Зображення сторінки
PDF
ePub

SCANDULARYUS, ii, m. qui fcandulis domos tegit. Aurel. Arcad. Dig. lib. 5o. tit. 6. leg. ult. SCANSYLIS, le, che fi può afcendere facilmente, außeros, qui facile fcanditur. Plin. l. 17. c. 11. a med. Ficumque fic etiam fcanfilem fieri, ideft ita affurgere, & ita provenire, ut fcandi facile poffit, ¶ Scanfilis annorum lex dicitur, per quam ad certam ætatem veluti quibufdam annorum gradibus afcendimus. Plin. lib. 7. c. 49. Ingens turba nafcatur, fcanfili annorum lege occidua, quam climacteras appellant. V. Cenforin. de die nat. c. 14.

[ocr errors]
[ocr errors]

SCANSIO, onis, f. afcendimento, exißuns, actus fcandendi, afcenfio gradatim facta. Varr. 1. 4. de L. L. c. 35. fub fin. Simplici fcanfione fcandebant in lectum. Scanfiones fonorum apud Vitruv. l. 6. c. 1. circa med. funt eorum elationes de gradu in gradum v. gr. ab ima gravi ad fupremam acutam. innalzamento della voce di grado. T Apud Grammaticos (canfio in verfibus eft eorum menfuratio per pedes. Beda de Metr. pag. 2368. Putfch. V. Scando. SCANSORIUS, a um, ad fcandendum pertinens, fcandendo aptus Vitruv. I. 10. c. 1. Eft autem unum genus ( machinarum) fcanforium quod Græce xpoßxno dicitur. & mox. Scanforium autem eft, cum machinæ ita fuerint collocate ut ad altitudinem tignis ftatutis, & tranfverfariis colligatis, fine periculo fcandatur ad apparatus fpectationem.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

SCANTIA filva in Campania, fuiffe dicitur, ubi pafcua multa, & vetigal ex his. Cic. in Bruto, cap. 22. Agrar. 1. cap. 1. & Agrar. 3. cap. ult. Hinc fortaffe Aqua Scantiæ, quas memorat Plin. 1. 2. c. 107.

SCANTIANA MALA memorat Cato R. R. c. 7. & 143. in doliis condi folita, & Varr. 1. 1. R. R. c. 59. quæ a quodam Scantio cultore, aut inventore dicta videntur vel a filva Scantia. Idem dic de Scantiana vite, quæ eadem eft cum Amminea. Plin. l. 14. c. 4. SCANTINIA LEX, lata in τὰς παιδεραστες και παιδοφθόρες, poena decem millium æris ftatuta ut colligitur ex Quintil. 1. 4. c. 2. a med. & lib. 7. c. 4. fub fin. auctorem habuiffe creditur C. vel P. Scantinium Aricinum trib. pleb. memoraturque a Cal. ad Cicer. Fam. 8. ep. 12. & 14. Sueton. in Domit. c. 8. Juvenal. fat. 2. v. '44. Tertull. de Monoganı. cap. 12. & Prudent. perifteph. 14. de S. Romano v. 204. Aricinum fuiffe, qui eam tulerit, habes ex Cicer. Phil. 3. c. 6. a med. Refert Valer. Max. l. 6. c. 1, n. 7. ea damnatum effe C. Scantinium Capitolin. trib. plebis, die dicta a M. Claudio Marcello Edili Curuli, quod filium fuum de ftupro appellaffet. Quare non a latore fed a damnato nomen traxiffe quidam putant. Sub Imperatorib. Chriftianis capitalis poena hujufmodi reis impofita eft ut apparet ex leg. 31. Impp. Conftantin. & Conftant, lib. 9. Cod. tit. 9. Non folum autem auctores criminis, fed & ipfi nadina, & impudici lubentes hac lege puniebantur, ut eft apud Aufon. epigr. 19.& fortaffe etiam Juvenal. loc. cit. T Secundam fyllabam hic producit loc. cit. citari Ante omnes debet Scantinia. Corripit AuJon. epigr. 89. Scantiniam metuens non metuit Titiam. T Legitur & Scatinia, & Scatinius.

[ocr errors]

SCAPHA, æ, f. barchettà, battello, fchifo, palifchermo, dosλxis, oudon, exigua navicula, quales funt, quæ in majoribus navibus circumvehuntur vel eas pone fequuntur, item quibus utimur ad pifcandum: a σxx, fodio, quia primom ex prægrandi arbore cœptæ σκάπτω, funt excavari. Cic. 2. de Invent. cap. 51. Ufque adeo, ut dominus navis, cum idem gubernator effet, in fcaphain confugeret. Juftin. 1. 2. c. 13. Ubi folutum pontem hibernis tempeftatibus offendit pifcatoria fcapha trepidus trajecit. Horat. in fin. od. 29. l. 3. Tum me biremis præfidio fcapha Tutum per gæos tumultus Aura ferat. Salluft. in frag. apud Non. c. 13. n. 11. Tot fcapha, quas ad oftia cum paucis fidis percontatum miferat Adde Petron. in Satyr. c. 102. & Plaut. Rud. 1. 2. 74.

quæ

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

SCAPHARIUS, ii, m. qui fcaphis navigando negotiatur. Infcript. apud Gruter. pag. 257. n. 12. & 258. n. 1. & Reinef. claff. 3. n. 26. Scapharii, qui Julia Romulæ negotiantur. Adde aliam apud Murator. pag. 1050. n. 3. ubi Scapharii Hifpalenfes. SCAPHE, es, f. & Scaphium, ii, n. quadrante, oxxon, opor, vas concavum, in cujus medio ftilus infixus folis umbra horas indicat. Martian. Capell. I. 6. pag. 194. Scaphia dicuntur rotunda ex are vafa horarum ductus ftili in medio fundo fui proceritate difcriminant: qui ftilus gnomon appellatur. Vitruv. I. & cap. 9. Scaphen, five hemifphærium Ariftarchus Samius inveniffe dicitur. Præterea fcaphium eft vas, quo corporis excrementa excipiuntur lafanum, pitale, cantero σκαφίον. Quidam putant effe mulierum & lafanum virorum : quia reponitur a Polluce l. 10. c. 3. inter vafa muliebria. Martial. . 11. epigr. 12. Te potare decet gemma, qui Mentora frangis In fcaphium mocha Sardanapale, tuæ. Ulpian. Dig. lib. 34. tit. 2. leg. 28. fub fin. Argento legato, non puto ventris caufa habita fcaphia contineri. Juvenal. fat. 6. v. 263. Et ride, fcaphium pofitis cum fumitur armis. Sunt qui hic intelligunt quoddam muliebre ornamentum capitis, cuffia funt qui ligonem: a cx, fodio. Item vafis potorii genus, figura oblonga in fcaphæ fimilitudinem. Plaut. Stich. 5. 4. 11. Quibus divitiæ domi funt, fcaphio, & cantharis, batiolis bibunt at nos noftro Samiolo poterio &c. Cic. Verr. 6. c. 17. A pupillo Hejo fcaphia cum emblematis utrum empta effe dicis, an confiteris erepta? De quocumque vafe concavo, Vitruv. l. 8. c. 1. a med. Fodiatur locus pedes quinque in eoque collocetur fcaphium æreum, plumbeum, aut pelvis &c. Lucret. 1. 6. v. 1043. Et ramenta fimul ferri furere intus ahenis In fcaphiis. SCAPHYUM. V. in voce præced.

[ocr errors]
[ocr errors]

aut

SCAPHULA, 2, f. parva fcapha. Veget. 1. 3. rei milit. c. 7. a med. Monoxylos, hoc eft paulo latiores fcaphulas ex fingulis trabibus ex

cavatas carpentis fecum portet exercitus. Paulin. Nolan. epift. 49. ( al. 36.) fect. 1. Nauta exterriti fcaphulam demiferunt. SCAPHUM, i, n. cxdoes ro, idem quod fcaphium, feu vas quoddam concavum. Vitruv. 1. 9. c. 9. ante med. Per id cavum influens aqua fublevat fcaphum inverfum, quod ab artificibus phellos, five tympanum dicitur.

SCAPRES apud Non. c. 2. n. 769. V. Scabres. SCAPTENSULA, locus ubi argentum effoditur, in Macedonia: ita diEtus a fodiendo, quod eft Græce onTe. Lucretius (1.6. v. 810.) Quales exfpiret Scaptenfula fubter odores. Hæc Feftus.. SCAPTIA TRIBUS, una ex XXXV. Tribubus Romanorum ita dicta a Scaptia urbe Latii inter Soram & Fabrateriam " quam Pedani incoluerunt. Facta eft anno Urbis CCCCXXI. Plin. l. 3. c. 5. Fest. & Liv. l. 8. c. 17. fub fin. Infcript. apud Gruter. pag. 557. n. I. L. Pinario L. F. Scaptia Materno, &c. Alia pag. 537. n. 3. C. Cifpius C. F. Scapt. Severus, &c. Alia pag. 445. L. Acilius P. F. Sca. Decurio fibi & P. Acilio, &c. T Scaptia pubes, b. e. ejus op

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors][merged small]

pidi juventus, memoratur a Sil. 1. 8. v. 397. SCAPTIENSIS, fe ad Scaptiam oppidum aut Tribum pertinens Sueton. in Aug. c. 40. Fabianis & Scaptienfibus tribulibus fuis die comitiorum nummos dividebat. SCAPULE, arum, f. Spalle, omeri, cumonia, who, idem quod humeri vel potius fuperior dorfi pars, qua onera geftantur, humeris & fummis dorfi vertebris conftans, inter cervicem & fcutula operta. Celf. l. 8. c. 1. a med. Rurfus a cervice duo offa lata utrinque ad fcapulas tendunt. noftri fcutula operta, duos Græci nominant. Plin. l. 30. c. 14. Vermes terreni illiti, ne cervicis fcapularumque nervi doleant, præftant. Id. 1. 21. c. 21. Si lateris dolor fit, aut inter fcapulas, aut in thorace. Martial. I. 6. epigr. 59. Tollere lacernas de fcapulis. Ovid. 3. de ar. an. v. 273. Conveniunt tenues fcapulis anale&trides altis. T Sæpe latius accipiuntur pro toto tergo. Plaut. Afin. 2. 2. 49. Mirabar quod dudum fcapulæ geftibant mihi, hariolari quæ occœperant, fibi effe in mundo malum. h. e. præfentiebant virgas paratas tergo imminere. Sunt hæc verba fervi metuentis verbera. Sic Caf. 5. 3. 14. Salus nulla eft fcapulis fi domum redeo. & Trucul. 4. 3. 19. Jam livorem tute fcapulis concinnas tuis. Senec. 3. de Ira, c. 12. fcapulas præbere verberibus. Terent. Phorm. 1. 2. 26. Seni fidelis dum fum, fcapulas perdidi. Feft. in Pro. Pro fcapulis cum dicit Cato fignificat pro injuria verberum. nam complures leges erant in cives rogatæ, quibus fanciebatur pœna verberum. His fignificat prohibuiffe multos fuos cives, in ea oratione, quæ eft contra M. Cœlium: Si hoftem percuffi, fæpe incolumis abii: præterea pro republica, pro fcapulis, atque ærario multum reipublicæ profui. Hæc Feftus. Scapulas tegere a Sen. ep. 64. a med. dictum eft pro utcumque amiciri, copriri, veftirfi. & ep. 17. ventri & fcapulis fuum reddere: b. e. vietu veftituque , quantum fatis eft, fibi confulere. T Dicuntur & de beftiis, & armos fignificant eam partem corporis, ubi cervix definit, dorfum incipit. Varr. de equis, 1.2. R. R. c. 7. Humeris latis, ventre modico, lumbis preffis, fcapulis latis, fpina maxime duplici. ( humeros offa lata, quæ funt fupra crura anteriora fcapulas, quod fupra humeros eft, & dorfi initium facit, intelligere videtur. Nifi malis rò fcapulis latis adfcititium effe. ) Calpurn. ad Nemefian. Ecl. 7. v. 60. Vidimus & tauros, quibus aut cervice levata Deformis fcapulis torus eminet Plin. de locuftis, lib. 11. c. 29. ad fin. Vox earum proficifci ab occipitio videtur. Eo loco-in commiffura fcapularum habere quafi dentes exiftimantur, cofque inter fe terendo ftridorem edere. Apul. de afino lib. 4. Metam. A meis jam quaffis fcapulis abegiffet. b. è. a tergo meo. ¶ Translate Vitruv. I. 10. c. 3. Retinacula fupra fcapulas machinæ longe difponantur. b. e. in fuperiori parte. Tertuli. de Pall. c. 2. montium fcapulas dixit b. e. latera a vertice declivia. Sic dorfum montis Cef. Liv. & alii. ¶ In fingulari num. Scapula fuit cognomen Romanum in gente Cornelia Cornelius Scapula, apud Liv. 1. 8. c. 22. SCAPULANUS, a, um, ad Scapulam pertinens, quod eft nomen viri proprium: ut Scapulani horti, Cic. Attic. l. 12. ep. 40. ad fin. SCAPUS, pi, m. fufto, gambo, navnes on proprie eft caulis rectus in herbis in columnæ modum. Varr. l. 1. de R. R. c. 31. de vicia. Ad fcapum lupini, aliumve quem, ut hæreat, folet vinciri. Colum. 1. 9. c. 4. Scapus afphodeli. Plin. l. 18. c. 10. circa med. Inventus eft jam & fcapus unus centum fabis onustus. TheDicitur etiam de tenui illo, lignofoque ramusculo e quo uvarum acini dependent. Varr. de R. R. l. 1. c. 54. Quæ calcatæ uvæ erunt earum fcapi cum foliculis fubjiciendi fub prelum. Al. leg. fcopi. T Translate dicitur de columnæ corpore feu ftylo, & veluti virga, ideft de eo, quod interjacet inter bafim, five fpiram, & capitulum. Vitruv. l. 3. c. 3. In fummis columnarum fcapis. & ibid. Imus columnæ ícapus. Adde cap. 2. & alibi. ¶ Item de ftilo tranfverfo libræ, vel ftatera, l'afta. Feft. in Agina. Agina eft, quo inferitur fcapus trutina. Id. in Librile. Librile, fcapus libræ Item de trunco, feu corpore candelabri, il fufto. Plin. l. 34. c. 3. Privatim Egina candelabrorum fuperficiem dumtaxat elaboravit, ficut Tarentum fcapos. ¶ Item de inftrumento textoris cujus pulfu tela coar&tatur, & denfatur: Senec. ep. 90. circa med. fpatham appellat. Lucret. l. 5. v. 1352. Infilia, ac fufi, & radii, fcapique fonantes. Sunt qui hic juga intelligunt, quibus & ftamen, & tela involvitur: quod fane aptius effet, quia fcapo jugum fimilius eft quam inftrumentum, quo tela pulfando denfatur: verum ro fonantes magis huic, quam jugo convenit. T Item de ligno craffiore in valvis: h. c. de regulis quibufdam, quibus forium ornamenta præcinguntur. Vitruv. I. q. c. 6. a med. Fores ita compingantur, uti

[ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors]
[ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]
[ocr errors]

fcapi cardinales fint ex altitudine luminis totius duodecima parte :
inter duos fcapos tympana ex duodecim partibus habeant ternas par-
tes. mox Scaporum latitudines fiant impagis dimidia parte
V. Bald. in Lex. Vitruv. Item in fcalis ædium fixis, de ea
parte, quæ fubje&ta & inclinata gradus ipfos fuftinet: quia ficut in
plantis fcapus ramos fert, ita in fcalis gradus. Vitruv. I. 9. c. 2.
fub fin. Si altitudo contignationis, ab fumma coaxatione ad imum
libramentum divifa fuerit in partes tres, erit earum quinque in
fcalis fcaporum jufta longitudine inclinatio. Nam quam magnæ fue-
rint, inter contignationem & imum libramentum, altitudinis par-
tes tres, quatuor a perpendiculo recedant

& ibi collocentur inte-
riores calces fcaporum. V. Bald. ibid. Sunt qui putant fcapos fca-
larum effe duo tigna foraminibus pertufa, in qua tranfverfi bacilli
graduum infixi funt: quod certe in fcalis mobilibus, v. gr. galli-
nariis commode intelligitur. T Denique fcapus chartarum eft
certus earum numerus fimul complicataruin an quinterno, τόμος
BIBA fortaffe quia olim in volumen (in rotolo ) convolveban-
tur. Plin. l. 13. c. 12. Siccantur fole plagulæ, atque inter fe jun-
guntur, nunquam plures fcapo, quam vicena. Adde Varron. apud

Non. c. 2. n. 759.

nus

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

i

[ocr errors]

SCARABEUS, i, m. fcarafaggio, σxapaßHos
σκαραβειος napos, infecti genus
tenues habens, & fragiles pennas, & ob id crufta fuperveniente te-
&tas His negatus aculeus: fed in quodam genere eorum grandi
cornua prælonga, bifulcis dentata forcipibus in cacumine, cum li-
buit, ad morfum coeuntibus infantium etiam remediis ex cervice
fufpenduntur. Lucanos vocat hos Nigidius. Aliud rurfus eorum ge-
qui e fimo ingentes pilas averfi pedibus volutant, parvofque
in iis contra rigorem hiemis vermiculos fetus fui nidulantur. Veli-
tant alii magno cum murmure ac mugitu. Alii focos & prata cre-
bris foraminibus excavant, nocturno ftridore vocales. Hæc Plin.
l. 11. c. 28. qui l. 30. c. 11. circa med. tradit, Egypti magnam
partem fcarabeos inter numina colere Aufon. epigr. 70. Non ca-
per, aut aries, fed fcarabeus erit. T Scribitur & Scarabeus.
SCARIFICATIO, onis, f. graffiamento, fcalfittura, fcarnamento, exa-
os, actus fcarificandi, apertio facta tenui vulnere, ut fanguis emit
tatur. Colum. I. 6. c. 12. Si fanguis adhuc fupra ungulas in cruri-
bus eft, affidua fcarificatione difcutitur. & cap. 17. Scarificatio fer-
¶ Dicitur etiam de levi vulneratione
ro facta.
qua
cortex aperitur. Plin. l. 17. c. 27. Interim eft & fcarificatio quæ-
dam in remediis cum macie corticis ex ægritudine aftringente fe,
juftoque plus vitalia arborum comprimente exactam falcis aciem
utraque manu imprimentes, perpetuis incifuris deducunt, ac veluti
cutem laxant. ¶ De levi aratione, Plin. l. 18, c. 16. Fenum
Græcum fcarificatione feritur non altiore quatuor digitorum ful-

[ocr errors]
[ocr errors]

arborum

SCARIFICATUS, a, um, scarnato, graffiato. Plin. l. 32. c. 7. a med.
Dentium dolores fedantur offibus draconis marini fcarificatis gingi-
vis.
SCARIFICO, as, a. Ι. σκαριφάομαι, ἀποσχάζω, ἐπιξύω, et leviter inj
fuperficie radere, fcalpello aperire, leviter vulnerare, quo aliquid
facilius exeat. Plin. l. 32. c. 7. a med. Paftinacæ quoque radio fca-
rificare gingivas eft in dolore utiliffimum. Colum. . 12. c. 55. In-
tritam ad medium mortarium contrahito & comprimito manu pla-
na: deinde cum comprefferis, fcarificato b. e. variis in locis per-
tundito, quafique lacerato. T Scarificare dolorem eft fcarificando
dolorem expellere. Plin. l. 28. c. 11. fub fin. Hoc fcarificari dolo-
rem demonftrant. T Pro Scarifico in multis MSS. Plinii, Colum.
& alior. tefte Voff. Salmaf. Harduino legitur fcarifo, & fcarifatus.
Sic Gloffe vet. Scarifo, xaparow, xxαnvilw. Et: Scarifat, xxruxv-
ζει, κατασχίζει, καταχαράσσει . Porro fcarifo Grzcum eft, σκαρίφω,
σκαριφένω : 2 σκαριφος, filus.

[ocr errors]
[ocr errors]

SCARIFIO is pro paffivo fcarifor fingulare eft apud Scribon. Larg.
compof. 262. ubi ait: Lumbi leniter fcarifiant.
SCARITIS, is, f. gemma fcari colore. Plin. l. 37. 6. 11.
SCARROSUS. V. Squarrofus.

SCARUS, i, m. rapos, pifcis nobiliffimi genus, de quo Plin. 1. 9.
c. 17. Nunc fcaro datur principatus qui folus pifcium dicitur ru-
minare, herbifque vefci, non aliis pifcibus, mari Carpathio maxi-
xime frequens. Promontorium Troadis Le&ton fponte nunquam tranf-
it. Inde advectos, Tiberio Claudio principe, Optatus Elipertius
(Macrob. idem narrans 1. 2. Saturn. c. 12. habet Octavius præfectus claff.
contra omnes MSS. Harduini ) præfectus claffis inter Oftienfem &
Campaniæ oram fparfos diffeminavit, &c. Feftus in Pollucere docet,
licuiffe pollucere diis omnes pifces, quibus eft fquama, præter fca-
rum: quia fcilicet admodum rarus erat, & gravioris impendii. Plin.
L. 32. c. 2. ex Ovid. in Halieut. v. 11. tradit, inclufum naffis non
fronte erumpere, nec infeftis viminibus caput inferere, fed averfum
caudz i&tibus crebris laxare fores , atque ita retrorfum erumpere .
Ovid. ibid. v. 119. Ut fcarus epaftas folus qui ruminat herbas. Ho-
vat. I. 2. fat. 2. v. 21. pinguem vitiis albumque neque oftrea, Nec
fcarus, aut poterit peregrina juvare lagois. Martial. I. 13. epigr. 84.
Hic fcarus, æquoreis qui venit obefus ab undis Vifceribus bonus
eft cetera vile fapit. ¶ Primam produxit Enn. apud Apul. in
T
Apolog. at quid Scarum præterii, cerebrum Jovi' pæne fupremi ?
Ubi cerebrum Jovis vocat propter fuavitatem cibi . Διὸς ἐγκέφαλον
dicunt Perfæ tefte Suida) proverbialiter epulas exquifitas.
SCASOR, oris, m. Infcript. apud Reinef. claff. 9. n. 66. & apud Mu-
rator. pag. 2046. n. 6. M. Ulpius Aug. Lib. Plocamus ex domu Aug.
fcafor, & Julia Chelido contuber. ejus, &c. Imp. Conftantin. lib. 13.
Cod. Theodof, tit. 4. leg. 2. Barbaricarii, fcafores, pictores
ptores, diatretarii &c. Quidam mallent legi ftator: alii fcanfor
qui in Gloffis exponitur xxpwar's, h. c. qui pavimenta fternit
Tom. IV.

[ocr errors]

fcul

vel qui equum fternit, & parat domino ad afcendendum: vel. denique qui circa gradus fcalarum, per quos fcanditur, eft occupatus Divinent alii.

SCATEBRA, æ, f. forgente, fcaturigine, widag, ways, eruptio aqua fcaturientis, & ipfe locus, ubi erumpit: a fcateo, ut latebra a lateo. Virg. 1. Georg. v. 109. unda cadens raucum per levia murmur Saxa ciet, fcatebrifque arentia temperat arva. Plin. l. 5. c. 1. Mons opacus nemorofus, & fcatebris fontium riguus. Id. l. 31. c. 10. Scatebra fonticuli femper emicans.

tere

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

SCATEO, es, n. 2. aliquando Scato, is, n. 3. abbondare, Igorga-
re, e mandar fuori in copia, Bhiw, Balu, eft ita plenum effe, &
abundare, ut affidue & large effluat exfiliatque quod intus eft. Ve-
tus Poeta apud Cicer. 1. Tufcul. c. 28. Fontes fcatere
herbis pra-
ta conveftirier. Lucret. I. 5. v. 597. 950. Largifluum fontem fca-
T
atque erumpere flumen.
Cum ablativo aut genitivo
rei, quæ implet & erumpit. Plaut. Aulul. 3. 6. 22. Quæ mihi in-
terbibere fola, fi vino fcateat, Corinthienfem fontem Pirenem po-
teft. fe fcorreffe vino. & Colum. 1. 6. c. 16. Solent etiam neglecta
ulcera fcatere vermibus. empirfi, e mandar fuori. & Horat. l. 3.
od. 27. v. 26. fcatentem belluis pontum Lucret. l. 5. v. 40. ita
ad fatiatem terra ferarum Nunc etiam fcatit abbonda & lib. 6.
v. 890. fons, dulcis aquai qui fcatit. Plin. l. 3. c. 3. fub fin. Me-
tallis tota ferme Hifpania fcatet. Id. l. 16. c. 32. extr. Terracina
filvis nucum fcatet. Id. I. 19. c. 8. in fin. Serpyllo & fifymbrio
montes plerique fcatent Id. l. 6. c. 20. Populi tigri fera fcaten-
tes. Pompon. lib. 1. c. 9. Nilus fcatet pifcibus. TIpfa etiam
res, quæ abundat & erumpit, fcatere dicitur. Lucret. I. 6. v. 896.
de igne. Et fcatere illa foras in ftuppam femina. Plin. l. 8. c. pe-
nult. Cuniculi fcatent in Hifpania, Balearibufque. Adde lib. 2. c. 108.
¶ Translate Plin. l. 17. c. 25. Oftentis Ariftandri volumen fcatet
Id. l. 22. c. 13. Urtica plurimis fcatet remediis. Gell. l. 1. c. 15.
Videas quofdam fic fcatere verbis, ut, &c. Id. l. 17. c. 8. Puer fe-
ftiviffimis argutiis fcatens. Id. l. 1. c. 17. Uxor morofa irarum &
moleftiarum muliebrium per diem perque noctem fcatebat. Al. leg.
fatagebat. Plaut. Perf. 2. 1. 9. Amas pol mifera: id tuus fcatet
animus. Ego iftuc placidum tibi ut fit, faciam. h. e. æftuat, ebul-
lit, fervet, quafi ulcus vermibus. T Præteritum fcatui analo-
gia defenditur, ut parui, latui, &c.
SCATINĨA. V. Scantinia.
SCATO, is. V. Scateo.
SCATURIGINOSUS, a, um, pieno di fcaturigini, midandus, fcaturigi-
nibus abundans, irriguus, uliginofus. Colum. I. 5. c. 8. ad fin. Cre-
ta ex toto repudianda eft, magis etiam fcaturiginofa, & in qua
femper uligo confiftit.
SCATURIGO, ignis, f. rampollo, forgente, fontanella, fcaturigine,
Tidak, locus unde aqua fcaturit, fcatebra, fonticulus. Colum. I. 3.
c. 13. med. Si fcaturigo paluftris plus quam fefquipedem prohi-
beat infodere. Plin. l. 31. c. 3. ad fin. In terra nigra fcaturigines
non fere funt perennes. Frontin. de aquæduct. artic. 1o. Signino cir
cumjecto continendarum fcaturiginum caufa. T Scribitur & fca-
turrigo.
SCATURIO, úris, n. 4. rampollare, Spicciare, fcaturire, forgere, BAU-
, fcateo, perfluo, effluo, emitto: & dicitur fere de aquis. Se-
nec. 1. 3. quæft. net. c. penult. med. Solum omne aquas reddet
fummi fcaturient montes Colum. l. 3. c. 1. ad fin. Solum modice
rofidum, quod fontibus non in fummo, non in profundo terræ fca-
turiat. Pallad. l. 1. tit. 33. extr. Limus , quem fcaturiens
aqua?
vel fluvii incrementa refpuerint. Auct. Priap. carm. 46. vermiculi
fcaturientes. T Translate Cal. ad Cicer. ep. 4. 1. 8. Fam. Cu-
rio totus, ut nunc eft, hoc fcaturit. h. e. præ fe fert, jactat, éfa
fundit. Sunt qui aliter leg. Prudent. perifteph. 14. de S. Romano
v. 551. Verbofitatis ipfe rumpatur locus, Scaturientes perdat ut lo-
quacitas Sermonis auras perforatis follibus. b. e. auras effluentes
e buccis. ¶ Scribitur & fcaturrio.
SCATURIX, icis, f. fcaturigo, fcatebra. Varr. apud Non. c. z. n. 794.
ubi al. leg. fcaturex.

[ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors]

SCAURIANŪS, a, um, ad Scaurum pertinens, cognomen Romanum,
de quo in voce Scaurus, ut Scauriana oratio quam habuit Cicero
pro M. Scauro. Martian. Capell. I. 5. pag. 140.
SCAURIPEDE. V. in Scrantie.
SCAURUS, a, um, chi ha i talloni groffi, oxxupos, qui talos tumen-
tes & porrectos habet: a rxaip, falio, faltitò: quia qui talos ha-
bet ejufmodi, difficulter poteft anaiper. vel potius a odw, clau-
dico. In Gloffis exponitur σκαμβός, σκελλός, στρεβλόπης, βλεσόπος :
quorum duo priora diftortum cruribus fignificant, altera pedibus
Horat. l. 1. fat. 3. v. 44. ftrabonem Appellat pætum pater: & pul-
lum, male
parvus Si cui filius eft, &c. hunc varum distortis cru-
ribus illum Balbutit fcaurum pravis fultum male talis Ex hoc
Horatii loco intelligimus, minimum pedum vitium effe, fi fcaurus
quifpiam fit, inter eos qui pedibus pravis diftortifque funt. ¶ Hinc
ortum cognomen multis Romanis civibus, præfertim in gente Emi-
lia, in qua M. Æmilius Scaurus conful primum, & paulo poft pro-
conful triumphavit de Liguribus, diuque princeps fenatus fuit. Ejus
paupertatem laudat Valer. Max. 1. 4. c. 4. n. 11. mores defcribit
Salluft. in Jug. c. 18. Inter oratores enumeratur a Vellej. l. 2. c. 9.
& a Cic. in Bruto, cap. 29. Hujus filius M. Scaurus ad confulatum
non pervenit, fed in Edilitate celebris fuit magnificentia ludorum
& theatri quod defcribitur a Plin. l. 36. c. 15. circa med. V. &
lib. 8. c. 17. ad fin. lib. 34. cap. 7. lib. 36. cap. 2. & 6. a med.
¶ De Terentio Scauro V. Terentius. ¶ In quibufdam Colu
melle libris 1. 8. c. 16. & 17. a med. legitur fcaurus pro fcarus
pifcis.
SCA-

[merged small][ocr errors][merged small]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

Martian. Dig. lib. 48. tit. 21. leg. 3. Non enim facti fceleritatem effe obnoxiam, fed confcientiæ metum Ita Torrentin. & Gothofred.

alii celeritas.

[ocr errors]

SCELĚRO, onis, m. homo fceleratus. Quidam tribuunt Cicer. ad At-
tic. l. 9. ep. 18. & Petron. in fragm. Tregur. c. 50. Burm. fed utro-
que loco incerta admodum lectio eft.
SCÈLĚRO, as, a. 1. contaminare, macchiare, praire, fcelere polluo,
contamino. Virg. 3. Æn. v. 42. parce pias fcelerare manus. Catull.
carm. 63. de nupt. Pel. v. 403. mater fubfternens fe impia nato
Impia non verita eft divos fcelerare Penates. Juvenal. fat. 9. v. 25.
fcelerare ædes deorum. Stat. 9. Theb. v. 666. infontis pueri fan-
guine dextram.
Tfceleratum facere. Id. l. 3. v. 662. non Or-
gia Cadmi Cernitis, aut avidas Bacchum fcelerare parentes.
SCELEROSUS, a, um, fcellerato, muitis & magnis fceleribus plenus
fceleratus. Lucret. l. 1. v. 83. fcelerofa atque impia facta. Varr.
fub fin. 1. 5. de L. L. Scelerofus homo. Terent. Eun. 4. 3. 1. Ubi
ego illum fcelerofum mifera inveniam? Apul. I. 10. Scelerofa &
polluta femina. Afran. apud Non. c. 2. n. 809. O diem fcelerofum
& indignum?
SCELERUS, a, um, fceleftus, fceleratus. Plaut. Pfeud. 1. 5. 31. Hig
mihi corrumpit filium, fcelerum caput. 3. 2. 28. Teritur finapis
fcelera cum illis. Ita Serv. in lib. 9. Æn. v. 486. Verum hæc loca
nihil conficiunt. Priore enim loco eft genitiv. pluralis; altero ple-
rique leg. fcelerata.
SCELESTE, fcelleratamente, dvooies, fcelerate. Liv. 1. 24. c. 25. Quæ-
cumque poft Hieronis mortem fcelefte atque impie facta effent. Plaut.
Rud. 2. 6. 21. Minime miror navis i fracta eft tibi, fcelus te
& fcelefte parta quæ vexit bona. Vellej. l. 2. c. 60. Scelefte infimu-
lare aliquem. Valer. Max. 1. 5. c. 1. n. 3. exercere arma. Cic. At-
tic. l. 6. ep. 1. ante med. fufpicari. maliziosamente. & Auguftin.
ep. 202. Illic non fanguis humanus, fed multo fceleftius pudor hu-
manus interit.
SCELESTUS, a, um, fcellerato, malvagio, fciagurato, ribaldo, dróoros,
idem quod fceleratus. Cic. pro Rofc. Amer. c. 13. Occidiffe patrem
Sex. Rofcius arguitur. Sceleftum, dii immortales, ac nefarium faci-
nus! cap. 22. ad fin. Profecto res tam fcelefta tam atrox tam
nefaria credi non poteft. Terent. Eun. 4. 4. 41. Jupiter magne,
fceleftum atque audacem hominem! Salluft. in Catil. c. 51. Homines
fcelefti & factiofi. & cap. 55. fub fin. mali & fcelefti. Plaut. Men.
3. 1. 2. Nunquam quicquam facinus feci pejus, neque fceleftius
Id. Rud. 2. 6. 24. Sceleftiorem cœnam cœnavi tuam > quam que
Thyeftæ quondam antepofita eft. Plaut. Curcul. 1. 1. 40. Ha leno-
nis ædes fceleftam fervitutem ferviunt. Salluft. in orat. Licin. ad pleb.
Sceleftum fervitium imponere. Id. in Catil. c. 15. Sceleftæ nuptiæ.
Pheir. I. 2. fab. 4. v. 5. fcelesta avaritia. Liv. 1. 5. c. 27. Scele-
fto facinori fceleftiorem fermonem addidit. & mox. Sceleftus ipfe
cum fcelefto munere venifti. ¶ infelix, mifer, calamitofus
Plaut. Rud. 3. 5. 22. Eheu! fceleftus galeam in navi perdidi. Id.
Caf. 3. 5. 34. Sceleftiffimum me effe credo. Id. Mostell. 3. 1. 1.
Sceleftiorem ego annum argento fenori nunquam ullum vidi , quam
hic mihi annus obtigit. Adde Rud. 4. 4. 123. & 140. V. Scelera
tus. Tvafer, callidus, improbus, aftutus, maliziato, furbo.
Plaut. Moftell. 1. 3. 14. Ita me dii ament, lepida eft Scapha! fa-
pit fcelefta multum. Ut lepide res omnes tenet fententiasque aman-
tum! V. Sceleratus in fine.
SCELĚTUS, i, m. carcame, scheletro σκελετός ( 2 σκέλλω exficco
arefacio aridum, exficcatum arentem fignificat. Ufurpatur ter
"
aut quater ab Apulejo in Apolog. de cadavere, cui caro, & cutis
detracta fit, folis offibus ligamento nexis, qualia folent Anatomici
in ufum fuæ artis habere. σκελετὸν σῶμα.

[ocr errors]

ανόσιος

[ocr errors]

SCAZON, ontis, m. fcazzonte, oxxlwv verfus iambicus fex pedibus conftans, quorum quintus iambus eft, fextus fpondeus, quatuor reliqui partim iambi, partim fpondei, vel etiam omnes iambi: & dicitur a xw, claudico, quia cum verus iambicus in iambo definat, hic definit in fpondeo. quare & choliambus vocatur item Hipponaticus ab auctore. Exemplum efto apud Diomed. I. 3. pag. 507. Putfch. Ligare guttur pendulo cavum vinclo. & illud Catulli carm. 8. Mifer Catulle, definas ineptire. & Martial. l. 1. epigr. 97. Si non moleftum eft, teque non piget, fcazon &c. Plin. l. 5. ep. 11. Cave ne eofdem illos libellos tibi hendecafyllabi nostri quos blanditiis elicere non poffunt, convicio fcazontes extorqueant. fcil. quia iambis conftant, qui maledicendo apti funt. T Iambicus integer, & non claudicans eft v. gr. illud Horat. epod. 2. Beatus ille, qui procul negotiis Paterna rura bobus exercet fuis. Utrumque genus carminis amplectitur Aufon. epift. 14. v. 31. Einimod oxxζοντα, καὶ ἡ σκάζοντα τρίμετρον. SCELERATE, fcelleratamente, dorius, cum fcelere, per fcelus, nefarie, fcelefte, impie. Cic. pro Mil, c. ult. Pace tua, patria, dixerim. metuo enim, ne fcelerate dicam in te, quod pro Milone dicam pie. Id. Catil. 1. cap. 10. extr. Bellum fcelerate fufceptum. Id. pro Sull. c. 24. Nihil fcelerate, nihil auda&er facere. Id. Q. Fr. l. 1. ep. 3. Peccavi, fcelerateque feci. Id. pro Dom. c. ult. Domus per religionis vim fceleratius ædificata, quam everfa. Id. pro Sext. c. 64. Mihi omnes eft infidias fceleratiffime machinatus. SCELERATUS, a, um, malvagio, ribaldo, fcellerato, dvoros, xxxTos, fcelere adftriétus, contaminatus, improbus, flagitiofus, fceletus nefarius & præcipue qui impius eft in deos, patriam, parentes, cives. Petron. in Satyr. c. 137. Scelerate etiam loqueris ? nefcis, quam magnum flagitium admiferis. Cic. Offic. I. 1. c. 8. Eft enim totum fceleratum & impium. Cef. l. 6. B. Gall. c. 12. NuineTo impiorum ac fceleratorum haberi. Hirt. de B. Afric. c. 22. Audaces & fcelerati cives. Salluft. in Jug. c. 34. a med. Homines fceleratiffimi, cruentis manibus, immani avaritia, nocentiffumi, iidemque fuperbiffumi. Cic. 1. Offic. c. 8. Eft enim totum fceleratum & impium. Id. pro Mur. c. 30. Sceleratus & nefarius fueris, fi mifericordia adductus feceris. Id. Attic. l. 9. ep. 15. ad fin. Ego illum male fanum femper putavi, nunc etiam impurum & fceleratum puto. Id. 3. de Fin. cap. 19. fub fin. Vox inhumana & fcelerata. Id. Pbil. 11. c. 1. Contra patriam fcelerata arma capere. Id. pro Cluent. c. 68. ad fin. Scelerata preces & nefaria vota. Ovid. 8. Met. v. 94. fceleratum munus. b. e. fcelere paratum. Plin. l. 34. c. 14. Sceleratiffima humani ingenii fraus. Senec. in Oedip. v. 236. Scelerata cædes. Id. in Herc. Fur. v. 1319. dextra. Virg. 7. Æn. v. 461. infania belli. Ovid. 1. Met. v. 131. amor fceleratus habendi. Claudian, eod. fenfu 1. 1. in Rufin. v. 220. Crefcebat fcelerata fitis. Val. Max. l. 1. c. 1. n. 11. avaritia . Juftin. 1. 24. c. 2. voluntas Id. l. 27. c. 2. a med. audacia. Id. 1. 1o. c. 2. Caufa parricidii fceleratior ipfo parricidio fuit, ¶ Alieno fcelere pollutus, uɛliaGuivos. Virg. 3. Æn. v. 60. & Ovid. 1. ex Pont. ep. 6. v. 29. cum fugerent fceleratas numina terras. Id. Met. 13. v. 628. fcelerataque limina Thracum. Id. Faft. 6. v. 609. fceleratus vicus. b. e. in quo filia Servii regis carpentum juffit agi per cadaver patris a Tarquinio Superbo occifi, ut ipfe ibid. & Feft. & Liv. l. 1. c. 48. docent. Tibull. 1. 1. el. 3. v. 67. & Ovid. 4. Met. v. 455. Scelerata fedes. b. e. locus apud Inferos, ubi puniuntur fcelerati: quod Virg. 6. Æn. v. 563. fceleratum limen vocat. Feftus: Scelerata porta, quæ & Carmentalis dicitur, &c. V. Carmentalis. Idem: Sceleratus campus appellatur prope portam Collinam, in quo virgines Veftales, quæ inceftum fecerunt, defoffa funt viva. Scelerata caftra, in quibus D. Drufus pater Claudii Imp. morbo periit. Sueton. in Claud. C. I. ¶ Metonymice eft infelix, calamitofus, mifer, fciagura-SCELETYRBE, es, f. σxehoтupßn, morbi genus, quo crura & genua to, sfortunato, infelice: quia fceleratos plerunque calamitas, & poena premit: & quia infelices creduntur effe fcelefti, & ob id puniri. Albinovan. ad Liv. v. 135. Tene ego fuftineo pofitum fcelerata videre? Tene meæ poterunt ungere, nate, manus? Infcript. apud Reinef. claff. 12. n. 122. Ti. Claudio & Claudia Nice filiis fuis in-SCELUS, feliciffimis Mater fcelerata & fibi & libert. &c. Alia apud Fabrett. c. 3. n. 631. Hilarus & Annia Elpis mater fcelerata , quæ hoc facinus vidit, filio dulciffimo fecerunt. Quintil. decl. 10. c. 6. Nullis, inquit, deftituta fum tenebris, donec fcelerata tacui. Adde aliam Infcription. apud Murator. pag. 1187. in qua parentes fceleratiffimi titulum pofuerunt Mammio Romulo F. fuo. Vixit ann. IIX. Adde aliam pag. 1280. n. 2. ¶ Item noxius, perniciofus, nocevole, malefico, peftifero. Virg. 2. Georg. v. 256. fceleratum frigus. Plin. l. 24. c. 13. a med. Sceleratiffimi ferpentum hæmorrhois, & prefter. Martial. I. 1. epigr. 102. Ureret implicitum cum fcelerata lues. Apul. de herb. c. 8. Herba fcelerata. fcil. quia fi quis eam guftaverit, ridendo exanimatur. Sic Plaut. Pfeud. 3. 2. 28. Teritur finapis, fcelerata cum illis qui terunt. feil. quia fapore acerrimo eft, & ignei effectus, impofitu puftulas excitans, ut eft apud Plin. 1. 19. c. 8. fub fin. Item rigidus, feverus, triftis, tetricus. Martial. . 9. epigr. 70. Quid tibi nobifcum eft, ludi fcelerate magifter, Invifum pueris, virginibufque caput? Virg. z. En. v. 575. cadentem Ulcifci patriam, & fceleratas fumere pœnas b. e. graviffimas & quales merentur fcelerati. Item moleftus, importunus Martial. 1. 3. epigr. 50. Quod fi non fcombris fcelerata poemata donas, Conabis folus jam, Ligurine, domi. Arnob. fub fin. 1. 2. Nefciens hoc facto ei, cui videatur officere, dari ab fe lucem, & fceleratam eripi cæcitatem. ¶ Item callidus, vafer, improbus. Horat. 1. 2. fat. 3. v. 70. mille adde catenas: Effugiet tamen hæc fceleratus vincula Proteus.

[ocr errors]
[ocr errors]

SCELERITAS, atis, f. fcelleratezza, fcellerità, flagitium, fcelus

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

tentantur: a kéλos, crus, & Tupßn tumultus, turbæ. Plin. l. 25.
c. 3. In Germania maritimo tractu fons erat aquæ dulcis , qua po-
ta intra biennium dentes deciderent, compagefque in genibus folve-
rentur. Stomachacen medici vocabant, & fceletyrben ea mala.
leris n. misfatto, fcelleraggine, fcelleratezza, ribalderia, co
normità, nane pynux, d'éßaux, nefarium facinus, flagitium, pecca-
tum, maleficium, fraus. Cic. 7. Verr. c. 66. Facinus eft vinciri ci-
vem R. fcelus, verberari: prope parricidium, necari. Id. pro Rofc.
Amer. c. 9. Intelligitur, judices, imprudente L. Sylla, fcelera hæc
& flagitia fieri. Id. in Pifon. c. 19. Infirmatus confcientia fcelerum
& fraudum fuarum. Id. in fragm. de confol. apud Lactant. 1.3.c. 19.
Vitiis & fceleribus contaminati. Id. Catil. 2. c. 4. Quid enim ma-
li, aut fceleris fingi, aut excogitari poteft, quod non ille conce-
perit? Id. 3. Verr. c. 4. Homo tot, tantis, tam nefariis fceleribus
coopertus. Id. de Harufp. refp. cap. 3. a med. Devincire fe fcelere.
Id. Verr. 6. c. 32. fe obftringere. Id. pro Flacc. c. 17. ad fin. fe al-
ligare. Id. pro Sext. c. 5o. adftringi. & cap. 27. Edere fcelus in a-
liquo. Id. 1. de Orat. c. 51. nefarium facere. Id. Phil. 11. c. I. a
mcd. fufcipere. pro Cluent. c. 68. fub fin. perficere. Id. 3. Verr.
c. 4. & 6. Verr. c. 32. fub fin. in fe concipere. Id. 7. Attic. ep. 11.
moliri. Id. 2. Catil. c. 1. anhelare. Id. Attic. l. 9. ep. 10. ante med.
& lib. 1. ad Q. Fr. ep. 3. post med. admittere. Id. de Harufp. refp.
c. 16. fub fin. Scelere contaminare nomen populi R. & cap. 3. vio-
lare deos immortales Id. pro Cluent. c. 66. Infeftum fcelus & im-
mane. Id, de Amic. cap. 8. a med. deteftabile. Quintil. l. 8. c. 6.
circa med. abominandum. Petron. in Satyr. c. 17. inexpiabile. Senec.
in Med. v. 979. horridum. in Agam. v. 983. infandum. & in
Troadib. v. 1057. ferum & trifte. T Et præfertim quod reli-
gioni & pietati opponitur. Cic. Catil. 2. c. 11. Ex hac parte pudor
pugnat, illinc petulantia: hinc fides, illinc fraudatio: hinc pietas,
illiuc fcelus, &c. TUt Furor, Difcordia, Luctus, Metus &

hu

corum..

[ocr errors]
[ocr errors]

من

hujufmodi triftia Inferorum numina funt, apud Virgil. 6. Æn. v. 275.Q. Sulpicio Coff. annum centefimum quartum agens, quæ producta ita & Scelus. Senec. in Herc. Fur. v. 95. imo Ditis e regno extra- fuerat tyrocinio a M. Pomponio Edili pleb, ante annos nonaginta unum. , fuumque lamham Quidquid reli&um eft. veniat invifum Scelus ¶ Scena translate eft apparatus, fpecies, oftentatio CU bens fanguinem Impietas ferox. T De vi nocendi in beftiis 9 jufpiam rei, quæ in oculis omnium geritur. Cal. ad Cicer. Fam. 8. & rebus inanimis, Plin. l. 29. c. 4. ante med. Inter omnia venena- ep. 11. a med. Scena rei totius hæc Pompejus tanquam Cæfarem ta falamandra fcelus maximum eft. cetera enim fingulos feriunt: non impugnet, &c. Petron. in Satyr. c. 117. Et ne quid fcenæ defalamandra populos pariter, &c. Id. !. 25., c. 3. Nec beftiarum fo- effet, quotiefcumque aliquem noftrum vocare tentaffet, alium pro lum ad nocendum fcelera funt, fed interim aquarum quoque ac loalio vocaret, ut &c. Tacit. Ann. 14. c. 7. ad fin. Scenam crimi- . ¶ Scelera Naturæ Id. 1. 2. c. 13. appellat terræ motus, nis parare. Apul. l. 8. Omnemque fcenam fceleris illuminat incendia, inundationes, & hujufmodi. T Metaleptice fcelus eft ibid. Scena feralium nuptiarum. T Minore fcena aliquid agere, poena, fupplicium. Virg. 7. En. . 307. Quod fcelus aut Lapithis minore apparatu & oftentatione. Sueton. in Calig. c. 15. ¶ Aftantum, aut Calydone merente? lib. 2. v. 229. & fcelus expen- ferre aliquid in fcenam, proverb, apud Cicer. 3. de Orat. c. 40. quadiffe merentem Laocoonta ferunt Item infelicitas, infortu- fi in theatrum & notitiam omnium ferre metter in campo T Multi fcribunt fcena, auctorefque habent Pandectas Florentinas, plurimos lapides (inter quos Cenotaphium Pifanum C. Cæfaris Augufti ævo infcriptum ) & doctiffimos viros Varron. Prifcian. l. 1. pag. 561. Putfch. & alios apud Daufqu. Sine diphthongo malunt Jul. Scalig. Manut. Cellar. & alii: & ex antiquis A&tius apud Varron. 1. 6. de L. L. c. 5. His adftipulatur ratio, quia Græca eft vox ox, ut dictum eft: item veteres libri a Manutio visi & unus

nium, disgrezia, miferia, fciagura. Plaut. Capt. 3. 5. 104. Major filius potitus eft hoftium. quod hoc eft fcelus! Terent. Eun. 2. 3. 32. Nec quemquam effe hominem arbitror, cui magis bonæ felicitates omnes adverfæ fient. Par. quid hoc eft fceleris V. Sceleratus

Metonymice eft homo fceleratus. Terent. Andr. 3. 5. 1. Ubi illic eft fcelus, qui me perdidit? Plaut. Bacch. 5. 2. 57. Abin' a me, fcelus? b. e. fcelefta mulier. 5. 1. 9. Is me fcelus ufque attondit dolis doctis indoctum. Id. Perf. 4. 9. 6. Ego pol te faciam fcelus te quoque etiam ipfum ut lamentere. 2. 2. 10. Scelus tu pueri es. Trucul. 2. 7. 60. Etiam, fcelus viri minitare ? Scelera non babent confilium, proverb. apud Quintil. I. 7. c. 2. h. e. ratione carent: impetu fiunt, & abfque fententia. SCEMA. V. Schema.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

SCENA, Scana, æ, f. frafcato, coperto fatto di rami e frafche,
x, umbraculum, camera ex arborum ramis ac frondibus, five a
natura, five ab arte fit: a voce Græca allata, quæ tabernaculum
teatorium fignificat: hæc autem TO THE THING, umbra, ut docet
Servius ad illud Virg. 1. En. v. 168. tum filvis fcena corufcis De-
fuper, horrentique atrum nemus imminet umbra. TSub hu-
jufmodi umbraculis Attica juventus cum adhuc difperfi per agros
habitarent, carmina quædam incondita decantare folebant., fabulaf-
que fuo more agere poftea in urbem redacta fcenam eo fecum
tranftulit, in qua vel frondibus, vel ex tabulis compacta hiftrio-
nes agendis fabulis exercebantur. Ab Atticis ad Romanos & res &
nomen tranfit diciturque fcena pars theatri proxima profcenio,
illo fuperior, in qua hiftriones & mimi ludicrum populo fpectacu-
lum præbent Paulo latius definit Labeo apud Ulpian. Dig. lib. 3.
tit. 2. leg. 2. fub fin. Ait prætor, Qui in fcenam prodierit. Scena
a eft, ut Labeo definit, quæ ludorum faciendorum caufa quolibet lo-
co, ubi quis confiftat, moveaturque, fpectaculum fui præbiturus,
pofita fit, in publico, privatove, vel in vico: quo tamen loco paf-
im homines fpectaculi caufa admittat. Vitruv. I. 5. c. 7. ad fin. I-
pfæ fcene fuas habeant rationes explicatas, ita uti media valvæ
ornatus habeant aulæ regiæ, dextra ac finiftra hofpitalia. Secundum
ea fpatia tres fint fpecies ornationis, quæ, cum aut fabularum mu-
tationes funt futuræ feu deorum adventus cum tonitribus repenti-
nis verfentur, mutentque fpeciem ornationis in fronte. Id. ibid.
c. 8. Genera funt fcenarum tria, Tragicum, Comicum, Satyricum.
V. Satfricus. Alia ratione dividitur fcena in verfilem, aut ducti-
lem. Servius ad illud Virg. 3. Georg. v. 24. Vel fcena ut verfis di-
fcedat frontibus: Verfilis tunc erat, cum fubito tota machinis qui-
bufdam convertebatur, & aliam picture faciem oftendebat: Ductilis
tunc, cum, tractis tabulatis hac atque illac, fpecies picture nuda-
batur interior. Virg. 1. Æn. v. 431. hic alta theatris Fundamenta
locant alii, immanefque columnas Rupibus excidunt, fcenis decora
alta futuris b. e. fcenis Tragicis. Id. 4. n. 1. 471. Aut Aga-
memnonius scenis agitatus Oreftes. b. e. celebratus in Tragediis.
Plin. l. 4. ep. 25. Ludibria fcena & pulpito digna h. e. quæ hi-
ftriones decent. Gell. fub fin. 1. 17. Plautus poeta in fcena floruit.
feil. fabulis fcribundis, quæ in fcena agerentur. Cic. 3. de nat. Deor.
cap. 27. Nec vero fcena folum referta eft his fceleribus fed multo
vita communis pæne majoribus. Id. 3. de nat. Deor. c. 59. Laterum
inflexio fortis ac virilis, non ab fcena & hiftrionibus fed ab ar-
mis, aut etiam a palæftra. Id. 3. de Orat. c. 57. a med. Soleo mi-
rari eorum impudentiam, qui agunt in fcena geftum, fpe&tante Ro-
fcio. Id. ad Brut. ep. 9. Ac mihi tum officio folum erat & natu-
ra, tibi nunc populo & fcenæ, ut dicitur ferviendum eft. agli occhi
di tutti. Proverb. in eos, quorum vita & actiones in omnium ocu-
lis fiunt. Contrarium eft illud Horat. 1. 2. fat. 1. v. 71. ubi fe a
vulgo & fcena in fecreta remorant. h. e. a turba & publico fe fub-
duxerant.
Scenam ædilibus prætoribufque præbendam Cenfo-
res locaverunt. Liv. l. 41. c. 27. h. e. Cenfores fcenam faciendam
locarunt
inferviret Edilibus & Prætoribus fcenicos ludos fa-
, quæ
cientibus. Scena in theatris non femper eadem, fed alia aliis tem-
poribus, & alio ornatu ac materia fuit. Marmoream in ima parte,
mediam vitream, fummam e tabulis inauratis fecit M. Scaurus: ad-
mirabili pictura ornatam Claudius Pulcher: angenteam C. Antonius:
ex ebore Q. Catulus, &c. ut eft apud Plin. 1. 33. c. 3. a med. lib.
35. c. 4. & lib. 36. c. 15. a med. & Valer. Max. 1. 2. c. 4. n. 6.
quia, crefcentibus opibus, religionem quoque ludorum fecuta luxu-
ria eft. Cenfores, de quibus loquimur, ex pecunia publica fcenam
faciendam curarunt , quæ digna effet populo R. ut levarent onus
fumptuum Edilibus & Prætoribus nondum per ea tempora tam lo-
cupletibus, ut publicæ magnificentiæ fufficerent. T Produci in
fcenam dicebantur hiftriones mimive cum ab eo qui ludos ede-.
bat, pretio, auctoritate, aut gratia adducebantur, ut in fcenam ad
agendum prodirent: reduci, cum poftquam fui fpectaculum aliquam-
diu præbuerant, aliquanto intervallo reverti jubebantur. Plin. l. 7.
c. 48. a med. Galeria Copiola reducta eft in fcenam C. Poppao

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors][ocr errors][ocr errors]

& alter litteratus lapis apud Reinef. claff. 2. n. 30. & 89. Prior
fcribendi ratio confuetudine nititur illorum temporum, altera ratio-
ne idemque dic de voce fceptrum, quod ratione fine diphthongo
σTρor confuetudine tunc obtinente fceptrum fcriptum fuit. Varro
loc. cit. neutram reprehendit. utramlibet ergo fequi poffumus
T Scenai pro fcene eft Lucretii 1. 4. v. 77. T Denique fcenam
per fyncopen pro facenam, genus cultri fuiffe, manifeftum eft, in-
quit Feftus, fed utrum fecuris, an dolabra fit, ambigitur: quam
Cincius in libro qui eft de verbis prifcis dolabram ait effe Pon-
tificiam. Livius in Lydio: Corruit quafi ictus fcena haud multo fe-
cus Hæc Feftus.

SCENĀLIS, le, idem ac fcenicus. Lucret. I. 4. v.77. & omnem Sce-
nalem fpeciem patrum, matrumque deorumque Inficiunt. h. e. co-
lorant omnem ornatum & cultum fcena. Plerique omnes leg. fce-

nai. SCENARĬUS

um, a

[ocr errors]

comici nitidi fcenatici.

fcenicus. Ammian. 1. 28. c. 4. ad fin. ( al. c. 26.) Scenarii artifices. Infcript. apud Murator. pag. 948. w. 4. P. Cornelius P. L. Philomufus pictor fcenarius. SCENATICUS, a, um fcenicus. Varr. apud Non. c. 2. n. 822. Ut SCENATILIS, le, idem ac scenicus. Varr. apud Non. cap. 2. n. 822. Si te pigeat hic modi fcenatilis. SCENICE, adverb. fcenicamente, oxwins, more fcenæ. Quintil. I. 6. c. 1. a med. Facere aliquid fcenice.

[ocr errors][ocr errors]

SCENICUS, & Scanicus, a, um, da scena, teatrale comico , σκην α
κῶς ad fcenam pertinens, comicus, hiftrionalis, theatralis. Cic.
pro Arch. c. 5. Artifices fcenici. Id. 3. de Orat. c. 8. Res forenfes
fcenica prope venuftate tractare. Ovid. 2. Trift. v. 514. Scenica a-
dulteria. h. e. quæ per fabulas in fcenis enarrantur. Quintil. l. 6.
c. 1. ante med. Scenici actores. Id. l. 11. c. 3. ante med. Scenica
modulatio. Id. I. 6. c. 3. ante med. Dicacitas fcurrilis & fcenica.
Suet. in Ner. c. 53. Scenicæ corona. b. e. quæ dantur vincentibus
in fcena. Id. in Aug. c. 43. Scenicæ & gladiatoriæ operæ. Id. in
Ner. cap. 44. Scenica organa. b. e. inftrumenta musica quibus in
fcena utebantur, ut tibiæ, fcabella, &c. T Scenici ludi funt >
qui in theatro fiunt, ad differentiam aliorum, qui alibi, ut in Cir-
co, &c. Hujufmodi erant Fabula, Mimi, exodia, faltationes ad ti-
bicinis modos, & alia, quæ in fcena exhibebantur. Horum origi-
nem, & caufas, & progreffus tradit Liv. I. 7. c. 2. Aliquando ex-
tra theatrum eos Auguftus fecit, vicatim a pluribus fcenis, ut
apud Sueton. c. 43. legitur. Liv. l. 31. c. 4. Ludi Romani scenici
co anno magnifice apparateque facti Id. l. 34. c. 54. Megalefia
ludos fcenicos C. Atilius Serranus, L. Scribonius Libo ædiles curu-
les primi fecerunt. b. e. Megalefia, quæ jam ante celebrabantur,
primi per ludos fcenicos celebrarunt. T Scenicus, imaginarius,
fiatus. Flor. I. 2. c. 14. Populus R. invictus a veris regibus; ab
illo imaginario & fcenico rege fuperatur. da fcena, de Andrifco lo-
quitur qui fe Philippum mentitus Macedoniæ regnum invaferat.
Scenicus abfolute eft hiftrio, actor commediante. Cic. 1. Offic.
c. 31. a med. Ne fcenici plus, quam nos videantur habere pruden
tiæ Sueton. in Ner. c. 42. extr. Cuidam fcenico placenti nuntium
mifit, abuti eum occupationibus fuis. Id. in Tiber. c. 34. Ludorum
ac munerum impenfas corripuit, mercedibus fcenicorum recifis. Ad-
de Juftin. 1. 28. e. 10. & Tacit. 15. Ann. cap. 59. ubi Nero per
contumeliam Scenicus dicitur. T De fcriptione V. in Scena.
SCENOGRAPHIA. V. Sciagraphia .
SCENSAS antiqui dicebant, quas nunc cenas: quæ autem nunc pran-
dia, pro cenis habebant, & pro cenis vefpernas appellabant. Fe-
ftus. Ubi Scaliger mallet legi cefnas: unde filicefnium, poftea filicer-
nium: Alii fce/nas..
SCEPTICI. V. Pyrrho.

[ocr errors][ocr errors]

SCEPTOS, i, σnamos, procella : a on, magno impetu decido.
Apul. de Mundo. Sceptos generale omnibus , quæ de nubibus ca-
dunt, nomen eft.
SCEPTRIFER, &

SCEPTRIGER, a, um, chi porta feettro, σxтpopopos, qui fceptrum
σκηπτροφόρος
gerit. Ovid. 6. Faft. v. 480. Sceptriferæ manus.
Stat. 11. Theb. v.
636. Enfem fceptriferi fpolium lacrymabile Laji. Sil. l. 16. v. 245.
Sceptrigero cum rege pari fub honore refidunt. Senec. in Med. v. 59.
fceptriferi Tonantes. b. e. Jupiter, & Juno.
SCEPTRUM, tri, n. baftone, verga, fcettro, pov, virga, bacu-
σκήπτρον
lus, hafta, fcipio: a ondas, inniti, incumbere: & fpeciatim

& illis

fcipio, quo utuntur reges. Virg. 12. Æn. v. 208. Sceptrum hoc in l filvis imo de ftirpe recifum Matre caret pofuitque comas & brachia ferro. Juftin. 1. 43. c. 3. Per ea adhuc tempora (Jub Romulo) reges haftas pro diademate habebant, quas Græci fceptra dixere Cic. pro Sext. cap. 57. Rex fedens cum purpura & fceptro infignibus regiis. Sueton. in Aug. c. 94. ante med. Cum fulmine & fceptro, exfuviifque Jovis. Ovid. 7. Met. v. 103. rex fceptro infignis eburno. verf. 506. Eacus, in capulo fceptri nitente finiftra, Ne petite auxilium, fed fumite, dixit, Athenæ. ¶ Sceptrum Augufti, apud Sueton. in Galb. c. 1. non eft fceptrum regale, quia illis temporibus a regis infignibus maxime abhorrebant, regiam lieet poteftatem affectarent: fed hafta imperatoria, vel fcipio eburneus cum aquila, qualem triumphantes geftabant, etiam ftante republ. & confules fub imperatoribus (V. Scipio ) & in triumphalibus ftatuis affingebatur, il bafton di comando. Juvenal. fat. 10. v. 43. Da nunc & volucrem, fceptro quæ furgit eburno. Claudian. de conful. Prob. & Olybr. v. 205. Ut fceptrum geffere manu. ¶ Sceptra, & perfonas hiftrionum (h. e. quibus utebantur agentes regem) unionibus ornabat Nero, tefte Plin. l. 37. c. 2. T Metonymice eft regnum, vegno. Virg. 1. En. v. 257. fic nos in fceptra reponis? En. 10. v. 852. pulfus folio fceptrifque paternis. Ovid. 4. Faft. v. 197. optime regum A nato fceptris excutiere tuis. Virg. 9. En. v. 9. Sceptra Palatini fedemque petit Euandri. ¶ In illo Ovid. 2. Amor. el. 18. v. 13. Sceptra tamen fumpfi curaque Tragoedia noftra Crevit: fceptra fumere eft regum gefta, quæ Tragici carminis materia funt, verfibus perfequi. Hinc apud eund. ibid. 1. 3. el. 1. v. 13. fingitur Tragoedia læva manu fceptrum regale tenens. verf. 63. Altera me fceptro decoras, altoque cothurno Sceptra pædagogorum Martiali . 10. epigr. 62. funt ferulæ triftes. TEft etiam fceptrum nomen afpalathi arboris. Plin. l. 12.

[blocks in formation]

di carta,

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

more

SCHEDA, æ, f. exion, philyra, plagula, membrana tenuis ex papyri libro ex qua charta fit : a exile, findo. Plin. l. 13. c. 12. Primo fupina tabula scheda adlinitur longitudine papyri, quæ potuit effe, refegminibus utrinque amputatis: tranfverfa poftea crates peragit. T Accipitur & pro pagella, tabella, chartæ folio fingulari, & cum aliis non compacto cujufmodi eft, in quo fcribi mus, fi quid ex tempore in mentem venit, foglio o mezzo foglio cartella cedolone, pagina. Cic. fub fin. ep. ult. I. 1. ad Attic. Pætus mihi libros eos donavit, &c. Enitere, ut fcheda nequa depereat. Quintil. I. 1. c. 8. (al. 14.) ad fin. Nam qui omnes, etiam indignas lectione fchedas excutit anilibus quoque fabulis accommodare operam poteft. Martial. I. 4. epigr. ult. Ohe jam fatis eft, ohe libelle! Jam pervenimus ufque ad umbilicos. Tu procedere adhuc, & ire quæris, Nec fumma potes in scheda teneri. T In verbis Cicer. al. leg. feida eod. fenfu: & a fcindo deducunt: vel etiam a exi3w, fed adfpiratione extrita. Charif. I. 1. pag. 81. Putfch. SCHEDĬOS, a, um, fatto in fretta, all'improvviso, exédios, extemporalis, fubito factus, inelaboratus, fubitarius: vox Græca a xeder, prope, quia quæ fubito fiunt, prope & ftatim exfiftunt. Hinc fchedia (fubintellige navis, oxidios U genus navigii inconditum, trabibus tantum inter fe connexis factum, quo mercimonia circumferunt poft amiffam navem. Ita Feftus. Ulpian. Dig. lib. 14. tit. 1. leg. 1. ante med. Navem accipere debemus five marinam, five in aliquo ftagno naviget, five fchedia fit. T Schedia, poemata & verfus inelaborati & non fatis perfecti: fchedium, opus inconditum & impolitum. Feftus. Gloff. vet. Exedior, ex tempore dictum . Aufon. in præfat. ad Edyll. 7. de Biffula. Biffula in hoc fchedio cantabitur, aut Erafinus. Petron. in Satyr. c. 4. extr. Ne me putes improbaffe fchedium Luciliane improbitatis. b. e. fatyram Lucilii, qua audacter fecuit Urbem, in hora fæpe ducentos verfus fundens. Sidon. 1. 8. ep. 3. Apollonii Pythagorici vitam, ut Tafcius Victorianus e Nichomachi fchedio exfcripfit, mifi. SCHEDŎLA, æ, f. carticella, cedola, polizzetta, oxedion, parva fcheda. Cic. I. 15. Fam. ep. 16. Hæc te tertia jam epiftola ante oppreffit, quam tu fchedulam, aut litteram. Hieronym. 1. 3. in Rufin. c. 2. Faifitatem fchedularum in fan&to viro non fufcipio. SCHEMA, atis, n. & Schema, æ, f. vefte, abito, figura, oxñμx, & oxox, veftis, habitus: a exw pro x, habeo. Plaut. Amph. prol. v. 116. Ne hunc ornatum vos meum admiremini, quod ego huc proceffi fic cum fervili schema. Id. Perf. 4. 2. 2. Theatrum lepida condecorat schema. (Ita leg. Prifcian. 1. 6. pag.679. alii aliter. Subdit vero, Veteres fæpe hæc nomina neutra Græca terminationis feminine extuliffe, & dogmam, diademam, fyrmam, glaucomam dixiffe.) Nev. apud Non. c. 3. n. 206. Pergite thyrfigera Baccha modo Bacchico cum fchemate. Item fpecies, figura, geftus, modo, atteggiamento, figura. Sueton. in Tiber. c. 43. Ne cui in opera edenda exemplar imperatæ fchemæ deeffet. Cecil. apud Prifcian. loc. cit. Filius in me incedit fatis hilari schema. Vitruv. initio præfat. l. 6. Ariftippus philofophus, naufragio cum ejectus ad Rhodienfium litus, animadvertiffet Geometrica fchemata defcripta, exclamaviffe dicitur: bene fperemus. hominum enim veftigia video. TItem figura dicendi apud Rhetores: quia eft veluti habitus, & ornatus & conformatio orationis. Cic. in Bruto, c. 37. extr. ExЯuxra quæ vocant Græci, ea inaxime ornant oratorem: eaque non tam in verbis pingendis habent pondus, quam in illuminandis fententiis.

[ocr errors]

Quintil. l. 9. c. 1. Intuendum eft, quid accipere debeamus figuram. Nam duobus modis dicitur: uno, qualifcumque forma fententiæ, ficut in corporibus, in quibus, quoquo modo fint compofita, utique habitus eft aliquis: altero, quod proprie fchema dicitur, in fenfu vel fermone aliqua a vulgari & fimplici fpecie cum ratione mutatio. Martial. . 3. epigr. 68. Schemate nec dubio, fed aperte nominat illam. h. e. non tecte & per figuram, fed verbis propriis apertifque. Petron. in Satyr. c. 126. frigidum fchema. & in fragm. Tregur. c. 44. Burman. Schemas loqui. parlar figuratamente. ¶ PræT terea fchemists appellantur, quæ præfertim a Poetis, contra legem loquendi dicuntur in carmine. Quintil. 1. 1. c. 5. ( al. 9.) a med. Quædam & faciem folæcifmi habent, & dici vitiofa non poffunt; ut Tragoedia Thyeftes, & Ludi Floralia: quamquam hæc fequenti tempore interciderunt, nunquam aliter a Veteribus dicta. Schemata igitur nominabuntur, frequentiora quidem apud Poetas, fed oratoribus quoque permiffa, &c. Hæc Quintil. Adde Charif. init. I. 4. & Diomed. 1. 2. pag. 446. & 449. Putfch. V. Metaplafmus. Ef etiam peculiaris appellatio figuræ cujufdam oratoriæ, quæ & emphafis, & figura dici poteft. V. Figura in fine. Quintil. L. 9. C. 2. a med. Jam ad id genus, quod & frequentiffimum eft, exfpectari maxime credo, veniendum eft: in quo per quandam fufpicionem, quod non dicimus, accipi volumus: non utique contrarium, ut in pare, fed aliud latens & auditori quafi inveniendum quod jam fere folum fchema a noftris vocatur & unde controverfia figuratæ dicuntur. Ejus triplex ufus eft : unus fi dicere palam parum tutum eft: alter fi non. . decet : tertius, qui venuftatis modo gratia adhibetur & ipfa novitate ac varietaté magis, quam fi relatio fit recta, dele&tat. T Controverfiæ, quæ hac figura fcribuntur, figurate (V. Figuratus) & Schemata appellantur. Senec. in fin. proam. l. 1. controverfiar. Schemata negabat decoris caufa inventa, fed fubfidii, ut quod palam aures offenfurum effet fi palam diceretur id oblique & furtim fubreperet. T In dat. & ablat. plur. & fchematibus habet, & magis Latine fchematis. Lamprid. in Heliogab. c. 19. Vafa schematibus libidinofiffimis inquinata. Plin. apud Charif. l. 1. pag. 38. Putfch. de Varrone. Quam maxime vicina Græco Grace dixit nec fchematis quidem dicat, fed fchemafin. Sic emblematis dixere & poematis. V. Poenia in fin. T Sunt qui fcrib. feema, præfertim apud Petron. & Apul, non uno in loco, ut fcida, aut fcedo pro Scheda, &c.

[ocr errors]

>&

ut

SCHEMATISMUS, i, m. rxnuanuis, parlar figurato, ratio loquendi per schemata, & figuras: Græca vox. Quintil. !. 1. c. 8. ( al. 14. > ad fin. V. Metaplafmus, & vocem præced.

SCHIDYE, arum, f. fcheggie, sxian, fragmenta ligni, aut marmoris, quæ fabri cædendo, aut fculpendo dejiciunt: a exilw, findo Vitruv. 1. 2. c. 1. ante med. Intervallaque, quæ relinquuntur propter craffitudinem materiæ fchidiis & luto obftruunt. Id. l. 7. c. 10. Sarmenta aut tædæ fchidiæ comburantur.

[ocr errors]

SCHISMA, atis, n. feisme, oxioux, fciffura: & translate diffenfio, difcordia a xilw, fcindo, findo, divido. Tertulls de præfcription. adverf. hæret. . 5. Apoftolus diffenfiones & fchifmata increpat. Adde Prudent. TE STED. 4. v. 30. SCHISMATICUS, a, um, fcifmatico, cxuanos, diffentiens, & diffentientibus adhærens. Auguftin. de queft. XVII. in Matth. quæft. 11. Schifmaticos non fides diverfa facit, fed communionis disrupta focietas.

SCHISTOS, Tòs, adject. Græcum, quod fiffilem, & fciffilem fignificat: a xil, findo, divido. Schiftos lapis, exoris os, genus lapidis hæmatitæ fimilis, fic dictus eft, quia fi frangatur in minutiffima fchidia abit. Plin. l. 29. c. ult. ante med. l. 33. c. 4fub fin. & lib. 36. c. 20. T Schiftum lac, so yλ, lac a fero divifum. Fit autem hoc modo. Fictili novo fervet caprinum maxime, ramifque ficulneis recentibus mifcetur additis totidem cyathis mulfi, quod fint heminæ latis. Cum fervet, ne circumfundatur, præftat cyathus argenteus cum frigida aqua demiffus, ita ne quid infundat: ablatum deinde igni refrigeratione dividitur, & difcedit ferum a lace. Plin. l. 28. c. 9. T Schiftum alumen, σXIT TUTTex, genus aluminis fiffilis, & in capillamenta quædam canefcentia dehifcentis. Id. l. 31. c. 7. & lib. 35. c. 15. a med. Schifta cæpa, oxorov nouvor, inter cæparum genera enumeratur a Plin. l. 19. c. 6. Eam, inquit, hieme cum coma fua relinquunt, vere folia detrahunt, & alia fubnafcuntur iifdem divifuris: unde & nomen. ¶ Schifta ova. V. Sitifta. SCHŒNEIS, idis, f. Exomni's, patron. Atalanta Schoenei filia. Ovid. Heroid. ep. 16. v. 263. Ut tulit Hippomenes Schoeneida, præmia curfus. Adde Amor. l. 1. el. 7. v. 13.

SCHŒNEÏUS, a, um, adject. a Schoeneo Arcadia rege, patre Atalantæ ut Schoeneia virgo Ovid. 2. Trift. v. 399. & Schoeneia

[ocr errors]

abfolute, lib. 10. Metam. v. 609.

SCHENICOLAS, inquit Feftus, appellare videtur meretrices Plautus, propter ufum unguenti fchoni, quod eft peffimi generis. Itaque dixit: Diobolares, fchoeniculæ, miraculæ, cum extritis ( al. extortis) talis, cum todellis crufculis (al. crocotilis crufculis.) Idem (Pan. 1. 2. 54.) Profedas, piftorum amicas, reliquias alicarias. miferas, fchono delibutas, fervilicolas (al. fervulicolas fordidas. Varr. 1. 6. de L. L. c. 3. ad fin. Diobolares, fchoniculæ, miraculæ. Diobolares, a binis obolis: fchoenicula, ab fchoeno, nugario unguento. SCHENIS, idis, f. eadem quæ Schoeneis. Sidon. carm. verf. 14. infequentem Pallens Hippomenes ad ima metz Tardat Schonida ter cadente pomo.

SCHOENOBATES, ≈, m. chi cammina fulla corde, axonoßétus, funambulus,

« НазадПродовжити »