1

Calpburn. hic difcrimen ponit inter fciens, & prudens. ille eft, qui alterius indicio rem cognofcit: hic qui intelligentia fua aliquid fentit. Plaut. Cal. prol. v. 63. Sciens ejus mater, ei dat operam confcia di ciò, consapevole. Sciens, & fciens prudens, fciens videns quippiam facere dicitur, qui data opera, de induftria aliquid agit, quod fcit minime oportere, a bella pofta, volendo. Cic. pro Cluent. c. 46. Habebit igitur, te fciente & vidente, curia fenatorem, qui fidem fuam pecunia commutarit? Id. prò Planc. c. 16. in fin. Plancius ita vixit, ut offenderet fciens neminem Id. pro Marcell. c. 5. a med. Ut prudens & fciens tanquam ad interitum ruerem voluntarium. a occhi veggenti. Cal. ad Cicer. poft ep. 9. 1. 10. ad Attic. fub fin. Ne te fciens prudenfque eo demittas unde exitum vides nullum effe. Terent. Eun. 1. 1. 27. Prudens, fciens vivus, videnfque perco. Id. Phorm. 2. 1.6. Lex coegit. audio, fateor. Verum fcientem tacitum caufam tradere adverfariis etiam ne id lex coegit? Plaut. Afin. 3. 2. 16. Ubi verbis conceptis fciens libenter perjuraris. Terent. in fin. Hec. Plus hodie boni feci imprudens, quam fciens ante hunc diem unquam. V. Videns. ¶ Si fciens fallo, formula imprecandi in jurejurando. V. Fallo. ¶ Sciens, peritus, doctus, pratico, intendente, esperto. Varr. 1. & cap. 3. R. R. Dominuni fcientem effe oportet earum rerum in villa ali & pafci poffunt. & lib. 1. c. 31. Vites pampinari, fed a fciente. nam id, quam putare, majus. Salluft. in Jug. c. 102. extr. Romani fcientes belli. & cap. 105. Perfugæ regionum fcientiflimi. Vellej. 1. 2. c. 86. Vir providens, atque agendi fciens. Tacit. l. 3. Ann. c. 70. & lib. 6. c. 26. Vir humani divinique juris fciens Aun. c. 13. Latinæ linguæ. Horat. l. 3. od. 9. v. 10. citharæ. Cic. 1. de Invent, c. 34. Scientiffimus gubernator Id. l. 1. de Orat. c. 49. a med. regendæ reipubl. fcientiffimus. Auct. ad Herenn. in fin. 1. 2. Tu fcientior eris præceptorum artificio, nos alacriores ad reliquum perfolvendum. Cic. pro leg. Manil. c. 10. Quis hoc homine fcientior unquam fuit? h. e. peritior rei militaris. Horat. l. 3. od. 7. v. 25. fciens equum flectere.

quæ

1d. 2.

SCIENTER, Saputamente, détus, &TTIσThuóves, fciendo, fcite, intelligenter. Cic. 2. de Orat. c. 2. Bene dicere eft fcienter, & perite, & ornate dicere. Nep. in præfat. Saltare commode, fcienterque tibiis cantare. Gell. l. 17. c. 5. poft med. Perite & fcienter dicere aliquid. Cef. 1. 7. B. Gall. c. 22. Galli aggerem cuniculis fubtrahebant, ea fcientius, quod apud eos omne genus cuniculorum notum atque ufitatum eft. Cic. 1. de Divin. c. 41. a med. Etruria de calo tacta fcientiffime animadvertit. Id. in Orat. c. 52. Neminem In eo genere fcientius verfatum Ifocrate confitendum eft. Id. 2. Offic. c. 5. fub fin. Moderate & fcienter uti alique re & lib. I. de Orat. c. 29. Modice & fcienter. Data opera, de induftria. Plin. in Paneg. c. 64. Expreffit verba, quibus caput fuum, fi fcienter fefelliffet, deorum iræ confecraret. SCIENTIA, æ, f. faputa, cognizione, notizia, pratica, "émiotňμn, actus fciendi, cognitio, intelligentia, notitia. Cic. 2. Phil. c. 23. in fin. Notabo fingulas res: etfi nullo modo poterit oratio mea fatisfacere veftræ fcientiæ. dir quanto voi ne fapere. & lib. 1. Offic. c. 6. Omnes trahimur & ducimur ad cognitionis & fcientiæ cupiditatem. ibid. in fin. Omnis cogitatio motufque animi in ftudiis fcientiæ cognitionifque verfatur. Auct. ad Herenn. 1. 4. c. 41. a_med. His in unum locum collatis, certam fumere fcientiam, non fufpiCionem maleficii. Cic. pro Sull. c. 13. in fin. Cujus fcientiam de omnibus conftat fuiffe, ejus ignoratio de aliquo, purgatio debet videri. Id. pro leg. Manil. c. 10. extr. Hoc meam fcientiam fugit. nol fo. & Hirt. in proœm. 1. 8. B. Gall. Commentarii funt editi ne fcientia tantarum rerum fcriptoribus deeffet. Caf. 1. 2. B. Gall. c. 20. Iis difficultatibus duæ res erant fubfidio, fcientia atque ufus militum. Tacit. Ann. 3. c. 69. Neque poffe principem fua fcientia cuncta complecti. Cic. 1. de Orat. c. 14. Regionum terreftrium & maritimarum fcientia. Tacit. Ann. 16. 17. Mixta inter patrem filiumque conjurationis fcientia fingitur. b. es confcios fuiffe conjurationis patrem fimul & filium. Doctrina, eruditio, facultas

in aliqa arte liberali fcienza. Caf. l. 1. B. Gall. c. 47. Gallica linguæ fcientia. Cic. 1. de Divin. c. 41. Magorum difciplinam fcientiamque percipere. Id. 1. de Orat. c. 6. Omnium rerum atque artium fcientiam confequi. Id. Fam. 6. ep. ult. a med. Memoria & fcientia multa comprehendere. Quintil. l. 1. c. 4. ( al. 6.) Exercere eruditionem ac fcientiam. Sulpic. ad Cicer. Fam. 4. ep. 5. Tenere medicinæ fcientiam. Cic. l. 1. de Orat. c. 14. Promere quippiam ex obfcuriore aliqua fcientia. & cap. 9. Ars, quæ verborum aut faciendorum, aut deligendorum fcientiam profitetur. Cæf. l. 3. B. Gall. c. 23. Habere fcientiam rei militaris. Salluft. in Jug. c. 67. militiæ. Juftin. 1. 2. c. 4. belli. Quintil. 1. 7. c. 3. bene dicendi. Cic. z. de nat. Deor. c. 62. extr. Neque ferendi, neque colendi, nec demetendi, neque condendi fructus ulla pecudum fcientia eft. Id. 1. de nat. Deor. c. 33. Enumerafti memoriter & copiofe ( ut mihi quidem admirari liberet in homine effe Romano tantam fcientiam ) ufque a Thale Milefio de natura deorum Philofophorum fententias. erudizione. & lib. 1. de legib. c. 6. Scientia juris civilis. Id. Phil. 9. c. 5. admirabilis & incredibilis in legibus interpretandis Horat. epod. 17. v. 1. Jam jam efficaci do manus fcientiæ. b. e. veneficio maleficio. T Scientia voluptatum apud Tacit. 16. Ann. c. 18. eft intelligentia earum rerum, quæ luxu conftant & corpori voluptatem cibis, fonis, unguentis, turpibus oblectationibus afferunt, ¶ In plur. numero Cic. de Senect. c. 21. a med. Cum tanta celeritas animorum fit, tanta memoria præteritorum futurorumque prudentia, tot artes, tantæ fcientiæ, tot inventa non poffe eam naturam quæ res eas contineat, effe mortalem. Vitruv, in præfat. 1. 3. Scientias artificiorum penitus latentes judica

>

SCILICET, è cofa chiara, è manifefto, è facile a vedere, adverbium coflatum & contractum ex scias vel feire licet ( ut videlicet ex videve licet, & ilicet ex ire licet) ut Feft. in Sultis, & in Cum alter docet. Hoc fenfu infinitum poft fe habet Lucret. l. 2. v. 468. Scilicet, effe globofa, tamen cum fqualida conftent, Provolvi fimul ut poffint, & lædere fenfus. Salluft. in Jug. . 4. Scilicet, non ceram illam neque figuram tantam vim in fe habere; fed memoria rerum geftarum eam flammam egregiis viris in pectore crefcere. Plaut. Curcul. 2. 2. 10. Hac nocte in fomnis vifus fum viderier, procul federe longe a me Efculapium. Co. item alios deos facturos fcilicet. Id. Rud. 2. 3. 64. Nunc eam cum navi fcilicet abiviffe peffum in altum. Hinc habet vim affirmandi, & valet certe, profecto quippe, nempe, nimirum, certamente per certo, veramente αandus, duλad. Terent. Phorm. 1. 2. 82. Cum tu horum nihil refelles vincam fcilicet. Cic. Fam. 7. ep. 23. Quod tibi deftinaras trapezophoron, fi te delectat, habebis: fin autem fententiam mutafti, ego habebo fcilicet. Id. 5. de Fin. c. 1. ad fin. Me quidem fpecies quædam commovit, inanis fcilicet, fed commovit tamen . Plaut. Capt. 2. 2. 33. Nunc vivat, necne, id Orcum fcire oportet fcilicet. Id. Merc. 2. 3. 40. Quis eft ifte Peniculus? Erot. Scilicet qui dudum tecum venit, cum pallam mihi detulifti. colui per appunto, che, &c. & Pfeud. 3. 2. 88. Utrum amicis hodie an inimicis tuis daturus cœnam? Bal. pol ego amicis fcilicet. Terent. Heaut. 4. I. 33. Hoc te obfecro, ut meæ ftultitia in juftitia tua fit aliquid præfidii. Cbre. fcilicet equidem iftuc factum ignofcam. Phedr. i. fab. 5. v. 29. fimulans fe fe veftimentis rufticus porcellum obteget quod faciebat fcilicet. lo che appunto facea . & Cic. Q. Fr. 1. 1. ep. ult. a med. Si relevare potes communem cafum mifericordia hominum, fcilicet incredibile quiddam affequeris. Id. Attic. l. 13. ep. 10. Quamquam hoc nullam ad partem valet fcilicet. Terent. Eun. 2. 3. 54. Comites fecuti fcilicet funt virginem? Che. Verum, parafitus cum ancilla. Ubi Donat. Interrogative quidem, fed fic ut fcire videatur id quod quærit. In refponfionibus Terent.

re,

Adelph. 4. 7. 33. Et nova nupta eadem hæc difcet? Mi. fcilicet appunto, sì meffers. & Eun. 5. 9. 10. Fratris igitur Thais tota eft? Che. fcilicet. così è. & Plaut. Afin. 2. 4. 83. Tam ego homo fum, quam tu. Mer. fcilicet ita res eft. T Servit ironiæ. Terent. Andr. 1. 2. 14. Meum gnatum rumor eft amare. Davus. Id populus curat fcilicet. Cic. pro Rabir. perduell. cap. 5. Scilicet tibi graviorem dolorem patrui tui mors attulit, quam C. Graccho fratris & tibi acerbior ejus patrui mors eft, quem nunquam vidifti quam illi ejus fratris, quicum concordiffime vixerat. Virg. 4. En. v. 379. Scilicet is Superis labor eft, ea cura quietos Sollicitat. Adde Cicer. pro Sull. c. 24. ¶ Interdum quandam continet amari

tudinem & irrifionem cum affirmatione conjun&tam. Cic. Q. Fr. 1. 3. ep. 1. c. 1. fub fin. Columnas neque redas, neque e regione Diphilus collocarat. eas fcilicet demolietur. aliquando perpendiculo, & linea difcet uti. Id. in Pifon. c. 9. Ego iftius pecudis confilio fcilicet, aut præfidio niti volebam? Verr. 4. c. 58. Scilicet exfpe&temus legitimum illud quinquennium. Valer. Flacc. I. 3. v. 673. Scilicet in folis profugi ftetit Herculis armis Noftra falus ? T Videtur etiam habere vim exponendi, & poni pro id eft, cioè vale a dire. Cic. I. 4. de Fin. c. 22. extr. Iftis tamen alio tempore refponfurus fum, tunc fcilicet, cum tibi. D. Brut. ad M. Brut. & Caff. 1. 11. Fam. ep. 1. Qua mente effet Antonius demonftravit " peffima fcilicet, & infideliffima. Cic. de Senect. c. 8. Sene&tus eft operofa, & femper agens aliquid & moliens, tale fcilicet, quale cujufque ftudium in fuperiore vita fuit. Adde Verr. 6. c. 12. Sed hæc & alia, fi qua afferri folent, commodius & verius ad rationem ac vim affirmandi reducuntur. Si exponendum fit aliquid, videlicet libentius dixerim. SCILLA, æ f. squilla, fcilla, oxin, herba e bulborum genere, imo bulborum nobiliffima, ut Plin. ait lib. 19. c. 5. ad fin. quæ radicem habet cæparum modo multipliciter tunicatam. Nafcitur tam in mari, quam in terra. Græce fimiliter dicitur exi, ut errent qui Scylla fcribunt. Plin. loc. cit. Nobiliffima eft fcilla , quanquam medicamini nata, acetoque exacuendo: nec ulli amplitudo major cut nec vis afperior. Duo genera medica mafculus albis foliis › femina nigris. Et tertium genus eft cibis gratum: epimenidium vocatur, anguftius folio, ac minus afpero, &c. Id. l. 21. c. 17. ante med. Notabilis eft fcilla crocique natura, quod cum omnes herba folium primum emittant, mox in caulem rotundentur; in iis caulis prior intelligitur, quam folium. Id. l. 20. c. 9. a med. enumerat varios ejus, & aceti fcillini ufus in medicina. Scilla pufilla, alio nomine pancration, herba eft foliis albi lilii, longioribus craffioribufque, radice bulbi magui, colore rufo. Id. l. 27. c. 12. circa med. ¶ Et hoc nomine & pifcis marinus, ex genere μxλxσтPŃXW Græce vs. Id. c. ult. lib. 32. ¶ Legitur & fquilla. V. SCILLINUS, a, um, σni, ad fcillam pertinens. Scillinum acetum, h. e. fcilla infufa conditum, tantam vim habet, inquit Plin. 1. 20. c. 9. a med. ut avidius hauftum exftinctæ animæ momento ali quo fpeciem præbeat. Ceterum multos habet ufus in medicina : quos Id. 1. 23. c. 2. defcribit. Ejus conficiendi rationem tradit Colum. . 12. c. 34. & Pallad. in Jul. tit. 8. Penultimam produxiffe videtur Seren, Sammon, cap. 27. v. 510. Sæpe & fcillino pelluntur

luntur noxia Baccho. h. e. vino fcillite. Sed al, leg. fcillitico, al. fcillite. SCILLITES, æ, m. fquillitico, m. fquillitico, XIITs, vinum, vel acetum, vel σκιλλίτης oleum factum ex fcilla, ut abfinthites, vinum ex abfinthio. Colum. 1. 12. c. 33. Vinum fcilliten ad coquendum, & ad corpus reficiendum, itemque ad veterem tuffim, & ad ftomachum hoc modo condire oportet. Plin. l. 32. c. 10. a med. Urtica marina trita ex aceto fcillite. Aufon. ep. 4. v. 69. Scillite decies non fi purgeris aceto. V. Abrotonites.

SCILLITICUS, a, um, fquillitico, axTinos, fcillinus, fcillites Celf. l. 5. c. 19. fect. 19. Aceti fcillitici hemina. SCIMPODIUM, ii, n. letticciuolo, cocchietta, onion, parvus lectus unius tantum capax, grabatus: diminutivum a oxius, quod inter leftorum genera Pollux lib. ro. c. 7. recenfet. Gell. I. 19. c. 10. Memini me & Celfinum Julianum ad Frontonem, pedes graviter ægrum, ire & vifere: atque ibi offendimus eum cubantem in fcimpodio Græcienfi.

SCIN'? V. in Scio.

SCINCUS, Scincos, i, m. oxiyxos, animal fimile crocodilo, circa Nilum frequentiffimum: itemque in Libya, Arabia, India. Condiri folet, falfufque afferri: ac valet ad Venerem excitandam. Plin. l. 8. c. 25. Similis crocodilo fed minor etiam ichneumone eft in Nilo natus fcincos. contra venena præcipuum antidotis. item ad inflammandam virorum Venerem. Id. 1. 28. c. 8. ad fin. Ex eadem fimilitudine eft fcincus, quem quidam terreftrem crocodilum effe dixerunt, candidiore autem, & tenuiore cute. Præcipua tamen differentia dignofcitur a crocodilo fquamarum ferie a cauda ad caput verfa. Maximus Indicus, deinde Arabicus, &c. SCINDO, is, fcidi olim fcifcidi, fciffum, a. 3. fendere, rompere, Squarciare, lacerare, tracciare, oni, findo, abrumpo, lacero: a voce Græca allata, inferto n, ut a ex, lingo. Cato R. R. c. 128. Lutamenta fcindunt fe. Virg. 1. Georg. v. 144. & 7. Æn. v. 509. quercum cuneis coa&tis fcindere. Caf. 1. 3. B. Gall. c. 5. Cum hoftes vallum fcindere, & foffas complere cœpiffent. Colum. 1. 2. c. 18. Pecora majora demergunt ungulas, & atterunt fcinduntque radices herbarum. Ovid. in Ibin, v. 172. Et fcindent avidæ perfida corda canes. verf. 185. Hic tibi de Furiis fcindet latus una flagello. Virg. n. 12. v. 870. Infelix crines fcindit Juturna folutos. Cic. Fam. 5. ep. 20. extr. Hanc epiftolam cur non fcindi velim nulla eft caufa. Id. Attic. l. 13. ep. 33. Scindere alicui panulam. V. Panula. Propert. 1. 2. el. 4. v. 21. cuipiam veftem de corpore. Tacit. l. 1. Ann. c. 65. Arminius cum delectis fcindit agmen, equifque maxime vulnera ingerit. b. e. perrumpit aciem pertranfit disjicit. Plaut. Bacch. 4. 9. 130. fcindere urbem. b. e. dirutis mœnibus evertere, excindere. Petron. in Satyr. c. 120. ad fin. Frontem cicatricibus fcindere. Virg. 1. Georg. v. 50. ferro fcindere æquor. b. e. vomere terram arare, profcindere. Sic Claudian. I. 1. de laudib. Stilich. verf. 134. qui Pangea juvencis fcinditis. Senec. in Phaniff. v. 124. Quifquis Affyrio loca poffeffa regi fcindis. Ovid. 1. Trift. el. 10. fub fin. navis fcindit aquas. Id. 11. Met. v. 463. itu remorum fcindere freta. Claudian. de IV. conful. Honor. v. 347. Aluvios natatu fcindere. Martial. lib. 3. epigr. 12. Unguentum, fateor, bonum dedifti Convivis here, fed nihil fcidifti. b. e. nullum cibum diftribuifti. fcindere eft in frufta fecare cibum, & convivis diftribuere, trinciare: unde fciffor. Senec. de vita beata, cap. 17. Scindendi obfonii magifter. Id. da brev. vite c. 12. a med. Scindere aves in frufta. Adde Martial. I. 3. epigr. 94. ¶ Dividere, diducere, dividere. Lucan. l. 1. v. 550. flamma Scinditur in partes, geminoque cacumine furgit. Tacit. de German. c. 43. Dirimit, fcinditque Sueviam continuum montium jugum. Salluft. in fragm. apud Serv. ad En. 3. v. 400. Italia fcinditur in duo promontoria, Bruttium, & Salentinum. Virg. 1. Æn. v. 591. Scindit fe nubes & in æthera purgat apertum . T Obfceno fenfu ut divido, eft apud Aut. Priap. carm. 77. Translate a notione abrumpendi. Plin. in Paneg. c. 37. extr. Ratus non fine piaculo fanctiffimas neceffitudines velut intercedente Vicefima, fcindi. Id. lib. 2. ep. 11. Neque inchoari poterat actio, nifi ut no&tis interventu fcinderetur. s'interrompeffe. Sic Ovid. 3. ex Pont. ep. 1. v. 157. verba fletu fcinduntur. Stat. I. & filv. 3. v. 127. florentefque manu fcidit Atropos annos. Cic. Attic. 1. 3. ep. 15. Nolo commemorare quibus rebus fim fpoliatus, ne fcindam dolorem meum. b.e. ne refricem, renovem, tanquam vulnus jam jam cicatricem ducens. Eft qui malit refcindam. Lucret. l. 3. v. 1008. curæ animum fcindunt. b. e. mordent, lacerant. T a notione dividendi Senec. ep. 89. a med. Naturalis pars philofophiæ in duo fcinditur corporalia, & incorporalia. Virg. 2. En. v. 39. Scinditur incertum ftudia in contraria vulgus. Tacit. Hift. l. 1. c. 13. Hi difcordes in duas factiones fcindebantur. Virg. Æn. 8. v. 142. Sic genus amborum fcindit fe fanguine ab uno. fi dirama. T Chelyn fcindere, ita pulfare, ut difcors, confufus, ingratufque fonus fiat. Stat. 1. filv. 5. v. 31. ignavo pollice chordas Pulfo: fed incertam digitis errantibus amens Scindo chelyn. Scifcidi præteritum Antiquorum fuit. Afran. apud Prifcian. 1. 10. pag. 890. Putfch. Satis fortiter veftras fcifcidiftis colus. Actius ibid. Non ergo aquila ita, ut prædicant, fcifciderat pectus. Adde Enn. & Nev. ibid. quibus locis Gell. in fin. e. 9. . 7. fcriptum fuiffe ait fcefcidi, ut fimile fit memordi, fpepondi, pepofci, retuli, & reduplicationem verborum Græcorum referat.

SCINDULA. V. Scandula.

SCINIFES. V. Cinifes.
SCINIS. V. Sinis.

SCINTILLA, z, f. favilla, scintilla, ang, particula ignis, quæ

Tom. IV.

rum:

e filice, cum cæditur, exfilire folet: quafi fcindilla, a fcindo, quia flamma videtur quafi fcindi: vel a Græca voce allata, quafi pintilla. Virg. 1. En. v. 178. Ac primum filici fcintillam excudit Achates. Lucret. l. 6. v. 160. lapidem fi Percutiat lapis, aut fernam tum quoque lumen Exfilit, & claras fcintillas diffupat ignis. Id. 1. 2. v. 174. Scintillas agere, ac late differre favillam. Plin. lib. 36. cap. 19. Lapides vivi altero lapide percuffi fcintillas edunt, quæ exceptæ fulphure, aut fungis aridis, aut foliis, dicto celerius ignem trahunt. Id. . 18. c. ult. a med. Ignis fcintillam emittit. Id.l.37. c. 11. In anthracitide fcintillæ difcurrere aliquando videntur. Ovid. Faft. 4. v. 495. cum faxis paftores faxa terebant Scintillam fubito profiluiffe ferunt. Virg. 12. En. v. 101. totoque ardentis ab ore Scintillæ abfiftunt. Curt. 1. 6. c. 3. a med. Parva fæpe fcintilla contempta magnum excitavit incendium. your. ¶ Translate Plin. l. 33. cap. 6. Argentum nulla fui fpe nafcitur nullis, ut in auro, lucentibus fcintillis. b. e. punctulis inftar fcintillarum lucentibus. ¶ Sic dicitur & minima particula earum rerum , quæ igni aut incendio comparantur. Cic. Fam.. 10. ep. 14. Ut ne qua fcintilla teterrimi belli relinquatur. Id. Acad. 4. c. 19. Ifti autem, tantis offufis tenebris, ne fcintillam quidem ullam nobis ad afpiciendum reliquerunt. Plaut. Trin. 3. 2. 52. Ne scintil lam quidem relinques, genus qui conglifcat tuum. SCINTILLATIO, onis, f. fcintillamento, oppos, actus fcintillandi. Plin. l. 20. c. 9. Cato brafficam prodeffe tradit oculorum çaligini, fcintillationique. Catonis verba funt de re ruftica c. 157. a med. Et quibus oculi parum clari funt, eo lotio (ejus qui brafficam efitavit inungito, plus videbunt. Porro oculi parum clari funt tam fi caligine laborent, quam fi fcintillas, h. e. obliquos & frequentes quafi radios crebra motatione emirtere videantur. hoc enim quoque vifum impedit.

SCINTILLO, as, avi, atum, n. 1. fcintillare, sfavillare, smirdnpile, fcintillas emitto. Plin. l. 37. c. 7. Carbunculi contra radios folis fcintillant. Virg. 1. Georg. v. 391. tefta cum ardente viderent Scintillare oleum, & putres concrefcere fungos. Lucret. l. 6. v. 644. fumida cæli fcintillare omnia templa. b. e. flammis micare. Plaut. Men. 5. 2. 77. Oculi fcintillant. Sil. I. 7. v. 593. fcintillant crifa. Plin. 1. 2. c. 34. Clypeus ardens ab occafu ad ortum fcintil lans tranfcurrit. & cap. 43. fcintillantia fulgetra. T Translate Sil. 1. 9. v. 562. fcintillavitque cruentis Ira genis. SCINTILLULA, f. fcintilletta, Mingos σd, parva fcintilla. Metaphorice Cic. 5. de Fin. c. 15. ad fin. Eas in pueris virtutum quafi fcintillulas videmus, e quibus accendi philofophi ratio debet.

SCIO, is, scivi, & fcii, fcitum, a. 4. Sapere, dalw, conus, givéonovi, non ignoro, cognitum habeo, teneo, non me fugit, perfpectum eft mihi, habeo. Liv. in proœm. Nec fatis fcio, nec fi fciam, dicere aufim. Terent. Hec. 4. 1. 26. Multo prius fcivi, quam tu, illum amicam habere. Plin. l. 33. c. 4. ante med. Nec tamen adhuc aurum eft: nec fciere effe, cum fodere. Senec. epift. 6. Nec me ulla res delectabit, quam mihi uni fciturus fim. Terent. Phorm. 5. 8. 14. Non opus eft dicto. Phor. tibi quidem: at fcito huic opus eft. Id. Hec. 3. 1. 15. Cuivis facile fcitu eft, quam fuerim mifer. Plaut. Pen. prol. verf. 112. Is omnes linguas fcit, fed diffimulat fciens fe fcire. Terent. Hec. 3. 2. in fin. Non fciunt ipfi viam, domum qua redeant. Id. Adelph. 1. 2. 45. Vere fcio. Id. Phorm. 5. 7. 60. id certo fcio. Liv. I. 25. c. 10. Nemo fatis pro certo scire. Terent. Andr. 3. 2. 23. Certe enim fcio. Id. Eun. 5. 3. 12. & Cic. Attic. 12. epift. 17. Ibo intro de cognitione ut certum fciam. T Habet varias poft fe particulas. Terent. Adelph. 4. 2. 16. Scire equidem volo, quot mihi fint domini. verf. 31. Scio ubi fit verum nunquam monftrabo. Lucan. 1.7. v. 579. Scit, cruor imperii qui fit. Cic. Attic. l. 12. ep. 18. a med. Nifi fciffent, quid effet. Ovid. 4. Faft. v. 527. fcifti, qua cogere poffes (pro fcivifti.) Caff. ad Cicer. 15. Fam. ep. 19. ad fin. Cnæus fcis quomodo crudelitatem virtutem putet. fcis, quam fe femper a nobis derifum putet. & mox. Velim fcire, utrum ifta follicito animo, an foluto legas. Liv. 1. 43. c. 5. Nec fe fcire, propter quam caufam, &c. Terent. Hec. 3. 5. 18. Omnem rem fcio, ut fit gefta. Plaut. Pan. 1. 2. 38. Coqua eft hæc quidem: fcit, muriatica ut maceret. Cic. pro Mur. c. 9. fub fin. Ille tenet, & fcit, ut hoftium copiæ; tu ut aquæ pluvia arceantur. Plaut. Bacch. 1. 1. 44. Ut ille te videat, volo. fcio, quid ago. Pift. & pol ego fcio, quid metuo Id. Aulul. 1. 2. 28. Quid agam fcio. fo quel che farò. Phædr. l. 5. fab. 2. v. 10. Ego qui fum expertus, quantis fugias viribus, fcio, quod virtuti non fit credendum tuæ. Liv. 1. 3. cap. 52. Scituros, quod fine reftituta poteftate redigi in concordiam res nequeant. Al. utrobique leg. quam: quia hujufmodi particule in MSS. folo q, & tranfverfa lineola fcribi folent. V. Quod, perchè. T Scire Latine, Græce, faper Latino, Greco, 'fubaudi loqui. Cic. in Brut. cap. 37. Non tam præclarum eft fcire Latine, quam turpe nefcire. 1d. 2. de Fin. cap. 5. Cum Græce, ut videor, luculenter fciam. T Paffive Cic. 2. de Orat. c. 7. a med. Ars earum rerum eft, quæ fciuntur. Scire fidibus, faper fonare. fubaudi canere. Terent. Eun. 1. 2. 52. Ubi hanc forma videt honefta virginem, & fidibus fcire. TImperativis utimur, cum rem gravem inculcamus, & quam probe intelligi cupimus. Plaut. Curcul. 1. 1. 53. Semper tu fcito, Flamma fumo eft proxima. Cic. 6. Verr. c. 35. Apud Segeftanos repertum effe, judices, fcitote neminem, qui illud fignum auderet attingere. Ovid. 15. Met. v. 141. Cumque boum dabitis cæforum membra palato, Mandere vos veftros fcite, & fentite colonos. Plaut. Trin. 4. 3. 24. Vetera quærit: vetera amare hunc, morem majorum, fcias. Cic. Attic. 1. 2. epift. 23. Volo te fcire '

H

Sam

Sampficeranum vehementer fui ftatus pœnitere. Scires, intelligeres, cognofceres, videres. Ovid. in fin. el. 13. l. 1. Anior. Jurgia finieram. fcires audiffe: rubebat. Id. Met. 6. v. 23. Seu pingebat acu, fcires a Paliade doctam. Petron. in Satyr. c. 91. Video Gitona cum linteis & ftrigilibus triftem confufumque. fcires non libenter fervire. Adde Vellej. 1. 2. c. 8o. Itali dicunt direfti. ¶ Scire de aliqua re, doctum, peritum effe, notitiam habere, averne notizia, faperne. Cic. de Orat. l. 1. c. 13.a med. De legibus inftituendis, de bello, de pace, de fociis, de vectigalibus, de jure civium Lycurgum fciffe melius, quam Hyperidem. Id. pro Sull. c. 13. fub fin. Cum is qui de omnibus fcierit, de Sulla fe fcire negarit. Scire ex, & de aliquo, ab aliquo narrante fcire. Plaut. Curcul. 2. 2. 6. Meliorem, quam ego fum, fuppono tibi. nam quod fcio, omne ex hoc fcio. Cic. Fam. 9. ep. 17. Ex quo vel ex fobrio, vel certe ex ebrio fcire poffes. Id. Attic. I. 12. ep. 22. Id de Marcello, aut certe de Poftumia fciri poteft. ¶ Quod fciant, quod fcio, quod norim, quod audierim, quantum mihi perfpectum eft: habetque vim affirmandi: che io fappia. Cic. Attic. l. 16. ep. 2. a med. Seftius non venerat, quod fciam. Plaut. Men. 3. 2. 35. Non edepol ego te quod fciam , unquam ante hunc diem vidi. & 2. 2. 23. Eft tibi Menæchmo nomen tantum, quod fciam. 3. 2. 39. Menæchme, vigila. Men. vigilo hercle equidem, quod fciam. Quintil. decl. 9. c. 18. Quod fcio, victis etiam gladiatores parcunt. & in fin, decl, 6. Fortaffe aliquis jubebit fepeliri. certe quod fciam, nemo prohibebit. Apul. I. 5. Metam. Jamdudum, quod fciam, fidei atque parciloquii mei perpendifti documenta. Minuc. Fel. in Oitav. č. 11. ad fin. Hoc, quod fciam, neque mens, neque anima, neque vita eft. ¶ Non fcis pro nefcis. Plaut. Pfeud. 1. 2. 89. Ea pacifci modo fcis, fed quae pacta es, non fcis folvere. Haud fcio an. V. in Haud. Quod fcis, nefcis. V. in Nefcio. ¶ Scin' fcis ne? Plaut. Bacch. 5. 2. 59. At fcin', quo pacto me ad te intro abducas? T Scin' quomodo malum minitantis formula. Plaut. Amph. 1. 1. 100. At fcin' quomodo? faciam ego hodie te fuperbum, nifi hinc abis. Adde in fin. Aulul. & Rud. 3. 5. 18. Scibam pro fciebam, & fcibo pro fciam in omnibus perfonis utriufque numeri, pofitiones funt in verbis 4. conjugat. & præfertim in hoc frequentes. Terent. & Plaut. fæpe ufurpant. Et præterea Cato R. R. c. 5. Si fecerit, fcribit, in mente familiæ quid fiet. Catull. carm. 67. ad Manl. v. 85. Quod fcibant Parcæ non longo tempore abeffe. Infeript. apud Gruter, pag. 602. n. 6. Scibat moriundum fibi. T& paffive Plaut. Capt. 4. 2. 5. Quod cum fcibitur, per urbem irridebor. Imperfonaliter Ovid. 5. Trift. el. 9. v. 5. Quid tibi deberem, tota fciretur in Urbe. Cic. pro Seft. c. 38. Hominem in periculo fuiffe, quoad fcitum fit, Seftium vivere. Id. pro Rofc. Anier. c. 34. a med. Nondum lucebat, cum Ameriæ fcitum eft. ¶ Pro fciviffe rectius dicimus fciffe, ut Liv. l. 43. c. 5. Neque fciffe futura. Ovid. 6. Faft. v. 336. fciffe fed ipfe negat. Adde Cicer. fupra allatum. Quintil. l. 1. c. 6. Cal. 10. ) fatis aperte fignificat, To fciviffe minus fuiffe in ufu apud eos, qui non tam analogiam, quam confuetudinem fequendam cenfebant. T Scire, fcifcere. V. Scifco.

SCIOGRAPHYA. V. Sciagraphia.

>

SCIŎLUS, i, m. faputello, qui aliquantum fcit, vel qui fcire fe prædicat, quæ re vera ignorat. Arnob. 1. 2. pag. 86. A fciolis nonnullis, & plurimum fibi arrogantibus dicitur. In bonam partem, eftque idem ac fciens, aut peritus. Veget. Strategem. l. 3. c. 13. Miles fciolus nandi, & nautica artis peritus. SCIOPŎDES, Txiómodes, a oxiù, umbra, &s, modos, pes: monftrofum hominum genus, fingula crura habentium, nec poplitem fleten. tium & mirabili tamen celeritate: qui per æftum in terra jacentes refupini, umbra fe pedum (quos ampliffimos habent) protegunt. Auguft. l. 16. de civ. Dei, c. 8. & Tertull. in Apolog. c. 8. Memorat etiam Plin. l. 7. c. 2. a med. ubi legitur fciapades, onixTodes, quod Græcæ analogiæ magis refpondet. SCIOTHERICON, n. orologio da fole, exconpexor, vox adjectiva, hohorologium fignificans, quo ex folis umbra horæ deprehenduntur: a cuid, umbra, & 9px, venatio, indagatio. Gnomon in eo usodnpxs vocatur: de quo Vitruv. l. 1. c. 6. Collocetur æneus gnomon, indagator umbræ, qui Græce ox‹odipes dicitur. Plin. l. 2. cap. 76. Umbrarum rationem, & quam vocant gnomonicen invenit Anaximenes Milefius, primufque horologium, quod appellant fciotheriLacedæmone oftendit.. Legitur & fciathericon. nam & Græce σniopas, & cxcadúipas: item fciother apud Hygin. de liσκιοθήρας, mitib. conftit. pag. 175. Goef. oxiodnp. SCIPIADES, 2, m. Scipio. Patronymicum, ut Atlantiades, MemmiaAtlantiades,¿Memmiades. Prifcian. 1. 2. pag. 582. Putfch. Virgilius fecundum Græcam formam Scipiadas dixit, do Ex, cum Scipionides dicere debuit. Lucret. 1. 3. v. 1048. Scipiades belli fulmen. Claudian. initio lib. de II. conful. Stilich. Major Scipiades. Id. de B. Get. v. 140. fed tertia virtus Scipiade Latiis tandem deterruit oris. b. e. Africani majoris. Horat. l. 2. fat. 1. v. 17. & juftum, & fcribere fortem Scipiadam. Virg. 1. 2. Georg. v. 170. Scipiadas duros bello. b.e. Scipiones Africani, major, & minor: quorum prior vicit, alter delevit Carthaginem. Manil. 1. 2. v. 790. Scipiadæque duces, fatum Carthaginis unum. Claudian. de laudib. Serene, v. 42. Claram Scipiadum taceat Cornelia gentem. pro Scipiadarum, ut Eneadum pro Eneadarum. Propert. l. 3. el. 9. v. 59. Nunc ubi Scipiada claffes? ubi figna Camilli? b. e. Africani majoris, cujus in paranda claffe adverfus Carthaginienfes induftriam ac celeritatem laudat Liv. 1. 28. c. 45. & lib.29. c. 22. & Plin. l. 16. c. 39.

con,

SCIPIO, onis, m. bastone, cui, στро, baculus, qualis eft, cui fenes innitentes incedunt. Plin. l. 28. c. 2. Scipione prius determi

nata templi imagine in folo ante fe. Liv. 1. 5. c. 41. fub fin. Papirius dicitur Gallo barbam fuam permulcenti, fcipione eburno in caput incuffo, iram moviffe. Catull. carm. 37. in contubern. v. 10. Frontem taberna fcipionibus fcribam. b. e. baculis femiuftis. tigzoni. ¶ Scipio eburnus ftante republica, fuit infigne triumphantium fub Imperatoribus etiam confulum, & confularium. Valer. Max. l. 4. c. 4. n. 5. Manus, quæ modo arantium boum jugum rexerant, triumphalis currus habenas retinuerunt: nec fuit iis rubori, eburneo fcipione depofito, agreftem stivam aratri repetere. Valerian. Imp. apud Vopifcum in Aureliano, c. 13. fub fin. Te confulem hodie defigno, fcripturus ad fenatum, ut tibi deputet fcipionem, deputet etiam fafces. Ammian. I. 29. c. 2. ( al. 14.) Horret nunc reminifci, quo juftitio humiliati tot rerum apices vifebantur, & præcipue confulares, poft fcipiones & trabeas, & faftorum monumenta mundana. Sceptrum vocant Juvenal. & Claudian. V. Sceptrum. T Scipiones in vitibus quid fint, V. in Scopio. Scipionum familia Romana in gente Cornelia, perilluftris fuit Qui primus ita di&tus eft P. Cornelius inde cognomen duxit, quod patrem luminibus carentem pro baculo regebat, ut ait Macrob. 1. 1. Saturn. c.6. poft med. Multi in ea fuere viri confulatibus & triumphis clari inter quos eminent P. Cornelius Scipio Africanus major, qui bello Punico fecundo, debellatis cum Annibale Carthaginienfibus, finem impofuit: & P. Cornelius Scipio Emilianus Africanus minor, nepos adoptivus prioris, qui Carthaginem & Numantiam evertit. Liv. Flor. Vellej. Plin. Valer. Max. &c. Lucan. I. 4. v. 657. Pænum qui Latiis revocavit ab arcibus hoftem Scipio. V. Sil. 1. 8. v. 553. & fequentib. ubi majoris Africani ftudia, & faciem defcribit.

SCIRON, onis, m. oxipov, avos, ventus peculiaris Athenienfium, paulum ab Argefte deflexus, idemque fere cum Zephyro: reliquæ Græciæ ignotus, ut ait Plin. l. 2. c. 47. ita dictus, quia a Scironiis faxis fpirare videbatur. Senec. 1. 5. quæft. nat. c. 17. Atabulus Apuliam infeftat, Calabriam Iapyx, Athenas Sciron, Pamphyliam Catægis, Galliam Circius. T Fuit etiam hoc nomine latro infiguis a Thefeo interfectus: cujus offa cum in mare inter Megaram & Pireæum cecidiffent, in fcopulos converfa dicuntur, & Scironia faxa appellata, ut eft apud Ovid. a verf. 443.1. 7. Met. Alii dicunt (ut Pompon. Mela 1. 2. c. 3. a med. & Solin. c. 7. ( al. 12.) circa med.) inde nomen traxiffe, quod fcopulofum illud litus Sciron infederit. ibique a Thefeo occifus fit. Claudian. l. 1. in Rufin. v. 251. Quid tale immanes unquam geffiffe feruntur Vel Sinis Ifthmiaca pinu, vel rupe profunda Sciron vel Phalaris tauro, vel carcere Sulla? SCIRONIS, idis f. adject. a Scirone, Enpwvis. Senec. in Hippol. v. 1023. Et fcelere petræ nobiles Scironides. V. vocem præced. SCIRONIUS, a, um, Exipos, ad Scironem pertinens. Senec. in Hippol. v. 1225. Mittarve præceps faxa per Scironia. Claudian. de B. Get. v. 188. vallata mari Scironia rupes. Adde Plin. l. 4. c. 7. & V. Sciron .

SCIROS, & Scirrhos, i, m. fcirro, snipes, & cxippos, idem quod σκέρος fciroma. Plin. l. 7. c. 15. de mola uteri. Simile quiddam & viris in ventre gignitur, quod vocant fcirrhon. SCIRPĚUS, a, um, di giunco, σχοινώδης qui eft e fcirpo, junceus. Novius apud Feft. in Scirpus. Sume arma. quid eft? an occidam clava fcirpea? Plaut. Aulul. 4. 1. 9. Quafi pueri, qui nare difcunt, fcirpea induitur ratis, qui laborent minus, facilius ut nent, & moveant manus. Varr. 1. 6. de L. L. c. 3. circa med. Argei fiunt e fcirpeis virgultis. Ovid. 5. Faft. v. 659. Scirpea pro domino Tiberi jactatur imago. V. Argei. Prudent. in Cathemer. 5. v. 15. fila fcirpea favis conlita. b. e. candela e fcirpo cera illito. V. Scirpus. T Scirpea, abfolute, V. Sirpea. SCIRPICULA, &c. V. Sirpicula. SCIRPO. V. Sirpo.

SCIRPULA VITIS memoratur a Plin. l. 14. c. 3. ubi paffum acinum, h. e. rugofum & ficcum, habere dicitur: & a Colum. I. 3. c. 2. poft med. & Scirpula uva ab eod. Plin. l. 14. c. 9.Sed varie admodu ab aliis legitur, fcircula, feirtula, fcripula, fcriptula, scircitula, ex variis codicibus, & conjecturis.

SCIRPUS, vel Sirpus, i, m. open, oxoivos, juncus. Feft. Scirpus eft id, quod in paluftribus locis nafcitur læve, & procerum : unde tegetes funt. Plin. l. 16. c. 37. Nec in fruticum, nec in veprium, cauliumve, neque in herbarum, aut alio ullo, quam fuo genere, numerentur jure fcirpi fragiles, paluftrefque, ad tegulum tegete f que : e quibus, detracto cortice, candela luminibus, & funeribus ferviunt. Firmior quibufdam in locis eorum rigor. Namque iis velificant non in Pado tantum nautici, verum & in mari pifcator Africus, præpoftero more vela intra malos fufpendens. Et mapalia fua Mauri tegunt: proximeque æftimanti hoc videantur effe, quo inferiore Nili parte papyri funt, ufu. Hæc Plin. qui l. 7. c. 56. ad fin. fcribit, naves quoque ex fcirpo fieri, his verbis: Etiam nunc in Britannico Oceano naves vitiles corio circumfutæ fiunt: in Nilo ex papyro, & fcirpo, & arundine. Scirpus enodis eft. Hinc factum eft proverbium, Nodum in fcirpo queris, de his, qui in rebus claris atque apertis difficultatem faciunt. Enn. apud Feft. Quæritur in fcirpo, foliti quod dicere, nodum. Adde Plaut. Men.

2. 1. 22. & Terent. Andr. 5. 4. 38. Itali dicunt, cercar l'offo nel fico: vel il pelo nell' uovo: vel cinque piedi al montone: vel il nodo nel giunco. ¶ Et illud fcirpo peculiare, quod femper arefcit, etiam in aqua. Hinc leno apud Plaut. quod naufragio bona perdidiffet, ita comice queritur, Rud. 2. 6. 39. O fcirpe, fcirpe, laudo fortunas tuas, qui femper fervas gloriam aritudinis. fcirpo, ænigmate, V. Sirpus. SCIRRHOMA. V. Sciroma.

SCIRRHUS. V. Sciros.

¶ De

SCISCITATIO, onis, f. dimanda, eos, optors, actus fcifcitandi, interrogatio. Petron. in Satyr. c. 24. Cujus effet puer, diligentif fima fcifcitatione quæfivit. SCISCITATOR, oris, m. dimandatore, ricercatore, mauris, qui fcifcitatur, investigator. Martial. I. 3. epigr. 82. v. 15. Digiti crepantis figna novit eunuchus Et delicatæ fcifcitator urinæ, &c. Prudent. Cathemer. 7. v. 193. Explorat arte fcifcitator callida, Deufne membris fit receptus terreis. Ammian. 1.22. c. 16. a med. (al. c. 42.) Herodianus artium minutiffimus fcifcitator.

νος

SCISCITĀTUS, a, um, particip. chi ba ricercato, RETUμEvos, qui interrogavit, perquifivit. Petron. in Satyr. c. 137. Scifcitata caufam triftitia, & ipfa flere cœpit. Paffive, ricercato, pwanis. Ammian. I. 25. c. 8. a med. ( al. c. 28. ). Omnium fententiis occultius fcifcitatis.

SCISCĬTO, pro Scifcitor V. in voce fequenti.

SCISCITOR, aris, atus fum, dep. 1. dimandar per fapere, interrogare, ricercare, cercar d'intendere, informarfi, n

tor

ἐξερέω,

SCISSYLIS, le, che facilmente fi fende e rompe, euxéusos, sudraipetos, qui facile fcinditur, & frangitur, fiffilis. Celf. . 5. c. 2. & lib.6. c. 11. Alumen fciffile. sunτpix oxisn. (Colum. I. 6. c. 13. & Plin. 1. 23. c. 6. a med, vocant fciffum: quia in capillamenta quædam canefcentia dehifcit. V. Plin. l. 35. c. 15. a med.) Apul. I. 1. & 9. Metam. Homunculi fciffili centunculo magis inumbrati, quam obteci. b. e. fciffo, lacero. Veget, de re veterin. 1. 2. c. 47. Fracturam compones, & fafciis mundis fciffilibus, infufis ex vino & oleo conligabis. b. e. pannis laceris, ftracci.

SCISSIM, adverb. a fcindo. Prudent. tetraft. 9. de Teftam. vet. Ecce Dei famulis fciffim freta rubra dehifcunt. b. e. fcindendo fe & aperiendo.

SCISSIO, onis, f. Tumors, actus fcindendi, divifio. Macrob. I. 1, in fomn. Scip. cap. 6. poft init. Dyas cum quinario aptiffime jungitur dum hic ad errantes ut diximus, ad cæli zonas ille referatur: fed ille ratione fciffionis, hic numero.

SCISSOR, oris, m. trinciante, xesoriuos, qui fcindit, & fpeciatim qui fcindit obfonia in menfa , carptor, ftructor. Petron. in Satyr. c. 36. Proceffit ftatim scissor, & ad fymphoniam gefticulatus laceravit obfonium .

fciendi gratia interrogo, fcire laboro, percontor, quæro, fcitor, inquiro a fcio. Cic. 9. ad Attic. ep. 15. a med. De Domitio, ut facis, fcifcitare, ubi fit, quid cogitet. Tacit. 2. Hift. c. 33. Missi, qui confilium ejus fcifcitarentur. & lib. 1. c. 84. Parendo potius, commilitones, quam imperia ducum fcifcitando, res militares continentur. Petron. in Satyr. c. 37. Capi fcifcitari › quæ effet illa mulier. cap. 124. ad fin. Scifcitantes, quod genus hominum, aut unde veniremus. Sueton. in Vefpaf. c. 23. Scifcitans, num odore offenderetur. Id. in Ner. c. 48. Scifcitans, ecquid in Urbe novi de Nerone. Id. in Vitell. c. 7. extr. Ut mane fingulos, jamne jentaf fent, fcifcitaretur. Cic. 1. 1. de nat. Deor. c. 7. a med. Epicuri ex Vellejo fcifcitabor fententiam. & cap. 9. Ab utroque autem fcifcicur mundi ædificatores repente exftiterint. Id. 1. de Divin. c. 34. ad fin. Cum oraculum ab Jove Dodonæo petiviffent, de victoria fcifcitantes. Gell. I. 12. c. 13. Si de vetere jure difcendum effet, iffem plane fcifcitatum ad iftos, quos dicis. Terent. Eun. 3. 4. extr. Quidquid eft, procul hinc lubet prius, quid fit, fcifcitari. h. e. obfervando inquirere. Gell. 1. 1. c. 9. Pythagoras a principio adolefcentes, qui fe fe ad difcendum obtulerant, spurioyrumore. id verbum fignificat, mores naturafque hominum conjectatione quadam de oris & vultus ingenio, deque totius corporis filo atque habitu fcifcitari. ¶ Activa forma Plaut. Merc. 2. `3. 51. Mane: paucula etiam fcifcitare prius volo. T Pro experiri, tentare, proVare tentare. Capitolin. in Anton. Philof. c. 5. Scifcitatufque, an humeri apti effent oneri ferundo, folito reperit fortiores. SCISCO, is, fcivi, fcitum, a. 3. fapere, intendere, dw, "on, fcio, novi, intelligo: unde refcifco: a fcio. Plaut. Amph. 5. 1. 17. Ocyus accurro, ut fcifcam, quid velit. Id. Bacch. 2. 3. 67. Auferimus aurum omne illis præfentibus, palam atque aperte, ut illi id factum fcifcerent. Adde Accium apud Non. c. 1o. n. 4. T Præterea fcifcere eft fententiam dicere, & fuffragium ferre, ut docet Feft. in Ni quis fcivit. ubi tradit, fuiffe centuriam a Tullio rege conftitutam in qua liceret ei fuffragium ferre, qui non tuliffet in fua : nequis civis fuffragii jure privaretur. Effe autem ni quis fcivit, nifi quis fcivit. h. e. fi quis fuffragium non tulit. Porro in ea centuria neque cenfebatur quifquam, neque centurio præficiebatur, neque centurialis effe poterat, quia certus nemo erat ejus centuria id. Frequenter ponitur pro ftatuere, decernere, fancire, decretare, ordinare, ftabilire, roi (quan, Xupozorśw. Hoc fortaffe ideo, quia non folet dici fententia, neque decerni, nifi de iis, quæ plane fciuntur. Cic. 2. Offic. c. 11. Durius Athenienfes, qui fciverunt, ut Eginetis, qui claffe valebant, pollices præciderentur. Cic. 1. Phil. c. 10. a med. Cedo illa legitima: Confules populum jure rogaverunt, populufque jure fcivit. Id. pro Balb. c. 11. Si Gaditani fciverint nominatim de aliquo cive R. ut fit civis Gaditanus. Id. pro Flacc. c. 7. Quæ fcifceret plebs, aut quæ populus juberet, juberi, vetarique voluerunt. Liv. I. 26. cap. 33. a med. Ut tribunus plebis rogationem ferret, fciretque plebs, ut, &c. fciret pro fcifcever. nam & fcio pro fcifco. Paul. Dig. lib. 46. tit. 3. leg. 98. extr. Lex XII. Tab. tignum ædibus junctum vindicare poffe fcit: fed interim id folvi prohibuit Gronov. tamen apud Liv. mallet fcifceret. Paffive Cic. 2. de Legib. c. 5. ad fin. Multa perniciofe fcifcuntur in populis, quæ non magis legis nomen attingunt quam fi, &c. Scifcere legem, rogationem eft ferre, & fuffragio fuo comprobare. Cic. pro Planc. c. 14. ad fin. Plancius primus fcivit legem de, publicanis. Id. de Provinc. conful. c. 15. Simul oftendit, eam fe fcifcere legem, quam effe legem neget. Id. 3. de Legib. c. 15. Suffragia in magiftratu mandando, aut reo judicando, aut lege, aut rogatione fcienda, palam ferre. & cap. 3. in fin. Creatio magiftratuum, judicia, populi juffa, cum fuffragio fcifcentur, plebi libera funto. Al. leg. fcifcetur: alii confcifcentur. T Cum infinito Sil. l. 7. v. 543. nunc munera Martis Equent imperio, & folem concedere no&ti Scifcant. b. e. decernant par imperium Minucio magiftro equitum cum Fabio dictatore. Scifcor etiam pro fcifco deponent. forma, dixere Veteres, tefte Prifcian. lib. 8. pag. 799. Putsch.

Tom. IV.

rima

SCISSŪRA, æ, f. fello, fellura, fciffura, oxins, divifura, fciffio, hiatus. Plin. l. 11. c. 28. a med. Pennæ infe&tis omnibus fi ne fciffura. Id. 1. 31. c. 7. ante med. Sal probatur quam maxime perfpicuus, rectis fciffuris. Pallad. in Majo, tit. 12. Lateres, qui æftate fiunt, celeritate fervoris in fumma cute ficcantur, interius humore fervato: quæ res fciffuris eos faciet aperiri.

SCISSUS, a, um, ftracciato, rotto, lacerato, divifo, fello, oxides, oxesos, fiffus, ruptus, fractus, difciffus, laceratus, divifus. Liv. I. 3. c. 58. a med. Sciffa vefte tergum laceratum virgis oftendit. Pe tron. in Satyr. c. 89. Sciffa robora. Plin. l. 11. cap. 24. de araneo. Sciffa protinus reficit, ad politeram farciens. b.e. loca fciffa in tela. Tibull. I. 1. el. 11. v. 53. fciffofque capillos Femina perfraAtas conqueriturque fores. Virg. 9. Æn. verf. 478. mater fciffa comam. & lib. 8. v. 702. Et fciffa gaudens vadit Difcordia palla. Ovid. in Ibin, v. 282. Vifcera diverfis fciffa ferantur equis. Stat.4. Theb. v. 660. femineces lupi, & fciffæ urfæ. h. e. pelles luporum, & urfarum coria detracta✅ Martial. l. 12. epigr. 63. fciffa humus ad Manes. h.e. effoffa, perfoffa. Senec. in Troadib. v. 178. Tum fciffa vallis aperit immenfos fpecus. h. e. diducta ac dehifcens. & verf. 931. rupes latere fciffo. h. e. abrupto. Propert. lib. 2. el. 14. v. 8. Et faceret fciffas languida ruga genas. frappate. Sic Martial. 1. 14. epigr. 60. fciffus venter. rugofo. Plin. l. 35. c. 5. ante med. Folia plátano fimilia, fed pluribus divifuris fciffa. fraftagliate. & lib. 14. c. 2. Vitis folio minus fciffa. Id. 1. 11. c. 37. fect. 50. Cervis aures fciffæ, ac velut divifæ. Colum. I. 6. cap. 13. Sciffum alumen. V. Sciffilis. Lucan. I. 4. v. 142. amnis Spargitur in fulcos & fciffo gurgite rivis, Dat pœnas majoris aquæ. b. e. in multos rivos derivato ac divifo. diramato. & Propert. l. 3. el. 10. v. 28. alternas fciffa Charybdis aquas. h. e. cujus aquæ alternis fcinduntur, & in diverfa refluunt. ¶ Translate Cic. 3. de Orat. c. 57. Vocum plura genera, læve, afperum; contractum, difufum; continenti fpiritu, intermiffo; fra&tum, fciffum; flexo fono attenuatum, inflatum. Quintil. I. 11. c. 3. Faucium vitio & frangitur & obfcuratur, & exafperatur, & fcinditur vox. & mox. Finditur etiam fpiritus objecto aliquo, ficut lapillo tenues aquæ, quarum fluxus etiam fi ultra paulum coit, aliquid tamen cavi relinquit poft id ipfum quod offenderat.

!

SCISSUS, us, m. fciffio. Gloff. ver. Sciffus, oxioux. Varroni quoque tribuunt his verbis: Sciffu materiæ fatigatus quiefcebat lectulo. Ita Sipontinus.

SCITAMENTA, orum, n. cibi delicati, manicaretti, saporetti, lecumi, údúoux, fcita edulia: a fcitus pro pulcro, quod fint faporis egregii, & præcellentis. Macrob. I. ult. Saturn. c. 14. Apud popinatores pleraque fcitamentorum cernimus, propofita ampliora fpecie, quam corpore Plaut. Men. 1. 3. 26. Aliquid fcitamentorum de foro obfonarier. Alii aliter leg. ¶ Translate ornamenta orationis . Gell. l. 18. c. 8. Ομοιοτέλευτα, καὶ παριτα, καὶ ὁμοιόπτο Te, ceteraque hujufmodi fcitamenta, quæ ifti naponaλor in collocandis verbis immodice faciunt. SCITATIO, onis, f. dimanda, ricerca, sos, fcifcitatio, interrogatio. Ammian. . 18. c. 5. (al. 9.) Commeatuum copia an abunde fuppetant, indefeffa fcitatione percontans. SCITATOR, oris, m. qui interrogat, & fcifcitatur. Ammian. lib. 22. cap. 8. (al. cap. 12. fub fin.) Scientiffimi fcitatores. Alii leg. fcrutatores. SCITE, dottamente, fapuramente, aggiuftatamente, sorus, iuuen έμμα Aus, docte, fcienter, cordate, perite: cui infeite opponitur. Plaut. Trin. 3. 3. 56. Satis fcite & probe. Tacit. 3. Hift. c. 62. Mimos actitavit fcite magis, quam probe. Liv. 1. 10. c. 19. Scite loqui. Senec. ep. 9. Si exprimere da uno verbo fcite voluerimus. Cic. in Pifon. c. 25. ad fin. Rationes ita funt perfcriptæ fcite & litterate, ut, &c. Gell. l. 12. c. 13. circa med. Scite perquam, atque enucleate difputare. Id. l. 1. c. 1. Scite fubtiliterque ratiocinari. Id. l. 4, c. 11. circa med. Qui diligentius fcitiufque carmina Empedoclis arbitrati funt. Eft qui leg. anquifitiufque. Plaut. Stich. 1.3. in f. Vinum poculo pauxillulo fæpe exanclavit fubmerum fcitiffime. Cic. Verr. 4. c. 35. a med. Capella fcite facta & venufte artifiziofamente. & Fam. 11. ep. 16. ille cui mandavi, fatis fcite & commode tempus ad te cepit adeundi. accortamente. & Terent. Heaut. 4. 5. 16. At fi fcias, quam fcite in mentem venerit. Chre. Vah! gloriare eveniffe ex fententia? ingegnofamente. & Cic. Verr. 6. c. 24. Jub fin, Tum illa ex patellis & turibulis quæ vellerat, ita fcite

H 2