Quin, uti nos oculis jam nunc juvat ire per arva, Hærent, certatimque suo cognomine signant: 70 Pervigilat." 75 V. 63. "Et quidam seros, hiberni ad luminis ignes V. 72. "Illà se jactat in aulâ," En. i. 140. V. 75. So Virgil. Georg. i. 424: "Lunasque sequentes." V. 75. This expression "Penuria Phoebi" is not, I believe, warranted by the authority of any of the Latin poets. There would have been less objection, if the plain term, instead of the figurative, had been used. Jampridem in fatis, patriæque oracula famæ. Tempus erit, sursùm totos contendere cœtus 80 Quo cernes longo excursu, primosque colonos Migrare in lunam, et notos mutare Penates: Dum stupet obtutu tacito vetus incola, longèque Insolitas explorat aves, classemque volantem. Ut quondam ignotum marmor, camposque na tantes 85 Tranavit Zephyros visens, nova regna, Columbus; Litora mirantur circùm, mirantur et undæ Inclusas acies ferro, turmasque biformes, Monstraque fœta armis, et non imitabile fulmen. Fœdera mox icta, et gemini commercia mundi, 90 Agminaque assueto glomerata sub æthere cerno. Anglia, quæ pelagi jamdudum torquet habenas, Exercetque frequens ventos, atque imperat undæ; Aëris attollet fasces, veteresque triumphos Hùc etiam feret, et victis dominabitur auris. 95 V. 79. "Esse quoque in fatis reminiscitur," Ov. Met. i. 256. V. 83. “Obtutu tacito stetit," Æn. xii. 666. V. 84. "Innumeræ comitantur aves, stipantque volantem," Claud. Phoenix, 76. V. 85. "Campique natantes," Georg. iii. 198. V. 89. "Fota armis," Æn. ii. 238. men, "En. vi. 590. "Non imitabile ful V. 90. "Geminoque facis commercia mundo," Claud. xxxiii. 90. V. 92. quoreas habenas," Claud. viii. 422. V. 95. "Servitio premet, ac victis dominabitur Argis," Æn. i. 285. SAPPHIC ODE: TO MR. WEST.* [See Mason's Memoirs, vol. ii. p. 42; on a version of Gray's Latin Odes by Green, in English, see H. Walpole's Letters to Cole, p. 116.] BARBARAS ædes aditure mecum Estuat agmen ; Dulcius quanto, patulis sub ulmi 5 * Mason considered this as the first original production of Gray's Muse; the two former poems being imposed as exercises by the College. V. 1. Comp. Hor. Od. ii. vi. 1: "Septimi, Gades aditure mecum," &c. Luke. V. 3. "Lis nunquam, toga rara," Martial. Ep. x. 47. "Quot æstuantes ancipiti gradu Furtiva carpent oscula Naïdes." V. 5. Platanus patulis est diffusa ramis," Cic. de Oratore, Lib. I. cap. vii. Hospita umbra," Ovid. Trist. III. iii. 64. Hor. Od. ii. iii. 9. V. 6. There is no authority for the last syllable of “temere ” being made long. See Burmanni. Anth. Lat. vol. ii. 458, and Class. Journal, No. xviii. p. 340. Yet Casimir Sarbievus has erred in the quantity of this word, as well as Gray: "Te sibilantis lenior halitus Perflabit Euri; me juvet interim Collum reclinasse; et virenti Sic temere jacuisse ripa." Ad. Testudinem. "Ducit aquas temere "Defessus temere se.' And Cowley (Solitudo) "Hic jaciens vestris temere sub um bris." Lowth Ode ad orn. Puellam. sequentes." Carmin. Quadrig. ii. 81. See Woty's Poet. Calendar, Part xii. p. 34. In Horace, Vir Sic libris horas, tenuique inertes Fallere Musâ? Sæpe enim curis vagor expeditâ Mente; dum, blandam meditans Camænam, Vix malo rori, meminive seræ 11 Cedere nocti ; Et, pedes quò me rapiunt, in omni Risit et Ver me, facilesque Nymphæ 15 gil, and Ovid the final syllable of this word is always elided. A friend observed, that the last syllable of temere is made long in the Gradus' on the authority of Tertullian: "Immemor ille Dei temerē committere tale." It is hardly necessary to observe that the authority of Tertullian on a question of a doubtful quantity would not be esteemed sufficient. The last syllable of temere being always elided by Virgil, Horace, and Ovid, sufficiently shows their opinion to have been, that it was short; and therefore that it could not be used in Hexameter verse, without lengthening its final syllable by elision. See Menagiana, vol. iii. p. 418. (Hor. Od. ii. xi. 13, "Pinu jacentes sic temere." Luke.) V. 7. "Tenui deducta poemata filo," Hor. Ep. II. i. 225. "Graciles Musas," Propert. Eleg. II. x. 3. Virg. Eclog. i. 2. Hor. S. ii. 6, 61, "Nunc veterum libris, nunc somno et inertibus horis." Luke. Terminum, curis vagor expeditis.” Hor. Od. I. xxii. 10. Virg. Eclog. viii. 88, " Nec seræ meminit decedere nocti." Luke. Me reclinatum teneram per herbam; Nectit in omni. Hæ novo nostrum ferè pectus anno Purior hora: Otia et campos nec adhuc relinquo, Mollior æstas.) Namque, seu, lætos hominum labores 25 35 V. 13, 14. "I, pedes quo te rapiunt," Hor. Od. iii. xi. 49. "Videre magnos jam videor duces," Od. ii. i. 21. V. 17. "Sed faciles nymphæ risere," Virg. Eclog. iii. 9. V. 18. Virg. Georg. i. 376, "Patulis captavit naribus auras. V. 19. On the Cæsura post alterum pedem, see Fabricius on the Metres of Seneca. V. 21. Virg. Eclog. viii. 15, "Cum ros in tenera pecori gratissimus herba." Luke. V. 22. "Levis cursu," Virg. Æn. xii. 489. "Cursus ducebat," En. v. 667. V. 23. Hor. Od. iv. 37, "Dulcem quæ strepitum, Pieri, temperas.' Luke. V. 26. -"Cœli in regione serenâ Per sudum rutilare vident.” V. 30. See Ov. Metam. iv. 234. 264. Virg. Æn. viii. 528. V 31. "Senescit ager," Ovid. Art. Am. iii. 82, ex Pont. I. iv. 14. "Molles anni," Ovid. Ep. iii. 3. Tristia, iv. 43. "Mollior æstas," Virg. Georg. i. 312. N |