager, Liv. 1. 5. c. 19. TNepefini orun ejus oppidi cives, Liv. lib. 6. cap. 9. 10.

NEPET n. indeclin. Nem, oppidum Etruriæ de quo V. in voce præced. Plin. 1. 3. c. 5. Dicitur & Nepere, penult. br. Nepte, & Nepe, n. Liv. l. 6. c. 21. & lib. 27. c. 9. & Vellej. l. 1. c. 14. NEPĚTA 2 f. herba hortenfis " , quam inter eas, que mali fucci funt, Celf. I. z. c. 21. recenfet. Ex ea vinum fieri Plin. tradit 1. 14. c. 16. NEPHÈLE es > , δ. Νεφέλη, vox Grzca nubem fignificans. Sen. in

NEPTŪNUS, i, m. Nettuno, Пored, filius Saturni, & Opis, Jovis & Plutonis frater, deus maris & aquarum ceterarum, ut Serv. ad Georgic. I. v. 12. doce:. Cic. 2. de nat. Deor. c. 26. Ut Portunus a portu, fic Neptunus a nando, paulum primis litteris immutatis. & lib. 3. c. 25. Quoniam Neptunum a nando appellatum putas. Al. leg. utroque loco nubendo, propterea quia Varr. 1. 4. de L. L. c. 10. & Arnob. l. 3. pag. 118. dictum docent, quod aquis terram obnubat. In divifione univerfi aquarum regnum ei obtigit: diciturque in imo mari regiam habere: unde toto Oceano, & fluminibus, fontibus & lacubus præeft, tridentem pro fceptro gerens. Habitus eft etiam equorum fator, cum percuffa tridenti tellure, equus exftitit, ut eft apud Virg. Georg. 1. v. 12. Unde a Theffalis, in quorum finibus hoc factum effe dicitur, Neptuno equeftre certamen eft inftitutum: & is los Пoad, Neptunus equefter appellatus, ut Serv. ad bunc loc. docet. V. Confus, & Hippius. Sacra ei tauro fiebant. V. Neptunalis. Troja moenia una cum Phobo exftruxiffe dicitur, eademque, mercede fraudatus, diruiffe, fuper alias poenas, quas a Laomedonte perjuro expetiit. Uxorem habuit Amphitritem, & ex ea prolem plurimam marinarum Nympharum: alios præterea filios Dex aliis matribus, quos Hygin. fab. 157. recenfet, itemque Ovid. l. 6. Met. a verf. 115. ubi etiam varias ejus metamorphofes enumerat . Plaut, Trin. 4. 1. 1. Neptunus falfipotens & multipotens. Virg. 3. En. v. 74. Nereidum matri, & Neptuno Egao. Lucan. I. 4. v. 110. Sic, a fumme pater mundi, fic forte fecunda Equorei rector facias Neptune tridentis. Cic. 1. de nat. Deor. c. 30. Cæruleos oculos effe Neptuni. ¶ Frequenter a Poetis pro mari, & pro quavis aqua per metonymiam ponitur. Lucret. . 2. v. 470. mixta putes magis afpera levibus effe Principiis, unde eft Neptuni corpus acerbum Virg. 4. Georg. v. 28. fi forte morantes Capes) Sparferit, aut præceps Neptuno immiferit Eurus. Plaut. Rud. 2. 6. 2. Credere fe Ne- ptuno. ¶ Uterque Neptunus apud Catull. carm. 31. Sirmion. v. 3. eft qui falfis & dulcibus aquis præeft. T Pro pifcibus Nev. apud Feft. in Coquum. Coquus edit Neptunum, Venerem, Cererem. ¶ Neptunuspater olim conjuncte dictum eft, ut Marspiter, Januspater, &c. Gell. l. 5. c. 12. In vet. lap. apud Gruter. pag. 460. n. 3. & alibi Neptunnus, & Neptumnalia infculptum eft. Sic Portunus & Portumnus.

NEPUS non purus. Feft. ubi Scalig. vult legi nepurus.

NE QUA, adject. f. V. in Nequis. T Adverb. ne per aliquem locum, u pro quo Terent. dicit ne aliqua, in Adelph. 2. 4. 18. ne, fi magis irritatus fiet, aliqua ad patrem hoc permanet. T Item ne aliqua ratione. Virg. 1. Æn. v. 686. Ne qua fcire dolos, mediufve occurrere poffit. Plaut. Caf. 3. 2. 4. Ne qua ignaviffumis liberi loci poteftas fit vetulis vervecibus. NEQUALIA, detrimenta. Paul. ex Fefto.

που

91

་་

NEQUAM adject. indeclin. com. gen. inutile, difutile, da nulla, diffoluto, inutilis, nihili, nebulo: item luxu diffluens, diffolutus voluptatibus bona fua diffipans, atque adeo aliis perniciofus quia qui nulli rei eft, in hæc vitia fere dilabitur: unde & frugi opponitur, & frugalitati nequitia. Eft ex ne & quidquam. Varr. 1. 9. de L. L. fub fin. Ut ex non & volo, nolo; fic ex ne & quidquam, media extrita fyllaba, coactum eft nequam. Itaque ut eum , quem putamus effe non hili, dicimus nihili; fic in quo putamus effe nequidquam, dicimus nequam. Hæc Varro. Fl. Caper de Orthograph. pag. 2246. Putfch. Nequam non malum fignificat, fed inutilem. Feftus: Nequam, qui ne tanti quidem eft, quam quod habetur minimi. Gell. c. 11. 1. 7. Qui proprie atque integre locuti funt, dixerunt nequam hominem, nulli rei, neque frugis bonæ : quod genus Græci fere swTOV ἀκόλασον, ἢ ἀχρεῖον, ἢ ἄχρησον, ἣ κακότρο Cum Cicero in eundem Antonium probra * peexpóv. & mox quædam ludibriofa, & turpia ingeffiffet, ad extremum hoc addidit (Phil. 2. c. 31.) O hominem nequam ! quid enim aliud dicam? magis proprie nihil poffum dicere. ( Adde Phil. 7. c. 1. ad fin. ) Quintil. 1.8. c. 3. a med. Nec parricidam, nequam dixeris hominem; nec deditum forte meretrici, nefarium: quod alterum parum, alterum nimium eft. Cit. Attic. l. 1. ep. 12. quem nequam hominem dixerat, mox nebulonem appellat. Itaque huc facient non parum, quæ ad eam vocem illuftrandam fuo loco dicta funt. Id. pro Rofc. Amer. c. 45. Liberti nequam, & improbi. Lucil. apud Feft. in Quartarios. Porro homines nequam, malus ut quartariu', cippos Collifere omnes. Senec, de conftant. fapient. c. 13. Nequam mancipia emere. dere. Plaut. Afin. 2. 2. 39. Malus & nequam es. Id. Moftell. 1. 2. 23. Nequam homo, & indiligens, cum pigra familia, immundus, inftrenuus. Horat. l. 2. fat. 7. v. 1o. nequam, & ceffator Davus. Plaut. Ciftell. 4. 2. 62. Imitatur nequam beftiam & damnificam. Cic. in Pifon. c. 27. Nihil fcitote effe luxuriofius, nihil libidinofius, nihil pofterius, nihil nequius. Id. 3. Tufcul. c. 17. Quid eft nequius, aut turpius effeminato viro? Id. 4. Verr. c. 78. Hominem flagitiofiffimum, libidinofiffimum, nequiffimumque defendere. Plin. l. 18. c. 6.a med. Nequam effe agricolam, quifquis emeret, quod præftare ei fundus poffet. &l. 19. c. 4. a med. Nequam effe in domo matremfamilias, ubi indiligens effet hortus. T Opponitur homini frugi. Plaut. Pfeud. 1. 5. 53. Cupis me effe nequam, tamen ero frugi bona. Cic. Attic. I. 1. ep. 16. ante med. Cum accufator, tanquam cenfor bonus, homines nequiffimos rejiceret; reus tanquam clemens lanista frugaliffimum quemque fecerneret. Id. pro Font. c. 13. L. Pifo tanta virtute atque integritate fuit, ut etiam illis optimis temporibus cum hominem invenire nequam neminem poffes, folus tamen Frugi nominaretur. Speciatim dicitur de eo, qui in turpibus eft lafcivior. Martial. 1. 3. epigr. 69. Hæc igitur juvenes nequam, facilefque puella, Hæc fenior, fed quem torquet amica, legat. Adde lib. 11. ep. 16. & V. Nequitia. Dicitur & de rebus aliis. Varr.

& ven

من

1. 6. de L. L. c. 3. a med. Carminari dicitur lana, cum caret eo, quod in ea eft nequam. Colum. fub fin. cap. 10. l. 3. Nifi tamen crediderunt flagellum deftitutum materno alimento, frugiferum, quod.. in ipfa matre nequam fuiffet. Cato R. R. cap. 6. Nequam hoftus. V. Hoftus. Plaut. Afin. 1. 3. 26. Pifcis nequam eft, nifi recens. Id. Trin. 2. 4. 38. Nequam illud verbum eft, bene vult, nifi qui bene facit. 4. 3. 28. Sra. Petere honorem pro flagitio, more fit. Char.. morem improbum. Sra. Strenuos præterire, more fit. Char. nequain quidem. b. e. more inutili, & perniciofo. Gell. 1.7. c. 3. circa med. Enthymema nequam, eft vitiofum. Lucil. apud Feft. Nequam aurum eft, aures quodvis vehementius ambit. Hoc verfu, inquit Feft. Lignificare videtur, nequam effe aurum, quod aures lædat vel pondere inaurium, cum molliffima pars auris inciditur: vel etiam cupiditatem pecuniæ voluit fignificare. Scalig. fufpicatur Lucilianum verfum ita corrigendum: Nequam eft aurum aures quojus vehementius ambit. b. e. nequam eft is homo, cujus autes aurum ambit. Male enim audiebant apud Romanos Barbari qui aures perforatas habebant, & inauribus inftructas. ¶ Subftantive Plaut. Pan. 1. 1. 31. Vin' tu illi nequam dare? me dato. h. c. malum dare. nox. Utrumque faxo habebit, & nequam, & malum. e'l malanno, e la mala pafque. & ibid. v. 44. Item 3. 3. 44. Locum fibi velle liberum præberier, ubi nequam faciat, ne quis fit arbiter . h.e. nequiter faciat. NEQUANDO, adverb. acciocchè in nessun tempo, Tore, ne ullo temporc, ficut fiquando, fi aliquo tempore. Cic. Attic. I. 10. ep. 12. Tu tamen eas epiftolas, quibus afperius de eo fcripfi, aliquando concerpito, nequando quid emanet. Id. de Amic. c. 16. extr. Ut nequando amare inciperemus eum, quem aliquando odiffe poffemus! NEQUAQUAM, a niun modo, non certamente, non già, undrums, neutiquam, non, minime: particula vehementer negans. Cef. 1. 4. B. Gall. c. 23. Hunc ad egrediendum nequaquam idoneum arbitratus ❤ locum. Cic. pro Cluent. c. 64. a med. Strato in vincula conjectus eft atque etiam in taberna ejus nummi nequaquam omnes reperiuntur. Id. de Amic. c. 19. Q. Maximum, egregium virum, Omnino fibi nequaquam parem, tanquam fuperiorem colebat. Id. 2. Verr. c. 12. Illud mihi nequaquam dignum induftria mea videbatur. Vetus Poeta apud Cicer. 3. de Fin. c. 25. extr. Nequaquam iftuc iftac ibit. Horat. 1. 2. ep. 1. v. 20. Cetera nequaquam fimili ratione modoque Estimat.

NEQUE, ne, non, pinte, ads, , idem quod nec, h. c. & non, particula disjunctiva, a ne & que, &. Cic. Attic. 1. 8. ep. 12. Nam certe neque tum peccavi, cum, c. neque cum poft conditiones &c. Horat. 1. 1. fat. 5. v. 41. animæ, quales neque candidiores Terra tulit, neque queis me fit devinctior alter. Cic. 1. de Fin. c. 3. Id neque feci adhuc, nec mihi tamen, ne faciam interdi&tum puto. Id. 1. de Orat. c. 53. Neque vero hoc folum dixit, fed ipfe & fenfit, & fecit. Id. de Antic. c. 13. Neque enim eft confentaneum ullam honeftain rem ne follicitus fis, non fufcipere. Id. 1. de nat. Deor. c. 29. Neque folum facie, fed etiam ornatu. T Interdum in altero membro fequitur. Cic. Attic. l. 1. cp. 20. Id neque amoris mediocris, & ingenii fummi, & fapientiæ judico. Liv. l. 27. c. 10. Ad id fibi neque opes deesse animum etiam fupereffe. Terent. Eun. 5. 5. 23. Vide, Parmeno, quid agas, ne neque illi profis, & tu pereas. T Neque autem, neque vero. Cic. Fam. 5. ep. 12. a med. Neque autem ego fum ita demens, ut, &c. Celf. L. 2. c. 17. Neque terrere autem ea res debet. Id. 1. 7. c. 9. Neque senile autem corpus huic medicinæ idoneum eft. Si alia negans particula præponatur, tunc neque non negat. Cic. 1. Offic. c. 2. Nulla vitæ pars neque publicis, neque privatis, neque forenfibus, neque domefticis, neque fi tecum agas quid, neque fi cum altero contrahas, vacare officio poteft. Etiam quando fequitur ne quidem, videtur negandi vim amittere. Liv. I. 29. c. 2. Neque enim ne ipfius quidem regis abhorrebat animus. Idem erat fenfus fi dixiffet: Etenim ne ipfius quidem, &c. Sic lib. 30. c. 30. Neque enim ne nobis quidem Sicilia, & Sardinia, &c. ¶ Ceterum junctum cum alia negativa affirmat. Plaut. Curcul. 4. 4. 23. Tua magnifica verba, neque iftas tuas, magnas minas non pluris facio, quam ancillam meam, quæ latrinam lavat. Cic. Fam. 11. ep. 20. Neque tamen non te cautum esse volo. T Neque non. V. Nec non. T Interdum, Græcorum more, negat adhuc. Plaut. Epid. 4. 1. 6. Neque ea nunc ubi fit, nefcio. Id. Bacch. 4. 9. 114. Neque ego haud committam, ut fi quid peccatum fiet, feciffe dicas de mea fententia Id. Epid. 5.1. in fin. Neque ille haud objiciet mihi, pedibus fe fe, provocatum. Terent. Andr. 1.2. extr. Neque tu haud dicas tibi non præditum. Ita legit etiam Donat. Alii neque tu hoc dicas. ¶ Neque dum V. Nec dum. ¶ Pro fimplici non. Cato R. R. c. 141. Si quid tibi illifce fuovetaurilibus neque fatisfactum eft. Vellej. . 2. c. 57. Et libelli conjurationem nuntiantes dati, ab eo neque protinus lecti erant. ¶ Pro ne quidem, Cic. Agrar. 3. c. 2. Caput eft legis, de quo ego confulto, Quirites, neque apud vos ante feci mentionem ne viderer, &c. Interdum ita ponitur, ut abesse etiam poffit. Cic. 3. de Orat. c. 30. in fin. Non enim folum acuenda nobis, neque procudenda lingua eft, fed onerandum pectus maximarum rerum copia. atque fi dixiffet, eadem erat fententia. T Pro &ne. Salluft. in Jug. c. 14. Tamen erat majeftatis Romani populi prohibere injuriam, neque cujufquam regnum per fcelus crefceret Al. aliter leg. fed Cortius fufe & acriter eam lectionem tuetur excurfu 2. in Jugurth.

3

"