nimam. Valer. Flace. 1. 2. v. 383. & Stat. 1. Theb. v. 324. Si fedet Egzi fcopulos habitare profundi. Ovid. Heroid. ep. 2. v. 75. De tanta rerum turba factifque parentis, Sedit in ingenio Creffa relicta tuo. b. e. placuit & infixa eft, ut recordarere ad imitandum. Adde Sil. l. 15. v. 352. Huc pertinet illud Senece ep. 46. fub fin. De libro tuo plura fcribam cum illum retra&tavero nunc vero parum mihi fedet judicium. b. e. nondum ftatui, quid fentiam fed mens incerta adhuc dubitat. TRes inanimæ federe dicuntur, quæ apte confiftunt, hærent, manent. Martial. 1.9. epigr. 39. Non tamen efficies, ut tibi parma cadat. Nolentem fequitur: tenuefque reverfa per auras, Vel pede, vel tergo, crure, vel ungue fedet. fi ferma, fi pofa. & Colum. I. 4, c. 29. ad fin. Plaga lævis relinquitur, quæ facilius omni parte fedentem furculum contingat, nulla interveniente lanugine. Flor. I. 4. c. 2. Cujus in fcuto centum atque viginti tela federe. Ovid. 1. Amor. el. 2. v. 2. neque in lecto pallia noftra fedent. ( Similis eft locus Propert. 1. 4. el. 3. v. 31.) Quintil. l. 11. c. ult. a med. Ita toga fedet melius & continetur Martial. 1. 7. epigr. 1. lorica fedet pectore. Plin. in Paneg. c. 10. Quam bene in humeris tuis federet imperium. Plin. alter l. 36. c. 14. a med. Ut fenfim opus federet in cubili. b. e. epiftylium in fumma columna fifteretur, & conquiefceret. Vitruv. lib. & cap. ult. a med. Naves fuper aggerationem, quæ fuerat fub aqua, federunt, nec ad murum accedere potuerunt. fi arenarono. T Similia funt hæc. Martial. l. 1. epigr. 90. penitus fedit hic tibi morbus. b. e. inveteravit. & lib. 11. epigr. 92. tenero fedit in ore lues. h. e. diu manfit & graffata eft. Ovid. 3. Trift. el. 9. v. 18. Pallor in attonito virginis ore fedet. Id. de remed. Amor. v. 108. Et vetus in capto pectore fedit amor. Quintil. I. 9. c. 4. a med. Si nihil refert, brevis, an longa fit ultima, idem pes erit: verum, nefcio quomodo fedebit hoc, illud fubfiftet. h. e. apte claudetur, & veluti conquiefcet. Item quæ defcendunt, fubfidunt, demittuntur. Lucret. 1. 5. v. 475. Quod neque tam fuerint gravia, ut depreffa federent. Salluft. in fragm. apud Ifidor. 1. 14. Orig. c. 1. Ventis per cava terræ citatis, rupti aliquot montes, tumulique federe. Tacit. 2. Ann. c. 47. Motu terræ fediffe immenfos montes, vifa in arduo quæ plana fuerint. Stat. 1. 1. Theb. v. 330. qua molle fedens in plana Citheron Porrigitur laffumque inclinat ad æquora montem. Tibull. 1. 4. carm. I. v. 41. Jufta pari premitur veluti cum pondere libra, Prona nec hac plus parte fedet nec furgit ab illa. Ovid. 4. Faft. v. 300. Sedit limofo preffa carina vado. Id. 12. Met. v. 288. gravi juncturas verticis itu Rupit, & in liquido federunt offa cerebro. Stat. 2. Theb. v. 567. Fractaque commixto federunt pectora ferro. Id. 1.9. v. 521. & vifo federunt flumina nutu. s' abbassarono l'acque. Et translate Sil. l. 10. v. 624. His dictis federe mine & converfa repente Pectora. b. e. fedatæ funt. Stat. 10. Theb. v. 823. fedit rabies, feritafque, famefque. ¶ Et quæ in plano & humili loco fita funt. Sil. l. 6. v. 647. Et fedet ingentem pafcens Mevania taurum. Id. l. 12. v. 162. Campo Nola fedet. Id. 1. 8. v. 508. per udos Alba fedet campos. Ovid. 1. Faft. v. 109. Flamma petit altum propior locus aera cepit: Sederunt medio terra frerumque folo. Celf. l. 7. c. 26. ad fin. Si venter imus fedet. b. e. depreffus eft & jacens non tumefcens. Calpurn. Eclog. 6. v. 54. de notis equi generofs. Terga fedent, micat acre caput, fine pondere cervix. b.e. ampla fatis lævi funt æquora dorfo ut ait Nemefian. in Cyneg. v. 243. ¶ Item ictus, & telum, quod penetrat & vulnus facit. Ovid. 3. Met. v. 87. Sed leve vulnus erat quia fe retrahebat ab i&tu Lafaque colla dabat retro, plagamque federe Cedendo arcebat. Sil. 1. 7. v. 606. Dexteriore gena fedit cui letifer ictus. Ovid. 1. Faft. v. 576. adductaque clava trinodis Ter quater adverfi fedit in ore viri. Stat. 10. Theb. v. 656. Omne fedet telum : nulli fine cædibus ictus. Id. l. 9. v. 347. de hafta. atque animæ tota in penetralia fedit. & Sil. 1. 4. v. 179. Hafta viri femur, & pariter per anhela volantis Ilia fedit equi. Id. l. 5. v. 345. Num lateri cufpis, num toto pondere telum fediffet, rogabat. lib. 6. v. 273. alvo penitus demerfa falarica sedit. SEDES, is, f. fedia, feggia, fede, scanno, öðrα, Búdrov, fella, fedile, fubfellium. Cic. 1. de Orat. c. 7. extr. Craffum pulvinos popofciffe, & omnes in iis fedibus, quæ erant fub platano, confediffe. Ovid. 6. Met. v. 72. Bis fex cæleftes, medio Jove fedibus altis Augufta gravitate fedent. Id. Heroid. ep. 10. v. 49. in faxo frigida fedi: Quamque lapis fedes, tam lapfis ipfa fui. Plin. in Paneg. c. 52. Media inter deos fedes auro ftaret, aut ebore. Virg. 7. Æn. v. 323. templo divum patriaque Latinus fede fedens. Id. 2. En. v. 525. Locare aliquem in fede. Lucan. 1. 3. v. 673. avulfas expulfo remige fedes. b. e. tranftra. Translate eft locus quilibet, ubi quis moratur, habitat, ut domus, patria, regio, domicilio, foggiorno, luogo. Virg. 2. En. v. 568. & tacitam fecreta in fede latentem Tyndarida afpicio. Id. 11. En. v. 112. Nec veni nifi fata locum fedemque dediffent. Cic. pro Mur. c. 39. fub fin. Omni in fede ac loco ferrum flammamque metuemus. Cæf. l. 4, B. Gall. c. 4. Reverti fe in fuas fedes regionefque fimula verunt. Cic. pro Marcell. c. 9.a med. fedem ftabilem & domicilium certum non habebit. Id. de Provinc. conful. c. 14. Hæc urbs fummo imperio domicilium ac fedem præbuit. Id. pro Cluent. c. 66. a med. Eam fibi domum fedemque conjugii delegit. & cap. 61. ad fin. Aftum effe præcipitem in fceleratorum fedem atque regionem. Salluft. in Catil. c. 6. Profugi fedibus incertis vagabantur. Juftin. 1. 3. c. 4. Expelli fedibus fuis. Cic. pro Arch. c. 4. fub fin. Sedem omnium rerum ac fortunarum fuarum Roma collocavit. Juvenal. fat. 3. v. 2. alicubi fedem figere. piantar cafe. & Ovid. Met. 3. v. 539. hac profugos pofuiftis fede penates. Tacit. de Germ. cap. 30. Catti initium fedis ab Hercynio faltu in- choant. del loro paefe. & Plin. 1. 36. c. 15. Circus exftructus longi

tudine ftadiorum trium ad fedem CCLX. millium. b. e. ut effet capax 260. millium fedentium. Petron. in Satyr. c. 120. Edificant auro, fedefque ad fidera mittunt. le cafe, i palagi & Virg. 6. En. v. 371. Sedibus ut faltem placidis in morte quiefcam. b. e. fepulcro. Juftin. 1. 2. c. 11. a med. In ipfius potiffimum fede morituri. h. e. in tabernaculo ducis. Virg. 4. Georg. v. 228. Si quando fedem auguftam fervataque mella Thefauris relines. b. e. alvearia. Horat. 1. 1. od. 2. v. 10. Ulmus fedes columbis nota. TLocus cujus libet rei, in quo conquiefcit. Virg. 2. Æn. v. 464. turrim convellimus altis Sedibus, impulimufque. verf. 611. totamque a fedibus urbem eruit. da' fondamenti. & lib. 1. v. 88. Incubuere mari totumque a fedibus imis Una Eurufque Notufque ruunt. de i cupi fondi. Sic Cic. in Pifon. cap. 22. Cum mihi ipfa Roma, prope convulfa fedibus fuis ad complectendum confervatorem fuum procedere vifa eft. Id. in fin. Parad. 1. Voluptas mentem e fua fede & ftatu dimovet. Celf. 1. 8. c. 10. Offa fuis fedibus mota. &ibid. Offa in fuam fedem compellere. & ibid. reponere. Colum. I. 9. c. 13. ad fin. favos fedibus fuis commovere Ovid. Met. 11. v. 554. Athon Pindumve fede fua revulfos. Lucan. I. 2. v. 184. cavis evolvit fedibus orbes. b. e. oculos eruit. Plin. l. 2. c. 38. Aeris fedes infra lunam. Id. l. 11. c. 37. Sect. 51. Superbia in fuperciliis fedem habet. fett. 58. Mala, fedes pudoris. Id. 1. 22. c. 6. circa med. periculi. b. e. locus ubi periculum fuit. Id. l. 33. c. 4. ante med. Rupes cæduntur, fedemque trabibus cavatæ præbere coguntur. See des belli piazza d' arme locus firmus & opportunus,.., ubi copia

& omne inftrumentum belli conftituitur. Vellej. l. 2. c. 74. Hæc fedem belli Prænefte ceperat. Sueton. in Galb. c. 10. In munitione oppidi, quod fedem bello delegerat . Tacit. 3. Hift. cap. 8. Quæfitum inde quæ fedes bello legeretur. Verona potior vifa Adde Lucan. 1. 2. v. 394. T Seden habere, locum habere > aver luogo. Cic. 3. de Orat. c. 5. Neque verba fedem habere poffunt, fi rem fubtraxeris: neque res lumen, fi verba femoveris. Id. 2. de Orat. c. 87. ad fin. Omnibus quæ fub afpectum veniunt, fedes opus eft. etenim corpus intelligi fine loco non poteft. Metonymice eft podex,

nates, anus, il federe. Plin. 1. 22. c. ult. circa med. Lentis decocta fuccus adhibetur ad fedem cum rofaceo. Id. lib. 32. c. 9. circa mied. Sedis attritus. & lib. 23. c. 3. fub fin. exulceratio. Id. I. 22. c. 21. o med. excrefcentia. Id. I. 23. c. 4. ante med. inflammationes. & lib. 26. cap. 8. fub fin. procidentia. In genitivo plur. habet fedium & per fyncop. fedum : atque hoc frequentius effe putat Prifcian. 1. 7. pag. 771. Putsch. ut varum pro varium: adfcribitque illud Cicer. pro Sext. c. 2. Veftrarum fedum templorumque caufa. Sed al. leg. fedium Sic Vellej. 1. 2. c. 109. circa med. A tergo fedium fuarum haberet Noricos. SEDICULA. V. Sedecula.

mus,

SEDICULUM, fedile. Paul. ex Fefto. SEDIGITUS, a, um, che ha sei dita, ¿žadantudes, qui fex habet digitos. Plin. l. 11. c. 43. Digiti quibufdam in manibus feni. C. Horatii ex patricia gente filias duas ob id Sedigitas appellatas accepi& Volcatium Sedigitum, illuftrem in Poetica. Hujus Volcatii prænomine Caji, Gell. quoque meminit . 3. c. 3. & lib. 15. c. 24. item fcriptor vitæ Terentii, qui cum Suetonio edi folet, ubi tres ejus verficulos de morte Terentii recitat integrum vero epide Poetis comicis infcriptum, exftat in collectione Pithai, gramma, 1. 2. p. m. 42. & in append. Virg. Scaligerana, p. m. 231. SEDILE, lis, n. feggio, feggia, fedia, fedile, dpx, fedes panca fcamnum. Virg. 1. En. v. 167. & Ovid. 5. Met. v. 317. Factaque de vivo preffere fedilia faxo. Plin. l. 5. ep. 6. a med. Sunt locis pluribus difpofita fedilia e marmore . Virg. 8. n. v. 176. gramineoque viros locat ipfe fedili. Ovid. de medic. fac. v. 13. Cum matrona premens altum rubicunda fedile, Affiduo durum pollice nebat opus. Id. 8. Mer. v. 639. Membra fenex pofito juffit relevare fedi li. Horat. in ar. Poet. v. 205. nondum fpiffa nimis complere fedilia. Id. Epod. 4. v. 15. fedilibus in primis federe. Virg. 5. Æn. v. 837. Sub remis fufi per dura fedilia nauta. b. e. tranftra. Gell. 1. 2. c. 2. Sedile apponere alicui. Sueton. in Aug. c. 43. Exftru&tis in campo Martio fedilibus ligneis. Celf. I. 1. c. 3. ante med. Poft iter primum fedile, deinde un&tio reficit. Apud Senec. epift. 70. poft med. Sedile eft locus fedendi in vehiculo. Locus quilibet ad commorandum. Varr. 1. 3 R. R. c. 5. a med. Mutuli crebri omnibus columnis impofiti, fedilia avium. SEDIMEN inis, n. pofatura, deposizione, subfidentia. Cal. Aurel. Tard. I. 5. c. 4. In ipfa præterea urina fedimina inveniuntur aliquando craffiora, & calida, aliquando arenofa & faxofa. Adde cap. 10. circa med. SEDIMENTUM, ti, n. calamento, profondamento, doros, fubfie ὑπόστασις dentia. Plin. l. 36. c. 10. extr. Inundationibus Tiberis fedimento molis facto.

SEDITIO, onis, f. diffenfione, difcordia, fedizione, didoraors, anarαστασία diffenfio, turba, difcordia, motus populi imperium detre&tantis, vel inter fe certantis. Ducunt a fe, qua feorfim fignificat, ut in feparo, feduco, &c. & itio, inferto d, ut in reditio. Cic. in fragm. apud Non. cap. 1. n. 96. & apud Serv. ad 1. En. v. 153. Eaque diffenfio civium, quod feorfum eunt alii ad alios, feditio di citur. Id. l. 10. Attic. ep. 1. Solon capite fanxit, fi qui in feditione non alterutrius partis fuiffet. (V. hac de re Gell. l. 2. c. 12.) Id. 2. de Orat. c. 28. a med. Illam Norbani feditionem neque reprimi potuiffe, & jure effe conflatam Id. Attic. l. 2. ep. 1. a med. Sæpe feditione commota. Id. pro Mur. c. 39. Seditionem & difcordiam concitare. Tacit. 6. Ann. c. 3. Difcordiam & feditionem quærere. Id. Ann. 1. c. 19. Per feditionem & turbas. Cic. 1. de Divin. c. 24. a med. Magaam feditionem in caftris inter Panos & Siculos

milites effe fa&tam. Cef. Jub fin. l. 1. B. Civ. Cum ftipendium ab legionibus , pæne feditione facta, flagitaretur. ammutinamento. & lib. 7. B. Gall. c. 28. ad fin. Ne qua in caftris feditio oriretur. Liv. 1. 6. c. 16. a med. Haud procul feditione res erat. Tacit. 4. Hift. c. 68. extr. Vir turbidus mifcendis feditionibus. Tacit. Ann. 1. c. 38. 45. Seditionem cœptare. & lib. 2. c. 15. induere. Vellej. 1. 2. c. 68. movere Tacit. Ann. 14. c. 17. extr. concire. Flor. l. 1. c. 25. excitare. Tacit. 16. Ann. c. 30. alere Id. 2. Hift. c. 29. coercere Id. 1. Ann. c. 42. compefcere. & cap. 52. opprimere. & cap. 69. comprimere Sueton. in Caf. c. 4. & in Tiber. cap. 25. componere. Juftin. I. 11. c. 2. exftinguere. Cic. Attic. 1. 5. ep. 14. & Verr. 3. c. 27. fedare. Vellej. 1. 2. c. 81. difcutere. Liv. I. 6. c. 16. a med. lenire. Tacit. 2. Hift. cap. 29. Deflagrante paulatim feditione. Liv. 1. 6. c. 18. recrudefcente. Id. I. 42. c. 2. Glifcit Seditio. T Dicitur interdum de privatis difcordiis, rixa, jurgio. Terent. Andr. 5. 1. 11. Perpulifti me, ut filiam darem in feditionem , atque incertas nuptias. Plaut. Amph. 1. 2. 14. Amphitruo uxori turbas con. ciet tum meus pater eam feditionem illi in tranquillum conferet. T In bonam partem Claudian. 1. 2. in Rufin. v. 225. magno certatur amore, Alternamque fidem non illaudata laceffit feditio. ¶ Tranflate Stat. 9. Theb. v. 141. Siculi velut anxia puppis Seditione maris, nequicquam obftante magiftro, Errat. tempefta. & Manil. 1. 2. v. 9o. feditio pelagi. & verf. 196. Quin tria Signa novem Signis conjuncta repugnant Et quafi feditio cælum tenet. Stat. 1. 1. Theb. v. 35. flammafque rebelles Seditione rogi. b. e. cum rogus duorum fratrum Eteoclis & Polynicis ignem in duas diverfas partes diftulit, ut eft apud eund. I. 12. a vers. 420. Apud Ovid. 12. Met. v. 61. Seditio cum Credulitate, vana Lætitia, Timore, &c. comites Famæ finguntur. T Joculariter Plaut. Merc. 1. 2. 14. Seditionem facit lien, occupat præcordia. b. e. intumefcit, inftar populi tumultum cientis.

more fe

SEDITIOSE, fediziofamente, oraσns, per feditionem ditioforum, contentiofe. Cic. pro Cluent. c. 1. Quæ concionibus feditiofe concitatis accommodatior eft, quam tranquillis moderatifque judiciis. Id. pro Mil. c. 3. Cum a tribuno plebis in concione feditiofe interrogaretur. Tacit. 3. Ann. c. 12. Turbide & feditiofe tra&are exercitus. Id. l. 5. Hift. c. 12. Seditiofius agere. Cic. I. 2. ad Attic. ep. 21. Multa cum feditiofiffime diceret. SEDITIOSUS, a, um, tumultuante, fediziofo, cтorwand's, qui feditiones facit, turbulentus. Cic. 2. de Orat. c. 11. ad fin. Seditiofus civis, & turbulentus. Id. Phil. 1. c. 9. Ut turbulenti, ut feditiofi, ut perniciofi cives velint effe. Id. 1. 1. de Invent. c. 3. ad fin. Ex feditiofa & tumultuofa vita fe in ftudium aliquod tradere quietum. Afcon. in Milonian. c. 17. Nam ejus feditiofior fuit concio. Sueton. in Caf. c. 70. & Tacit. 1. Ann. c. 44. Seditiofiffimum quemque vintos trahunt. & lib. 3. cap. 40. Per conciliabula & cœtus feditiofa differebant. Id. 1. Hift. c. 53. in fin. Seditiofa colloquia. & lib. 3. c. 50. Seditiofæ militum voces.

9.

πάνω

1.

eum.

curas. Senec. in Herc. Oet. v. 1837. queftus. Cic. initio Verr. 2. invidiam & infamian. Hirt. de B. Afric. c. 87. fub fin. Sedandæ eorum importunitatis gratia, fingulis HS centum divifit. SEDUCO, is, uxi, uctum, a. 3. tirare in difparte, dndyoua, feorfum ab aliis duco, quafi de re aliqua locuturus. Cic. Attit. lib. 5. epift. ult. a med. & Plaut. Curcul. 2. 3. 60. Salve, inquit mihi prehendit dexteram, feducit, rogat, &c. Petron. in Satyr. cap. 13. Seduxit me paululum a turba, & fcis, inquit, frater, &c. Terent. Hecyr. 1.2. 69. Pamphilus me folum feducit foras, narratque, &c. Plaut. Afin. 2. 2. 95. Nam me hodie fenex feduxit folum feorfum ab ædibus: mihi, tibique interminatus eft, &c. Apul. 1.9. Meram. Quafi quippiam fecreto collocutura in fuum cubiculum feducit Seducere aliquid, feorfum trahere, feponere. Senec. ep. 90. a med. Irrupit in res optime pofitas avaritia: & dum feducere aliquid cupit, atque in fuum vertere, omnia fecit aliena. ¶ Item feparo, divido, feparare. Ovid. Heroid. ep. 19. v. 142. Seducit terras hæc brevis unda duas. Lucan. I. 8. v. 291. Cafpiaque immenfos feducunt clauftra receffus. Ovid. 4. Met. v. 371. & iftum Nülla dies a me, nec me feducat ab illo. & lib. 13. v. 611. feduce-, re caftra. b. e. bifariam dividere exercitum. Virg. Æn. 4. v. 385. cum frigida mors anima feduxerit artus. Ovid. 4. Faft. verf. 385. Plura locuturi fubito feducimur imbre. Adde Senec. 1. 1. quæft. nat. c. S. Item fubtrahere, fottrarre. Cic. Phil. 13. c. 10. a med. Quod te idibus Martiis a debita tibi pefte feduxit. Adde Fam, 10. epift. 28. ¶ Translate Senec. de confol. ad Helv. cap. 16. ante med. Non potes ad obtinendum dolorem muliebre nomen prætendere, ex quo te virtutes tuæ feduxerunt. h. e. fubtraxerunt, runt, fepararunt a vulgo muliercularum. T Item averto, abduco, alio converto. Propers. lib. 1. el. 9. v. 27. Quippe ubi non liceat vacuos feducere ocellos. h. e. alio convertere, & ab amica fpe&tanda deflectere. Cic. 1. Tufcul. c. 31. Animum ad fe ipfum advocamus fecum effe cogimus, maximeque a corpore feducimus. Plerique al. leg. abducimus. Item decipere, fedurre. Tertull.

SEDO, as, avi, atum, a. 1. acchetare, calmare, fmorfare, mitigare, tranquillare, vw, facere ut aliquid refidat, quod excitatum & turbatum erat, lenire, mitigare, placare, reprimere, reftinguere. Phedr. I. 2. fab. 5. v. 15. Alveolo cœpit ligneo confpergere Humum æftuantem fedans pulverem. Propert. 1. 3. eleg. 20. v. 19. per Ionium vectus cum feffa Lechao Sedarit placida vela phafelus aqua. avrà ammainato. & Cic. in Arat. v. 125. Curriculum nunquam defeffo corpore fedans. non fermando mai. & Catil. 3. c. 3. Interventu Pomtini pugna, quæ erat commiffa, fedatur. Id. 3. Verr. c. 18. Tempeftas fedatur, Dolabella proficifcitur. Id. 2. Catil. cap. ult. & Nep. in Datam. c. 8. extr. bellum. Justin. 1. 20. c. 2. Peftis utrobique fedata eft. Ovid. de remed. Amor. v. 117. Sedare incendia. Id. Met. 15. v. 83. Carne fere fedant jejunia. l. 3. v. 415. Phædr. 1. 4. fab. 3. v. 1. & Lucret. l. 4. v. 848. fitim. Plin. i. 11. c. 54. famem. Plaut. Bacch. 1. .75. & Nep. in Eumen. c. in fin. laffitudinem. Neutrorum more Propert. l. 3. el. 17. v. 5. Flamma per incenfas citius fedaret ariftas. Al. leg. fedetur Cn. Gell. apud Gell. lib. 18. cap. 12. Poftquam tempeftas fedavit Atherbal taurum immolavit. T Sæpe refertur ad morbos corporis. Plin. l. 28. c. 9. ante med. Sedare tormina. Id. I. 29. c. ult. a med. dolores aurium. Id. 1. 30. c. 13. tumorem vulnerum. Id. 1.-20. c. 17. a med. anginas. cap. 20. cruditates. Id. I. 30. c. 6. diftillationes. & cap. 13. ad fi. fcabiem, pruritum. Plaut. Curcul. 1. 2. 22. Liber tibi fcreanti, ficcæ, femifomnæ affert potionem, & te fedatum it. viene a riftorarti. T Et ad incommoda fortunæ. Plaut. Pan. 5. 4. 93. Multorum annorum miferias nunc hac voluptate fedo. Terent. Hec. pròl. 2. v. 23. Eam calamitatem voftra intelligentia fedabit. Cic. 2. Phil. c. 18. a med. Tanta mala florentiffimæ familiæ fedavi, vel potius fuftuli. T Sæpe ad appetitus & ægritudines animi. Cic. 1. de Orat. c. 46. a med. Quemcumque in animis hominum motum res & caufa poftulet, eum dicendo vel excitare, vel fedare. Id. 3. de Legib. c. 10. Populi impetus aliquando incenditur: & quidem fæpe fedatur. Id. 1. Offic. c. 29. ante med. Appetitus omnes contrahendi fedandique funt. Id. 1. de Divin. c. 29. ad fin. Illam partem animi, in qua irarum exfiftit ardor, fedare atque reftinguere. Salluft. in Jug. c. 4. a med. Memoria rerum geftarum eam flammam egregiis viris in pectore crefcere, neque prius fedari, quam, &c. Ovid. 4. ex Pont. ep. 11. fub fin. cum longa dies fedavit vulnera mentis, Intempeftive qui fovet illa, novat. Liv. . 1. c. 16. Sedare pavorem. Id. l. 25. c. 37. lamentationem. Propert. I. 2. el. 13. v. 31. fletus. Juftin. lib. 12. c. 15. tumultuantes milites. Cic. Attic. I. 5. epift. 14. feditionem. Id. Phil. 1. c. 7. difcordias. Id. l. 1. de Legib. c. 21. controverfiam. Plaut. Merc. fc. ult. v. 1. iram. Stat. 12. Theb. v. 514.

Tom. IV.

,

exome

1. 2. adverf. Marcion. c. 8. Nam etfi Angelus, qui feduxit, fed liber & fuæ poteftatis, qui feductus eft. Auguftin. lib. 2. Confeffion. c. 3. a med. Seducebat me, quia ego feductilis eram. Adde Tract. 29. in Joann. fub init. Addunt & Terent. Andr. 4. 1. 20. fed varia ibi lectio. Item Quintil. I. 7. c. 2. Tacit. 2. Hift. c.90. & Ulpian. Dig. lib.43. tit. 28. leg. 3. fed invitis Criticis. SEDUCTILIS, le, qui in errorem facile duci poteft, užaπÉTATOS Alcim. Avit. I. 2. v. 166. mortiferuin fedu&tilis Eva venenum Auribus accipiens. Adde Auguftin. 1. 2. Confeffion. c. 3. SEDUCTIO, onis, f. il tirar in difparte, anαywyn, feorfum ductio. Cic. pro Mur. c. 24. Mæftos amicos, obfervationes, teftificationes feductiones teftium feceffionem fubfcriptorum animadvertebant. Item feparatio, feparazione. Lactant. l. 2. c. 12. Mors eft corporis animæque feductio. ¶ Item deceptio, feducimento, feduzione. Tertull. I. 2. adverf. Marcion. c. 2. fub fin. Adam confeffus eft fedu&tionem non occultavit feductricem.

SEDUCTOR, oris, m. feduttore, qui feducit & decipit. Vet. Gloff. Seductor, cs, drατnths. Auguftin. Tract. 29. in Joann. fub init. Si enim feducere decipere eft nec Chriftus feductor, nec Apoftoli ejus, nec quifquam feductor debet effe Chriftianus. Adde in Pfalm. 63. fect. 15. ex Matth. 27. 63.

SEDUCTORIUS, a, um, ad feducendum pertinens. Augustin.sub fin. cap. 6. lib. 5. Confeffion.

SEDUCTRIX, icis, f. feduttrice, quæ in errorem inducit. Tera tull. lib. 2. adverf. Marcion. cap. 2. fub fin. Adam non occultavit feductricem.

SEDUCTUS, us, m. ritiro, feceffus, feductio. Senec, de Tranquill. animi, c. 3. Nec, ut leonum impetus caveis coercetur, fic hominum, quorum maxime in feductu actiones funt. Al. leg. seducto : ut fit feductum, i, n.

SEDUCTUS, a, um, tirato in difparte, draxdes, feorfum ductus abductus a turba. Liv. I. 30. c. 5. Singulos deinde feparatim, Lælium ac Mafiniffam, fedu&tos obteftatur, ut, &c. Ovid. 3. Faft. v. 678. venit Gradivus ad Annam, Et cum fedu&ta talia verba facit. Phedr. l. 3. fab. io. v. 11. Seductus in fecretum a liberto fuo. Perf. fat. 6. v. 41. tu meus heres Quffquis eris paulum a turba feductior audi. & fat. 2. v. 3. non tu prece pofcis emaci, Quæ nifi feductis nequeas committere divis. h. e. quafi femotis, & clam eos rogando. ¶ Item fubductus, levato, tirato via. Ovid. de remed. Amor. v.446. Caffaque feducto ftipite flamma perit. Al. leg. fubducto, al. aliter. Item feparatus, divifus, feparato. Ovid.

3. Met. v. 379. puer comitum feductus ab agmine fido. Id. 1. Met. v. 80. tellus feducta nuper ab alto æthere. Stat. 3. Theb. verf. 460. Mons erat audaci feductus in æthera dorfo. b. e. elatus, & quafi a tellure feparatus. Liv. 1. 2. c. 54. Confilia non publica fed in privato, feductaque a plurium confcientia habere. Senec. ep. 117. ante med. Animi habent proprium quiddam, & a corporibus feductum. Manil. l. 1. v. 82. Seducta in varias certarunt pectora curas. b. e. diftracta. Tremotus, femotus. Ovid. Met. 4. v. 622. & ex alto feductas æthere longe Defpectat terras. & lib. 13. v. 902. fedu&os na&ta receffus. Plin. l. 7. ep. 25. fub fin. Effecitque ut illis. , quos doctiffimos novi, non minus hos feductos, quafi rufticos verear. che vivono ritirati. deceptus, fedotto. Auguftin. l. 14. de Civ. Dei, c. 11. fub fin. SEDULARIUM. V. Seliqueftrum. SEDULE, adverb. idem ac fedulo. Colum. lib. 9. cap. 9. Semper quidem cuftos fedule circumire debet alvearia. Prudent. mepi' sep. 2. de S. Vincent. v. 407. Hoc munus implet fedule. SEDULITAS, atis, f. accuratezza, diligenza, affiduità, è'nwéλax

L

ardens

&

ardens ftudium implendi officium fuum, diligentia, affiduitas. Cel, ad Cicer. Fam. 8. ep. 11. ante med. Balbi operam & fedulitatem laudare poffum. Cic. pro Cacin. c. 5. a med. Voluntarius amicus mulieris, non neceffitudine aliqua, fed ficto officio, fimula taque fedulitate conjunctus. Id, pro Arch. c. 10. ad fin. Qui fedulitatem mali poetæ duxerit aliquo tamen præmio dignam. Plin. l. 11. c. 30. de formicis. Jam in opere qui labor! quæ fedulitas! Plin. l. 3. p. 18. Præftare fedulitatem alicui rei, Ovid. 3. Fast, v. 668. Pauper, fed munda fedulitatis, anus. & lib. 4. v. 434. Et non fentitur fedulitate labor. Id. 3. ex Pont, ep. 8. v. 18. Nil igitur Ponti tota regione finiftri, Quod mea fedulitas mittere poffet, erat,

nimia & mifera diligentia, Epispyia. Horat. 1. 2. ep. 1, v. 260. Sedulitas autem ftulte, quam diligit, urget. & lib. 1. ep. 7. v.8. Officiofaque fedulitas, & opella forenfis Adducit febres, & teftamenta refignat.

SEDULIUS, prænominę Cœlius, Britannus, feu Scotus, Poeta Chritianus, circa medium fæculi quinti floruit, fub Valentiniano & Theodofio juniore reliquit Carmen Pafchale quinque libris divi. fum, & quædam alia, ftylo fatis probabili, ut illis temporibus & ad Latinos veteres poetas proxime accedente: egregius antiquiorum imitator, ut ait Cellarius, & qui verba Maronis, & contexendi fuavitatem, fi quis alius, a fæculi rebus ad facrum argumentum tam fcite, quam pie accommodavit. Venant. Fortun. Į. 1. de vita S. Martini, verf, 15. Hinc quoque confpicui radiavit lingua Sedulj.

SEDULO, adverb, con diligenza, accuratamente, dniporãs, otudaiws, impenfe, ftudiofe, accurate, diligenter. Terent. Heaut. 1. 1. 74, Pro fe quifque fedulo faciebat, quo illam mihi lenirent miferiam, Vatin. ad Cicer. Fam. 5. ep. 10. Faciam omnia fedulo, quæ te fciam velle. Plin. l. 7. ep. 19. Munere fedulo fungi. Sueton, in Tiber. c. 37. Tumultus ne orirentur, fedulo cavit. Terent. Phorm. 4. 3. 10. Id agitans mecum fedulo, inveni opinor remedium huic rei. Id. Heaut. 5. 4. 15. Ego quod potero, enitar fedulo. Id. Adelph, 3. 4. 63. Sedulo moneo quæ poffum, pro mea fapientia. Plaut. Men. 5. 7. 20. Operam dabo, & defendam, & fubvenibo fedulo. Id. Aulul. 1. 2. 35. Sedulo celare aliquid. Id. Bacch. 3. 3. 73. Rem mandatam gerere amici fedulo. Id. Pfeud. 1. 2. 108. Sedulo deproperare. Id. Perf. 5. 2. 62. curare Cic. 3. Attic. epift. 12. Tu quidem fedulo argumentaris, quid fit fperandum, & maxime per Senatum. Liv. lib, 2. cap. 38. Sedulo audientes fecunda iræ verba. T Feci fedulo, formula excufantis, ubi ad voluntatem res non fucceffit. Cato R. R. c. 2. Si domino opus nou apparet, dicit villicus, fe feciffe fedulo: fervos non valuiffe, tempeftates malas fuifle, &c. Terent. Andr. 4, 1. 56. Parum fuccedit quod ago: at facio fedulo. Plaut. Merc. 2. 3. 106. At tu excufato, te feciffe fedulo. Cic. Fam. 2. ep. 11. Sed tamen fedulo fit, & in primis a Patifco. E etiam de induftria, data opera, a bello ftudiu, a pofta: quia qui diligenter facit, data opera facit. Terent. Hec. 4. 2. 1. Non clam me eft, gnate mi, tibi me effe fufpectam, uxorem tuam propter meos mores hinc abiiffe: etfi ea difimulas fedulo. Id. Eun. 1. 2. 58. Fingit caufas, ne det, fedulo. Liv. 1. 2. c. 58. a med. Si citius agi vellet agmen, tardius fedulo incedere. Id. 1. 34. c. 14. Nufquam, nifi in virtute, fpes eft, milites, inquit: & ego fedulo, ne effet, feci. Quintil. I. 7. cap. 1. a med. Sedulo imitor quærentem, ut quærere doceam: & omiffo fpeciofiore illo ftyli genere, ad utilitatem me fubmitto difcentium. Adde Terent. Adelph. 1. 2. 64. & Phorm. 2. 3. 81. T Item ferio, ex animo, bona fide, finceramente, feriamente, & hoc enim et diligenter agere. Neque tamen verum eft, quod Donat. Non. & Ifidor, docent, fedulo ex fine dolo conflatum effe. Terent. Phorm. 2. 4. 13. Ego fedulo hunc dixiffe credo. Plaut. Capt. 4. 2. 106. Quando mihi nihil credis, quod ego dico fedulo. Lucil. apud Non. c. I. n. 171. Salutem fitis verfibus Lucilius, quibus poteft, impertit; totumque hoc ftudiofe & fedulo.

.

ar.

SEDULUS, a, um, diligente, attento, follecito, pronto, affiduo, ብሪ quos, ¿'πiusλr's, qui ftudio tenetur implendi officii, affiduus intentus, accuratus, diligens, ftudiofus. Volunt effe a fedes, quia fedet, hoc eft immoratur operi, & affiduus eft. Phædr. I. 4. fab. 4. v. 13. Mater fedula jurifperitos confulit. Horat. in ar, Poet. v. 116. & Ovid. Heroid. ep. ult. v. 95. fedula nutrix. Ovid. lib. I. de am. v. 377. hæc fit fedula, tardior illa. Horat. l. 2. ep. 1. v. 178. Examinat lentus fpectator, fedulus inflat. Plin. l. 17. c. 14. Sedulus agricola. Ovid. Met. 13. v. 928. fedula apis. Id. 4. Faft. v. 297. Sedula fune viri contento brachia laffant: Vix fubit adverfas hofpita navis aquas. Senec, in Hippol. v. 1109. fedulus labor. Apul. 1.2. Met. Sedula induftria. & lib. 9. Sedulam operam dare. & lib. 11. Sedulum minifterium. Colum. lib. 8. cap. 1. Sedula cura, De his, qui in eloquentia aliquam operam pofuerunt. Cic. in Bruto, c. 47. extr. Eloquentes enim videbare, non fedulos velle conquirere. ¶ In malam partem de eo, qui diligentia nocet. Horat. I. 1. ep. 13. v. 4. Ne ftudio noftri pecces, odiumque libellis Sedulus importes. Ovid. 3. de arte aman, verf. 699. Conjugis ad timidas aliquis male fedulus aures Auditos memori detulit ore fonos. Adde Propert. lib. 1. eleg, 3. verf. 32. Horat. lib. 1. fat, 5. verf. 71. SEDUM, i, n. awer, genus herbæ, al. fempervivum, & digitellum. Vulgus a foliis vermiculorum fimilitudinem referentibus vermicularem nominat. Plin. l. 18. c. 17. med. Democritus fucco herbæ, quæ appellatur aizoon, in tegulis nafcens, tabulifve, Latine vero fedum, aut digitellum, medicata feri jubet omnia femina. Colum. 1. 2. c. 9. circa med. Succus herbæ, quam ruftici fedum appellant. Jd. 1. 10. v. 355. Profuit & plantis latices infundere amaros Mar

rubii, multoque fedi contingere fucco. L. L. c. 28. ubi al. leg. folium,

venças,

Tfedile. Varr. 1. 4. de

SEGES, etis, f. terra, campo da feminare, ager, terra deftinata accipiendis feminibus, necdum fata, five arata fit, five non. Varr. 1. 1. R. R. cap. ult. Far ad fationem tum promendum, cum fegetes maturæ funt ad accipiendum. Cato R. R. c. 36. Stercus columbinum fpargere oportet in pratum, vel in hortum, vel in fegetem. cap. 37. Nucleos in fegetem ne indideris. cap. 38. extr. Virgas, & farmenta, quæ tibi ufioni fupererunt, in fegete comburito. ubi eas combufferis, ibi papaver ferito. Cic. in fragm. apud Non, c. 4. n. 427.439. Segetes agricola fubigunt aratris multo ante, quam ferant. Vetus Poeta apud eund. 2. Tufcul. cap. 5. Etfi in fegetem funt deteriorem data Fruges, tamen ipfæ fuapte natura enitent. Varr. 1. 1. R. R. c. 6. a med, Segetes meliores exiftimantur effe campestres, vineæ collinæ, filvæ montanæ. Id. I, 2. c. 7. a med. Ut reftibiles fegetes effent exfuctiores. Virg. 1. Georg. v. 47. Illa feges demum votis refpondet avari Agricola, bis quæ folem, bis frigora fenfit. Colum. in præfat. I. 1. a med. Segetum & arationum ufum percipere. Tibull. l. 1. el. 3. v. 61. Fert cafiam non culta feges. Auct. Moreti in fin. Sub juga parentes cogit lorata juAtque agit in fegetes, & terræ condit aratrum. Plin. lib, 18. c. 11. a med. Segetes, quæ interquievere. Adde Caton. R. R. c. 29. & 155. Cic. de Senec. c. 15. fub fin. Varron. lib. 1. R. R. cap. 23. 37. a med. & 50. & in præfat. lib. 2. item Virgil. lib. 2. Georg. verf. 267. & lib. 4. vers. 129. & alios, quos docte congeffit Jul. Pontedera tum ad Varron. l. 1. R. R. c. 29. ubi tra ditam ab eo definitionem fegetis, & arvi examinat: tum in antiquitatib. Lat. & Græc. epift, 10. ¶ Item terra arata, & fata > campo feminato. Feftus: Seges dicitur ea pars agri, quæ arata, & confita eft a ferendo videlicet. Cic. in Orat. c. 15. Segetes fecundæ & uberes non folum fruges, verum herbas etiam effundunt inimiciffimas frugibus. Horat. 1. 2. ep. 2. v. 161. Cum fegetes occat tibi mox frumenta daturas. Tibull. lib. 2. el. 1. v. 19. Neu feges eludat meffem fallacibus herbis. & lib. 4. carm. 1. v. 172. Tonde, turque feges maturos annua partus. Martial. I. 5. epigr. 43. Non reddet fterilis femina jacta feges. ¶ Item ipfæ fruges, quæ in fegetibus nafcuntur, nondum demeffe, vel antequam in area terantur, præfertim ex quibus panis conficitur, biada. Cic, 3. de Orat. c. 38. & in Orat. c. 24. ad fin. Lætas effe fegetes, luxuriofa frumenta. Colum. l. 2. c. 12. fub fin. & Plin. l. 18. cap. 17. a med. Si in articulum feges ire cœperit, runcare ne herbæ vincant. Virg. 1. Georg. v. 77. Seges lini & avene. Colum. 1. 2. cap. 14. Segetes leguminum. cap. 9. a med. hordei. Varr. 1. 1. R. R. cap. 45. fabæ. Ovid. l. 3. de ar. am. v. 102. culto ftat feges alta folo. Metam. 10. v. 655. Et fegetis canæ ftantes percurrere ariftas. Id. Heroid. epift. 10. v. 139. Corpus, ut impulfæ fegetes aquilonibus horret. Senec. in Oedip. v. 50. Seges flava. & in Herc. Fur. vers. 699. & Colum. 1. 2. c. 9. circa med. Segetes adulta. & mox. Demeffis fegetibus, jam in area futuro femini confulamus. T De aliis Senec. in Herc. Fur. v. 909. Indorum feges. h. e. aromata, Claudian. de nupt. Honor. & Mar. v. 94. cafiæ & amomi. T In Jegetem fpicas ferre, proverb. ejufdem fententiæ, ac noctuas Athenas. V. Noctua. Ovid. 5. Trift. el. 6. v. 43. in litus arenas In fegetem fpicas, in mare fundit aquas. ¶ Translate Accius apud Non. c. 4. n. 427. Quod beneficium haud fterili in fegete, rex, te obfeffe intelleges. Ovid. 4. ex Pont. epift. 2. v. 11. Fertile pectus habes interque Helicona colentes Uberius nulli provenit ifta feges. Juvenal. fat. 7. v. 103. Quæ tamen inde feges? b. e. quis fructus ? Arnob. lib. 5. pag. 172. Videtur Jupiter non effe caufam ob aliam natus, nifi ut effet criminum feges, maledi&torum materia. h. e. ex quo tanquam ex arvo culto & fato crimina affatim orirentur Prudent. in Hamartig. v. 258. Auri namque fames parto fit major ab auro. Inde feges fcelerum. Cic. pro Mil. cap. 13. ad fin. Quid enim odiffet Clodium Milo, fegetem ac materiam fuæ gloria? b. c. ex quo, tanquam ex arvo, gloriæ fructum percipiebat. T Segetent vocant Poetæ multitudinem hominum, inftar fegetis ortam ex fatis dentibus ferpentis. Ovid. 3. Met. v. 110. & lib. 7. verf. 30. & Heroid. ep. 12. v. 59. Val. Flaic. I. 7. v. 96. & 282. & Cleudian. de B. Get. v. 26. ¶ Stimulorum feges apud Plaut. Aulul. I. 1. 6. convicium eft in malum fervum, cujus in corpore tanquam in arvo ftimulos feri, & defigi juftum eft, TheSæpe dicitur de copia, & denfa multitudine cujufque rei. Virg. 3. Æn. v. 45. hic confixum ferrea texit Telorum feges. Claudian. 1.2. in Rufin. verf. 391. feges undique ferri Circumfufa micat. mille fpade. Eadem ratione fegetem dicit denfos aculeos in corpore hyftricis, Id. de Hyftric. v. 12. Sic fegetem ahenam vocat Id. de conful. Mall. Theod. v. 317. multitudinem tubulorum æreorum in machina hydraulica ad exprimendos varios fonos, & concentum muficum efficiendum Verba Claudiani funt: Et qui magna levi detrudens murmura ta&u, Innumeras voces fegetis moderatus ahena Intonet erranti digi to, penitufque (al. pedibufque ) trabali Ve&te laborantes in car mina concitet undas. Catull. carm. 48. ad Juvent. Non fi denfior aridis ariftis Sit noftræ feges ofculationis. SEGESTA, & Segetia, dea, quæ fegetibus præerat, & fegetes lætas facere exiftimabatur. Plin. l. 18. c. 2. Hos enim deos tunc maxime noverant, Sejamque a ferendo, Segeftam a fegetibus appellabant, quarum fimulacra in Circo videmus. Macrob. 1. 1. Saturn. c. 16. Apud veteres quoque qui nominaffet Salutem, Sejam, Segetiam, Tutilinam, ferias obfervabat. Augustin. de Civ. Dei 1. 4. c. 8. Nec faltem potuerunt unam Segetiam talem invenire, cui femel fegetem commendarent: fed fata frumenta, quamdiu fub terra effent, præpofitam voluerunt habere deam Sejam cum vero jam effent fu

:

per

&c.

das curaffet. Tacit. 3. Hift. c. 40. Segnius, quam ad bellum ince dens. Liv. l. 40. c. 27. Hoftes fegnius focordiufque oppugnabant Horat. in ar. Poet. v. 180. Segnius irritant animos demiffa per aufunt oculis fubje&ta fidelibus. h. e. tardius & reres Quam quæ miffius. Liv. 1. 30. c. 21. Segnius homines bona, quam mala fentire. Præcedente negatione fignificat eadem celeritate alacritate, diligentia. Salluft. in Jug. c. 78. extr. Oppidani infolita re perculfi, nihilo fegnius bellum parare. Nep. in Datam. c. 2. extr. Cum ab Ariobarzane defertus effet, nihilo fegnius perfeveravit. Plin. l. 3. ep. 18. fub fin. Non ideo tamen fegnius precor, ut, Flor. lib. & cap. 3. Nec fegnius, quam minati fuerant, per Alpes ferebantur. Lucan. 1. 6. v. 286. qui Cæfaris arma Segnius haud vidit, quam, &c. Adde Plin. lib. 6. ep. 20. Liv. L. 7. c. 18. fub fin. Sueton. in Ner. c. 20. ad fin. Plin. in Paneg. c. 69. Tacit. 3. Hift. c. 25. in fin. item Ovid. Met. 7. v. 770. & lib. 10. v. 588. quibus loc. alii reponunt fecius, aut fequius, levi aut nulla mutatione fententia. Sic Plin. l. 28. c. 7. ante med. Si in defectu Lunæ congruat vis illa, irremediabilem fieri non fegnius & in filente. fimilmente, non altrimenti. ¶ Superlativum fegniffime eft Caffiod. 1. 1. cap. 35. SEGNITIA,, f. tardità, pigrizia, infingardaggine, poltroneria, negligenza, apyla, onvos, tarditas, pigritia, inertia, negligentia. Eft etiam quinta declinationis, Segnities, præfertim in recto, quarto, & fexto cafu. Cic. 1. 1. de Fin. c. 2. Rudem effe in noftris poetis, aut inertiffimæ fegnitiæ eft aut faftidii delicatiffimi. Id. de clar. Orat. cap. 81. ad fin. Sine arrogantia gravis effe videbatur, & fine fegnitia verecundus. Terent. Andr. 1. 3. 1. Enimvero, Dave, nihil. Joci eft fegnitia, neque focordiæ. Ubi Donat. fegnitiæ ad agendum, focordiæ ad confiderandum. Plaut. Afin, 2. 1. 6. Tu abs te focordiam omnem rejice, & fegnitiem amove. Cic. l. 1. de Orat. c. 41. Caftigemus fegnitiem hominum atque inertiam. Virg. 2. Æn. verf. 373. Feftinate viri. nam quæ tam fera moratur Segnities? Tacit. 1. Hift. c. 33. Cunctatione & fegnitia tempus terere. T Tranflate Id. l. 3. c. 42. Valens e finu Pifano fegnitia maris, aut adverfaute vento, portum Herculis Monceci depellitur. calma, bonaccia. Sic fegnities ventorum apud Colum. 1. 2. c. 21. ad fin. b. e. filentium, quies, cum venti nequicquam exfpectantur ad ventilanda fru-, menta in area. Al. tamen in Tacit. leg. fevitia. Quintil. declam. 12. c. 11. Segnities verbi. b. e. tarditas, parcitas, verbum minus exprimens rei atrocitatem. Aliquando eft focordia, ftultitia, fupiditas. Sueton. in Claud. c. 5. Super veterem, fegnitiæ notam ebrietatis quoque & alex infamiam fubiit. Tacit. 4. Ann. cap. 59. extr. Qui nunc patientiam fenis & fegnitiam juvenis juxta infultet. Plauti quoque illud huc trahi poteft, Trin. 3. 3. 66. In ejufmodi negotio diem fermone terere, fegnities mera eft. è una mera pazgia. Poteft etiam verti trafcuraggine, negligentia. fegnis enim & piger negligens eft. Quo fenfu Colum. I. 9. c. 5. de apib. Neque ea res curatorem fraudulentum tantum fed etiam immundæ fegnitiæ perofa eft æque enim dedignatur, fi minus pure habita eft, ac fi tra&tetur fraudulenter. b. e. cum apes negligentia curatoris immunditiis infeftantur,

SEGNITIES. V. in voce præced.

SEGREGATIM, adverb. feparatamente. Prudent. in præfat. Hamartig. v. 39. Et fegregatim numen æternum colens.

SEGREGATIO, onis, f. feparazione. Tertull. de anim. c. 43. Somnus eft fegregatio fpiritus.

me

SEGREGATUS, a, um, feparato, popicures. Cic. Tufcul. 5. c. 28. Quid ea vita foedius? quid deformius fola relicta, comitatu pulcherrimo fegregata? Terent. Hecyr. 5. 1. 26. Polliceor tibi fegregatum habuiffe, uxorem ut duxit, a me Pamphilum. T Proprie droßumondes. Phedr. 1. 3. fab. 15. v. 3. Ovefque fegregatas oftendit procul. b. e. feparatas a grege capellarum. SEGREGIS, ge, vel Segrex, egis, Segregus, a, um, feparato avodiodes, vores, fegregatus, fejun&tus, feparatus: quafi a grege remotus. Senec. 1. 4. de Benef. c. 18. Quæcumque animalia vaga nafcuntur, & actura vitam fegregem, armata funt. folitaria. Alter Senec. in Hippol. v. 1208. Qui nova natum nece Segregem fparfi per agros. b. e. difcerptum, dilaniatum, in frufta concifum. Prudent. Cathemer. 7. v. 28. Fragore ab onini quem remotum & fegregem Spreviffe tradunt criminum frequentiam. Id. in Hamartig. v. 804. Omnibus una fubeft natura, fed exitus omnes Non unus peragit, placitorum fegrege forma. h. e. diffimili, diverfa varia. Aufon. in Parentalib. n. 8. v. 10. Ipfe tuo vivens fegregus arbitrio. Grævius mallet fegregis. Adde Sidon. I. 9. epist. 3. T Re&tus fegrex tribuitur Plauto Moftell. 2. 2. 85. Quæfo, quid fegrex es? Al. aliter leg.

omnes adhibeant faventiam, ore obfcena dicta fegregent. Plaut. Capt. 3. 3. 2. Spes, opes, auxiliaque a me fegregant fpernuntque fe. Id. Mil. 4. 6. 17. Ille illas fpernit fegregatque ab fe omnes. Id. Trin. 1. 2. 41. & Afin. 4. 1. 29. Omnes bonos curare addecet, fufpicionem & culpam ut ab fe fegregent. Cic. 3. de Orat. c. 47. Iambum & trochæum frequentem fegregat ab oratore Ariftoteles. Id. 3. de Fin. c. 9. Segregare virtutem a fummo bono. Liv. 1. 1. c. 25. Ut fegregaret pugnam, capeffit fugam. b.e. ut hoftes disjungeret, cum unus contra tres pugnaret. ¶ Secernere. Petron. in Satyr. c. 135. Grana fordidiffimis putaminibus veftita curiofa manu fegrego. TSegregare fermonem Plauto Mil. 3. 1. 60. & Pan. 1. 2. 136. eft abrumpere, & tacere. T More fuo Lucret. lib. 1. verf. 452. Difcidio potis eft fejungi, feque gregari .

τμητές.

SEGREGUS. ) 3

SEGREX.

SEGREGO, as, avi, atum, a. 1. difunire, feparar dal gregge, άñoßyxonaw, a grege feparo. Nemefian. in Cyneget. v. 156. de canib. fic confcia mater Segregat egregiam fobolem virtutis amore. V. Abgregare, & Phædr. in Segregatus. T Translate eft feparare, allontanare, dpopil, feparo, fejungo, admoveo, removeo. Cic. 5. Phil. cap. 11. Exclufit illum a republ. diftraxit, fegregavit fcelus ipfius. Id. de Harufp. refpon. c. 12. extr. Qui antea voce præconis a liberis femovebantur, tuis ludis, non voce, fed mauu liberos a fe fegregabant. Id. pro Arch. c. 2. extr. Segregare aliquem a numero civium. Stat. 1. Theb. v. 183. Tunc movet arte dolum, quo femet ab agmine fido Segreget. Plin. 1. 34. c. 2. Segregare fe a ceteris. diftin guerfi. & Cic. 2. de nat. Dear. c. 59. a med. Eloquendi vis nos a vita immani & fera fegregavit. Terent. Heaut. 2. 4. 6. Meretrices, quæ vulgus abs fe fegregant. b. e. non omnes promifcue admittunt, fed uni fe dant. Plaut. Moftell. 5. 1. 9. Illi me e Senatu fegregant. Accius apud Non. c. 3. n. 93. & cap. 4. num. 330. Ut

V. Segregis

SEGULLUM, i, n, terræ genus in fummo folo, ex qua metallarii cognofcunt fubeffe venam auri. Plin. l. 33. c. 4. Aurum qui quærunt, ante omnia fegullum tollunt: ita vocatur indicium. SEJA. V. Segefta. SEJANIANUS, a, um, ad Sejanum pertinens, qui fub Tiberio ejus amicitiam, & fummam potentiam nactus, tandem ab eodem perculfus miferrime periit. Senec. de confol. ad Marc. cap. 1. circe med. Subactis jam cervicibus omnium & ad Sejanianum jugum adactis. SEJĀNUS, a, um, ad Sejum pertinens, quod eft nomen proprium R. civis, ut Sejanæ ædes, Varr. 1. 3. R. R. c. 2. Sejanæ paftiones, Id. ibid. Sejanus equus, fuit equus Cn. Seji Civis Romani inufitata magnitudine, omnibufque aliis equorum laudibus præftantiffimus, adeo, ut ex eorum genere equorum crederetur, quos Hercules occifo Diomede Argos perduxit. Sed equus ifte eo fato fuit, ut quifquis poffideret eum, is cum omni familia interiret. Primus enim hujus equi dominus a M. Antonio, qui poftea Triumvir conftituendæ reipubl. fuit, damnatus, miferando affectus eft fupplicio. Hunc deinde emit Cornelius Dolabella HS. centum millibus qui & ipfe a Caffio victus, in prælio occubuit. Ab hoc ad Caffium victorem equus pervenit, qui ab Antonio victus, fibi manus intulit. Nec multo poft Antonius victor, qui equum hunc abftulerat ab Augufto victus fimili mortis genere periit. Hinc ortum eft proverbium, ut homines calamitofi Equum Sejanum habere dicerentur. Hæc Gell. l. 3. c. 9.

cretis.

SEJUGATUS, a, um, difgiunto, feparato, divifo, xwprsès, fejun&tus, feparatus, divifus. Cic. lib. 1. de Divin. cap. 32. a med. Humani animi eam partem, quæ fenfum , quæ motum quæ appetitum habeat, non effe ab actione corporis fejugatam. Apul. I. 6. Metam. Si fpiritus corpore tuo femel fuerit fejugatus. Id. ibid. paulo fup. Singulis granis rite difpofitis, atque fejugatis. b. e. feSEJUGES, um, equi feni ad unum currum adhibiti vel currus, qui a fex equis trahuntur. Plin. l. 34. c. 5. Serum hoc, & in his non nifi a Divo Augufto fejuges, ficut & elephanti. Liv. 1. 38. c. 35. Sejuges in Capitolio aurati a P. Cornelio pofiti. Apul. in Florid. n. 16. ( al. l. 3.) Vir, cui omnes provincia quadrjuges, & fejuges currus ubique gentium ponere gratulantur. T Sejuges etiam dicuntur feparati, fejuncti, vel qui fine jugo, & legibus funt. Solin. c. 4. al. 10. ) de Sardinia. Sejuges gentes ad unum morem conjugare. SEJUNCTIM, feparatamente, disjuncte, feparatim. Tibull. I. 4. carm. 1. v. 103. Seu libeat duplici fejunctim cernere Marte, Dexter uti lævum teneat, dextrumque finifter Miles, fitque duplex geminis vi&toria caftris. Al. aliter leg.

SEJUNCTIO, onis, f. dra(suis, actus fejungendi, separatio, divifio. Habet locum inter figuras fententiarum. Cic. 3. de Orat. c. 53. Propofitioque, quid fis dicturus, & ab eo, quod eft dictum, fejuntio, & reditus ad propofitum, &c. ¶ Difcordia diffidium. Flor. cap. 23. lib. 1. Deinde moribundos a fejunctione redise in gratiam. SEJUNCTUS, a, um, feparato, dilgiunto, xwpisès, feparatus, disjuntus. Cic. initio ep. 9. l. 1. Fam. Si hoc tempore, quo fejun&i fuimus, & una, & Romæ fuiffemus. Al. leg. disjuncti. Lucret. I. 1. v.430. nihil eft, quod poffis dicere ab omni Corpore fejun&tum, fecretumque effe ab inani. Cic. 5. Verr. c. 84. Defenfio remota ab utilitate, fejun&ta a voluntate atque fententia legis. Nep. in Pelop. c. 3. Libet interponere, etfi fejunctum a re propofita eft, &c. Id. in Attic. cap. 10. extr. Ut appareret, nullam fejun&tam sibi ab eo velle fortunam. Quintil. I. 8. c. 3. Exercitatio procul a veritate fejuncta. Claudian. de VI. conful. Honor. v. 407. Laribus fejun&a poteftas exulat. b. e. remota a Laribus. Lucret. l. 2. v. 18. Corpore fejunctus dolor abfit. Apul. de deo Socratis. Non ufque adeo fejunctos & alienatos a nobis deos prædico, ut, &c. SEJUNGO, gis, unxi, unctum, a. 3. feparare, difgiungere, xwpi (wo, noldyou, feorfim jungo, feparo, femoveo, fegrego. Lucret. l. 1. v. 451. Conjun&tum eft id, quod nunquam fine perniciali Difcidio potis eft fejungi feque gregari. Cic. Fam. 10. ep. 6. Sejunge te quæfo, aliquando ab iis, cum quibus te temporum vincula conjunxerunt. Nep. in Annib. c. 3. ad fin. Alpes, quæ Italiam a Gallia fejungunt. Juftin. in fin. cap. 1. 1. 4. Difcedere ac fejungi promontoria , quæ ante junta fuerant, arbitrere. Cic. 3. de nat. Deor. c. 24. Fortunam nemo ab inconftantia & temeritate fejunget. Id. in Vatin. c. 10. extr. Quod me ex fortiffimorum civium numero fejungendum non putaris. Stat. l. 5. filv. 3. v. 241. fejungere matrem Jam gelidis nequeo buftis. Laccare.

SEL