Зображення сторінки
PDF
ePub

Scyria membra. . . ejufdem Pyrrhi. Senec. in Troadib. v. 976. Scyrius juvenis. b. e. Pyrrhus. Propert. I. 2. el. 7. v. 54. Scyria Deidamia. Claudian, in nupt. Honor. Mar. v. 16. Scyria virgo. h.e. Deidamia. Stat. 2. Achill. v. 103. Scyria litora. SCYROS, Scyrus, i, f. Sciro, Exupos, infula maris Ægai, ante finum Pagaficum, & Eubœam, cum oppido cognomine. In ea regnavit Lycomedes, cujus filia Deidamia ex Achille, qui ibi aliquandiu fub vefte muliebri latitavit, Pyrrhum peperit. Plin. l. 4. c. 12. Pompon. Mela 1. 2. c. 7. Pagafæus finus Scyron profpicit. Stat. 2. Acbill. v. 17. cum fe fcopulofa levavit Scyros: in hanc totos emifit puppe rudentes. Sciti, SCYTHE arum, m. Σκύθαι , pop. Scythia. Dicti funt a Scytha filio Herculis: vel ut alii volunt, a rulou, irafcor, quod fint feroces, & faciles ad irafcendum. Perfæ Sacas appellavere, a proxima gente: antiqui Arimeos, feu Arameos. Olim fanétiffimis fuere moribus, & omnino fecundum naturæ leges vixere. Barbari tamen fuerunt. Nam pecore vitam degebant. Plurimi carne equina, nonnulli etiam humana vefcebantur. Nullas habebant urbes, plauftris pro domibus ufi, in quibus hac illac vagabantur. Unde dicebantur Hamaxobii. Fuere item bellicofiffimi. Afiam quindecim annis fuba&tam mille & quingentos annos vectigalem habuerunt, & Parthicum, ac Badrianum imperium condiderunt. V. Juftin. 1. 1. & 2. Curt. l. 7. c. 15. Plin. l. 4. c. 12. lib. 6. c. 17. & lib. 7. c. 3. ¶ Innumerabiles hujus gentis populi fuere. Celeberrimi corum Saca, Maffagetæ, Daha, Effedones, Ariaca, Rhymnici, & alii, quos V. apud Plin. 1. 6. c. 17. T Scytharum folitudines, proverb. apud Curt. 1. 7. c. 8. de regione vafta & parum culta. Nam Scytharum gens omnium toto orbe vaftiffima eft. T Adjective pro Scythico. Martial. I. 4. epigr. 28. Indos fardonychas, Scythas fmaragdos. Id. l. 1o. epigr. 62. Scythæ pellis lora horrida. Stat. 11. Theb. v. 437. Scytha pontus. V. Scythes. SCYTALA, &, & Scytale, es, f. Un, genus epiftolæ fecretioris apud Lacones, quam fcribebant in membrana, vel loro, fuper furculum fpira inftar extento, deinde evolutum lorum mittebant ad eum, qui confcius erat: a quo rurfus circa parem furculum circumvolvebatur, apparebantque verba prius defcripta, quæ parem furculum non habenti, fieri nullo modo poterat ut legerentur. Eam rationem Gellius l. 17. c. 9. accuratius perfequitur. Aufon. epift. 23. v. 23. Vel Lacedæmoniam fcytalen imitare, libelli Segmina Pergamei tereti circumdata ligno Perpetuo infcribens verfu: qui deinde folutus Non refpondentes fparfo dabit ordine formas, Donec confimilis ligni replicetur in orbem. Nep. in Paufan. c. 3. Id poftquam Lacedæmonii refciverunt, legatos ad eum cum fcytala miferunt, in qua more illorum erat fcriptum, &c. Et etiam fcytale ferpens

tanta ut ait Solin. c. 27. ( al. 40.) circa med. ) præfulgens tergi varietate, ut notarum gratia videntes retardet: & quoniam reptando pigrior eft, quos affequi non quit, miraculo fui capiat fupentes. In hoc tamen fquamarum nitore hiemales exuvias prima ponit. Lucan. 1. 9. v. 717. Et fcytale fparfis etiam nunc fola pruinis Exuvias pofitura fuas. Salmaf. in exercitat. Plin. p. m. 339. negat cam tergi varietatem in fcy tale, & in cenchri veram effe afferit teftimonio Lucani ibid. v. 712. Legebatur olim apud Colum. 1. 6. c. 17. Mus araneus , quem Græci σκυτάλην appellant quamvis exiguis dentibus, &c. De eo intelligit Harduin. illud Plin. 1. 32. c. 5. a med. Eadem vis contra venenatorum omnium morfus, privatim fcytalen, & angues. Verum in Colum. al. nunc leg. μυγαλήν.

SCYTALOSAGITTIPELLIGER, OUTλoтoodεpuxтopopos, vox hibrida, epitheton eft Herculis, apud Tertull. de Pall. c. 4. quod fignificat clava, & fagittis armatum, & pelle indutum. Componitur a Graca voce oxuman, fcytale, h. e. baculus, clava, & Latinis fagitta, & pelliger.

SCYTATŮM, ti, n. Plin. l. 33. c. 5. Chryfocolla nifi rapuit colorem, adduntur fcytatum, atque turbistum: ita vocant medicamenta forbere cogentia. Al. leg. fchutatum.

[ocr errors]

SCYTHES, 2 m. Exurus, qui eft e Scythia. Cic. 5. Tufcul. c. 32.
An Scythes Anacharfis potuit pro nihilo pecuniam ducere, noftrates
philofophi facere non potuerunt? Horat. 1. 4. od. 14. v. 42. Te pro-
fugus Scythes Miratur.
¶ Scythes Jovis filius arcum & fagittas
inveniffe dicitur. Plin. l. 7. c. 56. a med. T Adjective eft Scy-
thicus. Senec. in Herc. Fur. v. 1210. Illa , quæ Pontum Scythen
Symplegas aretat. b. e. Euxinum Id. in Hippol. v. 906. Hunc
Graja tellus aluit, an Taurus Scythes, Colchufve Phafis? V.
Scythe.

[ocr errors]
[ocr errors]

fum montem, quo ab Albania; & Coracem quo' ab Iberia, & Col-. chide feparatur. Habet præterea alias divifiones, de quibus V. Geographos. T Equis maxime abundat, quorum carnibus populi vefcuntur. Afinis vero propter loci frigiditatem caret tefte Plinio 1.8. cap. 43. V. lib. 2. cap. 50. lib. 4. c. 13. l. 6. cap. 17. & lib. 8. SCYTHICE, es, V. vocem fequent.

cap. 15.

SCYTHICUS, a, um, Exvdince, ad Scythas pertinens. Cic. 5. Tufcul. c. 32. Mihi amictus eft Scythicum tegmen. Stat. 12. Theb. v. 519. Scythica gens. Martial. . 6. epigr. 58. Scythici fidera pigra poli. Ovid. 1. ex Pont. ep. 1. extr. Scythicus arcus. lib. 3. ep. 8. v. 19. Scythica pharetra. Id. Met. 10. v. 588. fagitta. Id. 1. 1. ex Pont. ep. 3. v. 37. Scythicum frigus. Lucan. I. 6. v. 478. Scythica nives. Ovid. I. 5. Trift. el. 1. v. 21. Sythicique in finibus Iftri Colum, l. 8. c. 8. ad fin. Scythica ftagna Mæotidis. Ovid. 5. Trift. el. 2. v. 62. & el. 10. v. 14. Scythicum fretum. . e. Pontus Euxinus. Plin. l. 6. c. 13. Scythicus Oceanus. mar gelato. & lib. 8. cap. 42. Scythicus equitatus. Ovid. 14. Met. v. 331. & Lucan. I. 1. v. 446. Quæque colunt Scythicæ regnum nemorale Dianæ. b. e. quæ in Taurica Cherfonefo olim humanis hoftiis culta fuit deinde Ariciam ufque translata eft. Scythica herba, quæ & Scythice abfolute dicitur, Scytharum inventum eft. Plin. l. 25. c. 8. Invenire herbas & univerfæ gentes: Scythia primum eam , quæ Scythice vocatur, circa Boeotiam nafcens : prædulcem alias, utiliffimaque ad ea, quæ fpafinata vocant. Magna & ea commendatio, quod in ore eam habentes famem fitimque non fentiunt. Idem præftat apud eofdem hippace dicta, quod in equis quoque eundem effe&tum habeat : traduntque, his duabus herbis Scythas etiam in duodenos dies durare in fame fitique. Hæc Plin. & lib. 26. c. 14. a med. Scythæ vulnera fcythice curant. Adde cap. 5. extr. item lib. 27. c. 1. ubi tradit, Scythicam herbam a Maotis paludibus toto orbe portari. SCYTHIS, idis, f. mulier Scythica. Ovid. 15. Met. v. 360. Exercere artes Scythides memorantur eafdem. Val. Flacc. I. 5. v. 343. 2quali Scythidum comitante caterva .

SCÝTISSA, æ, f. mulier e Scythia. Nepos in Datam. c. 1. Datames patre natione Care, matre Scythiffa natus

SE

[ocr errors]
[ocr errors]

SE, pronomen. V. Sui. T Se, pro fine, antiquum eft. Fragment.
leg. XII. Tabul. apud Cic. z. de Legib. c. 24. Aft im cum illo fe
pelire, urereve, fe fraude efto. Aliud apud Gell. I. 20. c. 1. ad fin.
Si plus minufve fecuerunt, fe fraude efto. Feftus: Secordia compo
fita videtur, ex fe, quod eft fine & corde. Vet. Plebifcit. apud
eund. in Publica pond. Uti coæquetur fe dolo m. h. e. fine dolo ma-
lo. Ita Scalig. In vulgatis eft fedulum. T. Hoc fenfu etiam fed
pro fe fcripfere, ex prifca confuetudine addendi d multis vocibus
ut dictatored, altod marid in columna roftrata Duillii apud Gruter. pag.
404. m. 1. V. initium litteræ D. Paul, ex Fefto. Sed pro fine inveniuntur
pofuiffe antiqui. Fragment. leg. XII. Tab. apud Scalig. ad Feft. Eam
pecuniam eis fed fraude fua folvito. Adde in fragm. vet. tab. apud
Gruter. pag. 508. lin. 17. & pag. 509. lin. 20. & V. Suad.
quanque, feorfum quamque. Feft. poft Sepulcrum. T Eft etiam
fe præpofitio quæ per fe ufum, non habet, fed præfixa verbis: &
fere divifionem & feparationem fignificat, ut fecedo, fecurus, feduco,
fedeo, fegrego, Jejungo, jeligo, feparo, fevoco. T Aliquando est
pro femis, ut in felibra, femodius. Varr. 1. 4. de L. L. c. 36. TA-
liquando pro fex, ut in Sevir.

[ocr errors]
[ocr errors]

SEBACEUS, a, um, ssxidas, qui ex febo eft. Apul. 1. 4. Metam.
Tædis, lucernis cereis, febaceis & ceteris nocturni luminis in-
ftrumentis clarefcunt tenebræ .
SEBALIS, le, febaceus, ut Sebalis fax, apud Ammian. I. 18. c. 6. a
med. (al. cap. 14. )
SEBASTENUS, a, um, ad Sebaftem pertinens, quæ urbs eft Palefti-
næ Samariæ, ut Plin. docet in fin. cap. 13. 1. 5. Esßes. Hinc Se-
bafteni, orum, cjus cives, & alterius cognominis in Galatia. Id.
ibid. cap. 32.

SEBAZIUS, & Sebadius, cognomen Jovis in veterib. Infcriptionib. a-
pud Gruter. V. Sabazius.

SEBETHIS, idis, f. Enßudie, Nympha Sebethi, qui parvus eft amnis Campania Neapolim alluens. Virg. 7. En. v. 734. quem generaffe Thelon Sebethide Nympha fertur. Stat. l. 1. filv. 2. v. 262. confurgat ad æthera tellus Eubois, & pulcra tumeat Sebethos alumna. ¶ Sebethis lympha, ipfe Sebethus. Colum. 1. 10. v. 134. Doctaque Parthenope Sebethide rofcida lympha . T Scribitur & fiue adfpiratione.

Feriis autem ritus majorum etiam illa permittit, far pinfere, faces incidere, candelas febare. Al. leg. fevare eod. fenfu.

SEBOSUS, Sevofus, a, um, seins, fevo abundans. Plin. l. 11. c. 37. fect. 86. Medulla pinguis iis, quibus adeps; fevofa cornigeris; nervofa offa non habentibus.

SCYTHYA, æ, f. Scizia, Exodia, regio vaftiffima orbis terrarum ad Septentrionem Ex Mafia Inferiore in Afia ad Tabin ufque promontorium, & fretum Anian longitudine terrarum milliaria Germanica mille amplius occupat, latitudine vero ab Oceano Septentrio-SEBO, vel Sevo, as, a. 1. ssarów, sebo obduco. Colum. 1. 2. c. ult. nali ad Caucafum montem, fontefque Indi fluminis mill. Germ. circiter fexaginta. Juftinus lib. 2. hos fines Scythia ftatuit cap. 2. Scythia autem in Orientem porrecta includitur ab uno latere Ponto, & ab altero montibus Riphæis, a tergo Afia, & Phafi flumine. Multum in longitudinem, & latitudinem patet. T Dividitur univerfa in Europaam, & Afiaticam. Scythia Europea a Tanaidis ripis per Mæotidis, & Ponti Euxini litora ufque ad Iftri oftia expanditur. Afiatica fines habet ab Occ. eofdem, quos ipfa Afia, atque Europa: ab Or. mare Eoum, & Euxatios, Cafiofque montes, quibus a Serica, hodie Cataja regno, difterminatur, & Ottorocoram montem, quo a Sinis, five Chinenfibus difcernitur a Sept. mare Scythicum, five concretum ad Tabin ufque promontorium; a Mer. Emodos montes, quibus ab Indiis; & Sogdia, Oxiaque juga, quibus a Perfarum fubmovetur imperio; dein mare Cafpium, mox Cauca

SEBUM, & Sevum, i, n. fevo, sup, oleofa & pinguis fubftantia,
adipe ficcior, concretior, & magis compacta, fragilior etiam &
igne difficilius liquefcens, cujus ufus præcipuus in candelis nutrien-
do lumini. Plin. l. 11. c. 37. fect. 85. Cornigera fevo pinguefcunt
non cornigera adipe. Colum. l. 7. c. 5. circa med. Candens fevum
vulneri per ardentem tædam inftillato. Plaut. Capt. 2. 2. 31. Quid
divitiæ funt ne opima? Phil. unde excoquat fevum fenex. h. e.
adeo funt opimæ, ut multum fevi inde excoqui poffit: quod eft
dicere affluentes.
¶ Sebum ne an fevum rectius fcribatur, non

[ocr errors]

facile dixerim. b enim &

valde cognata funt, & invicem tranf

matantur. V. initium litteræ B. SECABILIS, le, idem quod fecilis Lactant. de Ira Dei c. 1o. Di& fecabilia funt. Aufon. ecl. 1. v. 7. Secabile feg

men.

L..

[ocr errors]
[ocr errors]

vidua ergo, SECALE, is, n. frumenti genus. Plin. l. 18. c. 16. Secale Taurini fub Alpibus afiam vocant, deterrimum, & tantum ad arcendam famem utile, fecunda, fed gracili ftipula, nigritia trifte, fed pondere præcipuum. Admifcetur huic far, ut mitiget amaritudinem ejus, & tamen fic quoque ingratiffimum ventri eft. Nafcitur qualicumque folo cum centefimo grano: ipfumque pro lætamine eft. Hæc Plinius Sufpicatur Pontedera ad Colum. 1. 2. c. 9. effe idem cum hordeo hexafticho fufpicatur,inquam. nam certi nihil ftatui poteft. SECAMENTUM, ti, n. Plin. l. 16. c. 10. ante med. Materies, quæ abieti pulcherrima, picea ad fiffiles fcandulas., cupafque, & pauca alia fecamenta. b. e. opera, quæ ex fetili ligno fiunt. SECEDO, is, effi, effum, n. 3. tirarf in difparte, ritirafs, fcoftarfi, appartarfs, levarsi via, dxxœpew, feorfim cedo, recedo, difcedo femigro, abeo: Plaut. Capt. 2. 23. Secede huc nunc jam fi videtur, procul, ne arbitri dicta noftra arbitrari queant. Cic. Catil. 1. c. 13. Secedant improbi, fecernant fe a bonis. Ovid. Metam. 2. v. 465. deque fuo juffit fecedere cœtu. Plaut. Curc. 2. 3. 2. Fugite omnes, abite, & de via fecedite. Plin. l. 16. c. 10. Cum plebs feceffiffet in Janiculum. V. Seceffio. Salluft. in Catil. c. 34. a med. Plebs a patribus feceffit. & cap. 20. In abditam partem ædium feceffit. Suet. in Ner. c. 15. Secedere ad confultandum. Quintil. I. 1. c. ult. a med. ad stilum. ritirarfi a comporre. & Propert. I. 1. el. 10. v. 9. a luxu. Gell. l. 2. c. 12. a communi malo civitatis. Propert. 1. 3. el. 12. v. 21. Lex igitur Spartana vetat fecedere amantes. cofarfs l'un dall' altre. & Senec. ep. 117. Ante quam ego incipio fecedere, & alia parte confidere. b. e. difcedere ab illorum fententia, ut difcedere in alia omnia. & epift. 25. fub fin. Tunc præcipue, in te ipfe fecede, cum effe cogeris in turba. ritirati in te fteffo. T Pro diftare, remotum effe. Plin. l. 2. ep. 17. Villa decem & feptem millibus paffuum ab urbe feceffit. Ovid. 6. Faft. v. 279. Et quantum a fummis tantum feceffit ab imis Terra. Claudian. in Epithal. Pallad. & Celer. v. 62. quæ fic impervia famæ Seceffit regio, quo non, &c?

[ocr errors]
[ocr errors]

SECERNO, is, crevi, cretum a. 3. cernere, feparare, &nonpivw, ¿popile, cernendo feparo, femoveo, fejungo, difcerno, divido. Varr. 1. 2. R. R. c. 2. med. Arietes quibus fis ufurus ad feturam, bimeftri tempore ante fecernendum, & largius pabulo explendum. Horat. l. 3. od. 3. v. 46. qua medius liquor fecernit Europam ab Afris. Cic. Catil. 1. 6. 13. Secedant improbi, fecernant fe a bonis. Id. 2. de nat. Deor. c. 47. ad fin. Beluæ fecernunt peftifera a falutaribus. Nemefian. in Cyneg. v. 294. pulvere puras fecernere fruges. Ovid. Heroid. ep. 18. v. 125. Hei mihi! cur animo jun&ti fecernimur undis? Seren. Sammon. c. 28. v. 501. lympha intercus vitio glifcente tumefcit, Secernens miferam proprio de vifcere pellem. b. e. divellens. Ovid. 1. Met. v. 23. Et liquidum fpiffo fecrevit ab aere cælum. & lib. 6. v. 55. Tela jugo vincta eft: ftamen fecernit arundo. Liv. l. 35. c. 14. extr. Quod e grege fe imperatorum velut inæftimabilem, fecreviffet. b. e. numero imperatorum exemiffet. Id. I. 7. c. 16. Secernere partem prædæ in publicum. metter a parte. & Cic. Attic. l. 1. ep. 16, ante med. Cum accufator, tanquam cenfor bonus, homines nequiffimos rejiceret reus tanquam clemens lanifta, frugaliffimum quemque fecerneret, b. e. feligeret & repudiaret Horat. l. 1. od. 1. v. 31. me Nympharum chori fecernunt populo. Id. l. 1. fat. 3. v. 113. jufto fecernere iniquum. & fat. 3. v. 63. turpi fecernere honeftum. & in ar. Poet. v. 397. Publica privatis fecernere, facra profanis. Cic. de Amic. c. 25. a med. Secerni blandus amicus a vero, & internofci poteft. Horat. fub fin. epod. 16. Jupiter illa piæ fecrevit litora genti. b. e. felegit, & piis hominibus habitanda dedit. Ovid. 3. Faft. v. 127. Inde pares (al. patres) centum denos fecrevit in orbes. b. e. diftinxit, divifit in decem decurias. & lib. 6. v. 87. menfefque nota fecrevit eadem : Junius eft juvenum: qui fuit ante, fenum. b. e. appellavit, & ab aliis diftinxit.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

:

SECESPITA, æ, f. genus cultri, de quo Feftus: Secefpitam effe Antiftius Labeo ait cultrum ferreum oblongum manubrio rotundo, eburneo folido, vincto ad capulum auro argentoque, fixum clavis zneis ære Cyprio: quo flamines, flaminicæ virgines, pontificefque ad facrificia utuntur. Servius ad illud Virg. Æn. 4. v. 262. ftellatus iafpide fulva enfis: eandem defcriptionem habet, di&tamque effe fecefpitam a fecando. Paul. ex Fefto: Secefpitam alii fecurim, alii dolabram æneam, alii cultellum putant. Sueton. in Tiber. c. 25. ad fin. Nam & inter pontifices facrificanti fimul, pro fecefpita plumbeum cultrum fubjiciendum curavit. Pergit Feftus. Eadem alias dicitur, qua in facrario utuntur. facraria namque in templis reticulo anco olim fepiebantur : in quo tuba reli&tæ funt, per quas manibus facra tangere licet. Eft hoc in templo Bona deæ: fed & in aliis locis: & funt velut repagula quædam. Ita fecefpitæ dicuntur duobus modis. Hæc Feftus.

To In

SECESSIO, onis, f. partenza, ritiramento, dxxwpnns, difceffio, receffus in aliquem locum fecretiorem & minus frequentem. Cic. pro Mur. c. 24. Mæftos amicos, obfervationes, teftificationes, feductiones teftium, feceffionem fubfcriptorum animadvertebant. terdum fumitur pro defectione, divifione populi in duas plurefve partes. Cic. pro Ligar. c. 6. ad fin. Seceffionem tu illam exiftimavifti, Cæfar, initio, non bellum: & non hoftile odium, fed civile diffidium Liv. 1. 2. c. 32. Pifo auctor eft, feceffionem factam effe in Aventinum. Quater Romana plebes, aut dominandi studio

[ocr errors]

permota, aut fuperbia magiftratuum, ut ait Salluft. in Caril. c. 34. armata a patribus feceffit. Prima feceffio in Sacrum montem facta eft ob feneratorum injuftitiam. Liv. loc. cit. & Flor. l. 1. c. 23. Secunda in Aventinum propter ftuprum ab Appio Claudio ingenux virgini illatum. Liv. 1. 3. c. 5. Flor. l. 1. c. 24. & Eutrop. l. 1. c. 18. Tertia in Janiculum, ob matrimonia plebejorum cum patriciis, ut vult Flor. l. 1. c. 25. vel ob as alienum, ut eft in Epit. Livii, l. 11. fub fin. V. Auguftin. l. 3. de Civ. Dei, c. 17. Quartam facit Flor. I. 1. c. ult. ob cupiditatem honorum, adnitente plebe ut fecum patricii magiftratus communicarentur. Sed in hac nulla feceffio facta eft: pertinax tantum difcordia graffari prius non deftitit, quam quod cupierat obtineret. V. Liv. 1. 6. a cap. 34. Paul. ex Fefto: Seceffiones, narrationes. Leg. alii fectiones. V. Infece. SECESSUS, us, m. ritiramento, partenza, amoxconors, arxx receffus abfceffio, feceffio, difceffus. Plin. l. 10. c. 29. In feceffu avium & noctu paucis diebus latere traduntur. Id. l. 8. c. 36. Seceffus ferarum in fpecus. Id. I. 19. c. 4. ante med. Nemo iratæ plebis feceffus circumfpexerit. b. e. feceffiones. Gell. c. 1. l. 2. Tanquam quodam feceffu mentis atque animi facto a corpore eftafi. Dicitur de receffu a frequentia hominum & a negotiis, v. gr. cum quis ab urbe difcedit, & rus abit, remiffionis & otii caufa Sueton. in Tiber. c. 56. Exiftimans exprobratum fibi veterem feceffum. Tacit. 1. Ann. c. 4. ad fin. Anuis quibus fpecie feceffus exfulem egit. Plin. l. 1. ep. 3. Quin ipfe te in alto ifto, pinguique feceffu ftudiis adferis? Ovid. 1. & el. 1. Trift. v. 41. Carmina feceffum fcribentis, & otia quærunt. Quintil. l. 10. c. 5. a med. Mihi videtur M. Tullius tantum intuliffe eloquentiæ lumen, quod in hos quoque ftudiorum feceffus excurrit. b. e. in ftudia remota a contentionibus fori. Item de ipfo loco, quo fecedimus: & qui a frequentia remotus fit, ritiro. Virg. 1. En. v. 163. & lib. 3. v. 229. in feceffu longo fub rupe cavata. Plin. in Paneg. c. 49. Arcana illa cubilia, fævique feceffus, in quos timore, & fuperbia, & odio hominum agebatur. cap. 83. Cubicula ipfa, intimofque feceffus recludere. Tacit. 14. Ann. c.62. Juvenal. fat. 3. v. 5. & Sueton. in Colig. c. 45. extr. Amonos feceffus celebrare. Id. in Aug. c.72. Ex feceffibus præcipue frequentavit maritima, infulafque Campania T Translate Val. Max. l. 7. c. 2. n. 9. extern. In feceffu, quam in fronte beatior. nell' interno dell' animo. T De poftica corporis parte, feceffo, Hieronym. ep. 128. ad Fabiol. de veft. facerd. Totum quod curamus, quod voramus, in feceffum projici. SECIUM eft, quod fecefpita fecatur, libum feu placenta, quæ foleat neceffariis facrificiis adhiberi. Feftus. SECIUS. V. Secus.

SECLUDO, is, ufi, ufum, a. 3. chiudere a parte, ferrar fuori, separare, ¿monnew, feorfim claudo, fejungo, feparo. Varr. 1. 2. R. R. c. 2. ante med. Faciendum fepta fecreta ab aliis, quo incientes fecludere poffis. Stat. 1. Achill. v. 358. ne luftris nemorum concede vagari Intus ale, & fimiles inter feclude puellas. Lucret. l. 5. v. 752. cur luna queat terram fecludere folis lumine, &c. Cef. I. 3. B. Civ. c. 97. ad fin. Munitione flumen a monte feclufit, ne Pompejani aquari poffent. Propert. L. 1. el. 20. v. 29. Ille fub extrema pendens fecluditur ala. ¶ Excludere. Virg. 1. Æn. v. 566. Solvite corde metum, Teucri, fecludite curas. Ubi Servius: pro excludite quod fit aut propter hiatum, aut propter fuavitatem ut (Eclog. 1. v. 15.) filice in nuda connixa reliquit pro enixa. Plaut. Rud. 1. 4. 1. fecludere vitam corpore. cacciar l'anima dal SECLUM. V. Sæculum . SECLUSORIUM, ii, n. xxλetor, locus, in quo aliquid fecluditur. Varr. 1. 3. de R. R. c. 5. Excluduntur in minufculum aviarium quod eft conjunctum cum majore, oftio, lumine illuftriore quod fecluforium appellant..

corpo.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

SECLUSUS, a, um, chiuso a parte, ferrato fuori, feparato, escluso annaerdes, feorfim claufus, feparatus, fejunctus, exclufus. Cic. . 2. de Orat. c. 39. Illuc eum rapiam, ubi non feclufa aliqua aquula teneatur, fed unde univerfum flumen erumpat. Varr. 1. 2. R. R. c. 15. a med. Cum parere cœperunt, inigunt in ftabula ea, quæ habent ad eam rem feclufa. appartate. Plin. 1. 36. c. 15. fub fin. Mare Tyrrhenum a Lucrino molibus feclufum id. lib. 6. c. 17. ante med. Gens apricis ab omni noxio afflatu feclufa collibus. Cic. Verr. 7. c. 9. a med. de eo qui in carcere tenetur. A confpectu parentum ac liberum, denique à libero fpiritu, & communi luce feclufus. Virg. 3. n. v. 445. Quæcumque in foliis defcripfit carmina virgo, Digerit in numerum, atque antro feclufa relinquit. . . extra antrum pofita. Varr. 1. 3. R. R. c. 5. Hoc ideo in feclufo clam, ne reliqui, fi videant, defpondeant animum. b. e. in loco fecreto ac remoto. Virg. 6. Æn. v. 703. videt Eneas in valle reducta Seclufum nemus. h. e. remotum, fecedens, fecretum. Feftus: Seclufa facra dicebantur, quæ Græci myfteria appellant. b. e. facra Cereris, quæ claufa occulebantur in ciftis. V. Cifta. SECO, as, fecui, fectum, a. 1. tagliare, fegare, fendere, Thuva, YÓTTW, Teiw, cædo, excido, refeco Plaut. Merc. 2. 2. 38. Cape cultrum feca digitum, vel aurem, vel tu nafum, vel labrum Martial. 1. 3. epigr. 24. Hirci tefticulos peracuta falce fecare. Varr. apud Non. c. 3. n. 197. Id fal virgines Veftales ferra ferrea fecant. Quint. Cic. de petit. conful. c. 3. Qui ftanti collum gladio dextera fua fecuerit. Cæf. 1. 7. B. Gall. c. 14. Pabulum fecare. Virg. 3. Georg. v. 126. pubentes herbas. Martial. I. 5. epigr. 49. capillos Virg. 1. En. v. 216. tergora in frufta. Juftin. 1. 18. c. 5. circa med. corium in tenuiffimas partes. Horat. 1. 2. od. 18. v 17. marmora Plin. l. 26. c. 43. ilicem in laminas prætenues Senec. in Troadib. v. 76.

[ocr errors]

τέκνω

บ.

76. ariftas. b. e. metere. Flor. l. 1. c. 5. cotem novacula . Juvenal. fat. 5. v. 123. nec minimo fane difcrimine refert, Quo geftu lepores & quo gallina fecetur. fi trincj. ( Adde fer. 11. v. 135.) Val. Flacc. l. 7. v. 607. velut campos Libyes ac pinguia Nili Fertilis arva fecet. h. e. vomere profcindat. Senec. in Troadib. v. 559. vinclis manus fecantibus præftricta. che fegano i polfi. ¶ Pertinet ad manu medentes. Martial. l. 11. epigr. 85. Mitior implicitas Alcon fecat enterocelas. Cic. Phil. 8. c. 5. In corpore fi quid ejufmodi eft, quod reliquo corpori noceat, uri, fecarique patimur. Id. 2. Tufcul. c. 15. Cum varices fecabantur C. Mario dolebat. Plin. 1. 26. c. 11. ante med. Membra quæ periclitantur fecari. Adde lib. 29. c. 1. ante med. T Pro vulnerare. Virg. Ecl. 10. v. 49. Ah tibi ne teneras glacies fecet afpera plantas! 3. Georg. v. 444. hirfuti fecuerunt corpora vepres. Tibull. l. 1. el. 10. v. 22. intorto verbere terga feca. Horat. I. 1. ep. 19. v. 46. luctantis acuto ne fecer ungui. Pro cruciare, lancinare, torquere. Catull. carm. 70. ad Varron. Aut fi quem merito tarda podagra fecat. Martial. l. 9. epigr. 94. podagra, cheragraque fecatur Cajus, & mallet verbera mille pati. T & translate pungere, perftringere, mordere. Perf. fat. 1. v. 114. fecuit Lucilius urbem, Te Lupe, te Muti, & genuinum fregit in illis. trinciò. Horat. l. 1. fat. 10. v. 14. ridiculum acri Fortius, & melius magnas plerumque fecat res

>

[ocr errors]

Pro rodere, abfumere. Plaut. Moftell. 3. 2. 138. Poftes ab infimo tarmes fecat. Sic Lucil. apud Non. c. 4. n. 97. Lanæ opus omne perit: fqualor, tineæ omnia cædunt. Secare dicuntur quæ mediam quampiam rem pertranfeunt, & dividunt. Plin. l. 18. c. 34. Limes, qui ita fecabit agrum, decumanus vocabitur. Senec. in Thyeft. v. 845. Signifer fecat obliquo tramite zonas. Plin. l. 35. c. 10. ante med, Apelles vinci erubefcens tertio colore lineas fecuit. & lib. 37. c. 10. a med. Mefomelas (gemma) nigra vena quemlibet colorem fecante per medium. Id. l. 5. c. 27. Amnis urbem fecans. & cap. 9. & Virg. 7. Æn. v. 717. & Plin. alter 1. 5. ep. 6. Nilus medios Ethiopas fecat. Martial. l. 9. epigr. 58. Nec quæ Flaminiam fecant falebræ . . . per mediam Flaminiam obfita, viam impediunt. Virg. 10. Æn. v. 440. Turnum, qui volucri curru medium fecat agmen. b. e. penetrat, & disjicit. Sic Claudian, de VI. Conful. Honor. v. 468. & ftricto profternens omnia ferro, Barbara fulmineo fecuit tentoria curfu. ¶ dividere, partiri, dividere. Cic. 2. de Orat. c. 27. Cum caufas in plura genera fecuerunt, fingulis generibus argumentorum copiam fuggerunt. Lucan. 1. 1. v. 101. qualiter undas Qui fecat, & geminum gracilis mare feparat Ifthmos. Tdirimere, terminare, disbrigare. Horat. I. 1. ep. 16. v. 42. Quo multæ magnæque fecantur judice lites. T Secare viam, mare, auras poetica fere funt. fecat autem tellurem quodammodo, ac dividit, qui viam carpit: fecat auras, undas, qui volat, navigat, natat. Virg. fub fin. 1. 6. Æn. Ille viam fecat ad naves, fociofque revifit. Quintil. l. 3. c. 1. med. Hinc velut diverfæ fecari cœperunt viæ. Ovid. 2. Amor. el. 16. v. 15. Solliciti jaceant, terraque premantur iniqua, In longas Orbem qui fecuere vias. Aut juvenum comites juffiffent ire puellas, Si fuit in longas terra fecanda vias. Senec. in Agam. v. 429. Aurata primas prora defignat vias, Aperitque curfus, mille quos puppes fecent. Sil. I. 2. v. 170. Obliquos detorquet equos, lævumque per orbem Fallaci gyro campum fecat. Grat. in Cyneg. v. 225. canis majore fecat fpatia extera gyro. Virg. 1. Georg. v. 406. & 409. avis fecat æthera pennis. Id. 4. Æn. v. 257. terras inter, cælumque volabat, Litus arenofum Libya, ventofque fecabat Cyllenia proles. Virg. 12. En. v. 267. fonitum dat tridula cornus, & auras Certa fecat. Senec. in Herc. Oet. v. 680. Phaethon Phoebeis ignota fecat Sidera flammis errante rota. Virg. 5. En. v. 594. Delphinum fimiles, qui per maria humida nando Carpathium Libycumque fecant. & lib. 9. v. 103. Galatea fecat fpumantem pectore pontum Ovid. 11. Met. v. 478. medium æquor puppe fecabatur. Virg. Æn. 5. v. 218. fic ipfa fuga fecat ultima Priftis æquora. Ovid. 1. Met. v. 370. Cephifides undæ jam vada nota fecantes. h. e. alveo fuo decurrentes. Virg. 9. Æn. v. 15. de Iride. Ingentemque fuga fecuit fub nubibus arcum. b. e. duxit, quafi nubes aurafque coloribus fuis fecando. Id. 1. 8. v. 96. viridefque fecant placido æquore filvas. b. e. umbras arborum in flumine. T Aliquando eft fequi; unde fecta, & fe&tores. Virg. 10. Æn. v. 107. Quæ cuique eft fortuna hodie , quam quifque fecat fpem, Tros, Rutulufve fuat, nullo difcrimine habebo. Particip. fecaturus pro fecturus eft Colum. 1. 5. c. 9. Si eam partem, fupra quam ramum fecaturus es, fœno texeris. ¶ Olim ufurpatum fuit pro dico, narro. V. Infece. SECORDYA. V. Socordia.

[ocr errors]
[ocr errors]

SECRETARIUM, ii, n. locus fecretus, penetrale. Apul. de mundo Ignes qui terræ fecretariis continentur. Id. in Florid. n. 17. ad fin. Cal. fub fin. l. 3.) Avibus hæc fecretaria utique magis congruerint. T conclave, in quo judices confidebant, por Two diugone judiciale fecretum Ammian. I. 15. c. 7. circa med. ( al. c. 17.) appellat. Lactant. de mortib. perfecut. c. 15. Tormentorum genera inaudita excogitabantur: & ne cui temere jus diceretur, aræ in fecretariis, ac pro tribunali pofitæ, ut litigatores prius facrificarent, atque ita caufas fuas dicerent. fic ergo ad judices tanquam ad deos, adiretur. Adde Imperat. Zenon. lib. 3. Cod. tit. 24. leg. 3. & Impp. Arcad. & Honor, lib. 9. tit. 3. leg. 16. & Imp. Conftantin. l. 1. Cod. Theodof. tit.7. leg. 1. T locus in Ecclefia, vel Ecclefiæ adjunctum, ubi Epifcopus vel Presbyter audiendis ac dirimendis laicorum negotiis vacabat : ubi etiam facræ veftes, & fupellex ad rem facram faciendam neceffaria adfervabatur. Sulpit. Sever. de S. Mart. dial. 2. c. 1. Secretarium ingreffus, cum folus, ut erat confuetudo, refideret; cum quidem in alio fecretario presbyteri fede

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

απο

[ocr errors]

rent, vel falutationibus vacantes, vel audiendis negotiis occupati, &c. V. Paulin. Nolan. epift. 32. ( al. 12. ) ad Sever. se&t. 16. SECRETE, & SECRETIM, idem quod fecreto. Tertull. de Orat. c. 1. med. Præceptum fecrete adorandi. Id. de Pall. c. 4. ad fin. Le&icas domeftice ac fecrete habere. Ammian. I. 29. c. 1. C al. 2. ) Fiduftium & Pergamium nomen imperaturi poft Valentem deteftandis præfagiis didiciffe fecretim. SECRETIO, onis, f. Separazione, inng, actus fecernendi, feparatio, fejunctio. Cic. 1. Tufcul. c. 29. Eft interitus quafi difceffus & fecretio ac diremptio earum partium, quæ ante interitum jun&tione aliqua tenebantur. SECRETO feparatamente a parte, in difparte, idig, nar' idiar feorfim, feparatim. Liv. 1. 3. c. 36. Impotentibus inftructi confiliis, quæ fecreto ab aliis coquebant. Justin. I. 8. c. 4. fub fin. Secreto auditæ utræque legationes. Afran. apud Charif. I. 2. pag. 196. Putfch. Idcirco hæc agere tecum fecreto volui Plaut. Aulul. 2. 1. 14. Eo nunc ego fecreto te huc foras feduxi, ut tuam rem tecum hic loquerer familiarem. Senec. ep. 10. Cum vidiffet adolefcentulum fecreto ambulantem, interrogavit quid illic folus faceret. Cic. Attic. l. 7. ep. 8. Ab hora octava ad vefperum fecreto collocuti fumus in difparte. & Salluft. in Jug. c. 9. ad fin. Laudatum pro concione Jugurtham in prætorium abduxit, ibique fecreto monuit uti, &c. da folo a folo. & Plin. l. 10. c. 42. extr. Aves loqui docentur fecreto & ubi nulla alia vox mifceatur. Petron. in Satyr. c. 28. In aurem aliquid fecreto dicere. Cic. Fam. 7. ep. 25. Secreto hoc audi, tecum habeto, ne Apellæ quidem liberto tuo dixeris. tu folo e non altri. & Colum. I. 11. c. 2. ante med. De quibus fuo loco dicam fecretius, ne inter hanc quafi turbam operum negligentius olitoris officia defcripfiffe videar. Tocculte, clam, Jecretamente, in fecreto, anopps. Plaut. Trucul. 2. 7. 7. Quandoquidem ipfus perditum fe it, fecreto hercle quidem illum adjutabo: neque mea quidem opera unquam nihilominus propere, quam poteft, peribit. Senec. 1. 5. quæft. nat. c. 4. In noftris corporibus ex cibo fit inflatio , quæ ventrem interdum cum fono exonerat interdum fecretius. tacitamente, senza ftrepito. & Plin. l. 3. ep. 20. a med. Quotocuique eadem honeftatis cura fecreto, quæ palam? SECRETUS, a, um, feparato, appartato, allontanato, ritirato, denexuéros, pomeres, feparatus, fejunétus, feclufus, femotus, divifus: a fecerno. Varr. 1. 2. R. R. c. 2. ante med. Faciendum quoque fepta fecreta ab aliis, quo incientes fecludere poffis. Cic. 2. de nat. Deor. c. 21. Habent fuam fphæram ftellæ inerrantes, ab ærheria conjunctione fecretam & liberam. Varr. R. R. l. 1. c. 54. Uva electa in fecretam corbulam contrudatur. in corbello a parte) & I. 8. de L. L. c. 38. Singularibus & fecretis vocabulis appellare aliquid. Petron. in Satyr. c. 100. Ut fuper conftratum navis occuparemus fecretiffimum locum. Virg. 6.,En. v. 478. arva quæ bello clari fecreta frequentant. & lib. 8. v. 609. natumque in valle reducta Ut procul egelido fecretum in flumine vidit. folo foletto. & lib. 4. v. 499. Tu fecreta pyram teto interiore fub auras Erige da te fola. & Horat. I. 2. fat. 8. v. 78. Stridere fecreta divifos aure fufurros. Martial. 1. 8. epigr. 31. Secreta quies. b. e. quæfita procul ab honoribus & foro. Senec. ep. gr. ante med. Invadit temperantiffimos morbus validiffimos phthifis, fecretiffimos tumultus ritiratiffimi, più folitari. & Tacit. in Agric. c. 38. Proximus dies faciem victoriæ latius aperuit: vaftum ubique filentium, fecreti colles, fumantia procul tecta. folitari, abbandonati, nullo hoftium apparente. Secretus, prohibitus, privatus. Lucret. l. 1. v. 194. Nec porro fecreta cibo natura animantum Propagare genus poffit, vitamque tueri. T Cum genitivo, Id. l. 2. v. 841. Sed ne forte putes folo fpoliata colore Corpora prima manere, etiam fecreta teporis Sunt, ac frigoris omnino, calidique vaporis. Secretum abfolute, & fecreta, orum, locus remotus ab urbe, & frequentia hominum, feceffus, rus, ritiro, luogo folingo, villa. Tacit. Ann. 14. c. 53. Auguftus Agrippa Mitylenenfe fecretum permifit. Plin. 1. 2. ep. 17. Altum abditumque fecretum. Id. l. 3. ep.1. Quam pulcrum illud, quam dulce fecretum! Quintil. declam. 17. c. 17. Secretum folitudinemque captare. Lucan. l. 3. v. 313. lacrymas civilibus armis, Secretumque damus. b.e. feceffum, receptaculum. Tacit. de Germ. c. 41. Pars Suevorum in fecretiora Germaniæ porrigitur Virg. 6. n. v. 10. horrendæque procul fecreta Sibyllæ. Horat. L. 2. fat. 1. v. 71. ubi fe a vulgo & fcena in fecreta remorant &c. Phedrus l.. 4. fab. 24. v. 5. Simonides, Victoris laudes cuidam pyEta ut fcriberet, Certo condixit pretio: fecretum petit. b. e. fecedit in locum remotum fcribendi caufa. Id. I. 3. fab. 10. v. 11. Seductus in fecretum a liberto fuo. tratto in difparte. & Plin. l. 9. ep. 33. Locus ipfe quietem fecretumque perdebat. la folitudine, il filenzio. & Tacit. in Agric. c. 39. ad fin. de Domitiano. Talibus curis exercitus quodque fæva cogitationis indicium erat, fecreto fuo fatiatus. del fuo ritiro, e de' fuoi fecreti penfieri. Sic Quintil. l. 1. c. 4. Cal. 5. extr. ) Grammatica neceffaria pueris, jucunda fenibus, dulcis fecretorum comes . de ritiri e delle villeggiature ¶ Secretum petere, fecreto colloquendi copiam petere, dimandar udienza in fecreto. Sueton. in Tiber. c. 25. in fin. Secretum perenti non nifi adhibito filio Drufo dedit. Tacit. 2. Hift. c. 4. Petito fecreto, futura aperit. Adde Plin. l. 1. ep. 5. a med. ¶ Secretum ipfa commoratio in fecreto loco lo ftar fola. Ovid. Heroid. ep. 21. v. 21. Mox ubi fecreti longi caufa optima fomnus Credibilis tarda definit effe mora, &c. T Eft etiam fecretus, occultus abditus, minime notus, arcanus, fecreto, occulto, arcano aToppers. Ovid. 7. Met. v. 138. carmen Auxiliare canit, fecretafque advocat artes. h. e, magicas. Petron, in Satyr. 6. 128. Et men

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

.tem

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

1

tem timor altus habet, ne forte gravatum Excutiat gremium fecre
ti confcius auri. & cap. 3. Quoniam amas bonam mentem non
fraudabo te arte fecreta. Lucan. l. 1. v. 599. qui fata deum, fe-
cretaque carmina fervant. h. e. libros Sibyllinos. Martial. . 1. e-
pigr. 67. Secreta quære carmina, & rudes curas. b. e. repofita, la-
tentia, in vulgus nondum edita. Quintil. I. 1. c. 1. a med. Epifto-
læ fecretæ & familiares. & ibid. ad fin. Interpretationem linguæ
fecretioris, quas Græci yadoras vocant, edifcere. b. e. a vulgi fen-
fu remotioris. Martial. l. 3. epigr. 77. Nefcio quod ftomachi, vitium
fecretius effe Sufpicor. Id. 1. 8. epigr. 15. Hos quoque fecretos me-
morabit Roma triumphos. b. e. fine ulla pompa aut oftentatione
actos laurea folum Jovi Capitolino miffa. Plin. l. 7. ep. 9. Audax
hæc, non tamen improba, quia fecreta contentio. Tacit. in Agric.
c. 40. Libertus ex fecretioribus minifteriis iniffus ad Agricolam. de'
più confidenti. & Martial. I. & epigr. 5. Et fecreta ducis pectora
noffe licet. i fecreti. T Secretus, felectus, eximius. Quintil. I.
9. c. 3. Figuræ fecretæ, & extra vulgarem ufum pofitæ, ideoque
magis nobiles, ut novitate aurem excitant ita copia fatiant.
Secretum abfolute, & fecreta, orum, arcanum, res occulta, quam
taciti apud nos fervamus, fecreto, arcano, apparer. Petron. in Sa-
tyr. c. 21. Uterque noftrum religiofiffimis juravit verbis
periturum effe tam horribile fecretum. Plin. l. 1. epift. 12. Quin
etiam uxor quamquam omnis fecreti capaciffima, digrediebatur. Pe-
tron. in Satyr. c. 20. Periculofum eft alienis intervenire fecretis.
Plin. l. 14. c. ult. Animi fereta proferre. Tacit. 4. Ann. c. 7. extr.
prodere. Senec. ep. 83. a med. continere. Tacit. Ann. 6. c. 3. a med.
Omnium fecreta rimari. & lib. 1. c. 6. a med. Secretorum parti-
ceps. Senec. in Hippol. v. 884. verberum vi fecreta mentis extrahe-
re. Tacit. de Germ. c. 19. Litterarum fecreta viri pariter ac feminæ
ignorant. Val. Max. 1. & cap. 1. n. 13. Secreta civilium facrorum.
Val. Flacc. I. 3. v. 200. Opheltem vana fonantem Qua ftomachi
fecreta ferit. b. e. intima & vitalia.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

inter nos

SECTA, æ, f. partito, fazione, fetta, ipsos, ratio vitæ, inftitu-
tum, difciplina, familia, fchola, congregatio hominum vel in ftu-
-diis vel in alia re quapiam idem fentientium & unum aliquem
ducem fequentium: a feco, qua cædere fignificat, quia fecta, h. e.
divifa eft ab aliis: vel qua fequi, quia peculiare inftitutum fequi-
tur vel a fequor, a quo fector verbum ac nomen. Lucret. l. 5. v.
1114. Divitioris enim fectam plerumque fequuntur Quamlibet &
fortes & pulcro corpore creti. Cic. Verr. 7. c. 70. extr. Horum
nos hominum fectam atque inftituta perfequimur. b. e. eorum qui
cum humili leco nati effent, fummis laboribus, & magnis inimici-
tiis fufcipiendis ad primos honores in republ. pervenerunt. Id. pro
Rabir. perduell. c. 8. Quam tandem auctoritatem, quam vocem, cu-
jus fectam fequi, cujus imperio parere potiffimum velles? Id. pro
Cal. c. 17. Qui hanc fectam rationemque vitæ re magis, quam ver-
bis fecuti fumus. Plin. in Paneg. c. 45. Quæ tibi fecta vita, quod
genus hominum placeat. Gell. . 4. c. ult. Secta & difciplina. Cic.
Fam. 13. ep. 4. circa med. Eft tuæ prudentiæ fequi ejus auctorita-
tem, cujus fe&tam atque imperium fumma cum tua dignitate fecu-
tus es. Liv. 1. 29. c. 27. Qui meam fe&tam; imperium, aufpicium-
que terra, mari, amnibufque fequuntur. Id. I. 36. c. 1. & Cic. ad
Brut. ep. 3. ad fin. Hoftes omnes judicati qui M. Antonii fectam
fecuti funt. Id. in Bruto, c. 31. a med. Ex vetere Academia philo-
fophorum fectam fequi. Catull. carm. 62. de Aty, v. 15. Sectam
meam exfequuta. Tacit. Ann. 16. c. 32. Auctoritatem Stoica fectæ
præferre. Id. 4. Hift. c. 40. Cynicam fectam profiteri. Id. 6. Ann.
c. 22. Sapientiffimi veterum, quique fe&tam eorum æmulantur. Sue-
ton. de Grammat. c. 16. Ad alicujus fe&tam tranfire. Juvenal. fat. 14.
v. 121. juvenes hortatur, ut illam Ire viam pergant, & eidem in-
cumbere fectæ. h. e. ditefcendi inftitutum. Gell. I. 20. c. 1. ante
med. Solitum effe me pro difciplina fectæ, quam colo, inquirere
&c. Id. l. 19. c. 1. circa med. Majores noftri conditores fecta Stoi-
Plin. l. 29. c. 1. ante med. Novam fectam inftituere. & lib.
30. c. 1. Inter fapientiæ fectas clariffimam utiliffimamque eam in-
telligi voluit. T Varias philofophorum fectas enumerat Cic. I.
1. de Orat. c. 10. & fequentib.
SECTACULUM, i, n. propago, progenies. Apul. l. 5. Metam. Occi-
piunt fcifcitari, qualis ei maritus, & unde natalium fe&tacula pro-
venirent. b. e. feries & ftemmata generis. Al. aliter leg.
SECTARIUS vervex eft aries, qui fectis tefticulis alitur ad vefcen-
dum, caftrato. Plaut. Capt. 4.2. 40. Qui Petroni nomen indunt ver-
veci fectario. V. Petro. T A Paulo apud Feft. vervex fectarius
dicitur, qui gregem agnorum præcedens ducit. De porcis fe-
Etariis apud Caton. R. R. c. 150. V. in Serarius.
SECTATIO, onis, f. actus fectandi, feu fequendi. Tertull. 1. 1. ad
uxor. c.6. in fin. Invenit diabolus quomodo homines etiam boni fe-
Etationibus perderet.

[merged small][ocr errors]

Сх

[ocr errors][ocr errors]

Dicitur etiam

SECTATOR, oris, m. feguace, fettatore, anódus, aiρETIOTAs, qui
aliquem affidue fequitur. Cic. pro Mur. c. 34. At fe&tabantur multi.
quid opus eft fectatoribus? & mox. Lex Fabia, quæ eft de numero
fectatorum. Loquitur hic Cicero de clientibus candidatorum, qui eos
quocumque fectabantur, gratiæ conciliandæ caufa. Tacit. 4. Ann. c.
68. Neque omiferat conjugem liberofque ejus percolere, fectator do-
mi, comes in publico, poft tot clientes unus.
de difcipulis philofophorum, qui ut aliquid ab iis addifcant, ab
eorum latere nunquam difcedunt. Plin.l. 18. c. 28. ad fin. Hoc poftea
Sextius e Romanis fapientiæ fe&tatoribus Athenis fecit eadem ratio-
ne. Al. leg. affectatoribus. Gell. I. 2. c. 2. Taurus, fe&tatoribus
commodum dimiffis, fedebat pro cubiculi fui foribus. Id. l. 19. c.
5. Eloquentiæ, aut philofophiæ fectatores. Id. l. 13. c. 5. Cohors
fectatorum Ariftotelis, De co, qui adhæret alteri quacumque

Tom. IV.

in re. Tacit. in fin. cap. penult. 1. 5. Ann. Multis fe&tatorum dilapfis, afcendiffe navem, &c. Eumen. pro reftaur. Schol. c.6. in fin. Omnium rerum fectatores atque fautores.

[ocr errors]
[ocr errors]

SECTILIS, le, fegaticcio, fegato, TuRATOS, doXIOTOS, qui fectus eft in
tenues laminas, aut partes minutas, vel fecari poteft, fecabilis, fe-
Etivus. Ovid. de medic. fac. v. 10. Sectile deliciis India præbet e-
bur. Plin. l. 16. c. 43. Sectiles laminæ. ibid. ad fin. Sectile tu-
ber. & cap. 39. a med. Larici & abieti ad fabrorum inteftina ope-
ra medulla fectilis. Id. 1. 36. c. 22. Sectiles lapides. Vitruv. 1. 7.
c. 1. ante med. Supra nucleum ad regulam & libellam pavimenta
ftruantur five fe&tilibus, five tefferis. h. e. lapidibus in tenues lami-
nas feu cruftas varia figura, aut colore fectis: a mosaico. Tefferas
intellige quadrata grandia, quadri. Sic Sueton. in Caf. c. 46. extr.
In expeditionibus teffellata, & fectilia pavimenta circumtulit. Ju-
venal. fat. 3. v. 293. & Martial. l. 10. epigr. 48. fectile porrum
b. e. fectivum. V. Porrum. Aufon. epigr. 128. Tuumque nomen
fe&tilis fignet. h. e. quæ littera tranfverfa lineola fecta eft.
SECTIO, onis f. tagliamento taglio, fegamento, divifione, Tμž-
ors, Town, oxios, actus fecandi. Plin. l. 19. cap. 8. ante med. Braf-
fica cymas a prima fectione præftat proximo vere. Vitruv. 1. &
cap. 2. Individua corpora nec internecionem recipiunt, nec fectioni-
bus dividuntur. Plin. l. 25. c. ult. ante med. Bibitur & ante fectio-
nes, punctionefque, ne fentiantur. b. e. antequam fecetur a medi-
co aliquid in corpore Gell. l. 20. c. 1. a med. Sectio & partitio
corporis fquartamento. & Apul. l. 7. Met. Deftinatam fectionem
meam flagitat. b. e. caftrationem. Quintil. l. 1. c. 10. ( al. 18. )
fub fin. De ratione dividendi, de fectione in infinitum, &c. Et
etiam æftimatio atque emptio bonorum alicujus profcriptorum, &
auctione venditorum. Sector enim, ut docet Afcon. in 3. Verr. c. 20.
eft æftimator & redemptor bonorum damnati atque profcripti : &
fectio eft ipfa actio, qua ea bona redimit lucri caufa. V. Sector.
Cic. in fragm. apud Gell. l. 13. c. 24. Prædam, manubias, fectio-
nem caftra denique Cn. Pompeji, fedente imperatore, decemviri
vendent. h.e. non folum prædam, manubias, fed ipfam quoque eo-
rum redemptionem. Jus & auctoritas fectionis tanta erat, ut
effet unum ex his, per quæ legitimum dominium acquiritur. Varr.
R. R. l. 2. c. 10. In emptionibus dominum legitimum fex fere res
perficiunt: fi hereditatem juftam adiit; fi mancipio accepit; aut fi
in jure ceffit, cui potuit cedere; aut fi ufu cepit; aut fi e præda
fub corona emit; tumve cum in bonis fectioneve cujus publice ve-
nit. Adde Cicer. l. 1. de Invent. c. 45. ad fin. ¶ Duplici modo
emebantur bona damnatorum aut averfione, h. e. omnia fimul, 'a-
cervatim, &, ut dicitur, una pertica: aut fectione, h. e. fingulas
res æftimando, & pretium pro fingulis folvendo. Sectores, ut ait
Afcon. loc. cit. c. 23. extr. bona condemnatorum femel, h. e. aver-
fione emebant ac poftea pro compendio fuo fingulas quafque res
pecunia populo venditabant. hoc erat fectione vendere, quafi res fe-
cando & dividendo a minuto. Dicitur tamen fectio tum fe&toris
tum profcribentis ratione. Cic. 2. Phil. c. 26. Hafta pofita, bona
Cn. Pompeji voci acerbiffima fubjecta præconis. Exfpectantibus o-
mnibus, quifnam effet tam impius, qui ad illud fcelus fectionis au-
deret accedere, inventus eft nemo præter Antonium. & cap. 29. Ap-
pellatus es de pecunia, quam pro domo, pro hortis, pro fectione
debebas. Sueton. in Vitell. c. 2. Sectionibus & cognituris uberius
compendium nactus. Tacit. Ann. 13. c. 23. Pætus exercendis apud
ærarium fectionibus famofus. V. Cognitor in fine. Laborabat infamia
fectionum profeffio, tum quia lucrabatur ex damnatorum bonis
tum quia delationibus & accufationibus graffabatur, ut in citata vo-
ce dictum eft. T Ipfæ quoque res fectioni fubjectæ eodem nomi-
ne appellantur. Cæf. 1. 2. B. Gall. c. 33. in fin. Refractis portis
atque intromiffis militibus noftris, fectionem ejus oppidi univerfam
Cæfar vendidit. Tacit. 1. Hiftor. c. ult. Reliquias Neronianarum fe-
&tionum, nondum in fifcum converfas revocatis ab exfilio concef-
fit. ¶ Paul. ex Fefto: Sectio, perfecutio juris. Ubi Ant. Augu-
ftin. Pauli epitome nimis concifa eft in horum verborum interpre-

tatione.

[merged small][ocr errors][ocr errors]
[merged small][ocr errors]

SECTIVUS, 2 um, idem quod fectilis, ut Sectivum porrum. V.
Porrum. Colum. l. 11. c. 3. ante med. Porrum fi fectivum facere ve-
lis, denfius fatum præceperunt priores relinqui, & ita cum incre-
verit, fecari. Id. l. 12. c. 8. Concifi fectivi porri, quantum vide-
bitur, adjicito. Adde Pallad. in Februar. tit. 24. a med.
SECTOR, oris, m. tagliatore, fegatore, TOLEU's, qui aliquid fecat &
abfcindit. Plaut. Trin. 4. 2. 20. Mira funt, ni illic homo eft aut
dormitor, aut fector zonarius. tagliaborfe, crumenifeca, BaλTITÓ-
pos. Hic eft fur diurnus, epoxλETTS: dormitator autem noctur-
nus, upónoтos, quia hujufmodi, noctu ut vigilent, die toto dor-
mitant. TEft præterea sector, qui damnatorum bona in auctio-
ne, vel a profcribentibus emit, & compendii caufa diftrahit.
Afcon. in Verr. 3. c. 20. Se&torem dicit æftimatorem redemptorem-
que bonorum damnati atque profcripti, qui fpem fpectans lucri
fui, id eft fecutus fpem æftimationis fuæ, bona omnia auctione
vendit, & femel infert pecuniam vel ærario, vel fociis, chi com-
pra i beni confifcati. Id. ibid. c. 23. Sectores dicti funt, qui fpem
lucri fui fecuti, bona condemnatorum femel auctionabantur, pro-
que iis pecunias penfitabant fingulis, ac poftea pro compendio fuo
fingulas quafque res pecunia populo venditabant. Cic. pro Rofc. A-
mer. c. 29. circa med. Nefcimus per ifta tempora eofdem fere fe-
&tores fuifle collorum, & bonorum? & cap. 36. Cum de bonis &
K
de

de cæde agatur, teftimonium dicturus eft is, qui & fector eft, & ficarius, hoc eft qui & illorum ipforum bonorum, de quibus agi

tur,

[ocr errors]

gymnafia fetatur aut porticus, fed in toga negotiifque verfatur non fi diletto, non frequenta. ¶ Paffiva fignificatione Varr. 1. 2. R. R. c. 9. ante med. Qui vellet fe a cane fectari, uti ranam objiciat coЄtam.

emptor atque poffeffor eft; & eum hominem occidendum curavit, de cujus morte quæritur. Flor. 1. 2. c. 5. a med. Annibal hafte fubjecit argentarias Urbis tabernas: nec fector inventus eft. compratore. & Cic. 2. Phil. c. 26. ad fin. Cum fector fis, ifto loco natus, deinde cum Pompeji fector, non te exfecrandum populo R. .non deteftabilem fcias? Claudian, de IV. conful. Honor. v. 496. non SECTURA, æ, f. tagliatura, taglio, Toun, fectio. Plin. l. 37. c. 8. hafta refixas Vendit opes, avida sector non voce citatur. Adde Cicer. | Callaides fectura formantur, alias fragiles. Adde Varron. 1. 4. de Phil. 13. 6. 14. Caff. ad Cicer. Fam. 15. ep. 19. & Pacat. in Paneg. L. L. c. 24. Item locus, ubi fectio facta eft. Plin.l. & cap. Theodof. c. 25. & 28. ex quibus patet, fectores fuiffe vile, & in- 17. Servandum, ut taleæ fectura inferior ponatur femper. Caf. 1. 3. vifum hominum genus, & quia de miferorum bonis ditefcebant; B. Gall. c. 21. Cuniculis ad aggerem actis, cujus rei funt longe & quia iidem fæpe delatores erant, aut delatorum focii, ut in Co- peritiffimi Aquitani, propterea quod multis locis apud eos ærariæ gnitor, & in Sectio dictum est. Dictus eft vel a feco, qua fe- fecturæ funt. b. e. fodine in quibus terra fecatur & effoditur. Alii qui fignificat; aut ab ipfo fequor, a quo fecutor, & per fyncop. eam vocem expungunt: al. leg. ftri&ture, alii ftru&ture. fector, quia fpem lucri fequitur: vel a feco, h. e. concido, incido, SECTUS, a, um, tagliato, fegato, mozzato, divifo, Tuntos, TETPL quia bona fimul empta in partes veluti fecat, & fingillatim ven- Méros, cafus, decifus, fciffus, exfectus. Horat. 1. & od. 4. v. 61. dit. Priorem notationem probare videtur Afcon. fupra allatus: item Hydra fecto corpore firmior. Id. 1. 2. far. 4. v. 67. fectæ herbæ. Paul. fcribens ex Fefto: Sectores, & qui fecant, dicuntur, & qui Plin. l. 36. c. 6. a med. & Lucan. I. 10. v. 114. nitet domus feempta fua perfequuntur. De pofteriore in Sectio diximus. Traus- &tis marmoribus. h. e. fe&tilibus. V. Secilis. Sic Virg. En. 3. v. late Lucan. 1. 1. v. 178. Hinc rapti pretio fafces, fectorque favo- 464. fectus elephantus. b. e. ebur fectile. Horat. I. & ep. 1. v. 104. ris Ipfe fui populus. b. e. largitionibus vendens fuffragia, quibus prave fectum ftomacharis ob unguem. Plin. l. 11. c. 37. Cornua in honores mandantur, & lucrum captans, ex favore fuo, ut fector ex jaminas fecta translucent. Martial. I. 12. epigr. 84. Exiguos fecto venditione bonorum . comentem dente capillos. b. e. pectine. Lucan. I. 10. v. 144. secti orbes Atlantide filva. h. e. menfæ rotunda e citro.. T Cæfus vulneratus. Horat. epod. 4. v. 11. Sectus flagellis hic Triumviralibus Præconis ad faftidium. Lucan. l. 1. v. 565. quos feftis Bellona lacertis Sæva movet. Propert. l. 3. el. 21. v. 8. Sectaque Perfea Phorcidos ora manu. capo mozzato. & lib. 4. el. 4. v. 26. hirfutis brachia feEta rubis. Martial. 1. 10. epigr. 5. a med. feveri fecus aci loris. Id. 1. 2. epigr. 66. Et cecidit fectis icta Plecufa comis. h. e. lace. ratis. Ovid. 6. Faft. v. 148. genæ rigido ungue fectæ. graffiate T Medendi caufa. Plin. l. 26. c. 12. Fiftulæ in omni parte ferpunt, medicorum vitio male fectis corporibus. Cic. 2. Tufcul. c. 22. a med. Marius cum fectaretur, vetuit fe alligari: nec quifquam ante Marium folutus dicitur effe fectus. Plin. l. 31. c. ult. Spongiæ ex aqua cælefti impofitæ fecta recentia non patiuntur intumefcere. i tagli freschi. Eviratus, caftratus. Martial. 1. 9. epigr.

SECTRIX, icis, f. mulier, quæ bona damnatorum emit in auctionibus. Plin. l. 36. c. 15. a med. Unde enim vitricus Sylla, & Metella mater profcriptionum fectrix?

[ocr errors]

SECTOR, aris, atus fum, dep. 1. feguitare, andar dietro, accompagnare, тαрxxоrew, adfector, frequenter fequor, comitor, adhæreo. Dicitur de fervis, clientibus, difcipulis, paftoribus, amantibus, &c. Plaut. Epid. 3. 4. 50. & Cicer. pro Rofc. Amer. c. 28. a med. Ii fervi ubi funt? Chryfogonum, judices, fectantur. Plaut. Perf. 2. 1. 5. Nam equidem te jam fector quintum hunc annum. Sueton. in Cef. c. 86. Cuftodias Hifpanorum cum gladiis fectantium fe removit. Cic. 4. Verr. c. 70. Cum prætorem circum omnia fora fectaretur, neque ab co unquam difcederet. Id. pro Mur. c. 34. Neque poftulandum eft ab equitibus R. ut fuos neceffarios candidatos fectentur totos dies. Tacit. Ann. 15. c. 33. Quique Cæfarem per honorem, aut varios ufus fectantur. Terent. Eun. 2. 2. 30. Homo cœpit me obfecrare, ut fibi liceret difcere id de me. fectari juffi. Ubi Donat. proprie. nam & fe&tæ philofophorum ab eo dictæ funt. Hinc funt etiam fectatores. Gell. 1. 20. c. 6. Percontabar Apollinarem Sulpicium, cum eum Romæ adolefcentulus fectarer. Tibull. I. 1. el. 11. v. 41. Ipfe fuas fectatur oves, at filius agnos. & lib. 2. el. 3. v. 7. Agricolæque modo curvum fectarer aratrum. Catull. carmi. 8. ad fe ipf. v. 9. Nunc jam illa non vult: tu quoque impotens ne fis, Nec quæ fugit, fetare, nec mifer vive. Horat. l. 1. fat. 2. v. 78. Define matronas fectarier. ( Donat. ad Terent. Phorm. 1. z. 36. dicit, fectari proprie effe, ut taurus buculam, ut aries ovem. Virg. Ecl. 3. v. 65. trahit fua quemque voluptas.) Plaut. Mil. 2. 1. 13. & 3. 1. 180. Omnes fe ultro fectari memorat mu. lieres. correr dietro. Et etiam infectari, infequi, urgendi inftandique caufa fequi, dine. Cic. 6. Verr. c. penult. Homo ridi cule infanus, qui illic ejufmodi eft, ut eum pueri fectentur, ut omnes, cum loqui cœperit, irrideant. Plaut. Ciftell. 2. 2. 1. Anum fectatus fum clamore per vias. Cato apud Gell. I. 17. c. 6. Eam pecuniam viro mutuam dat: poftea, ubi irata facta eft, fervum receptitium fectari atque flagitare virum jubet. Propert. 1. 2. el. 7. v. 81. Exagitet noftros manes, fectetur & umbras, Infultetque rogis. Horat. 1. 1. fat. 3. v. 119. Ne fcutica dignum horribili fe&tere flagello. Plin. 1. 8. ep. 22. fub fin. Sectari, carpere aliquem. Pertinet ad rem venatoriam. Varr. apud Non. c. 18. n. 23. Sues filvaticos in montibus fectaris venabulo, aut cervos. Ovid. 2. de ar. am. v. 201. Nunc leporem pronum catulo fectare fagaci. Virg. Ecl. 3. v. 75. dum tu fetaris apros, ego retia fervo. Terent. Phorm. prol. v. 7. Cervam fugere, fectari canes. Adde Plaut. Mil. 2. 2.7. & 23. Sil. l. 14. v. 262. & Horat. l. 1. fat. 2. v. 106. & lib. 2. fat. 2. v. 9. T Pro petere, captare, appetere. Cef. 1. 6. B. Gall. c. 34. a med. & Tacit. Ann. 1. c. 65. Quid vos hanc miferam & tenuem fetamini prædam, quibus jam licet effe fortunatiffimis? Senec. in Herc. Fur. v. 752. In amne medio faucibus Ticcis fenex fectatur undas: abluit mentum latex. Juftin. l. 11. c. 10. Luxuriofa convivia, & magnificentiam epularum fectari. Plin. l. 2. ep. 17. fub fin. Illuc e pafcuis pecora conveniunt, fi quando aquam, umbramve fectantur. Plin, alter l. 9. c. 31. Cancri hieme aprica loca fectantur. Horat. 1. 2. fat. 4. v. 44. Fecundi leporis fapiens feEtaberis armos. ¶ Translate eft quærere, affectare, fpectare operam dare, confectari, amare. Horat. I. 1. od. ult. v. 3. Mitte fectari, rofa quo locorum fera moretur. Plaut. Mil. 3. 1. 28. Fa. cinora: quæ iftæc ætas fugere facta magis, quam fectari folet. Sueton. in Aug. c. 89. In evolvendis auctoribus nihil æque fe&tabatur, quam præcepta & exempla falubria. Horat. in ar. Poet. v. 26. fectantem lenia nervi deficiunt. b. e. qui lenes verfus fcribere amat, nervis & vi caret. Juftin. 1. 27. c. 2. a med. Hierax cognominatus eft, quia non hominis, fed accipitris ritu, in alienis eripiendis vitam fectaretur. Aufon. Edyll. 15. v. 1. Quod vitæ fectabor iter? Plin. l. 9. ep. 19. Laude digniffimos judico, fi immortalitatem, quam meruere, fectantur. Sueton. in Aug. c. 25. extr. Minima commoda non minimo fectantes difcrimine, fimiles ajebat effe aureo hamo pifcantibus. Gell. in præfat. ante med. Multa & varia lectitantes, in quas res cumque inciderent, folam copiam fectati converrebant. Tacit. 1. Ann. c. 8o. de Tiberio. Ut callidum ejus ingenium, ita anxium judicium. neque enim eminentes virtutes feAtabatur, & rurfum vitia oderat. b. e. non fpectabat, non refpiciebat in promovendis ad honores. Plin. l. 1. ep. 22. Non quidem

[ocr errors]

7. Non avari fectus arte mangonis Virilitatis damna mæret ere-
ptæ. & lib. 5. epigr. 42. fe&tus Gallus. ¶ Divifus. Quintil. I.
4. c. ult. ante med. fcrupulofe fecta divifio. Martial. l. 3. epigr. 77.
& lib. 9. epigr. 92. fecta placenta. b. e. in quadras divifa. Horat.
1. 3. od. 27. extr. tua fectus orbis nomina ducet. b. e. orbis terræ
Ovid. 2. Faft. v. 703. Hortus odoratis fuberat cultiffi-
mus herbis Sectus humum rivo lene fonantis aquæ. interfeca to.
¶ Translate Id. de remed. amor. v. 443. Secta bipartito cum mens
difcurrit utroque.
Ut fecare viam eft viam carpere, via fecta

pars una

[ocr errors]

eft ducta, facta. Lucret. 1.5. v. 272. inde fuper terras fluit (aqua) agmine dulci, Qua via fecta femel liquido pede detulit undas. Virg. 1. Georg. v. 238. via feta per ambas zonas temperatas ), Obliquus qua fe fignorum verteret ordo. Sic 1.2. v. 277. nec fecius omnis in unguem Arboribus pofitis fecto via limite quadret. SECUBATIO, onis, f. actus fecubandi, fecubitus. Salin, cap. 26. ( al. 39.) de urfis. Secreti honore reverentur mares gravidas, & in iifdem licet foveis, partitis tamen per fcrobes fecubationibus dividuntur.

SECUBITUS, us, m. il dormir fola, dicitur de femina, quæ fola fi-
ne viro cubat. Catull. carm. 63. de nupt. Pel. v. 379. Anxia nec
mater, difcordis mæta puellæ Secubitu, caros mittet fperare nepo
tes. Ovid. 3. Amor. el. 10. v. 15. de Cerere. Hanc quifquam lacry-
mis lætari credit amantum, Et bene tormentis, fecubituque coli?
verf. 43. Quod tibi fecubitus triftes, dea flava, fuiffent, Hoc
cogor facris nunc ego ferre tuis.

SECUBO, as, bui, bitum, n. 1. dormir fola, doXQIT, feorfim cu-
bo & fere dicitur de femina. , quæ fola dormit fine viro: quod
præcipue fervabatur in cafto Cereris, & Ifidis, & Bacchi: qua de
re multa Propert. 1. 2. el. 24. Ovid. l. 3. Amer. el. 10. & Liv. 1.
39. c. 9. & 10. &c. Tibull. I. 1. el. 3. v. 25. Quidve, pie dum
facra colis, pureque lavari Te memini, & puro fecubuiffe. toro ?
Ovid. loc. cit. v. 2. Secubat in vacuo fola puella toro. Id. 2. Faft.
v. 328. Et pofitis juxta fecubuere toris. T Dicitur & de vi-
ro. Liv. l. 39. c. 10. Per jocum adolescens vetat eam mirari, fi
per aliquot noctes fecubuiffet. Sueton. in Tiber. c. 7. a med. Ćum
Julia primo concorditer vixit: mox diffedit, & aliquanto gravius,
ut etiam perpetuo fecubaret. Adde Quintil. I. 7. č. 8. T Eft
etiam feorfim degere, ftar folo. Propert. 1. 2. el. 19. v. 41. Miles
depofitis annofus fecubat armis. b. e. quod ait Horat. . 1. ep. 1.
v. 4. Vejanius, armis Herculis ad poftem fixis latet abditus agro
ur Broukuf. adfcribit. Apul. . 2. Metam. Omnium ora & obrutus
in uno quempiam angulo fecubantem conferuntur.
SECULA, læ, f. falce, desna, falx, apud Campanos. Varr. I. 4. de
L. L. c. 31. circa med. Falces a farre, littera commutata. ha in
Campania fecula, a fecando.
SECULUM cum derivatis, V. Sæculum.
SECUM. V. in Sui.

[ocr errors]

SECUNDANI, orum, milites fecundæ legionis, ficut primeni primæ,
tertiani tertiæ, &c. Liv. 1. 34. e. 15. fub fin. Secundani terga ho-
ftium cædunt. & cap. 46. extr. Secundani fe porta ejecere. Plin. l.
3. c. 4. a med. In mediterraneo coloniæ, Arelate Sextanorum,
terræ Septimanorum, Araufio Secundanorum. Adde Tacit. 5. Hiftor.
c. 16. & V. vocem fequent.

Be

SECUNDARIUS, a, um, secondario, del secondo ordine, o qualità

« НазадПродовжити »