Pro Sexto Roscio Amerino oratio

Передня обкладинка
University Press, 1905 - 150 стор.

З цієї книги

Зміст

Інші видання - Показати все

Загальні терміни та фрази

Популярні уривки

Сторінка 89 - A just and lively image of human, nature, representing its passions and humours, and the changes of fortune to which it is subject, for the delight and instruction of mankind.
Сторінка 99 - What hands are here ? ha ! they pluck out mine eyes. Will all great Neptune's ocean wash this blood Clean from my hand ? No, this my hand will rather The multitudinous seas incarnadine, Making the green one red.
Сторінка 103 - BRIGHT STAR ! would I were steadfast as thou art :— Not in lone splendour hung aloft the night, And watching, with eternal lids apart, Like Nature's patient sleepless Eremite, The moving waters at their priestlike task Of pure ablution round earth's human shores...
Сторінка 130 - He spoke, and awful bends his sable brows; Shakes his ambrosial curls, and gives the nod; ' The stamp of fate and sanction of the god: High heaven with trembling the dread signal took, And all Olympus to the centre shook.
Сторінка 26 - Solonem dicunt fuisse, eum, qui leges, quibus hodie quoque utuntur, scripsit. is cum interrogaretur, cur nullum supplicium constituisset in eum, qui parentem necasset, respondit se id neminem facturum putasse. sapienter fecisse dicitur, cum de eo nihil sanxerit, quod antea commissum non erat, ne non tam prohibere quam admonere videretur.
Сторінка 25 - ... ad animum, ut summus furor atque amentia conse. 67 quatur. Nolite enim putare, quem ad modum in fabulis saepenumero videtis, eos, qui aliquid impie scelerateque commiserunt, agitari et perterreri Furiarum taedis ardentibus : sua quemque fraus et suus terror maxime vexat, suum quemque scelus agitat amentiaque adficit, suae malae cogitationes conscientiaeque animi terrent : hae sunt impiis assiduae domesticaeque Furiae, quae dies noctesque parentium 68 poenas a consceleratissimis filiis repetunt.
Сторінка 24 - ... et suspicione omni liberati sunt. Nemo enim putabat quemquam esse, qui, cum omnia divina atque humana iura scelere nefario polluisset, somnum statim capere potuisset, propterea quod, qui tantum facinus commiserunt, non modo sine cura quiescere, sed ne spirare quidem sine metu possunt.
Сторінка xxx - ... haec studia adolescentiam alunt, senectutem oblectant, secundas res ornant, adversis perfugium ac solatium praebent, 'delectant domi, non impediunt foris, pernoctant nobiscum, peregrinantur, rusticantur.
Сторінка 19 - Audio: nunc dicis aliquid quod ad rem pertineat. Nam illa, opinor, tu quoque concedis levia esse atque inepta. — Convivia cum patre non inibat. — Quippe; qui ne in oppidum quidem nisi perraro veniret. — Domum suam istum non fere quisquam vocabat.

Бібліографічна інформація