SELAGO, ginis, f. planta herbæ Sabina fimilis, contra omnem perniciem utilis habita, & fumo contra oculorum vitia. Plin. l. 24. c. 11. ad fin.

SELAS, Græci vocant incens aeris lucem, inquit Apul. de Mundo Eft autem meteori quoddam genus: a odλas, xos, ro, fulgor. Senec. lib. 1. quæft. nat. c. 15. Fulgores, inquis, quomodo fiunt, quos Græci fela appellant?. SELECTIO, onis, f. fcielea, exnoy, actus feligendi. Cic. 2. Fin. c. 13. ad fin. Ut eam rerum felectione exfpoliarent. Id. I. 3. cap. 4. Nulla fele&tione uti. Id. 3. de Legib. c. 10. Eft iniqua in omni re accufanda, prætermiffis bonis, malorum enumeratio, vitiorumque felectio. Id. 3. de Fin. c. 9. circa med. Si fele&tio nulla fit ab iis rebus, qua contra naturam fint, earum rerum, quæ fint fecundum naturam. TSelectioni contraria eft rejectio. Id. 3. de Fin. c. 6. Qua inventa felectione, & item rejectione, &c. SELECTOR, oris, m. fceglitore, dipétus, qui felegit. Auguftin. 1. 7. de Civ. Dei, c. 3.

rent;

من

SELECTUS, a, um, fcelto, trafcelto, eletto, inλexTos, electus, dele&tus, eximius. Cic. 1. de nat. Deor. c. 30. in fin. Selecta brevefque fententiæ. Ovid. 5. Faft. v. 71. Romulus hoc vidit, felectaque petora Patres Dixit ad hos Urbis fumma relata nove. Plin. l. 33. c. 2. Nongenti feleti ex omnibus. TDii fele&ti funt duodecim. mares, Janus, Jupiter, Saturnus, Genius, Mercurius, Apollo, Mars, Vulcanus, Neptunus, Sol, Orcus, Liber pater; octo feminæ, Tellus, Ceres, Juno, Luna, Diana, Minerva, Venus, Vefta. Ita Varr. antiquitat. rer. divin. l. 16. qui de diis felectis infcribebatur, apud Augustin. 1.7. de Civit. Dei cap. 2. qui ibid. & cap. 3. de hac appellatione multa difputat: ac demum arbitratur, non ideo dictos felectos, quod præftantiores in mundo, adminiftrationes agefed quia populis magis innotefcerent. Adde cap. 27.. 33. Selecti judices, erant judices caufarum publicarum, qui una cum Ki Prætoribus quæftionum perpetuarum in Decurias diftributi judicia de criminibus publicis, & capitalibus exercebant: ita dicti, quod a Prætore Urbano non forte, fed judicio, & jurejurando initio Magiftratus feligebantur ex Ordinibus iis, apud quos judicia effent. Cic. pro Cluent. c. 43. Deinde Prætores tantum Urbani, qui jurati debent optimum quemque in felectos judices referre. Adde Horat. l. 1. fat. 4. v. 123. & Ovid. I, 1. Amor, el. 10. v. 38. & lib. 2. Trift. v. 132. ¶ Plin. l. 33. c. 2. docet, decurias judicum pluribus nominibus difcretas fuiffe, Tribunorum æris, Selectorum, Judicum, & Nongentorum: ubi quod Selectos a Judicibus diftinguit, ideo facit, quia fub Augufto (qui decurias judicum recognovit, & auxit, ut eft apud Sueton. c. 29. & 32.) cœpere Selecti effe nomen Ordinis, qui antea erant fortis, Judices vero di&ti funt, qui alterius & inferioris ordinis erant. & fortaffe hoc loco intelliguntur ducenarii: quæ fuit quarta decuria ab Augufto inftituta ut narrat Sueton. cit. cap. 32. ad fin. Quod Selecti nomen Ordinis fuerit, colligi videtur ex illo Senec. 1. 3. de, benef. c. 7. extr. Ubi id, de quo fola fapientia decernit in controverfiam incidit, non potest ad hæc fumi judex ex turba Selectorum , quem cenfus in album & equeftris hereditas mifit. Sed rectius alii Senecam cenfent de iis loqui univerfim, qui a Prætore olim feligebantur, ut dictum eft. SELENYON, ii, n. σevcov, herba pæonia, apud Apul. de herb. σελήνιον cap. 64. SELENĪTIS, itidis, f. σenvītis, 5, gemma ex candido translucens melleo fulgore imaginem lunæ continens quæ Græce ren) redditque eam in dies fingulos, crefcentis minuentifque numeris: nascitur in Arabia. Plin. l. 37. c. 10.

SELENITIUM, ii, n. genus hedera minore acino, racemo fparfiore. Plin. l. 16. c. 34.

SELENOGONON, herba eadem quæ felenion. Apul. de herb. c. 64. SELENUSYUM ii, n. genus tritici præcipuum. Plin. lib. 18. c. 7. circa med.

SELEUCENSIS, fe, ad Seleuciam (ed) pertinens. Multa funt autem oppida Seleucia nomine, in Syria, Mefopotomia, Cilicia, &c. de quib. V. Geograph. Hinc Seleucenfes, ejus oppidi homines. Plin. l. 5. c. ult.

SELEUCENUS, a, um, ad Seleuciam pertinens. Capitolin. in Vero, cap. 8. Incufatis Seleucenis, qui fidem primi ruperunt. SELEUCIA, æ, f. Eend'xux, cognomento Magna, urbs Mefopotamia ad Tigrim fluvium contra Ctesiphontem. Plin. l. 5. c. 26. ¶ Seleucia cognomento Pieria, urbs Syriæ apud oftia Orontis. Plin. l. Seleucia etiam, cognomento ad Belum, urbs Syriæ, in Cafiotide reg. ad Belum flu. Plin. 1. 5. c. 23. TAlia funt alibi hoc nomine urbes, de quibus V. Geographos. SELEUCIANUS, a, um, adject. a Seleucia, ut Seleuciana provincia, Cic. Attic. l. 4. ep. ult. ubi al. leg. Seliciana.

5.Sc. 12.

SELEUCIDES, um f. aves Cafii montis incolis gratæ. Plin. l. 10. cap. 27. SELGITICUS, a um adject. a Selga oppido Pamphylia ut Selgiticum oleum factitium, ex herbis felectis compofitum, nervifque admodum utile. Plin. lib. 15. c. 7. ad fin. & lib. 23. c. 4. ad fin. SELIBRA, &, f. mezza libra, čepov, dimidia libra: a femilibra, per fyncop. Plin. lib. 14. cap. 16. a med. Malobathri felibris in mufti congios duos additis. Martial. lib. 4. epigr. 46. Et turis piperifque tres felibræ. Id. lib. 10. epigr. 57. Argenti libram mittebas: facta felibra eft. Cato R. R. c. 84. Selibra farinæ. Varr. lib. 4. de L. L. c. 30. Se valet dimidium ut in felibra & femodio. Liv. l. 5. cap. 47. a med. Selibras farris, & quartarios vini contulerunt.

SELIGO, igis, egi, e&tum, a. 3. fcegliere, fare fcelta, trafcegliere,

eleggere, money, inλey, feorfim lego, fecerno, deligo. Cic. in απολέγω, Orat. c. 15. Nec vero utetur imprudenter hac copia, fed omnia expendet, & feliget. & cap. 29. a med. Quæ exempla felegiffem, nifi vel nota effe arbitrarer, vel poffe eligere qui quærerent. Ovid. 3. Amor. el. 11. fub fin. tu felige tantum, Me quoque velle velis, anne coactus amem. Apul. lib. 10. Metam. Partes optimas quafque devorabam, & rancidiora feligens, abliguriebam dulcia. b. e. rejiciens. SELINOIDES, TO's, epitheton brafficæ crifpæ, a fimilitudine apii foliorum. Eo enim apium eft. Plin. 1. 20. c. 9.

SELINUNTIUS, a, um, ad Selinuntem oppidum, & fluvium Sicilia Auftralis pertinens. Selinuntii ejus cives. Plin. lib. 3. cap. 8. fub fin.

SELINUSĬUS, a, um, ad Selinuntem oppidum, & fluvium Siciliæ > Achaja, & Ciliciæ pertinens, ut Selinufia creta, Vitruv. fub fin. 1. 7. & Plin. l. 35. c. 6. ad fin. terra, Plin. ibid. cap. 16. SELIQUASTRUM, i, n. fedia fatta all antica, panca, edpe, fedile, fella Feftus Seliquaftra, fedilia antiqui generis appellantur littera in converfa, ut etiam in fella fa&tum eft, & fubfellio, & folio, quæ non minus a fedendo dicta funt. Varr. 1. 4. de L. L. c. 28. Ab fedendo appellantur fedes, fedile, folium, feliquaftrum. Paul. Dig. lib. 33. tit. 10. leg. 4. Inftrumenti fignificatione rheda, & feliquaftra in fupellectili adnumerari folent. l. leg. fedularia. b. c. quæ in rheda fedenti fubjiciuntur. Hygin. Poet. Aftron. lib. 2. c. 10. & lib. 3. c. 9. Caffiopeja fedens in feliquaftro collocata eft. SELLA, æ, f. feggia, fedia, feanno, dpa, povos, fedes, fedile Plaut. Curcul. 2. 3. 32. Viden', ut expalluit? datin' ifti fellam, ubi affidat, cito? Cic. 1. de Divin. c. 46. med. Cum virgo ftaret, & Cæcilia in fella federet.& mox. Ut in ejus fella requiefceret. Petron. in Satyr. c. 136. Fracta eft putris fella, quæ ftaturæ altitudinem adjecerat. Cic. Catil. 4. c. 8. Nulli funt inventi, qui non ipfum illum fellæ, atque operis, & quæftus quotidiani locum falvum effe velint. b. e. artificium, quod fedendo exercetur. unde fellularii. Plaut. Pan. 1. 2. 56. Meretrices, quæ tibi olant ftabulum, ftatumque, fellam, & feffibulum merum. b. e. quæ totos dies proftant fedendo, & amatores exfpectando. Senec. 1. 1. de benef. c. 9. Rufticus, inurbanus eft, fi quis conjugem in fella proftare vetuit, & vulgo admiffis fpectatoribus vehi undique perfpicuam. b. e. fella geftatoria de qua mox ) aperta in publicum prodeuntem, omnibus fe confpiciendam dare. Sella familiarica, quæ & fimpliciter fella, locus ad ventrem exonerandum, ceffo, cameretta, Sperior. Scribon. Larg. compof. 193. Ex ftomacho cruorem rejiciunt, poftea per fellas eundem dejiciunt. & compof. 227. Cum defederint, ad fellam. Cato fellam pertufam vocat c. 157. R. R. V. Familiaricus. Sella geftatoria, quæ & fella abfolute, fedia di mano, letiga, feggetta, portantina, qua ditiores humeris hominum vehuntur, opor V. Geftatorius. Plin. l. 3. ep. 5. poft med. Romæ quoque fella vehebatur. Juvenal. fat. 1. v. 124. Oftendens claufam & vacuam pro conjuge fellam. Sueton. in Aug. c. 53. In confulatu pedibus fere ; extra confulatum fæpe adaperta fella per publicum inceffit. Id. in Oth. c. 6. a med. Abditus propere muliebri fella, in caftra contendit ac deficientibus le&ticariis cum defcendiffet, &c. Tacit. 14. Ann. c. 4. Agrippina geftamine fella Bajas pervecta. & lib. 15. c. 57. Vinclo fafcia in modum laquei ad arcum fellæ reftricto dit cervicem. Id. 1. Hift. c. 27. Sellæ aliquem imponere. & cap. 35. fella levari. Martial. I. 2. epigr. 57. fella recens linteis & loris Id. l. 12. epigr. 17. geftari fella. Sueton. in Claud. c. 25. Viatores ne per Italia oppida, nifi aut pedibus, aut fella, aut lectica tranfirent, monuit edicto. Differunt fella, & lectica, quod in illa fedetur, in hac decumbitur. Martial. I. 11. epigr. 99. Lectica nec te tuta pelle veloque, Nec vindicabit (a bafis fella fæpius claufa. & lib. 10. epigr. 10. Lecticam fellamque fequar. fedes, thronus magiftratuum, Spóvos. Cic. 4. Verr. c. 38. Palam de fella ac tribunali pronuntiat. Verr. 5. c. 59. fatifne vobis prætori improbo circumdati cancelli videntur in fua provincia, imo vero in fella ac tribunali? Plin. l. 2. ep. 11. med. Qui fellis confulum adftiterant, in Cornuti fententiam ire cœperunt. Cic. Phil. 2. c. 34. Sedebat in Roftris collega tuus amictus toga purpurea, in fella aurea, coronatus. Sueton. in Galba, c. 18. in fin. Neque milites allocuturo caftrenfem fellam de more pofitam pro tribunali, oblitis miniftris & in Senatu curulem perverfe collocatam. T. De fella curuli V. in Curulis. ¶ Ephippia, fella. Impp. Valens. Theodof. & Arcad. lib. 12. Cod. Juftin. tit. 51. leg. 12. & lib. 8. Cod. Theodof. tit. 5. leg. 47. fexaginta libras fella cum frenis, trigintaquinque vero averta non tranfeat. Veget. de re Veterin. I. 4. c. 6. Ad ufum fella Perfis provinciis omnibus meliores præftat equos. da cavalcare. T Duabus fellis federe, proverb. de iis, qui duo vel plura negotia inter fe diverfa eodem tempore fufcipiunt vel qui duobus certantibus, neutri favent, & utriufque amici videri volunt: federe fopra due scanni. Hinc in Ciceronem, qui nec Pompejo certus amicus, nec Cæfari fuiffe videbatur, fed utriufque adulator > ufurpavit Laber. apud Senec. lib. 3. controverf. 18. ad. fin. Cum enim ille mififfet ad Laberium in quatuordecim federe volentem nec locum invenientem: Recepiffem te, nifi angufte federem ; Laberius ad Ciceronem remifit: Atqui foles duabus fellis federe. SELLARIA, æ, f. dopo, locus, in quo fedes difponi folebant Sueton. in Tiber. c. 43. Seceffu vero Capreenfi etiam fellariam excogitavit, fedem arcanarum libidinum. Plin. l. 34. c. 8. a med. Signa violentia Neronis in urbem convecta, & in fellariis domus aurez difpofita. Id. 1. 36. c. 15. ante med. Sic habitarunt illi, qui hoc imperium fecerunt, quorum agri quoque minorem modum obtinuere, quam fellariæ iftorum.

indi

Sella,

SEL

SELLARIOLUS, a, um, dpeixos, ad fellariam fpectans, ut Sellariola popinæ, ideft in quibus defident homines ignavi ad libidinem & luxum. Martial. 1. 5. epigr. 71. In fellariolis vagus popinis. SELLARIS, re, adject. a fella, ut Sellaris geftatio, Cal. Aurel. l. 1. Tard. c. 4. feet. 92. fellaria jumenta, Veget. l. 1. de re veterin. c. 56. ad fin. da cavalcare. SELLARIUS, a, um, ad fellam pertinens. Sellarius in Gloff. exponitur dippopóp. Eft autem dippos proprie fella in curru, ubi auriga fedet, & qui e curru pugnat. Quare huc pertinere puto Lapidem apud Gruter. pag.,339. n. 5. in quo varia nomina recenfentur Agitatorum & Aurigarum, & his infervientium, inter quos & SellaSellarii, portentofa turpitudinis patientes, fub Tiberio. Tacit. Ann. 6. c. 1. Tunc primum ignota ante vocabula reperta funt fellariorum, & fpintriarum. V. Sellaria. SELLISTERNÍUM, ii, n. apparatus fellarum, quæ in fupplicationibus fternebantur in templis. Nam ut ait Val. Max. 1. 2. c. 1. n. 2. Femina cum viris cubantibus fedentes cœnitabant : quæ confuetudo ex hominum convietu ad divina penetravit. nam in Jovis epulo ipfe in lectulum, Juno & Minerva in fellas ad cœnam invitantur Hinc Tacit. 15. Ann. c. 44. Haufta aqua templum & fimulacrum des (Junonis) profperfum eft: & fellifternia ac pervigilia celebravere feminæ, quibus mariti erant. Eft qui leg. lectisternis: item folifternia.

rius

SELLULA,, f. feggetta, parva fella. Tacit. 3. Hift. c. 85. In domum uxoris fellula defertur.

SELLULARIUS , a, um ad fellulam pertinens. Gell. l. 3. c. I. a med. Negotiis fe plerumque umbraticis & fellulariis queftibus intentos habent. b. e. lucris, quæ domi, & fedendo captantur ut fit a trapezitis, & feneratoribus. T Sellularii, Spor, opifices qui fedendo opus faciunt, ut cerdones, textores, &c. Liv. 1. 8. c. 20. Opificum vulgus, & fellularii minime militiæ idoneum genus. Cic. in fragm. apud Auguftin. 1. 2. contra Pelag. c. ult. De plebeja face fellulariorum Apul. in Florid. n. 15. (al. lib. 2. ad fin. ) Quem comperio inter fellularios artifices, gemmis faberrime fculpendis laudem magis, quam opem quæfiffe. n. 9. ( al. 1. 2. ) Fateor, me fellularias artes minus callere, veftem de textrina emere, baxcas de futrina præftinare. SEMAXII. V. in Sarmentitius.

SEMBELLA, x, f. libellæ dimidium: fyncope a femilibella. Varr. l. 4. de L. L. c. penult. Sembella, quod fit libellæ dimidium ? quod femis affis. Id. 1. 9. c. 3. Cum dicimus, eandem rationem habere affem ad femiffem, quam habet in argento libella ad fembellam. BEMEL una volta, anak, una vice. Ducunt a fimul, quia quod femel fit, una opera & fimul fit. V. in fine hujus vocis. Salluft. in epift. Mithrid. ad Arfac. circa med. Cretenfes impugnati femel jam, neque finem nifi excidio habituri. Plaut. 3. 5. 98. Capt. Certum eft nulli poft hæc quicquam credere. fatis fum femel deceptus. Id. Pan. 1. 2. 148. Juravifti haud femel fed centies. Horat. l. 1. ep. 18. v. 71. Et femel emiffum volat irrevocabile verbum. Nep. in Iphicr. fub fin. Caufam capitis femel dixit bello Sociali, fimul cum Timotheo. Plaut. Pfeud. 1. 3. 30. Potin' ut femel modo hunc cum lucro refpicias una fola volta. & Varr. apud Plin. 1. & cap. 14. Nunquam lautum convivium vidit, in quo plus femel Græcum vinum daretur. più d' una volta. & Vellej. 1. 2. c. 40. a med. Id ille non plus quam femel ufurpare fuftinuit. Nep. in Epam. c. 7. Neque vero hoc femel fecit, fed fæpius. una fola volta. & Caf. l. 1. B. Gall. c. 31. Cum his duos femel atque iterum armis contendiffe, magnam cladem pulfos accepiffe Petron. in Satyr. c. 115. Percuffi femel iterumque manu pectus. Cic. pro Font. c. 8. Pecuniam femel atque i..terum ac fæpius invitiffimi dare coa&ti funt. & Phil. 14. c. 8. Semel & fæpius fententiam meam de numero fententiarum fuftulerunt. Plin. l. 12. c. 14. ante med. Tus meti femel anno folebat una volta all' anno. & lib. 4. c. 12. ad fin. femel in anno. Celf. I. 1. c. 3. ad fin. femel die cibum capere. una volta al dì. & Colum. 7. 12. c. 30. Semel in diebus triginta fex vinum curare fatis eft. una volta in trenta fei giorni. & Plin. l. 7. c. 13. Aliis femel in vita datur gignere. Id. l. 2. c. 35. Scintillam e ftella cadere & augeri terræ appropinquantem, femel unquam proditur, Cn. Otavio, C. Scribonio Coff. b. e. femel in omni memoria præteriti temporis. & cap. 25. Semel adhuc jubæ effigies mutata in albam eft Urbis anno CCCXCVIII. una fola volta fin ora. T Refertur ad numerum, & monadem fignificat. Plin. l. 7. c. 48. a med. Sella curuli femel ac vicies fedit ventuna volta. & lib. 12. c. 108. Vicies & femel centena tria millia paffuum. & in Infcript. Cn. Pompeji apud eund. 1. 7. c. 26. Occifis, in deditionem acceptis hominum centies vicies femel LXXXIII. M. Adde Vitruv. l. 1. c. 6. T Et ad magnitudinem. Senec. l. 6. quæft. nat. c. 16. Sol omni terrarum ambitu non femel major. Aliquando ponitur pro primo, primum. Quod enim dixit Cic. 1. 1. de Invent. c. 39. a med. Primo quidem decipi, incommodum eft: iterum, ftultum : tertio, turpe. Dicere potuit, femel quidem decipi, &c. Caf. 1. 1. B. Civ. G. 10. Vibullium bis in poteftatem perveniffe Cæfaris, femel ad Corfinium, iterum in Hifpania. Liv. l. 23. d. 9. ad fin. Tibi ter proditæ patriæ fuftinendum eft crimen: femel, cum defectionis ab Romanis: iterum cum pacis cum Annibale auctor fuifti: tertio hodie, cum, &c. Suet. in Tiber. c. 6. Parentes vagitu fuo pæne bis prodidit: femel cum a nutricis ubere: item cum a finu matris, &c. Plaut. Amph. 1. 1. 118. Neque fe luna quoquam mutat, atque uti exorta eft femel. & 3. 1. 13. Nunc Amphitruonem memet, ut occepi femel, effe affimulabo. Cef. 1. 1. B. Gall. c. 31. a med. Ariovitum, ut femel Gallotum copias prælio vicerit, fuperbe & crudeliter imperare. Horat. 1. 2. fat, 1. v. 24. faltat Milonius, ut femel

ut,

ito Acceffit fervor capiti numerufque lucernis. Plaut. Mofiell. 2. 2. 39. Septem menfes funt, cum in hafce ædes pedem nemo intro tetulit, femel ut emigravimus. b. e. ex quo primum. ¶ Poteft etiam reddi aliquando. Terent. Heaut. 3. 1. 69. Si femel tuum animum ille intellexerit. Plaut. Epid. 3. 1. 6. fi hercle ego illum femel prehendero, nunquam irridere nos illum inultum finam. Nep. in Attic. c. 15. In nitendo quod femel admififfet tanta erat cura " &c. Item prorfus, omnino, penitus. Cic. pro Dejor. c. 3. Cum facile exorari, Cæfar, tum femel exorari foles. 1d. Attic. I. 14. ep. 13. extr. Antonius quoniam femel induxit animum fibi licere quod vellet, feciffet nihilominus me invito. Quintil. decl. 6. c. 2. Nam ut pietatem filii femel indicem, patrem redemit.. T Significat etiam in perpetuum, in perpetuo, per fempre, una volta per fempre: & dicitur de iis , quæ non iterantur vel regreffum non habent. Virg. 11. En. v. 418. Procubuit moriens, & humum femel ore momordit. Quintil. 1. 1. c. 2. ( al. 3.) a med. Nec de hoc femel decretum erat: tricefimus dies reddebat victo certaminis poteftatem. Ovid. Heroid. ep. 5. v. 103. nulla reparabilis arte Læfa pudicitia eft: deperit illa femel. Lucan. 1. 8. v. 707. femel impulit illum Dilata Fortuna manu. Flor. 1. 2. c. 12. Perfes femel in perpetuum victam effe Macedoniam, non putabat ex gentis dignitate. Burmann. recte fufpicatur, in perpetuum effe interpretationem. T femel, quæ poftea in textum irrepferit. Huc & illa pertinent. Quintil. 1. 9. c. 4. fub fin. Denique, ut femel finiam, fic fere componendum quomodo pronuntiandum eft. Id. 1. 11. c. 1. a med. Et ut femel plura completar, nunquam decebit fic agere, quo modo &c. Plin. l. 29. c. 5. Ut femel dicamus. per dirlo una volta per fempre. T Pro fimul Plaut. Aulul. 4. 3. 2. Corvus femel radebat pedibus terram, & voce crocibat fua. b. e. eodem tempore Al. leg. fimul. Senec. 1. 4. queft. nat. c. z. poft med. de Nilo. Quod fi e mari ferretur Atlantico, femel oppleret Egyptum. at nunc per gradus crefcit. tutto in una volta. & lib. 2. c. 8. extr. Lumen non paulatim prorepit, fed femel univerfis infunditur rebus. in un trato, in un colpo. & epift. 71. poft med. Quemadmodum lana quof dam colores femel ducit, quofdam, nifi fæpius macerata, & reco Eta, non perbibit. alla prima. & Quintil. decl. 337. ante med. Gra ves caufas allevare poffis, fi non ingruant, ac femel veniant. turte in una volta. Al. leg. fimul. & Cic. 3. Offic. c. 15. Cum poftulaffet, ut fibi fundus, cujus emptor erat, femel indicaretur. fe ne diceffe alla prima l'ultimo prezzo. & Ulpian. Dig. lib. 37. tit. 14. leg. 16. ad fin. Si quis plane non femel alienaverit, fed quafdam res ante, quafdam poftea. Ita Torrentin. alii fimul. Alia congerit Bentlej. ad illud Horat. I. 2. fat. 8. v. 24. Ridiculus totas fimul abforbere placentas. Ubi al. leg. femel, uno hauftu, in un boc

cone.

SEMELE, es, & Larina pofitione Semela, 2, f. Eaudan, filia Cadmi Thebarum regis, & Hermiones, ex qua Jupiter Bacchum genuit Junonis fraude cum petiffet a Jove, ut ea forma ac majeftate ad fe veniret, qua ad Junonem folebat, fulminis igne ufta periit. Ovid. 3 Mer. a verf. 260. Hygin. fab. 167. 179. Rurfus Ovid. 3. Amor. el. 3. v. 37. Tot meruere peti (igne Jovis ), Semele miferabilis arfit. Id. 3. Faft. v. 715. Nec referam Semelen, ad quam nifi fulmina fecum Jupiter afferret, &c. Horat. l. 1. od. 19. v. 2. Thebanæque jubet me Semeles puer. b. e. Bacchus. Propert. I. 2. od. 21. v. 29. Narrabis Semelæ, quo fis formofa periclo. eleg. 23. v. 19. Ut Semela eft combuftus, ut eft deperditus Io. Tibull. l. 3. el. 4. v. 45. Sed proles Semela Bacchus. Ita Broukuf. ex libr. meliorib. non Semeles. Apud Ovid. in Ibin, v. 280. foror Semeles eft Ino feu Leucothea, & ipfa ex Cadmo & Hermione nata. T Bonam deam, docente Macrob. I. 1. Saturn. c. 12. Opem, Faunam, & Fatuam multi effe credunt, Booti Semelam.

SEMELEĬUS Semeleus, a, um, ad Semelen pertinens, ut Semeleia proles, Ovid. 3. Met. v. 520. & lib. 9. v. 540. h. e. Bacchus Et Semeleius Thyoneus, Horat. I. 1. od 17. v. 22. Semelea bufta, Stat. 10. Theb. v. 903.

SEMEN, inis, n. femenza, fementa, fene, onopos, σéppe Your id, ex quo tanquam caufa materiali res gignuntur, ut frumenti plantarum, animalium: a fero, quafi ferimen, ut nomen a nofco, Aumen a fuo, &c. Cic. de Senet. c. 15. Terra cum gremio mollito. ac fuba&to femen excepit, primum id occacatum cohibet, deinde tepefa&tum, vapore & compreffu fuo diffundit, & elicit herbefcentem ex eo viriditatem. & paulo poft. Terra ex fici tantulo grano, aut ex acino vinaceo, aut ex ceterarum frugum ac ftirpium minutiffimis feminibus tantos truncos ramofque procreant. Varr. 1. 2. R. R. c. 6. de afinis . Duodecimo menfe conceptum femen reddunt Lucret. 1. 4. v. 1034. Ex homine humanum femen ciet una hominis vis. Celf. l. 4. c. 21. Eft etiam circa naturalia vitium, nimia profufio feminis. Ovid. 6. Faft. v. 285. Ex Ope Junonem memorant Cereremque creatas Semine Saturni. Celf. 1. 4. c. 19. a med. Semina mali Punici. Plin. l. 26. c. 8. poft med. Herba radix deco&ta, priufquam femen emittat. Id. . 18. c. 18. fub fin. Semen protinus injiciunt, cratefque dentatas fupertrahunt. Id. 1. 19. c. 8. ante med. Lactuca femen a bruma jacere. Id. 1. 17. c. 10. ferere. Colum. l. 2. c. 10. folo ingerere. Id. l. 1. c. 7. fub fin. mandare terræ. Cic. pro Rofc. Amer. c. 19. manu fpargere. Virg. 1. Georg. v. 223. committere fulcis. Colum, l. 11. c. 2. ante med. in areolas differere. Ovid. 3. Trift. el. 8. v. 2. mittere in humum. Id. l. 1. ex Pont. ep. 5. v. 34. condere humo. Tacit. Ann. 13. c. 54. arvis inferre. Ovid. 3. Amor. el. 10. v. 11. turgefcit femen in agris. Id. Met. 7. v. 123. femine mollit humus. Plin. l. 19. c. 6. ad fin. Allium exit in femen. va in femenza, femenzifce. & lib. 21. c. 11. circa med. Viola abit in femen, & ibid. initio, Amaracum feritur utroque genere, & fe

& femine, & ramo, T Speciatim femen dicitur genus quoddam frumenti ( quæ & zea) antonomaftice, ob præftantiam & ubertatem. Plin. l. 18. c. 8. Qui zea utuntur, non habent far. Eft & hæc Italiæ, in Campania maxime, femenque appellatur. hoc habet nomen res præclara, &c. & cap. 24. Serere in jugera temperati foli juftum eft, tritici aut filiginis modios quinque; farris aut feminis (quod frumenti genus ita appellamus ) decem; hordei fex. V. Alica. Si Ifidoro credimus . 17. Orig. c. 3. una eademque res funt adoreum, feu far, zea, femen . T Eft etiam femen furculus ramus, talea, malleolus recifus ab arbore pangendi aut inferendi gratia, ramicello, marza, magiuolo, piantone, glaba. Virg. 2. Georg. v. 354. Seminibus pofitis, fupereft duducere terram Sæpius ad capita. Colum. de arborib. c. 20. & l. 5. c. 10. Semina (pomariis) lege ne minus craffa, ,, quam manubrium eft bidentis, recta, levia, procera integro libro. Adde lib. 3. c. 4. & 6. & Varr. 1. 1. R. R. c. 39. & 40. T De pifcibus, qui aluntur in pifcinis, ut fobolem augeant, pesci di razza. Colum. I. 8. c. 16. Quos rerum natura lacus fecerat convectis marinis feminibus replebant. Translate eft indoles, genus, fanguis. Varr. 1. 2. R. R. c. 2. Videndum ut boni feminis pecus habeas. di buona razze. & cap. 3. Meliore femine eæ capra, quæ bis pariunt. Cic. Phil. 4. c. 5. med Virtus, quæ propria est Romani generis & feminis. Id. 2. Agrar. c. 35. Non ingenerantur hominibus mores tam a ftirpe generis ac feminis, quam ex iis rebus, quæ ab ipfa natura loci, & a vitæ confuetudine fuppeditantur. Senec. in Herc. Fur. v. 987. Sed ecce proles régis inimici latet Lyci nefandum femen razza, feme. Item origo, principium, caufa, auctor. Cic. z. Offic. c. 8, circa ned. Nec vero unquam bellorum civilium femen & caufa deerit Id, Catil. 1. c. 12. extr. Stirps ac femen malorum omnium, Id. 1. de Divin. c. 3. Zeno in fuis commentariis quafi femina quædam fparfit. Aut. dial. de Oratorib, c. 33. Initia & femina veteris eloquentiæ. Cic. 5. de Fin. c. 1. In animis quafi virtutum igniculi & femina. 1d. Phil. 2. c. 22. a med. ut in feminibus eft caufa arborum & ftirpium, fic hujus luctuofiffimi belli femen tu fuifti. Ovid. 3. Amor. el. 4. v. 10. femina nequitia. Plaut, Rud. 2. 2. 21. fceleris femen. b. e. auctor. Tacit, 2. Hift. c. 76. ad fin, Nova bello femina miniftrare Id, 12. Ann. c. 48. odiorum jacere Liv. l. 3. c. 19. Tribuni femina difcordiarum. Senec. in Phaniss. v. 279. Jacta sunt femina cladis futuræ. Ovid. 6. Fast, v. 5. Eft deus in nobis : agitante calefcimus illo. Impetus hic facræ femina mentis habet. Senec. in fin, ep. 73. Semina in corporibus humanis divina difperfa funt : que fi bonus cultor excipit, fimilia origini prodeunt. T Semina flammæ abftrufa in venis filicis. b. e. fcintillæ latentes. Virg. 6. En. v. 6. Ovid. 15, Met. v. 347. & Senec, in med. v. 834. Semina ferri. Ovid. 1. Trift. el. 8. v. 42. Et rigidum ferri femina peAus habet. Sever. in Etna, v. 270. Quæritur argenti femen. Id. ibid. v. 536. rerum naturæ femina, h. e. elementa. De ftellis Manil. 1. 5. v. 726. Tunc conferta licet cæli, fulgentia templa Cernere feminibus denfis, totifque micare Floribus

SEMENTATIO, onis, f. fementis. Tertull. de Spectac. c. 8. Cofumnas feffias a fementationibus, meffias a meffibus. SEMENTIFER. V. Serpentifer SEMENTINUS. V. Sementivus. SEMENTIS, is, f. femina, fementa, onopos, fparfio feminum per agros, fatio, feminatio. A fatione quid differat, in ea Voce dictum eft. In quarto & fexto cafu duplicem pofitionem in e, & habet. Cic. 1. de Orat. c. 58. a med. Nemo tam fine oculis tam fine mente vivit, ut quid fit fementis ac meffis, quid arborum putatio, omnino nefciat. Čolum. I. 2. c. 9. Prima fementis rarius ferere permittit, noviffima fpiffius poftulat. Cef. I. t. B. Gall. c. 3. Sementes quam maximas facere, ut copia frumenti fuppeteret. Cic. Verr. 5. c. 54. Semente prohibita, aut meffe amiffa, fructus annuus interibat. Car. R. R. c. 27. & 30. Sementim facere. Ovid. 1. Faft. v. 667. Villice, da requiem terræ femente pera&ta. Plin. l. 18. c. 25. a med. Sementibus tempora plerique præfumunt . T Transla te Cic. 3. de nat. Deor. c. 30. Hanc a diis immortalibus arbitramur malorum fementem effe factam? Id. Attic. l. 9. ep. 8. De Reatinorum corona quod fcribis, moleste fero in agro Sabino fementem fieri profcriptionis. T Joculariter Plaut. Merc. 5. 7. 23. Hifce ego jam fementem in ore faciam, pugnofque obferam. ¶ Ut fementem feceris, ita & metes, proverb. quo fignificamus, ea quempiam relaturum, quæ meritus fuerit. Apud Cic. 2. de Orat. c. 65. dicenti M. Servilio: Dic mihi, M. Pinari, num fi contra te dixero, mihi male dicturus es, ut ceteris fecifti? refpondit Pinarius: Ut fementem feceris, ita metes. Qual afin dà in parete, tal riceve ¶ Eft etiam fementis tempus. Cato R. R. c. 17. Nuces per fementim incipiunt maturæ effe. Colum. I. 2. c. 10. ante med. Media fementi pars fabæ feri, pars ultima debet. Adde cap. 9. T Item ipfum femen, quod terræ mandatum eft. Id. ibid. c. 8. ad fin. Ubi venit imber, multorum dierum fementis uno die furgit. TEt ipfa feges enata. Ovid. 1. Faft. v. 679. Vos date perpetuos teneris fementibus auctus . Gell. 1. 2. c. 29. Caffita in fementes forte concefferat tempeftiviores.

SEMENTĪVUS, ad fementem pertinens. Varr. l. 5. de L.L. c. 3. sub fin. Sementivæ feriæ, dies is, qui a pontificibus dictus, appellatus a femente, quod fationis caufa fufceptæ: Paul. ex Fefto. Sementivæ feriæ fuerunt inftitutæ, quafi ex iis fruges grandefcere poffint. Varr. R. R. l. 1. c. 2. Sementivis feriis in ædem Telluris veneram rogatus ab æditimo. Adde Macrob. I. 1. Saturn. c. 16. ubi inter conceptivas recenfet: quod & Feft. facit in Conceptive. fcilicet quia non habebant ftatum in anno diem, fed indicebantur a, facedotibus. Hinc Ovid. 1. Faft. v. 657. Ter quater evolvi fignantes tempora

Faftos, Nec fementiva eft ulla reperta dies. Cum mihi fenfit enim lux hæc indicitur, inquit Mufa. quid a Faftis non ftata facra petis? Utque dies incerta facro, fic tempora certa, Seminibus jactis eft ubi feftus ager. Pergit inde Ovid. multa perfequi ad hoc facrum pertinentia, quod Telluri & Cereri fiebat. nam Hæc præbet caufam frugibus, illa locum. T Sementiva pira Cat. R. R. c. 7. Varr. 1. 1. R. R. c. 59. Plin. l. 15. cap. 15. a med. & Cloatio apud Macrob. 1. 2. Saturn. c. 15. extr. dicta videntur, quod fera, & fementis tempore, h. e. autumno maturefcant. fera certe a Cloatie vocantur. T Sementiva quidam vocant, tritioum, hordeum, napum, rapa, verna, milium, panicum, lentem, cicer, alicam ut ait Plin. lib. 18. cap. 7. h. e. quæ mature feri oportet, poop* fcilicet autumno (quod eft folemne tempus fementis) in venturam æftatem, ut in tritico fit. ¶ Omnibus his loc. al. leg. fementinus, quia in MSS. facile n, & u confunduntur. Daufqu. præ&u fert u.

C.

b. e.

SEMENTO, as, a. 1. produr femenza, andar in femenza, femenzive, nepal, femen produco. Plin. l. 18. c. 28. Et in primis inutile eft (pratis) nafci herbas fementaturas. SEMERMIS. V. Semiermis . SEMESTRIS, tre di fei mefi, anunos ἑξάμηνος, qui fex menfium eft. Varr. 1. 1. R. R. c. 2. Illic in femeftri die, aut nocte quicquam feri, aut alefcere, aut meti poffit? illic, h. e. inter circulum feptentrionalem, & inter cardinem cæli. Cic. Attic. l. 10. ep. 8. a med. Semeftre regnum. Caf. 1. 1. B. Civ. c. 9. imperium. Plin. l. 8. 39. Semeftris vita. cap. 16. Leones femeftres vix ingredi poffe. îd. l. 11. c. 51. Semeftris locutus eft Cræfi filius in crepundiis. Id. 1. 1o. c. 25. Semeftres aves, hirundines. b. e. quæ femeftri fpatio apud nos vifuntur. Alter Plin. l. 4. ep. 4. Hunc rogo femeftri tribunatu fplendidiorem & fibi & avunculo fuo facias, b. e. militari, qui fex menfes durabat. Juvenal. fat. 7. v. 88. Ille & militiæ multis largitur honorem: Semeftri vatum digitos circumligat auro. Tribunos militares facit, ut & Lipf. l. 2. de milit. Rom. dial. 9. interpretatur. Loquitur autem Juvenal. de Paride pantomimo & poeta Neronis, quem femeftribus militiolis tumentem ( ut ait Aut. vite Juvenalis ipfe eo loco perftringit. Sueton. in Aug. c. 35. a med. Sibique inftituit confilia fortiri femeftria, cum quibus de negotiis ad frequentem fenatum referendis ante tractaret. h. e. confiliarios, qui fibi per fenos menfes adeffent. T Semeftris etiam dicitur dimidium menfis fpatium continens, vos, ut femeftris Luna, h. e. plena. Apul. l. 11. Metam. Stellæ difperfa corufcabant ea rumque media femeftris Luna flammeos fpirabat ignes. Hinc fente-. ftrium. Sunt qui fcrib. femenftris. SEMESTRIUM, ii, n. (pazio d' un mezzo mese, dimidii menfis fpatium, or. Colum. I. 11. c. 2. Hoc igitur femeftrium, & de inceps fequentia tempeftatibus adnotatis percenfuimus. Al. leg. femimenftruum, quia femeftrium ex analogia fex menfium tempus fignificare deberet at Colum. certe dimidium menfem, intelligit. Sed V. in fin. vocis præced. T Quod ait Scævola Dig. lib. 18. tit. 7. in fin. Divus Marcus, fore liberos in Semeftribus conftituit. Triphonin. lib. 2. tit. 14. leg. 46. In Semeftribus relata eft conftitutio divi Marci. Adde Ulpian. lib. 29. tit. 2. leg. 12. Semeftria funt libri, in quibus perfcripta erant, quæ M. Antonin. Philofophus de jure conftituit fex illis menfibus, quibus folebat quotannis juri di cundo vacare.

ret,

SEMESUS, a, um, mezzo mangiato, roficchiato, nuißpatos, ñmidans, dimidia parte comefus, arrofus. Sueton. in Tiber. c. 34. & in Vitell. c. 13. extr. Ut parcimoniam publicam exemplo quoque juvafolemnibus ipfe cœnis pridiana fæpe ac femefa obfonia арроfuit. Horat. l. 1. fat. 3. v. 81. Semefi pifces. & lib. 2. fat. 6. v. 85. femefa lardi frufta. Juvenal. fat. 5. v. 167. ecce dabit jam Semefum leporem, aut aliquid de clunibus apri. Petron. in fin. Satyr. Cum effet Numantia a Scipione capta, inventæ funt matres liberorum fuorum tenerent femefa in finu corpora. SEMET. V. in Sui.

" quæ

non fymme

SEMĚTRUM, μstρov, quod eft fine menfura enorme 9 trum vox hybrida ex Latino fe fine & Græco usτpov menfura modus. Prudent. in Pfychom. v. 826. Aurea planitiem fpatiis per currit arundo Demenfis, quadrent ut quatuor undique frontes, Ne commiffuris diftantibus angulus impar Argutam mutilet per diffona femetra normam.

SEMIADAPERTUS, & Semadapertus, a, Госстіль mezzo aperto, " fo, dimidio fui apertus, femiapertus. Ovid. 1. Amor. el. 6. v. 3. aditu fac janua parvo Obliquum capiat femiadaperta latus. SEMIADOPERTULUS, a, um, mezzo coperto, dimidia parte adopertus. Apul. lib. 3. Metam. Oculi tremuli, marcidi, jam jamque femiadopertuli. focchiufetti. SEMIAGRESTIS, fte, mezzo ruftico, zotico, ruvido, fubagreftis. Au rel. Vict. de Cæfarib. c. 39. ante med. Maximianum fidum amicitia, quamquam femiagreftem, militiæ tamen & ingenio bonum, Imperatorem jubet. SEMIAMBUSTUS a um abbruciato ; ἡμίκαυσος, ἡμιφλογής > mezzo femiuftus. Sueton. in Calig. c. penult. Cadaver tumultuario rogo femiambuftum. Sil. I. 14. v. 63. Semiambufta rotat liquefactis faxa cavernis. Adde lib. 2. v. 681.