Зображення сторінки
PDF
ePub

Mobilis, incussique fidelis nuntia motûs,
Hinc indè accensâ contage relabitur usque
Ad superas hominis sedes, arcemque cerebri.
Namque illic posuit solium, et sua templa sa-
cravit

Mens animi: hanc circum coëunt, densoque feruntur

Agmine notitiæ, simulacraque tenuia rerum,
Ecce autem naturæ ingens aperitur imago
Immensæ, variique patent commercia mundi.

Ac uti longinquis descendunt montibus amues Velivolus Tamesis, flaventisque Indus arenæ, Euphratesque, Tagusque, et opimo flumines Ganges,

Undas quisque suas volvens, cursuque sonoro In mare prorumpunt: hos magno acclinis in

antro

Excipit Oceanus, natorumque ordine longo Dona recognoscit venientûm, ultròque serenat Cæruleam faciem, et diffuso marmore ridet. Haud aliter species properant se inferre novellæ Certatim menti, atque aditus quino agmine complent.

Primas tactus agit pertes primusque minutæ Laxat iter cæcum turbæ, recipitque ruentem. Non idem huic modus est, qui fratribus: mplius ille

Imperium affectat senior, penitusque medullis Visceribusque habitat totis, pellisque recentum Funditur in talem, et latè per stamina vivit. Necdum etiam matris puer eluctatus ab alvo

Multiplices solvit tunicas, et vincula rupit ;
Sopitus molli somno, tepidoque liquore
Circumfusus adhuc: tactus tamen aura lacessit
Jamdudum levior sensus, animamque reclusit.
Idque magis simul, ac solitum blandumque
calorem

Frigore mutavit cœli, quod verberat acri
Impete inassuetos artus: tum sævior adstat
Humanæque comes vitæ Dolor excipit; ille
Cunctantem frustrà et tremulo multa ore que-

rentem

Corripit invadens, ferreisque amplectitur ulnis. Tum species primùm patefacta est candida Lucis (Usque vices adeò Natura bonique, malique, Exæquat, justâque manu sua damna rependit) Tum primùm, ignotosque bibunt nova lumina soles.

Carmine quo, Dea, te dicam, gratissima cœli Progenies, ortumque tuum; gemmantia rore Ut per prata levi lustras, et floribus halans Purpureum Veris gremium, scenamque virentem Pingis, et umbriferos colles, et cærula regna? Gratia te, Venerisque Lepos, et mille Colorum, Formarumque chorus sequitur, motusque de

centes.

At caput invisum Stygiis Nox atra tenebris
Abdidit, horrendæque simul Formidinis ora,
Pervigilesque æstus Curarum, atque anxius
Angor :

Undique lætitiâ florent mortalia corda,
Purus et arridet largis fulgoribus Æther.

K

Omnia nec tu ideò invalidæ se pandere Menti (Quippe nimis teneros posset vis tanta diei Perturbare, et inexpertos confundere visus) Nec capere infantes animos, neu cernere credas Tam variam molem, et miræ spectacula lucis : Nescio quâ tamen hæc oculos dulcedine parvos Splendida percussit novitas, traxitque sequentes ; Nonne videmus enim, latis inserta fenestris Sicubi se Phoebi dispergant aurea tela, Sive Jucernarum rutilus colluxerit ardor, Extemplo hùc obverti aciem, quæ fixa repertos Haurit inexpletum radios, fruiturque tuendo. Altior huic verò sensu, majorque videtur Addita, Judicioque arctè connexa potestas, Quod simul atque ætas volventibus auxerit annis, Hæc simul, assiduo depascens omnia visu, Perspiciet, vis quanta loci, quid polleat ordo, Juncturæ quis honos, ut res ascendere rebus Lumina conjurant inter se, et mutua fulgent. Nec minor in geminis viget auribus insita virtus,

Nec tantum in curvis quæ pervigil excubet antris Hinc atque hinc (ubi Vox tremefecerit ostia pulsu Aëriis invecta rotis) longèque recurset:

Scilicet Eloquio hæc sonitus, hæc fulminis alas, Et mulcere dedit dictis et tollere corda, Verbaque metiri numeris, versuque ligare Repperit, et quicquid discant Libethrides undæ, Calliope quoties, quotiès Pater ipse canendi Evolvat liquidum carmen, calamove loquenti Inspiret dulces animas, digitisque figuret.

At medias fauces, et linguæ humentia templa Gustus habet, quà se insinuet jacunda saporum Luxuries, dona Autumni, Bacchique voluptas.

Naribus interea consedit odora hominum vis, Docta leves captare auras, Panchaïa quales Vere novo exhalat, Floræve quod oscula fragrant Roscida, cum Zephyri furtim sub vesperis horâ Respondet votis, mollemque aspirat amorem.

Tot portas altæ capitis circumdedit arci

Alma Parens, sensûsque vias per membra reclusit;

Haud solas namque intùs agit vivata facultas, Quâ sese explorat, contemplatusque repentè Ipse suas animus vires, momentaque cernit. Quid velit, aut possit, capiat, fugiatve, vicissìm Percipit imperio gaudens; neque corpora fallunt Morigera ad celeres actus, ac numina mentis. Qualis Hamadryadum quondam si fortè so

rorum

Una, novos peragrans saltus, et devia rura; (Atque illam in viridi suadet procumbere ripâ Fontis pura quies, et opaci frigoris umbra)

Dum prona in latices speculi de margine pendet, Mirata est subitam venienti occurrere Nymphain: Mox eosdem, quos ipsa, artus, eadem ora ge

rentem

Unà inferre gradus, unà succedere sylvæ Aspicit alludens; seseque agnoscit in undis. Sic sensu interno rerum simulacra suarum Mens ciet, et proprios observat conscia vultus. Nec verò simplex ratio, aut jus omnibus unum

Constat imaginibus. Sunt quæ bina ostia nôrunt;
Hæ privos servant aditus: sine legibus illæ
Passìm, quà data porta, ruunt, animoque pro-
pinquant.

Respice, cui à cunis tristes extinxit ocellos,
Sæva et in eternas mersit natura tenebras :
Illi ignota dies lucet, vernusque colorum
Offusus nitor est, et vivæ gratia formæ.
Corporis at filum, et motus, spatiumque, locique
Intervalla datur certo dignoscere tactu:
Quandoquidem his iter ambiguum est, et janua
duplex,

Exclusæque oculis species irrumpere tendunt
Per digitos. Atqui solis concessa potestas
Luminibus blandæ est radios immittere lucis.
Undique proporrò sociis, quacunque patescit
Notitia campus, mistæ lasciva feruntur
Turba voluptatis comites, formæque dolorum
Terribiles visu, et portâ glomerantur in omni.
Nec vario minus introïtu magnum ingruit Illud,
Quo facere et fungi, quo res existere circùm
Quamque sibi proprio cum corpore scimus, et ire
Ordine, perpetuoque per ævum flumine labi.

Nunc age quo valeat pacto, quâ sensilis arte Affectare viam, atque animi tentare latebras Materies (dictis aures adverte faventes) Exsequar. Imprimìs spatii quam multa per

æquor

Millia multigenis pandant se corpora seclis, Expende. Haud unum invenies, quod mente licebit

« НазадПродовжити »