SCANDULARYUS, ii, m. qui fcandulis domos tegit. Aurel. Arcad. Dig. lib. 5o. tit. 6. leg. ult. SCANSYLIS, le, che fi può afcendere facilmente, außeros, qui facile fcanditur. Plin. l. 17. c. 11. a med. Ficumque fic etiam fcanfilem fieri, ideft ita affurgere, & ita provenire, ut fcandi facile poffit, ¶ Scanfilis annorum lex dicitur, per quam ad certam ætatem veluti quibufdam annorum gradibus afcendimus. Plin. lib. 7. c. 49. Ingens turba nafcatur, fcanfili annorum lege occidua, quam climacteras appellant. V. Cenforin. de die nat. c. 14. SCANSIO, onis, f. afcendimento, exißuns, actus fcandendi, afcenfio gradatim facta. Varr. 1. 4. de L. L. c. 35. fub fin. Simplici fcanfione fcandebant in lectum. Scanfiones fonorum apud Vitruv. l. 6. c. 1. circa med. funt eorum elationes de gradu in gradum v. gr. ab ima gravi ad fupremam acutam. innalzamento della voce di grado. T Apud Grammaticos (canfio in verfibus eft eorum menfuratio per pedes. Beda de Metr. pag. 2368. Putfch. V. Scando. SCANSORIUS, a um, ad fcandendum pertinens, fcandendo aptus Vitruv. I. 10. c. 1. Eft autem unum genus ( machinarum) fcanforium quod Græce xpoßxno dicitur. & mox. Scanforium autem eft, cum machinæ ita fuerint collocate ut ad altitudinem tignis ftatutis, & tranfverfariis colligatis, fine periculo fcandatur ad apparatus fpectationem. SCANTIA filva in Campania, fuiffe dicitur, ubi pafcua multa, & vetigal ex his. Cic. in Bruto, cap. 22. Agrar. 1. cap. 1. & Agrar. 3. cap. ult. Hinc fortaffe Aqua Scantiæ, quas memorat Plin. 1. 2. c. 107. SCANTIANA MALA memorat Cato R. R. c. 7. & 143. in doliis condi folita, & Varr. 1. 1. R. R. c. 59. quæ a quodam Scantio cultore, aut inventore dicta videntur vel a filva Scantia. Idem dic de Scantiana vite, quæ eadem eft cum Amminea. Plin. l. 14. c. 4. SCANTINIA LEX, lata in τὰς παιδεραστες και παιδοφθόρες, poena decem millium æris ftatuta ut colligitur ex Quintil. 1. 4. c. 2. a med. & lib. 7. c. 4. fub fin. auctorem habuiffe creditur C. vel P. Scantinium Aricinum trib. pleb. memoraturque a Cal. ad Cicer. Fam. 8. ep. 12. & 14. Sueton. in Domit. c. 8. Juvenal. fat. 2. v. '44. Tertull. de Monoganı. cap. 12. & Prudent. perifteph. 14. de S. Romano v. 204. Aricinum fuiffe, qui eam tulerit, habes ex Cicer. Phil. 3. c. 6. a med. Refert Valer. Max. l. 6. c. 1, n. 7. ea damnatum effe C. Scantinium Capitolin. trib. plebis, die dicta a M. Claudio Marcello Edili Curuli, quod filium fuum de ftupro appellaffet. Quare non a latore fed a damnato nomen traxiffe quidam putant. Sub Imperatorib. Chriftianis capitalis poena hujufmodi reis impofita eft ut apparet ex leg. 31. Impp. Conftantin. & Conftant, lib. 9. Cod. tit. 9. Non folum autem auctores criminis, fed & ipfi nadina, & impudici lubentes hac lege puniebantur, ut eft apud Aufon. epigr. 19.& fortaffe etiam Juvenal. loc. cit. T Secundam fyllabam hic producit loc. cit. citari Ante omnes debet Scantinia. Corripit AuJon. epigr. 89. Scantiniam metuens non metuit Titiam. T Legitur & Scatinia, & Scatinius. SCAPHA, æ, f. barchettà, battello, fchifo, palifchermo, dosλxis, oudon, exigua navicula, quales funt, quæ in majoribus navibus circumvehuntur vel eas pone fequuntur, item quibus utimur ad pifcandum: a σxx, fodio, quia primom ex prægrandi arbore cœptæ σκάπτω, funt excavari. Cic. 2. de Invent. cap. 51. Ufque adeo, ut dominus navis, cum idem gubernator effet, in fcaphain confugeret. Juftin. 1. 2. c. 13. Ubi folutum pontem hibernis tempeftatibus offendit pifcatoria fcapha trepidus trajecit. Horat. in fin. od. 29. l. 3. Tum me biremis præfidio fcapha Tutum per gæos tumultus Aura ferat. Salluft. in frag. apud Non. c. 13. n. 11. Tot fcapha, quas ad oftia cum paucis fidis percontatum miferat Adde Petron. in Satyr. c. 102. & Plaut. Rud. 1. 2. 74. quæ SCAPHARIUS, ii, m. qui fcaphis navigando negotiatur. Infcript. apud Gruter. pag. 257. n. 12. & 258. n. 1. & Reinef. claff. 3. n. 26. Scapharii, qui Julia Romulæ negotiantur. Adde aliam apud Murator. pag. 1050. n. 3. ubi Scapharii Hifpalenfes. SCAPHE, es, f. & Scaphium, ii, n. quadrante, oxxon, opor, vas concavum, in cujus medio ftilus infixus folis umbra horas indicat. Martian. Capell. I. 6. pag. 194. Scaphia dicuntur rotunda ex are vafa horarum ductus ftili in medio fundo fui proceritate difcriminant: qui ftilus gnomon appellatur. Vitruv. I. & cap. 9. Scaphen, five hemifphærium Ariftarchus Samius inveniffe dicitur. Præterea fcaphium eft vas, quo corporis excrementa excipiuntur lafanum, pitale, cantero σκαφίον. Quidam putant effe mulierum & lafanum virorum : quia reponitur a Polluce l. 10. c. 3. inter vafa muliebria. Martial. . 11. epigr. 12. Te potare decet gemma, qui Mentora frangis In fcaphium mocha Sardanapale, tuæ. Ulpian. Dig. lib. 34. tit. 2. leg. 28. fub fin. Argento legato, non puto ventris caufa habita fcaphia contineri. Juvenal. fat. 6. v. 263. Et ride, fcaphium pofitis cum fumitur armis. Sunt qui hic intelligunt quoddam muliebre ornamentum capitis, cuffia funt qui ligonem: a cx, fodio. Item vafis potorii genus, figura oblonga in fcaphæ fimilitudinem. Plaut. Stich. 5. 4. 11. Quibus divitiæ domi funt, fcaphio, & cantharis, batiolis bibunt at nos noftro Samiolo poterio &c. Cic. Verr. 6. c. 17. A pupillo Hejo fcaphia cum emblematis utrum empta effe dicis, an confiteris erepta? De quocumque vafe concavo, Vitruv. l. 8. c. 1. a med. Fodiatur locus pedes quinque in eoque collocetur fcaphium æreum, plumbeum, aut pelvis &c. Lucret. 1. 6. v. 1043. Et ramenta fimul ferri furere intus ahenis In fcaphiis. SCAPHYUM. V. in voce præced. aut SCAPHULA, 2, f. parva fcapha. Veget. 1. 3. rei milit. c. 7. a med. Monoxylos, hoc eft paulo latiores fcaphulas ex fingulis trabibus ex cavatas carpentis fecum portet exercitus. Paulin. Nolan. epift. 49. ( al. 36.) fect. 1. Nauta exterriti fcaphulam demiferunt. SCAPHUM, i, n. cxdoes ro, idem quod fcaphium, feu vas quoddam concavum. Vitruv. 1. 9. c. 9. ante med. Per id cavum influens aqua fublevat fcaphum inverfum, quod ab artificibus phellos, five tympanum dicitur. SCAPRES apud Non. c. 2. n. 769. V. Scabres. SCAPTENSULA, locus ubi argentum effoditur, in Macedonia: ita diEtus a fodiendo, quod eft Græce onTe. Lucretius (1.6. v. 810.) Quales exfpiret Scaptenfula fubter odores. Hæc Feftus.. SCAPTIA TRIBUS, una ex XXXV. Tribubus Romanorum ita dicta a Scaptia urbe Latii inter Soram & Fabrateriam " quam Pedani incoluerunt. Facta eft anno Urbis CCCCXXI. Plin. l. 3. c. 5. Fest. & Liv. l. 8. c. 17. fub fin. Infcript. apud Gruter. pag. 557. n. I. L. Pinario L. F. Scaptia Materno, &c. Alia pag. 537. n. 3. C. Cifpius C. F. Scapt. Severus, &c. Alia pag. 445. L. Acilius P. F. Sca. Decurio fibi & P. Acilio, &c. T Scaptia pubes, b. e. ejus op pidi juventus, memoratur a Sil. 1. 8. v. 397. SCAPTIENSIS, fe ad Scaptiam oppidum aut Tribum pertinens Sueton. in Aug. c. 40. Fabianis & Scaptienfibus tribulibus fuis die comitiorum nummos dividebat. SCAPULE, arum, f. Spalle, omeri, cumonia, who, idem quod humeri vel potius fuperior dorfi pars, qua onera geftantur, humeris & fummis dorfi vertebris conftans, inter cervicem & fcutula operta. Celf. l. 8. c. 1. a med. Rurfus a cervice duo offa lata utrinque ad fcapulas tendunt. noftri fcutula operta, duos Græci nominant. Plin. l. 30. c. 14. Vermes terreni illiti, ne cervicis fcapularumque nervi doleant, præftant. Id. 1. 21. c. 21. Si lateris dolor fit, aut inter fcapulas, aut in thorace. Martial. I. 6. epigr. 59. Tollere lacernas de fcapulis. Ovid. 3. de ar. an. v. 273. Conveniunt tenues fcapulis anale&trides altis. T Sæpe latius accipiuntur pro toto tergo. Plaut. Afin. 2. 2. 49. Mirabar quod dudum fcapulæ geftibant mihi, hariolari quæ occœperant, fibi effe in mundo malum. h. e. præfentiebant virgas paratas tergo imminere. Sunt hæc verba fervi metuentis verbera. Sic Caf. 5. 3. 14. Salus nulla eft fcapulis fi domum redeo. & Trucul. 4. 3. 19. Jam livorem tute fcapulis concinnas tuis. Senec. 3. de Ira, c. 12. fcapulas præbere verberibus. Terent. Phorm. 1. 2. 26. Seni fidelis dum fum, fcapulas perdidi. Feft. in Pro. Pro fcapulis cum dicit Cato fignificat pro injuria verberum. nam complures leges erant in cives rogatæ, quibus fanciebatur pœna verberum. His fignificat prohibuiffe multos fuos cives, in ea oratione, quæ eft contra M. Cœlium: Si hoftem percuffi, fæpe incolumis abii: præterea pro republica, pro fcapulis, atque ærario multum reipublicæ profui. Hæc Feftus. Scapulas tegere a Sen. ep. 64. a med. dictum eft pro utcumque amiciri, copriri, veftirfi. & ep. 17. ventri & fcapulis fuum reddere: b. e. vietu veftituque , quantum fatis eft, fibi confulere. T Dicuntur & de beftiis, & armos fignificant eam partem corporis, ubi cervix definit, dorfum incipit. Varr. de equis, 1.2. R. R. c. 7. Humeris latis, ventre modico, lumbis preffis, fcapulis latis, fpina maxime duplici. ( humeros offa lata, quæ funt fupra crura anteriora fcapulas, quod fupra humeros eft, & dorfi initium facit, intelligere videtur. Nifi malis rò fcapulis latis adfcititium effe. ) Calpurn. ad Nemefian. Ecl. 7. v. 60. Vidimus & tauros, quibus aut cervice levata Deformis fcapulis torus eminet Plin. de locuftis, lib. 11. c. 29. ad fin. Vox earum proficifci ab occipitio videtur. Eo loco-in commiffura fcapularum habere quafi dentes exiftimantur, cofque inter fe terendo ftridorem edere. Apul. de afino lib. 4. Metam. A meis jam quaffis fcapulis abegiffet. b. è. a tergo meo. ¶ Translate Vitruv. I. 10. c. 3. Retinacula fupra fcapulas machinæ longe difponantur. b. e. in fuperiori parte. Tertuli. de Pall. c. 2. montium fcapulas dixit b. e. latera a vertice declivia. Sic dorfum montis Cef. Liv. & alii. ¶ In fingulari num. Scapula fuit cognomen Romanum in gente Cornelia Cornelius Scapula, apud Liv. 1. 8. c. 22. SCAPULANUS, a, um, ad Scapulam pertinens, quod eft nomen viri proprium: ut Scapulani horti, Cic. Attic. l. 12. ep. 40. ad fin. SCAPUS, pi, m. fufto, gambo, navnes on proprie eft caulis rectus in herbis in columnæ modum. Varr. l. 1. de R. R. c. 31. de vicia. Ad fcapum lupini, aliumve quem, ut hæreat, folet vinciri. Colum. 1. 9. c. 4. Scapus afphodeli. Plin. l. 18. c. 10. circa med. Inventus eft jam & fcapus unus centum fabis onustus. TheDicitur etiam de tenui illo, lignofoque ramusculo e quo uvarum acini dependent. Varr. de R. R. l. 1. c. 54. Quæ calcatæ uvæ erunt earum fcapi cum foliculis fubjiciendi fub prelum. Al. leg. fcopi. T Translate dicitur de columnæ corpore feu ftylo, & veluti virga, ideft de eo, quod interjacet inter bafim, five fpiram, & capitulum. Vitruv. l. 3. c. 3. In fummis columnarum fcapis. & ibid. Imus columnæ ícapus. Adde cap. 2. & alibi. ¶ Item de ftilo tranfverfo libræ, vel ftatera, l'afta. Feft. in Agina. Agina eft, quo inferitur fcapus trutina. Id. in Librile. Librile, fcapus libræ Item de trunco, feu corpore candelabri, il fufto. Plin. l. 34. c. 3. Privatim Egina candelabrorum fuperficiem dumtaxat elaboravit, ficut Tarentum fcapos. ¶ Item de inftrumento textoris cujus pulfu tela coar&tatur, & denfatur: Senec. ep. 90. circa med. fpatham appellat. Lucret. l. 5. v. 1352. Infilia, ac fufi, & radii, fcapique fonantes. Sunt qui hic juga intelligunt, quibus & ftamen, & tela involvitur: quod fane aptius effet, quia fcapo jugum fimilius eft quam inftrumentum, quo tela pulfando denfatur: verum ro fonantes magis huic, quam jugo convenit. T Item de ligno craffiore in valvis: h. c. de regulis quibufdam, quibus forium ornamenta præcinguntur. Vitruv. I. q. c. 6. a med. Fores ita compingantur, uti fcapi cardinales fint ex altitudine luminis totius duodecima parte : & ibi collocentur inte- Non. c. 2. n. 759. nus i SCARABEUS, i, m. fcarafaggio, σxapaßHos arborum SCARIFICATUS, a, um, scarnato, graffiato. Plin. l. 32. c. 7. a med. SCARIFIO is pro paffivo fcarifor fingulare eft apud Scribon. Larg. SCARUS, i, m. rapos, pifcis nobiliffimi genus, de quo Plin. 1. 9. fcul vel qui equum fternit, & parat domino ad afcendendum: vel. denique qui circa gradus fcalarum, per quos fcanditur, eft occupatus Divinent alii. SCATEBRA, æ, f. forgente, fcaturigine, widag, ways, eruptio aqua fcaturientis, & ipfe locus, ubi erumpit: a fcateo, ut latebra a lateo. Virg. 1. Georg. v. 109. unda cadens raucum per levia murmur Saxa ciet, fcatebrifque arentia temperat arva. Plin. l. 5. c. 1. Mons opacus nemorofus, & fcatebris fontium riguus. Id. l. 31. c. 10. Scatebra fonticuli femper emicans. tere SCATEO, es, n. 2. aliquando Scato, is, n. 3. abbondare, Igorga- SCAURIANŪS, a, um, ad Scaurum pertinens, cognomen Romanum, Martian. Dig. lib. 48. tit. 21. leg. 3. Non enim facti fceleritatem effe obnoxiam, fed confcientiæ metum Ita Torrentin. & Gothofred. alii celeritas. SCELĚRO, onis, m. homo fceleratus. Quidam tribuunt Cicer. ad At- ανόσιος SCAZON, ontis, m. fcazzonte, oxxlwv verfus iambicus fex pedibus conftans, quorum quintus iambus eft, fextus fpondeus, quatuor reliqui partim iambi, partim fpondei, vel etiam omnes iambi: & dicitur a xw, claudico, quia cum verus iambicus in iambo definat, hic definit in fpondeo. quare & choliambus vocatur item Hipponaticus ab auctore. Exemplum efto apud Diomed. I. 3. pag. 507. Putfch. Ligare guttur pendulo cavum vinclo. & illud Catulli carm. 8. Mifer Catulle, definas ineptire. & Martial. l. 1. epigr. 97. Si non moleftum eft, teque non piget, fcazon &c. Plin. l. 5. ep. 11. Cave ne eofdem illos libellos tibi hendecafyllabi nostri quos blanditiis elicere non poffunt, convicio fcazontes extorqueant. fcil. quia iambis conftant, qui maledicendo apti funt. T Iambicus integer, & non claudicans eft v. gr. illud Horat. epod. 2. Beatus ille, qui procul negotiis Paterna rura bobus exercet fuis. Utrumque genus carminis amplectitur Aufon. epift. 14. v. 31. Einimod oxxζοντα, καὶ ἡ σκάζοντα τρίμετρον. SCELERATE, fcelleratamente, dorius, cum fcelere, per fcelus, nefarie, fcelefte, impie. Cic. pro Mil, c. ult. Pace tua, patria, dixerim. metuo enim, ne fcelerate dicam in te, quod pro Milone dicam pie. Id. Catil. 1. cap. 10. extr. Bellum fcelerate fufceptum. Id. pro Sull. c. 24. Nihil fcelerate, nihil auda&er facere. Id. Q. Fr. l. 1. ep. 3. Peccavi, fcelerateque feci. Id. pro Dom. c. ult. Domus per religionis vim fceleratius ædificata, quam everfa. Id. pro Sext. c. 64. Mihi omnes eft infidias fceleratiffime machinatus. SCELERATUS, a, um, malvagio, ribaldo, fcellerato, dvoros, xxxTos, fcelere adftriétus, contaminatus, improbus, flagitiofus, fceletus nefarius & præcipue qui impius eft in deos, patriam, parentes, cives. Petron. in Satyr. c. 137. Scelerate etiam loqueris ? nefcis, quam magnum flagitium admiferis. Cic. Offic. I. 1. c. 8. Eft enim totum fceleratum & impium. Cef. l. 6. B. Gall. c. 12. NuineTo impiorum ac fceleratorum haberi. Hirt. de B. Afric. c. 22. Audaces & fcelerati cives. Salluft. in Jug. c. 34. a med. Homines fceleratiffimi, cruentis manibus, immani avaritia, nocentiffumi, iidemque fuperbiffumi. Cic. 1. Offic. c. 8. Eft enim totum fceleratum & impium. Id. pro Mur. c. 30. Sceleratus & nefarius fueris, fi mifericordia adductus feceris. Id. Attic. l. 9. ep. 15. ad fin. Ego illum male fanum femper putavi, nunc etiam impurum & fceleratum puto. Id. 3. de Fin. cap. 19. fub fin. Vox inhumana & fcelerata. Id. Pbil. 11. c. 1. Contra patriam fcelerata arma capere. Id. pro Cluent. c. 68. ad fin. Scelerata preces & nefaria vota. Ovid. 8. Met. v. 94. fceleratum munus. b. e. fcelere paratum. Plin. l. 34. c. 14. Sceleratiffima humani ingenii fraus. Senec. in Oedip. v. 236. Scelerata cædes. Id. in Herc. Fur. v. 1319. dextra. Virg. 7. Æn. v. 461. infania belli. Ovid. 1. Met. v. 131. amor fceleratus habendi. Claudian, eod. fenfu 1. 1. in Rufin. v. 220. Crefcebat fcelerata fitis. Val. Max. l. 1. c. 1. n. 11. avaritia . Juftin. 1. 24. c. 2. voluntas Id. l. 27. c. 2. a med. audacia. Id. 1. 1o. c. 2. Caufa parricidii fceleratior ipfo parricidio fuit, ¶ Alieno fcelere pollutus, uɛliaGuivos. Virg. 3. Æn. v. 60. & Ovid. 1. ex Pont. ep. 6. v. 29. cum fugerent fceleratas numina terras. Id. Met. 13. v. 628. fcelerataque limina Thracum. Id. Faft. 6. v. 609. fceleratus vicus. b. e. in quo filia Servii regis carpentum juffit agi per cadaver patris a Tarquinio Superbo occifi, ut ipfe ibid. & Feft. & Liv. l. 1. c. 48. docent. Tibull. 1. 1. el. 3. v. 67. & Ovid. 4. Met. v. 455. Scelerata fedes. b. e. locus apud Inferos, ubi puniuntur fcelerati: quod Virg. 6. Æn. v. 563. fceleratum limen vocat. Feftus: Scelerata porta, quæ & Carmentalis dicitur, &c. V. Carmentalis. Idem: Sceleratus campus appellatur prope portam Collinam, in quo virgines Veftales, quæ inceftum fecerunt, defoffa funt viva. Scelerata caftra, in quibus D. Drufus pater Claudii Imp. morbo periit. Sueton. in Claud. C. I. ¶ Metonymice eft infelix, calamitofus, mifer, fciagura-SCELETYRBE, es, f. σxehoтupßn, morbi genus, quo crura & genua to, sfortunato, infelice: quia fceleratos plerunque calamitas, & poena premit: & quia infelices creduntur effe fcelefti, & ob id puniri. Albinovan. ad Liv. v. 135. Tene ego fuftineo pofitum fcelerata videre? Tene meæ poterunt ungere, nate, manus? Infcript. apud Reinef. claff. 12. n. 122. Ti. Claudio & Claudia Nice filiis fuis in-SCELUS, feliciffimis Mater fcelerata & fibi & libert. &c. Alia apud Fabrett. c. 3. n. 631. Hilarus & Annia Elpis mater fcelerata , quæ hoc facinus vidit, filio dulciffimo fecerunt. Quintil. decl. 10. c. 6. Nullis, inquit, deftituta fum tenebris, donec fcelerata tacui. Adde aliam Infcription. apud Murator. pag. 1187. in qua parentes fceleratiffimi titulum pofuerunt Mammio Romulo F. fuo. Vixit ann. IIX. Adde aliam pag. 1280. n. 2. ¶ Item noxius, perniciofus, nocevole, malefico, peftifero. Virg. 2. Georg. v. 256. fceleratum frigus. Plin. l. 24. c. 13. a med. Sceleratiffimi ferpentum hæmorrhois, & prefter. Martial. I. 1. epigr. 102. Ureret implicitum cum fcelerata lues. Apul. de herb. c. 8. Herba fcelerata. fcil. quia fi quis eam guftaverit, ridendo exanimatur. Sic Plaut. Pfeud. 3. 2. 28. Teritur finapis, fcelerata cum illis qui terunt. feil. quia fapore acerrimo eft, & ignei effectus, impofitu puftulas excitans, ut eft apud Plin. 1. 19. c. 8. fub fin. Item rigidus, feverus, triftis, tetricus. Martial. . 9. epigr. 70. Quid tibi nobifcum eft, ludi fcelerate magifter, Invifum pueris, virginibufque caput? Virg. z. En. v. 575. cadentem Ulcifci patriam, & fceleratas fumere pœnas b. e. graviffimas & quales merentur fcelerati. Item moleftus, importunus Martial. 1. 3. epigr. 50. Quod fi non fcombris fcelerata poemata donas, Conabis folus jam, Ligurine, domi. Arnob. fub fin. 1. 2. Nefciens hoc facto ei, cui videatur officere, dari ab fe lucem, & fceleratam eripi cæcitatem. ¶ Item callidus, vafer, improbus. Horat. 1. 2. fat. 3. v. 70. mille adde catenas: Effugiet tamen hæc fceleratus vincula Proteus. SCELERITAS, atis, f. fcelleratezza, fcellerità, flagitium, fcelus tentantur: a kéλos, crus, & Tupßn tumultus, turbæ. Plin. l. 25. hu corum.. من hujufmodi triftia Inferorum numina funt, apud Virgil. 6. Æn. v. 275.Q. Sulpicio Coff. annum centefimum quartum agens, quæ producta ita & Scelus. Senec. in Herc. Fur. v. 95. imo Ditis e regno extra- fuerat tyrocinio a M. Pomponio Edili pleb, ante annos nonaginta unum. , fuumque lamham Quidquid reli&um eft. veniat invifum Scelus ¶ Scena translate eft apparatus, fpecies, oftentatio CU bens fanguinem Impietas ferox. T De vi nocendi in beftiis 9 jufpiam rei, quæ in oculis omnium geritur. Cal. ad Cicer. Fam. 8. & rebus inanimis, Plin. l. 29. c. 4. ante med. Inter omnia venena- ep. 11. a med. Scena rei totius hæc Pompejus tanquam Cæfarem ta falamandra fcelus maximum eft. cetera enim fingulos feriunt: non impugnet, &c. Petron. in Satyr. c. 117. Et ne quid fcenæ defalamandra populos pariter, &c. Id. !. 25., c. 3. Nec beftiarum fo- effet, quotiefcumque aliquem noftrum vocare tentaffet, alium pro lum ad nocendum fcelera funt, fed interim aquarum quoque ac loalio vocaret, ut &c. Tacit. Ann. 14. c. 7. ad fin. Scenam crimi- . ¶ Scelera Naturæ Id. 1. 2. c. 13. appellat terræ motus, nis parare. Apul. l. 8. Omnemque fcenam fceleris illuminat incendia, inundationes, & hujufmodi. T Metaleptice fcelus eft ibid. Scena feralium nuptiarum. T Minore fcena aliquid agere, poena, fupplicium. Virg. 7. En. . 307. Quod fcelus aut Lapithis minore apparatu & oftentatione. Sueton. in Calig. c. 15. ¶ Aftantum, aut Calydone merente? lib. 2. v. 229. & fcelus expen- ferre aliquid in fcenam, proverb, apud Cicer. 3. de Orat. c. 40. quadiffe merentem Laocoonta ferunt Item infelicitas, infortu- fi in theatrum & notitiam omnium ferre metter in campo T Multi fcribunt fcena, auctorefque habent Pandectas Florentinas, plurimos lapides (inter quos Cenotaphium Pifanum C. Cæfaris Augufti ævo infcriptum ) & doctiffimos viros Varron. Prifcian. l. 1. pag. 561. Putfch. & alios apud Daufqu. Sine diphthongo malunt Jul. Scalig. Manut. Cellar. & alii: & ex antiquis A&tius apud Varron. 1. 6. de L. L. c. 5. His adftipulatur ratio, quia Græca eft vox ox, ut dictum eft: item veteres libri a Manutio visi & unus nium, disgrezia, miferia, fciagura. Plaut. Capt. 3. 5. 104. Major filius potitus eft hoftium. quod hoc eft fcelus! Terent. Eun. 2. 3. 32. Nec quemquam effe hominem arbitror, cui magis bonæ felicitates omnes adverfæ fient. Par. quid hoc eft fceleris V. Sceleratus Metonymice eft homo fceleratus. Terent. Andr. 3. 5. 1. Ubi illic eft fcelus, qui me perdidit? Plaut. Bacch. 5. 2. 57. Abin' a me, fcelus? b. e. fcelefta mulier. 5. 1. 9. Is me fcelus ufque attondit dolis doctis indoctum. Id. Perf. 4. 9. 6. Ego pol te faciam fcelus te quoque etiam ipfum ut lamentere. 2. 2. 10. Scelus tu pueri es. Trucul. 2. 7. 60. Etiam, fcelus viri minitare ? Scelera non babent confilium, proverb. apud Quintil. I. 7. c. 2. h. e. ratione carent: impetu fiunt, & abfque fententia. SCEMA. V. Schema. SCENA, Scana, æ, f. frafcato, coperto fatto di rami e frafche, & alter litteratus lapis apud Reinef. claff. 2. n. 30. & 89. Prior SCENĀLIS, le, idem ac fcenicus. Lucret. I. 4. v.77. & omnem Sce- nai. SCENARĬUS um, a comici nitidi fcenatici. fcenicus. Ammian. 1. 28. c. 4. ad fin. ( al. c. 26.) Scenarii artifices. Infcript. apud Murator. pag. 948. w. 4. P. Cornelius P. L. Philomufus pictor fcenarius. SCENATICUS, a, um fcenicus. Varr. apud Non. c. 2. n. 822. Ut SCENATILIS, le, idem ac scenicus. Varr. apud Non. cap. 2. n. 822. Si te pigeat hic modi fcenatilis. SCENICE, adverb. fcenicamente, oxwins, more fcenæ. Quintil. I. 6. c. 1. a med. Facere aliquid fcenice. SCENICUS, & Scanicus, a, um, da scena, teatrale comico , σκην α SCEPTOS, i, σnamos, procella : a on, magno impetu decido. SCEPTRIGER, a, um, chi porta feettro, σxтpopopos, qui fceptrum & illis fcipio, quo utuntur reges. Virg. 12. Æn. v. 208. Sceptrum hoc in l filvis imo de ftirpe recifum Matre caret pofuitque comas & brachia ferro. Juftin. 1. 43. c. 3. Per ea adhuc tempora (Jub Romulo) reges haftas pro diademate habebant, quas Græci fceptra dixere Cic. pro Sext. cap. 57. Rex fedens cum purpura & fceptro infignibus regiis. Sueton. in Aug. c. 94. ante med. Cum fulmine & fceptro, exfuviifque Jovis. Ovid. 7. Met. v. 103. rex fceptro infignis eburno. verf. 506. Eacus, in capulo fceptri nitente finiftra, Ne petite auxilium, fed fumite, dixit, Athenæ. ¶ Sceptrum Augufti, apud Sueton. in Galb. c. 1. non eft fceptrum regale, quia illis temporibus a regis infignibus maxime abhorrebant, regiam lieet poteftatem affectarent: fed hafta imperatoria, vel fcipio eburneus cum aquila, qualem triumphantes geftabant, etiam ftante republ. & confules fub imperatoribus (V. Scipio ) & in triumphalibus ftatuis affingebatur, il bafton di comando. Juvenal. fat. 10. v. 43. Da nunc & volucrem, fceptro quæ furgit eburno. Claudian. de conful. Prob. & Olybr. v. 205. Ut fceptrum geffere manu. ¶ Sceptra, & perfonas hiftrionum (h. e. quibus utebantur agentes regem) unionibus ornabat Nero, tefte Plin. l. 37. c. 2. T Metonymice eft regnum, vegno. Virg. 1. En. v. 257. fic nos in fceptra reponis? En. 10. v. 852. pulfus folio fceptrifque paternis. Ovid. 4. Faft. v. 197. optime regum A nato fceptris excutiere tuis. Virg. 9. En. v. 9. Sceptra Palatini fedemque petit Euandri. ¶ In illo Ovid. 2. Amor. el. 18. v. 13. Sceptra tamen fumpfi curaque Tragoedia noftra Crevit: fceptra fumere eft regum gefta, quæ Tragici carminis materia funt, verfibus perfequi. Hinc apud eund. ibid. 1. 3. el. 1. v. 13. fingitur Tragoedia læva manu fceptrum regale tenens. verf. 63. Altera me fceptro decoras, altoque cothurno Sceptra pædagogorum Martiali . 10. epigr. 62. funt ferulæ triftes. TEft etiam fceptrum nomen afpalathi arboris. Plin. l. 12. di carta, more SCHEDA, æ, f. exion, philyra, plagula, membrana tenuis ex papyri libro ex qua charta fit : a exile, findo. Plin. l. 13. c. 12. Primo fupina tabula scheda adlinitur longitudine papyri, quæ potuit effe, refegminibus utrinque amputatis: tranfverfa poftea crates peragit. T Accipitur & pro pagella, tabella, chartæ folio fingulari, & cum aliis non compacto cujufmodi eft, in quo fcribi mus, fi quid ex tempore in mentem venit, foglio o mezzo foglio cartella cedolone, pagina. Cic. fub fin. ep. ult. I. 1. ad Attic. Pætus mihi libros eos donavit, &c. Enitere, ut fcheda nequa depereat. Quintil. I. 1. c. 8. (al. 14.) ad fin. Nam qui omnes, etiam indignas lectione fchedas excutit anilibus quoque fabulis accommodare operam poteft. Martial. I. 4. epigr. ult. Ohe jam fatis eft, ohe libelle! Jam pervenimus ufque ad umbilicos. Tu procedere adhuc, & ire quæris, Nec fumma potes in scheda teneri. T In verbis Cicer. al. leg. feida eod. fenfu: & a fcindo deducunt: vel etiam a exi3w, fed adfpiratione extrita. Charif. I. 1. pag. 81. Putfch. SCHEDĬOS, a, um, fatto in fretta, all'improvviso, exédios, extemporalis, fubito factus, inelaboratus, fubitarius: vox Græca a xeder, prope, quia quæ fubito fiunt, prope & ftatim exfiftunt. Hinc fchedia (fubintellige navis, oxidios U genus navigii inconditum, trabibus tantum inter fe connexis factum, quo mercimonia circumferunt poft amiffam navem. Ita Feftus. Ulpian. Dig. lib. 14. tit. 1. leg. 1. ante med. Navem accipere debemus five marinam, five in aliquo ftagno naviget, five fchedia fit. T Schedia, poemata & verfus inelaborati & non fatis perfecti: fchedium, opus inconditum & impolitum. Feftus. Gloff. vet. Exedior, ex tempore dictum . Aufon. in præfat. ad Edyll. 7. de Biffula. Biffula in hoc fchedio cantabitur, aut Erafinus. Petron. in Satyr. c. 4. extr. Ne me putes improbaffe fchedium Luciliane improbitatis. b. e. fatyram Lucilii, qua audacter fecuit Urbem, in hora fæpe ducentos verfus fundens. Sidon. 1. 8. ep. 3. Apollonii Pythagorici vitam, ut Tafcius Victorianus e Nichomachi fchedio exfcripfit, mifi. SCHEDŎLA, æ, f. carticella, cedola, polizzetta, oxedion, parva fcheda. Cic. I. 15. Fam. ep. 16. Hæc te tertia jam epiftola ante oppreffit, quam tu fchedulam, aut litteram. Hieronym. 1. 3. in Rufin. c. 2. Faifitatem fchedularum in fan&to viro non fufcipio. SCHEMA, atis, n. & Schema, æ, f. vefte, abito, figura, oxñμx, & oxox, veftis, habitus: a exw pro x, habeo. Plaut. Amph. prol. v. 116. Ne hunc ornatum vos meum admiremini, quod ego huc proceffi fic cum fervili schema. Id. Perf. 4. 2. 2. Theatrum lepida condecorat schema. (Ita leg. Prifcian. 1. 6. pag.679. alii aliter. Subdit vero, Veteres fæpe hæc nomina neutra Græca terminationis feminine extuliffe, & dogmam, diademam, fyrmam, glaucomam dixiffe.) Nev. apud Non. c. 3. n. 206. Pergite thyrfigera Baccha modo Bacchico cum fchemate. Item fpecies, figura, geftus, modo, atteggiamento, figura. Sueton. in Tiber. c. 43. Ne cui in opera edenda exemplar imperatæ fchemæ deeffet. Cecil. apud Prifcian. loc. cit. Filius in me incedit fatis hilari schema. Vitruv. initio præfat. l. 6. Ariftippus philofophus, naufragio cum ejectus ad Rhodienfium litus, animadvertiffet Geometrica fchemata defcripta, exclamaviffe dicitur: bene fperemus. hominum enim veftigia video. TItem figura dicendi apud Rhetores: quia eft veluti habitus, & ornatus & conformatio orationis. Cic. in Bruto, c. 37. extr. ExЯuxra quæ vocant Græci, ea inaxime ornant oratorem: eaque non tam in verbis pingendis habent pondus, quam in illuminandis fententiis. Quintil. l. 9. c. 1. Intuendum eft, quid accipere debeamus figuram. Nam duobus modis dicitur: uno, qualifcumque forma fententiæ, ficut in corporibus, in quibus, quoquo modo fint compofita, utique habitus eft aliquis: altero, quod proprie fchema dicitur, in fenfu vel fermone aliqua a vulgari & fimplici fpecie cum ratione mutatio. Martial. . 3. epigr. 68. Schemate nec dubio, fed aperte nominat illam. h. e. non tecte & per figuram, fed verbis propriis apertifque. Petron. in Satyr. c. 126. frigidum fchema. & in fragm. Tregur. c. 44. Burman. Schemas loqui. parlar figuratamente. ¶ PræT terea fchemists appellantur, quæ præfertim a Poetis, contra legem loquendi dicuntur in carmine. Quintil. 1. 1. c. 5. ( al. 9.) a med. Quædam & faciem folæcifmi habent, & dici vitiofa non poffunt; ut Tragoedia Thyeftes, & Ludi Floralia: quamquam hæc fequenti tempore interciderunt, nunquam aliter a Veteribus dicta. Schemata igitur nominabuntur, frequentiora quidem apud Poetas, fed oratoribus quoque permiffa, &c. Hæc Quintil. Adde Charif. init. I. 4. & Diomed. 1. 2. pag. 446. & 449. Putfch. V. Metaplafmus. Ef etiam peculiaris appellatio figuræ cujufdam oratoriæ, quæ & emphafis, & figura dici poteft. V. Figura in fine. Quintil. L. 9. C. 2. a med. Jam ad id genus, quod & frequentiffimum eft, exfpectari maxime credo, veniendum eft: in quo per quandam fufpicionem, quod non dicimus, accipi volumus: non utique contrarium, ut in pare, fed aliud latens & auditori quafi inveniendum quod jam fere folum fchema a noftris vocatur & unde controverfia figuratæ dicuntur. Ejus triplex ufus eft : unus fi dicere palam parum tutum eft: alter fi non. . decet : tertius, qui venuftatis modo gratia adhibetur & ipfa novitate ac varietaté magis, quam fi relatio fit recta, dele&tat. T Controverfiæ, quæ hac figura fcribuntur, figurate (V. Figuratus) & Schemata appellantur. Senec. in fin. proam. l. 1. controverfiar. Schemata negabat decoris caufa inventa, fed fubfidii, ut quod palam aures offenfurum effet fi palam diceretur id oblique & furtim fubreperet. T In dat. & ablat. plur. & fchematibus habet, & magis Latine fchematis. Lamprid. in Heliogab. c. 19. Vafa schematibus libidinofiffimis inquinata. Plin. apud Charif. l. 1. pag. 38. Putfch. de Varrone. Quam maxime vicina Græco Grace dixit nec fchematis quidem dicat, fed fchemafin. Sic emblematis dixere & poematis. V. Poenia in fin. T Sunt qui fcrib. feema, præfertim apud Petron. & Apul, non uno in loco, ut fcida, aut fcedo pro Scheda, &c. >& ut SCHEMATISMUS, i, m. rxnuanuis, parlar figurato, ratio loquendi per schemata, & figuras: Græca vox. Quintil. !. 1. c. 8. ( al. 14. > ad fin. V. Metaplafmus, & vocem præced. SCHIDYE, arum, f. fcheggie, sxian, fragmenta ligni, aut marmoris, quæ fabri cædendo, aut fculpendo dejiciunt: a exilw, findo Vitruv. 1. 2. c. 1. ante med. Intervallaque, quæ relinquuntur propter craffitudinem materiæ fchidiis & luto obftruunt. Id. l. 7. c. 10. Sarmenta aut tædæ fchidiæ comburantur. SCHISMA, atis, n. feisme, oxioux, fciffura: & translate diffenfio, difcordia a xilw, fcindo, findo, divido. Tertulls de præfcription. adverf. hæret. . 5. Apoftolus diffenfiones & fchifmata increpat. Adde Prudent. TE STED. 4. v. 30. SCHISMATICUS, a, um, fcifmatico, cxuanos, diffentiens, & diffentientibus adhærens. Auguftin. de queft. XVII. in Matth. quæft. 11. Schifmaticos non fides diverfa facit, fed communionis disrupta focietas. SCHISTOS, Tòs, adject. Græcum, quod fiffilem, & fciffilem fignificat: a xil, findo, divido. Schiftos lapis, exoris os, genus lapidis hæmatitæ fimilis, fic dictus eft, quia fi frangatur in minutiffima fchidia abit. Plin. l. 29. c. ult. ante med. l. 33. c. 4fub fin. & lib. 36. c. 20. T Schiftum lac, so yλ, lac a fero divifum. Fit autem hoc modo. Fictili novo fervet caprinum maxime, ramifque ficulneis recentibus mifcetur additis totidem cyathis mulfi, quod fint heminæ latis. Cum fervet, ne circumfundatur, præftat cyathus argenteus cum frigida aqua demiffus, ita ne quid infundat: ablatum deinde igni refrigeratione dividitur, & difcedit ferum a lace. Plin. l. 28. c. 9. T Schiftum alumen, σXIT TUTTex, genus aluminis fiffilis, & in capillamenta quædam canefcentia dehifcentis. Id. l. 31. c. 7. & lib. 35. c. 15. a med. Schifta cæpa, oxorov nouvor, inter cæparum genera enumeratur a Plin. l. 19. c. 6. Eam, inquit, hieme cum coma fua relinquunt, vere folia detrahunt, & alia fubnafcuntur iifdem divifuris: unde & nomen. ¶ Schifta ova. V. Sitifta. SCHŒNEIS, idis, f. Exomni's, patron. Atalanta Schoenei filia. Ovid. Heroid. ep. 16. v. 263. Ut tulit Hippomenes Schoeneida, præmia curfus. Adde Amor. l. 1. el. 7. v. 13. SCHŒNEÏUS, a, um, adject. a Schoeneo Arcadia rege, patre Atalantæ ut Schoeneia virgo Ovid. 2. Trift. v. 399. & Schoeneia abfolute, lib. 10. Metam. v. 609. SCHENICOLAS, inquit Feftus, appellare videtur meretrices Plautus, propter ufum unguenti fchoni, quod eft peffimi generis. Itaque dixit: Diobolares, fchoeniculæ, miraculæ, cum extritis ( al. extortis) talis, cum todellis crufculis (al. crocotilis crufculis.) Idem (Pan. 1. 2. 54.) Profedas, piftorum amicas, reliquias alicarias. miferas, fchono delibutas, fervilicolas (al. fervulicolas fordidas. Varr. 1. 6. de L. L. c. 3. ad fin. Diobolares, fchoniculæ, miraculæ. Diobolares, a binis obolis: fchoenicula, ab fchoeno, nugario unguento. SCHENIS, idis, f. eadem quæ Schoeneis. Sidon. carm. verf. 14. infequentem Pallens Hippomenes ad ima metz Tardat Schonida ter cadente pomo. SCHOENOBATES, ≈, m. chi cammina fulla corde, axonoßétus, funambulus, |